De choro Aristophanis quaestiones scaenicae

11쪽

viri di metriea ' ρ qui Aristophanem germanice reddidere.

Ch0rum igitur quae canenda, eh0ragum quae recitanda sunt suseipere plerumque iubent. Et dubium n0n si quin l0ngupr0babili0r haec rati esse videatur quam prior illa Rieliteri. Nam h0ri ducem si eum singulis aet0ribus e0ll0qu0ntsem facimus, vitamus qu0d si secundum Richt0ri pini0n0m scilicet ne unus aet0 cum viginti quattu0 ch0reutis simul v0ciferantibus mult08 0r 8. 0nsabuletur, qua quidem resimplicitas atque aequabilitas, quam summam in arte Grae-e0rum legem suisse seimus, t0liseretur mitis es hac de re Bamberg. l. l. p. 4). Est tamen pr0pter quod in ista R0ss-bachii ali0rumque sententia acquiescere n0n 0SSum Eam enim si sequimur, tam multa uni h0rag tribuere e0gimur, vix ut intellegamus quid pus fuerit h0r viginti quattu0r pers0narum. Ita si ut apud R0s8baelitum l. l. h0ragus Vesp. s. 230-271 pr0p0 0tum par0dum 80lus recitet, eh0reutae taceant miles. Quin etiam in tumultu0sissimis illis fabularum l0eis unus h0ri dux altereatur cuni ierS0nis in eaena versantibus et t0tius ch0ri vie fungitur, ch0rus ipse adstat tiosus nihil l0quens nihil agens quas difficultat 3s facile effugiemus, cum singul0rum ch0reutarum usuri Arist0phani 0ne0880rimus. Qu0 0neess et singulae Ch0ri per80naee0Ἱ0quentur cum aetoribus singulis et adhibebuntur toti hi eli0ri vireS. Accedit qu0d hanc sententiam adiuvant ac tuentur ipsa p00tae verba. Nam quae apud eSehylum ex argum0nt et nexu sententiarum repetuntur indicia, quibus partes ch0rieecinisse c0mpr0betur, eadem in eis c0m0ediarum partibus, qua Supra numeri app0siti 110tavi, satis frequent0r 0bis 0ecurrunt. 0mpellati0nes illa die0, quibus unus ch0reuta ceter0M n0minatim saepe rapellatos v0ea, et adh0rtatur in

12쪽

par0d0, interr0gati0nes ad quas Π0 possunt idem resp0ndere qui m0d interrogabant, eam d0m Sententiarum crebras iterati0nes aut isdem aut similibus vert)is saetas, quas mutatae per80nae signum esse constat. Adde qu0 8a0penumer0 Sententiae parum apte c0haerent inter se, sed praefracte pr0nuntiant si ita ut transitus fiat ab altera ad alteram t0f0e00l distantsem subit neque ulla facta e0niuncti0n0. Ita Arist0phanem n0 factu um fuisse arbitr0r, nisi eum camiina illa serib0ret, in d000ndis agendisque fabulis alia an inumc0mmata aliis h0ri pers0nis dar in artim habuisset. Namque n0 Dei eadem p00ta eis in arminibus, quae aut totum ch0mm aut hemieh0r08 suscepisse e0nsentaneum est, Velut in Thesm0ph0riagusarum et ubiuini par0d0, ubi nihil earum i 0rum quas dixi invenimus. Quae eum ita sint mirari satis non que0, qu0 nem0 adhue et se in Vesparum quidem fabula Hermamus haec indiei ex ips0rum ea inum argument petenda in iuml0 eum e0ntulerit diligent0rque examinaverit, praeseriim cum maxime sint ante eul0s 0sita et qu0 eaput est lare s0la, quibus n0n universi hori 0 eentum auditum sesse lueide p088lamus dem0nstrarie. Nam qua Sunt etera eius rei testim0nia apud Arist0phansem mult rarius inveniuntur quana

' Horum quae attulisse refert suis locis commemorabinius, cum in pertractanda fabula e pervenerinius. Sunt autem praecipue proOdorum me80d0rum epodorum usus et metri rhyllimique mutati mediis in arminibus admissa, hiatus denique et syllaba neeps.' Etiam de unieris, qui eantum n0n ad univers0 choreutas pertinuisse indicium faciunt ad singulos subulae s. monebimus ubi ad rem erit. Sunt autem systemata quae dicuntur e ι ou0ν velut anapaeStica, quae semper a Singulis reditata esse e0nstat. V. Herm. El. d. m. l . 729 al.

13쪽

sabulis Aesehyleis saepissime uti licuit, tantum non pr0rsus

15쪽

- verbis m0d laudatis d000mur etiam primum nihil iniers dissere Seh0l illud o κατα roa χορον SiVe Oi πεοι TOν goosi et usitatius ὁ ooος, deinde vel de hemich01 0rum usu nam s. 7240mieh0rus incipit canere seli0liastas interdum dubitavisse, repugnantes sane Aristarchi praecept et auet0ritati es sch0l. an. 354hi. Itaqu0 sic statuendum est, nihil ch0li0rum script0ribus e0mpertum fuisse de singul0mni ch0reutarum recitati0necantuue, neque ex is ullum testim0nium nedum auxilium hae in re p0sse elici. Relinquitur s0lus Aristophanses ipse, ad cuius verba nunc iam aede damus fractanda.

In ominata sua diseribitur armen Vesparum Vs. 280 487. Indicia, e quibus h0rum n0n universum Verba sedisse

intell0gitur in illa quam diximus Vosparum parte 230 - 487)

' Fritgseli in ii. an ad h. s. haec tria an schol ad alios VS reseri quam quibus ascripta sunt, se schol. 35 ad s. 372, 372 adus. 377, 440 ad s. 372, pr0batus hac in re . Gerhard de Aristarcho Ar interpr. B0nia. 1850. p. 45. Ceterum ii schol ut ad rem metricam spectantia sere omnia Heli0doro seribit Otto Selineider de vel in Ar. schol sontibus p. 121.

16쪽

λὶλικες S. 246 ouoco Mεν. - Alia e0h0itati vel intere0gatio repetita legitur pauli p0st s. 266 Sq. et s. 73. II. All0quitur n0nnumquam alius alium ips0 0mine 80dalem appellans qu0 minime aptum laret, nisi singuli cantu e exeiperent eli0reuiae. An omn08 itaque e08 etiam ip808, quibus illa n0mina sunt C0mias Charinades Strym0d0rus alia, ita l0eut08 sse er0demus ut legimus 8. 230 sqq.

17쪽

80d mnes pueros eum Senibus mnibus cantum alternantes

saetamus equidem n0 intelleg0. Inim ne explicare quidem p0ssum qui fieri queat ut tanta pers0nar a turba numer0 duali a p00tu 0mprehendatur. Ita tamen cum statuat Bieliteriis n0n est dubium quin tacite e0nsentiat eum Veneti seli0liasta ad s. 30 in hunc m0dum interpretante ψ υἷκω ἐχολησατο

προς ἔν quae intei pretatio quam Sit mira n0n est qu0dl0ngius exp0nam. Verumtamen in numer tantum eri avit

seli0liasta id verissime intellexit, v0eula fi puerum et senem signiscari e0lloquentes, n0n qu0d vult Hermanuus p. 9 sq. ipuer08 u08. ei mannus enim Selium ill0rum qui h0rum repraesentant unum du08 habere fili 0 ratus, V0eabul νιὴν ubi puer utitur, hune et fratrem eius a p00ta den0tari putat, ubi ver senex utitur s. 310 νιῆν in τιὴν mutare e0aetus est ut senex fili0 SU0s recte all0quatur. Quae ermanni sententia, ut est nimis acliseiosa, iure merit ab mnibus edit0ribus neglegitur. Illud s0himm0d retineamus, duali ist0ν ὴν duas per80nas significari puerum et senem aut Senem et puerit pr0ut puer aut senex l0quitur aliter enim si interpretamur, Verendum est ne ludamus in apertissimis p00iste verbis definiendis qu0d pr0Det Deit Richterus. IV. Sa0p eh0ri verba omni inter se nexu arent, ita ut sententiam excipiat altera a praecedente pr0rsu diver8a, neque tamen qu0damm0d cerie c0nciliata et e0niuncta cima pri0re sed abnapi p0sita. Hinc elucet illis l0eis rati0nem ad alias per80nas transisse. Sunt autem sententiae nexu

destituti s. 239 et 240 258 et 259 2654 266 345 et 346

18쪽

l000 sententia mutatur S. 278 3 sola πολυ κτλ. S. 286αλλ', o V δε κτλ. Quae sententiae mutati eademque per80nae

maxime quidem manifesta sit in antisti 0pha. Nam eum h0rus usque ad s. 80 de hil0el00ne ut de absente l0cutus sit subit quasi sit praesens eum exh0riatur Secundi verbi pers0na utens

Ita fit ut in quattu0 illis quae hac sententiarum diversitate efficiuntur actibus resp0 si quaedam et e0nfirmati0c0nspiciatur ententiarum quam quae ibi metr respondent tr. et antistr. singula e0mmata e0ntinent 273-277 - 281 - 285o 278 - 280 - 286 - 289. Etenim tu pri0re str et antisti . parte variae causae a li0r pr0seruntur, cur Phil0cle n0n adsit, verum in altera quaque parte ch0ru in spem inclinat, Ρhil ele0nem quanta sit iudicandi cupiditate nihil0minus ass0re. Quae earundem sent0ntiarum et repetiti0nes et discrepantiae diversarum dubitari nequit quin mutata ch0ri pers0na explicandae int. Ceterum etiam quae antish0phae addita str0phaeque addenda sunt Verba ad puer0 lacta παγ ω παὶ, υπαγε aliam sibi pers0nam requirunt, cum parum cum Verbi praecedentibus e0haereant. Quae eum sit huius carminis c0nlarmati0, adm0dum

dubit num id Hermannus int0 eh0reutas recte distribuerit quippe qui non duas vel tres partes in tr0pha quaque agn0-

verit easque parsem in str. atqu0 antistr. VerSuum numeriam

habentes, sed quattu0 partes amplitudine ibi n0n resp0ndentes ex singulis tr0phis effinxerit: qua de re infra videbimus.

tiva cuia c. s. 240 259. 286 346 379. 408. Verum haec p0tissimum particula l0qui est indipientiunt Id ptime ex eis

19쪽

Jam ver cum ch0reutae deinde cum delyel00n altereantur, duae sunt Sententiae quas fili crudeli bicere n0n desistunt altera tyrannus es qui tam atr0stiter in patrem saevia Sivs. 41 l. 41 7 464. 474. 48 es. s. 443 m, ς βίαν), altera: mitte patrem in minus malum patieret s. 422 428 437.453 480. Τ0 et tantae eat uidem sententiarum repetiti0nes testantur clarissime systemata singulta alio cant0re habui88e. VI. In eadem hae pari ter Vespae se impellunt. Hi aculeis utantur s. 403 sq. 405. 22. ultim l0e his verbis

mirum laret quis est quin videat 3 VII. Restat ut dicatur de numeris. I0nieis a min0re

'hue Fritetschium ad Ran. s. 905 ann0tantem talia ubique recit tcoryphaeus chori estphal. III. p. 89.

20쪽

qui s. ubique a pactibus h0ri canuntur V. Bamberg. p. 93. 00mp0situm sest carmen 291 316, qua re e0nfirmatur qu0d Singulo Senes cum pueri Singuli ill l0e invicem cantavisse licebamus. Etiam qu0 du0bus l0eis metrum tr0chaidum Subit exeipit anapaesticus rhythmia e0mpi 0bari videtur qu0d quidem iam X argument e0nclusimus, nimii iam s. 346

et 379 alias pers0nas induet 0quentes. Neque indigitus n0tatu videtur esse hiatus s. 277 278 et s. 407 408 465 466 admiSSUS. His ut rati0nibus gravissimis et lariasse etiam aliis

adductus G. Hemiamus m ne viginti quattu0 gh0reuta singillatim l0qu0ntes sacere isque systemata singula tribuere su iure c0nstituit. Verumtamen in perfidienda hac re a sententia quadam minus pr0babili Vir ei. Si profectus, quam qui e0nsiderarunt n0 Sine eausa reiecerunt mnes quae

quidem simul ausa videtur fuisse, cur deinde t0tum Her- manni 0natum h0mines d0et in dubitati0nem v0earent. De illa Hermanui sententia pus est ut dieam pauli expli

Ch0rum e0mitantur pueri aliqu0 praelucentes, qui V8.408 sqq. ad Cle0nem δ' arcessendum a senibus iratis ablegantiu . 08dem p08tea sub finem fabulae 8. 1501 sqq. in Cardini fili0l0s translarmat0s pr0disse saltatum primus Beerius Zali dor Sehauspieter s s. ing0nii dumine intellexit. Η08 igitur puer0s, qui vulg0 ch0reutae extra0rdinarii haben-

animum induxit. At huic pini0ni, piam bis de h0r. 08p. p. 4 et in annal. Vind0b0n. 0l. 10 p. 58 sq. aeriter defendit vir d0ctissimus plura adv0rsantur ac repugnant. Pri-

' Etiam a n. s. 7 sq. caupona quaedam ad Cle0nem abit c0nqueStum. Itaque apparet id nihil esse nisi consuetum p0etae artificium qu quibus personis diutius uti n0n potest eas removeat a Scaena.