De vita et scriptis Lysiae oratoris

81쪽

s sat ni λή nos sani Persae, ut o σονται Athenis aes f. 43 γνησιαν - ἐπεδειξαντο, qua sententia anis δι-έως velim in postis q. 45 ἐκεινοις ad . βαρβαρων

quod praeeedit, τουτους vero ad V. 'Eua νων quod longius ahest, reserendum est; si 48: παντες, μαστοι πινναίοις,

ἐλάμβανον, ubi et ann. Inipp. g. I et M οἱ γεραίτεροι

- οἱ τῆς ημέας ἐντος γεγονους . . . αυτοὶ μονοε, tum απαντησα τε αυτοὶ dein επρομνοι τοις Mn απι ρηκόσι καὶ τοῖς πιε μαμνοις, denique vero iterum οἱ πιν οὐκέτι . . . - Quam lata si oratio, iam ex iis quas de oribus eiusdem signifieatiosas eumulatis attuli, apparet; aliis vero multis loris, ubi istud quidem Milum evitatum est, in sumis et aridum eampum sermo affundiim' videsis . . deseriptionem Amazonum; g. 2 καὶ et7ξιο etc., tum f. I3 παθον ais te et g. 4 τοσουτον κίνδυνον usque

ad finem paragraphis quid denique deseripito alamitatum Be entis q. s. hoc loe sibi uti Bases nugas Lysiam

aeripsisse non rediderim; sed alia quoque sunt, quae me quillam magnopere offendant, . . eur . II: βωμῶν numerus

pluralis positus Ut mi e quam arietate . II: ἐκείνους τοι αυτῶν κινμοις ἐστε Τανωσαν f. Is φιλονεικον καὶ φιλότιμον αυτ καταστήσας τον μον, nescio num hodiore possit diei si 2I: στασεσωυσης dicium est pro ἀπο- ρουσης; g. 26 τον κίνδ-ον ποι σαντο, quae verba eum sequentibus non quadrant; g. 32 ἀπορειν Id. Dat rarissima est onstruetio si. 35 ναυμαχειν - τῆς φιλότητος meido studio dicium est; g. 37 ἐδεξ σαντο et σφῶς αvτους ώλων orex medio in proelio Sed haec hactenus. Lysiam

orationem tot tantisque illa erroribus reseriam scripsisse er

damus, Lysiam qui ex Dionysii Hai. estimonio in genera πι- δε-rtiri erat μεγαλοπρεπὴς quidem non rediderim. Iam enim haee omnia hominem eloquentiae imperitumillam eomposuisse indieant; sed ne ex dieiione sola 'umenta sumam, alia etiam addam: g. 5. ubi de imoria de Amagonibus reportata sabulatur, omnem gloriam quam Atheniensibus se adtribuere opinatur, ipse e renuat verbis ex antithesium studio additis: τυχουσαι δ' α=ὼν

ἀνδρῶν-μοίας ἐκπησα το τὰς ψυχὰς τη φυσει, καὶ ἐναν--τέαν ταν δοξαν τῆς προτερας λαβουσαι μῶλλον ἐκ των κινδυνων ἡ ἐκ τῶν σωμάτιον δοξα εινα γυναικες; I II: Eu sthenm salso ἱκετευοντα voeat; si 2I ἔστειλε πελτήκοντα μυριάδας avetor non ad emem refert, sed ad Baia tum et u am Marathoniam s. 44 Pelopoanesios onsilium aurum per Isthmum exsimendi post pugnam Salaminiam ante 4.

82쪽

proeliam Plataeeato agit iam tuis in Mario hinae iam audacter agam uno epitaphiurn a Lysia abludimus Reei quiadem Ioannes Siciliota sobol. Rerin ad sorin T. I. p. 292-W. eum Demostheuieo assima multo esse superiorem, aed 3si eum esse iudignum ostra omnia veterum testimouia ered derim. Fortasso auspiceris, Aristotelem non uno epitaphium

viguistare, quod de viris in proelio Salaminio aesta loquatur; aed quia articulum τι addidit eaque ipsa verba laudaut sesiae epit Sohol. Aesct et Ansed Belch. l. i. Aristotelem

memoriter uitasse, Mesiemanno maeeddm. Sed hoc parum refert. Erant qui onelamarent Isocratem in Panegyrieam num

ex Lysiae Epitaphio et Gorgias olympiaest ei Spenget. σπιαν.

p. 6'. Foss. s Gorg. p. 63. multa eas furatum es Plutivit Isoeri, Philostri it sopb. I. II. Theon. I. 18. , ostra, quam aecusationem Isocratem recie deseadit Photius bibl. eod. 260.). Equidem potius crediderim, aucior.m epitaphii nostri mnita ex Isoer Panegyr in usum suum eonvertisae es. suad. de Is r. p. I9. anpp. in eit Antiq. armatad 1835. p. 405. 3. In singulis quidem voeabulis hoc illustram si di ialimum; si vero sabulas mystieas respicimus, ab Isocrate r

'iore et muratiore narratione tractatas eas esse videmus, uianeior epitaphii ex Isoemiis schola prodiisse simulque philos phieos mores ostentare mihi videatur vetuit ea quae . . t guntur, ni μὸν τῶν ινα μηκετι . . . philosophieam umbram redolent; tum verba . o. quibus οἱ νεκροὶ voea tu cirum ho4 υπὸ του του ἄμφοτερέον αποθνησκειν, mors pro liberiato et institia, duabus notionibus abstraetis,

vulgare dieiuni philosophicum; g. II: νυχας ἐλευθερουν

opp. v. σώμητα εἰς δεμην καταστῆσαι , omnino vocisa rem amantissimus est scriptor variisque significationibus ea utitur. Isoeratis autem eum discipulum vel imitatorem esse apparet eam ex studio antithesium, quas ipsas rudius adhibuis

es etiam Bernhard Synt. Ge. p. H. , et ex imitatione in historia traetanda, ubi latior es Boernis et g. 5, 3I, M.,

tam ex nonnullis oeis, quibus eloquentiam simili sero modo euo oerate laudat, et q. I9. n. ubi λόγον praedieat; g. 42. ἱκανώτατον πιεῖν; . 53 πάλιν ἐπαιδευοντο. His argumeniis id fortasse addere levi, quod apud Aristotelem Molandato proximo ante dit: καὶ Ισοκρατη προς - συντρέχοντας ἐν ταῖς πανηγυρεσιν. Quis vero epitaphii nostri auctor ait, hane quaestionem in dubio relinquam Antiquus eris est epitaphius et antiquo, ut videtur, tempore Lysiae abditus; aristoteliana iam aetata Lysiae adjudieatus saerit, incertam era

83쪽

AHstotelea enim nomet anelari nonramdat. Inter legendum diserepantiam quandam duarum partium orationis repperisse mihi videor, alterius . I -- ω, alterius . I. ad u.; mirum est, indo a f. 6I. immodi m et particularum sui et 3 et antithesium amorem masisse num ex hae differentia aliis. quid conjieere lictas, equidem non derernam. Ceterum nuperrime noviri Sehoenbornins in omm do Plat Menex et Lys. Epiti ei Lo Bean l. l. , quibus assentitur etiam Sialibaumius protegg. ad Menex. p. I0. probarentudueriant, Platonem in Menexeno nostram oratiotiem lanebrem Impugnasae; sed si eandem rationem sequaris, quam illi semii nunt, pari modo Platonem Isocratis impugnare Panegyricum demonstrare possis inmitis enim nonnullis in historiis enarrandis inter Platonem et Pseudo-lasiam dissimilitudinibus quae nihil sere probant omnia alia quae Sehoenbomino sibi

repperime videtur discrimina peciosius quam verius nut --

In uis enim opere Platonico uspiam Maiae menso facia vi; prooemium vero mirum in modum a Schoenbornio explanatur

et Erueger de huem viti p. 37. . Sed eiusmodi omnia

resestere longum est. Quod si vero Platonem respieere oratori rem aliquem uiandum est, hune esse Ambivum Krumero con-mdam. Ut de tempore denique dicam, quo epitaphius habitua se fingatur, recte veterum jam unus de eo loquitur, Danaea

λουμενος Idem statuerunt rue rus ad Clini. p. Im ae vestermaunus in quaesit Beni. n. p. 33. et in hist. lovgr. Tempus ex . 67. desalendum eat. Frangius in ed

quidem Lys. p. 252. Diophanio archonte Ol. 6, 2 395. Orationem habitam me inivii; in diis vero de Lys. p. Id dieit: ρον δ' υστερον γενομένου του ἐκ ρσθου πομώμου, Ol. 6. Ἀργεῖοί τε καὶ Ἀθηναιοι στρατηγουντος 'Iφιαμπαν ἐδεήθησαν Κορινθιοις pia,Oις η υσι καὶ - ιριάχοις, καὶ σφαγὴ μἐν ora Hmbi δὴ ἐγεγένητο ἐπὶ δ τοῖς αυτω τετελε-φωσιν 'AOηυitia τον ἐπι πωγλορον-- ὁ μιας, quibus verbis pugnam ad Lectaeum ais eam videtur Pugnam apud Haliarium commissam o ia-

84쪽

uolles, eam aris eoa imo non rediderim.

Ex Lysitas diseipulis unus insignis est aeus et Plutiti. Photi M. p. M. . , qui Iaserati idem iraseeptori a dedit Lysiam maxime imitatus es et Dionysio videtur in tenvi illo dieendi gener tam prope a Dia abesse,

ni nisi quis utriusque oratoris peritissimus si eorum orationea vix distinguere possit eo medit, quod litulis allunt παρο- κρουσεται. - et Anon. Vit Isae p. XV. Seboam.). Affert mea aliqua rationes quibus arbitratur Isaeum quidem a L1sia reiicium me, quod Lysias ideatur naturam magis sequi, Isaeus autem artem ei ille ad gratiam et venustatem, hi ad gravitatem quasi ampum olliaeet M. Liebmianu. de Is p. 8. SpeugeL p. 8I.); Lysiam vero ab Isaeo superaium esse, quod ab hos rerum et argumentorum divisio perimet so sapientina quam a sesin sit institui ses Liebmann. p. 15. atque majora δεινοτητο summaque γοργοτη allum

quas Demosthenes virtutes ea seeuius Ut illa diserimina a gis appareani, Dionysius eoaepara sesine orationes eum pi- eiuris nilauis, quae lineis tantum quam artifiEosissime et aem- ratissime deseripias coloribus mixtis variisque careant, Isaei vero eum pieturis omni cura et diligens eoahetis in quibus

et olorum varietas et lumina ei umbra summa cum arte eo

laeta sint set Liebmanu. p. II.). Alier uae praecepior socrates tertium eloquentia g nas, o μέσον, eondidit. Quod qui oluerunt, a Lysias di-

mon minua para est dieii quam Isiae, alias vero a Lysiam aliena si dispositio rerum melio est, sed nimis numeris aeruit naturalis ea in Lysiam diesione suaviιas, arietata in Ianerata. - Chariatus es. Ruhnhen ad uul Lup. I, Isthisi. r. p. a. qui multas orationes aliis eoaseripsu, apere videbatur Lysiam mina eonessam suisse dictionem ex fragmonto . Rat Lup. l. l. apparet. - Lyeurgus veri si.diosas si

an aee aiisae est totus sed dieiiove neque urbanus nec so-otivas, sed amrbns es atque ambages sectatur. -- 'perideae veterum testimoniis puritate et venasiate insignia est et quamvis implex eas videtur, gravitate tamen non aret;

etiam ἡθμώτερος, ut Lysias Matur; sed ex altera parta verborum onatruetione aperior est Lysia, ex altera vero i sutor graritata, des tu verborum aiquo no uaquam nimia is atri ad a Mitalo a tumidiora armus armo . et

caroqu

85쪽

ia orationibus privatis, quas sola his esu parari possunt, Dalaes virtutibus oratorii magaram gravitalem viresque aere fas a'nnxit et Dion de Dem die vi q. II a3. . Aesctinis dictio vi ubertate, vehementia nota quam longissimo in Lysiam abest neque eum ea eoaeparanda est e Theon. II, 26. . -- Dinarebus in nonnullis orasqnibus Lysiam imit tus esse dieitvr illius autem venustate, persuadendi vi verborum simpliritate ei sineeritate est desiisutus praeeipue autem eum Hyperidρm nin Demosthenem imitandos sibi proposuit. - I ter floridi generis a Demetrio Phalere exeniti oratores

gestas Magnes et B.nbuhen ad Rusi. I, 7. Boeah ind. Iecit. n. Berol. 82l. p. 4 sqq. Bershard syni. r. p. m. et Lysiam et charisium voluisse imitari traditur cie. r. 67. Brut M. Rutil. II, Io. , sed alia it inciden partieulas ne minus peecavit sententiis nam verbis, nimis artisethma usi I, 7. Dionys de eompos Verb. p. 122. R. Iraetum- quo direndi genus amans, neque vitiis illius temporis oratoriis

liber erat, nam eius περιετρον ei ἔν ' - λέω perstrissu Theo II, 2I.

86쪽

De orationibus Lysiae quae tersunt.

γονου ὁ γαρ ἀνήρ ὁ βρiζων εις, καὶ τὴν γυναῖκα q. 6J Joann iriles seboi ad Hermog Arm. T. VI. 458. Wi δείκνυσι ει τουτο dieiionem simplieem, enuem eie.Jσαφῶς ὁ κατὰ Ἀριστογεiτονος λογος κακῆς ἐπιτροπιω, καὶ ἡ ματοσθένους φονου ἀπολογία.

87쪽

ilige sua tranquillam vitam agebat; post matren vero suam mortuam, erius unus uxor sua prosequens ab Eratosthenis Is erat, mala sunt insecuta. Eratosthenes enim anellia auro eorrupta seminae gratiam sibi omparavit atque elanenium eniti illa eonfveseebat. Aliquamdiu nihil auspicabatur Euphiletus. Tum vero, flagitio per seminam quam antea Eratosthenes habuerat eousnetudinem, ei indieato, ancillae minis persuasit ut muta euaerate paullo in post Eratosthenem adesse dese rei Pio nuneio allat Euphileius eum miris nos hine iutino arcessiverat in Ddaeemm irrupit atque Eratosthenem larps seelere moechum deprehendit. Homo seclis onsessus, ut se non neearet, sed peeuniam aeuiperet M. Meteri Proe.

p. 328. oravit Euphs eius vero eius vitae non peperest. Quam ob rem iusiam ab illius eognatis in indietum delatus has oratione se defendit, in qua enarrata historia leges, aerenduinquas Erinna suum insium sit enumera . De actione et Maia hiaε. Mise Phil. p. III. Meter de bon damn p. RProc. p. 30 sn M, effieri seriebisvers. p. 137, Sehoemanc Proc. p. 143, Machsmni, ani Gr. II, I, 268. In Belph ni res diiudieas est ab Heliasiis meque, ut vult arto lecti Lys. eap. I. p. m. R., ab ἐφεταις, nam εο ανδρω

6. I, 3, 4, 6, II, II, 25, 2 , 29, 30, 3I, 34, 37, 9,

40, I, 3, 47 Ἀθηναιοι. . . et Mevh. ad laeti. I824. . . ol. 3. Rego praeside; αρον ris is erat g. 50.3. Insiguis est haec oratio legibus quas profert tamoechoriim poenis; sh nostris temporibus propter illa potius quae de Areopagitarum iurisdietion habet . o. innotuic Quae vero eum ad ipsam hane orationem non spectent, miti laque iude necessitat meo iudicio su ieiendi ea arm eoaetna, de quibus doctissimi viri quorum scripta V. v. Hermanu. anti Gr. p. 235. not. 8. inier se dissentiunt, ira ordineta temere huc trabam tractemque me addues non patiar. Quo denique tempore orallo sit habita, neerium est Franain qui

dem sed Lys. p. 25I. in. 5, 4. latuit, ae nihil de rutpotest.

2. En ιταφιος τοῖς Κορινθίων βοηθοῖς.

Ex hae oratione su bri verba quaeri es tigrinae Llerim videtur Aristoteles rhet. III. D. p. MII. A. Lilat

88쪽

Mδα, ιος συγκαταθαπτομέν' τῆ -ri αυτῶν τῆς ἐλεε θε ς' εἰ μιν γα εἶπεν τι-ὶιον δακρυσαι συγκατα- πιομένης τῆς αρετῆς, μεταφορα καὶ πρι ὀμματων, του , ii Ἀρετη τῆς ἐλευθερίας' αντίθεσιν τινα ἔχει.

Multa sane vides testimonia veterum, quibus hae oratio Idaias tribuitur. Nihilominus inier recenitorea exsilierunt,

qui aliam sententiam amplectentes a Lysia epitaphium abjudiearent, seilice Valaenarius ad Her. VII, 39. 60. IX. 27. F. A. I, olaus in Epherum. Ersord literari a I782. p. 34. ad Dem. Lepi. p. 499. A. Reisvius ad epit. p. 64. q. s. , Siniteriis lecti. Aud. Bobreus adve sari p. IV. obf., Clinto t. H. p. 26s. r. s. Berobata Syni. r. p. 22.126 3Io. Sauppius ad Lyeurg. p. 144. aliisque iocis eum

alii eo in orationem genuinam eas defenderent, ni A. G. Meheres Demosthenes at Sisaismaan n. Redne p. 466.,

89쪽

quaest Demosa. P. II. p. 32 sqq. alii et e mancio

aeit diurn. ehoi I833. o. 78. . In qua virorum doei rum dissensione valde doleo nondum prodiisse quam promisit

Neierus de bon damn p. II. 2I I77. Epitaphii editionem x

Siniteruae , Oratiouem, inquit, lanebrem iret eousiana veteram adirium Lysiae tribuerit, multa tamen sua quae mihi persuadeant, non ipsam Lysiam esse auctorem. Estetiim dictio m in ornata e inflatior etiam, quam pro illius aevi hujusque aeriptoris simplieitate, plena quaestio ornatu Antitheiorum s .iosam habet multitudinem ei enmulationem totaque sophisti- eum quoddam spirat iugeninm. Nos igitur hane orationem Lyma abiudieamus '' Bisee verbis ex intimo orde saealior, tota enim oratio inepta est, voeabula idem signifieantia sunt exaggerata, antistesea molestissimo artificiosoque modo eumulatae, multa scholam vel sophisticam eruditionem redolentia.

Emmerus esum nidem esse orationem eonfitetur Franasus vero et vestemannus ne tenuitatem quidem agnoseunt et a memoriam nobis revorant, reliquamm orationum ratae argumenia alius esse generis, atque aliter eum dicere qui ausam

agat in iudieso, aliter qui ex uetoritate publiea bello caesos coram ipsorem parentibus, miribus, filiis laudet. Concedo, ae legas, quaeso, eeior benevole Epitaphium hu dideum

vel Isoemiis Panegyricum, ubi tales inanium verborum turbas, ne imperito quidem oratore dignas, reperies Sed ne in universum inania loqui videar, accurativa nonnulla ex oratione afferam. Neminem esse crediderim, quem exaggeratas mirum in modum particulae μἐν ira non offendant. Seso quidem, parit satis et M in quoeunque membre non semper sibi respondere; sed tanta earum tum exaggeratio tum responsionia penuria quanta in Epitaphio murrit a Lysiae certe sermone aliena est; v. e. t. q. 4. Σερεος μἐν - οικουσα δἐ -

' Sed iam video Materum in ind. acto . n. al. 1337. . XII. a Lysia Epit abiudieare. Nam opiosa e terit Epitaphii editio quam Boissonadio teste Aneta cr. IV. p. IV. Lebaeua doctus Francogallus parabas mihi ignotum est.

90쪽

ἐρημους δὲ, quibus exemplis euntii complura addi possunt. Particula δ meinbra Oiijungere solet orator, pariteulas vero alias odisse sere videtur, arietati, ut mihi videtur, sermonia amaus. Construetionem etiam ni μῖν τῶν - πω δειδε f. s. suripioribus simplicibus invisam indicare orationem spuriam doeuii Bernbardy Syni. p. 3Io. . Antitheses bivia reperies, quas raues euumerare longum est, eum tota sero oratio esset exseribenda, paveos innium locos atabo ubi potissimum sunt. notabiles: g. 5 εργο μῖν et λογιο M; g. rτους κάτω et τους νω g. m. μονοι et απῶσης et μυ

των et κοντων g. 32 τῶν μἐν ει υχησάντων de Lae . daemoniis, τῶν δὲ κρατησάπτων de Persis, tum οἱ μιν do Persis qui praesertim Oeus Sauppium quoque in annis ad

Ma musa tantum additum esse hicet, Ἀθηναίους - . Me ἀποντων ei ἐγγυς οντων g. I ἐμπειρία et φυσει; 53 καλλίστου et αἰσχίστου; . I καινοις et παλαμάν. Quomodo potueri seri, uimuret haec oratio virbmitiua et ornatissima Lysiae esse visa sit es coiitrarium indietum Rau--e V eL Histi ni uora. q. , mea quidem mente nou reipio iugeui enim Verborum pompa reserta vi voeabula quas idem signisimai frequentissime conjuncta ubicunque emanhvetuit ut ei hujus generis pauea asseram exempla, 9: --τρίου τι κῆς - ἡμαρτηκοτες; . I3. ρατεγνωσαν - προ

inveniuntur, quae Recuratas membrorum orationis conjungendorum leges laedant, citius rei nonnulla quoque memorare mihi limai. Sie . . quod τους -τας tu ne meinbri est positum quamm R V. παιδευοντες pendens, lectorem ostendit, nam verbo noHευοντες idem objectum, quod vestis υμνον τα λέγοντας τιμῶντας hac constructione attributum esse vide-itis q. 2ον τῶν βαρβαριον - χώρας, membra disjecta;