De vita et scriptis Lysiae oratoris

11쪽

ga sanas, vimen on s -- etiam aras oratorum omγμntima mihi merito videtur e ieelsas Tot libri temporum I vidia quum nobis erepti sint, lasarebum in vitis X oratorem inorius de Lysia disputasse gaudeamus; quem libram vi rus et Bubnvenias quam Plutareho me abiudieandum ensu rint, nuperrime A. G. Beeverus eumque qui supplevit Weste mannas' a Plutarcho esse institutam aris, ut mihi videntur,am Iaartis demonstraverunt; et quamvis la oratorem quorundam vitia nonnulla esse eoas a mneetam, tamen in Lysiae vita

omnia me ollegi Plutarebus et quum desint meliora nobis aereptus est. Inter Haetores posteriores Heronem obis l.

Atheniensem lihellum πιρὶ τῶν ἀρχαι- ῆητορων καὶ τῶν

λογιουν οις ἀχσα προ αλλήλους αγωνιζομνο sumpsisse ex Suida eomperimus, euius an operis iaeturam eo iniquiore serendum animo, quo verisimilius est, in eodem de oratorum vitia multa eas exposita. Photius bibl. M. M. exseripsit Plutarebum. Suidas et auctor lexiei illoisoniani, Eudoeis vulgo adseripti', qui perpauca tantum ex Suida e eerpsit, a Lysiae vita indaganda parem nobis auxilii

praebent.

Multo maior diligentia quam in oratoris vitam, in eius

dieiionem quaestiones instituerent veteres. Ut taeeam de Cata limachi labore in antiquos oratore eonsumto, quem acumina eritico fuisse destitutum Photius Diestatur, Dion sit Balic libellum , τῶ ν αααδεον κρωιν' inscriptum hae in re potissimum quaerenda versa omnibus 'tum est. Praeter hane quae superest de sesia κρισιν eommentarium de dignoseendis ser hiat phil. III, 1. 4.

12쪽

maniata et spuriis eiusderii oratiositas seripsit, alas rei ipsa uaiqne posteriores qui de hac re seripsere te a sunt curri.Bknysius de oratoribus ipso plurima indagasaei, in his di audieandi, anilii ipsius sensum unima audiviti liber eius superstes pris omnibus veterum de hac re libris nobis Meepias eat. Dionysius artem eriticam primus e Graecla Boauim seliei uorema tulisse videtur. Mullum sane valebat apud postero auctoritas. Dionysii, cujus do oratoribus iudieaudia sentenii vem esso. eredebatur γ, nare nos quoque nisi gravissimis ea sis moti ab illo ne r edamus. Aetate et rudias aemulum habuit a ellium Calactinum ni Romae sub caesar Augusto eloquentiam doeuit' et praeter ilia de haraeiere Moraiorum se ipsi aD quo de iis quae ab oratoribus ver secundum vel praeter hisi riae veritatem dicta sunt Cuius omnes libri temporum invidia nobis perierunt, quod eo magis doleamus, quo saepius a Uut eho et bolis laudantur. Eius autem περὶ siris συγ-

παριμα a Longino de subl. 32 8. reprehenditur, quod Lysiani mulium Platoni anteposuerit. meo res quamqnam non

est quod in dubium vocetur tamen ne Caecilii jηdiesum a

universum nenmine desilinium credamus, Longinum meruiue

mus suos libros asellio opposuisse ideoque esse factum, taeerrimus Calaesivi aestimator redderetur IIρος Καιαί- λι- περὶ τῶν παρα τοις --οις ρητορων scripsisse Lysimaehides dieitur ab Ammonio v. θεωρός, qui liber ossioeommentarius nisse ad caecilium Rus non absimilis videbatur libello Plutaret, de vitis corat. . Ariasse duntaxat operi-

13쪽

bus Iriualmis, eandemque sere enisaliam amplexus est Io Maa, sed optimo aleianaerias oupio frustra liniiente vi fiat pro τορων legendum esse ἐπτῶν ). Hermogenes e. 16s. p. br. praeeepior eloquentiae eleberrimus iudicimi do dissono rhetonea es ausissimum is operibus suis servavit, iaut lata veterea permulsi eorum mmmentatores existerent et vos non Miamus, quia sagaritatem et inbulitatem admiremur. In peeuliari libro . Lysia eatentiam suam exponere in imo habuit, ut ipso satetur p. 107. Ald.), sed non Dei I. Eodem tempore mi Aelius Aristides, cujus de dictione rhet ea duo aeripta supersunt eorum ero vilissima est scriptio. ulla o ratae et uilone eo eripsere Demetrius quidam

a libro arase ἐρρινναίας et Longinus 2I3 - 273. in mers

me vim , quo quidem amorem sublimis dieendi generista Eburat, e Maiae quoque magum esse virtutes oratorias eo eis Photii de Lysiaci trium aeumiae ei perspieuitiae se dei. Sed hisce viris an meellentibus ex ptis rhetoram ill Tam temporum heminem qui suum iudicium ait secutus Ierimus. Quare ut meam de istorum operibus quae de arta hetorie supersunt, ut Alexandri Numenii L, Apsinis e. 23M, minuesani c. 260 , aliorum, iam illi potissimum mihi in merandi sun quos singularia de sesia opera seripsisse tradiatum est Gaius Earpseratio dieius σοφιστης testibus Suida et Eudotia seripsit de Lysias et Hyperidis orationibus Z almus Gaaama vel Asealonites, qui sub Anastasi vixit, omposuit in Demosthenem et Lysiam ommentarios υπομνωομτα, quos λην a. historiae materiam nuneupaviιδὶ quia in Iu eommentarii non historiae conveniebat Zenonis cisiensis Vosa de histi Gr. IV, 16 P. 178. Jons III, 1, 5; alae

14쪽

Iuliano vixit, πομνημα εις συσων ominemoratur ), quod si superesset mulium genuitatem rationum quae sub Lysias nomine divulgatae sunt illustrasse ex Zenonis aeumine, quo

orationis Demosthenieae fidem Philippieas IV. mpugnarat, eo ite licet. Praρier illos Paulus Geminus ἰπομνήματα εἰς λογους του Aυσέου seripserat ' idemque a Photio Arios ὁ ἐκ Μυσίας dieitur et amnitur quod pluris Lysiae orationes

genuinas pro suppositietis deelaraverit inseilia loentionis per ducius eoque esseeerit, ut interierint. Praeser Ommeniatoris Lysias laudatos habemus alios memoratos, qui de molis oratoribus Aliter opera composuerant. Hisce annismeranda

sunt Timaei Tauromentiae argumenta rhetorie 68. libidienarrata et Suid. et Heronis Atheniensis libellus supra lania datas, Posidonii Ubiopolitae ineerias aetatis 3, Menandri, R

herii Sophistae e. m. p. h.), Aelii Theonis Alexandricl

o. 300. p. h. , aliorem varia. Quae vero omnia tempornilitavidia nobis sunt erepta perpaucae supersunt veternm retia quine, quae ac ratiorem notidam oratorem antiq.orum, impriamis Lysiae nostri indagandam adinvent. Earum pleraeque l. artem oratoris rhetoricam inquirunt aliam viam inierant au-etores-lexieorum rhetorieorum. Eiusmodi citantur ξηις ἐαγ et Suid. s. v. Eudoe. p. 205. Chapmann diss. dam,

pian. s. 4. Det Suid. a. v. Eudoe. p. 353. Phot cod. 262. p. 489. A. Est incertae aetatis tamen eum post Dionysium Hal. vixisso cum ει vento hist erit. p. 49. eredas nullo alio loeomeni ratum invenimus, nisi sententiam Hyttentiachii amplectimur, quam Protulit ad Eunap. 1. II. p. 45. d. Oias. no-simam Paulun laudari in hisce unapii verbis p.rat. παπατοντους τουξ φρονους ci. .. post Porphyrii)ήσαν καὶ των πτορικων o in la νησι προεστωτες μυλος τε καὶ Ἀνδρομα ς, ρίας; hi vero Boissonadius . I. p. 172. Paulum Aegyptium qui Suida teste sub Constantino vixit commemorari putat.

15쪽

Illis nae oratores h orasse videntur, Zosita nuptis adtauia Ἀσποραν κατα στοιχειον. Sed omnium exiretam' mium superesi Valerii irpserationis e. 350. λεξικον τῶν δεκα νη-ρων, nolet Brenaea verba et orationum genuitatem illae illustrat. Inter reminores, ut iaceam de old. Stephano, tu te rita solum Lysiae ediderunt Iodocus an deriseidius Lysias ut eum noua polities edidit a. HIs Sed has aliasque Mitiones longe superavit Tutori a I 39., qui textum correxit, interpresationem addidit, vitam Lysias delinearit, testimonia G urum de oratore erusque s agmenia collegiti mane diu.nem rhpetiit Reishius notas quidem plures' addidit, fragmenia vero et vitam insta nihil auxit. AEuhnhenius in isti erit. p. M. de Lysia nihil dixit, nisi quod errorem Taylori unum ex civ. Brutis deducium eorrexit tum addii: Rus autem historiam Tay-Ioras et ipsius et aliorum oratorum sospitator ita illustravit, L.

hi ut supra addi posse videatur.' Eis Viri Summi ,srbis vr mihi quidem iteram Lysiam iraeianir lectorem venia petenda est Sed temporibus recentissimis Clinto eumque qui

Del. tym Μ. v. δέ in Vosa. h. r. II, 10. et Photi eod. 153. Inipp. ad Suid. h. v. Des Suid. v I uων dona. III, 7. Del. Suid. a. v. Valchen Theocri P. 294.

16쪽

ondes laesa oneri et anxii Mael rus V e vi do. λ' M. Mustas temporibus, quibus orae es habitae sivi, summi anim iri Boedihius, Seboemanuus, Merus, alii de gummus

orationum tam praeclaro disseruemus, ut quid. rerentes si Malam quaestiones instituere non ab re ess pniaverim. Da

tua I.3aias euam plura, quae artorus on'exit, Spengelimo clinis suppeditarunt; multa vero quas Tutore traeiaritomisi nihil. enim ad Lysiam Nerunt. Viri quam remis suas editiosi praemisit, nihil novi praebet, quia etiam illum Tay- ori erroη- abnvenio eastigatum servat. De fragmeniis a Tvloro ollectis non solum quaestiones hisisHem insuini, aestllas etiam nonnulla praesertim ex Bevheri Sammi Viri dedomus exprompta addidi. Beatque id quod Tariora onmino sera

neglexit, estimonia veterum de Lysiae arte oratoria a Dio-.nysii Bal dissertatisne prosteius ollegi, quo in labore Maiii rhetoribus Graeeis colligendis diligentia summopere me Miuxit, is omnibus quae de Lysia disputavi este anni V. D. libro egregio de hist eloq r. magnam opem mihi Masanaiam lubenter eonfiteor. Priorum vero opera de rati Gr., Cresollii, ossit, ruingit, Bardionis paullulum quod in usum eonvertere possis praebent. Franco-Gallorum Belia da Baliae Brinnisui libros inviuere mihi non obtigit.

17쪽

Vita Lysiae.

q. Io

ephalus Syracusaniae, filius Lysaniae, ima sephall, quem filio a nepote ditiorem suisse ex lat. Nip. p. 330. b. a paret, Athenas ericlis euius iuruliaritat utebatur suas set. Lys. M. Erat. q. 4, isti vi Lys. Photi eod. 262. p. s. eommigravit sors l. 6. 475. . Plutarctus addit,

necundam nonnullos eum illo tempora quo Gel. mperium e pesseret fugisse Athenas; quod hilsum esse infra probabitari Fortasse autem hae narratione utaris ad Staliae actori eo ieeiuram eoArmandam balum illum quin a Platonis Parmenide dialogo olloquentem reperimus esse Lysiae patrem eundemque priusquam Athenas pervenisse aliquamdiu laa menis habitasse Equidem hanc sententiam ne relatare eo defendere audeo tantopere enim et de hisnologia et de e sonis quas in Parmenide extant ineretus sum. Certo ab in. . usquo ad suam mortem α ol. 3. Athenis morabatae

Cephalus. In Piraeeo habitabat Pist. l. l. p. 323. , divitiis pollebat Plat. l. l. p. 32s. e. cio. p. ad Att. IV, D. atque miliaritate Atheniensium nobilium utebatur. Errant Sebia ius Aeaeianis incies. q. Is , praeeipue autem Getaea Chiliad. V. M. eum eum oratore Atheuiensi Cephalo

intensi eonfundentes, eonstat enim cephalum Syra sanum innumerum civium ae pium uou esse; uirit vero με minos a Plato P. I. v. Il. p. 102.

18쪽

saerit an σοτελῆς, in rium est; nam ex Platon ais elueet, num aedes quas habitabat aerint cephali ). Prioribus temporibus Soeratem saepius adiisse dieitur a Platone tum vero annis iam proveetua suas aedes o relinquebat. Itaque ami- mim on ςiore ex quo eum viderat tempore praeterlapso Socrates adiit, sacrifieaniem invenit, eum eo de senectute eo loqui oepit, quumque cephalus dixisset, qui justo vitam ran egisset, ei tranquillam a laetam eoniingere senuetuiem, ines-dunt in quaestionem de eo quod iusium appellaretur, atque a Merais illi s republiea sermones habiti sunt quos Plato lit ris mandavit eos neque l. 2. neque Ol. 85., ut Sialiba Mus orieeit, ae e. l. habitos esse infra probare studebo. Cephalus habuit quattuor fiasos, Polemarctum, Lysiam, Euthydemum, Braobyllum ex quibus res priores lais om- memorat, Brachylli Plutarchus mentionem facit. Tvlores quiadem, ei in sententiam amplexos eat ranatus, contendit P. alam Brae Ilum fratrem non habuisse, quod Dionysius remirat, σῶς etiam Uim αδελφοις δυσι sed Mus his probat. Ei duos lanium fratre, Lysias habuisset, Dionysius Mon, ut Tayloras viat, σου αδ γοῦν Mni, sed συν τοῖς δυσὶν αδελφοῖς debebat seribere . . Polemarobus philosophus, quem Plato etiam is Phaedro p. 257 di, uidas, Harpocratio, mi sus δὶ fratrem Lymas vomat, eum Lysia Thurios commigravit atque inde postea uti Lysias Atheum rediit. Num hi sit

Polemarinus illo uiua ervus Andrornaehus in ausione dame nis mutilatis imittata gravem personam sustinuit, et modis . de Ariat M. et Herm. p. 32. non apparet, quia Ole.. marchum eum Lysia demum revertisae nobis non traditum est. Etiamsi vero constaret, quales in rempublicam praebuissent mores smipes inde ne colligeres, nequo enim aliud est nisi se viis euius ausa Polemarebus ab Andoeide commemoratur Da teris Lysias fratribus nihil notum est, nisi alterum quoque Thario esse prosectum; sed ne uter quidem sueri scimus.

Lysias naia est Athenis' et Atheniensis Mari amnaeo

19쪽

sare illis r. sed 'meumrras emitritae a Timaeo Tane meiani, sustino, Orosio, Photio, Salac ). Lysias pates igitur

eum iam iam ria esse videroine, seriptores historiae Sirilias Baiiaeque oratorem suae patrias vindieare studueranti O

inturn putat latarehum et Photium Atheniensibus Lysiam

tradidisso ex eo ductos nod an ei iam Atheniensium nam rim ex privile io adseriptus sit, sin vero civitatis inre donatus hin, eum alibi natum clarissime patere. ano sententiam ex hiseisia institu oram reipublieae Atheniensis exortam relinqueti tos argumentationem a Bonanni' ampleriamur, qui Lysiam natum Athenis habet, Syraeusanum autem nominatum propter vilemam originem, quae illi Syra sana est, patre nam Syra-ensano Cephalo est natus. Haud Meus indieasse Iustinum odimium, eteros, quis non ausi ammare eoque minus ivitate Syra sana Lysias es exeludendus, no in Atheniensium civium numerem nunquam est Neepius. Daqus ut exemplo a Bonanno allato utar, si vel a materno genere qui somniorem

interpretationes seripsit Artemidorus diei meret Daldianus ipsa tamen Ephesi natus, anto majori jure a patere genere Srr e linus dies meretur Lysias I. Putemus ergo Timaeum n qn de Lysiae patria salsam opinionem habuias neque quoa Lysiam appellaverit Symensanum mereri ieeronis notam quod historiens ille hoe eonsilio, ut i suae ritatis ius rediageret oratorem ho enim praecipit lex Liuies Mutia , dixem illius fide a verilato iudignum me videtur. Μim loeus extat p. gela chil. V. m.

Omaia- eo conlandi ias allustrabitur; nunc vero quid signi eetur verbis απο θουρίου quaeramus. Malium est quod Lysiam ipsum iisdem nominari Thurium eredamus; sed in verss. im. p. Cie. rvt. 16. rg. 7. P. 266. d. oelier. Ius in V. s. Lysias Suracusanus orator exsul tumue Oxos. I 27 quibus se exsulibus Lysias quoque Syracusanus orator quasi in auxilium urbis quae esset Patria communis eloqtaentiae, quingentos milites eum stipendiis suis misit Phot. eod. 262. p. 489. B. Παῖς δὲ θονε δ εοσίας . .... Doc μὲν Συρακουσιος, μεταναστρος δὲ γεννως εος θήνας Suid. v.

20쪽

aeqq. a. m. 'mnia quae de Lysia vulgo aeninue patri Getae auribuit, ita ut iis quoque loco cephalum alam, sine verisimilius sit. Iali fusili argumento eoassi a. iores Italarias Calabrias ad gloriam patriae eonsiliandam vienti Dinister eteres erant qui Herodotum Thuriis oriundum' vim matur, Lysiam Thurium fuisse iuduerunt explicam, inter quo Gabrielia Barri des riptio alabrias ' flor Bonassus igilar xprobrat Barrii arrogantiam, tu erius defensionem insumis Joannes s Floros Thurium ait Lysiam nominari a Barrio non ex ipsin ortu, sed ob patris originem vel alia rasione

neque Syracusanum esse seandum, veram enim patriam a

Ium euaseri, ubi primam aecipiamus luoem. sua vero ratio Barrium ipsum, qui Lysiam ex sola patris origine inter aio reeenset, mala egisse . de Flores demonstrarii. At v deamus, utrum Cephalus fuerit Syracusauua a Thuri Pluta hus, Photius, Suidas cephalo Syracusano Lysiam natum viperiissimo tradunt migas verba ita sunt ovsusa, ut naminima quidem uel lais tu digna raeusae solas atqu Athenas oratore elebri gloriari ossunt, hae natalibus, oria illae. - Erant etiam qui Cephasoeditanum esse Lysiam eulan Pirrho iuste Cephalyedium . Cephaloedis exigua erat

urbs Siciliae, quae os su ex piscium ephalorum . hunno.. Tum piseatu traxeratq), qua ausa confusionem nominis patris Lrsias et originis urbis i uxoriam esse apparet Haeo quidem sententia, quam ρsiimoniis velarum aluiam non inveni, plane re ieienda est Hos teoeamus, Lysiam Athenis natum Mahi in sanum pro ex palmi Maeris ori posse voeari.

Lysias natus est l. 80 2. Philocle aretionis. In Iutare, quidem odicibus legitur: επὶ Φιλοκλεους αρχοντος κατα το δετυρον δεος τῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ δευτερας.

Ηρ vero esse mendum dudum viri docti intellexerunt usque enim eonvenit cum iis quae deinde M. Plut vit. LIs sequuntur, neque eum iis quae in aliorum oratorum vilis Plutarchi

II, 793.