장음표시 사용
21쪽
An in legitima succe ne scendentium, cum
parentes Paterni re materni pares gradu concurrunt , distinctio ba. aeorum facienda fi t ut paterna solis pasernis, re materna solis matrem Parentibus deferamur. e ad eos revenantur i
RImum exemplum Casuum pro amIeo assumam ex regula illa vulgata i quae in successionibus ab in . testato usurpari solet: PATERNA PATERNlS, MATERNA MATERNIS sive ut est in versum redacta , MATERNIS CEDANT MATERNA , M PATERNA PATERNIS. βώο γι ιversionis
vocat Guillelmus Ranchinus in tractat. sucessabist ε. g. 4. num. g. qui libellus editus est etiam sub nomine Joh Winei JCti,utulo taneum & praefationibus mutatis, in ipso vero tractatu retentis iisdem omninb verbis, deformis, imbs chartis iisdem ut ne illud quidem sit mutatum, quod Stephanus Ranchinus Authoris Pater dicitur. Haec autem regula, licet non tantum in Ascendentium, Ied etiam m Desicendentium & Collateralium , successione adhiberi consu Veritis praecipue tamen cirea astendentes de ea controvertitur. Eoisque solo in casu voeatur quaisti dubiissima in Jure . a Baldois n. ello, in tract de dote paWt. o. qua'. 4. num. s. passus valde ambiguus quaestio in Practicii pro amico, a Jaisne in L P . te . . I. at num. os .f. Iolui. matrimis casus mirubilis, a Paul. Castrens in I. quodscitis. 3. g. sin autem num 3. C. de bon qua ι . gravis atq; a multis annis controversa ouaestio, Mynsingerocent. obcs s. dubium singulare atque subtile ab Anton Come- i in comm utar ad L. Axιammis i. e Taurinam. n. 7. Mardua qua
22쪽
eaque esse communem opinionem Contra communem, notat non tantum Carvallos Q culo communium opinionum eontra Communes. om. I. quast. Io I sed etiam citatis auctoribus fonge pluribus, aliis assirmativam . aliis negativam sententiam communem, aut communiorem ammantibus, docent ira quellus, de retractu ges. risitio, Gloge . . I . num in o I COVarruvias, tract de successa Imesar num. a. ubi etiam quaestionem hane egregiam nominati Vasquius , in tractatu de uecessionib- rom,qui est de successons resolvitone lib. a. f. a. num 'I. Gabrielius lib. 4. fulserit de sueessab intestat renelus. 3. Uivius L 2. commvn opis num ait vel u/s hodie, in ejus Disa eommvn opis lib. a. pin. 98. hesaur in de cis Hemone deci a7. per totam, MomeZ in . l. 6. Tauri. n. 7.
a. Potest autem Casus contingere furibus mod s veluti iti Parentibus prim gradus, Patre matre si his super ibus, moariatur filius intestatus, cui viis quaedam donaverat Mater, Avuna cuius aut Matertera quaedam Pater, Patruus aut Amhaiquo easi ad Patrem pertinere volunt res, quae vel ab ipso, vel aliis eae linea paterna , sive adgnatis ad filium perva nerunt, materna autem vel materni generis bona, ad matrem revocari: a Verb demum , quae adiunde, quam ab agnatis aut cognatis defuncti Oh enerunt ex m. quis portionibus dividi inter Patrem matrem. r. Item in Parentibus secundi gradus, avo aut a la, Paterno vel Paterna 6cavo aut avia , materno vel materna si forsan nepote post Patrem matremque mortuo intestato coneurrant avus paώternus' avia materna quo casi ad avum reverti volunt, non
tantum quae ab ipsio, sed etiam quae Patre, adiisque lineae paterna personis ad nepotem pervenerunt is aviam autem ea, quae veluti ipsio donata luerunt deiuncto , vel ab aliis, qui ex ipsius latere lunt, etsi3nis ad eum pervenerunt. Et sic de raeteris casibus si milibus, Ranchi d. g. 4 n. 8. Castrens ind. l. Quodscitis. S. .aa
Ex qua generali do na deciditur easus eelatior: Si fiaIia , cui Pater dotem dedetit, di pro ea stipulatus sit, de ellarii, r. sitia
23쪽
Patre, Matre & fratribus atque sororibus, quod tum solus Pater Indolesuccedat, ut illi loquuntur sive ad solum Patrem dos reverta tur, non etiam ad matrem aut sta tresvi sorores. Quomodbsuper facto consultus, respondit Bartol is C sit. 8. num 4 cxco m. 2Is. num. 4. Est enim ex errore duplicatum, ut Jasio monet. Eandemque decisionem repetit in laliura ad I. post dotem. r. al. 4i f. solut matrιmon. num . . sive ult quem secutus est Ludov. Ro. nu inivnfil. 4n in utrumque refert ac sequitur Jasion in ea d. t. n. Icis di alii alibi. s. Auctor huius sententiae est is, quem modo diximus, Bar-tolus, qui eam proposivit, tum in locis duobus modo citatisci tum in Authent. Itaque .um a C Comman de succus 4 d. l. quod scitis n. g. autem in ρν. C. de ora qua ibb. qui & ibidem te primum huius sententiae Authorem ess , non dissimulat dum protitetur, is litum easium non scire extare alibi , nec in textu, nec in G ossis nee per aliquos Dd. testatur Forstetus in i ct de succes ADtest. lib. conclus 4 uum. 6. uelim Bariosi auctoritate concla,sionem eam nlti, ut primus eam, aequitate quadam, ut ipse Putaverie, motus inmmeritatque excogitaverit. Quomogo&alii hujus sententiae reserunt, de passim Barioli nactrinam Barioli Eciis scinem. Harioli sententiam, Barioli opinionem appellant: dc omnes antiquos anta Bariolum in contraria sententia suum aiunt ut notat etiam Thesaur. d. duis. 7. num. a. . Contrarium ti ante eum Forsterus d. loe . num. a. Licet enim B.ldus novellus, in loco supra citato sub num s a. etiam authoritatem Glossiae primaein s cundae. itemque auctoritatem Cyni pro via essententist adducat tamen id non ad ipsam hau doctrinam primari pertinet sed ad lectionem &rinterpretationem. d. l. 3. C. de bon qua libb. ex qua dO- .ruina illa deducitur 6. Bariolum deinceps secuti sunt plurimi magnae autoritatisti nominis viri ut si auctoritatibus certandum sit , eius siententia superior, aut certe par sit futura quod desistentur illi qui eam
24쪽
7. Fundamenrum hujus sententiae artolus ponit unice intextu . quod scitis ver 3. a tem C. de bon qua liab. Cujus verba sunt haec ' Sin autem idem Nepos superstitibus tam Patre
quam avo paterno diem suum sine liberis obierit, eorum domi Mnium, quae ad ipsium ex Matre, vel ab eius linea pervenerin .non ad avum sed ad Patrem ejus perveniat, usufructu videlicet, in huiusmodi casibus avo, dum supererit, reservando. Quem textum ut plane singularem, nec alibi extantem, laudat Bariolus in DEIυνώ od uodsita es 4 ad 4 Autb. Itaque C. Commun. a. successi a d. l. Post dotem Τ. Diat matrim. Unde textum illum capitalem vocat Anton. Om eZ in Comment ad LL. Tauriavi . s. num. g. vers. Nec obstat. Sicut autem ariolus neque textum,
neque glossam, neque Doctoris alicuius dictum, ullo alio in loco in hanc siententiam exstare profitetur: ita neque rationem aliquam aut argumentum pro eadem confirm snda adducit Undi conse. quitur, fundamento hoc eversi eversam esse Barioli opinionem super eo aedificatam.
s. At qui Bariolum secuti siunt, etiam aliis quibusdam ara
mentis suffulcire sunt conatici maxime cum viderent, eam a Raynero de Forolivio, Baldo, saliceto, Raphael , Corneo, Confit. 7.tib. Fulgo si , Raphael Cumano, Decio, aliisque pariter m
gni nominis atque avit horitatis Dd improbari sat ad Barioli quidem sententiam subruendam totus fuit Decius, qui multis in Iocis adversus eam consuluit adductis rationibus lauthoritati-hus, quae pro eo pugnant ut Consil. 4. num. o. D. II. &Consil. 86. num et . inci volum. Consil. 7. ina volum. Ranchin. ἀ3. I n. O. p. 2IO. J0. Adducunt igitur praeterea argumentum hoe r quod etiam in sueeessione collaterali , concurrentibus fratribus eonsanguineis eum uterinis, illi in paternis hi vero in maternis bonis preferan. tur Id quod constitutum aiunt, per t. de emancipatis. 3. et Lexeeptis C. de usitim hered. Unde , tanquam argumento a pari. v. etiam a minore ad maius, inserunt. Si in luccessione transversialium distinctio eiusmodi bonorum facienda est faciendam etiam esse in successione ascendentium Q quidem tant magis, eum ascendentium successio dignior sit successione transversalium,
25쪽
eamque sepe excludat. Jision inae . post dotem. n. ro Thessaur. ἀ-27. I. g. Et quamvis e M. Min simili & qui hane sententiam improbant, Forsterus d. ι . cap. 4. 7. WAnton. GomeZ ad d. l. 6. Tauri num . Adducit quidem etiam ipse B tolus hanc doctrinam de transversalium successionea Itaque sed non ut in argumentum sive confirmationem dimerentiae ejus de qua disputamus non argumentando, inqu- , sed opo nendo sive indicando. io utuntur etiam argumento exu eum aliis. 4. C. de secand. Nupi deprompto, ubi ε in descendentium suceessione simile quid constitutum est nimirum, ut matre ex duobus matrimoniis liberos habente, fit mortua, liberi, qui ex secundo matrimoniosiuscepti sunt, sponsalitiam largitatem, quam vir secundus in uxorem con tulit, in solidum habeant: ex priore vero matrimonio suscepti liis
heri, nihil inde utilitatis nabeant; ulcissim, h. e. ut ex quolibet coniugio l beri sponsalitiam largitatem, , suo Patre in matrein colis latam, sibi vindicent; In ea consequenda , alios liberos ex alio latre uos, excludare. Unde ite iam quasi ex pari aut simili iniserunt Etiam in Parentum successione, paterna bona ad paternos, materna verbad maternos parentes reverti debere Ludoric Romanus. Consi. 4o ex eo Forster. d. lac. n. 8. ωGamra add. ι.ε. Tauri n. 7 vers. Secundo facit etiam. ii Sedra sequitate naturali hanc sententiam praepollere existumant : moti argumento ex L cum oportet. 6. C. de bon qua libb. de
inprimis ex . igitur liberi I. I. per qua pers cuique aeq. Ubi Justinianus Jus illud vetus, quo quicquid filius acquirebat, Patri
acquirebatur , mutaturus a sancivit, ut proprietas earum rerum,
quas liberi aliunde, quam ex re Patris acquirerent, ad liberos pertineret, eorum Vero bonorum, qua ex re Patris ad studiarenti proprii eatas Patri cederet hoc addito elogio suae enim invidia est, quod ex Patris occasione prosectum est, hoc aseum reverti Theseur. d. decisis . num 3 si , Pro qua opinione facis aequitati ratio ita , Iastiniano considerata c. SchneideK. in Instit tit de hared qua ab intest defeν sub secundo ordine succedendi num. a. Forster. . . . num. 9. BOrcholt de grad. q. ai Gome d. num. 7 ver Auar ιὸ Laci textin. achin lib. c. contris. 4. f. Iundaminium unde
26쪽
st his sententiam tanquam aequiorem , mitiorem Si rationi con lentaneam , eomesendant alterique praeserunt, ut videre est apud Theaur eli Selineidev v. d. loe. Et profitetur etiam Forsterus, Bariolum aequitate quadam , ut ipse putaverit, hanc opinionem effinxisse & excogitasse, ut se pr. dict. 32 Denique sequaces artoli, movit ipsa Barioli auctoriis tasu Et posteriores etiam sequacium multitudo , h. opinionis
in . . ost dotem istim io7. quamvis consessiis esset, Raphaeli Cumano semper eam opinionem, quae est contra Bariolum, fui silvisam verissimam & indubitatam is seipsum vidisse tempore Juventutis suae, suisse conssilium contra eandem sententiam, perplerosque biennes d. studii icinensis quamvis etiam nullam omnino rationem pro confirmatione sententiae Bartolinae adducat, praeter responsionem quandam ad argumentum adversariorum, de correctione . l. 3. nihil tamen minus, cum quid tenendum sit. quaerit; respondet : Ego teneo opinionem Barioli, secundum quam conssileremo iudicarem. Et Baldus novellus is d. ιν de dot paye.
Ia quas M.fub num. a. e. Bemria inquit achaee opinio quae scilicet eontra Bariolum est posset realiter,in sine dissicultate aliqua tener in via disiputationis, Miniuncto urisci licet in via
consulendi iudicandi non auderem recedere ab opinione Barioli. Quod ipsi Jason annotavit, in Deo citat , sub num. Ios &πε- laur in , decis a quamvis fundamentum Barioli a Corneo cori arruvia eversum esse, utim. a. agnovisset, nee deinceps quicquam, praeter leviculas quasdam coniecturas adducat, tamen num. I. inquit: Semper mihi placuit Bartoli distinctio, quae gravissimorum Interpretumin Consulentium authoritate non destituitur. Et Francilς. ivius M'. a. commun opinisum. 8. sive . ut est hodie in bivis ommun vis opin s 98. etsi nihil praeter authoritatem artoli, iumerum sequacium, adeoque communem opinionem addu- sisset fidenter tamen concludit adversius dissentientes, his vecti e Verum, quicquid istim suadeant, fatuum foret in actu practico recedere ab opinione praemissa Bartolio sequacium: quae verassa Metionabilis Dat qua apparet, ex stupra relatis.
I a s Duo alia argumenta, quae adducit Gomea talor. Apri a cis,
27쪽
eit vers Tert o Dest re vers uini facit. Quorum illud quidem
desiumptum ex ι sit qui ex bonis 6 demul. viz. subsit hoc ver ac sed si plures Io. . in arrogato. c. d. t. consilio praeteri. mus, quod nimis longe petita frivolaque sint quae multo facilius resutantur, quam in argumentum aliquod tolerabile conforman. tur. J34. Videamus nunc, quam praeclard sese unda renta4 argumenta sententiae Bartolinae habeant.
s. Et primum quidem, quod ad ipsius artoli iundamen. tum sive textum capitalem mes modicitu. 3. . Sin autem C. d. λου qua lib. attinetri non mod satisfactum est eidem abunde a
Forstero . c. 4. num o Ranchino, d. g. 4. num. 9. Factam. lib. 6. controv. Iur. e. 44 m nullam vers. Nam quod habetur WCovaris Navia, subd. num a. g. verum enimver). Om eZio, add. l. 6. Tatirinum. 8 vers. nec obstat. Sed etiam ipse Verborum tenor supra a no-
his recitatus, talis est, ut eum a senis Bara olino longe abesse intelligant omnes quibus aliquid est cordis, dueerebrum in capite quod idem Ranchinus dixit, δειε . num. 8. Neque enim loquitur de concursti avi paterni, civi materni, sive non loquitur, de casu, quo nepos aliquis sit mortuus, relictis parentibus diveriarum lineatum, ejusdem gradus, videlicet avo ex linea paterna, Mavo alio ex linea materna ut per principii petitionem tanquam certum prae in supponit Bariolusa sed loquitur diserte de concursi Patrisin avi Paternio si filius & respective nepos mortuus, re 'icto Patre io,&avo Paterno adeoque parentibus iisdem lineae in diversi gradus equod vox patereo, expresis adjecta , evidenter docet Mevincunt: tum verba Idem nepos dictum enim fuit iis Depriseipitriis de nepote, qui iure peculi videbatur lucrum dolis adventitiae, a matre ad se devolutum acula irere. Atqui id de avo materno accipi nequit, sed tantum de Paterno Eius enim est, habere potestatem in nepotem in per nepotem iure peculi acquiri tum se. xis ejus se quo usius fiuctus bonorum illorum nepotis , avo desertur qnem non materno, sed paterno deserri constat. Et omni-nb legis eius totius, tria sunt enuntiatam. Ut nec filia lucrum do. riationis propter nuptias , nec filius lucrum dotis Patri acquirat.
ii Uentia mortua, relictis liberis, luerum ejusmodi ad hosce libe.
28쪽
ros, qui patris eius, de quo propositum est, nepotes fiunt pertineat excluso tum patre suo, h. e. filjae ejus marito, tum avo tuo, h. e. filjete ejus Patre, Idem , si mortuus sit filius, relictis liberis, quam is vis hic non appareat dubitandi ratio , quomodo matri videatur acquirere , nec de Matre quicquam dicatur. III. Ut his liberis postea morientibus, ad eorum patrem pertineant huiusmodi uera, quoad proprieatem , usiusfructus vero Volaterno cedat. Quae omnia nihil ad praesentet Quaestionem facere, nec argumentum ullum, quod vel in sipeciem pro hac sententia faciat, praebere manifestum est. Ut vero sine fidain authoritate librorum Authentico irum, sineque ulla neeessitate , novi Minsolentis iuris introducendi causi tenorem verborum immutermisci aut certe lectionem pro sus incertam dubiamque, pro certa, adeoque fundamento alicuius sententiae, arripiamus, aliisque obtrudamus , id quidem nec iuris, nee rationis est ab Interpretis certe officio nimium quam alimnum J Fatendum tamen interim est, contra Baldum , aliosque veteres Interpretes tales, qui illam lectionem artoli admiserunt rnon omnino de nihilo hoc fundamentum effeci quae&causa suit, ea
Baldu f. l. eumsciis, per . t 8.eorrectam esse vel certe in lucris nuptialibus locum habere diceret. 16. Secund6. ad argumentum it de emane patis. I Io ult et de legit hered. allegato limili iure, quod in line colla terati, in sutis cessione fiat in consanguineorum de uterinorum concurrentium obtineat, quod attinet non est aeque facilis, neque tam consentiens Interpretum resiponsio Purissi enim antecedens concedunt, quod scilicet interfatres regula illa obtineat Paterna paternis, materna materis nisci ideoque consequentiam tantum negant, non permittentes, ut, quod in statribus isto casu singulariter constitutum est, adparentes extendatur. Orster. d. cap. 4. num. ao ubi etiam diversitatis rationem indicatu ac praeterea legi illiper Nova derogatum esse. Ran.
chinus d. go . num. . . unde merito ver aluam non mutat Salicet. in Authent. Ita, num a C. Com is successGOme Z. d. num. 8 veσμα
que obstat etiam Grassus in .successio ab intestato quast in punctia qua M. num ., sin, Constit. Eleca Saxon. Augustiyret. 3: con fit citibi Moller. vid. omninb consilia Altori T. 37. ubi& Ago&Glom,4 Dynus: Cynusvi alii pro hae sententia citantur, quaes exis
29쪽
pressi Iuris ε eommuniter recepta dieitur. add. eontritium eon.
ullum. 6. II. Alii ver non tantum eonsequentiam non admittunt, sed ipsum quoque antecedens neg. ni. Negant, inquam, in siccession transversali, concurrente fratre eonsanguineo cum fratre uterino, d linstinctionem honorum faciendam esse; ut fratri paterno, hoc est, coninsanguine bona a patre, vel linea paterna profecta deserantur: matern vero fratri, h. e. uterino; hona matem vel materni Moeris praecipua sint, ut post Fulgosium & Comeum in Auth. 1 f. C. Co-- de successsatuit Fachin. d. lib. 6. controvocap. 4. in . re v. s. per . late Plebst, Maus Murtenbeeticum dist. . th. I 36. ubi plures citat. Hunnius ad Treuti vot a. s. l. th. e. s Ut frustra nunc Tiraqueulus de retraes eo anguis. g. 14 glassa. -m 4 dicturus, se non reperire dissentientem, nisi Fulgosium JI8. Et certe ad conssequentiae rationem quod attinet, eam In arsumento illo nullam esse,in nihil praeter levem eoniecturam inde existere, non possunt ignorare aut dissileri etiam illi ipsi, qui argumento sto utuntur tum, quia nec Battolum argumento eo usium esse
vident tum,quia ipsi quoque communiter consequentiam illam non admittunt in transversalibus ulterioribus praeter fratres & Broras; aut certe fratrum&ubrorum liberos, ut videre est apud Gabrielium,
s Ludovicum Bologninum in addit ad Matth. Mathemat tractat. de success ab intestat. articul. 3. prinestat. n. . inci . Non μη nussi. Grubald in commvn. Opin. sub tit successio. cons guine , sive conclus. 4. Covaru in sepe dicta Epitome successonis ab Intestato num. 8. f. D eid es animadoeνtendum Ranchinum a. 4. n. IJ Forsterum lib. g. de successis intest ea 9 num. 9. Schneidevvin. in Instit. tit. de hereLaua ab intes defer sub rubric de terιio ordin succedendi num a Bo cholt de gradibus paca 8. o a s Academ Altorfinam in rem . Iuris octav. . aber reiidem Miters huc in No pari. V. e. II. num. I 6. Vivium in S=lva commvn opis l. r. opin 3 3 s. n. a.d Grassum in successio ab intestato quas. i. n. a. Franciseus de Bare in tract. deflueresssi is tit. 3. num. s. abietiam citatur Meyn id libr. 6. cap. 9o.Hilliger.
ιιιν. 9. D. E. capite a literariis. miscedente verb, quod videlicet in fratrem eonfiat
30쪽
guineorum&uterinorum concursu, distinctio bonorum facienda sit; etsi Dd plerique consentiant ut ex supr dictis patet ac inter hos,
quod mireris, ipse quoque Culaeius Nov. 84 sconsultat. 2 .re inparat. C. de legitim hered nullum tamen certum in jure sundamentnm habet. Nam quod adleg de ancipatis. 13. C delegitim hered ex qua id depromimr, attinet: recte docuit Relinaeus lib. 6. controυ.jur. c. s. a quo tamen cavendum esse monet Barry loe. Dp ei; seo forsan ratione juris in Gallia recepti ex consuetudine P idem etiam opero-ae docet, ni si quod in com mode dc ambigue loquitur in propositione. Plebst in ure Uurtenberg. dii'. 4 part thes I 36. tradit etiam Hunnius inresolui. Treui voLa b. 3. th s. 2so. postea etiam a s a ditq; αι L .per Novel Lis corrigi melius Maccuratius Bachovius ibid. ios s. σχq loqui in ea Justinianum non de fratre uterino, sed de fratre eo, quem vu)gb Germanum vocamus, hoc est, quidefuncto non tantum ex latere paterno sed etiam ex materno latere eo tuo stas sit: ut is alteri fratri consanguineo, h. e. qui de fiundo tantum ex latere paterno conjunctus sit, praeferatur in bonis, quae defunctus frater , matre consecutus est. Ac proinde verba illa legis, ex eadem matre, accipienda sunt cumulative, quasi dictum esset, etiam ex ea dem matrer quod & vox eadem innuit non autem privative , quasi di
Ceretur, tantum ex eάdem matre, ves potius, tantum ex matre.
ao. Quae interpretatio ut per se probabilis est cita confirmatu adhue amplius ex eo, quod tempore promulgatae eius Constitutionis, fratres uterini nondum admitterentur ad successionem in ordine fratrum, sed in ordine aliorum cosnatorum. Primuin entis ad Beces sionem in ordine fratrum admissi sunt. WH meminimus. s. d. t. quae blinennio post nimirum An Idib.Octobris.cum lci lata esset ab Nov. Ap.rga. lata est. In cujus a. ita definit Justinianus, sed nee fratrem, vel Brorem uterinos concedimus in cognationis loco relinqui Deindeprobabilis etiam sit ex eo inuod de fratribus consanguineis tantum, nihil in ea lege dicitur quod sicil & illi in bonis Paternis praeserantur statribus uterinis tantum. Id quod tamen ratio require-hat, ut diceretura si is sensus esse legis deberet, quem vulg6 dicunt, fratres Paternos sive consanguineos in paternis, maternos autem sive .uterinos in maternis bonis praesem. Denique verisimilior etiamsi ex
re, quod Justinian Missi II 8 ia qua totam sere successionis legi,