De miraculis quae Pythagorae, Apollonio Thyanensi, Francisco Assisio ...

111쪽

avia rudi in Epimenidas, mus movenorans, qui se picam. ιιum temporis Apollinam cum Paril uide congressam, gravidamque ex non gravida factam per P Gjam p--tiasse id enim Maranu ad Maenisum videtur rerum amisi, qui μώ- ψ- iri nativisare se mustiplici animi sapiantia oo. Amram fueris, dubium erit, quin anima θἀagora ossim subdis fueris, ve perpetis vindem Dei aFela, elisa proximori eidem conjuncta, ad , v res delapsa fit. Cl. Darier, qui vitam scripsit, vel potius laudes othagorae buccinavit. hanc ipsam Iamblichi historiam reseri, nec ver ' mei sple idum mendacium coargui obser. Vetur autem testimonium Epimenidis a Iamst eho rejici, qui tamen ipso teste pag. II . ui

cum Pin Fris discipulus ejus luit, is edita

portenta nobilis, imo συκυνον fuit, cui cur λdem non habeamus, caussa nulla suppetit Co stat enim fraudulentos Sacerdotes in templis,

R parum castisJucis, detestandis libidini cacontaminasse. Vide quaeso Herodot. Lib. I. Cap. I Strabonem Lib. XII de Comavus Cappad cia , . templo istis Deae Gnae sacro. meoiat. Lib. I. de turri in templis ablon Ioseph- Antiquis a ud. Lib. XVIII pag. 622. de Paulina Sacer okibus Isas vitiata , in in Hist. ειοι Iah. II. Cap. s. Haud igitur a vero abhorret, sacerdotem Pythia compressisse oria rae matrem, atque dedi summum illum Philosophum Spurium fuisse. Dicendum enim vel oraculum

112쪽

lam vere: --, aut mentitos Samblichiinx

-'--. Si posterius, sequitur homira illos avita fide dignos si prius, tum aut Damoni crudam hoc tribuendum, aut seaus 8 coe Mim intercessit. At quis credat, Daemone afutura contingentia nosse, quod Deo soli corapetis Ut jam non dicam, doctissimum

a te, nec quicquam reclamantibus superstiticius amicis, sussicienter ostendisse, meris,auci huc imposturis sacerdotum adscribenda, Made Oraculorum praedictionibus vulgo dicuntur Si vero audi Sacerdotum omnia tribuimus facile potuit plebi imperitae illudi, atque pr is lito miraculo haberi P thago a nativitas Putet exinde, quo undamento superstructam narratio Iamblichiis Por Frii. ultum a tem ad ingenium 'thagorae corrumpendum secti longa ejus commoratio in Empto Ἀ-iliar commercis , quod habuit cum Sacerdoti sau ius regionis Notum enim, nullam gentem ad ineptas opiniones fovendas aptiorem fuissuffgyptiis, totamque eorum Religionem in dissi cilibus constitisse nugis, asse ut risu potius , quam refutatione dignus sit Dacier, qui pag. 3. vitae Pythagorae eruditionem Egyptiorum vocat laveritabis Sagesse, quam potius une initabu chartilaneri vocaveris. Emblematibus enim &figuris de his enim hic nobis semio ingenia

hominum pervertuntur is imaginatisrus potius impetus , quam exspicua rerum cognitio augeturi Bac via progressus γtiagoras tandem in D sicis um incidit Saltem non uno exemplo comsabit , mentem ipsius vanis iniiviribus deoru

113쪽

tam atque corruptam fuisse. Ad quam rem promovendam sine dubio Egyptiaca philos phandi methodus multum contulit. Frustra ergo hihagoras credidit, si Egyptum equentaret,

. θρι-ους, reliquis mortalibus sapientiorem divinioremque suturum. In hac scilicet sapienti dilicina ait Iamblichus pag. II ' χι μιαρο-

μα. Ex hoc sane adparet, quicquid τερατωδες, inusitatum , id appetiisse 'thagoram si enim quod Iamblichus pag. Io de eo jactat iste discessum in Emptum summam mentis

λιροθονα possedit, tamen vanissimae superstitionis mysteria, aut ineptias potius admiratus, singularique animi contentione Veneratus est, nemo non videt, quo ingenio fuerit ditus. ec dixeris , 'thagoram introspectis Agyptiorum ineptiis meliora edoctum per omnem enim vitam, ut ex dicendis liquebit, , mendmi Egyptiorum doctrinam. Accedit hue, quod 'thagoras saepe solus, teste ambl ο, pag. H. in templis, montibusque, cumprimis in monte Carmel, versatus est sacra enim illa filantia mire pascunt animum insessita amantem. Cumprimis animi Characterem pamdit, quod ex aegypto redux τροπω συμψDMatori, vom docendi per θmbola ingressius iuerita n tum enim omni tempore homines Veω erudia dis sapientiae ignaros operam dedisse, uti

114쪽

obscuris , icis Meatalis, atque emblimati, exprimerent, quod ipsi non intelligebant. In selit ejusmodi rerum vanissimarum amore cis plus cimbutus, persuasit sine dubio discipulis bis familiaria sibi cum Diis intercedere collo

quia, atque congressus 3 hinc enirn ut ontum, quod Jamblichus pag. 3. de discipulis

- ΠυΘαγορ δε e IE acoeptis letibus es mandatis, quasi caelo missis prisceptis, ipsium Pythago , ut is um quendam Daemonam hominibusque amicissimum iam in Deorum reserebant numerem: Midam Mimi m Mebrabam Pythium, alii hyperboreum Apolli. .em, ponnulli Paeonem eram, με censebam, monem esse a iis, qui lauam iricolunt alii alium ex Diis olympicis ferebant, qui mox lem visam emenda. rus, ejusque commodis eo ulturus, isti Rulo M. Maria forma apparueris, in m talibus beatitudinis striit otia salinare lumen donaret quo munere Deo venis, vi venire δε- εὐ- viqi , --δDii per bum -- Ithagoram dederunt Utrum hi magis admirer impudentiam amblichi, an

115쪽

tisti m horum discipulorum, vel intoleranaumoria rae fastum, dicere non possiim. Certe , si ita se gesserunt discipuli othagora, oportet Praeceptorem misse hominem partim sentim.

partim infauum Aut enim exedidit, se coelitus delapsum, aut non credidit. Si prius, insaniit; s pqsterius, cur discipulos non castigavit, tu

piter adulantes 8 Aliter de modestia Pythagoraesentit illustris mih le Uer de is vertu dea.

116쪽

bdim in C re et ea, qui ne port- γε fimis mutias Ce Philosophe eui comine aene viguerre ante , portant de fruus, ex gens, is in figrande bonis e petis sion ancore a prestem e des in domes pastures de nos anies. Mactenus doctissmus ille Vir. Non dissitemur Pythagoram aliquando lucida etiam habuisse interialia, nequo

tamen, quae adseruntur, ejus sunt naturae, ut

insignem modestiam ipsius probent. Philosophi titulum potuit ambire, ut a reliquis Philosophis

dissentiret, isque per novum hunc titulum modestite falaem amorem videretur prae se serre. Saltem nimis vili constaret nimiumque lacilo parari posset laus verae modestiae, si tam levὶ mutatione nominis pararetur Uaria exercitia,

quibus discipulos subjecit, in quinquennale suIentium, quod imposuit, nihil aliud ostendunt, quam voluisse ipsum auditores sibi prorsus o

noxios esse, unde nec per id tempus Praecept rem rogare ausi sunt Qui modestiam amat, Praeceptor cumprimis, omnem movet lapidem, ut auditorum ingenia excitet, atque rationibus non auctoritate, ebs in sui amorem pertrahat.

117쪽

niae Iurisdinon . - a m kait, quo μοι tume uis de reser de sepulares uides, se tu age de ce te scia, a ceu de in Secte, qui eae acientsrtis, omines reust u quitur la vis, ἀσλbanianno seu fami Haec est insignis illa modestia, quam a Praeceptore suo didicerunt discipuli. Nullus dubito, quin pertinax illud silentium, mysteria non sine magna verborum nihil significantium pompa proluta essec rint, ut homines illi adeo magnifice de se sentirent. At pergamus: Notum est ipsum asseritisse, mentem suam, a multis retro temporitas, multa corpora pervagatam. Teste Iam

Micho Cap. XIV. pag. 48. Porphyrio, ut clios taceam maestos ex illis, qui ejus utebamur miliaritate, perspicue clarisque indiciis admoueris muris via, quam animi sevum, antequam isti a rua stet corpori jam olim peruerat serim ipsum m

Ron ex hoc videt, hominem hunc aut mentemptum, aut stolide superbum fuisse Si dixissee

si ex quibusdam signis conjicere, mentem suam 'lim Euphorbi corpus inhabitasse non esset, ς Maxime miraremuro novimus enim quid ignorantia kGOOste

118쪽

ignorantia cingenii imbecillitas aliquana varulea Ita ingeniosissimus Lohas mentionem Atat viri alicujus haud indocti, qui existimaverit,

corpus suum a mente, quae Socrati inerat, ociscupari. At cum per=cuis remmomis deino rasu rem se promiserit, non solum se olim Eaphor is suisse, ex quibus in corporibus aliorum fuerurint animae, dignin aerar, qui Anticyram mitteretur. Hinc non sine causa Lactant diu instit. Lib. III. salse illuit ridet, exclamans o tiaram ct finem darem Pythagora memoriam i inseram oblivionem miniam omnium, qui ficiamus , qui ante fuerimus ιμ fortasse vel errore aliquo , vel gratia sic eminum . - Ω - eoaum gurgitem non attigerit, ne obstinisonis aqvam gusaverit. Videlicet senex vanus, ficis otiosa auieuia solent fabulas tanquam infantibus πα-lis finxit. Quod si bene flensisses de iis, quoin Melocuta es , hi homines eos aristimasset, nunquam sibi eam exulantem mentiendi licentiam vindicasses, sed deridenda bominis levissisi vanitas. Sequitur aliud maximae stoliditatisin verbia indicium. Audiatur latine tantum brevitatis caussa adduco verba Iamblichus pag. SI A lecto autem Uu eantibas Me disicipuΛ3 excutiebam languorem noctu num, remissionem es toporem , per quosdam peculiari modo compinsos cantur se modulationes qua vel si obra pulsu, vel e iam voce Peragebantur. Sibi vero ipsi a ille non que per instrumenta vocemve taliquid comparabat, ed ineffabi quadam ministima

cili divinitate intendebat aures , mentimae subliis avioribus mundi concentibus infigebat atque ipse solusa apparebat, auditu minusiectu percipieba - - raram ct Girorum per eas motorum iam

119쪽

mus , quam qu)d apud moriale fieri soles, ct iasatietate audisnaum resonabant, ct per dissimiles auriritie diversios Indores, celeritatibus, mammium τω ectionibus, certa quadam musices ratione com --is conversionem re circumactionem ratissimam critilis variis madis pulcherrimam inciebanι ὰ qua velut irrigasus, ct quoad mentis rationem bene conia positus a quasi saginam , ipsi imagine quasdam Muvum restaba exhibere disicipulis in eaque in Mamrum feri poterat, imprimis se ininum a se sol in 'esiam vocem imitari Idem testatur Porph, Tius , SedL XXX. Sane aurarum totum oportetiuisse P hagoram, qui comentum illum Planetatas um udivit. Forte tamen ii, quorum ianumero ipse erat, Hibur instructi sunt laneis mis. Luhens in posterum credam iis, qui discinit, se voces iacum intelligere. Scio esse, qui mollius haec interpretentur, inter quos est Aururior Observatronum Halens. om. II. Obs x. amat, inquit, Marce iensis praesul dithagoram, quod concentum corporum caelovum suami um a. hus se percipere dixeris. Iam notum quidem es, quodPythagoras deuotiso maena corporumque caelestiam sarmonia musta verbasocerit, a quod sin persuaseris, se auribus Eleinum corporum μοι per ere, id art quam asseruerit Pythagoras valde dubiso nee sum aerri ex euribus, qui ejusmodi quid de hisaea memoria prodiderit. Ita ille. At adest hic praeleenrphyrium Iambl in Uterque clarissimis venisbis

' Quid de telesticis illis imaginibus sentiendum

sit, vide Dissertat cel. Moohemii in Bibliotheca Brem si extantem.

120쪽

his restantur auri risissem sonum coelestium corporum percepisse nostrum , huncque suavi sime ipsius aures demulsisse. A se, inquit ειν--yrius , -- παντος ἀρμονια ἀκροατο Si nihil aliud dicere voluisset, quam se ratione duce observasse, esse aliquam inter coelestia corpora harmoniam, nemo hoe fuisset maximopere tamiratus. Conser observat. steri ad hunc loc Proxime autem sequentia testantur insolitum

quid sibi tribuisse diibae'ram Sibi an ita pergit Iamblichuso oli inter omnes, qui terram

incolunt, datin eis mabat , ut intelligere exaud resque Aonos vocis a mundo edita, idque ab ipse num

νι fonte is radice: adeoque e dignum esse censebat, si Merrem aliquid es disiceret, rimque elestibus

nitendoravitandoque assimilaretur utpote qai a Damone ipsum assante ita conformatus esses cateris veris hominibus sumere putabat, ipseum mi ius dona immeri, ct ex imaginibus exemplis proficere ae emendari, cum prima rerum ipsarum artare a vere apprehenaere in possem. Nemo non videt, Superis adscribi velle Pythagoram, ut ineptis visionibus auctoritatem eonciliaret Hinc a Daemone consormata ipsis mens minc omnium rerum ηchetypa videt. aut se vidisse putavit. meritus adeoque est, quod Iamblichus pag. Os notat, titulum του

Θωυ Nihil jam dieam de quinquennali filentio, nihil de obstinis is lymbolis, nihil denique de

Wareptis arcanam doctrinam non vulgandi, quae satis ostendunt, quo animo fuerit praeditus, quamque dignus, qui generi humano medicinam adferret. Afferamus evidentiora testimonia stolidissima βαρεν-

- insania. Pag. . ita Iamblichus Abinris

transiens