장음표시 사용
31쪽
et quamquam a Cicerone Archytas ipsius Philolai discipu
lus nominatur '' , ab Aristoxeno tamen, a quo, nisi fallimur, repetenda Sunt, quae Apud.Diogenem Laertium de ultimis Pythagoreis leguntur '' , neque ut Echecrates Phliasius, quO.facile natu minor fuerit ''), in ultimis Pythagoreis, quos, a Philolao ct Euryto, discipulo eius, institutos QSse dicit, relatus est, neque ut Eurytus una cum Philolao ipse eos instituisse traditur; sed e contrario Theophrasto teste Eurytum Ob doctrinam Philolaicae non dissimilem valde vituperavit '), et ipse testibus satis luculentis non solum proprias Sententias et desinitiones partim Platonicis similes aut etiam subtiliores proposuit m , sed etiam propriam Scit O-βα,. CL Diog. Laert. VIII. 79. 82. Iambl. V. P. 197. De Socratis, Platonis, Telestae vilis es. Inter alios Cyrili. adv. Iulian VI. Πραντ
CL Aristot. Metaph. XIII. S. Grupp. p. 37. Similiter Philolaus diis suum euique angulum tribuit Boecth. Philol. p. I 2 sqq. ID. , nee
plane dissimilem de numeris doctrinam proposuisse videtur. cf. Boech h. I. C. P. IS8.111ὶ Aristot. Probi. XVI. 9. Metaph. VIII. 2. Endem. ap. Sim-Hie. in Aristo t. Phys. L.98. B. 108. A. Aristoxen. ap. Athen. XII. p. 545. CL Cic. de Sen. I 2. Archytam de motus natura melius, quam Platonem, iudicasse, Eudemus dieit ap. Simplic. in Aristot Phys. s. 98. B.:
32쪽
iani. φ) et proprios discipulos ac familiares, Eudoxum Cnidiuui , Polyarchuin V γ, Arcti edemum h/- , C. Pontium Samnitem ΤΦ'γ, alios '), partim etiam cum Platone amicitia iunctos habuit et docendi rati e uescio an Socraticos philosophos magis; quam Ρythagoreos. veteres Mitatus sit '). Quo accedit, quod etiam a recentioribus scriptoribus non raro, cum aliis locis ' , tum iis, quibus aut vi περι o- ων hy'ὶ aut O. περὶ Πυθαγoοαν καὶ Αρχνων καὶ II
πολλὰ: in Olympiodor. Vii. Plat. Not. 82. 13ὶ Callimae,. ap. Diog. Laert. VIII. M. De aetate Eudoxi es. Procl. in Euclid. p. 19. Nol. 64. . Ideler, Abhandi. der Beritu. Acad. d. Wissonscii. v. I. I 828. p. I 89 sqq. l Hὶ Aristoxen. ap. Athen. XII. p. 545. Cs Aelian. V. H. VIII. 14. I ibi Plui. V. Dion. 18. Plat. Ep. VII. p. 339. Ad hunc nescio an Xenocratis libellus Αρχέδημος ἡ περὶ δικαιοσύνm ia inscriptus Diog. Laert. IV. I 3.ὶ spectaverit. II 6ὶ Cic. de Sen. I 2. De Salonitium cum Tarenti uis commercio es LorentZ de civit. vet. Τarentin. p. 14. et p. 50. IIT Nuntii aliquot praet ea memorantur Archytae in Epistolis Platonieis et Archγteis, Photidas et Lainiscus Archyt. ap. Diog. Laert. III. 22. . Plii uides et Archippus Plat. Ep. IX. p. 357. . De Echecrate Τarentino est Not. 29. 118ὶ Athen. XII p. 545. Cic. de Sen. 12. Aristot. Metaph. VIII. 2. CL Ritier Gosch. d. Ργth. Philos. 43. 66. Not. 2.1ls Τheo Sinyrn. Arithiti. p. 30. ed. Bull. Ioiarior εχ ει δ' ἐν ιδ
An ed. Cr. ed. Boisson. T. II. p. 472. hoc epigramma legitur:
33쪽
τωνα nut οι περι Γυδοξον καὶ Ῥιππαν Ῥ) memorantur, e verorum Pythagoreorum munero eximi, et Plutarcho ac Septimac epistolae Platonicae auctori si 1idem habemus, Platoni non solum iuvenem Tarentinum in disciplinain dedisse, ' ), sed int ipse, ut Dionysius minor et Dion , δὶSyrct CN Sani, institutione eius usus esse videtur '). Sed ut
a PF thagoreis, a quibus sano haud dubie philosophiae initia porcepit yy , non plane desciverit, Omnium tamen Scriptorum consensu Platoni tam familiaris fuit et tanti eum cit ' , ut iure Pythagoreorum Platonicorum, quales Amyclas et Eudoxus et alii fuerunt, nec Solum Λristotclis et Theophrasti, sed etiam Catonis maioris temporibus Tarentini luic floruerunt '), quasi parens ac princeps haberi et vix
dubitari possit, quin ipse plus a Platone didicerit, quam Platonem ab ipso didicisse recentiores Pythagoreorum ac Platonicae industriae praecones affirmant 'g' . Nec vero Λ chytae solum, sed etiam Cliniae hy et Euryti 'δὶ Tarentinorum et Echecratis Locri aliorumque Pythagoreorum μ'
Plato familiaris suit, et tantam per totam Siciliam et Italiam famam habuit, ut doctrina eius a Pythagoreis, qui vel SO-phistarum et Democriti ' aliorumque philosophorum
121ὶ Plutarcii de Mus. p. 1146. CL Iambl. ap. Stob. Ecl. I. p. 878. 22 Theo Smyrn. p. 94. Plutarch. V. Mareell. Id. Quaest. SymP. VIII. 2. - 123 Plat. Epist. IX. p. 358. cf. Not. 29. 'I24ὶ Plutarch. V. Dion. II sqq. I25ὶ Cie. de Or. III. M. Corn. Nop. V. Dion. 2. Plui. V. Dion. 4. Diog. Laert. III. 46. Aelian. V. II. IV. 21. Cf. Plat. Ep. VII. p. 324 sqq. I26ὶ Plutareb. Vii. Marcell. I 4. Quaest Sympos. VIII. 2. p. Tl8. Cf. Plat. Ep. IX. p. 358. Cic. de Fin. II. 14.I27ὶ Cie. de Or. III. 34. valer. Max. IV. I. ext. I. es. Nol. 9.et 8I. Horat. Carm. I. 28, 14. - 128ὶ V. Not. 52 sqq. 88 sqq. A chytae ac Platonis ami estia in proverbium abiit. Iambl. V. P. . 127.
I 3I Aristoxen. ap. Diog Laert. IX. 40. Cliniae amicus. Amyclas, inodo Pythagoreis, modo Platonis discipulis annumeratur CL Not. 44.1324 Diog. Laert. III. 6. Appul. de dogm. PIat. I. p. 569. 33ὶ Cie. de Fin. V. 29. De Rep. I. l0. Valer. Max. VIII. T. ext. 3.I34ὶ Plutarebo teste De Gen. Soer. I 3. Gorgias Leontinus Aretiae aliorumque Pythagoreorum Iamiliaris suit, ac sortasse oliam Philolaus sophistarum doctrinam noverat. Cf. Boech h. Ρlsilol. p. I 88.
I 35ὶ Aristoxen ap Diog. Laert IX. 40.
34쪽
ininus illustrium rationem habuerunt, negligi non POS-set; et Tarenti, celeberrimo Graeciae magnae empori O 'Τ), Thuriis ,-Αtheniensium coloniae sinitimo, haud dubie plerique philosophi mature in in pernotuerunt. Quodsi Archytae reliquorumquo Pythagoreorum, qui eodem fere tempore vixerunt, fragmenta a Philolai placitis discrepant et Platonicam vel Sophisticam vel Eleaticam vel Democriteam doctrinam redolent, non: statim inde Sequitur, ut Pro suppositiciis habenda sint; sed, nisi forte singularia fraudis iudicia accedunt, qualia Τimaei Locri libellus de anima mundi et Datura ') et pauca quaedam Λrchytae aliorumque fragmenta Suppeditant, quae ad verbum seve ex Platonis dialogis in Doricam dialectum versa sunt δ' , ad sidem eorum examinandum ex Gruppii et Harten stenti argumentis Praeter ea, quae illo a Philonis aliorumque Iudaeoriim doctrina et dictione petiit, vix aliud quidquam relinquitur, quam Aristotelicao ac Stoicae doctrinae vestigia, quae in nonnulli S rcPeriri dicuntur. Nam quod a Diogene Laertio non Commemorantur ' , sed maximam partem a Stobaeo aut recentioribus etiam scriptoribus servata et minus eleganter aut
ingeniose scripta sunt ' , parum momenti habet, siquidem etiam Philolai et Melissi aliorumque philosophorum reli quiae, quarum iidem nemo amplius in suspicionem vocabit, maximam partem a Stobaeo aut Simplicio proseruntur et Diogenes Laertius non plus auctoritatis habet, quam Epigenes, Varro, Vitruvius, Philo, Theo Smyrnaeus, Claudius Ptolemaeus, Nicomachus, alii, qui aut Archytae Tarentino aut Brontino Motapontino aut ocello Lucano iam libros
tribuerunt aut si agmenta inde servarunt ), sed e contra-I36ὶ Diog. Laert. IX. 20. 21. - I3 Polyh. X. I, P. I 38 CL Tennomanii Srstem d. Platon. Philog. T. q. p. 93 sqq. 'I393 Aret t. et Brontin. ap. Iambl. in Villois. Ane . Gr. T. n. p. I99 sqq. Pempet . ap. Stob. Flor. 79, 52. CL Plat. de Rep. VLp. 509 - SII.; de Legg. Xl. p. 930 sqq. Martens e n. De Archytae P rent. fragm. philos. p. 2I. I40 Grupp. p. 3I. - Ι4lὶ Benti. opuse. p. 366. ed. Lips. I 42λ Grupp. p. 23. 100. I 27 sqq. - IU Cf. Meculi. Philol. p. 199 sq. Brandis Geseh. d. Philos. I. p. 398 sqq. 44 V. Not. 8 sqq. Diogenem Laertium Demetrit Magnetis aues rilate motum in Archytae Tarentini vita VlH. 79 - M. de libris, quos
35쪽
ito cum ceteros plerosque philosophos tum P Uthagoreos II gligenter tractavit 3- , nec raro scripta philosophorum invitis eorum commemorare misit ' eis pia nutuam nullius
Ioci pii ex dubiis Pythagoreorum fragmentis petitus Sit, mentionem socii, tamen et Hipparchi libollum. le Tranquill te D nosse videtur et Λristotelis Archytea Tre ἐκ
tim ex Archytae libro de rerum natura *γ excerpta fue-
scripserit, reticuisse, quae Gruppii suit sententia l. c. p. 32. , ince tum est. Quamquam enim VIII. 32. , ubi plures Archatae enumerantur, Dometrii Magnetis libellum πεοὶ ι' ι νυ/ ων nolirria/ rε καὶ σνπρα- ante oeulos habuisse videtur I. II 2. V. 3. vlli. 84. 85: , tam negligens tamen fuit aeripior. ut gravissimum dE Arehytas libris locum omittere facile potuerit cs. Nol. 146 sq. . Ceterum. viai fallimur, ante Demetrium iam suerunt, qui Arch tae Tarentino libros tribuerent sesNOt. 7 sqq. I9. 96 et ipse Demetrius quamquam libellum suum critico consilio scripsit Boeehh. Philol. p 22 et Diog. Laert. I. II 2. II. 57. , incuriae tamen 4neusatur a Dionysio Halieartitissensi Dinareti. cap. I. I 45ὶ Meinera Gesoli. d. Urs pr. , Forigauga M. Vers d. ritSSE Sch. iu Griecbeid. u. Roua. Τ. I. p. 2b6. al. 146ὶ Sic, ut alia exempla mittamus, neque Melissi neque: Leucippi Scripta refert, ubi vitas eorum narrat IX. 24. IX. 30 - 34.ὶς quamquam dubitari non potest, quin revera 'ibros seripserint, id quod ipse indieat Prooem. I 6. H IX. 46. Cf. Brandia Geueh. d. Philos. P. I. p. 296.3 . . Pii 1473 Diog. Laert. IX. 43. cf. Not. 65 - 67. I 48 Diog. Laert. V. 24. cf. . NOL. I 8-2l. 493 Claudian. Mamert. de Stat. An. II. T. p 127.: ,, Archytas P 'rinde Tarentinus idemque Prthagoricus sc. ut Philolaus in eo opere
quod magnificum de rerum natura prodidit, post multam de numeriουηnbtilissimumque disputationem: Anima, inquit. ad exΘmplum unius eoi- posita est quao,sio illocaliter dominatur tu eorpore. sicut unus in nu- tueris. Graeco opus illud, cuius, nisi fallimur, eadem ratio fuit atque Philolaici, in quo primum de mumio in universum παι ι κοσμον, delud
numerorum doctrina.adbibita de rerum natura, περὶ v. t σεωέ, Et POStremo
de aulina Expositum suisse Boechbio videtur-ses Boeckh. Philol. p. 26 . 136. I63. . baud dubio, ut Anaximandri, Heracliti Ephesii, Anaxa
36쪽
rint ' , nec ullum Pythagoreorum, quibus quae adhuc exstant fragmenta inscripta sunt, inter illos philosophos numeravit, qui nihil scripserint ); ad scribendique genus quod atti-
s. 6 8. Boetii. In Aristo t. Praedle. I. p. II 4. , modo-- καθολμκῶν λmων Dexipp. in Aristot. Categ. p. 43. h. ed. Αcad Bor. , modo περι γενων Simpl. in Cat. s. 14I. b. , modo των τυπων David. in Aristoti Cat. p. 30. a. ed. Acad. Bor. , Anoom. ibid. p. 32. b. inscriptum reperitur, op eulo diversum fuit: nam hoc libello non de rerum natura, numeris, anima, sed de decem praedicamentis sermo fuit neque dubitari potest, quin per errorem --ος inscriptus fuerit, siquidem Totν πα-oc nominλ' ab omni hus seriptoribus rerum natura seu un,
versum signifieatur es. Plat. Tim. p. 28. o. 30. b. a I. Aristo t. Metaph. I. b. Philol. ap. Stob. Eel. I. p. 488. 453. Boetis. Philol. p. 94. 96. II 4. Diog. Laert. IS. 5. . Sed nescio an Arcti tae de rerum naturae mmentatio etiam περὶ δεκάμe inseripta ideoque eum libeso περὶ τῶν
δεκα κατηγοριῶν Confusa suerit; nam denario numero Pythagorei το παν '
καὶ Οχον signifiearunt Aristot. Probi. XV. 3. Iambl. in Nicom. Arithm. p. 167. PhiloL ap. Stob. EcI. I. p. 8. Boech h. p. 139.ὶ et Arch tae περιδικάδος libellus a Theone Sm rnaeo una cum Philolai opusculo περὶ
ἐς καὶ Αρχλας ἐν του πεοὶ δεκάδος κ*ὶ Φιλυλαος ἐν πω πευὶ φύσεως πολλα διεζωσιν. CL Boechb. Philol. p. I 46. Ceterum Arellatam rerum naturalium investigatorem fuisse, eomprobatur etiam t timoniis Aristot. Probi. XVI. s. Cic. de Amie. 23. Vitruv. I. I. Horati Carm. I. 28. Plutare h. de Mus. p. II 46., et magnificum illud de rerum natura opus, cuius Claudianus Mamertus mentionem sucit, fortasse etiam Valerius Maximus ante oculos habuit, ii ii Archrtavi Tarentinum P tbagorae praeceptis Metaponti penitus immersum magno labore longoque tempore Solidum opus doctrinae complexum esse dicit. V. Nol. 9.I50ὶ Nam euin Archytea ab Aristotela una eum Plutonia Timaeo excerpta fuerint Ct Not. 2I.ὶ, vix dubitari potest, quin Arebyteor iidem fuerit argumentum atque Timaei dialogi, qui est de rerum nRtura ideoque etiam περὶ φύσεως Diose Laert. IlI. 60.ὶ atque in ver stono Ciceroniana De Universo inscribitur. . ISI Diog. Laert. Prooem. I 6. καὶ vi /ειν αὐrωι ise. των Mais c
37쪽
Dei, Dores in universum ab Attica urbanitate alieni et, nisi fallimur, plerique Pythagorcorum, qui post Philolaum et Archytam vixerunt, homines insimae sortis et parum eruditisuerunt hy). Propter Aristotelicae autem doctrinae vestigia quamquam revera nolintilla si A mentorum, ut Archytae praedicamenta 'μγ, manifesto e genuinis exim 'nda sunt, inmeniaeque sequitur, ut Philonis Iudaei temporibus a viro DonDOriensi, sed Iudaeo Λlexandrino veteris doctrinae Pythagoricae plane ignaro et fraude Supposita Sint; -- nAm mn- ture iam scripta Pythagoreis subdita ostiterunt Τ' ) et ipsi veteres Pythagorei non raro libros Sucas Pythagorae ali O-rumque virorum illustrium nominibus Ornarunt '), Λrchytaeque, cuius sub nomine plurima si agmentorum seruntur, ,el ob solennes codicum veterum inscriptiones: oe2γλῖ TOUβιβλιον, απεrcu 3 - μ' , facile per errorem librariorum libri supponi potuerunt; - neque colligore licet.
etiam cetera Pythagoreortina votorum si Agm utA,- qtiae ne irae Aristotelicam nec Stoicam doctrincim redolent nut certe redolere Gruppio non Satis idonei S. rationibus visa sunt thy),
periuntur formulae: Ineipit liber, explicit. A simili tarmula non raro
beeh. Aglaoph p. 722. e. Leunep. ad Epist. Phalar. p. 69. Ib7ὶ Huc pertinet. e. s. Archytae, Damonium, quod exstat apud
gicum eat fragmentum, quod Hartensis io p. 70. et Gruppio p. 2 l. 96. videtur, aed quod Stobaeus iam indieat, a quo S. t. πεμ αριθμητικο refertur, mathematicum; uam ii.λογιστικη non idem valet atque η λογικη Disitir Corale
38쪽
subditicia esse; nam partim viris inscripta sunt, ii ii testimoniis satis antiqvig ot luculoniis libros scripserunt -' , nec verisimile est, inter libros Pythagoricos, quos Iuba, Numidiae rex, collegisse traditur '' , nullum fuisse,i qui veri auctoris nomen in fronte haberet. Quare nisi foris Iudaicae
doctrinae vestigia, quae in fragmentis reperiri dicuntur, minus dubia sunt, quam videntur, aut novis argumentis fides eorum impugnari potest, iure dubitatur, an magna pars fragmentoriam, nec Solum eorum, quae incertis philosophis in- Scripta Sunt, Sed etiam eorum, quae Archytae, Cliniae, aliorum veterum Pythagoreorum nomina prae se serunt, a SVP-
positiciis eximendates, si non verae Pythagoricae, ni certeoclecticae, ut ita dicam, philosophiae, quae Archytae tem poribus in Italia invaluisse videtur, et Doricae dialecti,taqua Archimedis certe temporibus nondum dositi sunt libri componi 'q), genuina sint monumenta. Nam si cuique Scriptori, etiamsi negligens sit et auctoritate Don ita dignus, fidem habeamus oportet, si nihil Omnino ei repugnat . His talibus rationibus moti non supervacaneum negotium suSCepturi nobis videbamur, si quaestionem a Gruppio tractatam denuo retractaremus. Sed cum latius pateat hoc nrgumentum, quam quod iterata fragmentorum et testimoniorum collectione nimis retardati SubSecivis, quae Di bis suppetebant, horis uno impetu absolvere voluerimus, Singulares parteS Singularibus
commentariis illustrare instituimus. Et proximo quidem, quod Gruppius efficere studuit, fragmenta illa Philolaicis exceptis ad unum Omnia Philonis Iudaei temporibus a Iudaeo
Λlexandrino suppoSita esse, in disceptationem vocandum nobis videtur. Nam vero si res ita se haberet, vix digna essent,.in quibus illustrandis amplius quisquam verSaretur.
quam Stoici appellarunt, sed eomputandi artem signifieat a Platone iam saepius Commemoratam. CL Plat. Gorg. 450. D. 4,I. B. DE Rep. VIII. p. SM. A. al. Theo Smyrn. Matii. p. 6. Ed. Bul I. Topelli praelat. in
39쪽
Colluit Oeellius i. c. praeter Anon3 mi Quaestiones ethicas plu- tima Areu 3tae et Hippodami Thurii, Euryphami Metapon. tini, Hipparchi, Theagis, ne topi, Cliniae, Critonia vel Dama sappi, Poli Lucani, Dii, Brraonis, Callieratidae. Pem peti, berictiones, Phintyos fragmenta; sed omisit, ut Timaei
Lo eri . Ocelli L ueani, Pythagorae, quae seruntur, reliquias, et Neo-Pythagoreos una cum Alcina pone, Pythagoreo dubio v. Brandis Geseh. d. Philos. I. p. 507. et Unna ap. Petersen. Philol. 4hist. Stud. I. p. 41 sqq. , et Zarata, quem Gruppius P. II 8. ob Plutarchi eum De anim. generat. I. p. I0I2. pro Pythagoreo habuisse videtur, sed ipse Plutarchus I. c. Pythagorae praeceptorem, διδάσκMoi , fuisse dieit et alii eum Zoroastro contulerunt v. Fabric. B. Gr. i. p. 305. Ilii M. es. Appul. Flor. II. 15. Porphyr. V. Ρ. I 2. Llem. M. Strom. I. p. 3M. Lobeck. Aglaoph. p. 477. 93I. , mittamus, Praeter Philolai Damonia quae Booch hius V. Ill. collegit Os Kris che de Soetet. Pytbag. p. 50. Lobeck. Aglaoph. I. p. 7I6. Damasciua ed. Κopp. p. I M. I 47. Proia. ed. Cousin. Τ. IV. p. 39.ὶ: I Archippi et Lysidis Tarentinorum Sentent. ap. Hieron. c. Rus. III. 39. T. II. p. 56S. ed. Vallars., Athenag. Legat. p. Christ. 6. p. 2,. d. Oxon. cs. Porphyr. V. P. 17. Claudian. Mamert. do Stat. An. II. T. Diog. Laert. III; T. Sehol. Plat. p. 430. BeLk. . De Lysi dis epistola Diog. Laert. VIII. 42. IambL V. P. TS. al. os Oroll. Socrat. et Prthagoreorum Epist. Lips. I 815. p. 52.2 Λ rosae Lucani D. περὶ ἀνθ ρωπου φύσεως ap. Stobi Ecl. I. p. 846.; CL Not. 62. Ritter Gesch. d. Pyth. Philos. p. 70.3ὶ Aristaeonis se. περὶ inreMe ap. Stob. l. c. p. 428. CL Aristaeus a p. Claudian. Mamert. de Stat. An. IL T. Theol. arithm. p. M. Ritter i. c. p. 60. Nol. 3.
40쪽
philos. III. 13. i cs. Diophanti S3racusant se. ap. Theodorol. Therap. IV. p. 795., Euphanti se. U. Porphyr. de Abstin. IV. p. 37s. . . Ili Eromenis Eurymedontis 3 es. Iambl. V. P. 267. Τarentini
Ceterum nonnulla fragmentorum illorum Galgus iam recepit In Opusc. myth. , phys. est. 'p. 735 sqq. De 'thagoreorum, quaa Diruntur, epistolis cs Socratis si Socratteorum, Pythagorae es Pythago reorum Epistolae eL Orell. Lips. . I ηι,. et Opuse. Gr. vett. sent. et
mor. Τ. II. p. 260. Archytae Τarentini fragmenta philosophiea post Orellium plenius collegit IIartens tentus De Archytae Tarentini fragm. philos. Lips.
Imae; sed desiderantur etiamnunca inter mathematica fragmenta praeter Eudemi loeum ap. Eutoc.