De vita et scriptis Lysiae oratoris

41쪽

eum iam iamria esse videretur, seriptores historiae Sicilias Baiiaeque oratorem suae patriae vindieare induerant. o intuen putat Pluiarehum et Photium Atheniensibus Lysiam tradidisso, ex eo duetos nod in rivium Atheniensium nam iram ex privilegio adseriptus sit, in vero civitatis jure donatuson, eum alibi alm clarissime patere. ano sententiam ex his ilia institu oram reipublieae Atheniensis exortam relinque . te argumentationem a Bonanni ampleriamur, qui Lysiam vatum Athenis habet, Syramsauum autem nominatum propteram renam originem, quae illi Syra sana est, patre enim Syra--sano Cephalo est natus. Haud secus iudieasse Iustinum. Oresium, eteros, quis non ausit firmare eoque minus rivi tate Syra sana Lysias est exeludendus, quod in Atheniensium civium numerum nunquam est Neepius. Daque ut exemplo a Bonatino allato utar, si vel a materno genere qui somnio n interpretationes seripsa Artemidorus dies meret Daidianus ipsa tamen Ephesi natus, tanto maiori iure a patere Mnere Srr ens ann dies meretur Lysias . Putemus ergo Timaeum n qu de Lysiae patria salsam opinionem habuiam neque quis Lysiam appellaverit Symensanum mereri ieeronis notam,

quod historiens ille hos onsilio, ut in suae ritatis in rediageret oratorem hoc enim praecipit lex Liuinta uesa , dix Lillius fido a veritate iudignum esse videtur. Μ- loeus exta v. Geta Chil. V. m.

omnia- eo confundi insen illustrabitur; nunc vero quid significetur verbis απο θουρίου quaeramus alium est quod L siam ipsum iisdem nominari Thurium eredamus; sed in verss. Tlm. p. Cie. Brat. 16. rg. 67. p. 266. d. Goelleri; Iustin. V. s. Lysias Syracusanos orator exsul tum Oros. Loi quibus se exsulibus Lysias quoque Syracusanus orator quasi in auxilium urbi quae aset patria communis eloquentiae, quingentos milite eum stipendiis suis misit Phot. eod. 262. p. 489. B. Παῖς δὲ γέγονε δ εισίας . . . . Doc μὲν Συρακουσιος, μεταναστης δὲ γεγονως εἰς Am νας Suid. v.

42쪽

-i et M. Minis sine es Lysia vulgo mi uitia patra Titines attributi, ita ut hoc quoque loco cephalum ali fieari verisimilius sit. Ial suilli argumeat eoussi si piore

Iisiurias calabrias ad gloriam patriae eonciliandam, atauu jam ister eteres erant qui Herodotum Thuriis oriundum' opimismatae, Lysiam Tharium suisse iuduerus explieam, inter quos

Gabrielis arrit des' ipso Calabrias ' flor Bonamus igitur Oxprobrat Barrii arrogantiam, in euius defensionem insurra Joannestas Flores Thurium ait Lysiam nominari a Barrio non ex ipsius ortu, sed ob patris originem via alia rationa

neque Syraemanum esse vocandum, veram enim patriam Eois

tum euaseri, ubi primam auiapiamus luoem. sua vero ratio Barrium ipsum, qui Lysiam x sola patris origine inter rio remosei mal egisse l. de Flores demonstraviι At videamus, utrum Cephalus fuerit Syracusanua a Thurius. alutarebus, Pholius, Suidas cephalo Syracusano Lysiam natum aperiissim tradunt. Imigas verba ita sunt eous a, ut nominima quidem auetoritate sint digna raeusas sola atquφAthenas oratore Hebri gloriari possunι, hae naialibus, oria illae. - Erant etiam qui cephallaeditanum esse Lysiam vel-

Iea Pirrho iusto cephalaedium s. vitaloedis exigua erat

urbs Siciliae, quae nona ex piscium ephalorum s. hunn . Tn piscatu traxeratq), qua ausa confusionam nominia patris lasias et origiuis urbi i uxoriam esse appnret Haeo quidem sententia, quam Ostimoniis velarum aluiam non inveni, plane re ieienda est Eoo meamus, Lysiam Athenis natummae, Sarae anum Paterni Masris ortu posse voeari.

Lysias naius est l. 80 2. Philocle arctonis. In Iutare, quidem odicibus legitur: ἐπὶ Φιλοκλέους ἄρχοντος κατα et δεττερον δεος τῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ δευτερας.

me vero esse mendam dudum viri docii intellexerunt; equo enim eonvenit cum iis quae deinde p. lui. vii LIs sequiiv-tur neque eum iis quae in aliorum oratorum vilis Plutarebi

43쪽

disci' ex ore Menrsi lectu Att. IV I4. pro vig. ἐκατ- d umeri quin a seribis verbo sequeste τουτου in errorem dactis sint eousus vix cuiquam potest esse dubium . Nuun haec eo eripsissem legi Meieri omm. Il de Andoeides quasvnlgo sertur ori . Ateib. in ivd schol. n. Bal. 1837. qua te sagarissimus oeum Plutarctieum ommutat in uno In Min ut Andocide Lysias dieatur sederim annis maior, sed nondum ii esse eorrigendum persuadere mihi posui. Illud igiatae optimo cum Lysiae anno Mali ol. 80 2 eongmit. Sed viata est quod uberius de hac re disputemus Philoclem enimarehontem fuisse in M, 2. Igumento Agamemnonis sis halas Aesehyleae quae illo imperante docta est, clarissime a paret. Ut vero ac ratius anni Lysiae naialis tempus defini mus, longius progrediamur. Isserates testibus Dionysio, Plutareho, Milo, natus est ol. 86 I. rehonte Lysimacho Gque quidem mense Beeatombamne vel certe Metageitnione atque voeatur ναυτερος fati A-- δυσὶν τεσιν καὶ κ

habet atque Isocratem initio ol. 86 I. iu lueem ansevium inde Meimus. Quod si ratum existimamus, Lysias qui XXII. annis maior Isoemio dieitur, natus est rea finem anni Phil in paullo ante mediam aestatem a. 458 chrisnologi priores multis dissienitatibus implicabantur putabant enim ), re uisa ante Ol. 87 I. suscepisse munus mense Gamelione Pythod rem vero Ol. 87, L mens Beeatomb. die L i. e. I6. Iuli. 32 Apseudes eius anteeessor ex OdWelli de yelis L si sententia ol. 86, 4. rehon erat a mense Gamel usque ad meai. 432, Janr. - uni. , ex corsini vero Ol. 864

porro statuit, Ilasimachum fuisse archoalam l. 86, 2 Iane.

458. , qua computatione in errorem dueius fatetur disseillimum esse rationem reddere, quomodo Isserates iunior si 22 annis Lysia, intervallum M annorum non aliter esse nisi doctis ambobus extremis Corsinus meis quidem eouiendit, Lysim

Deceomputatione Corfinia A. I. 9, 33. Del. Coxain. 4. III. p. m. Ideleri chron. I. p. 337.

Dei Corsin. s. A. I, 9, 40. 14, 6. H. p. XXIV sqq. X DIL

44쪽

l. o. Iaar. -- Deebr. 43s atque Philoclem mensa Pomia deone Ol. 80 2 munus deposuisse; nam ex hae opinio seu Lysiae ortus a Philoclis archoniis auso dimoveri nos a sit et Corsin. f. A. Ι. 33. M. Ill. p. I99. . naialia agime Lysias dies ante Poseideo vis exitum ineiderit, hae res nequo eum Isocratis tempore natali conventi, qui 22 annis natu minor 3sia, inmen vero H atombaeone vel Metageitnione ol. 86 I. natas esse a corsino dies,ur, neque eum Andoride, ni ol. 78 I. natus X annis maior Lysia vocatur. Illam dii cultatem graviorem cominus non expediit, hanc vero, quam ex eius sententia ipsius leviorem crediderim, quia Plutarehus a seri λεσί που δέκα, ut explieet, latuit ne aliter summam natare posse, nisi in numero alterater ex Mehontibus illis intereludatur. Has autem diversa sententias Meckhius V. l. relatavit ostendit enim , iam l. 72, 3. Mehontes mensa

Hecatombaeone magistratum Suseepisse. Quas res eum negari nequeat, omnia secum optime eonfiast Plato natus est ol.

87, 3. mense Thargetione Nai 429. aiqns VII annis mitior Isoerato, qui in lucem suseepius est l. 86 I. initio aestata a. 436. eo annis XXl major eat Lysias naius Ol. 80 2. vsre 458 atque X anais minor Andoeide, qui ol. 86 I. Ariasse aestate 4680 prognatus est. In Plut vit Lys. l. σαουὶ δευτέρας quin delendum sit nemo dubitabit Sialibaamiam'

reservasse Fitenbaehi editionem certe se tum, sicut Jae. Bonannum imoniniorem, valde vitror Iamdudum illud me dum eorrexerunt Meuratus, Palmerius, alii ).

D L3sia puero nihil fere traditum es cum elarissimis adoles nil a riidiebatur συνεπάιδευθη τοι ἐπιφανεστα- τοις 'Aθηναίων, Dion. Plut. Phot. quod in eam autum pariem cespiendum esse videtur, ut institutiones elementares

signifieentur. carolus quidem Sehoeaboratas I putat Lysiama ind. laeti. unlv. Berol. 1816. de Antigone p. s. et Idalerichron. I, p. 288 29i. 32J. 38s. ad Plat reipubl. p. 328. B. Quare iam adit eius opinio,

aermone de republiea habitas esse O. M. 3 mears leeit Att. Iv, 14 Palmeri exerce. p. 226. Ionsius IlI, 6 4 Taylor vit Lys. p. l. AEan onomast. I. p. 52. es Clinton. l. n. p. XXI. s. d. r.

45쪽

ab Antiphonis edoctam esse quod in veram esset, Lysiae priaΘquam eorumgraret Thurios e ligisset neresse esset rediit enim Athenas eo demum anno, Ausoniiphon mortuus est.

Sed ista senievita nihil verisimilitudinis prae se fert atque ex praeiudicata de prooemio invexeni Platoniti opinione exoria Soemiis sermonibus de iusio, quos Plato literis mandavit titulo περὶ 'ολιτείας, Lysias quidem aderat, sed in toto dialogo muta est persona cuius rei ausam men. V. Host rer' in eo ponit, quod Plato eum iudicaverit veros eloquρ tiae sontes non adiisse. Haec vero sententia quaestionem iatueret relinquit. A Platone enim iuvene Phaedrum conseruptum esse inter omnes conatat in hoc vero dialogo sermonem

qui Lrsiae tribuitur Plato propter dietionem aggreditur ad nemlaeum respicit Diog. Laert. III 25 αντεῖπε προ τοὐλόγον ἐκθεμενος αυτον κατα λέξιν et omnem scholae Stentae eloquentiam reprehendii. Bietioni autem Lysiacae simi

lima erat Thrasymachi non enim solum verbis solutis numeros adjunxisse dicitur cie Brut M.), sed etiam illam dieii

nem quae rei sententias eontrahit et rotunde effert aris

στρέφουσα τα --ηματα καὶ στρογγυλως ἐκφέρουσι viις virum Thrasymaetius an Lysia invenisset iam Diony sius Hal. ' dubitavit, ii ut utriusque orationem hac quidem

a re non potuisse distingui aequatur Thrasymaehus autem gravem sane personam agit in libro Platonis περὶ,-τείας atque orationis suRe genus quod modo signifieavi expromit. Quam ob rem ibi mussae ex qua Lysias nihil olloquatur in eius dietione posuerim, sed rem Stalibaumio a iuventulo. Sed hae ipsa quaestione ad aliam adduoius esse mihi videor, nempe ad eam, quo tempor Plato hos sermones habitos esso finxerit. Quae quidem jam saepius est tractata atque me omnibus quae ad iliam pertinent diligenter omparatis haud reus indieare ae Orsinum ' fateor, tamen quae illius sententias opponuntur expendere iuvat. Itaque hoe pisodium, quod eris Lysia vitam attingit, superfluum videri nolim. Cephalus apud Platonem aetate iam proveeius esse, Lysias vero apud Pluta chum l. 84 I. Thurios abiisse dieitur. 3sias sermonibus adest atque quia etiam Euthrdemus frater minor uiau, ut

46쪽

sidetur, ommemoratur nihil disputans, puerilem aetatem agere videtur, Cephalus autem ol. 84. iam morimis erat. no Plutarehus larissime dicit: τον πατρος δ' τετελευτηκοτος. Itaque Bendidia primo elebrate et sermones illi habili esse videntur ol. 82. vel 83 Si omnia quae de Lysia enarrantur ens se habent. Ailamesi vero istientias quaedam obstat, quae ex aliorum auditorum aetate exoria est Glauco enim et adimanius Arisionis filii, Platone mire minores, sermonibus aderant Plato vero ol. 87, 3 demum natus est. In qua fratrum aetate asia senientia nititur, ex qua colloquium . ol.

m. habitum esse dieitur Qui huic opinioni favent. hoo sera modo argumentantur Plutarchi verba Cephalum iam Ol. 84,

I rinissa mortuum adirienda esset fortasse cephalum euitistit Thurios esse prosectum, tum ver a Pericle Atheuas a eessiium, scilicet l. 86, 4. . in I Isias enim oratione adrimat. . . triinnia annos ante ol. 4 I. urbem adiimo diei; quia vero olemarehus ei 3sias adsint, hi autem Ol. in I. Athenas redierint, eolloquiuis hoc sere tempore, quo fratres quoque Platonis iuvenes adhuc suerint. habitum esse videri.

Sed hanc menientiam non possum quin adiciam. Piniarchi enim verba tam audacter despici licero mihi , quidem non id turi Cephalum Thuriis habitasse nemo resert nisi Taeiaae 'verba prorsus turbata ad hane sententiam explanes. Tum ol. 86, si Cephalum Athenas venisse Lysias non contendit, sed tantummodo dieit, eum Perielem invitantem semium hi triginia annos habitasse; sequentia Ver Verba Si respicias, ex Reishi quidem translatione j sorsitan eoniicias, hos triginta annos ab ol. 4 I. retro omputandos esse; sed exin Gra eus hanc rationem non probat; atque rediderim. Lysiam si

familia esset asseeia moeni. in oratione sua ni iudices moveret non praetermisisse. Denique illo ratiocinandi modo non ianni An Cephalum antes iter Thurium assienis peregerit, eomputantur, quos quindecim saltem suisse ex Lysiae vita a paret Quibus milibus ex mussis atque ito 'oerates ipsane iuniorem meat p. 328. e. equidem persuasum mihi habeo, Corfini sententiam probandam esse, atque uti iam Sehlete maehero ex Bendidiorem tempore institutorem dubium visum eat, utrum Plato temporum hi melius quam in aliis dialogis

Darionia per annos, quot inquilinum hie egit, neque ipse

neque nos et quemquam in tua vocarim .

47쪽

ndonem habitem, an cepistis, lasta, latitans, Adimanis

eoi junelim indoeila temporiam rationem denuo neglexerit, ita

equidem x cephali visa sinu dubio contenderim, Platonem in temporum deseriptione mirum i modum measse. Ol. 84 I. arebonio Praxitele duoderim anno anta helhim Peloponnesiaeum Lysias Thurios se eontuli Illo tempora

quindeeim annos natus dieitur a Dionysio et Suida qua ex revere a. 443. enm abiisse verisimile est Photius quidem Lrsiam Do ἐξκαιδέκατον egisse eontendit, sed quia Praxitelis a ehoniaius laudatur, quin Diothisius et Suidas reeitus reserant non dubitandum est; neque siue jure Stephanus errorem Pholli eorrexit. Si vero me opinio lai, 3siam a. 443. abiisse, noa fuit quam Corsinus' contenderet, non explieari posse, Lysiam arctonte Philoris natum Praxitele arebonis XV anuum aetatiaogisse, nisi alteruter rehon sive terminus ineluderetur, eum Itite areboates illos XIV solum rebonies alii intercessissent. Summo enim iure possumus statuere, Lysiam eum annum XV. aetatis ipsum absolviaset Thurios esse prosectum; qua eum Eomputatione Dionysii locus, si aemmis eripium putamus, optima

congruit, quoniam bellum Peloponnesiaeum Munrehione Ol. 87, 2. m. April 43I. exarsit. De Thuriorum eonditorum tempora viri doeii mime inter se dissentiunt in , neque erit quidquam definiri posse videsne coloniam dedueiam esse Callimaeho Athenis arctout ol. 83, 3. ducibus Lampono et Xenoerito plerique Diodori verbis ML Ist eonfisi contenderent, ut Sinliger, Ger Vossius, Fabrielus, Hunius alii vero, ut Laris

erus Dahlmannus, rumerus', et Mentiores sero omneso loris de Lysiae itinere allatis coloniam illam deductam esseol. 84 I. ollegerunt. c. F. Hermans si testa singularis Eommentatio est Foemelii et quo anno Thurii ondii sint VFraiieos. I833. qui, quod etiam Hermannus a. 444. Thurioseas conditos statuit, eandem sententiam videtur defendisse. Itala vero programma sevolastim legere mihi non contigit; quod si legassem, ego quoque sortasse opinionem vulgarem a querer Quare uno meam sententiam explicare mihi ierat. Det Dion AH. Pluti, Phol. l. i. DL A. I. 9, 38.

48쪽

Callimaelio arctonis oloniam sybarim edactam eam Diodorus narrat, sed ab hae illam eui Lampo et Xenoerisus pra. suere diversam ipse asserit μετα βραχ' μετασταθεῖσα εἰς ἔτερον τοπον προσηγορέας ἐτέρας λυχε τι-ῶν γενομένων Λαριστωνος καὶ Σενοκρίτου τουτον τον τροπον at ino Lysimaehide archonte 445 - 444. in illas regiones eam prosectam esse rediderim Diodoriis quidem XII IO. I. ubi

de eoniention illier veterea Sybarita et novos ac las exoria lo-

qnitur Θουριομαντεις alteram laetionem fuisse vidWin signi eare; sed errorem arillime ex Strabone VI p 263. ita eorrigere ieet ), ut illam suiffs oloniam Callimacho archonio adu iam eonjietas. Qui im vero hoe bello Sybaritas sere omnea oeeis essent, victores e tota Graecia colonos aeriuerunt, qui ducibus Lampone Xenoerito, aliis, Thurios ondiderunt a ehonte, ut videtur, Lysimachide. Ulterius templis adventus proferre non licet iuno enim Srbaritae, ni periculum rebelli uis fugerani, ad Trasnium flumea sedes collocasse Diod.

Xli, M. anne Praxitele archonis iam Thurii contra Tars tinos lignasse dicuntur Diod. XII, 23. . Diodori quamquam

iveuria in historiis seribendis nota est, tamen in iis quas aede onologiam speriant a uratior est, ita ut equidem hanc narrationem reiicere non ausim. Ex qua vero computatione 2 qui apparet, Isiam a trum non illam oloniam, ni praefuit Lampo comitatum, sed postea demum l. 84 I. prosectum esse. In puleram enim illam regionem Graeci migrare non desierunt ); atque ut erodotus ), ita Lysias aliquot demum annia post novavi oloniam conditam eo se recepime videtur.

Huio nidem sententiae Plutarchus obstat dicli enim ἐπεὶ τὴν, Συβαριν αποικίαν τὴν στερον Ουριου μετονομασθεῖσαν ἐστελλεν ἡ ολις sed nisi Plutarebum haeis re erram ponam is, hane unam disseilitatem quomodo rem veam nescio usam die quia excepto Photio ni in his narratiunculis omnibus Plutarctum sequitur eieri vitae Lysiae seripiores non iam desuli quam illi hane rem affirmant Dionysina enim Thurios essa proserium Lysiam testatur et quamvis adducaris ut ex verbia κοινωνησων τῆς α--ας illam am- ponteam litias, tamen quid vetat nos statuere post illam emoreeentem dedueiam rauidas etiam nullis verbis additis tradidiis

49쪽

Lysias emittes fuerunt aut statin duo ostibus mon3sis

et Suida, aut Polemarchus olus seeundum Plutiarchum et ri tium; ira narratio Vera sit, neertum est. Causam qua Lysias ut Thurios proseis retur addurius sit, in eo ponas, quod ibi opes augendi amotis spes erat, si etiam eripiores in

mant Photius quidem ait: ἐφ ψ τώ - ώου μεταπεινκληροm, huius ver aueioritati nihil obtemperandum est. Colonis enim priusqnam Thurios advenerivt agros em assignatos e Diodoro XII, II. minime olligas cephalum autem autostis illus emigrasse iisquam ea narratum. Itaque a hae rolierum Photium vel verba Plutarct imitatum eas apparet; Dionysius enim et Suidas eum de αποιμια loquantur, Plusa rhus verbo κληρου utitur, quod quamvis nihil alin quam so tem signifieans Photius negligenter explieuit in notionem Greditatis atque hac opinione imbutus ut a Matius explanaret ex suo ingelii addidit πατρώου. Urbs instaurata Thurios ad popularem statum rempublia eam temperasse diserte traditum est a Diodoro XII, II. ;Charondae legibus usi sunt, ad quas recipiendas, ut optimo Noynius' exposuit, invitare potuit partim vicinitas Rhegin

Tam iisdem vientium, partim ultima stirpis cognatio nam etsi ex omni Graecia eonfluxerat olonorum multitudo, th niensium tamen superabat numerus erant antem hi Ionicae originis, ad quam et Chiileidieae urbes reserebantur. Inter Charondae leges praecipue illa insignis erat, an qua laudibus extollenda Diodorus verbis non pepercit, scilice ut omnes eivium siti litoris instituerentur eivitate praeceptoribus stipendia solvente Diod. XII, 2. 3. qua lege Charondas τας ψυχας τας α' παιδευσίας ἐνοχλουμένας θεραπευσε.

Thuriis igitur unm literae olerentur, non solum nerose omenta omnis seientiae doetur illuc se eontulerunt, sed etiam ille qui inter Graecos oratores et sophisias doctrina ex-eellentissimus D floruit, Tisias, post litem eum Coraco praee more peraeiam γ, isque Lysiam in arte erudiisse dicitur a Phitarcho, Pholio, Suida Eudoria. Alim quoque rhetor, Ni-'eias Syracusanus, praeceptor Lysiae vocatur p. Plut. Phot., M. Eud. hi vero quamquam apud nullum alium seripto-' rem eourrit, tamen Gentiore Seut ex his locis olis es see. I. p. 16α rip. De Monoior hibi. Sic. u. p. 267.

Spenget. συν P. 37.

50쪽

- eius vita ori erunt, ut Borinamas l. l. II. p. 3Io atqns Miam Mougiior IL p. 85. ollegii, artis praerepta rhetorieae eum Srraeusanos domisa elarum ol. 7. Sed iam Tadiloro quis iste fuerit ineertum esse visum est. Nusquam e reptis locis italis memoratur, quod si ne notatu diguum est, quia saepissime primi eloquentiae magistri laudantur. Equiadem Spengelio assentior eontendenti p. 38. oratorem eius nominis pon exitiisse. Quomodo nome. exorium sit, o Haro Spengelius explicuit, rarius nempe nomen Siculunt ι- σίας in Allienae magis ritum Niciam transiisse, ut nihil sit nisi varia et vegligenda lectio, alteri et veras opposita, qua exorta additum sit καὶ ei singularis Συρακουσιος tu multis dinis umerum neeessario eorreeius. Subii de nominis origine me alia quoque opinio veteres enim habebant απολογίαν

quam Lysias pro tela ne se ipsisse et Nicias a Srraeua nis apius habuisse dicebat hane Theophrasius genuinam, Dion3sius snbditam putavit factum igitur esse potest, ut scriptor quidam suillis his sentenuis turbatus ex Lysiae oratione a Nieta Syraeusis habita praeeviorem quendam Lysias Niciam

Syracusannm finxerit. Uieunque res as habet, ex uno eodem.

qns soni satis turbido illos auctores supra laudatos hausiam

eredamus.

Per longum tempus Thuriis habitabat Malas. Rem

rata domo ne divisit rempublieam administravit quali autem magistratu laneius si lueerium est. Sed hae quoque eoi nia iisdem quibus Graeeia motibus agitari eoepi eia Cives erantia X tribus deseripi nominibus ab origine et patria impositis;

ex tota enim Graeeia coloni erant collecti rempublieam vero ad popularem flain aeeommodaverant, id quod Diodores s- aiatur quodque etiam numero Atheniensium solemni inest. Plerique oloni erant ex Alite oriundi, qui Thurios Atheniensium eoloniam haberi volebant. De qua re quum diu actum esset iandem Apollinis ut voearetur olonia decretum est Ol. 86, 3. '. Ex his intelligimus non iusiam sui se inter colonos oneo diam. Jam vero studium laetionum polissimum augebatur lego Charondae, ex qua honesiuni habebatur eum iudieare erius quis facinoribus Onaeius esset ut respubliea salva esset quasi

multos habens bonae ininstitutionis ustodes Lechae t