De tetralogia tragica et didascalia Sophoclea ..

5쪽

BIBLIOTHECA

6쪽

TETRALOGIA TRAGICA

8쪽

Sopno in tragoediam ab Aeschylo excultam et ornatam e polixit cum aliis partibus, tum eo quod fibulam artificiosius composuit, rerum peripetias auxit, personarum mores variavit, denique materiem iustis circumscripsit nibus, ita ut non idem argumeti tun per plures deinceps tragoedias continuaretur, sed singulis tragoediis singulae actiones continerentur. Q fa tum est, ut unaquaeque Sophoclis tragoedia esset totum, suisnuvieris absolutum.

Ex hoc Sophoclis artifidio aptum est id quod apud Muni, de eo

relatum legimus καὶ αως-του δρῶμα προς δραμα ἀγωνίζεσθω, ἀλλὰ an τετραλπιαν . Hoc Suidae tostimonium in magna e satur criticorum controversia, deque ejus sensu et auctoritato eruditissimi viri, coeta norinnus, ius, inti Maias,

Moxsinus, alii, in diversas abierunt sententias. Neque res adhuc ita liquido explanata est, ut supervacaneum sit aliquid ad eam illustrandam velle conferre, praesertim quum quaestio illa latius

9쪽

. - pateat quam primo adspectu videatur. Non enim de Sophocis tantum quaeritur, sed generatim, utrum illa aetate solis licuerit

inualogiis an singulis etiam tragoediis certare, atque adeo, uitii Sophoclis et Euripidis quae supersunt fibulae omnes pro tetralogiarum partibus, an, si non onmes, pleraeque saltem pro singularibus et integris dramatibus sint habendae. Midae verba sit ammatice interpretari velimus, satis expeditu Videntu, 'γνω--θω μι- sem significat in seriami miragie fabulam fabulas opponere sive Oingvlia fabuli certaro. Nam προς δραμα est quod nos dicimus, Huk ternotuli quo sens usurpari solitum, quando paria inter se ore nuntur, comparantur, permutantur. Aeschrius umen. 556:-ος δ' ἀμφου προς επος Aristoph. Nub. 1379 κἀντευθεν suis,

suggeratur τετραλογίαν προς τετραλογίαν. Nequaquam auteni Opus est, quod nonnullis placuit pro lioc corrigere τετραλογ'

κλες,δραν in hω--το ubi τραγε si reetius pro objecto verbi ἀγωνίζεσθαι quam . ut vulgo fit, pro subjecto accipias, ut sensus hic sit ηSi certantes positae in tragico agone ensen

Γ Melao ad Choerii. . , visum est.

10쪽

ομου διθυραμβον M. τρα-ίαν ἀγωνισάμνον τὴν oras νικῆσαι. Hinc in usu forensi usurpatum rum 7θω παν- ενδή o . ρολογῶ autem est omniassio quatuor onustum, quomo sue n. erat satyriciam, argumenti perpetuitate aut aliiquo villam vinculo sive latiore sive angustiore cohaerentium. Itaque Midae verba hunc habent sensum Sophocles auctor fuit sive exemplum dedit moris non tetralogiis, ut antea, sed singulis tragoediis certandi. Illu autem ringuli tragoediis non hoc dicit Memque poeianimum tam inris,in eoenasse: si larem numerus his Herbis non definitur; tantum dieitur. -- cumque esset earum numerus, eas non semctran, ut in tetra licus, sed ringulaum exhibitas et Mnsulatim judicatas esse.

Huic testimoni sunt quae favent, sunt item quae refragantur.

Nyrum est A c t renas, ad quem his spectari videtur, solitum ivi ive laualogias sive irilogias tragicas addita sabula sa- arris docere, quarum illustro monumenium exstat ευρι-α; contra Sophoclis nulla nec trilogia nee tetralogia a veteribus

memoratur. Ipsae illae tres fabulae, quae argument cohaerent, Oedipus uterque et inuisone seorsim et diversis temporibus editae sunt. Eaienus ergo Midae testimonium cum rerum in iis videatur congruere vicissim e tragoediarum didascaliis compertum est, Sophoclis aetate et postsi item

poetas tragicos quaternis fabulis inter se certasse Euarpinis Vid. in m. MMUL Trum p. 508 M. Rexi nn, do comp. Mol.