Speculum peregrinarum quaestionum forensium decisarum. Authore Constantino Cafaro ... Sine numeris, et mediocri indice materiarum, atque argumentorum

발행: 1665년

분량: 412페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Lib. I. Quaest. XXVI.

reguIariter, quoties alicui duplex actio datur, quaelibet secundum propriam na

turam datur.

Mihi autem e siderati verba Bart. ex alio applicabilia non videntur,quia dicit Bar.

si putes cum ea concurrere reisendicatistu era non concurras.In cassi nostro no potest

neaue actu, neque habitu, quia est prohibitum per decretum S. C. quia contra possessorem no potest transire actio per sonalis ullo modo, nisi sit haeres. x8 Demum deris Afflict.37 a. non faeit ad rem, quia licet actum fuit contra filium uti haeredem patris, qui monstrauit non esse haeredem patris, sed statim suae matris, fuit condemnatus, quia etiam ut haeres matris erat obligatus, licet non fuerat actum illa via, quia non erat prohibita S. Q secunda, quae patebat, lices ex illa non fuerat actum, sicut supponimus esse Μ.C. in non procedat, nisi maria contra Capparellas, nempe uti ponsessores Magis, quod animaduertens Afflictus illa decisionem esse contra regulas, dicit in fine, quod post magnam deliberatione S.C. vocavit partes, & eis declarauit, quod allegarent quicquid vellent, quia consilium vult pronunciare seper dicto

debito,tanquam contra haeredes matris,

di quia erant confessi, & non habebant defensionem, fuerunt eondemnati ad soluendum dictum debitum uti haeredes miris. Haec Afflict. Ecce quod Consilium , des super n Morio, & contra confessos noluit pronuneiare ; nisi iterum vocatis partibus, de eis oblatis defensionibus ; ut etiam aduertit Ursili. ibi dem num. i. Cum ergo ex doctrina Afflict.&Vrsilli requiratur, quod M. Q vocet iterum Capparellas dato quod processus esset in ictus & declaret eis, quod vult pronunciare, no statim uti possessores, sed uti haeredes Francisci Capparet-lae, & proinde quod se defendant super hoc: & eum ex defectu iurisdictionis sibi limitati a S.C. quinimo a legibus,hoc non possit facere. Una praedicta decisioAR. ab aduersario allegata, si ut par est, resideretur abit ut dedit eaust victoriary Unde superuacaneum est ostendere Iustitiam causae principalis, quod instrumentum pretensi canonis est nullum, quo ad seripturam, & quo ad contractu, quo ad seripturam, quia non est in pro

collo, iuxta rug. a. de Morari , Gram. decf. Io6. Sanfelic. deras. 182 .8. &nos latissim8 sis. a. quo ad contractum, quia res redditus duc. IO. censeatur pro Uuc.

o.eu haec disceptanda sint cora doctiss.& Reueredissimis Dala Sacri Apost Palatii Auditoribus. Meta A GN.C.R

ARGUMEN M.

Continuatur articulus pricedentis cuiationis. Remissionis laicae personae haeredis clerici ad Ioe dicem Ecclesiasticum, nec Co cessa licentia, quod procedatur

eandem, uti possessirem, posse ullo praetextu condemnari uti

haeredem . Propositionein exe. detestantes ritu M. C. V. 239. ex Maranta, Anna, GIT

et ello, & alijs conflatam per D. Mersinu lib. t. cap. 3 6 po se .s. in Regno proserti sententiam super id, quod cst probatulicet non deducti in in libello,

esse valde generalem, non am

plicati ad quasionem, qualiter iustineri queat: quid sit agere

omissa qualitate, vel expmst. contraria qualitate . Ponder tur Tex. in c. Abbue de reru

202쪽

I Agens ex una causa, quando posit obtinere ex alia probata, licet non deducta, ct n. a. 3 D. mersinus cap. 3 q. lib. I. quomodo expo

nendus, sis n. q. σ per totam quaestionem.

Si ex actis conset reum plus debere quam per actorem fueris petitum, an pessi super illo pluri ex ossicio iudicari, or n. 6. An vice libellisti sciat in rescriptum, o an se sciui fiam prae iure νυ mentum,

9 Decisio cause, o quod pleraque errant super illis de iudicari fila sum inritate inspura

claratur .

1 a Potest iudicari super non deducti parte no

opponente.

1 3 Non potes iudicari expressa cotraria qualitate , cr n. c. AMMe declaratur .

QVRS ΤΙΟ XXVII. EQVE faciunt ad rem,

quae aduersarius proponit; Ex Robert. Maranta in ι. is potes ante n. III. vi vers. secundo limita, V. de I acquir. vel omicr. haerediti dicit, quod in causis, iii quibus proceditur sola facti veritate inspecta, de sine figura iudicij prout est

in Regno per c. de unus, ct per ritum J1.C. 289.) obtinet is, q. agit eX una causa, & probat ex alia; & ideo receditur a regulis iuris communis, & censentur sublatae omnes selemnitates iuris ciuilis politivi, adeo, quod proceditur in causa manu Regia, & ideo potest ferri sententia, etiam non conformis libello,& subdit Maranta post n. Is q. vers. Unde in eo: rur, quodehodie in Regno indistinctae obtinet is, qui agit cx una causa, & prO-hat cx alia, cum alijs similibus allegatis per Anna sngui. II a. Gararcit. de-τis 63. alias 68. in fine, & per D. Merlinum qui generalem propositione ex hoc conflavit, sententiam in Regno nostro proferri posse super id,quod est probatulicet in libellio non deductu cap. D.lib. I.

Spec. Peregr. Quaest

ν - c& ideo licet agatur contra possessores,cu- negari non possit,etiam esse limedes,debent soluere omnia debita defuncti.Hac limitationem Maranig agnoscunt DD. ut per Tiraqucll. de retracta conuentionali ad sinem tituli n. 98. ubi dicit, quod in causis , in quibus proceditur sola facti veritate inspecta, non refert ex qua causa actum fit, modo causa susciens pro-4 betur cum concordantibus per Cancer. de iurisdict. omn. Iudis, cap. 2.n.2 39. vers. haec conclusio cum n. se . & melius omnibus latissime M.Am.de Amatis dee.Mam chia 6 I.licet contra suum votum fuit &bene, ut infra per suos collegas decisu.s Vide patur etiam facere pro actorc doctrina Petri Barbosae ad i.non potesta 3. n. 33.F. de Iudiciyssi. 363. etiam si actor non emendet libellum, sed ex actissu-blicis constet reum plus debere, quam per actorem tuerit petitum, quia tunc

Iudex, id quod sibi constat ex actis publicis deberi, potest ex ossicio supplere,

di reum condemnare in omni eo , quod exactis constat eum debere, nam Iudex

6 ex ossicio potest supplere id, quod sibi,

est notorium ex actis publicis,glos . c. euidentia de accuset. tradit Alex. I. q. S hoc autem Iudicium n. I 6. infra de damno i feto, o I. unica n. 6. Gut quae desunt a uocat.&in his terminis accipiendum est id, quod significat g. minus insis. de acri ut cleganter aduertit Purpurat . in Misan. 68. C. de edendo, ut etiam in simili dicit Scaccia de iudicise lib. I. cap. y3. n. 12.

7 fol. I 3 2. Immo sine libello potest valere processus, si vice illius adsit rescriptum,

dummodo de veritate constet, ide Scac-8 cia eod. tracI. cap. 6ψ. n. as. vers. his difficultatibus; siue sine libello suscit in Eumentu praesentatu dixerunt Afflin. decis

Sed his, & similibus non obstantibusdixi supra, quod bene fuit decisum per Rota

Marc hiar contra votum M.A.de Amatis,& melius per nostru in Sacrum Regium Supremum Iustitiae Consilium in causa ista,ut in praecedenti n. I O .apud magn.M- cretarium, & in processu M. C.V. in ban-ca Auete Act. Magistri. Quia bene dixit

203쪽

Lib. I. Quaest XXVII.

s p aenitendae eruditionis viros in hoc articulo, desta facti veritate,&c. & exinde de sententiando μ per probatis, licet non δε- ductis, errasse, Primo, quia doctrinae predictae intelligendae sunt eum grano latis,& cum suis applicationibus eongruentibus, ad factorum species, ne alioquin totus ordo iudiciorum confundatur, &subuertatur, Bart. Bald. IasAlex. Albertc. & alij in Lisfundus , . comm. diu

dundo. Gramat. deris. I S. per totam.

Io Primo, haec intelligenda sunt quoties, quis fecit libellum generalem, & ad una speciem actionis non se restrinxit, si ad unam se restrinxit, licet alia competat, nullo modo iudicaudum est, nisi ex illa

actione, quam deduxit, non ex alia qua tumcunque ea competat, Magon. deris III. n. 3. Rora Florent. Marcell. Marcian. cons 3. n. I. Surd. cons. 2Iq. antran. II. ibi: Quia cum unam causim deduxerint in Iudicis,ct se restrinxerant ad illam, non possunt obtinere ex alia, etiam qu sempereret,non enimprodes actori, quod ius habeat, nisi aptam ct copetentem instituas actionem. Idem Surd. cons. 273. n. I .

ubi allegat plura iura concordantia , &plura cons Pauli de Castro,& Alex.quod

deducens verum matrimonium non ob

tinet si probat spontaia de futuro, cum interuentu subsequiς copule, & plura similia, & corollaria adducit. Et alia in cons q. n. 3 . Plura Triuisenus decisi a a. Signorol. cons a So. n. 3. vers sed es δε- ductum. Tu se. sit. R. conclus Io . ct conclus a 3. n. 3 6. ubi plura similia conge in 'rit, quia semper attenditur petendi , &excipiendi forma, Iason. in I. omnium m66. instin de aia. de Ponte cons 62. via. I. n. IS. quod si egi ex una causa, o probo ex alia me ius habere, quod non possum sitis resed reus es olui omnino debet,cum debeas

libellu ius cari ex causa deducta, ct non

ex alia, cr reus, qui Uidit propositione actionis in is, ct cause non vera, non curauit se defendere circa aliam actionem forae cypetentem, sepropterea super alia non deducta, nullo pactopotest iudicari, quia no ades de ea iudicium . Haec de Ponte, di siubdit, quod est doctrina Bart. Pauli,MId. Aret. Abb. & Alex.communiter recepta, & n. a o. allegat Bald. int. I. n. I9. c. Alur,

a sententia, quod requiritur actis,ct si

re, scilicet actio deducta ad agere, cum actio non intentata, nihil trocinatur , ct e conuerso agere e actiones quaedam ci adne spiritu. Et n. a a. notabiliter subdit: quod hic es proprie casus textus in l. bius Mar-Ii cellus, 1. de pactis dotalibus, qui rex. man

diat omnino, fore reum conuentum absolue-

dum, nullo praeiudicio generato in petitiones deicommisibi, licet de uti coxstabat, sied quia

noluit petere illa via, optereasquisarsenuntia absolatoria. Et n. a . dicit sic fuisse iudicatum per S. C. ut per Amict. &per Cosiliu Franciae, ut per Boer.dea 2.& concludit eodem n. 23. quod de hac conclusione non fuit Doctor; qui dubitauerit, & ex n. a s . cum pluribus seve-tibus dicit praedicta no conturbari ex clausulis in fine i belli, omni modo meliori, petesias, ct iustitium, cf. ad quae non insisto,

quia, ut infra dicam,non positant conscr- re ad causam nostram Et ne videantur haec noua; ecce tex. ad literamaicet vulgatum in l. habebat I 3 . de insit. act. ibi Putans creditor ad merces eam accepisse, egis, proposita actione probare no potuit,mer cis gratia eum accepisse, licet consumpta est actiιλ nec amplius agere poterit, M. cum concordant. per Surdum in confuse ali gatis.

Et licet aduerserius replicauerit, quod ipse

non se restrinxit licet re vera se restrinxit, ut patet f. I. Fa in saneta ordinarsia

deue fretis de Capparalla, possiditrici delisito territorio, che paghino ad esse comparente te quantita debite per deui censi decor-

, flante cle esse hanno perce puto per is possato, is at presente percenno li frutti de

deus restitorio. Et sic stante quod perceperunt fructus, stante quod possident, ergo non stante, quod sunt haeredes tamen quicquid sit maius est, quod haec resttictio fuit facta a S.R.C.quod ne co-tra ius sententiaret, voluit, ut non uti haeredes,sed uti possedi trices couenire tur; & ideo bene dixi, quod non sumebam disputationem de viribus clausularum lalutarium in fine libelli, stante ν frictione decretorum S. C. quibus clausulae praedictae strictius ligatae,non possut spatiari, & suas virtutes diffundere. Non perdit essio aduersarius ius suum, sed ut

204쪽

1 6 Spec. peregr. Quae R

inea sui. Bebius reseruatur ei coram Iudi- Dii simplex, cr indesnitus . Item aliud ce competentι proponendum,cum M.C.V. est agere ommissa qualitute, aliud expressa non habeat in hae causa iurisdictionem, contrum quatitate, nam flexpreste fuisset niti limitatam, ei cocessam respectu prae- dictam, ago de furto non manife senirn- sentis possessionis, respectu fructuum , tia tuta in atruplum esset 'so xure nulla, quos nunc Capparellae, quae subditae sut quia Litu super diuersa actione, oc. Haec, M. C. percipiunt, de a die litis contestatet Bal. sic in casu nostro S.C expressit con- percepere . trariam qualitatem, scilicet, ut ageretra Et ideo idem Robere. Maranta cui ad contra possessores, non contra haeredes; caput redeam in eodem loco n. I s. li- possessor non est debitor, nisi quatenusmitat illud, quod ab initio diximus, iu- valet res possissa, & fructus;htres est dedicandi super libello inepto, de sola ve- bitor in totum, Si est idem, quod defun-ritate, dcc. intelligi parte non opponente, eius: ergo non valet libellus indefinitus;& de Ponte in eod. cons ante n. 26. vers ergo non est qualitas cohqrentialis, sed nec ulla de timitationibus, quod non pro- substantialis, & fundamentalis: ut Bal. cedit quando constat de expresso dissen- in eod. loco subtilissime subiungit. su actoris, dc hic constat de expresso dis- I Ad idem rex. notabilis, 3c vere partus sensu S. R. C. illius pregrandis I.C.Innocenti j IV.dc est Secundo expendenda est aurea theorica , c. Abbare de re iudicara in 6. ibi: Gegis Baldi in l. edita in a. lectura nu. 42. C. de aliqua causa specialiter non expressa; sec.sI3 edendo, ubi ad propositum, quod S. C. tamen es scertum, er specialem insua pe- expressit diuersam qualitatem, dc super ritisne tisiunxerit, &ang. ex νι quando illo fundamento est idificandus totus causa fuit exposta specialis, nec duet, nee processus , cum solidis rationibus diluit potes Iadicis animam ad proferendam sen-

omnia contraria, per haec verba notabi- tentiam informari, cstc. Ergo cum caustalia . Decimo Fpono, quod sine detractione,

vel additione ad libellam, qais ν Jii condena super qualitate, nam I egi forti piseris, ctprobaui de manifesto, is e contra, ct illud debet iis telligi, quando tulis sitellus

specialis hic sit expressa,permandatum Supremi Iudicis Appellationis, qui remisit causam ad Iudicem a quo, limitate omnia, quae Opposita fuere, punctum non percusserunt. Aet. Aueta, ut supra.

Clericum haeredem Iaici, conuem

tum coram Iudice s culari pro

exequutione sententiae, Contra

defunctum laicum latae, si sit

praescriptum ius exequendi, vel perempta instantia exequutionis, csie remittendum ad Iudice Ecclesiasticum.In exequutiΟ-

ne sententiae dari instantiam, priuilegium sori reo superu

niens post peremptam instan

tiam, ei prodeste ad illud decli

nandum ; laicum obligatum, penes acta Iudicis saecularis es-fectum clericum debere remit ii ad Iudicem Ecclesiasticunt, pro incusatione obligationis,cadecisione S.R.C, confirmata in

reclamatione contra votu Authoris.

205쪽

Lib. I. quaest XXVIII

. SUMMARIUM.1 D Luis eurici bamedis laici auris nereu Mn littera exesasuriales expedisa contra defunctum ala Prasirino iure exequendi, est mortuo Iadiselitera execurariales renouari Min possunt, shames citetari is quare, Μ. 344 Perempra iustoria cleri eas kcres laici eouindemnari a Iudice lauri iaste petisse hisini ad lassicem Ecclesia cum. is una instaurata per spiritas isse agi

nem non rosiis Ius tertio interim Desito. θω. 6. quod obtinet nonse iam fauore haradis,fM usius rei, or Marci n. 7. Θ 8.s Iura ciuilia prohibent udicisus paganis ae procedant in cassis clericocum. Io Instantia dasar etiam Hst sente Hiam in

23 Marmo Iudice, ut mandatam de exequem. sesseri 1, υel illo mutata, oporter ν virum reno xi per successorem. 14 Obligans penes acta iudieii laici utit eas

s Decisio euasi contra Icripta per Ausiorem. 16 Rationes, super quibas pomis decim, fundari ab eodem amesere considerat ab esdem refellumar usi; ad n. γε.

AESTIO XX LI RANSCURSO tempore ι

Iure praefixo ad exequendum literas ut noS voc mus exequutoriales c6tra laicum, per Iudicem saeculatem expeditas,interim laico illo vita defuncto, relictis filijs haeredibus, clericali caractere insia enitis, ex regulis in proximis praecedentibus quaestionibus obfirmatis, & casibus Inibi decisis, instabant haeredes credit ris literas praedictas renouari cotra cicetricos haeredes debitoris, no in personas, vel bonis proprijs clericorum , sed in s bonis haereditarijs debitoris laici, contra quem non etiam lis cspta, ut in praece ribas; sed etiam sententiatum es ac iudicatum, & mandatum exequutulum tra

ctoris Flaminii Monaei qui addictiones

deci nibus Minadoi scripsit contra Iosephum, de Petrum Salernum clericos beneficiatos, di alias remissos, filios, echaeredes Fabrith, contra quem per Retiam Audientia Calabriae citra fuerunt ille litterae exequutoriales expeditae. Sed negabam ipse Salernos defendens, id moraliter fieri posse, sed debet e omnino ad Iudieem Ecclesiasticum remicti reno.

uationem dictarum literarum executorialium. Siquidem cum contra Fabritiunon fuerunt executae:& contra haeredes, , impossibile esset illas exequi, lapsis etiax s. annis , &mortuo etiam Iudice, qui illas subscripserat, nullius erant mometia Nisi in renouatione citarentur haeredes ad dicendum causam, quare illi literae renouari non deberentur . Iuxta 3 praxim tradita ab Afflict. in consti .Regni dilationes vers. autem . quia poterant opponere multas exceptiones, & signaret satisfactionem, quae citatio non posiste fieri per Iudicem setcularem conir elerieam, iuxta terminos notorios in c. tae avellatis in esong memoriς de elect.

cum infinitis per Carol. de Grassi de esseleris. . I, π. 668. ampliau. 67. usq; ad . 67oἐdc illud, quod dicebatur de lite pia, immo iudicata contra desunctum Iaicum, ut supra, omnes illud limitant, dummodo instantia no is perempta,quia illa perempta non vindieant sibi locum 4 dicta in macedentibus , & nuncupatim, quod elericu haeres laici, hoc casti de bearremitti ad suum Iudicem competeremiaelefiasticu ; dicunt omnes, ut per

Ita Ansaldus, Salgadus,& alij, etiam de illa iurisdictione , non tam tranquillo animo sentientes; quae procedunt etia si instantia sit instaurata per insumationes spiritus vitae, quia talis instauratio non

operatur in praeiudicium alterius , cui medio tempore, .s. post instantiam peremptam, de ante litem restauratam estius quaesitu , Gramat. decis Io I. n. II 34Minadous decis. 3. Rouitus in rab. de imstant. causa non ressisenda n. Iq. vers πνωηia, Maria de iuri . pQ. q. casu I I.

206쪽

. vine . de Anna singuI. I 29. Pasthal. de

'atri potest. an I. cap. 8. n. 2 I 8. Gallupp. in prax. s.c. tar. a. cap. I 6. n. 38. Tren- . racinqv. lib. I, resolui. q. n. O. ab Iudit,s, ct Carleuat disput. a. q. s. n. 3I I. Vercs qui taMen. I inmo ipIe reus conuentus,

qui in Iudicem coni)nsjt; de postmodueerempta isistantia ei seri priuilegium superuenit, potest ex illo nouo priuilesio, ei superuento forum, ubi iudicium fuit.ceptum, & in quo consensist decli-

Spec. Peregr. Quaest.

Iscat Deus es, ubi Mando sin add. in verisbo conclusio, cum aliis cumulatis per Aiassict. d. decis 346. ex n. T. Vnde cum in executione sententiae opponitur exceptis contra executione a. ibi datur instantia i executione, quasi obiectus exceptionis; idest perimentis executione facit habere litem pro contestata,vi ex Cyn. Io: d.& Bald. habet Mil. d. deci . 9 SE Ursili. ad dictam detis. Afflict. n. 3. ubi dicit,

quod haec est communis opinio. nare. Uber. in l. properandum n. 13. II. Sicq; cum non unum triennium, sed decem de iudici s,Grassis dat cocoidates Lissupra cit. us I . 29 Iinersrerenta, Carleuat. ἀθ. a. ante B.3 I2.st. I 6. quia perempta instantia, lis habetur pro non mincepta, nec dicitur amplius iis,Lacellotta 7 de alte L par. 2. ΩΨ. a. n. 398. quanto fa-eilius id permictEndum est haeredi illius, qui fuerit in Iudicio illo couentus. Cum 8 ergo oporteat a capite litem incipere, impossibile.est ut iudicium consistat

reu non citare,qua citatione e dixerim,

Iura canonica, sed ipsa Iura ciuitta eL pressi inhibent Iudicibus sseulatibus attentari contra Ecclesiasticas personas, 9 ve in Auth. Iustiniari, ct Dederiti supra

f. 23. n. q. Idem putabam esse itineis cutione literarum execur latium, qua uro do est praescripta ratio exequendi. Quis doquidem datur etiam instantia in exe cutione sententiae, vel literarum execum tortalium quae instantia, transcurso tem. pore ad exequendum;dicitur perempta, ut fundat Atilict. decis 3 6. u. I 2. ubi dieit haec formalia verba. Si tamen Mimis iudicio essetρε ita exeqautis sententia, Θ

ab υltima petitione, non esset istumus trien nium, tunc nan dicitur instantia perempta, ita dicebat Dom. Ioannes An onius Carina

in recollectis sis in dicta L properandum, in principio, strat/ orionale dictum Bald.

Et ratio est, quia datur instantia etiam ii exequutivis, & sium marijs, & ubi proceditur sine figura iudicij, ut dicit Bart. in

Irauaganti ad reprimendum , in verbo

Aura, de dicunt omnes Doctores in dicta ι. properandum, C. de iudici sidc etiam datur instantia, ubi lis non contestatur, in tantum, quod Romanus in cons. IT . di- fere triennia a die expeditionis dictarum literarum executorialium, trau

scursa sint remissionε, ad Iudicε Eeel siastioli, dicebam denegari iurensi posse.

II Rursus omnium Doctorum communis psententia est ad decisiohem dicti articuli, an in exequutione sententiae detur instantia, quod vel agitur ad exequutio nem ossicio Iudicis, vel actione in factii. .iSi ossicio .Iudicis, quia non est neeessarias libellus, quia talis exequutio, est quae dam c-pulsio, quae petitur in principio ιlitis in libello, ubi petitur reum conde nari, & compelli, dc dicta c6pulsio Frtinet ad ossicium Iudicis, die uni hoc ca. ' ssu non dari instantiam in exequutione, a Iuleonesudit Am. de de sum refert per S.C. dicta decis 3 6. sub a. ra. de in ta

Regni Dilutiones, n. 28. vers tertia con tu

flo, quem sequuntur omnes, ut probat Scaccia de anellat. 71 st. II. n. 9q. Vercis serundo caψ. disinguo. Dummodo exequutio, quae Iudicis oscio petitur, sit liquida, alias esset necessum actio in factum, ut dicit Am. sub n. II. vers. sed se non es liquida; de Scaccia lac.

citata

I x Sin autem agitur actione infactu in , vel iudicari, tunc quia est necessarius libellas, omnino fit litis contestatio, & datur 4nstantia, ut concludit Amtist. De. rit.& de eisu refert, ita Alinius in prax. rudiciar. in princ. cap. 3. δει n. 66. & propriε sub n. 48. ibi; planes in Daum , concorda. tes apud Scacciam d. n. 29q. quam deci Fonem Afflin. laudat, & sequitur Card.

Tuscus conclus. ao S. n. I. sit. I. Murtia D. N. tom. I. verb. instantia cap. 2 6. 3c Ursit. n.3. dicit esse communem opinione.

207쪽

mortuus, contra quem fuerunt expedite literae exequutoriales, est impoisibile, cuillis literis exequutorialibus, exequi co-tra successorem, vel haeredem non nominatum in illis, ut dicit Innoc. in cap.

uim in sine, de iudici,s, Bald.Bart.& alij, quos allegat, & sequitur Atilict.super diacta Constit. Regni Dilationes sub num. 27. vers. si autem res, ideo haeres dicti Flaminij in libello praesentato triginta fere an

nos, post expeditionem dictarum liter rum exequutorialium, proposivit actionem in factum, quia petui compelli haedes ad solutionem vigore dictarum literarum eXequutorialium, & obligationis per eundem Fabritiu praestiis penes acta M. C.U. ut sol. I. in dicto processu P. tris Fracisci Monaci.Ergo cum ex cofessione partis ei fuit necessaria dicta actio

in factum,fine qua sui Ot impossibile lit-

redem attingere; necessario concludendum cst adfuisse instantiam, & illam peremptam, iuxta decisionem S. C.ab omnibus reccptam, ut supra.Et si perempta Omnino causi ad Iudicem Ecclesiasticum remittenda est per supradicta. Vt non omittam, quod ex alio literis exequutorialibus praedictis expeditis, etiam

nacus illis uti, quia Iudem qui illas subscripsit, no solum est mutatus ab Oiscio; sed mortuus, unde Iudex successor, non potest illas exequi, nisi renouentur citata parte, ut habet Asm. ii d. U.Dilatio

nes n. 28. vers quarta concluso, ad exem

plum eius, quod dicitur; qu ndo sentcntia esset deperdita, & siccum ista sint facienda contra personas exemptas a iuris.

dictione Iudicis secularis,necesigrio coram Iudice competenti explicanda sunt. Haec dicta sint quo ad exequutioncm dictarum literarum exequutorialium contra Fabritium in simplici actione personali expeditarum, cum quibus, ut supra dictum est, nunquam bona, sed solii , persona Fabi iiij suit attincta.

Haec etiam quo ad vocationem, &citati senem factam dicto praetento creditori, ut compareret in S.C. vi surius, & interfuturus decisioni articuli, an esset treditor proprius Fabrit ij, vel societatis, nam prς- terquamquod, hoc est, quod supra dixi- Const. Ori Dec.Peregr.M. is, dari instantiam in e quution , quoties aduersus illam aliquid opponitur, iam a die, quo fuit vocatus a Fabritio, lapsum est, non solum ouim,sed decem triennia. Et sic undequaque pars sevolvat, reperit litem extinctam, & peremptam , & ideo causa remittenda adsitum Iudicem a Catholicis, & doctissi- .mis Iudicantibus postulabam. Quo vero ad aliam rationem:in codem libello fol. r. a dicto Patre Monaco pro- positam, scilicet,quod Fabritius sit obligatus penes acta M. C. V. quae obligatio praestitit, cum fuit excarceratus vigorra decreti generalis per ferias. Hoc tantiam abcst, ut induxerit praeuentio nem contra has edes clericos dicti Fabri.r iij obligati, ut neq; contra ipsim Fabritium, si post obligationem fuisset factus

clericus potuisset a Iudice seculari incusari, vel contra ipsum procedi vigor illius, sed debuisset omnino ad Iudicem Ecclesiasticum remitti, ut eleganter domore fundat Dona. Carleuat disp. a. q.7.

Is S. R. C. rcferente Dom. A. Miraballo, in aula Dom. Iovini, denegauit clericis remiisionem . Scd quare,.ipse nescio.

Forte habuit pro vero, causam concursus creditorum Fabritij esse indiuiduam cum nulliis laicis; sed hoc non sulficit 16 per dicta supra ouaest . praecedent δε 25. &alibi; Vel quia torto erant attincta bona,

secutum Uiuium decis 38s. & Molses.

cons cl.7. qui volunt, quod perempta iu-' stantia non pereat vitium litigiosi, quos

refert Anichin. de prae mi. cap. z. qu. . . post n. 3. nam ultra quod hoc non vi tadi in processibus, Viuius, Mollectus, &17 alij in dicto articulo misere istinuoluerunt, non distinguente&quomodo res e

ficia turditigiosa. Putantes uilici rem lit eios uri per Iudicium in actione personali, ves hypothecaria, 3c hi toro Coebo aberrant . Solum res fitigiosa ericitur per iudicium reale quando agitur ad rei dominium; ita ex Bal. Ponte cons JS . n.

208쪽

νηmfraudis n. 73, verssextus es casis. A Faber is in8. C. de litigiosissu, Io 18, Marcignus dissu, Aa, lib. I .etiam gitςnto ς, conuentus, cuius dispositio alio tendit,

Sed non quia litisiosa; sed propar com

temptum Iudicis, liςnatio eti m in iudicio person li annullaxur, ut benς aduer i 3 rit S lgad. in Lucri thegr. I .c. I n. rq ct a 3 Qui ergo contemptus, mortuo Iudiςς,praescripto iure exequendi, percpta

ad instantia, considerari potest Vel quia

ut moneatur pars ad dicenda , quae per tres alios annos instantia prorosat, Sa felic. deci ,Galeota controuers 19.θzo. lib. r. qui etsi in cursu fatalium loquuntur, idem omnino est,ut instantia prorogetur D. 87ς.utr, decis 68. n. II. Testis oculatus sum 3 3. annorum in innumer

bilibus causis, quae defendi,& defendere vidi, pertinacimme fuisse disceptatumia, de instariε peremptione vide d. decis68.

n. I 3. Vers dicebatur, usq; ad η. II. & percu Iure c nonico instantia sit perpetua, totum. Deniq: sorte fuit, qdod non sit

etiam si per mille annos coram Ecclesionicis Iudicibus lis duraret,Ant. de Butr.

rici, qui canonicis sanctionibus solumo, ligantur instantia peremptionem si an gent pro se non audiuntur. Sed haec ra-ar tio nihil valet, quia Abbas in c. Ecclesia

uiammtum, dicunt, quod si causa laici erit coram Iudice Ecclesiastico non habebit locum peremptio instanuae, quia non h bet locum de iure canonico, sic e eadem ratio, si pereat instantia ante, sicut post sententiam ; hoc ingenuε fateor mihi non liquere, licet nunc dedi ilia auianum Zuccar. decis Lucens. 3S,m9. vers. Item fateor, fol. 68. qui dicit in causa executionis proprie non est instanti & certe hoc non euincit, ne clericus debeat citari in exequutione, hoc est ad dicendum causam quare, dic. & hoc non intelligo qua via posse moraliter fieri per Iudicem cicularε, etiam Iure ciuili attento. Procestas est in banca Borrelli. Scriba Honuphrius Mollica, & cum no possem acquiescere,

reclamari feci; in S. R. C. non exprimitur causa , neque ratio in decretis, di sententijs & tuit confirmatum in reclamatione cum interuentu Spectabilis Domini Praesidentis; Et sic etiam tu alia cause, contra clericos Philippum,&

conuerso, si clericui litizet coram Iudi- 1 Alexandrii Cappa de Ciuitate Aquilae

ce s cularii peribit, cum omnino pereat Iure ciuili d. ι properan um. Vel sorte, quod instantia non pereat in S, R C. sed qui lite dixerint ementiuntur cum reuear rentiai Perit, di pixi'u m perit Nona uertentes, quod Iustini nut in d. l. propera dum loquitur cum praesecto p itorio Et Molfesius in d. cons 7. sub η. 3 3 ad consarcin dum dictum fismcntum, dixeritactorςm nullam habere cautelam ne insta tria pereat, cum c utela ipsis sol lis citatoribus notissima, ac facillima ea sit,

conuentos uti heredes,eorum Patris iam condemnati 3 o. abhinc annis per sententiam S. R.C. ad instantiam Pauli de Marrino, qdibus fuit denegata remi soad Epii copum Ciuitatis Aquilae, Referente Dom.R.Cons. Fran sco Rocco,in aula Regil Consi Iss, Marchionis Late tu ,δc similiter confirmatum in reclama tione, re cum interuentu Domini Praesidentis . Processus est in banca Litu S.

209쪽

Lib. I. Quaest. XXIX.

ARGUMENTUM,

Pendentiae litis exceptionem procedere licet tribunalia sint sub diuersis Principibus, vel rebus publicis, induci sold per citationem executam,obstare quo

ties obstaret exceptio rei iudicatae, de illius essectibus, cur noprocedat in causis criminaliabus , & quid si tribunalia esient

Principum inter se bellantium, vel ad quos impervius esset a cesius, cum decis domi cause Commissati, SUMMARIUM.r Exceptio sit, Nudentia opposita 'neglecta

processus redditar nullus.1 Non obtinet quando tribu Iaan Plias a

totam quasso em.

3 Per sum utationem executam inducitu exceptis pendestia sitis, non rarairim graduatio, Pare n. q. 3 Iaconuenientia resultantia ex non admissis. ne exceptionis tuis fendentia, quanda ρυ-

cedant s. 6. eius Tirtutes n. 7.

3 Procedit etiamsi actor velis de si re a iudi.

cio, o quid si pendeat coram arbitro n. 9. ro Non procerit quando tribunalia non se, sana eodem Priscipi, sed hoc in causis minalibus, or quas, m ι I. Ο I a. raptis luis pendentia ob subicumque obstaret exceptio rei λῶς M. D-itationes Authoris ad regulam, quod exceptionadicta admini P etia si tribu-

QVAESTIO XXIX. NDUCTAM Iitis pendentiam coram spectabilibus Iudicibus Montis Pietatis Ciuitatis Florentiae Causidicus quidam qui Iur Ioannis Bardi Militis, de Commendatarij Sacri Militaris Ordinis Sancti Stephani tuebatur impudenter negabat, ex quo licet in concursu creditorum Michaelis Angeli Baleonis Marchionis Murconis, is Bardus esset

graduatus, non t4men ei erat factum , prout ceteris creditoribus assignamenta

in bonis Marchionis. Allegabat insuper Iudex illius cauis, quod exceptio latis pendentis, lichi iniuris resulis,ac principijs,sol idξ sundata, ut ea omissa, vel ne I flecta a Iudice nullus sit processus, Marintlanesius conΓΑ7 .a 3 Iib. I.Musca tellus glos tribu ιι n. rq .fLa8. dicebat tamε hoc non obtinere , cum causa agitur in duobus tribunalibus, quoriim esterum

diuerso Principi sit subiectum ex Carleuat. disp. a. n. 8a I. vers tertiam mediam

sententi4m, cumq; tribunal Montis Pi 1 tatis Florentiae consistat: non est sub dictione Regis Neapolis Domini Nostri. Et is Bardus instituerat iudicium in S. R, C.

ἴ ensi ςondemnari dictum Marchione

urconis ad quantitatem petitam pro dotibus Mauae eius nepotis, licet pro eodem credito fuisset coram illis Iudicibus graduatus; quia tribunalia noro erant sub diuone eiusdem Principis,litis pendentiae exceptionem minime obstare contendebat . Et cum sic me absente domi iudicassent eum de huiusmodi decreto ad instantia Marchionis fieret verbum in aula in gradu appellationia, aduenit nuncius, dum praedictis aerii aliter replicabam, quod Eques Bardur mortuus erat Florentiae; unde hic arueulus decidi non potuit. Replicabam ipse ad

tau tam C usidicum, quam o Deus

torem cause, hae tirocinia non a 3 ringere. Citationem solum executam litis pendentiam indueere sundatum su-Pra g. a . etiam si poeniteat,& illam i lunca no restituat supra g. 24. & in q. I . etiam

210쪽

1 8a

etiam si fuerit In euria designata citatus. Sic & in alijs quaestionibus supra , & infra. Videtur tex. in l. Sempronia libellos 74. Is destri,quem allegat Aeschinus deprae-μentione cap. q. quaest. 3. n. 22. & sic ad inducendam vera,& propriam, litis pendentiam aliud non requiri,nisi quod solacitatio sit executa, ut in L I. C.vilitem dent. l. I. a. C. quando Ii u. prisc. dat.

quis pluribκs n. I.& Ias n. 2 a.de leg. I. Am. decis 29q. n. 3. concordantes apud Carleuat. de iudiei stib. I. HO. a. ex num. 87 6. Sc praecipue n. 879. vers. quarto pere is rem, de alios apud Marcianum filium disp. 27. n. 6. ver Chis tamen regula,

Salgad . de re .protem paria. cap. I 3. num.

decis. 87. & idem ad decisis q. eiusdem

Camisi. de Medit. cons. 28. n. II. & des

hoc sunt Iura canonica tu e. suggestum dea ellat. c. causam a. de resib. c. penuit. δε foro comperenti, Hem. I. is lite pendente,

unde in impetratione rescripti ad lites, est narranda litis pendentia, ex sola citatione inducta, Gramat. conss. y sq. n. q. V Ienruela cons. II s. n. 8. & quid insulsus exaudiri poterat, ut ultra citationem, &graduationem quae vice sententie se stinet executio illius per capturam posscssionis bonorum ad litis pendentiam inducendam desiderari potuisset,cum tunctis esset finita, ac creditum satisfactum, quia no erat opus occurrere actioni per dictam exceptionem, cum illa per adiudicationcm fuisset extincta , nisi sorte in casti e uictionis, unde intrabat regula I. is c tum, 1. de iudiciis, & non poterat ullo modo in hoc secundo iudicio procedi, quia esset laboriosum,& diuersae possent

oriri sententiae, Paul. de Castro in I.nullic. de iudic. Socc. cons. 38. l. I. num. 7.

de procedit exceptio pendentiae litis, siue sit in eadem causa, siue utraq, in idem re incidat, siue una sit praeiudicialis ad aliam ex co,quia sententia in uno potest 6 parcre cxceptionem rei iudicatae in alio, Ponte co . TO. vol. I. est proinde talis exceptio pendentiae litis impeditiua iurisdictionis secundi iudicii, donec no sit

spee peregr. quaest.

perempta instantia coram primo; & idebomnino cora Iudice impedit litis ingres.sum, de opposita absque nauitutis labra 7 non potest ad ulteriora procedere. Martianesius cons 7. n.23. lib. I. Muscatell. loco citator, & hoc est adeo veru, ut Felyn.

in c. exceptionem num. 3 I. vers. Item die de

exceptionibus , postquam fundauit, quod dicta exemio impedit litis ivgrestum ex Bal. Salyc. Paul. & Alcx. quos alle gat, & peet rex. in auth. qui semel C. qu modo, ct quado Iudex notabiliter dixerit,3 quod listet locum talis exceptio, etiam

si actor esset paratus renunciare instantiae inchoatae,quia inuito reo non potest, nisi actor vellet desistere, aliter renuntiando etiam Iuri suo, quia cu nihil tunc intersit rei, potest eo inuito renunciare, quae theorica Felyni est ab omnibus approbata. Ponte cons 7 o. n. .cr 6. Carmicual. dicta disp. r. n. sto 6. vers. tertias effectus, quod neque actor,neque reus pot- sunt forum mutare, quo ad litem cepta,& praeuentam, sed etiam coram praeueniente Iudice prosequi tenentur, & finire . Et si lis pendeat coram arbitro, cO-9 ram Iudice conueniri noti potest, Paul. de Castro in L pecuniam, Isssiceralet. Vbi

Alex. dc idem Castrens in ι. quisuem, Issis transsci. Iason. cons ra . n. 3. ct cons Io .dn. 2. l. I. nisi ex causa alimentorum, M.A. de Amatis deris ρο. Thoro

I. r. fol. 32 . liti compromisi. Ad secun- Io dum, quod tribunalia non erant sub ditione eiusdem Regis , quia repentinefactum aliqualiter subsisti. Et consideraui quomodo Carleuat, Vir plene doctus,& in materia sori competentis satis expertus, volebat in his principijs misere prolabere; unde ipso reviso, apparcis quod loquitur in causis criminalibus, Veex rubrica ante n. 8 o. fol. 3 q. per totu3 sectis est in causis ciuilibus, ut expi et adicit n. 8o8. vers. neque obstant, qModri contraria rentia fol. 3 3 .explicans discrimen, cur in causis ciuilibus obstaret exceptio in quacumq;parte Mundi.Illud esse, quia in ciuilibus non adest interesser I publicum, sed solum actoris, ac rei, in criminalibus sectis, cum intersit Rcipublicae, ne delicta remaneant impunita, dc dat etiam cxemplum in interesse baronuerga

SEARCH

MENU NAVIGATION