장음표시 사용
31쪽
eum jam aereta esse videretur, seriptore historiae Sirilias lavaeque oratorem suae patrias vindieare induerant. o
intuen putat Platarehum et Photium Atheniensibus Diam
tradidisso, ex eo duetos nod in civium Atheniensium nam rvm ex privile io adseriptus sit, in vero civitatis jure donatus her, eum alibi alm clarissime palem. ano sententiam ex hiscissa institu oram reipublieae Atheniensis exortam relinque . te argumentationem 3. Bona ampleriamur, qui Lysiam sistunt Astenta habet, Syra sanum autem nominatum propte, palpinam originem, quae illi Syra sana est, patre enim Syra--sano Cephalo est natus. Haud secus iudieasse Iustinum. Oresium, eteros, quis non ausit assimare eoque minus vitate Syra sana Lysias est exeludendus, quod in Atheniensium civium numerem nunquam est Neepius. Daque ut exemplo a Bonatino allato utar, si vel a materno genere qui somniorum
interpretationes seripsit AriemMorus dies meret Daldianus ipsa tamen Ephesi natus, tanto maiori jure a paterno genere Srr enslinus dies meretur Lysias I. Putemus ergo Timaeum, qu de Lysiae patria salsam opinionem habuiam neque quis Lysiam appellaverit Symensanum mereri ieemnis notam quod historiens ille hos onsilio, ut in suae vitatis incrediageret oratorem hos enim praecipit lex Licinia Mucia, dix Lillius M a veritate iudignum esse videtur. Μlans loeus extat p. gela Chil. V. m.
'An Θουριου πολεως πιας τῶν 'Iταλίδων Πλουτω κομῶν καὶ εὐγενης, σωτὴρ τῶν Ἀθηναίων.
o ita-- eonfundi insen illusinibitur; nunc vero ram significetur verbis απο θουρίου quaeramus alium est quod L siam ipsum iisdem nominari Thurium eredamus; sed in verss. Tim. p. Cie. Brat. 16. rg. M. P. 266. d. Goelleri; Iustin. V. s. Lysias Syracusanos orator exsul tum Oros. Lo quibus se exsulibus Lysias quoque Syracusanus orator quasi in auxilium urbi quae esset Patria communis eloquentiae, quingentos milites erim stipendiis suis misit Phot. eod. 262. p. 489. B. Παῖς δὲ γέ σνε δ ευσίας . .... γένος μὲν Συρακουσιος, μεταναστης δὲ γεγονως si 'Aθηνας Suid. v.
32쪽
ε . et M. Omnis quae es Lysia vulgo narrauitiae patri Getae auribuli, ita ut bos quoque loco cephalum ipsi
aeari verisimilius sit. Tali utili argumento eonfiat .ipiores Ilistorias calabrias ad gloriam patriae eoneillaudam, atauu jam ister eteres erant qui Herodotum Thuriis oriundum' vim xeniae, Lysiam Tharium suisse iuduerunt expliears, ater, quos GabHεlia Barri de ripuo Calabrias ' omiti Bona aus igitur exprobrat Baria arrogantiam, in euius defensionem inaurgit Joannestas Floros', Thurium ait Lysiam nominari a Barrio non ex ipsius ortu, sed ob patris origiuem via alia rasiona
neque Syracusanum esse Mandum, veram enim patriam as,istum euaseri, ubi primam aeripiamus lusem. Qua vero ratio Barrium ipsum, qui Lysiam is sola patris origine inter ria remoset, mala egisse a. si Flores demonstrarii. At iis deamus, utrum Cephalus fuerit Syracusanua an Thurius Plutarctus, Pholius Suidas cephalo Syracusano Lysiam natum apertissimo tradunt. Migas verba ita sunt ovsusa, ut nominima quidem mei late sint digna Syraeum solas atqu Athenas oratore Hebri gloriari oss-ι, has natalibus, oria illae. - Erant etiam qui cephas ditanum esse Lysiam vel Ion Pireho iuste ' . cephalaedium s. cephaloedis exigua erat urbs Siciliae, quae nono ex piscium ephalorum s. hunno-xnm piscatu traxeratq), qua ex ausa confusionem nominia patris instas et originis urbis i uxoriam ess v reti meo quidem sententia, quam estimoniis velarum aluiam non inveni, plane re ieienda est. Hos eaeamus, Lysiam Athenis natummae, Sarae anum vero ex paterni Masria ortu posse voeam
Lysias naius est l. 80 2. Philocle arctonis. In Iutare, quidem odicibus legitur: ἐπὶ Φιλοκλέους αρχοντος κατα et δευτερον δεος τῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ δευτέρας.
Hoc vero esse mendum dudum viri docii intellexerunι; equo enim eonvenit cum iis quae deinde p. lui. vii LIs sequuntur nequs eum iis quae in aliorum oratorum ius Plutarebi
33쪽
ad umeri ni a seribis verbo sequente τουτου in errorem
ductis sint eoasus vix cuiquam potest esse dubium . Nuun lineo eo eripvissem logi Meieri esmm. III de Andoeides quas vulgo fertur ori e Alesb. in ivd. schol. n. Bal. 837. qua te sagarissimus oeum Plutarctieum ommutat in hunc ni dari ut Andocide Lysias dieatur sederim annis major, sed nondum ita esse eorrigendum persuadere mihi posui. Illud igia tu optimo eum Lysiae anno Mali ol. 80 2 eongmit. Sed mhil est as uberius de hac re disputemus Philoclem enimarehontem suisse in M, 2 ex Igumento Agamemnonis mbulas Aesehyleae quae illo imperaui docia est, clarissime a paret. Ut vero ac ratius anni Lysiae naialis tempus defini mus, longius progrediamur. Isoerales testibus Dionysio, Pl tarcho Photio, natus est ol. 86 I. archonte Lysimacho Gque quidem mense Becatomba ne vel certe Metagelintonsatque voeatur νειοτερος μἐν -- βουσὶν λεσιν καὶ κ πρεσβυτερος ει Πλάτωνος ἐπτα Plato eum Ol. 87, 3. ll. Tharget dis 429lὲ mi natus sit, hoc mete a
habet atque Isocratem initio l. 86 I. in lueem anse inmando ducimus. Quod si ratum existimamus, Lysias qui XXII. annis maior Is rate diritur, natus est ire finem anni Phil in paullo ante mediam aestatem a. 458 chrisnologi priores multis dissienitatibus implicabantur putabant enim ), re uisa ante Ol. 87 I. suscepisse munus mense Gamelione Pythod rem vero Ol. 87, I mens Bemiomb. diea. i. e. 16. Iuli. 432 Apseudes eius anteeessor ex DodHelli de yelis L . sententia Ol. 86, 4. arcton erat a mense Gamel. nsque ad meat. 432, Janr. - uni. , ex Corsini vero Ol. H
porro statuit, 3simachum suisse archontem ol. 86, 2 Iane.
458. qua computauone in errorem dueius fatetur difficillimum esse rationem reddere, quomodo Isοerates iunior si 22 annis Lysia, intervallum M annorum non aliter esse nisi doctis ambobus exiremis Corsinus mei quidem ostendit, Lysim .ehum fuisse archontem ol. 86, I. sed errat diuens ol. 85,4'6,I.' ex eomputatione Corfinia A. I. 9, 33. E. Comin. f. Λ. III. p. m. Ideleri ha n. I. p. 337.
Dei Corsin. s. A. I, 9, 40. 14, 6. II. p. XXIV sqq. X UL
34쪽
L . Iaar. - Deebri M. atque Philoclen marias os deone Ol. 80 2 muniis deposuisse; nam ex hae opinio senti Lysiae orius a Philoclis archontis anno tinoveri nos a sit et corsin. f. A. ΙΙ. q. s. ul. p. Issty, natalis igitur
Lysiae dies ante Poseideonis exitum inriderit, hae res aequo eum Isocratis tempore natali conventi, qui 22 annis natu minor 3sia, clamen vero Heeatombaeone vel Metagaitnione Ol. 86 I. natas esse a corsia dies,ur, neque eum Andoeide, ni ol. 78 I. natus X annis maior Lysia vocatur. Illam dii cultatem graviorem cominus non expediit, hanc vero, quam ex eius senientia ipsius leviorem rediderim, quia Plutarchua a . seri λεσι που δέκα, ut explieet, statuit ne aliter summam natare posse, nisi in numero alteruter ex rehontibus illis istereludatur Bas antem diversa sententias Metatius V. I. relatarii ostendit enim , iam l. 72, 3. arctontes mensa
Hecatombaeone magistratum Suseepisse. Quas res eum negari nequeat, omnia secum optime eonfiast Plato natus est l.
87, 3. mense Thargetione Nai 429. atqns VII annis minor Isocrate, qui in lucem suscepius est l. 86 I. vitio aestata a. 436. eo annis XXl major est Lysias natus Ol. 80 2. vis 458 atque X anais minor Andoeide, qui ol. 86 I. sertasse aestate 4680 prognatus est. In Plut vit Lys. l. l. καὶ δευτερας quin delendum sit nemo dubitabit Sialibaumiam'
reservasso Uyttenbaehi editionem eri se tum, sicui De. Bonannum vi Mongilarem, valde vitror Iamdudum illa mendum eorrexerunt Meuratus, Palmerius, alii δ).
De 3sia puero nihil fere traditum es cum elarissimis adoles nil a riidiebatur συνεπάιδευθη τοι ἐπιφανεστα- τοις 'Aθηναίων, Dion. Plut. Phoi. qtio in eam invium partem actipiendum esse videtur, ut institutiones elementares
signifieentur. caroliis quidem Sehoeaboratas I putat, lasiam
ind. laeti. unlv. Berol. 1816. de Antigone p. s. et Idalerichron. I, p. 288 29i. 32J. 38s. ad Plat reipubl. p. 328. B. Quare iam adit eius opinio, aermones de repubinea habitas Me i. m. 3 meora lecti. Att. Iv, 14 Palmer exerce. p. 226. Ionsius IlI, 6 4 Taylor vit Lys. p. 51. AEan onomast. I. p. 52. et Clinton. l. n. p. XXI. M. M. M.' in prolas actoi da lati mea el m. vita . ubi
35쪽
ab Antiphonis edoctam esse quod si verum esset, Lystae priaΘquam omniagraret Thurios evntigisset neresse esset rediit enim Athena eo demum anno, quo Antiphon mortuus est.
Sed ista senievita nihil verisimilitudinis prae se seri atque ex prurindicata de prooemio Mevexeni Platonis opinione exoria
Meraiis sermonibus de iusio, quo Plato literis mandavit titulo περὶ πολιτείας, Lysias quidem aderat, sed in toto di
logo muta es persona cuius rei ausam men. v. Prinia re in eo ponit, quod Plato eum iudicaverit veros et up tiae sontes non adiisse meo vero aenientia quaestionem iatueret relinquit. A Platone enim iuvene Phaedrum conseriaptum esse inter omnes mustat in hoo vero dialogo sermonem
qui Lrsiae tribuitur Plato propter dietionem aggreditur ad nemlaeum respicit Diog. Laert. III. 25 αντει- προς το λογον ἐκθεμενος αυτον κατα λέξιν et omnem scholae Sen.-lae eloquentiam reprehendit. Bietioni autem Lysiaeas simi lima erat Thrasymachi non enim solum verbis solutis ualeros adjunxisse dieiiar Cie Bret M.), sed etiam illam dieii
nem quae rei sententias eontrahit et rotunde effert aris
στρέφουσα τα --ηματα καὶ συογγυλως ἐκφερουσον Miις utram Thrasymactus an Lysia invenisset iam Diony sius Hal. ' dubitavit, ita ut uiri que orationem hac quidemia re non potuisse distingui aequatur Thrasymaehus antem gravem sane personam agi in libro Platonis me n-τεέας atque orationis suae genus quod modo ignis vi expremit. Quam ob rem ibi mussae ex qua Lysias nihil olloquatur in ejus dietione posuerim, sed eum Stailbaumio in iuventuis. Sed
hac ipsa quaestione ad aliam adductus esse mihi videor, nempe ad eam, quo tempore Plato hos sermones habitos resosnxerit. Quae quidem iam saepius est tractata atque me omnia hiis quae ad iliam pertinent diligenter omparatis haud reas judieare ac cominum ' fateor, tamen quae illius sententias opponuntur expendere iuvat. Itaque hoe pisodium, quod eris Lysia vitam attingit, superfluum videri nolim. Cephalus apud Platonem aetate iam proveeius esse, Lysias vero apud Pluta ctum l. 84 I. Thurios abiisse diritur. Isias sermonibus adest atque quia etiam Euiisdemus frater minor uiau, ut
36쪽
Iuliano axit, πομνημα εις υσιών mmmoratur ), noda superesse multum genuitatem rationum quae sub Lysia. nomine divulgatae sunt illustrasse ex Zenonis aeumine, quo
orationis Demosthenieae fidem Philippim IV impugnarat, eo ite licet. Prapter illos Paulus Geminus ἀπομνήματα πλογους του Aυσέου seripserat ' idemque a Photio Παυλος ὁ ἐκ Μυσέας diestur et arguitur quod plurest Lysiae orationea
genuinas pro suppositiciis declaraverit mellia loentionis etiadueius eoque esseeerit, ni interierint. Praeser Ommentatori, Lysias laudatos habemn alios memoraios, qui de molis oratoribus itieis opera composueriant. Hisce annumerandia
sunt Timaei Tauromenitae argumenta rhetorie 68 libri, enarrata eL Snid. et Beronis Atheniensis libellus supra lat datas, Posidonii Ubiopolitas ineeriae aetatis', Menandri, R
herii Sophistas e. m. p. h. , Aelii Theonis Alexandrini
o 300. p. h. , aliorem varia. Quae vero omnia emporarii lavidia nobis sunt erepta perpaueae supersunt veterani relia quine, quae aecurassorem notitam oratorum antiq.orum, impria diis Lysiae nostri indagandam adinvent. Earum pleraeque thariem oratoris rhetoricam inquirunt aliam viam inierant an-eiores-lexieorum rhetorieorum. Eiusmodi etianis λέξεις si
et Suid. s. v. Eudoe. p. 205. Chapmann disa de Ulpian. g. 4. Del. Suid. a. v. Eudoe. p. 353. Phot cod. 262. p. 489. A.
Est incertae aetatis tamen eum post Dionysium Hal. vixisse eum Rii thenio hist erit. p. s. eredas nullo alio oeomeni ratum invenimus, nisi sententiam Hyttenhachii amplectimur, quam protulit ad Eunap. 1. II. p. 45. d. Boias. no-simam Paulum laudari in hisce unapii orbis p. it. καταποντον του φρονους ci. e. post Porphyrii)ήσαν καὶ τῶν ρητορικων o in lai νησι προεστωτες Παυλος τε καὶ Ἀνδρομα ς, Συρίας; ibi vero Boissonadius . I. p. 172. Paulum Aegyptium qui Suida teste sub Constantino vixit commemorari putat.
37쪽
Pollisis Alexandrini Marratiora oram disseillam, qui apud oratores teperiuntur', Philostrati λεξικον αδ πα-- δέκα ἐν ρσι λέγων Phot eod. M., Endem libellus κἀτα μοιχειω eonscriptus περὶ λέξεων ἐς κεχρονται G ρές τε καὶ ων συγγραφέων οἱ λογαυτα- Suid. m. I
Illis ita oratores h brasse videntur, Zosimi suptis Iaalidaui: tim φοραὶ κατα στοιχειον Sed ninium inirerum 'mium superes Valerii Harpserationis e. 350. λεξαον τῶνδεωα φητοραν, quod ei sorensia verba et orationum genuitatem optime illustrat. Inter reeendo es, ut iaceam de old. Stephano, ultae a i solvit Lysias ediderunt, odocus an de midius Lysia. . eum nolis politieis edidit a. I6Is Sed has aliasqns udi-eones longa superavi Tariori a I739., qui tinium derexit inierpretationem addidit, vitam Lysias delineavit, testimonia G thrum de oratore eiusque fragmenta collegiti mane diu.nemispetit Raskius notas quidem plures' addidit, fragmenia vero e vitam L3sias nihil auxit. AEuhalienius la isti erit. p. 6αd Lysia nihil dixit, nisi quod errorem Tariori unum ex cic Brutis deductum eorrexit tum addit: Rus autem historiam Taylorus et ipsius et aliorum oratorum sospitator ita illustrarii, nihil ut supra addi posse videatur. Eis Viri iummi orbis spretis mihi quidem iterum Lysiam iraeianii deciorum venia petenda est Sed temporibus recentissimis clinio eamque qui
et Elym Μ. v. δέ , Voss. h. r. II, 10. Det Phol eod. 153. In Pp ad Suid. h. v. et Suid. v. Πωλίων, Ions III, 7. Del. Suid. a. v. valelcen Theocr. p. 294.
38쪽
sius de temporibus, quibus orta - habitae fiat, summi aulam Viri Boacthius, Seboem nuus, serus, alii de rugamenu Madonum tam praeclare disserueraui, ut equidem rerentes la talam quaestiones insuiuere non ab re eas putaverini. Da ita Iosias etiam plura, quae artorus o exit, Spengeliu hi clinis suppeditarunt; multa vero quas ardorna tractarit omisis nihil enim ad Lysiam poeiano Vita quam remissonas editiori praemisit, nihil novi praebet, quin etiam illum Taylori errorum a salinvenio eastigatum servati Bo fragmentis Tvloro ollectis non solum quaestiones istocleas insului, aestillis euam nonnulla praeserum ex Bevher Sammi Viri Meed .us exprompta addidi Beatque id quod Tutore omino sero neglexit, estimonia veterum de Lysias arte oratoria a Di . viai M. dissertatione pros ius collegi, quo in labore Malaliis rhetoribus Graeeis colligendis diligentia summopere me ata iuvii, In omnibus quae de sesia dispulari rete anni V.
D. libro egregio de ast eloq. Gr. magnam pem mihi assanaiam Iubenter eonfiteor. Priorum vero opera de orat. Ge. Cresollii, ossit, Freriugii Bardionis paullulum quod in usum eonvertere possis praebent. Franeo-Gallorum Belia da Baliae Brequisui libros inviuere mihi non obiisti.
39쪽
malus Syracusanus, filius Lysaniae, im sephall, quem filio a nepote ditiorem .ime ex Plat resp. p. 330. b. a iniret, Athenas ericiis euius similiaritate utebatur suam se . Lys. adv. Erat. q. 4, Pist. it. Lys. Photi eod. 262. p. 489. eommigravit sere ol. 6. 475. . Plutarctus addit,
secundam onnullos eum illo tempore quo Gel. mperium e pesseret fugisse Athenas; quod sitsum esse infra probab αForiasse autem a narratione utaris ad SohMerina aeri eo ieeiuram eonfirmandam ), Cephalum illum quem in Platonis Parmenide dialogo olloquentem reperimus esse Lysiae patrem eundemque priusquam Athenas pervenisset siqvi diu lax monis habitasse Equidem hanc sententiam nee resutare eo defendere audeo tanιopero enim et de Sronologia et de e sonis quae in Parmenide extant neerius sum. Certo ab ol. . usque ad suam mortem α l. 3. Athenis morabatae
Cephalus. In Piraeeo habitabat Plat. l. l. p. 328. , divitiis pollebat Plat. l. l. p. 32s. e. cie. p. ad Att. IV I6. atqus miliaritate Atheniensium nobilium utebatur. Errant Seholi sies Aeschinis incies. q. Im, praeeipue autem Gelaea chiliad. V. M. eum eum oratore Albeniensi Cephalo C
. intensi eonfundentes, eonstat enim cephalum Syracusanum innumerum civium receptum non esse; uir im vero μέτοικου Plato P. I. v. Il. p. 102.
40쪽
suerit an Moτελὴς in rium est; nam ex Platon non elueet, num aedes quas habitabat suerint cephali ). Prioribus temporibus Soeratem saepius adiisse dieitur a Plaione tum vero
annis jam pro Mina suas aedes nou relinquebat. Itaque ami- eum qngiore ex quo eum viderat tempore praeterlapso Socrates adiit, sacrifieantem iuvenit, eum eo de senectulo eo
loqui oepit, quumque cephalus dixisset, qui iusis vitam ran egisset, ei iranquillam a laetam eonfingere seu iuiem, ines-dunt in naestionem de eo quod iusium appellaretur, atque a Soerate illi do repnbliea sermones habiti sunt nos Plato lii ris mandavit eos neque l. 2. neque ol. 85. vi Sialiba min eouieuit, ae e. l. 83ή habitos esse iusta probare
Cephalus habuit quattuor lios, Polemarchum, Lysiam,
Euthydemum, Braobyllam ex quibus res priores Plias om- memorat, Brachylli Plutarebus mentionem facit. Tvloma nudem, eujus senientiam ample a sti Frangiua, contendit P. alam Braehrllum fratrem non habuisse, quod Dionysius re,aesrai, a σῶς -- σὰν αδε αις δυσι sed locus nil in bai. Si duos inclum fratres ratas habuisset, Dionysius Mon, n Tayloras vali, - ἀδελ- εισι, sed συν τοῖς δυσὶν ἀδελφοῖς dababat seribere . . Polemarobus philosoph0s, quem Plato etiam is Phaedro p. 257. t. Suidas, Harpocrauo P, i-- fratrem Dias Maat, eum Lysia Thurios esumtigravit atque indo postea uti Lysias Athenas rediit. Num hi sit, Polemarinus illo uias servus Andromachus in otione deme mis mutilatia i tituta gra e personam ausiiunit, et Droyses de Ariat M. et erra. p. 32. nou apparet, quia Pol marchum eum Lyώa deae a revertisae nobis non traditum ea Etiamsi vero mustaret, quales in rempublicam praebuissent mores fratres ad ne colligeres, neque enim aliud est nisi se visa erius ausa Polemarebus ab Andoeide commemoratur Da iuris Lysias fratribus nihil notum est, nisi alterum quoque Tharios esse prolacium; sed ne uter quidem sueri scimus.