De Jacobo Geelio philologo classico

발행: 1909년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

ne mendat quidem κατῆρξε in υπῆρξεν plaeent Gellio: Pusillum, inquit, artificium Ons0lationis eorum qui mox in X filium eiicientur infra dignitatem Tragoediae, vera ironia in rebus desperatis senis caeci et mi sprrima filiae, in interitu generis Oedipodei. Putarem postrema si corrigenda esse εἴη δ'εὐτυχὴς ἐμοὶ SI c. . . ni Si hoc distichon haberem pro conflat ab e0, qui aliquid a Choro hoc loco, ut alias, interponi oportere enSeret. Si fecit hos versus Euripides, profecto non favit ei Musa tragica . Vs. 689 ξλωλ' εν ημαρ α ίλβις', D ὰπ λ.εσεν In Xplicando hoc versu uel dissentit ab interpretibus in qui si intelligere videntur, ut una dies Oedipum beavisse et perdidisse dicatur et Scholiastes ' haud male eo refert incestum Oedipi, unde reliqua mala orta sint V. Non credit Graecos duplicavisse εν, unum eundemque diem Significantes. Ovidio allato ἡ una dies Fabi0s V .s. recte etiam h0c 0co duos dies discernendos defendit, ut haec sit sententia: illo uno dis regno et bonis potitu sum, hoe uno ero Omnia male me pessumdant mortui sunt filii et uxor, patriaque elicior .

Manifesto enim 40, dicit Oedipus: qui solus saevitiam1 Inter quos ValchenaeΓ.2 Scholiastes pro posteriore ἐν legit ἡ δ'. Non dubito, inquit Geel, quin haec antiqua lectio orta sit ex D ABICENA, in quo quum N et , ut saepe actum est, confunderet librarius, habuit E pro postrein verbi itera, eandemque aut ipse aut sequens deScriptor elisit .

172쪽

Paucas tantum adiungam annotationes id eos Versus pertuteS, qui Sequuntur uss. 1369-l37l. Vs. 1385 Stadtinuelleri coniectura κά tu i pr στ μιχτι urbis, quae Sunt εἰ δ' μμ υπερσχον ἴτυος τί μαθοι,

Supervastanea sit, si post γωμα virgula em seseli ita p0sita, στομ ατι eum προφθῆναι iungatur, Vocabuli στρ α cum eodem notionem IubicimuS quae ist extremiis mucronis, qua ali alterius oculum vel omnino frontem X statem ferire conabatur

1 Cuius echlein in calce montionem fecit. 2 Naue us. 1430 totum ei scit, echlein uncis clusit. 3ὶ Euripidis Phoenissae , ipsi ae a. 1836.

173쪽

ne emendat quitum, inquit, artieiicientur infra desperati senis 0edipodei. Putat

aliquid a Chon

telligere videntudieatur et Seli funde reliqua

quod ni ropellit, qui e Vi 0res cie alta

ema verbi

Bibliodosi re oris de imperinus du

Tabulario

qui Om-ιbotus, OS mi nostris ludia laetis io quoque tuae in Ta- ais externis

174쪽

Sphingis compros si eiusque terrorem abole Vi nunc ego ipse regno et a Onoro privatus in xsilium licior Expulerat Oedipus Sphingem, nuncti si expollitur. Hoc expedito, iure suo admitti 0test Hermanni

Correcti οἰκτρωρ, quamquam non plane necessaria .

Hisce non plane necessaria' leniter Hermannum postremo vituperat sunt in Ph0enissarum Commentari a manu G00lii verba postrema. Non impune Hermann i scripserat Valchenae-rium ., modo coniecturis attrecta re , quae Sani SSima si ni, nunc

mora ri lectorem alienis, nunc fatiga re fastidio simplicitatis importun0que ubique aliquid mutandi pruritu V. Luculentissimo G00l refutavit istam Hermanni accusationem, felicissim honorem nostratis phil0l0gi defendit atque vindicavit. Sed plus lacit optime enim multos locos difficiliores int0rpretatus St, nec non corruptelas paSsim deteXit Prosperius tamen ei res cessit iis locis, quibus traditae Scripturae cauSam egit, quam iis, quibus coniecturas proposuit paveae eius coniecturae emendationum locum obtinuerunt. Hoc vero commune quoddam fatum fuisse videtur eorum, qui Phoenissarum textui nostris temporibus pseram dederunt, quod paveae eorum Oniecturae omnium iudici probantur.

1 Praes. p. V. et VI.

175쪽

G00lium ante omnia fuisse phil Ol0gum lassicum, Supervacaneum mihi videtur iturum demonstrare in praefatione mea aberi, Hamaherae Geselli ipsius iudicia de eadem re iam attuli. Quamquam eorum sententiae minime repugno, qui summam auctoritatem atque amplitudinem in literis patriis G00lio attribuunt tam se contendo iteras illas potius otium ac deleetationem ei fuisse, cum in studiis humanioribus vitae sua tabernaculare vera posui SSet. Qua e parte quodammodo potest e0mparari cum Ourierio, qui apud Francogallos fere aequalis ei fuit, quem tamen Geel in classicis, quae Oeantur, literi longe Superabat. Hoc tamquam munus sibi delatum ante oculos Semper habebat, ut et ipse literas antiquas coleret et nostrates ad eas colendas excitaret. Qua in re finibus Satis amplis provinciam Suam ircumscripSit Neque enim, ut postea obet, soli lare arti grammaticae et eriticae deditus erat, sed in toto iterarum campo libere exspatiabatur. Quod demonstrant et eius disputationes, quae in Belgicis versantur literis, et commentationes, quibus varias antiquitatis partes illustravit. Hoc in numer laudasse suffecerit: Historiam criticam Sophi Starum V, Over de gang

176쪽

lijdsi in sit ri0kseh Treurspei , de Heusdit Bri even verhet 000fenen de Wijsgeerte '. In talibus rebus a quibusC0b0ti ing0nium abhorrebat Geui, ut erat varia ac multiplici doctrina ornatus, haud infelieiter vires Suas Spertus est. Plurimum autem et egit et valuit in perum antiquorum teX tu interpretando et emendando. In quo genere praestanti Ssima Sunt cum ea, quae egit de Xenophontis pologia Socratis, de Stesi-eliori Palinodia, de Aiacis uss. 646-692 aliaque Opera minora, tum Dionis Olympicus, quem commentarius in reliquas Dionis Chrysostomi oratione sequitur, et Phoenissarum editio. Opus omnium praestantissimum mea quidem sententia est Olympicus eum commentari in iane et in reliquas Dionis orationes.

De Dionis interpretation et emendation Geel optime est meritus. Et Schmi in pere, cui nomen est De Atticismus V et De Arnim in praeclara Di0nis editione valde sibi Oeuerunt, quod ea fere omnino neglexerunt qua Gesel se Dionis fontibus et de eius gener seribendi observavit i). Qui commentarium exegeti eum quem Emper ad Dionem inchoavit p), ad finem perducere et edere aut ipse Ommentarium ad Dionem integrum componere volet Oeelii observationibus et animadversionibus maxime adiuvabitur. Quod ad mendandum Dionem attinet, in Sectione II dem0nstravi Geelio contigisse, ut multos Dionis Oeo corrigeret, et nune quoque viris doctis, qui Dionis textui emendando operam dant, propter Arnimii festinationem nihil restare, nisi ut ad Arnimianam editi0nem, ut nunc quidem exstat, adhibeant Emperianam, qua G00lii per et subsidiis quasi fundamento nititur. Etiamsi respicimus textum ex codicibus constituendi rationem Dionis oratio XII quam est a. 840 paravit eum optimis editionibus

Qua in re Phoenissarum seditio, se annis post in lucem pro-

177쪽

lata, Olympi eo inferior sest. Sed eius editionis ratio et consilium alia sunt. Fuit enim tamquam dimicatio perpetua atque universa inter Seholam, qua voeatur ei densis, et philologo quosdam Germanos. 00lium alchen aerii honorem atquo gloriam a G. Her- manni, lolgii, aliorum invectionibus tuta reddidisse inter omnes Constat i). Quam Saepe et quo modo Geel eiusque amici iam antea Germanorum nonnullorum impetum et superbiam propulsaVisSent, in prima Sectione, praecipue in ea parte, qua d Hem stertius ianis ut d Biblioth00 Critica Nova agendum rat, Stendi. Reete tamen praevidit suspicionis Oe tandem Suece Ssuram Ssse mutuas m volunta t0m virtutisque ac recte facisendi aumulatio nem)V ). Iam lar a. 840 amicitia et similitudine studiorum coniunctus erat eum Germanorum viris doctissimis, quales erant eleher, Νae k0, in dorsit, Emper, Schneide Win, Madvig, Rit se hi, Laeli mann , Mein0k0, 0rgk ), quorum alii Seholae, quae Oeatur Critica, alii eius, qua Historica dicitur, assecla fuerunt.

2 Cf. Bibl. 1'. io v. ol. I. p. 319. Quibuscum consentiunt quae Niebutird l m. Febr. a. 182 Geelio scripsit spistula asservatur in Tabulario Bibliothecae Leid sensi si . VOus me croireg, 'espero, an dissiculto, que e deSine vivement de voi s elabit entre es philologues dos deu pay de rapporis de hienvsillane si de predi lection 2 mutuelle, set que je suis indigno des impertinences quune tendance Oppossis inspire a certa in Alle inanils Riveratias u

Rhin, uission nous noti regarde comine mi et compatri te S. Ne nou Srende pas responsabies injustices et inconvena iaces que nou desa uouon Shautem sent. Je oudrais que nous uission faire connat ire se sentimens: Ose-rais ou engager, ous et vos amis, de nous accorde de communication ...,

mais os devotr en vors Votro bibliotheca ous en inpecheront, a ce que je etains' Si cola n est as, saltes nous et honneur ' Vide etiam alia epistulas a Niobulirio ad Geeli uim datas. Tal quid cupivit Berg d. 28 m. Mart. a. 1844 literae sunt in Tabulario Bibliothsea Leid sensis): Ceterum si qui sunt ex popularibus tui S qui Om-msntati aliquid sunt quem ad modum Alph. Hee kerus uus aut Colietus, eos

etiam atque etiam roges velim ut ad ne mittant, quod inseratur his nostris Annalibus. Nam cum senuo apud Batavos antiquarum litterarum studia laetissime psilorescant, nihil nobis exoptatius esse potest, quam si ad nos quoque Germanos aliquis fructus redundaverit . Idom et eliser si Selineid win petiverunt. Cf. eorum epistulae, quae in Tabulario Bibliothecae ei donSis SSerVantur.3 In Iabulario Bibliothscae sidon sis multae pistulae a philologis X ternis

178쪽

000l in studiis suis Hem sterhiasium et Valehenaerium potisSimum Sequebatur Rufinhonii Scholia in Suetonii vitas edidit;

paSsim paucorum Scriptorum Latinorum l000 emendavit, sed Romanos non amabat t). philosophia aque disciplinii quam nos eneVelopaediam dicere Solemus, quamquam non abhorrebat, tamen non is erat, qui ratio- nos atque consilia doctrinae philologicae X poneret Semel tantum, in commentatione quae in Seribitur: Over den an van etond0rg00 in Oud Geschisedenis en settere en desZella grengen , tales res leviter attigit ). Peritissimus erat eius artis criticae, quae agit de textu ipso. Attamen etiam altiori, quae Oeatur, arti eriti eae peram dedisse eum apparet sex eius disputationibus de Telepho do Xenophontis Apologia Socratis, de nonnullis Dionis rationibu S. In arte critica exercenda Geel minime fecit cum iis, qui nihil divinare quum p0ssint, ipsam divinationem despiciant , neque magi eorum ess cupivit, qui taedii impatientes coniiciendo mederi se depravatissimis sperent aut eum laboris constantia coniungant incredibilem traditorum contemtum V b. In iis certe

Operibus, quae melioris notae sunt, o os difficiles non continuo mutare conatur sed prius solet investigare, utrum ieetionem traditam interpretatione tueri possit neense deinde, Si quem locum emendatione egere putat, virorum d0ctorum coniecturas diligentissime conquirere atqu0 diiudicare; Saepius postulantem eum audivimus, ut, si quis coniecturam faceret, Simul eXponeret, quomodo vitium oriri potuisset; perraro Oniectura in textum re ipientem vidimu S.

Sed codicum lectionibus parum confidebat ignorabat genealogiam ipsorum, quos ad manum habebat, librorum manu Seriptorum: cita despiciebat librarios, ut nonnumquam ante codicis

ad solium datae asservantur. Alias passim attuli alias neglexi nam hoc solum in animo habui, ut de Gestio philologo classico agerem.

1 Cf. ecl. I. p. 23 Sq. 2 Cf. ecl. I. p. 22 Sq.3 Olymp. praef. p. XIII.

179쪽

loctions critici cuiusdam coniecturam, quaSi maioris momenti,aDrret. Quibus rebus adductus iusto maiorem coniecturarum numerum effudit; unde laetum St, ut parva tantum pars eius coniecturarum emendationum vicem obtineret.

Qu0d praecipuam operam ponere solebat in scriptoribus illustrandi S in eo quoque veterum Batavorum veStigii premebat. Hanc enim artem, quae in scriptis classicis X plicandi S, emendandis, aestimandi versatur, ancilla loco aliis disciplinis serviro minime patiens, eam demum verae iustaeque philologia nomine dignam osse putabat. Qui has literas V si iam a. 82b ii, tui Biblioth. erit. nov. edituri erant, in praefatione ScripSerunt non propter ipsa coluerit, sed tamquam instrumentum ad alia quamvis gravissima disciplinarum genera illustranda retulerit, hunc quovis ali nomine gloriari patiemur, literarum

nomen possessionemque non invadere Sinemus.

Profecto iterarum, quae vocantur classicae, saluti Meel eiu Sque amici strenue consuluerunt. Tutati sunt patrimonium a caligero, Hem sterhiasio, Valet en aerio, aliis ibi relictum, cum magnis Oe- trina et ingenii copiis instructi illorum in modum textus antiquos interpretari et emendar conarentur i).Pauca iam addam de G00lii latinitatu, antequam huic opusculo

finem imponam.

Bakio, qui a Geoli petiverat, ut corrigeret, qua in praelatione quadam minui Latino dicta essent, respondit 'in Het Sohijnt,

1 Qua in te memoria digna sunt, quae sero a. 1846meel Selmeidowinio videtur scripsisse manu ipsius annotata sunt ad epistulam, quam a Schneide tui accoperat, quae asservatur in Tabulario Bibliothecae sidensis :M Hecker is gum Praeceptor in hi est gen Gymnasium ei neniat. Dieser ZuWaclis voti philologi sche r I rast in uia sere Mitte orsre ut mich ausserordenti teli Bahe Postri ham Cobet ecker Pluyger Suringar machen wenii Si mei ne en ig-koit ag nehmon olisen si εἰ densi s an lebe fur dis ut Sacho nichi fili nocti an iser in die alte Schule ausi ech Zu alter . . . . ur mussen Si vor de Hand nichi aus visi chris istello rei schiasia. Die Bildunide Schii lor Sehule' gelit voran De in lJebel de Erschlanun uia des Vo)rurtheiles gegeia dis Η)umaniora mus abgehollan verden 2 Literae asservantur in Bibliotheca ei densi.

180쪽

vo Or 00ijelu houd: ij ne carrior he est nil meege brachi dati e mi gesta di Op 0n 00l0ggen .... V 3. Quae edi Latine scripsit, multum iuvat legere oratio eius expedita perfacit eurrere solet, delectat hilaritate, laetitia, ingenio.

Non nisi raro sententiae nimis longae et contortae en Sum Obscurant, ut in Olympi ei praefatione Praeter nonnullas sententias in Olympici praefati0ne haec, quae legitur in praefatione Historiae criticae Sophistarum, intricatior

mihi videtur: itaque accipe, ..., hanc Hi Storiam Criti eam, ..., quae quantopere me exercuerit, ego Seio, quantum bona frugis asserat, in mediis erroribus, ab auctore quidem praeStandis, Sed in quavis certo definitoque tempore absolvenda ac fere tumultuaria seriptione vi evitandis, huius vero rei aliorum iudicium sit . In his: incredibile est, post quam multa disputatione virorum doctorum quam incertum Sit, vetere usurpasse αγή Sine

articulo pro κεῖνο e V Olymp. p. 410 prius illud quam V non ineleganter dictum est pro post tam multas disputationes. Quid vero haec significant: quam incertum sit' 3 Si multi viri docti sino disputaverunt, non est incertum, Sed res est certissima. Voluitne dicere incredibile est, quam multi etiam hodi negent 3 Leviori est momenti, quod nunc' pro situm V seripsit in

his verbis: recepto in pro X imum versum ἄλγιστον, nunc certe haberent lacrymae.... V Phoen. p. li), et quod vocabulo distichon' minus recte usus est pro duobus verSibus Phoen. p.

23 l . Sed vitiosa est ratio in his: si Graueri diutius operi vacarat, nobis nihil praeter laudandi provinciam reliquissut V Bibl.

1 De eadem re elegantissi in scripsit ad Rit Schelium . m. Iul. a. 1845 exemplar huius opistulas assolvatur in Bibliotheca Lugduneii si): Und wie soli ch es deni machen, dulcissimo it schelii eliu es linen Sogar un-moglicli scheint dis inii orsten Senti mens init dem Late inisclion adaequat wiodsi augeben Immorsor latet ni scit u schrei ben, undis Sie, Ware so violat entwoder ei ne innern Senti mens ii haben, de die , uiamdgliche unst' a bestigen Ich verbille mi dieses Dilemma, und Schrei beatin sti Deut scit . . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION