장음표시 사용
621쪽
AD CANTUM IAC. FERTINENTIBUS C. VII. I 8
rectum ab A MALA Rio antiphonarium deinceps fuerit ad cptatum in ecclesia tengi, ignoro. Certe notum fuit Metense antiphonarium, studiose etiam a S. BERNARDo requisiit uinci sed quia li0mamim non esse compertum est vitiosum omni ex parte, correctum est a S. BERNARDo. IX. Apud Graecos multo amplior est copia eiusmodi librorum ad T A in Ori acium divinum spectantium , quod , sicut apud nos, cantu magis ad xς huc diversis cantionum generibus coni positum est , quibus singulis sua nomina indiderunt. Ac quidem praeter Eucliologium Typicum, quibus ordo divinorum officiorum apud eos praescribitur, probe etiam a typi Cotypica sunt distinguenda, ut UiRINU diatriba de ecclesiasticorum Om-ciorum apud Grae us antiquitate animadvertit e X ALLΑΤio , qui copiose delibris ecclesiasticis Graecorum egit. Horum typicorum duo sunt genera, alterum, quod in matutini precibus , dum vigiliae peraguntur , recitari aut cani solet vigiliae autem non nisi ἐν α δε- ο ιιις ορταῖς, estis nempe Christo Domino Beata Virgini dicatis fiunt. In his celebritatibus typica dicuntur, versuum X psalmis hinc inde congestorum ad
solemnitatis arcana exponenda aptiorum ecloga. Alterum typicorum genus est, quae inter Missarum solemnia diebus etsi non omnibus dicuntur, sunt πρωτα, δευτερα, prima secunda, videlicet psalmus ClI. CXLV. psalterium apud eos, ut apud nos, una cantica, seu L. Veteri 9 novi
Testamenti complectitur. Inter stros ut o XENU psalmos syriace reddidit ut ex bibliotheca orientali Vatic. 0 h. Simonis ASSEM AN Ni discimus. Psalterio Le ALLAΤIUM pro Xime iungit κτο- , seu cI0ecksm. Tales sunt
bus virginibus, quae non videbantur mihi con Metens ecclesiae antiphonari uni senam id GD gruere istivitati Praesentationis Domini in tem gorianton esse dicebatur transscriberent, is plo, coepi inquirere antiphonas cle diversis locis, ferrent . longe aliter rem esse . quam audi quae congruerent memoratae festivitati, atque eas rant. invenerunt. Itaque examinatuni displi- coepi canere cum meis fratribus in choro Po cuit eo 'nodis cantu ttera inventum sit stea reperi in Romano antiphon arto proprias, vitiosum, incompositum nimis, ae pene per quas mirasque posui in nostro antiphonario. omnia contemtibile. Quia tamen semel caepe- Si quis tenet Romonas, cantet illas si quis eas antri usi sunt eo, usque ad nostra tem- non tenuerit, sideat, an possint aptari in suis ora retinuerunt Tandem aliquando non locis, quas scripsi. sustinentibus iam dratribum nostris 'abbatibus a Inter caetera, orditur S. BERNARDUs episto ordinis, cum mutario corrigi placuisset, curae Iam inscriptam omnibus 'ransscripturis anti nostrae id operis iniunxerunt Ego vero acci phonarium. sive cantaturis in illo quae opti tis ii ipsis fratribus nostri , qui in artes me aemulati sunt patres nostri, CHeroienis vi usu canendi instructiores atque peritiores cindelicet ordinis inchoatores hoc quoque ii venti sunt. de multis diversis movum tandi ossime δε religitissime curaverunt, ut in di dem antiphonarium in subiectum volumen col-
vinis laudibus id cantarent, quod magis au legimus, cantu sicut credimus litterathenticum inveniretur missic denique, qui irreprehensibile.
622쪽
sunt in bibliotheca Vindob cod. Ois. O7. OVO Ordine , cum notis nausicis. Quorum titulus est X principium en συν Θεω γίω τῆς ori L.
συν τοῖς κεκραγαριοις τοὶς έωΘ ινοῖς ἀυτων κ τ λ. In editione fidiana ex Octo illi Stonis , quo Octoechus continet, tantum duo X tant, nec nisi
latine in codice imi bone si Xtat cum amplissimo commentario D. Zo-NARE. Octoechum diceres, iuXta ALLATIUM , a octo tonum , si1ve octo tonos continentem librum. Cum enim Gracorum musica proprios tonos, ipsi vocant 1χους 0Hos , quatuor habeat, 'otidem obliquos, ut postea videbimus canones Omnes , si1Ve troparia, quaecunque aliae cantiones in 'oc libro contenis , ita dispositze sunt, ut quae primo tono concinuntur , omnia sibi rhanum locum occupent sic de ingulis, donec ad obliquum quarti perveniatur, qui inter Ono ultimus ultimum quoque sibi vendicat locum cantione eo modulat3e , ac commensuratae ultimo quoque loco reponuntur. Continet tantum troparia, canones, qui a primis vesperis dominicae ad finem usque Missae canuntur, octo dominicis pro tonorun numero finitur. Singuli toni tres habent
nicae secundum ἀναπασιμον, qui in resurrectioni S tertium Θεοτοκιον, qui in MAR 13 Virginis laudibus celebrandis versantur quibus modo additur μεσονυκτικος, canon scilicet mediae noctis Officio proprius, τριαλκος etiam dictus, quia de Trinitate tractat Octoech subiungit ALLATIUS αρακληfικον, seu consolatorium, aut etiam imploratorium. Dister ab aliis Graecorum libris ecclesiasticis, dum omnibus diebus in eo aliquid invenitur , quod sive in Missa , sive in aliis officiis divinis recitatur, e quo tanquam X communi supplentur, quae in caeteris officiis propria desiderantur. Dividitur item in octo partes, quas Griles in appellant uno nempe χώGtificia unius hebdomadiscina plentur, altero subsequentis, sic de singulis, quibus finitis V nuo ab initio exordiuntur. In aliis certa sunt rartis die-bta decreta ossicia, an Ones , troparia, quae recitari solent, quibus finitis
reponunt tar, done eadem tempora remeent, cum rursum ad recitandum
suscipiuntur , ut Triodion quod iam diXimus ita appellari, quia tribus odis perficitur , sicut isdium duobus Tetraudium quatuor. Illo genere Quadragesimae praecipue officia sunt distributa. entecostario continet ossicia a die resurrectionis ad entecosten. In codice bibliothecae Marchionis Durlucensis post e/αλτι ν χνην sequuntur, integrumque fere complent libellum, subnexa tantum liturgia S. D. CARYsos Toris, Asi-
a De Libri Graec Differt. I. n. 7. P. 7.
623쪽
AD CANTUM AC PERTINENTIBUs. G. VII. 587
cia per hebdomadam distributa Huiusmodi vidi codicem Florentiae in Bibliotheca Benedictinorum in quo labentur primum 'mineior seu
hymni in commemorationem beatitudinis Sanctorum , plurimi satis pro-li Xi, regulae earum canendarum per quamlibet hebdomadam. Sequuntatur προκείμενοι seu proposita totius hebdomadae, quae canuntur post μακαρισμους. In fine legitur τελο τεῆς ἐβδομυας α ς ακολουθίας, finis officii hebdomadarii. Sunt Menara ossicia singulorum mensium anthologium totius anni, veluti flori legium pro singulis mensibus ea continentia, quae in Omini nostri ipsu Christi, Beata Virginis reliquorum celebrium Sanctorum solemnitate decantantur, magna copia, qualia nonnulla in bibliotheca Caesarea notat L Α3IBEci Us. Non pauca vero Hymnologia in eadem abibliotheca servantur per annum integrum digesta. Talis est Ode 3O3. ut nunc sunt ordinati libri, perVetustus optimae notae in sol e quo postea specimen notarum saec. XI. dabimus Continet hymnos in omnia festa totius anni, cum antiquis notis musicis menaei instar in duodecim menses partitus, ab initio mensis Sept usque ad finem mensis Augusti. Iiusdem generis sunt duo sequente Codd. O . GO . f. 73. usque a 3 in primo autem secundo a f. 8S. Usque 32 S praeterea sunt χ cum antiquis notis musicis, a Dominica publicaniis Pharisti usque ad festum omnium S. alia. In primo item SopHRONII Archie p. meroses Συναῖς - ρων, seu lorologium magnae arasceVe S, cum antiquis notis musiciS. Eiusmodi est κολουθία των ωοων festi Nativitatis Domini cod. 184. Bibi Vindob. Florentinus bibl. Laurentiaui sub titulo hoc θ εἱm, cum notis musicis . Continet autem horologium horarum diurnarum officia. De syna Xarii S, panegyricis c. nil dicana, quae cantum non habent. ad libro Gracorum musicos maXime pertinet Hirm0lUium, quod Omne OctOechi ιρμους, seu cantus initiales Christi mei parae festivitatum totiusque anni continet Eiusmodi hirmologium totius anni vidi in bibliotheca Barbarina Romae, quemadmodum in monte sano x cani consuevit, a Ua
Verbis Hirmos eiusmodi, seu cantus initiales notis etiam , musicis a Umphato Cucu ELC dlesos habes in bibliotheca farberina sub hoc titulo
Loμολογιον τὼ λου ἐνιαυτου .τ. λ Distingaeia duo hic est a Ioanne Cucu ZEL , de quo plura postea cuius apud LAMBECIUM recensetur series cordinationis univeri ossicii ecclesiastici constructa antiquis motis musicis adornata Loon CUcu ZELE , fueruntque eiusdem generis duo Odi-
624쪽
a ces ex bibliotheca Monacensi a se Hirmus autem appellatur iuXta ZONM ARA , b quod seriem quandam , conne Xionem , Ordinem cantus si consonantiae tribuat consequentibus post se tropariis. amis ad cansitum hirmorum confirmantur, Mattemperantur etiam troparia, decanis tantur , non sine relatione ad hirmos , quorum itidem melodiam, so- sinum imitantur. Vel inde hirnati nomen habet, quod contrahat, .con- si nectat sibi in melodia & cantu troparium. Hunc locum citant GRΕΤ- f ΕRus c Le ALLAΤi Us, d RΑYRUs, T. I l. Irfuit, e Qui RiNUs, s atque in eo quidem conveniunt, quod sit cantusis melodiae modus, sed in iutius quoad troparia usu non Omnino conspirant quae res X plicanda exsequentibus ZONARIE verbis: Tro paria dicuntur, quod ad hirmos ver- tantur , cantuque eo S dem referant, imitentur Vertunt enim vocem secantorum ad melodiam ct concentum hirmorum. Nisi enim sonus eoia, rum, qui troparia decantant, dirigatur ad hirm OS, cantus non erit conis sinu S, recteque modulatus, nec melodia dici poterit, sed absonus qui se dam, inconcinnus, cineptus clamor. 8 Est etiam apud Latinos liber nota stri argumenti iuxta GoARUM g troparium, quod generalem in cantici Grocis sonum ac cantum, hirmus vero certum illius modum designat, variisque applicat strophis, quomodo in nostris hymni accidit, apud Graecos vero in canonibus trio diis c. Cum enim , ut iam supra ex Goa Ronotavi, ac ipse non semel meis oculis vidi, libros notis musicis Xaratos inter cantandum rarissime conspiciant, vel etiam habeant Graci; communes ideo verbi sis cantu memoriae tenaciter infigunt hymnos, ad quorum normam alios pari syllabarum numero constantes cantando i flectunt quorum ideo primordia canticis aliis inscribunt , ut ad eorum regulam sequentes indicent esse decantandos. Hi vocantur ιρμοι sive tra-cLUS, ut qui sequentes modulos ad suam musicam infleXionem trahant: eosque secundum octo tonorum varietatem collecto liber ecclesiae , ιιιι
λογιον ab Alter maior inseriptu ἀκολουθία Ἐντε. ' Din. I. n. 9.
- buiuat Qua de re videri potest Exercitatio li-b Procem in can. ANASTAsi M. Dam e turgica de tropariis ecclesia Graeae sub praemo Lib. V. de crude di sopb SONNTAGII Poro an 1698.edita. D
625쪽
AD CANTUM IAC PERTINENTIBUS. G. VII. I 89
λογιον dictus, continet. Redit in hunc sensum , quod de seu tractu scribit Rcu Dius Tractus dicitur, quod ordine quodam S cumpositione,
mere, procedat. Vel inde ita X ta OARUm nomen habet tractus, quod contrahat, atque connectat sibi in melodia modulum τροπάοιον qui quia ad
Catur τροπάριον, ob vocem in cantando varie versam' infle Xam; vel quod Cantorum Voces ad sonum numerumque tractuum modificant nisi enim ad eorum normam modulantium O dirigatur, mus quam erit consonus
Cantus, aut suavi harmonia, neque melodia vere vocabitur Haec OAR, ad mentem ZONAR E in hymnorum X possitione . SI. ubi Omnia articulatim e X plicat: Principio quidem quid it canon, quid Canticum, cur novem sint cantica Canon dicitΠr, inquit, ex eo, quod habeant certos pronit0sque modulo , τροπαρια ες numeros ti tita suem Canticis inclusos Vel iuxta ARcu Diues canon musicis Gracis pra nitam, praescriptam ac determinatam mensuram hymnorum significat, propterea & canonem
Ocant, quod modulatione eam mensuram non e X cedunt Canticum
M vero, iuXta ZONARAM, id dicitur, quod Eo non per instrumenta canuritur, sed viva voce modulando cantatur nihil inim aliud est, quamis hymnus gratii agendis, Gaudando Eo accommodatus Sunt autem ,, Cantica OVem in unoquoque canone, quia coelestis hierarchise ac hym- nodiae imaginem praeseserunt &c. Canones sunt hymni, qui post salmo DaDidicos, aliasque preces, 4roparia, antequam finiantur, divina officia
canuntur in materia, de qua agunt, varia sortiuntur nomina, ἀν- ασιμοι,
υ,ωσιροι .τ. λ Ceseberrimus est ιεγας κανων ANDREAE Creten is Vocatur amittana Vm , quia cum reliqui triginta, paullo plura troparia habeant, hic ad aso progrediatur Canones vero in das dividuntur, seu cantica haec in troparia. Magnus ille canon in TRIO Dio, alibi, invenitur. Od. I O. novi ordinis Bibliothecae Vindob. f. I 68. canon eiusmodi in honorem Sanctorum totius anni habetur, quorum memoria ibi nominati in celebratur, secundum ordinem duodecim mensium, ab initio Septembris, usque in finem Are usi In principio autem deest unum folium, ideoque nomen auctoris istus Canonis nomina Sanctorum a die primo Septembris usque ad diem quartum eiusdem mensi deficiunt COL 23. i. '. X positiones, scholia, χXplicatio difficiliorum vocabulorum, phrasium in canonibus sein canticis habentur Hinc est canonarcha ο πρωτοκανον χος apud Co Di NUM Ci1R1VM qui canones prie ibant. pertinet huc etia In νοπικος Vid. GRETs in ODINUM T. XV. Cpp. p. 94 Mentio etiam aliqua facienda est Contactorum, quae sunt breves hymiti a voce κοντος par-Ε TE
626쪽
Ptis, quod paucas laudes alicuius sancti vel festi complectantur. Eu R- si in Glossar. p. 329. est Breviarium aliquod αἰδεσποτον, quod res sacras contineat. Quod ei nimis genericum. Ingrediuntur psaltae, inquit Co-R 1Νus, a dy mustos ann0s cantand precantur, psallentes postea contacion illud Virgo hodie supersubstantialem parit, iterumqtie canticum long aDi-
tutis repetunt. . Otatur apud eundem ODINUM ἀρχων των κοντακιων, quod interpretatus Prafectum Canticis L UNIUS, vapulat GRET SERO Comment. in o Di NUM T. V. Opp. p. 86. 93. quod canticum generale sit Omen ad omnia, quae cani aut solent , aut posthiat contactum autem peculiare quoddam seu breve canticum , ac etiana liber , ut X BALSAMo-N ostendit. Et iuxta GoΑ n. 92. liber missatis , solami A s I, CARYsos ΤοMI, raefanctificatorum liturgiam complectens , tanquam κοῖκιον re Pis Coi X , vel, ut censet ARCUDI Us, ceu tenui admodum membrana brevi rotundo ligno, quasi iaculi fragmento κοντω circumvolvi ab antiquis solita , κοντα κιον presbyteris graecis appellatur. MONT PAUCON pag. II. Diari Italici memorat κοντακιον issicii e
clesiastici . saec. Bibl. Larberinae: si Est inquit contactum brevisissimus baculus, cui haeret obvoluta in irae magnitudinis charta mem, branea , e multis soliis consequenter agglutinatis consecta, hi descrisi piae orationes, of scia Sacerdotibus obeunda, cum Sacra administrant. Simile habetur in bibliotheca regia. Est autem illud elegantibus apiciis busis litteris eXaratum. Ab his contactis stichero, ιχ α, distinguuntur, seu Versus ab hymnographo ecclesiastico , licet prolixior sententia, i, ad longiuscularum etiam periodorum normam compossiti ut ait OAR. b)Uἴρτίρεμα ven O; ρα Vocantur huiusmodi longiores versus, dum aequali, seu quasi aequali sys labarum numero constant, ut eodeni ton decanten- turi, ut ait UIRINUM at λομελοι , quae propriam modulationem habent. Frequenti stimum est in sticheris lemma illud δμοιον, quod indicat, Versum sequentem eadem ratione Cantandum , qua erat Cani3 tu praecedens. Prosequitur deinde sticherorum genera ex materiae diversitate iusmodi varia sunt apud Gractis omma , a nobis an superius indicata, pastina etiam occurrentia. quibus plura apud laudato rauctorUS.