장음표시 사용
11쪽
JCtorum aut Impp. authoritates & leges. Qu'modo ergo si conavinci patientur. Unde post Baronium scribit NeviZin lib. e. n. 67. vers casu autem legis. Si vel maxime ipsi easus legis adsit, tamen mirabile est videre hominem eminentis scientiae, qui sine re-Folutione librorum resipondeat de casu Legis. ia. Quod si igitur in veritatem communis opinionis inquir . re i eamque examinare non licet; sed simpliciter secundum ipsam, non de ipsa iudicandum est Quomodo dea latis loquitur Au gustinus, ut est relatum indure Canonico e in istis. 3. distinet . quomodo erroris convinci poterit Z aut si maxime eon vineatur, quomodo eam eonvinci aut convictam esse, aliisl persuadebimust maxime iis, qui nee rationem audiunt, nec Iucem admittunt, sed
simpliciterin absolute eommunes opiniones , ob id ipsum, quod
sunt communes, sine delecta, ut inquit Zasius M sic num. I 6. clausis oculis , ut inquit Alberi Gentil. in tract de Nupt. lib. 4. v. 4. in . amplectuntur. Qui omnes a communi opinione dissentientes , quantumlibet ipsi rei veritate subnixos , ob id ipsiurn solum, quod a communi opinione dissentiunt furere, insanire, e
rare dicunt ut idem Zasius in comment ad i. a. f. pos hunc maxime autoritatis verb. eateris operibus sapientia Ad O. I. Cum
alias, quando rationibus4 argumentis agitur , pro demonstratione aliquis habet id, quod alteri nec litici sit probati . uth qc de re tractans , monet n. Bacho v. in notin animadvers ad Trevit. lib. I. Dio. I. h. I sit. R. ad verb. vel per argumenta. Ut non inepte de his illud Galeni bb. 8 de comρ med. e. i. dici polsit rPraeconceptae opiniones surdos coecos faciunt. Necesse tamen est, ut lancem in libra ponderibus impositis deprimi sic animum perspicuis cedere. Cie . Acad. - col. 28. Hinc pondera argumentorum dicuntur. Idiotarum enim est, ut facile convinci, itai dissicile compesci Sidon.)13. Caeterum, eum quaelibet sententia suos habere soleat ansertores propugnatores, fit saepenumero, ut ex duabus imo Contrariis opinionibus, utraque sit S dicatur communis. Imo indissensu utraque communis opinio vim suam perdit : Quia sein mutu elidunt, eum duae virtutes pari potestatis coneurrant, ut
12쪽
n. λ -οηtrariam insin ut ineptire videatur mihi, qui hae in re alicuius momenti esse existimat seribentium Auctoritates , quia adversis congressibus se impediunt. I. ubi pugnantia. 88 de R. y quomodo Hieronym de Crevallos libros aliquot congessit commuis
nium opinionum contra communes , nec certo sciri possit, utra si communi ord receptior adeoquα vere 4hm lute communis. aliis hanc, aliis aIiam , c aemunem, communiorem Vel comm unissima mdicentibus tum regulas quasdam radunt DCctores, quomodo vel
communis opinio testimanda . vel quaenam illarum alteri in tu, dicando respondendoque praeserenda sit. Ut videre est apud An. ton Mariam Coratium , in tract commvn. Fin lib. I. ιit a per tot. Reher. in . e. o. n. D. NeviZan. d. i. s. Sylva vi. noeg Alciatum d lib. 4. parerg. c. I 7. Menoch. d. rasum . I. per tot Quae si non satisfaciant , aut in quaestione proposita applicari possint, ut fiunt ipsi quoque incertae Meontroverstes, atque etiam particula resis tum propter conflictum istum opinionum, siummamque incertitudinem c ambiguitatem in arbitrio judicis esse Hunt, xtram velis opinionem sequii pro quo litigantium juduare is de nisque si alterutri parti sit amicus & faveat, secundum eum pronuna: care posse ac pronunciaturum ess Sicut alias etiam ubi duo pares sunt immerito, di ad praemium , locus putatur esse gratificationi Bald ad Constit. Omnem. g. itaque num. I 3. Ac proinde tales quaestiones dubias , seu casus ambiguos , Casus pro amicove amicis c quidam potius contra amisum pronunciarent esset que casu contra amicum. Est enim nonnunquam pravis hic ambitus radversius amicos aut pro his, quibuscum umultates gerant, pronum ciandi faciendique, ne iniuste fecisse videantur. Quintiliani lib. c. I. p. a 4 atque ita iniuste agunt, ne videantur injuste agere. nuneuparunt. Neviz. d. lib. s. n. 74 Menoch. d. Vssumst. I. n. 37.
Vivius vis 398, 29 π o Latii supra allegati : Ut non mianus vere quam acerbe dixisse videatur Anton Faber intractaride error. Interpret oestragmat dec. VI error. 7. infin Imperitiarn
Interpretum e usque progressam esse, ut omnia de quibus dubitant, quantumlibet certa sint , is iuris ratione indubitata, faciant arbitraria, non arbitraria vero illasiola, in quibus errant.
a . Nec ad rem facit , quod Nevizan rubra. n. 74. post
13쪽
Baldum Ioein scunt, id intelligendum esse eum grano sula de ludice non elaudicante, nec dicen e Tu mihi sola places. Nam aut, quod prius dixerant, evertunt, quod tamen evertisse nolunt, aut nihil jeunt. Non enim explicant & nee possim explicare, quis sit Judex non claudicans, aut quis alterutram ex opinionibus eiusmodi eontrariis eligens, ac secundum eam pro amico iudicans, non dioat, Tu mihi siola places. Is Ad normam Juris haec traditio Dd. . id Glosa Mopinis communis,tandemque arbitrium Sc favor Judicis,pro Jure &Iudicandi regula obtruditur, si re vocetur, falsissima esse deprehenditur. Sta-
tim in ipsis Institutionibus Iuris, is de ossici αδ in ν proditum est: Iudicem inprimis illud observare debere, Ne aliter iudicet, quum te
gibus aut Constitutionibus,aut moribus proditum est,&in Novet c. s. edicit Justin omnem ludicem eustodire leges& secundum eas proferre sententiam debere; usique adeo , ut etiamsi ple Imperator in medio litis, restriptum liquod contrarium, aut pragmaticamn -ctionem emiserit, non tamen his, sed LL. pareat; omninb enim se velle ut obtineat id quod Leges eius volunt,talest ira C desent. σίη eerloc omn.jud constituit diserte, Non exemplis, sed Legibus esse iudicandum εkint. 4. ρ . C. de Iudis. Jurare voluit Iudices , omnimodb sese cum veritate&Legum observatione iudicium esse disposituros.Sedo notum illud est, Facti quidem quaestionem in arbitrio i dicantis esse,Juris autem auctoritatem in ejus arbitrio non esse,i II in .stra ad Municipat. l. i. g. 4.s adsenat Turpist. Cum quibus etiam probe consentit Ord Camer Imperia pari. I. it. ν Ἀρν αβ I usus loci siummam hoc aphori sim complexus est Petrus Denaisius in Iure Camerat rit. Assessorum munus Non ex proprio nudoqua arbitrio,sive consscientia sed Legibus Constitutionibusque publicis de probatis consuetudinibus jus dicunto . idque aequaliter inter Omnerisne,dsecti obieiniae sondereAffition quibus verbis manifeste excluditur favor erga amicum, vel sordibus dispertiunt r. L6. Non minus etiam ab ipsi Naturali ratione aberrat hae e Dd. tryditio Nam p aeclare inquit Cicero in ob a is fie Jus, nisi sit -qu bile, non est Jus ob hane ipsam aequabilitatem conservari-
α δ , Lege sunt inventae, quaerum omni hus semper una atque eadem
14쪽
mmi coeperint. De duo sic DIO,libri .dit et o praetores omies ea iura, secundum quae Ius ipsi dicturi essent, albo inscripta proponebrat Nee
enim iura &IL omnes ad Contractus pertinentes, exprimebant nee uno id eodemque tempore faeiebant, nec abs se scripta servabant: sed albi scripturam mutabant saepius, S in hac re multa, ceu Laelia eredit ad gratiam vel odium quorundam fiebant Igitur rogationem tulit, ut&statim in principio Praetores praedicerent, quo iure essent usuri , deinde nequaquam ab eo deflecterent. D At si ad communes opiniones remittamus Judicem si eidem permittamus affectioni induugere is secundum amicum ob nullam aliam causam, quarn quia amucus, sententiam dicere, aequabilitas erit nulla. Nam ripis cominu-ncs opiniones quasi quotidie variant ut mox communis opinio fiat, qtia ante non fuit, aut communis esse desinat, quae fuit eommunisi In dubiis autem istis Quaestionibus, ubi, quae revera communis sit,n scitu quos casus pro amico dicunt; Judex mox in assirmantem, movinneg.ntem partem inclinabit, prout hanc aut illam pro amico esse videbit. Id quod etiam locus citatus Ordinat. Cam Irnperiat insinuat;
Quod se in aequ1biledus esse oporteat adversiis omnes . et aequabulitati in tuenda nihil magis quam affectus erga hunc aut illum litigantem Oh stet. Hoc scriptionis genere si quaestim in dicatur nihil est perniciosius; cum ista ratione captent occasionem, & eo audatacite progrediantur, uidus ad factum inflectant, ac depravent.& de jure iam amrmative Ga n negative respondeant, ut secit ipse Menoch.
7. Deinde absurdum est, in pii vati cuiusqiram potestate esse, iura tonitere&abrogare prolubitu. Atqui, si eam vina&authoritatem tribuimus Glossis & cpinionibus. Dd quam diximus, im hinicuique horum, di vel maxime ignavissimo atque inertissimo. Pone
enim inter duas contrarias sententias, Primam uno,uctore receptio. rem esse, accedat ad ali eram ignavisi: musin stupidissimus aliquis, iam casum pro amico facit.' accedat rursus alius, qui itidem tantum numerum non pondus addat, ut Thersites jam contraria sententia
Jus erit: simul potestatem illisa mimur ra condendi labrogandi.
Statim enim ex Fulgo si Sententia,Glossa, aut Interpte is alicujus te. Iebrioris opinio valebit contra ac si pra Legem; sic Ius vetus ahr gabit, novumque constituet. Aut certe, si non coatra, sed praeter le
15쪽
gem sit, saltem Ius ficiet isod ante non fult. Quomodo dicunt Incam vili nulla certa lege isefinitus sit, etiam unius Doctoris decisio. neminterminis, quamvis si e Lege loquatur si contradictoremn nh. beat, oro Lege allegari posse, Miniudicando sequendam esse. Ut videre est apud revaeum, multis authoritatibus id probantem in prooem. Pract. coscis n. ος reseqq. vid. Hilliger ub. 26. c. a. sit a. p. 39'. Rursus existat aliquis qui ei decisioni contradicat, iam ex neo Cessario probabile meerto controversum adeoque ex Jure non Ius fecerit Sequatur hune alter aut tertius iam contrarium Ius condide. rint. Idemque etiam est,ubi incommunem opinionem res invaluit.&ve enim unius, sive duorum trium aut quatuor Dd ad priorem numerum aceessio,in excessus pro diverso auctorum dissentientium numero, ut putat Coratius i. I. de Commun opinion. tit. 4 inspecto Opinionem eam, quae antea communis non fuit , Communem adeoque Ius esse facit Quid aliud quam aedilitatem gerunt, sine appulil-ragio, ut est in Proverbio, h. e. LL. condendarum abrogandarumisque potestate utuntur, quae ipsis concessa mandataque non est Ee quid esset facilius,quam volenti rem aliquam contra Ius di fas ob in eis re, maxime Principi conducere ali quo g, qui tractatum aliquem in lucem emittentes, sententiam eam, quam ipse velit, asseverarent, adeoque communem facerent ad in suppositione . Titia,eum testamento 34. I. L. Titius. I. de Legat a factum esse putat Alciatu .lib. Gyarerg. . . Sic Thessiricis I9o. n. . Albertum Galeotium ait, dixisse, ruorem M. νε, a iud esse tenendum cum olim contrarium constuluisset: sueorum decis i 34. num I p. post Ioseph. Ludov. decis ea num II scribit: Consulentes penumer6, praemii aviditate, verioribus aliquando opinionibus ornuΙis, salsias opiniones ex illorum numero communes
8. Tum Ius, quoad eius fieri potest, certum atque finitum eΩse oportet at haec Dd. traditio, quae simpliciter numerari suifragia iubet,α ex majore minoreve numero veritatem iustitiamque aestimare, ius omnin incertum infinitumque reddit. Est enim utique tape la-horiosissimum&dinicillimum, quandoque etiam impossibile, sic ire, quaenam ex diversis contrariisque opinionibus, plures habeat asserinis res & pro communi atque receptiore habenda sit. Unde saepe ma- ima libroram atque auctorum innumerorum revolutione opus esto
16쪽
dicunt,ut stlatu quaenam sit eommunis aut eommunior opinio Cl rus in recept Semenι. i. Donatio quasi . n. 7. post eum Thadeus Pisio sis 4 variar resilui cap. 4. n. 6 Corat. d. ii 4. n. 9.σIa Freher. a. lib. a. de fama c. 8. n. 9 cso. Sic Octavius acheranus Ozasius, nisi. s. negativa est crebrior,quia pro ea numeranturque dy pro mim tantum 1 authoritates. Et licet facile inveniantur qui diis Cant, hanc aut illam opinionem esse communem; maxime inter tot compilatores eommunionum opinionum, sive receptarum sententiarum, qui hodie extant tamen iis tuto fidere non possumus: cum non tantum ea res ex ilIorum numero sit, quae non sub sensum aliquem corporis cadunt, sed rationein iudicio percipienda mi ideoque hane aut illam opinionem communem esse, attestanti, non credendusit; non magis quam attestanti hanc vel illam esse consuetudinem rsed talis assertio legitima probanda sit ut quam plurimis authoritati hus confirmat thmannus, vol. I. resp. I a. num. 60. sed etiam accidat
saepMime, ut nobis sententiam aliquam pro veriore & crebriore optinnione illi exponanto obtrudant, quae tamen auctori bus istis, quos in ejus rei comprobationem citant, vel in mentem nunquam venerit, vel ab iis omninh improbata sit ut testatur idem Cothmann. d. resp. Id. 7 π 4 u'modoo Cuiae consultat. 13. asseverat, vix unquam accidisse, quin quae illi Advocati forio scriptis Dd prodita amrma in hant,ipse in medium prolatis eorum ebris prcessenii bus convicerit,aut non esse, aut aliter esse prodita. Et de Michaelis Grassi quadam al. IegationeCommunisopinionis,inquitJo Fichardus,vol. I. eonin s. n. la. tam inaniter ωfalsb allegat, ut deierare persancte ausim, eum nullum istorum locorum, quos adducit , in exisse o Et Thesaur. Aecis . n. 4. nostrorum temporum deplorandam misertim conside. rabis,4 quam parum credendum sit illis Dd, qui audacter contrariam sententiam magis communem dixerunt. Fit autem etiam nimis quam stequenter ut quae olim, vel paulo ante fuit communis opi. nio, hodie non sit; & quae hodie est, paulo post desinat essest Unde non rarti legimus , hanc vel illam opinionem olim fuisse comis munem , vel tempore hujus aut illius , suisse communem casti
17쪽
alia quaeritur apud D quid faciendum Judieiiit, k forte tempore liotis contestatae amrrmativa opinio fuerit communis Dat sententiae sive rei iudicatae tempore, contraria opinio coimunis inveniatur, quae tum in iudicando sequenda sit Corat. d. trac2.ib. 2 .s casu I Fre. her d. e. ult. m. Atqui si semel aliaua opinio est communis, contra eam non potest alia communis in valescere: quia sententia eon. tra communem opinionem rata, est ipsi iure nullarint quae postea in contrarium fiunt sunt sententiae & decisiones contra communem opinionem latae. E. 19. Plura argumenta adversus Communium opinionum auctoritatem necessariam quam Dd ei attribuunt, qui desiderat, vide. re potest Zasium ἈπCoram ad i. a. g. post hunc maxima author tis.
confit 4 n. I 6. seqq. praecipue Vero Dd. Henric Nebel krae libri deis es i. per tot. Quibus adhuc addatur illud parum, aut nihil a d
fensionem istiu traditionis facere compararionem eam, quae a malore numero ut fragiorum in consiliis publicis desium itur, ut m p a ex Alciat. l. 4 parerg. c. I 7. allegaVimus. Quod Lenim opinionem aliquam, majore opinantium numero subnixam, siententiae &rei judica.tae comparant fieri non potest,non debet certe, ut ab eo iure, quasi adhue in fieri esset,& nondum in esse pervenisset,dissentire cuivis contra riumque ius gignere liceret, sed quae contra fiunt aut statuuntur, pro injustis habenda essent. Quod si vero id nondum pro Sententia&re tuo dicata, sed tantum pro votis atquasvrtragiis havent, ad quae sententia aliquando sequi debeat, nondum etiam dici potest, quod sit eom- munis opinio, sive recepta sententia: sed exspectandum est, donec re- Iiqtri quoque, qui deinceps len entiam dicturi sunt, tuerint auditi. Et definiendum etiam esset, quot in uousque aliorum sententiae essent exsipectandis: Quando Opinio communis pro nata di constituta hahenda esset. Vade apparet, rem totam esse perplexam okquasi ine
plicabilem. dio ubi tamen semper observandum est, loqui no hic tantiam de Opinionibus Dd. Le. de Jure nitrDd controverso, quod crisio.
18쪽
Io malore opinantium sive assentientium numero, pro reeepta sta.
tentia,' deoque pro iure obtrudituri: non autem de consentiente recept dique Interpretatione Jurisprudentium 'uae certa pars Juris non sciipti est; dc proprio vocabuloJusCivile appellatur. a. s. Ia 39. σ rio I. Jus consensu receptum, inpr. I, de acquisit. per arrogat. quod Theophilus ibidem interpretatur, νομοδεεσών πολιτικην , αγροφον συνανε- τω σοφῶν hoc est, Ius Civile consensit Jurisprudentium non scriptum, sive Jus, quod sine scripto ex approbatione prudentum receptum est, quomodo etiam intit. I. deos. Iud. in vocabulum , moribus, interpretatur H τῶ σοφῶν νομολο ta,
e eo Iure, quod a sapientibus receptum est speciam ponens pris gener Vide hoc locum elegantem Quintil. . I. Inst. e. 6. in . Quod eoassuetudo sermonis sit Consensus cnon simpliciter plurium edidoctorum: sicut consuetudo vivendi, eonsensius bonorum. ai. Hanc Iuris speciem, siquis per vocabul. Communis Opini. onis intelligat, recte dixerit Judicem in iudicando in JCtum in reis spondendo et ommunem Opinionem sequi deberes ubi communia opinio non veritati nec minori diῖssentientium numero, sed propriae Cpinioni, praesumptaequo aequitati judicantis opponitur : Quam fleipsa ordinitio Cam Imperiat. damnat, ut ex loco supra citato mainanitestum est. Uertim is non est vulgaris Musitatus eius appella. tionis usus di sed iste potius, ut significet sententiam super controversio Juris articulo a pluribus Dd asseveratam aut receptam. Daqua communi opinione intelligenda sunt ea, quae superius ei quae tu perius contra
21. Atque ex hoe fonte sive principio, de casibus ν amissdictis , statuendum ex quod, qui non fecerunt , potius ad alia omnia delapsi sunt, quam ut Iudicem in eiusmodi Quaestionibus seu casibus dubiis ad Juris praescriptum hortarentur et ut videre est apud
ain. Us numer. 467 es seqq. Anton Thesaur. Quem reprehendit Bacho v. is no ad Treuit. lib. r. disput. .in vult omnino,
esse Casius aliquos pro Amico. Sed iipsius in monte re exempl.
Polit. lib. a. c. o. pag. 43. pro iisdem iacit, eum inquit: Da, quod at
hi male sicit. Judex iudicet inuid magni mali ex Primum in Noba Iesia, di in qua haud valde intersit, Titius an Sejus vineat. Deinde a
19쪽
lare parva; in agello, in praediolo, in pecuniola habeat, eui Iudex
donat. in decis Perimontanis deci . 89 per tot pracipuὸ num. 3 cs
deci .aos. num ii. si 3 ubi licet dicat Casius pro amico potius nominandos esse Casus pro diabolo : Quod causam praebent, ut ad ins ros quis detrudatur: tamen Judicem ad Regulam a Justiniano prat. scriptam, ut non aliter iudicet, quam Legibus aut Constitutionibus, aut moribus proditum est non remittit; Ied potius vult, ut Judex aut dicat, sibi non liquere; quo tamen modo res uon judicatur, vellis Blvitur, sed indecisa mane aut litigantes hortetur ad concordiam clatransigere iubeat quod tamen suadere tantum potest Judex, non cogere Culac lib. a Obs L in . Parthen litig libri. c. 4. num a I. Langi lib. .semest . eap. 4. aut λrte dirimat. Quaestiones enim Juria, sorte dirimi possunt; non facti ait Harint in cfidno DLutipos vid Alber Gentii ad Rub C. de oratisi Mathemat. aut rem per medium dividatri sic Bartol. i. 4.siduo .futi possit quod tamen arbitri potius est, quam Judicis: arg. l. 79. l. f. de Iudic.&rigulariter rusticorum dicitur esse Iudicum in i rin. ada Nesenniuae. 3 1 de N. G. de quo pluribus tractat Ian. Langiaeus d. libbr. e. semesr. e. 4 vel certe ad Legislatorem pertinet generale Ius, quod in futurum valeat, constituturum non ad Judicem de jure Litigantium &certa facti specie proposita, sententiam dicturum.
a 3. Longe prudentius & religiosius Judicem atque JCtum.
qu modo ille in iudicando, hic in respondendo, circa ejusmodi da-hias atque controversias Dd opiniones sese gerere debeat, instruit meotius Vigellus JCtus gravissimus,lum in ratione legendi juris controversi, quam methodos uris controversi praemisit, tum in libello Germanico eui titulum fecit Reuerbulleiri in quibus ut aliis libris suis, quos quilibet verae germanaeque Jurisprudentiae Studiosius sibi quam commendatissimos habere debet, ex ipsis sontibus Juris nostri, quod per se religiosissimum prudentissimumque est,artem judicandi Eve judiciariam docet perpetud memor illorum praeceptorum luris: quod Judex non aliter judicare debeat, quam L onstitutionibus, aut motibus proditum est quodque facti quidem Quaestio, at non etiam Iuris aut horitas in arbitrio iudicantis sit. 24. Inoriinis autem distinguit, inter Causiam ordinariam, quae
rapaciali aliqua Lege, de cujus aterpretationa controveri est,
20쪽
dependet: eausam extraordinariam, quae nulla sipeciali Lege defi4nita, iudicantis arbitrio relinquitur. as. De ordituriis hanc proponit regulam quod regulariter contra eum , qui se in istiusmodi iure controverto fundat, sive a. gendo sive excipiendo, sive replicando, si va duplicando id fiat. respondendum ac iudicandum sit subiectis tamen Exceptionibus aliqaot, quarum hae sunt praecipuae Nisi is , qui se indurecontroveris fundat, praesumptionem iuris pro se habeat et praesumptionem, inquam, non dubiam, quam nulla lex specialis elidat M Nisi quis speciali Iege eaque haud obscura, suam intentionem,
puta actionem, exceptionem replicationem, aut duplicationem proin haverrer cum contraria opinio non atque peciali Lege niteretur; D Nisi evidens, quae sine manitest contrariae sententiae calumn: a, dubitationem nullam admittat, aequitas sit pro eo, qui in tentionem suam indure controversis fundat.
26. De extraordinariis vero causis, quas ipsi Leges arbitrio Judicis permittunt, Regulam tradit hanes quod in iis Judex causa cognita pro qualitate negotii Juris controversi , nunc Affirmatia
am , nunc Negativam partem , prout ei aequius vel verisimilius vide hitur sequi possit: ita tamen , ut nec modum arbitrii, quem ei Lex praescribit, excedat, nec ex causa aliqua quete legibu Inonrais peritur approbata actionem, eXeeptionem, replicationem aut duinplicationem concedat; nec affectibus indulgeat, sed honam fidem
di iuris normam ubique equatur Quae omnia dictis locis herius declarantur, Legibus confirmantur,et exemplis illustra nistur aeut lectuin observat dignissima summeque necessaria, diis Iigenter legi memorique mente perpetuo teneri debent. a . Haec igitur in genere de Casibus pro Amico, k quae si dem originem praebuerunt, Glossis atque Communibus opinioni
bus D praefati ad ipsas species sive Exempla Casuum pro misisse nunc accedimu .