De vita et scriptis Lysiae oratoris

71쪽

e mu neque exaggerae litus δει κύσεσι nequo onmila rationibus nequo aliis hujusmodi insta et uli neque tu hoc uere omnino initiandus est. Hoe Dionysii indicium, quod verbia Bo omnis' de Arm. T. L p. 38I. . minimam es Lysia. γοργοτητα cf. Dion de Dem die vi q. IS. eonfise

inatur, ex natum eloquentiae Maeliis ipsa desumtum esse via detur: eo admirabilia est Photii iudieium, illos qui eo indissent Lysiam bene quidem enarrare, sed amplificationibus earere, prorsus veritate eas destitutos huius rei testem es orationeis adversus Mnesiptolemum. alitenus la lino orationa illud sit probatum a nobis iudieari neqnii quod vero ad orati ne quae supereunt tituet, Ilionysii sententia vera stat Iaepilogis quoque ea quae exposuit moderata quidem et Venusta repetii; quas vero in ius movent, ut adhortationes, miser

tionis, precationes, non tantopere debebat neglhere et Dion. de Dem die vi f. II. . me est stilus Lysias ex veterum iudicio, ad quod eo firmaudam et Dionysin q. 20 - 27. et Photius orationem

adversus Diogitonem tractant. Quanta autem suerit Lysiae apud veteres gloria ex hisee de eius dieendi genere testimoniis satis

elueet; neque rhetore solum Grami laudibus summis eum ev hnnt, sed schistories quoque seriptoribus posteriorem temporem

'neelinc rhron. p. 253. D. s. p. 82. M. Man. eum praedimi. Inter Romanos irem et Quintilianus eum quam eximia laude orna erint vidimus iisquo addas aet dial da orat. I2. 25. Orationum quae supersunt pleraeque inditiales δικανικοὶ λογοι sunt, quas Bionrsius Lys. g. 3. Is eommemorat; δημηγορ- autem laudantur re Plutare , Photio, Suida ex quibus συμ ολεοτικοὶ λόγοι Dion Lys. 6. ea gravitate qua δικανικοὶ exornati sunt deauiuii erant atque quia praeterea ornata arebant Dion Ilas. 3. testissimas Isiae orationes Disse videntur iasiron deindo ἐπιδεικτικους commemorat Di 3sius Lys. q. m.) in iisque Lysiani esse molliorem eo tendit ex his etiam 1πους πανηγυρικον laudat, in qu hus mollior quidem Lysias risit, sed poetieam bandam ω eultatem ostentabat Lys. q. 3. I6. eolorem e panegy-

mmm merum non servabat, sed ex genere adietati vel eonfialiatorio aliquid depromebat es Hermog de Ami. T. III. p. 3m... , ex hisee auium una oratio λογος υλυμπιακος, mutila nobis est eruata mures orationes lanebre Lysiam ae si a PIniaraus, Photius, aidas testantur, atque, ut videtur, Di

72쪽

λας ηρον τομαντας δεας παρέσχοντο et SuhoL Arist. p. 33s Λωιοσθένης καὶ υσίας ἐν ἐπιτασίοις; Theoni vero

uulla nisi una oratio funebria nota erat, οὐ σίου ἐπιτω-

in αφίους. Sed non est eur negemus plures orationes s nebres omposuisse Lysiam; unus ervatus esse putatur ' ατοι Κορινθίων βοηθοὰ omnes vero exercitatioue suisse apparet ex Lysiae ἰσοτελείας iniurios Meter iud schol. a. i. a. IMI. p. XIlI. . 'πικοόμια lasiae lautantur a Plutarcho, Photio, Suida ex quo genere oratio προς ἐσπιωη τον Σωκρατικον περὶ συκοφαντίας suisse videtur. Βιαίων λογοι Lyaias memorantur ab areoeratione v Βιαίων, νομα δίκης κατα τῶν μοι πραττοντων οτιουν atque ex eodem genere or in Philouidem; de λογοι μαiων cf. Meier. ro-- . p. 544. Boetab. O. o. I, 4ob. Iidem, eri quidem simillimi sunt λογοι βρεως, ex quibus Demosthenes in orat. adv. Midiam multa sumsisse dieitur a Theone I I8. Do quibus claruier Proe. . 3I9. Ind. lecti. n. al. I832. p. 6. γους τῆς α μας ita Harp. v. σχὶκος ex hoc genere sunt ori de olea, in Andocidem et Meier. Proc. p. 300. --γοι περὶ συμβολαίων de pactionibus laudantur ab Athenaeo XnL p. II. E. qui ρο unumerat r. adv. Aeschin S

erat de aere alieno. s. eier. Proc. p. 493. ' τροπικῶν πων qualis est or adv. Diogitonem, Dionysiiis aL Lys. q. m. mentionem savit; ορφανικοὶ vocantur ab eodem' g. I. ut clem Alex strum VI p. 226. Srib et Suid. v. φάσις, πειον. s. eier. Proe. p. 443. Deniqns λόγων ἐριοτμον, quos Lysiam μετο παιδμις aeripsisse Diouyalus Lys. . . dieii, unum isse servatum in Platonia Phasdro Spsugelius probavit. Inier veterea orationes 425 Lysiacae circumferebantur,

quarum ex Dionysii e Caecilii iudieiis ap. Plut p. 23.

230, Meundum Photium 233 genuiuae erant. Dionysius Lys. β. IZ haud aeenraio traditirsiam non minus quam 200 orati. iudiciale seripsisse eodemque modo Suidas et Eudoeia plus quam quod mendum in , .rrexit eursius listi. u. III 8 p. 80. , eas genninas. In eodice Parisiensi v. 299I.

A. eitato a Boimon ad Ennap. I. p. 134. legitur ἔγραφε ὁ ωλας λογον H, quod nimii alia quaeras eierorum or

Emibus habet, vix memorata dignam est; nequo ei quid sibi velivi quae Mamae mactopalas Opuam gramm. p. 6s est.

73쪽

unmero orati ceterorum orniorum habet, miram in modum ab aliis omnibus veterunt estimoniis disi repant; v. e. Dina ehiis quem iamsi stilao dsi iipinv ornit numerarentur, fidanmmum Is seripsisne seimns, ab illo mposnisse sertur. Etiam ieero de orat. II, M. Brut I6. dicit, 3siam pi rimas orationes conscripsisse Pi πη-que iobis temporum I vidia ereptae sunt XXXIV supersunt atque ex multis e pauen fragmenta Apud veteres summa antioriini Lysias floruit his tam inm vietus esse traditur Photi , ipse quidem in ransis rensibus vo versalus, sed subtilis serapior et ei an Fie. Briit. s. paucissimas orationes ipse in contioue Ariamannam in latosthenem dixit, sed privatas illo plerasque et eas ipse aliis seripsit Blui. Phoi., is de s i. gen. r.

3. Quint. IX, R IL). Argenti enim pretio iam Antipho

orationes omposuit; ex quo tempore ii qui ho munere su frebantur, λογογραφοε vocabantur os eind. ad lat. Phaedr. p. 257. r. Scho 'mi nu. ror. p. 707. Barhmana. Aneed. I, p. 292, 2 . Seholas quoque habuit et heio immdoeuit, brevi vero hoe munus ridetur reliquisse et Aristot. p. Cie in Bruti I2. . Etiam τέχνας ρητορικας eum se ipsis Plutarchus, nidas, Endoria testanin et cresol ius, ossius, Fabricius, Taylorus statuerunt. Dionysius quidem ad Amm. q. . uior τένας non etiat Lysiaeam et dieit de Lys.

ματά τε καὶ ἀφορμάς, bisque verbis τέχνας laoemiis, Ariastotelis Theophrasti, Theodeeiis signifieasse Spengelio videtur. Qua ex ausa Lysiam artem reliquisse Spengelius p. 35. sq. negat. Dionysio, ait, si Lysiae τέχνη ηα innotuit,qnidni potin ex hujus ipsius legibus examinavit orationes reeentiores Lysiae artem habuerant partem pro toto compri hendentes illae erant παρασκευαὶ quas signifieat Mareullia. in Ηρrinos. p M. Ald. T. IV. p. 352. .J, orati. περὶ ἀμιλύσεως. περ ἀνακαλυπτηριων, a Ninis ἀπολοι fragm. p. regor Cor. p. 4.' Sed hoe Viro melissimo non eoueesserim. Dion3si quidem Lysiae τέχνη ineognita ea videtur; sed a veritnie non abhorrere videtur, illam tam temporis iam litteriisse et Dion3sium illa solas arte qua peri gerat, laudare Certissimum autem ea Phuain et Midas

74쪽

tiones, eum aris eo adisse non rediderim.

Ex Lysias diaeipulis unus insignis es Isaeua et Plutiti. Photi M. I. M. . , qui Isoemii idem praseeptori se dedit Lysiam maximo imitatus est et Dioursio videtae in tenui illo dieendi genere iam prope a rhia abesse,

ni nisi quis utriusque oratoris peritissimus sit eorum orationea vix distinguere possit eo medit, quod litulis allunt meρακρουσεται. - es. Anon. vii Isae p. XV. Sehoem.). Affert mea aliqua rationes quibus arbitratur Isaeum quidem a L1aia relicium me, quod Lysias videatur naturam magis sequi, Isaeus aniem artem et ille ad gratiam ei Venustatem, hi ad gravitatem quasi a pum ossiaeei et Liebaeaan. de Is p. 8. Spengel. p. 8I.3; Lysiam vero ab saeo superatum esse, quod ab hoo rerum et argumentorum divisio pertractatio sapientius quam a Lysin sit iustitata es Liebmana p. 'ab. atque majore δεινοτητο summaque γοργοτητι Illum elueere addit mererogenea de Arm. . l . p. 38I. . , quas Demoathenas virinies ea seeuius Ut illa discrimina in gia appareant, Diovrsius omparat Lysiae orationes eum piae fis aliauis, quae lineis tantum quam artifiEosissime et aem- ratissime deseripias oloribus mixtis variisque careant, Isaei vero eum pieturis omni eum et diligentia eoahetis in quibus

et olorem varietas et lumina et umbra aurima cum arte eo

laeta sint et Liebmann. p. II.). Alier tiae praeceptor Isocrates tertium eloquentias uua, τι μέσον, eoudidit. Quod qui olumni, a Lysiae dueendi modo longo absunt es Quivi xll, Io 22 . Isocratiamo minua para est dicito quam Lysias, alias vero a Lysiam aliena est dispositio rerum melior est, sed nimis numeris aeruit naturalis est in Lysiae dictione suavilas, arietata in Isserate. - Charisius es. Ruhaven ad Rutil. Lup. I, Isthist. r. p. a. qui multas orationes aliis eoaseripsit, vero videbatur Lysiam euius oneisam suisse dictionem ex fragmonto . Rat Lup. l. l. apparet. - Lyeurgus veri sitidiosus et

a Me aiisa est totus sed dieiione neque urbanus nee s stivus, sed amrbas ea atque ambages aeviatur. - Hyperideae veterum testimoniis puritate et venustate insignia ea et quamvis simplex eas videtur, gravitate tamen non aret;

vitam μύτερος, ut Lysia voeatur se ex altera pario

verborum mnatraditono aperior est Lyaia, ex altera vero i sutor graminis, des tu verborum atque maunquam nimiatii am ad morositato a tumidiora darequaria o . et

75쪽

tu orationibus privatis, quae solas hie eomparari po-at, Dalaeis virintibas oratoriis massam gravitalem viresque eo nas adjunxit et Dion do em die vi q. II a3. . --Αmehinis dieii vi ubertate, vehementia nota quam longissima in Ibysiam abest neque eum ea omparanda est Theon. II, 26. . -- Dinarebus in nonnullis rasiqnibus Lysiam iniit tus esse dieitur illius autem eanslate persuadendi vi verborum simpliritale et sinceritate est destitutus praeeipue autem eum Byperidρm tam Demosthenem imitandos sibi proposuit. - I ter floridi generis a smeirio Phalere exeniti oratores

gestas Magnos et B.nhnhen ad Rutil. I, 7. Boetah ind. Mit. n. Berol. 82l. p. 4 sqq. Berobata synt. r. p. m. et Lysiam et Charisium voluisse imitari traditur Cie. e. M. Brui. m. Rutil. II IO. , sed saltavit inriden partieulas nee minus peccavit sententiis nam verbia, nimis artises.sua inutii I, 7. Dionys de compos verb. p. 122. R. tiarium- quo dicendi genus amans, neque vitiis illius temporis oratoriis liber erat, nam eius εμμετρον ei Dem' in λειον perstansit

76쪽

De orationibus Lysiae quae tersunt.

77쪽

inge sua tranquillam vitam agebat; post matrem vero suam mortuam, erius unus uxor sua prosequens ab Eratosthenis Is erat, mala sunt Inseeuta. Eratosthenes enim anellia auineo pia seminae gratiam sibi omparam atque elanenium eniti illa eonfves bat. Aliquamdiu nihil suspirabatur Euphiletus. 'rum vero, flagitio per seminam quaeum antea Eratosthenes habuerat eonsnerudinem, ei indieato, ancillae minia persuasit ut muta vaeraret paullo in post Eratosthenem adesse dese ret. Quo nuncio allaio Euphileius eum amieis nos hine iutino arcessiverat in Gaaeceum irrupi atque Eratosthenem laipso seriere moechum deprehendit. Homo sectis onsessus, ut se non neearet, sed emulam aeuiperet M. Meteri Proe.

p. 328. oravit Euphs eius vero eius vitae non peperest. Quam ob rem iustam ab illius eognatis in indietum delatus has oratione se defendit, in qua enarrata historia leges, aerenduinquas Brinna svum insium ait enumerat. De actione et Maia hiaε. Mise Phil. p. III. Meteri de hon damn p. RProc. p. 30 snu, effieri seriebisvers. p. 137, Sehoemanc Proc. p. 143, Machsmni, ani Gr. II, I, 268. In Belph ni res diiudieata est ab Heliasiis meque, ut vult artomi lecit. Lys. eap. I. p. 616. R., ab ἐφέταις, nam v vij

6. I, 3, 4, 6 II, II, 25, 2 , 29, 30, 3I, 34, 37, 9,

40, I, 3, 47 Ἀθηναιοι . . et Mevh. ad lavit. I824. . . oi. a. Rego praeside; ἄγων τίμηλ erat g. 50.3. Insiguis est haec oratio legibus quas profert a moechoriim poenis; sed nostris temporibus propter illa pollinquae de Areopagitarum iurisdictione habet . o. innoinicvaae vero eum ad ipsam hane orationem non spectent, M. Iaque iude necessitat meo iudiei sub ieiendi ea iam eoaetna, de quibus doctissimi viri quorum scripta V. v. Hermanu. anti Gr. p. 235. not. 8. inier se dissentiunt, ira ordineia temere huc traham traciemque me addues non patiar. Quo denique tempore oratio sit habita, neerium est; manesus qui

dem ed. Lys. p. 25I. in. 5, 4. latuit, ae nihil de rui

2. En ιταφιος τοῖς Κορινθίων βοηθοῖς.

Ex hae oratione suae, verba quae . est riuatae L m videtur Aristoteles AEM. III. D. p. IMI A. Litar

78쪽

θωέας - μιν γαρ εἶπεν τι α ιον δακρυσαι συγκατα πιομένης τῆς πρετῆς, μεμφορα καὶ προ μματων,τ δι τῆ ρετὴ τῆς ἐλευθερίας' αντίθεσιν τινα εχει.

Multa sane vides testimonia veterum, quibus hae oratio Idaiae tribuitur. Nihilominus inier recentiores exsilierunt, qui aliam sententiam ampleeientes a sesia epitaphium abiudiearent, sellicet altaenarius ad Her. VII, 39. 60. IX. 27. F. A. I, olaus in Epherum. Erseia literari a I782. p. M., ad Dem. Lepi. p. 499. A. Reisvius ad epit. p. 64. q. s. , Sintieriis lecti And. Bobreus advel far p. IV. obf., Clinto t. H. p. 26s. r. s. Berobata Syni. r. p. 22.126 3Io. Saappius ad Lycurg. p. 144. aliisque loeis eum

alii eo in orationem genuinam eas defenderent, ni A. G. Baeheres Demosthenes at Siaaiamin n. Radne p. 466.,

79쪽

quaret Bernosa. P. II. p. 32 sqq. alii et e mancio

aetti diurn actol rem No. 78. . In qua virorum doei rum dissensione valde doleo nonduim prodiisse nam promisit

Neierus de bon damn p. II. 2I I77. Epitaphii editionem x

Mitteruae , Oratiouem, inquit, lanebrem iee eonstans veteram iudieium Lysiae tribuerit, multa tamen sunt quae mihi persuadeani, non ipsam Lysiam esse auetorem. Est enim dieit m gis ornata et insatio etiam, quam pro illius aevi hujusque aeriptoris simplieitate, plena quaestio ornatu Antitheiorum s indiosam habet multitudinem et cumulationem totaque sophistiarem quoddam spirat ingeninm. Nos igitur hane orationem Lyma abjudieamus '' Bisee verbis ex intimo orde saealior, tota enim oratio inepta est, voeabula idem signifieantia sunt exaggerata, antistesea molestissimo artificiosoque modo eum latae, muli scholam vel sophisticam eruditionem redolentia.

Emmerus esum quidem esse orationem eonfitetur Franatus vero et vestemannus ne tenuitatem quidem agnoseunt et a memoriam nobis revorant, reliquarum orationum Lysiae argumenia alius me generia, atque aliter eum dicere qui ausam

agat in iudieso, aliter qui ex uetoritate publiea bello caesos eoram ipsorum parentibus, fratribus, filiis laudet. Concedo, ae legas, quaeso, ieetor benevole Epitaphium havdideum vel Is ratis Panegyrieum, ubi tales navium verborum turbas,

ae imperito quidem oratore dignas, reperies Sed ne in universum inania loqui videar, ae ratius nonnulla ex oratione afferam. Neminem esse rediderim, quem exaggeratae mirumia modum particulae μἐν et ει non offendant. Seso quidem, parit m et M in quoenoque membre non semper sibi r apondere; sed inata earum tum exaggeratio tum responsionia penuria nania in Epitaphio murrit a Lysiae certe sermone

' Sed iam video Materum in ind. Aia. n. al. 1337. . XII. a Lysia Epit abiudieare. Nam opiosa prodierit Evita phi editio quam Boissonadio teste Anecd. r. IV. p. IV. Lebaeua doctus Francogallus patrabat mihi ignotam est.

80쪽

ἐρημους δὲ, quibus exemplis sani complura addi possunt. Particula δ membra Oiijungere solet orator, pariteulas vero alias odisse sere videtur, arietati, ut mihi videtur, sermonia amaus. Construelionem etiam ni μῖν τῶν - οὐ Mτῶν f. s. suripioribus simplicibus iuvisam indi armorationem spuriam doeuit Berni,ardy Synt. p. 3Io. . Antitheses ubivis

reperies, quas Omnes enumerare longiim est, eum iota sero oratio esset exseribenda, paveo innium locos itabo ubi potissimum sunt notabitus: g. 5 εργο μῖν et λογιο ει f. r

ριοδας 24 μι γνώμη παντες, πας ἀλλοτρίας et μνήμην διαν; . 25 νομους et κινδ-ον f. 29 ακον- των et ἐκοντων g. 32 τῶν μἐν δυς-χησάντων de Lae daemoniis, τῶν δὲ κρατησάντων de Persis, tum οἱ μιν do Persis qui praesertim loeus Muppium quoque in anu ad L eurg. p. 44. Dudii); . 37 πολις et χώρα ω τις θων ei τὰ aνθρυόπων g. 46 αυτοὶ et quod antith

ais ausa ianium additum esse elucet, Ἀθηναίους - . Me

53 καλ λίστου et ἐπέστου; . I καινοις et παλαιῶν. Quomodo potueri seri, uimuret haec oratio virboi rima et ornatissima Lysiae esse visa sit es coiitrarium judietum Rau--e V eL Histi ni uora. q. . mea quidem mente nou reipio iugeui enim verborum pompa reserta vi voeabnta quas idem signisima frequentissime conjuncta ubicunque extanhveluti ui ei hujus generis Rum asseram exempla, πατρίου τιμῆς - ημαρτηκοτες; . I3 ρατέγνωσαν - προ

inveniuntur, quae Recuratas membrorum orationis oriungendorum leges laedant, enius rei nonnulla quoque memorare mihi limai. Sie . . quod τους -τας tu suo membri est positum quamvis v. παιδευοντες pendetis, lectorem ostendit, nam verbo παδευοντες idem objectum, quod vestis υμνον τα λέγοντας τιμῶντας, hac construetione attributum esse videtis q. ra: τῶν βαρβαρων - ώρας, membra disiecta;