De vita et scriptis Lysiae oratoris

발행: 1837년

분량: 284페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

nod umeri quin a seribis verbo sequeste τουτου in errorem

duetis sint eoasus vix cuiquam potest esse dubium). Nun haec eo eripsissem leo Meieri omm. III de Andocides quae vulgo fertur ori . Ateib. in ivd schol. n. Bal. 837. qua Vir sagarissimus oeum Plutarchieum commutat in hunc ni dari ut udoeide Lysias dieatur sederim annis major, sed umidum ita esse corrigendum persuadere mihi potui. Illud igiatae optime eum Lysiae anno natali Ol. 80 2 eongmit. Sed nihil est quod uberius de hac re disputemus Philoclem enim arctoalem fuisse in M, 2 ex argumento Agamemnonis fabulas Aesehyleae quae illo imperauis Oeta est, clarissime a paret. Ut vero ceuratius anni Lysiae natalis tempus defini mus, longius progrediamur. Isseruies testibus Dionysio, lutarcho Photio, natus est DL M, I. rehonte Lysimacho a quo quidem mense Hecatombaeone vel erismetageitnions

atque vocatur νωτερος μἐν -- βουσὶν λεσιν καὶ κ

lI. Tharget dis 429lὲ mi natus sit, hoc meis ohabet atque Isocratem initio Ol. 86 I. in lucem auseepium inde Metans. Quod si ratum existimamus, Lysias qui XXILannia maior Isoerate dieitur, natus si rea finem anni Phil est paullo ante mediam aestatem a. 458. Chr.nologi priores multis dissentiatibus implicabantur putabant enim ), archontea ante Ol. 87 I. suscepisse munus mense Gamelione Pythod rem vero Ol. 87 I. meus. Beeaismb. die L i. e. I6. Iuli. 432 Apseudes eius anteeessor ex OdWelli de emis L .

sententia Ol. 86, 4. rehon erat a mense Gamel. nsque ad

porro finivit, Lysimachum fuisse archontem Ol. 86, 2 Janr.

458. , qua computatione in errorem ducius satein dissiῶllimum esse aiionem reddere, quomodo foerales iunior sit 2 annis Lysia, intervallum M annorum non aliter esse nisi doctis ambobus extremis Corsinus meis quidem eontendit, Lysim ehum fuisse archontem Ol. 86, I. sed errat diuens ol. 85,4'6,I.

Deceompniationa Corfinia A. I. 9, 38. De Coisin. l. A. III p. 237. Ideler thron. I. p. 337.

Dei Corsin. s. A. I, 9, 40. 14, 6. II. p. XXIV aqq. X UL

22쪽

gsaniata et spuriis ejusderii oratiostimas scripsit, alus rei spis uatque posteriores qui de hae re seripsere diate auia. Curii Di,is nysius de oratoribiis ipse plurima indagasaei, in iis . diiudieandi auin ipsius sensum anima audivit Liber eius sversies prisomnibus velami de hau Qvbris nobis amepias est. Dionysius ariem eriticam primns e Graecia Romam selici noeessa tulisse videtur. Mulium sane valebat apud postero auctoritas. Dionysii, cuius do oratoribus iudieaudia sentenιia eum essa. eredebatur ), quare nos quoque nisi gravissimis ea si moti ab illo ne eeedamus. Aetate et indiis aemulum habidica risum Calactisum qui Romae sub caesar Augusto eloquentiam doeuit' et praeter ilia de haraeiere Moratorum se ipsi aruque de iis quae ab oratoribus vel seeundum vel praeter hisi fias veritatem dicta sunt. Cuius omne libri temporum invidia nobis perierunt, quod eo magis doleamus, quo saepius a Platarcto et Photio laudantur. Eius autem πιρὶ 1υσίου συγ-

γραμμα a Longino de GL 32 8. reprehenditur, quod Lysiani mulium Platoni anteposuerit. nec res quamquam non

est quod in dubium vocetur, amen ne Caecilii iudicium anniversum ammine desilinium erodamna, Longinum memiae,

mus suos libros Caecilio opposuisse ideoque esas savium, ut Merrimus alaeunt aestimator redderetur ). Προς μιαί- λι- περ τῶν παρα τοῖς Ἀτταοις ητορων scripsisse Lysimachides dieitur ab Ammonio v. θεωρος, qui liber ossioeommentarius nisse ad Caecilium atque non absimilis videbatur libello Plutare, de vitis X orat. . fortasse duntaxa operia

23쪽

hus Bisvalmis, aridemque sere sententiam amplexus est Maiasias, sed opum Valeheuaerias Tonpio frustra obnueut at fiat pro ητορ ιν legendum esse ευρτῶν ). Hermogenes e. Iob. p. br. praeeeptor eloquentiae eleberrimus indicium do

distione rhetoris elegansissimum is operibus suis servavit, ita ut lata veterea permulsi eorum eoaemeniniores existerent et nos non Mammus, quia agnesialem et subtilitaim admirentur.

In peeuliari bro . Lysia Matensiam suam exponere in imo habuit, ut ipso satetur p. 107. Ald.), sed non Deit . Eodem tempor vari Aelius Aristides euius de dictions in t ea duo seripta supersunt eorum vero vilissim est seriptio. caulla da Maias eloeutione eo eripsere Demetrius quidam

da libro arae ἐρμωαίας et Longinus 2I3 - 273. in 'verse Popo , quo quidem amorem ublimis die di generista

Harat, e Maiae quoque musas esse virtutes oratorias m

etecti Phosii de Lysiaci trium aeumine et perspieuitate se dati ad hiae viris an meellentibus ex pila rhetorum ill xiam temporum heminem qui auum iudicium ait Mutua r Ieriauia. Quare ut meam de istorum operibus quae de aris

ioclea supersunt, ut Alexandri Numenii L, Apsinis e. 23M, Minaesaui c. 260. , aliorum, iam alli potissimum mihi in merandi sun quo singularia de sesia opera seripsisse tradiatum est Gaius Harpoemii dieius σοφ-ὴς testibus Suida et Eudotia aeripsit de Lysias et Hyperidis orationibus Z

almus Gazaeus vel Ascalonites, qui sub Anastasio vixit, eo posuit in Demosthenem et Lysiam mmmeniarios υπομνήμα-τή, quos λην s. historiae materiam nuncupavi δὲ quia alia Ius ommentariis non hiatoriae eonveniebat Zenonis Cisiensis Voss. de hist. Gr. IV, 16 P. 178. Jons III, ni Valehem

CL Sula. a. v. Eudoe. p. 203. Vosa de histiGr. II, 20 p. 26I.

24쪽

Juliano vixit, πόμ νημα εις υσίαν eommmoriaur ), nodsi superesset mulium genuitatem rationum nae sub Lysia. nomine divulgatae sunt illustrasse ex Zenonis aeumina, quo

orationis Demosthenim fidem Philippieae IV impugnarat, e Mite licet. Prapter illos Paulus Geminus πομνήματα εἰς λογους του Aυσέου seripserat ' idemquo a Photio Παυλος ὁ ἐκ Μυσίας dieitur et arguitur quod plurei Lysiae orationea

genuinas pro suppositietis deelaraverit meitia loentionis e ducius eoque effecerit, ut interierint. Praeser Ommeniaioris Lysiae laudatos habemus alios memoratos, qui de multa oratoribus itieis opera composuerunt. Hisce annumeranda sunt Timaei Tauromenitae argumenta rhetorie 68 libri enarrata es Suid. et Heronis Atheniensis libellus supra latrudains, Posidonii Ubiopolitae ineeriae aetatis 3, Menandri, Rherii Sophisiae o. 400. p. h. , Aelii Theonis Alexandridio. 300. p. h. , aliorum varia. Quae vero omnia temporuni invidia nobis sunt erepta perpaueae supersunt veternm retia qnlae, quae aecuratiorem notisiam oratorum antiquorum, impri diis Lysias nostri indagandam adiuvent. Earum pleraeqns thartem oratoris rhetoricam inquirunt aliam viam inierant au-eiores-lexieorum rhetorieorum. Eiusmodi etiantur ξεις ἐπ- et Suid. s. v. Eudoe. p. 205. Chapmann diss da Ulpian. g. 4. Det Suid. a. v. Eudoe. p. 353. Phot cod. 262. p. 489. A. Est incertae aetatis tamen eum post Dionysium Hal. vixisse eum librihenio hist erit. p. s. eredas nullo alio ouo morti iratum invenimus, nisi sententiam Hyllenhachii amplectimur, quam protulit ad Eunap. 1. II. p. 45. d. Boias. nostrum Paulum laudari in hisce unapii verbis p. it. -ταποντου τοὐξ φρονους i. e. post Porphvrii ἰσαν καὶ των Φητορικων ο in μῆνyσι προεστωτες Παῖλος τε καὶ Ἀνδρομα ς, Συρίας ibi vero Boissonadius . I. p. 172. Paulum Aegyptium qui Suida teste sub Constantino vixit commemorari putat.

25쪽

Pariis Alexandrini enarratiora oram disseillam, qui apud oratores reperiuntur', Philostrati λεξικον - πα--

Illis nae iratores Morasse videntur, Zosita supra. a id tu aspς σποριαὶ κατα στοιχειον Sed --nni xi mis' annii superest Valerii Harporeationis e. 350. λεξικον τῶν δεκα ἔκποραν, qaolei sorencia verba et orationum genuitatem omine illustrat. Inter recta lis es, ni iaceam suld. Stephano, qui te auni' solum Lysias edidesunt, odocus an deriseidius Lysias ori eum notis politieis edidit a. HIs Sed has alia tis Miationes longa superavit artori a Ira', qui texium derexit, interprhiationem addidit, vitam Lysias delineavit, testimonia v 'thrum de oratore erusque fragmenta collegiti mane diu.nem riseiit Raskius notas quidem plures' addidit, fragmenta vero ei ita lasias nihil anxit. 'ubnisalus in isti erit. p. 60 d lasia nihil dixit, nisi quod errorem asori unum ex Cic. Brutis deductum eorrexit tum addit: Rus autem historiam Tay-Ioras et ipsius et aliorum oratorem sospitator ita illustrarii, uti vi supra addi posse videatur.' Eis Viri Summi verbis spretis mihi quidem iterum Lysiam iraeianir lectorum venia petenda est Sed temporibus recentissimis Clinto eumque qui

Del. Etym Μ. v. δέ in Voso. h. r. II, 10. Det Photi eod. 153. Inipp. ad Suid. h. v. Def. Suid. v. Πωλων dona. III, 7. 'Del. Suid. a. v. valchen Theocr. p. 294.

26쪽

Mus de tempqribus, quibus oratique habitae fiat, Samin autem Viri Boaevhius, Seboemanuus, Merus, alii de gumenvi orationum tam praeclaro disseruer ua, ut quid.m rerentes M. Maiam quaestiones invitinere non ab re eas putaverim ma tua I.3alas etiam plura, quae artorus sel'exit, Spengeliu hi clinis suppeditarunt; multa vero quas Tutore truciaritomist nihil enim ad Lysiam speetant. Vita quam retam suas diuos praemisit, nihil novi praebet, quia etiam illum Tay- ori error m I abnvenio eastigatum servati Bo fragmentis Tvlam ollectis non solum quaestiones historiem institui, sed lissa etiam nonnulla praeserum ex Bevheri Sammi Viri dedo..tis exprompta addidi Benique id quod Tartorua omnino sera neglexit, estimonia veterum de Lysiae arte oratoria a lo- .nysii M. dissertatione proseeius ollegi, quo in labyrs Walatii rhetoribus Graeeis colligendis diligentia summopere me aia iuxti omnibus quae de Lysia disputavi rete anni V. D. libro egregio de hist. Hsq. Gr. magnam pem mihi esse a latam lubenter eonfiteor. ariorum vero opera de orat Gr. Cresollii, ossit Fruiuii Bardionis paullulum quod in usum eonvetiere possis praebent. Franco Gallorum Bolini do Balla et requisui libros inviuere mihi non obtigit.

27쪽

Vita Lysiae. q. a.

vhaliis syrae anus, filius Lysaniae, ima sephali, quaera filio a nepote ditiorem hias ex lat. Nip. p. 330. b. a paret, Athenas ericiis euius lamitaritate utebatur suas set. Lys. adv. Erat. q. 4, isti vi Lys. Photi eod. 262. p. s. eommigravit sors l. 6. 475. . Plataraus addit,

secundum nonnullos eum illo tempore quo Gel. imperium e pesseret fugisse Athenas; quod hilsum esse infra probabitari Fortasse autem hae narratione utaria ad Stalin actori eo ireturam eoArmandam balum illum quin a Platonis Parmenide dialogo olloquentem reperimus esse Lysiae patrem eundemque priusquam Athenas pervenisset aliquat diu laa menis habitasse Equidem hanc sententiam ne relatam eo defendere audeo tantopere enim et de Monologia et de e sonis quas ta Parmenide extant neertus sum. M. . usquo ad suam mortem e. l. 3. Athenis morabatae

Cephalus. In Piraeeo habitabat Plat. l. l. p. 323. , divitiis pollebat Plat. l. l. p. 32s. o. cio. p. ad Att. IV, D. atque miliaritate Atheniensium nobilium utebatur. Errant Sehesiastes Aeaeianis incies. q. Im, praeeipue autem Belaea Chisiad. V. 83. eum eum oratore Atheniensi Cephalo C

. intensi eonfundentes, eonstat enim cephalum Syra sanum innumerum civium ae pium uou Sse; uirum vero μετοικος Plato P. I. v. Il. p. 102.

28쪽

ovis lina oneri et anxii Mae res V c vicio. r. sina de te qribus, quibus Maii os habitae sivi, summi autem et B euhius, Seboemi nuus, Meierus, alii de gumetuis

attonum tam praeclaro disseruemus, ut quid. rerentea M. Maiam quaestiones instituere non ab re fas putaverim. ma tua Maias euam plura, quae artorus sel'exit, Spengeliu hi clinis suppeditarunt; multa vero quas Tutore traeiavit omisis nihil enim ad Malam speetant. Vita quam remisssuas editiosi praemisit, nihil novi praebet, quin etiam illum Taylori erroirem a Balinvenio eastigatum servat. De fragmentis Tvloro ollectis non solum quaestiones historiem institui, aestllas euam nonnulla praeserum ex Bevheri Sanini Viri etao-.tis exprompta addidi Bquique id quod Tvlorua omnino sera neglexit, Aestimonia veteriim de Lysias arte oratoria a Di . nysii M. dissertatisne proseeius ollegi, quo in labore Walatiis rhetoribus Graeeis colligendis diligentia summopere me aia iuris omnibus quae de Lysia disputavi rete anni V. D. libro egregio de hist eluq r. magnam pem mihi dissa latam lubenter eonfiteor. ariorum vero opera de orat Gr. Cresqllii, ossit Fruiuii Bardionis paullulum quod in usum eonvertere possis praebent. Franco-Gallorum Bolia da Baliae Brequisui libros inviuere mihi non obtigit.

29쪽

Vita Lysiae.

ephalus Syracusaniae, filius Lysaniae, ima sephali, quem filio a nepote ditiorem hias ex lat. Nip. p. 330. b. a paret, Athenas ericiis euius lanuliaritat utebatur insuriet. Lys. adv. Erat. q. 4, isti vi Lys. Photi eod. 262. p. s. eommigravit sere L 76. 475. . Plutarctus addit,

secundam nonnullos eum illo tempora quo Gelo imperium e pesseret fugisse Athenas; quod lalsum esse infra probabitari Fortasse autem a narratione utaris ad taleis acto eo ieeiuram eoArmandam balum illum quem in Platonis Parmenide dialogo olloquentem reperimus esse Lysiae patrem eundemque priusquam Athenas pervenisset aliquamdiu tam menis habitasse Equidem hanc sententiam ne relatam eo defendere audeo tantopere enim et de Sronologia et de e sonis quas in Parmenide extant ineretus sum. Cert ab in. . usquo ad suam mortem e. l. 3. Athenis morabatae

Cephalus. In Piraeeo habitabat Pist. l. l. p. 323. , divitiis pollebat Plat. l. l. p. 32s. o. cio. p. ad Att. IV, 16. aiquo miliaritate Atheniensium nobilium utebatur. Errant ut las Aeschinis incies. q. Is , praeeipue autem Getaea Chiliad. V. M. eum eum oratore Atheuiensi Cephalo

intensi eonfundentes, eonstat enim cephalum Syra sanum innumerum civium receptum uou Sse; uirum vero μετοικος Plato P. I. v. Il. p. 102.

30쪽

saerit an σοτελὴς ineerium est; nam ex Platon ais elaeti, num aedes quas habitabat suerint cephali ). Prioribus emporibus Soeratem saepius adiisse dicitur a Plaione tum vero

annis jam proveetua suas aedes o relinquebat. Itaque ami- mim on ςiore ex quo eum viderat tempore praeterlapso Socrates adiit, saerifieantem invenit, eum eo de senectute eo loqui oepit, quumque Cephalus dixisset, qui justo vitam ran egisset, ei iranquillam a laetam eontingere senueiuiem, ines-dunt in quaestionem de eo quod iusiuni appellaretur, atque a

Soerate illi de republiea sermones habiti sunt quos Plato lit ris mandavit eos neque l. 2. neque Ol. 85., ut Sialiba inius orieeit, ae c. l. 'Mo ha hos esse infra probare

Cephalus habuit quattuor sos, Polemarctum, Lysiam,

Euthydemum, Braohyllum, ex quibus tres priores lais om- memorat, Brachylli Plutarchus mentionem facit. Tvlores quiadem, cuius sententiam ample ga sat ranatus, contendit P. alam Brae lium Datrem non habuisse, quod Dionysius rem

rat, συσίας etiam 'rim αδεμρας δυσι sed locus hi pe bau. Si duos Minium fratres Lysias habuisset, Dionysius son, n Tvloras vali, - ἀδελ---i, sed συν τοῖς δυσὶν ἀδελ ρας da bat seribere . Polemarobus philosophus, irinem Plato etiam is Phaedro p. 257. t. , Suidas, Harpocratio, , itius' fratrem Lymas vomat, eum Lysia Thurios commigravit anne and postea uti Lysias Aihsuas rediit. Num bio sit

Polemaretas illo uias aer s Androinaehus in ausione domo mi mutilatis inalitata gravem personam auatiunis, et Droyses de Arist. v. et Herm. p. 32. non apparet, quia Pole.. marchum eum Lysia demum revertisae uobis non traditum est, Etiamsi vero mustaret, quales tu rempublieam praebuissent mores traires inde ne colligeres, nequo enim aliud est nisi se viis eoius ausa Polemarebus ab Andoeide eommemoratur Da teris Lysias finiribus nihil notum est, nisi alierum quoquo Thurio esse pros iam sed ne uter quidem sueri scimus.

Lysias naius est Athenis ' et Atheniensis mea amario

SEARCH

MENU NAVIGATION