장음표시 사용
11쪽
rum non minus eivibus μῶυαμ, quam ipsMaiestari prodesses olim, re non superbia quiadem, sed ob privatas familia tuae rationes a magistraribus appetendis alieniorem inter Sevia res iuri disundo honori oris is redietuis eisis. Arque id quidem munus, cum in comtroversis potius m pragmaticorum formulis , aerae νο risu definiendis verserur, eique obeundo potius ex forens pulvere, quam e folida iuris prudentia subfrium si expectandum, quod alias magnis viris Uuvenisse novimus , ab initio videbatur molestiam errasse ribi a iurio uiantia formularia far alieno, O illustriora rerum a gumenta in augustioribus tribunalibus pertracta. re solito ; verum flatim ps rriduum in eius Curia negopiis expediendis prudentia, ac dear risare visus es e lare cum peritis is, oe eos. Os in ea re anteire, qui in toro vita euo esti nil aliud egisse eredebantur: ut inde etiam siquise possis , re ad dissicillima quaeque non eampararum quidem , sed natum esse . Ceterum elementissmus Prineeps inter humiliora negotia is ultimis iudieam subselliis singulare tuum imgenium diu timuero noluit, ae, quod raro se,ctum Mevimus, florim post semestre sparium in
Sareum Conscium te eooptavit, ut in gravior bus elisum eontroruersus eum religis tuis vice
12쪽
υotuit interecdendo, emendo, iudicando . Cum enim Regium Capellani Majoris tribunal id p iissimum videre debeat, ne quid detrimenti emptant iura Maiestatis ob externas scripturas in Regnum illatas , oe publici juris inscitia iura Principibus a Deo tradita eo nomine sepiusuis periclitari cerneret, ubi per tempus licuit, in ea Curia te iudicem sedere iussit, ac feris cavere, ne quid de iuribus Principatus imminueretur per ternos aufus . auo quidem in munere non solum iura Maiestatis acerrime vindisasti , fias doctissimis ruis eonsiliis , atque interloquu-sionibus eo deventum videtur hodie , Me reditiores sur positi limites inter Sacerdotium oemperium, oe .n tuendis iuribus Principatus avi versus externas invasiones pos longam annorum
feriem praeso sir fuccessoribus tuis , quid tuto sequantur , si iuris publici prineipia a te primum in eam rem excitata probe perceperint.
Cum igitur in eius Curiae controversis de niendis mirabilis tua iuris publici scientia sequam maxime exeruisset , ubi primum Regis optimi providenria ad Regni mellendos sib ussu per cives , seu per peregrinos invectos am
gustissmum illud consistorium indici placuit, in
eum eonfessum sapientissmus Princeps te inrer primos adlegit , ut ibi amplitudine tua non minus Principatui, quam eivibus univer sis pro
desse posses . uapropter quod eius ampliss-
mi Senarus consultis primaeva Maiestatis jura
13쪽
quotidie flamentur magis , quod isde oe Urbs Regni princeps, oe Regni Neapolitani Provimeiae saluberrimas quotidie leges accipiant, quod inde denique libertatibus Neapolitanis dies impiores illuxerim , id ego potissimum eonsiliis tuis factum exissimarim. At vero quo me feffum rapis quinqueυiratus tuus Siciliensis P Smne in amplissimo Siciliensi Consilio perinde, ae in ceteris beatissimi Regni tribunalibus, ei m di perperuo fuit tuorum judiciorum aequitas ,
ut dissetis definire fuerit , num augustissimo
Principi , an ipsis Siculis tua opera fuerit a reptior . Sed qualem te in iure dicundo praeis flueris, qualem eriam re quotidie proles , imis potissimum constare erediderim , quod ultro sibi gratias litigatores agor, s , sententiam radicente, ea a ceciderint, ubi judiciorum tuorum aequitarem paulo maturius apud se perpenderint. Ferum cum pbilosopho agens Vibo Iciens ego praetereo 2 neque enim hic laudes tuas ,sed rati nes conflii mei in quarendo patrocinio tuo re eensendas insitui . Id unum ego te rogo , usnon solum orariones de privatorum controver sis babitas reliquas consultationes tuas de iure publico scriptas , verum etiam res iudica ras a re digestis quamprimum edas . Ita enim
I in eaos orandis patνoni , in iudicando, censendo iudices, quid tuto sequantur, habebunt. Vale, Vir Clarissime, meque, ut facis, turrei perge . Neapoli pridie kalend. Iul. ann. 177 I.
14쪽
Conspectus novem priorum titulorum. Pag. ITIT. X. De bonorum possessonibus. IA . AD GD XL ML G XLII. De reliquis per uni. versi. acquiri mod. a Excursus L. De Decess ab inteli. ex iure noυissae praesertim ex novell. II 8. 24 CAPUT L De successione liberorum. 6. CAPUT LI. De successione parentum . . 3 CAPUT LII. De successione cognatorum G ut
CAPUT M. De Guatione bonorum ab heredibus faetenda. 4o Exeursus II. De Imitima successione ex consueri Neapolit. oe ex eo tit. in aliquibus. sCAPUT L. De successione liberorum. 45 CAPUT II De successione parentum . ox CAPUT HI De successione eoniunctorum ex It
EMursus III De pactis Decessoriis . . st CAPUT I. De pactis fuccessoriis affirmat 3s. g CAPUT II. De pactis sueeessoriis negativis . fesrenunciationibus. ς' Tre. XLV. De oblisationibus. IOSTIT. XV ovibus modis re contrabitur obtigm
CAPUT L De mutuo. CAPUT II. De commodato.
15쪽
CAPUT IV. De pignore, G Θpotbeea. I TIT. XVL. De verborum obligationibus. Is 6TIT. WTI. De duobus reis stipulandi, oe pro-- mittendi. 166TIT. MVII. De 'iputationibus servorum. III TIT. Πx. De diυisone Ripulationum. I TIT. o. De inutisibus stipulationibus. I STIT. XXI De Meiussoribus IogTIT. XXII. De literarum oblisationibus . ai SExcursus sngularis. De scripturis paratam in Regno exequutionem habeutibus. CAPUT I. De literis αἰθbisticis , apoclis bauehulibus obligationibus penes acta. 22 sCAPUT II. De instrumento solemni, eiusque effectibus. 23 9 TIT. X m. De emptione vendixistae. 248 Excursus svataris . De censu consignativo , seu
eontractu nascuntur. Tre. XXIX. Per auas Dersonas nobA
16쪽
SYNTAGMA ROMANI JURIS AC PATRII
Novem priorum titulorum. JHm supr praevertimuς libr. 2. tit. IO. qi. I. ex quatuor per ii versitatem. acquirendi modis celeberrimum, & sere unice tuum habentem hodie hereditatem esse, eamque vel ex tes lamento, vel ab intestato deserri posse . Cum vero heredis ex testamento causa sit potior, neque ab intestato hereditas deseratur, si heres ex testamento adsit , recte quidem Tribonianus primum insuperiori libro disseruit , quo modo tandem ex defuncti judicio acquiratur hereditas. Quod igitur superes , de intestatorum hereditate videbimus, quae legitima dicitur , quia sine testata voluntate defuncti ab ipsa lege desertur: inde sactum , ut heredes legitimi in jure passim testamentariis opponantur. Hereditatum vero legitimarum apud veteres diversae vices: de eis enim aliud cavere Decemviri , aliud edixit Praetor, aliud statuere Prin- Tom III. A cipes
17쪽
2 9ntagm. Rom. ris, ac Patr. Lib. III. et pes . Et in veteribus quidem legibus de intesta. torum successione abrogandis Praetoris exemplo, seu reverentia vetustatis , seu Civitatis commodo m. destiores suerunt Antejustinianei Principes: verum modum omnem egressus Iustinianus veterum ea de re instituta una veluti litura delevit . & ignota majoribus fundamenta legitimae successionis excogitavit noυeu. ii 8. Cum igitur hodie tota juris successorii ratio a praedicta Iustiniani constitutione sit haurienda, in veteri jure quidem enucleando prolixi non erimus. Maturare enim isthaeci oportet, ut ad jus novissimum in d. novelI. ati
Imperatore proditum, & ad Regni instituta lecto.
rem expeditiorem habeam. II. Ius autem vetus de intestatorum hereditatibus enarraturi primum omnium intestati noti nem definiamus , oportet . Principio cum duo
tantum successionum genera in jure sint prodita, tellati, & intestati scilicet, intestati generatim omnes existimari debent , quorum hereditas adita ex testamento non fuerit. Proinde intestatos recte dixeris non solum , qui nullo cum testamento decesserint, quorumve testamentum suerit injustum , sed eos etiam quorum testamentum ruptum , i ritumve fuerit , aut per se quidem non vitiosum ab herede sit destitutum prisc. h. t. Porro in i testatorum hereditatibus deserendis diversam a ceteris sere Gentibus viam iniere Romani . Legi enim agrariae cum ipsa Urbe prognatae , & familiarum commodo inservientes non iis quidem imtestatorum hereditates deserri voluerunt, qui desuncto cariores esse crederentur , sed primo suis heredibus, deinde agnatis, in agnatorum vero de
sectu gentilibus . Recte igitur Gothos redus totum
18쪽
Conspectus novem priorum titulorum a successorium Decemvirorum carmen ita emngit in rabs. Mi se intestato moritur, cui suus heres nec escit, agnatus proximus familiam babeto ἰs agnarus nec escit, gentilis familiam nancitor. Licet amrem gentilitiae quidem hereditates ab ipso Cati Iurisconsulti aevo jam exoleverint coli. Di infato. πRom. tit. I s. g. q. agnatorum Vero , & suorum etitam heredum jura tantum non omnino peremerit Iustinianus novell. II 8. juvabit tamen ad memoriam vetustatis, & rectam antiqui juris intelligemtiam ea sigillatim exequi. III. Ex tribus igitur heredum legitimorum ordiri ibus primum vocari placuit suos heredes. Ejusmodi videbantur in potestate liberi primum obtinem tes in familia gradum seu naturales, seu adoptivi, Neu nati, seu postumi, modo, si vivo parente pinstumi nati suissent , sub ejus potestate nati primum obtinuissent in familia locum *. a. de fuce. tiae ab intest. def. Sui etiam heredis locum nantiscebantur in viri familia mulieres , quae nupsisent per conventionem in manum Gell. nossi Att.t S. 6. Sui autem heredes sunt appellati liberi, non1Uia, quod vulgo garriunt, ob commune cum pa--ente vivo dominium sibimet heredes esse viderem Dr, sed quia successores veluti naturales essent. Hinc hodienum, parente mortuo, hereditatem sine
ictitione statim acquirunt, atque illud prae liberis
mancipatis habent , ut ignorantes etiam parentis,Ditum ad ipsos heredes extraneos eam recta transmittant. Licet enim in eis, parente mortuo, non:ontinuetur possessio ὁ neque enim ea citra natu-
alem apprehensionem acquiritur l. I. g. g. 1. det v. pus dominium tamen in ipsis continuatur,. 3, inst. eod.
19쪽
- onragm. Rom. Iuris , ac Patri Lib. LIIIU. Iam vero licet ex tempore mortis de suitate sit aestimandum, fieri tamen quandoque potest, ut in statuendo de suitate aliud spectari tempus opopleat. Id tamen non aliter usuvenire potest, quam si destitutum sit testamentum. Si enim alio modρ intestati quis exitum patiatur , veluti quod injussum , ruptumve sit testamentum, hereditatis delata tempus concurrit cum i mpore mortis. Generatim igitur ex tempore: mortis de suitate, quaeque eam .sequitur, hereditatis delatione definietur: si cujus tamen testamentum destitutum dicatur, non ex mortis quidem, sed ex destituti testamenti tempore de suitate pronunciandum erit. Quapropter in ea specie sieri quandoque potest, ut destituti testamenti . tempore suus evadat , qui tempore mortis suus haud fuerit. Ita quidem , si quis, exheredato filio l. ex tr neum instituerit, intra deliberationis mora exheredato obeunte, ac post ejus obitum repudianti hereditatem extraneo, nepos per exheredatum susce plus destituti testamenti tempore, tamquam suulieres succedet avo, qui tempore mortis ei suus haut erat ε. 7. de suce. ab intest. Ut id tamen obtineat primo oportet, ut filius exheredatus obeat intermedio tempore inter desertum testamentum,& parenti obitum : alias, cum exheredatio sui talem haud perimat, ipse filius suus heres parenti erit dibon. posf. contr. tab. deinde, ut nepos Vivo avo Conceptus sit saltem . Si enim conceptus suerit polavi mortem, suus heres avo non erit, quia nulljure cognationis eum attingit 3. 8.de succiab aures Igitur, rigore juris inspecto , ejusmodi nepos nut cognatus quidem ex Praetoris olim edicto a honorum possessionem admittebatur. Proinde, Cur in ea specie nullum nepoti remedium esset ira ji
20쪽
Conspectus novem priorum titulorum. Ire proditum , ei ad consequendam avi heredita- tem Principali auxilio opus erat . Uerum hodie,s quod Struvio visum in buta m. iuri rud. exerc. t 38. I Q. ejusmodi nepotem descendentium generali l vocabulo ad successionem admittendum existimarim
U. Porro, cum in adoptionem dati, aut emancipati liberi post adoptionem, aut emancipationem in potestate parentum esse desinerent, jure Decemvirali quidem inter suos non vocabantur. Per flae. minas quoque prognati liberi , cum nulla in eos
Potestate uteretur maternus parens, inter suos heredes avo materno non erant. Verum liberis quidem in adoptionem datis mire consuluit IustinianuS I. Io. C. de adopt. emancipatis prospexit edicto Praetor, ut infra liquebit. At vero per ipsum Praetoris edictum ex masculis suscepti nepotes cum avo inter suos heredes essent, nepotibus susceptis s ex laeminis praeserebantur . Quod si nullus inter suos heredes cum liberis concurreret prognatis exsceminis, agnati licet ex transversa linea eis praeserebantur . Injurium tamen utrumque visum Ualentiniano , Theodosio, & Arcadio . Cautum ab eis igitur, ut si cum suis heredibus concurrerendex foeminis suscepti liberi , tertia quidem parte minus acciperent , cum liberis tamen suis heredibus admitterentur ; sin , deficientibus suis heredibus, cum agnatis concurrerent ex sceminis suscepti liberi, quadrante agnatis relicto , dodrans hereditatis prognatis ex Deminis addiceretur l. 4. C. Theod. de te . her. Uerum ne quadrantis dedisio ne quidem in ea specie agnatos uti voluit Iustinianus I s. de hered. quae ab int. des 8c hodie ex sceminis prognati liberi cum: susceptis ex ma