장음표시 사용
11쪽
potuit Iratum certe tum fuisso hilippo ob litem Amphipolitanum Onsentaneum est a tamen ad id quidem temporis Athonienses constat non tam timuisse quam despexisse regulum istum, cuius vel maxime interesse ut socii ipsi essent setiamtum putabant et Dona in Lept. 63 . Ceterum neseio an III, 11 auetor noster de Macedonum rege cogitaverit, ubi reges quosdam dicit tyrannosque Atheniensium gratiam adfectaturos esse; similitoronim Isocrates in orat de passe l. 106, 1, ut Videtur, conscriptas 3. 23 do Philippo et Cersoblepte λυσιτελγήσει γαρ inquit,
αυτῶν βασιλΓας. - Tertio loco Bahius ex III, 7, ubi do auxiliis Lysistrato duco Arcadibus missis Ol. 103 4 et de Hego- silao, thoniensium exercitus apud Mantineam duces Ol. 104, 2), agitur, haud diu post pugnam Mantinoensem conseriptum esse librum do reditibus concludit; si nim Ol. demum 106, 1 scripsisset auctor, quidni, inquit, memoravit subsidia Megalopolitanis O. 362 vel Euboensibus contra Thebano sinu. 358 missa ξQuasi vero ea tantum Ommemorare rorum publicarum scriptoris interesset, quae proTime praedeSSiSSent, non quae ipsi ad ea, quae in animo haberet, demonstranda aptissima esse viderentur. ΑΠ
pro Nidiae ipponi cive exemplo IV, 14 adlato putamus posterioris temporis do eumenta seriptorem proferre non potuisse Nonne peculiaribus quibusdam aussis motus auctor Lysistrati Hegosilaique montionem faeero potuit Hegosilaum quidem haud iniquo sunt qui Eubuli adfinem esse coniecorint illum, qui a Do-mosthene d. f. leg. 290 memoratur cf. Sehaefer l. o. p. mus. en. 0V. Aer V p. 9), ne est inprobabile, id quod iam
erunt, eum lio Oratore celeberrimo necessitudinem quandam fuisse libolli nostri auctori. o etsi nune urgere nolumus id quidem perlucidum est, etiam alia enuSSus, O temporum solum propinquitatem, subesse potuisse, quibus ductus auctor has duas expeditiones, non alias, hoc loco commemoraret. Quod
autem Bahius p. 25 accuratius latiusquo dicit auctorem do bello foetali montionem facturum fuisse, si paullo post scripsisset, mihi quidem non persuasit. Sunt enim non audiora quae
12쪽
ad ollum Oetale spectant enotata, quam quase s ud illud tempus libellum referromus, ad bellum Thobanum portinere viderontur. Quid autem iuvabat plura de his robus enarraro Non
ora in consili auctoris illa accuratius evocare in memoriam Athoniensibus, quae modo gesta esse omne S iebant, TRESBY-tim cum magis essent ad deprimendos quum ad erigendos eorum
animos idonea. - Denique non minus inprobabilito disputata sunt, quae Bahius de Verbis κατα θάλciττα ειρην η V, 12 Oxponit, quae ad semina belli socialis iamino. 364 exorta rofert, quam quae de Phocensium memoratione V, 9 mota disserit: bollum ni illo anno, etsi propter Τhobanorum machinationestum imminebat, exortum nondum fuisSe constat, nedum pax de qua diserte t. o. agitur, conclusa sit Thebanos vero in
Phocido iam anto dirutis lataseis hospiisque excursiones fodisse notissimum est Xen. h. gr. VI, I, 1. Diod XV, 46, 4 ; templum autem delphicum tum a Phocensibus occupatum fuissene proditum memoriae ne per se est Veri simile. - Ρο-
stremo quae refutetur vix digna est e Bahi dubitatio, quod, cum IV, 40 εἰσφορα in bello modo finito exactae Asse dicantur, hane vocem nisi de bellis terrestribus negat usurpari. Ad Xercitum quidem eonparandum, non ad instruendam classem se φορας exigi solitas esse nemo eSeit. Sed quando, quaeso, umquam bellum naVale gestum est, quo naribus tantum opus esset, non item Xeroitu pedestri naVes ascensuro Eas autem quae ad talem exercitum exornandum conferebantur peeunius haud secus εἰσφορας appellatas esse atque quae ad Xeroitus terrestris sum exigebantur, Iustulenter Demosthenis loco ostenditur III, 4: ψηφίσασθε τετταρακοσίας τριηρεις καθέλκειν καὶ τους λεχρι πέντε καὶ τετταρακοντα των υτους ἐμβαίνειν καὶ
τάλαντα tita κοντα εἰσφέρειν cf. etiam Isocr. VIII, 12 20; qua in oratione extrema eiusdem belli navalis pati circumscripto Isocrates post pacem factam ait Athenienses quieturos Esse
a tot tantisque tributis αναπεπαυμένοι . . . . in ει στορῶν καὶ τῶν τριη9αρχιων κω etco αλλων περὶ τον πολεμ0ν λειτουργιων.
Ρa tot ox his quas disputavimus alteram nos illam, quae ost Bosokhi Sohaolari aliorum unice Veram ducere sententiam,
scilico ut scriptum hune libellum pauli post sellum sociale
13쪽
esse statuamus. Quod quo melius inlustremus, audi ne esso est singulo locos repetamus, quibus potissimum nisi huic anno libolli conscriptionem Vindicandam esse censemus. Qua in re
iuvat intordum ex Isocratis de pace oratione VIII), quae eodem fere tempore conscripta est of Onchen, Isokr u Athen Heidel-ber 1862, p. 111 sqq.), pauca ad inlustrandum adferre. io enim otsi in oration illa alia plerumque spectat atquo in
libello suo nosior, easdem tamen haud raro sententias verbisquo interdum non eisdem exprimit.
A primum pacem tum fuisse, bellum modo finitum esse apparet ex logis his: IV, 40 41. 43. V, 12. Hoc autem bellum maritimum praecipue fuisse colligitur e V, 12 επεὶ ὁ ειρηνη κατὰ θάλατταν γεγεντὶται. Quam pacem ut non modo ipsi obserVent, sed aliis quoque commendent Atheniensos stabitumque roddant suad0tur V, 10 εἰ ὁ καὶ πως ἀνὰ πασαν γῆν καὶ
VIII, 16 1 36). Deindo huius paeis tempore et principatu et insulanorum Ostietate populum caruisse docet auctor , 5 ἀνακτασθαι stra ἀναλαβειν. Recuperandum enim esse imperium dicit. Tum suo tempore Atheniensium roditus sit adso obilitatos esse atque attritos, uti nil iam conferre cives ad rem publicam iuvandam posse nonnulli iustimoni IV. 40 εἰ δ' υδιὰ τὰς ε τω νυν πολεμω γεγενημενα εἰσφορα νομίζετ ἀν μηδ' οτιουν δυνασθαι εἰσενεγκεῖν, cf. Isocr. VIII, 19 . In gerondoonim bello reditus permultos aut defecisse aut inutilo in modum ad Varias res profusas et dissipatos osse V, 12 καὶ ἐν coνυν χρόνω ὁ δ ιεν τον πόλεμον καὶ των ποοσόδιον πολλὰς κλιπουσα καὶ τὰς εἰσελθουσας εἰς παντοδαπὰ καταδαπανηθείσας. Ne tamen plano osse desperandum ait: nam ex iis pecuniis
quamvis exiguis, quae durante bello προ τῆς εἰρηνης in aerarium publicum rediissent, i et non ex minoribus populum anno post bollum primo τὰ ἐπιον τος administraro rem publicam διοικεῖτε τὴν πολιν unde ni fallor id quoque conicere licet, annum bello illi proximum tum, cum scrib et nondum eractum fuisse); proximo vero tempore, quia pax esset ), multo
QSSe reditus, Scilicet quia mercatura Davigium cetera, quae non minus flum
14쪽
plures redituras Videri, praesertim Si ipsius consilia sancte sequerentur. IV, 40. cf. V, 12. Principatum autem, quo exuti sint, uisentis omnibus Viribus suadet ut recuperent, non tamen bello temporum ni ante actorum ratione doceri, quanto faeilius boneficiis quam bello eteros Graseeos sibi conditiare possint, , b β , sed pacis artibus auctoritatem suam restituentes V, ). ue spectat otiam initium libelli, ubi si vituperat eos qui rerum necessitate coaetos sese in socios erudeliores esse soliti sint dicere, et uno semporis Athenienses suspectos abori omnibus Graecis ait. I, 1 επικεκουρῆσθαι TN ποπτους τοῖς Ελλ σιν εἰναι es Isocr. VIII, 19 καὶ προς
Haec quidem omnia ad tempus, quod bellum sociale excepit, optime covenire nemini iam spero Obscurum esse optimeque laute auctoris nostri xpositioni subfragatur locus illo Do-mosthenis a Bahi citatus d. 0r. 234 , qui, cum tunc temporis Athoniensium pos valde debilitatas osso dicas, id tamen ostendit, non adeo omnibus tributis tum priVatum fuisse populum, ut existimaro videtur Bahius paucae enim quaedam insulae in fide manserant atqu0 quadraginta quido et quinque talenta in aerarium redundabant. Consentit fere Isocrates in Areopagiticae . 1, quae conscripta est εν αρχαῖς των Φιλιππικῶν χρονων, hyp0th. . fato igitur principatum tum amissum fuiSSe omnibus tamen ostiis non caruisse Atheniensos, ita ut civis aliqui Atheniensis, qui quidem ne ipso omni spe exutus esset et eterorum animos ad consilia sua perpetranda erigere Studeret, haud absurde de augondis rei publica opibus vel post illud bellum Verba fauore posset. Hoc enim tenondum est, libelli nostri auctorem, cum Atheniensium condicionem describeret,
non cum accuratione historica singula re enarraTe, Sed Sicut ferebat eius consilium suum opinionem, Sua SyeS, Sua Tatio ues loci is proponere VoluiSSB.
His quae hucusque explicavimus terminum patet iuventum esse, post quem hune libellum conscriptum esse statuamus:
leges iniser arma Silent, consecto bello reVi Vi Scere quodammodo Solent.
15쪽
Dimirum p08 Ol. 106 unum primum, quo finitum est ollum sociale. Iam ut et aliunde quae invenimus onfirmemus et terminum certum quaeramus, ante quem Scriptum Sse ne esse
sit, relicum est, ut quid de loco , , ubi hodensium templi quo dolphici motitio fit, sit iudicandum paucis exponamus. Logus est hic: εἰ ὁ καὶ πως το ἐν Λελφ0ῖς ἱερον αυτονομονῶσπερ ποοσθεν γένοιτο φανερ0 ει ητε ἐπιμελουμενοι, εχ συμπολεμουντες αλλα πρεσβευοντες αν την Ελλαδα, ἐγω μεν ουδεν ανοιμαι θαυμαστον εἰναι, εἰ καὶ παντας τους Ἐλληνας μογνω- μονας τε καὶ συνόρκους καὶ συμμαχους del. 0bet. λαβοιτε
Atquo hae quomodo cum libelli nostri astate Onvoniant spoctantibus totius quaestionis ardinem apparet in statuendobolli Phoconsis initio vorsari. Qua de re ante Omnes audiendus obolus est, qui in OVV legit. p. 759 sqq. uno fere in modum argumentatur. Constat, inquit, inter omnos bellum sacrum plane confectum esse archonte Archia Ol. 108, 3, a C.
346lo , paene finitum osse post Phoeonsium deditionem die 28. meus Seirroph. l. 108, 2 vel mons Juli 346 factam. Incepisse autem Diodorus XVI, 23 dicit a Dolphorum oecupatione archonte Callistrat Ol. 106, 2 a C. 355 4 et durasse
annos noVem. Idem eap. 1 teste Demophilo templum adfirmat O Ucupatum esse arohonte Agathoolo Ol. 106 4 a C. 357 6 bellumque durasso annos undecim. In eundem hunc unnum Paus X, 2, 3 initium olli refert, marmore ero ario Vss. 87. 88 ed. Didot. vel annus otiam prior statui vi dotur. Quod auto idem Pausanias X, 3, 1 anno decim post, quam OH- flatum ossot Theophilo archonte bellum confectum esse asse-Verat, manifestus est error, inde, ut Videtur, natuS, quod, cum ab oratoribus aliisque summatim decem annorum agrum et tum fuisse dicoretur, ausanias ab illo anno ordiens annum post Ol. 105, 4 decimum conputavit, famam Volgarem Secutus, cum ex fido historica duodecimum ponoro obuisset . Vegum igitur ac primarium initium fuit archonte Agathocle, duravitque bellum annos undocim, si hoeonsium doditionem, duodecim,
si thodidis illam vastationem inuet 0ro hilipp0 laetam suem
16쪽
esse statuas. Itaque oeupatum est templum delphi eum anno uno anto olli socialis finem quae tamen occupatio roris admodum fuit Phoeenses caussa qualioutique moti excesserunt Delphis, quos deinde occupare Thebani conabantur d. red V, 9:
Intor a magna multa indietu hoeense Summopere exasperatiitorum arohonto Callistrato suasore hilomelo templum ceu-paVere et haec quidem ea est occupatio, quam cum alii tum oratores spectant, ubi de his rebus loquuntur, utque unde sexorsum est ipsum bellum Sacrum. Haec obetus, cuius argumentatio magnum habet verisimilitudinem Ao primum quidem occupatum templum delphicum fuisse archonto Agathocles testibus tam gravibus dubitari Vix potest quin eredendum sit, quorum vel uni Demophilosatis auetoritatis concedendum est, quem tali in re potius sequamur quam rhetores omnes. Plane On Sentit Hagenius i. c.
p. 15 4; ruegorias ad Clint fasi heli dubitat chaoserus, Dem. I p. 450 sqq. . Quamquam enim non disertis verbis testem adfert Diodoras l. o. hunc scriptorem, id tamen omnibus animo libor leg0ntibus dilucidum osso debore puto, ad illum annum sempli dolphici occupationem Demophilum retulisse. Haec si reete se habent, ea quoque quae inde obolus conisest magnum assumunt probabilitatem. Etenim cum Diodorus ab Ol. 106, 2 initium cepisse bellum sacrum tradat, unde in uno errorem inciderit, minime perspicimus, nisi duplici oum templi Oeeupatione deceptum quod ad alteram referre debuerit ad
priorem retulisse statuimus. Deinde quod Diodorus mox novem mox undecim annorum fuisse bellum dicit, ex eodem errore unice explicatur decennii autem numerus, qui, cum apud Oratores Aesch. II, 131. III, 148 frequens sit, alio quoque Seriptores a vero deduxit Paus X, 3 I; ipsum Diod XVI, 60;
Durid. p. Athon. 560 , et eo explicatur, quod oratores non cum fido historica numeros proferre, sed addendo demendo in USU Suum Onformare solent, et quod solemno aliquid in illo
numero inest testimonio est belli Troiani et pristini belli sacri,
quod Crisaeum Oeatur, exemplum, quorum utrumque apud Athon l. c. cum bello Phocens c0nparatur.
17쪽
probabiliorem reddunt obeti coniecturum, quoniam O PTO-bata illa no xplicari quidem apte possunt. A primum quidem mirum est, quod auctor omnes ait Graecos socios Atheniensibus futuros osse legatos de liborando templo mittontibus contra
eos ιτινες κλιποντων Φωκέων το ερον καταλαμβάνειν πει-
ρωντο Quid r quinam sunt illi qui hoc conabantur Ex volgari quidem rerum gestarum memori. i. e. Si Semel edu-patos Delphos statuimus, soli Cl. 106, 2 - non Thebani solum, sed Amphictyonos, i. o. praetor illos Thessali et om II, 7. Aesch. II, 140), Oetaoi Aesch. II, 142), Locrenses, alii multi Aesch. II, 1l6. Diod XVI, 29), e quibus Oerenses quido Diodorus insunt bollo scit secundum eius narrationem Ol. 106, 2 a Phoconsibus dicit fugatos esso. Quomodo igitur
polliceri potest auctor thenienses omnes Graecos AOeios habituros osse Ex his quae diximus patet tum, cum seriberetur libellus, nondum omnos Amphictyones bellum adversus Ρhocenses Suscepisse, ita ut essent etiamtum Athenis, qui utras partes ceteri Amphiotyonos secuturi Assent iure dubitarent. Occupaverant igitur iam tum hocensos templum εκλιποντων Φωκεων V, 9 , bellum iam exarserat συμ πολεμουντες ibid.), Sed nondum commune Amphictyonum bellum, nondum bellum Sacrum conflatum orat. Atqui si quinam iam tum hocsensibus
arma lutulerint quaerimus, dubitari non potest quin soli hebani voce illa λινε a libelli auctore significentur, praesertim cum semper cum his de templi praesidi contendisse hoeenses sciamus et Thuo. I, 112 . Hi igitur putandi sunt conpluribus
iam annis antea, quam ex altor templi occupatione ipsum bellum norum Ortum esset, bellum gessisse pri Vatas p0tiSSimum
iniurias ulturi Delphorum quo illis praesidium erepturi P0d PhocenSes, cum iam pridem adfoetassont, Ol. 105, 4 demum sibi vindieavorant sis Philomoli orationes Diod XVI, 23. 24.27.); quo tamen in bello Thebanorum armis vehementer reSSi haud diu post illi, quam possedorant, coaeti vidontur Delphis
recessisse. Ceteri autem Amphictyones, quibus non minus quam Thebanis cura osse debuisse Dolphorum occupationem UlRVeris, seu bello tum cruento a longinquo refragante seu fhO-
18쪽
censibus minus quam Thebanis ipsis raseentes of Justin. VIII, 1 factum lioeensium . . . plus tamen invidiae Thebanis . . . quam ipsis intulit), tum nondum belli participos vid0ntur extitisse. - Aesiodi aliud aliquid, quo Obsti sententia vel maxime adiuvatur. Etenim id quidem puto omnibus per- spieuum esse auctorem huius libelli, quisquis fuit, cum Verba illa scriberet bouevolum fuisso Phoesensibus, Thebanis infestum; contra horum enim machinationes fanum delphisium dolandi
volt. Quam certe plurimorum tum fuisse Atheniensium sententiam ex oratoribus satis olligere possumus of Dem. d.
Dem. V, 10. XIX, 1 fin XXIII, 102; os eh. III, 11 cum schol Isocr. V, 4. VIII, 116 Xen. h. gr. VI, 3, 1; auS. III, 10, 3. Ac noscio an illud οῖτινες non nominatis ho-banis contemptus quandam habeat notionem. hocensos igitur templum delphicum coeupasse, si minus laudat probeque laetum esse existimat, at libertati quidem oraculi Pythidi minimo ob- Stare ut repugnare putat. Hoc igitur tempore, qui conseripsit do reditibus libullum, favo Phoeensium caussae nou tamen fauturus fuisse videtur, si exorso iam ipso bello sociali scripsisset. Nam si minus occupato statim iterum templo Ol. 106, 2 , at non multo post oecis scilicet Philometo Ol. 06, 3 , ho- censes, imprimis Onomarolius et hayllus Strab. p. 421), diripere coeperunt poeunias aeras, divenderes anathemata nulla inulla rapina abstinero, ita ut si amicos fautoresque a partibus sui absterrerent. Quis autem credat eum Virum, qui hoc ipso
loco, qui praecipuo in fine libelli, ubi oraculo delphico consilia Sua probari volt, Vol maxim sibi cordi esso sani illius salutomtestetur, umquam sacrilegorum hominum eonsilia probaturum
fuisso Equidem no id quidem crediderim, tanta religionis hominem contra commune Amphictyonum deeretum, quale Ol. 106, 2 statim post alteram templi essupationem factum est, Corum caussae addictum fuisse, qui illo ipso ceroto templi
19쪽
hostos solarati sint. Itaque vel hino et obpti coniectura tnostra se astato huius libelli sententia oonprobatur. Restat ut brevi repetamus qua ad confirmandum terminum eum, ante quem conscriptus libellus noster sit locus , conferre videatur uua de se hae statuenda sunt scriptus est o occupato a Phocensibus et rursus dereliet templo dolphico discordiisque eum Thebanis iam exortis, ante tamen quam iterum occupat illo ipsum bellum sacrum exarsisset ceterique Amphictyones Boeotorum se societati addixissent. Atqui quoniam, ut supra ostendimus, annus post finitum bellum sociale primus tum nondum exaetus fuisse dicitur d. red. IV, 40), haud errare videmur, si extremo Ol. 106 anno primo libellum d roditibus conlaetum esse ponimUS. Ab hac quam seduli sumus sententia plane recedit II. Ha-
genius, qui EO II, p. 49 sqq. ευρψιατα tria sibi vid tu iti-
Venisse primum conscriptum esse libellum post aeum Philocratem Ol. 108, 2 contendit deinde ess Orationes duas eodem tempore de eadem re habitas postea autem in unum conglutinatas donique, id quod ex duobus illis sequitur, Xenophontem auetoro non Sse. Atque hoc quidem J0co de prima tantum viri do sit sonistitia dicendum est, quam primo loco e confirmare studet, quod pacem IV, 40 et pacem V, 12 memoratam
eandem esse negat. Hanc enim esse paeo maritimam, id quod ex additamento κατα θαλατταν sequatur, illam terrestrem esse et ex Verbis εἰσφορα εν ' νυν πολέμω et inde apparere,
quod IV, 42 - 48 do torrestribus periculis defendendis praecaveatur. Α εἰσφορα quidem fiam in bello maritimo opus esse supra demonstravimus; quae autem IV, 2 sqq. enarrantur, non speetant ad bellum IV, 40 commemoratum, Sed ad futurum aliquod bellum, quod oriri posse nonnulli fortasse existimaVerint. Non enim ad certum omnino bellum ea quae hic PraeeaVeantur referenda esse, sed ad fietum aliquod atque porhypothesin e cogitatione spromptum o vinditur, id quod iam Barius perspoxit , quod Thebae et Megara, Urbe scilicet proxima ac vicinas, quasi hostiles inducuntur. - Neque
id audio, quod V. 12 roditus omnes in bello praeterito aut
20쪽
defocisso aut profusos esse, IV, 40 autem reliquias libursehiisso)superfuisse quaSdam, quibus etiam poster anno rempublicam Athenienses administrare possent, agenius arrari con-
tondit. Non enim IV, 40 auctor dicit: δ προ τῆς εἰρήνης χρή
κεῖτε, i. e. eadem redituum summa, qua durante bello ros gerebatis, etiam nunc, primo post conpositum bellum anno, rem publicam administratis. Consolaturus igitur cives quosdam, qui propter sellum praeteritum nil iam conferri a populo adaugendo reditus posse suspidentur, pace conelusa dicit non dominutos reditus esse eos, quos extremo belli tempore exegissent, sed ab eadem Summa, non minore quam antea, etiamnunc es sua populum administrare immo si maiores in dios
fieri roditus addit, quia pax sit id quod optime convenit eum iis quae V, 12 exp0nit: επε δε ειρηνη κατὰ θάλατταν γεγενηται, ηυξημενα τε τὰς πρ0ςoδους cet. - Nee minus nauis ea videtur esse caussa quam deinde p. 152 IIageuius adfori pastomV, 2 commemoratam quasi iam diu praeteritam ait describi, id quod o optativ βουλοιντο ἐξὸν τοῖς π0λλαις χρῆσθαι ora βουλοιντο concludi possit, illam autem, de qua IV, 40 agatur, paullo antequam scriptus libellus sit letam esse τι νυν πολεμφ). Illud enim βουλοιντο rectissimo indorsus in odit. Oxon adnot. ad i. c. conruptum esse coniecit, βουλονται fortasse locus V, 7 θεσθcii πως βουλοιντο corruptelae caussa fuit ;ho autem si probamus, quomodo ἐν τί νυν χρονω διὰ τον πολεμον V, 2 diversum sit ab illo ν τῶ νυν πολεμω IV, 40), non Video. -- Altero loco IIagenius, quod Ι 1 de sociis non vexandis montio fiat ἐπεὶ δε των Ἀθήνησι προεστηκοτων ἔλεγον
ἀνθρωπων, διὰ ὁ τὴν os πλήθους πενίαν ἀναγκαζεσθαι ἀδικωτεροι εἰναι περὶ τὰς πολεις, ἐκ τουτου ἐπεχείρησα σκοπεῖν, εἴ πη δυναιν ἀν οἱ πολιται διατρεφεσθαι ἐκ τῆς εαυτου cet. , ad bulli sociali tompus oferri non posso libellum, debere ad pacis Philocratost aetatem dicit. Quem tamen locum plane non intellexit vir doctus. Elonim qua ibi de sociis proferuntur, nouad praesens tempus, sed ad praeteritum referenda esse ex im-