Poetae latini minores ... quae notis veteribus ac novis illustravit N.E. Lemaire

발행: 1826년

분량: 577페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

Nunc mihi vix duo sunt: inopem me copia fecit.

negantem. Hunc ipse sequiatus sum.

- Qtiisque pedes Aobtii. Ludit in ambiguo verbo quinque pedum, quod ad mensuram pertinet, et Morum pedum , quos podagra debilitabat. C set. Milicet justa militum statura apud Romanos erat quinque pedum et supra. Vegetius de Re mil. lib. I, p. 5 : . Proceritatem tironum ad

incommam seio semper exactam,

ita, ut senos pedes, vel certe quinos et denas tineias habentes pr harentur Bunemannus praeterea

xeitat locum e Dosithei Magistri Iihi. III, sive Hadriani Imp. sententiis , quas Goldastus eum nolis odidit Geneu. Isor, et repetiit Fa-hricius, Bibl. Gr. vol XII, p. 5r6. Ibi pag. ru Gold. narratur , quem

dam militaro cupientem quaerenti Hadriano viae, icta6e χtic responis disse mora και εαtσυ. Golda stus ad eum loeum etiam aenigmatis Symposii sub lemmate Mitis podagrietis meminit . idque ait nee Petr. Pithonum, nee Ioa Castalionem inistellexisse. 3. copia redine B et Pstr. - Inoispem me evia feeis. Aperte imitatur

Ovidium, Mel. III, 466, ubi Narcissus, sui ipsius in iante captus amore, inquii: . Quod cupio me- eum est i inopem me eopia seeitis. Prout hie umbraε suae copia et sa- cultate inops erat amatae sormae, ita inops et incligus pedum tactus erat miles ipsa pedum podagra distoristorum eOpia et tumore. Seneca de Ira, lib. I, c. I 6, p. 37, Gron. . nec corporihus eopia vitiosi tumoris inistensis , morbus inerementum est. sed pestilens abundantia . . Nostri Symposii Strategus , ut Plauti verbo utar , paullo aliter explicat. Utrumque rerte verum. Bus. Die igitur eviam accipit de humoris vitiosi adfluentia in podagra, quae debilitatem pedum esseit. Mihi auctor, mera verborum Ovidii aeeom. modatione, copiam exterius advenientem innuere videtur, nempe vini et ethorum copiosius ingest rum intemperantiam, quam Parentem Podagrae esse satis constat.

XCII. LUSCUS ALLIUM VENDENS '.

CERNEn E jam fas est, quod vix tibi credere fas est. Unus inest oculus, capitum sed milia multa.

raseus alios mendens B. et Per. ceram vilitim tenens C. raseras aliam

mendens Pith. Gaetis Cast. Waleh. et al. qui titulus imper eius est. I. cerne, liceti propius, quod Per. cernere jam fas est, quod Pith. et

Cast a. Unus enim est A. cultis Per. capitum sed milia mtitia. Per. eaiapita, nisi titulus moneret allia signiscari , poterant et alia herharum. quae a poetis et rei rustieae scriptoribus laudantur, eapita intelligi, ut pupaverum , et cognati generis . porri et ceparum , quae in caput nutriuntur, quarumque in deseri.

432쪽

EN IG MΑΤΑ. 4ai Qui, quod habet, vendit, quod non habet, unde parabit p

ptione saepius eapitum meminit Plinius lib. XIX , cap. 6, s. 3α, 33, 34 ; siquidem inprἱinis eripitatum porrum, tit Columellae XI, 3, M. et Pallad. Febr. α4, celebratur; tinde auctor Moreti, v. 74 : . capiti nomen debentia porra is dixit. Sed hoc loco allium praecipue signi si-

eari, eaphtim milia multa indieant, quia caput allii multis eohaerentibushulbis vel nueleis compaetum et coagmentatum est, ut anulta, pro uno, capita habere videatur. Viae Plin. l. e. sest. 34.

3. Quo quod habet A. Qui , quod habes D. et Per. et Pith. Quo*tiothisbet B. Qtiid qtiod habet C. Quidquid holoe Cast. Waleb. et Bl. Qui, quod haBet, vendit, h. e. Qui Capita vendit, quae habet, unde ille oculum , partem capitis, quam non habet, parabit 3 Havs.

I NTER luci serum cuilum terrasque jacentes Aera per medium docta meat arte viator;

Do Funambulo et petauris avariae exstant deseriptiones Manilii. V, 65o seqq. Martialis. II, 86: Iuvenalis, XIV, 266, 27α; Claudiatii de Cong. Mall. 3aa; prudentii Hamariig. 36 ; Aniti t. Lat. Biirmanti . lib. III, epigr. Ips, quae

Cum nostro aenig. collatae illi lucem adsunssent. r. me tatim Α. Dei tim B. et C. et D. et Per. Glossa tamen in B. adscripsit Desertim, quod etiam habent Pith. et Cast. - Terrasgus jacentes, expressisse videtur e Viriagilio, AEn. I, II 4 : . Despiciens mare velivolum terrasqueiacente , i. e. in serius positas. Soraeea Dconsopposuit edyto Epist. ει, pr. . Quum plurima loea evomant ignena, non tantum edita, qu d crebrius evenit, quia ignis in altissimum essertur, sed etiam jaeentia M. BUR.

a. Aeria per mediam. Prudentius l. C. . Per aerium pendens audaeia

tatus iter . . - Doctia meat A. et D. et E. et Per. Et Pith. Mete C. Merias Cast. - metia meat arte mlator. Sic Meltim et aeriam viatorem adpellatianambulum epἰgramma Antholog.eii. .. Stuppea suppositis tenduntur

vincula lignis , Quae sdo adscendit docta iuventa gladii; Quae super

aerius protendit crura via DT .. Meiare hoc sensu saepissime apud Veteres usitatum esse demonstrat

Atithol. Lat. Bormann. lib. VI.ei igr. 8a, ubi vs. 5 : - Non iam intrabar sumptis te, Daedale, pennia

Isse per aetherios, natura errante. meatus is, ubi monetis retherii dicuti. tur, ut aetherium iter de Mercurio ,

433쪽

422 SYMPOS II

Scinita sed brevis est, pedibus nec susticit ipsis.

3. Semira sed se is est. Tenues sine simiae creastis v eat Manilius i. c. gratatis vias Martiniis. graei mradentem epigr. v. s. Et semitam proprie esse angustam , et tenuem

distinctam a via , probant viri doeti cia Phaedr. lib. III, P log. v. 38. - Ped btis nee stiolate ipsis, h. e. Semita illa, qua incedit lanamhuius . nempe furiis, tam angusta est, ut Plantam pedum non eapiat. Similiter Plinius, Paneg. cap. 22, de hominibus loquens, qui in aedium

ieetis haerentes speclarent, locuineos occupasse dicit qui, is non nisi suspensum et instabile vestigium Caperetis, h. e. qui ita angustus es.set , ut non totam pedis plantam , sed ut digitos solos, vel calcem ca

peret.

IN si Di As nullas vereor de fraudo latenti; Nam Deus adtribuit nobis haec munera formae, Quod me ncino movet, nisi qui prius ipse movetur.

Eeho inseribit E. Eeso de tim-hria C. - Quia in vulgatis editionibus sub Dumero XCIV legitur senigma de ntimero octonario. Ob rationes in prooemio adductas ultimum itilocum rei petum est, quo ante Pithinus collocaverat. - Vide infrahri. tona. p. 428. ED. r. Latenti A. et B. et C. et D. et Per. Meerti E. Iritentia Pith. latentes Cast. et vulg. Intenti adsumpserunt Heum. et Heyn - Vereor de fatida

latistiti. Dietitit Latini mereri de tit quo. Cic. de senec. e. 6 : - De quas Carthagitie ) vereri non ante desinam , quatra illam excisam cognovero . . Virg. AEn. IX, IOI : . Equidem de te nil talo verebar m. Phaedr. lih. I. sab. t 5 : is de dolo noli ver ri . . Simili rations dixit Cieero. lib. V, ad sana. ep. 6r is a nae insidias metuunt a. BUN. a. Folis sine mtinera A. et B. et

C. et D. et F. et Per. et Pith. fitiis, mihi munera Cast. talis mihi mnem satirieavit IIoum. quod scripturam codie uni MSS nobis pro mihi cor . ruptam putaret. Contra NeFnaetitia eonstantem lectionem c leum rejicere sibi religioni duxit, additqus, quod hie Umbra de se in plurali

loquatur, et mox pergat in singulari. Id non infrequens esse. Iii quoreete jud Iecit. Vide principium Cynegetiei Nemes seetiri pririsa ruris Paninmtis e Aonio iam nune mihi misertis ab oestro insitiae, etc. 3. Quod me nemo mooet, quod a nemine moveri et impelli possum .

nisi qui antea motu se prcididerit. I Evn. Ovid. Met. III, 434 οῦ . Isia

repercussae, quam cernis, imagiuis umbra est. Nil habet ista sui. tecum inque venitque manetque a.

434쪽

ENIGMATA.

Vingo modesta nimis legem bene servo pudoris. Ore procax non sum, nec suin temeraria lingua; Ultro nolo loqui, sed do responsa loquenti.

r. saeri Iegem Per. et Pith. mod stia nimis. Iegem Cast. et vulg. Heu- mannus comma inter nimis et legem sustulit, et es nimia cum bene, non cum modesta, coniungendum putat. - Modestia nimis. Iunitum nimis eum bene mavult Heum. Dee male,

nisi putes modesta nimis hie conjungi, ut in Lactantio gratia nimis, de Phoenie , v. 88 : is Et sociat myrrhae pascua grata nimis .. BUN. - Sed vitiosam eam lectionem in Phtenice esse monui in adnotatione ad eum loeum. Caeterum nimis e nimiam sequioria latinitatis aeriptoribus saepe poni pro valde, pergraiam, jam pluribus locia hujus colloetionis poetarum observare licuit. Via. Maxim. El. II, I ; III, II, et adtiOtationes ad haec loea. I. Ora proe . Gisvius, Leet. Hegiod. cap. 34, p. 7α : Euripidisaeae ius, στομα est Taciti praecla lin. a s Anu. I, Is). Proeaeem puellam similiter modesti. opponit ovidius . Ain. II, 4. II seq. ω Sive aliqua est oeulos in se deiecta in destos, Uror, et in idiae sunt pudor ille meae. Sive

procax aliqua est, capIor, quia Tu. alica non est a. Festo pro ri est I seere , inde procaees meretrices ab adsidae poseendo. Laetant. lib. V. t 9, 3O : - Illue veniunt sitie deleetis adulterae impudicae, lenae procaces, Obscenae meretrices BUN. - Ἀ-meraria lingtire D. 3. Do responsti loquenti. Ovidius,

Met. III, 35 r . VOealis Nymphe . quae nec rolicere loquenti, Nee prior ipsa loqui didieit,resonabilis Echo A.

SPONTE mea veniens varias ostendo figuras ;Fingo metus vanos nullo discriminΡ vero;

I. sponta mea meniens. Vonire do mno dicere amant poetae. Mart.

I, II r . Et quia nulla venit, tu milii, Somne, veniis. Statius, Silv. V, 4, 16, I9, ad Somnum t . Inde veni, aut levἱter suspenso poplite

transi . . . Viarias ostendo Atiras. Claud. Bapt. Proa. III, II 4. . Somnia quin etiam variis infausta sἰguria Saepe monent.. Figurarum in somnis iar. H em et simtititorem Morphea fiti

a. Mortis vanos A. et B. et C. et Cam. et Per. et Pith. varios Cast. et vulg. vero A. et C. ωeri B. et Cam. et Per. et Pith. meros Casi et vulg. - Fingo metus manos. Via nos, quibus nullum mertim inserimori

uel perieulum subsit. Tibull. III.

435쪽

Sed me nemo videt, nisi qui sua lumina claudit.

4, :- Somnia sallaci ludunt temeraria nocte. Et pavidas mentes salsa timere jubentis; et v. I 3 r - ΕΩ seiat vanos noetis Lucina timores ..Οvid: Hor. XVI, 34 r is Crede mihi . vanos rea habet ista metus . .

3. Sed me nemo ruirit. Somnum Iu

dera usitata Latinis formula. Terent. Heaui. III ,1, 8arvi Somnum heris cle ego hae noete oculis non vidi meisis. Ovi l. Hor. XVIII, 27 : . His ego si vidi muleentem pectora --mnum Noctibus, etc. a BD N.

Nou LN habens hominis post ultima sata remansi: omen inane mauet, Sed dulcis vita profugit.

Vita tamen superest morti Post tempora vitae.

minis; inseriptum nomen hominia destitieii. Hine Propert. II, I, 8a :. Et breve in exiguo marmore Do-men ero .. I lem, lib. III, 34 . 3o :. Nota juvat in media nomen haiahere viais, i. e. monum ritum ad viam positiam. .

a. Nomen inane mianet, quod ia in ivo homine caret, sine anima et usu vitae est. Laberius in prologo apud Macrohium : a sepulcro similis nil nisi nomen retineo .. Ρari

ratione a Virgilio, AEn. VI, 886, et

norem diei arbitror , qui praestatur mortuo, sed nihil ad vitam eius ro-tinendam valet. Hunium in ea in

terpretatione sequor. Non satis amehue qDadrare videntur corptis inane. i. e. exanime, et tumulus inania, qtiae a poetis frequentata ab Heu manno et Bunem. hoc loco conseruntur.

m eis mira tibi oris B. Sed dialeis et ita profugit. Virgil. 2Eti. VI, 4α8 :- Quos dulcis vitae expertes . Ilo ratius, Carm. I, I 6, α 3 : . in dulci

juventa u. 3. Post visis temporia longia B post morti tempora mare C. stiperest morti post tempora vis e Per. Pith. svoresemtiuis ex ingeni substituit Neum. - Vstra trimen stiperest morti. Vita tamen aliqua morti superstes facta est, nempe vita Dominis, lmst ex-aciam vitam eorporis. BRYde.

Hunc sensum juvant extremi versus epigr. x42. Anth. Lat. lib. IV 1 . Ac ne terra aliena ignDii Domino obissent, Nie titulus parvo proloquitur lapide is, ubi BDritiatinus is De ignotin mine Ohissent, ita intelligit, ut indiretur ideo marmori inscriptum esse epitaphium , ne nomen eortam posteritati luteret e nominis enim proserendi mussa sepulchra et epitaphia ponebant. ED.

436쪽

M cno milii geminus ferro conjungitur unCO; Cum vento luctor, cum gurgite pugno prolando; Scrutor aquas medias; ipsas quoque mordeo terras.

' Citat hoe aenigma sub S3mpositnomine Ceresa ad Virgil. AEn. I,

v. Itγ9, quemadmodum in Procemio jam monueramus. r. Unen A. et B. et Cast. iano C. et Ε. et Per. et Pith. - Ferro con

itingitur tineo. Merito hane iee ionem , qua in Optimi codices habent, alteri praetulimus tino, siquidem ancorae extremitas nude vix diei mu

mo tribuehat auctor aenig. LIV, I. Et sie etiam Virgil. quem respexisse videtur Noster, AEn. I, x73 : a fessas non vincula naves Ulla tenent,

unco non adligat ancora morsu M. a. Diam C. - m ω-ω luctor.

Properi. IV. I. I 47 r in Nunc tua vel m diis puppis luctetur in unis

dis N 3. Sertito C. - Ipsas quoque morin

deo terras. Saepe etiam in litus ipsius terrae conjicior. Ovid. Her. II, 4 ris Litoribus nostris ancora pacta tua est . . Mordere ancora dicitur, quia et dotitos sei tribuuntur. ut a Vestriistio Spur. III, 6, et Virg. AEn. VI.3 : - tum dente tenaci Ancora sun

dabat naves a.

MATER erat tellus; genitor fuit ipse Prometheus;

De ordino et numero, quo hoc aenigma collocatum a Castalione est, dixi in vari lcet. ad aenig. LXXIX. Lagenti inscribunt omnes editi, antiquiores et recentes. De olia A. qui titulus vetustissimi e dicis pra placuit Ileumanno, ut poneret Guia eumque sequutus est IIeyna1. Ego vero, cur ob unius disserentiam e e.

terorum omnium consensum speris

nerem , caussam non vidi. Et genuinum hune esse titulum, Persua

dere potest Iuvenalis, XIl. 6o, qui

uentrem quoque lagenae tribuit, ut Noster. r. Mater erat tritas. Quia e tetra est ereta vel argilla, e qua formantur ligulina. Columella Hori. v. 50 .. Terra Prometheae genetrix suis alia tera Cretae .. - Genitor his ipse H

mothetis. Qui primus hominem oluto tinxisse dicitur, auctor et Nigi clis a Phaedro, IV, i 4, adpellatus, ille iure pro inventore artis saguli-uar, atque adeo lagenas, habetur. Properi. III. 3, 29r is O prima inis soliὴ sitigenti terra Prometheo M. Pro nobili aliqtio figulo, majoris eu-jusdam operis Opis . Prometheus dieitur apud Iuvenalem , IV, i 33 :

437쪽

Auriculaeque regunt redimitae ventre Cavato.

Dum cecidi infelix, mater mea me divisit.

. Debetur magnus palinas subitus que Prometheus M. I. Atiri Ins redimita veho eum venere B Aurieti deque regiane. red mit e ventre eaυato Per. et Pith. re elius hic sorias e scribas redimitiam,se. lagenam. - rictilePqtie regunt. In olliguntur duae ansae lagenae, quas et Graeci vocant. Hae a nissae regunt ollam , h. e. adprehensae

saeiunt, ut regi, tolli, gestari possit. Inde dista Horatii, Carm. I, 9,

8. est vas testaceum , duabus ansis instruetum. Nee alia ratio nominis a Norae est. Graecis enim αμ ορευο vocatur, et deseribitur α φοτέρωθav φεροι rvtv. - In Anth.

Lat. Bum. VI, α4 , do homine hi-hael r ω Amphoram te non hominem voea , Et nimis plenam et Patulam lagenam a. Notum quoque illud do Bonoso tyranno, homine hibaeissimo, ex auspendio voluntario sublimi pendente, apud V piscum . in ejus vita, cap. I 5, ubi tradit militos : . Amphoram illiependere , non hominem is dixisse. Utres inflatos alii vocant. Vide Pri-esti notas ad Apul. Net. III, p. I 67. Sie cantharum Tiberium hibaeem Vocat auctor epἰgrammatis optimi, quod editum est Anth. Lat. II, 78; et Cantharus gulosi et Uhaeis nomen apud Martiat. IX , II. ED.

tius videtur, auriculas messimila, diei

ventre eaonto, aptius sortasse auctor

inmisiam dixerit ipsam lagenam Et sere praetulerim lectionem c diis eis Anglie. Meundi : - Auriculas reis dimita veho cum ventre Cavato is, Velo , id est. gero. Vid. not. ad Perv. Ven. 3o. Apud Avim. Or. Marit. 348, oecurrit . species eavi Terelisque visu urcei

3. Dum misera e Mi A. et B. ma tri meia meqtie dioisit A. mater mea post dia Nixis B. infelix, matre mera me dioisit Per. mater mea me ante

in sis Pith. et Cast. eum vulg. Hae lectio vulgata quum vitium metri admittat in dis sit, Ileumantius intelligetis versum spondaicum esse. eiecto ante scribendum putavit, ut Perionius habet, mtiter mea me ἀ- Asit. Idem sentit Hem. In Pithreanae editionis exemplari meo docta manus versum tertium, Descio. ex codice aliquo, an ex ingenio, sic re fetum adseripsit : Dumqtie ea infelia, mater me antistia reossit. Sensus inest haud ineptus, sed auctoritatem desidero. Mater mea me

disisit. Recte lagena, dum frangitur, dioidi dieitur. Nam et apud Virgilium , AE II, a 44, exstat misiadistis mtiros, id est, perfringimus.

tius Spur. Od. I, 6 :- aestas quem decies septima dividit is, i. e. admisgit, frangit, debilitat. Vid. not. ad

438쪽

C. CUCULUS'.

FRiGORΕ digredior, redeunte calore revertor.

Desero quod poperi; hoc tamen educat altera mater. Quid tibi vis aliud dicam λ me vox mea prodit.

' Solam Perionii editionem, ex

quε ductam Reugneri, hoe aenigma exhibere, monui in Prooemio. In aliquo veterum 3Isptorum . qui-hua uqus est Pleumannus, sortasse

id exititit, sed ille quod ipsum

aenigma non rEeensebat. Dbserva

re hoe et monere intermisit. Itaque hie nullus varietati locus est. - metitas, Graecis κοκκυτ. hoc aenigmate a singulari sua indole deseribitur, qua Ova sua nidis aliarum avitim inseri, et pullos alienae matri supponit. Garrant eam Aristoteles, Mirati. ause. e. 3; Antigonus Caryal. hist. mirab. cap. 5o et Ioset

.Eliantas , hist. anim. lib. III, e. 3O; Plinius, Hist. Nat. lib. X, cap. 9, pluresque alii, quoa Io. Bechmanisnus V. C. in comment. ad Iovi Aristotelia et Antigoni citata nominavit. Nos potissimum o Plinio iulustrabimus. r. Frigora ingrediar, redeunte cais Iore re reor. Plinius i. e. de Coeeyge : vi Procedit vere, occultatur Canieulae ortu in. Idem , alio loco . lib. XVIII, i 6, a. 66, alitem temporariam vocat Eue lum, quia tantum vere visitur.-Similiter in earmine Bedae in laudem Ctieuli, illa

a is diei tu risoria depellere, et . Isi, eum vere venire dicitur: viveniat Cu- eulus cum g rmine laeto .. ED. 2. Desero quod peperi. Pliniua ri. semper parit In alienis nidis , maxime palumbium , majori ex parte singula ova , quod ntilla alia avis: raro hina . Caussa subjiciendi pullos

putatur, quod sciat se invisam cunis elis avibus : nam minutae quoque

tatera mater. Plinius: . ueat e go subditum adulterato seta Dido... mater gaudet eius specie, mira ur-que sese ipsam, quod talem imp rerit; suos comparatione rins damnat, ut alienos, absumique etiam se inspectante patitur ..

postulas, ut tibi amplius exponam, quae sim . et quo nomino adpeller pnam ipsa vox mea, quam audis, nomen meum satis prossit. Milicet eo P vel cuetitus nomen habet avo , qua semper et ad taedium usque repetita , se primo vere prodit, Per Onoma opiniam, ut vix alia sit avis, quae similἱter in tot linguis idem nomen habeat. Ita Beevmannos seribit ad Aristo . mir. Ruse.

p. 15. Inde, qui veteri quodam ritu, enius Horatius, Sat. VII, 29; Plinius , XVIII, di fi et Ausonius, Ilos.

I65, meminerunt, vinitores sero nimis, et post aequinoctium, vitem putantes probro adseue, enculum compellantes, solebant, non illude vietum nomine cuculi obieeto. Aod imitat;one eantus alitis illius temporarii. Heiebant, ut loca auisetorum adlegata recte exponit Rap-poltus. Comment . in Horat. Sat. et Epist. P. 177.

439쪽

Nunc mihi jam credas, seri quod posse negatur.

Octo tenes manibus, sed me monstrante magistro, Sublatis septem reliqui tibi sex remanebunt.

Hoe aenigma deest in edit. Per. Ultimum sive centesimum est in Pith. quartum et nonages. in Cast. et seq. Qui exhibent, hune ei titulum sariunt: se νω tie totias m, et VI remaneant, qui titulus plane nihili est, quia aenigma non solvit, sed repetit, adeoque a eae eris aeuiis ginatum titulis plane discrepat, Oba-

curissimumque esse ostendit. Deu- mannus Propterea nullum plane adposuit. Ηeynaetius novum e sua explanatione . quam deiticeps rese.

remus , posuit : μmerus Geloniamus digitorum ministeris e ressus.

Quoniam hoe aenigma a genio et forma caeterorum Omnium Symp

aii abhorrere, neque in aliqua rei deformatiotie ingeniosa. aed in lusu puerili et putido versari videbam; partim abfuit, quin ut alienum et Sumposio indignum elimitiarem et abiicerem; quum tamen a duobus aenigmatum editoribus recoptum sit, malui illud ad eate in amigmatum rejicere, et quasi extra numerum ponere. Bationes hujus consilii amplius deduxi in Prooemio. Mirum est, Heumantium tanti putasse exis planat cinem obscuri hujus et ineis Pitcntis aenigmatis, ut viros passim doctos ad interpretandum illud exiscitaret, sententiisque eorum Te&rendis plures paginas impleret. Ego ponderandis iis interpretationibus

. ut numero earuni augendo, miniis

me idoneus, satia habeo, quas pro habiles et praeeipuas judicem , duas vel tres. hie breviter referre. Et recentissima quidem Reynaxit haee

est, quam ipsius verbis repeto: MV teres per digitos numerabant e sex significabant omnibus sinistrae prae ter annularem . sera minimo proximum , expansis; semem solo minimo depresso; oelo deprosso annulari et minimo, seu aurieulari. Si ergo auricularem septem exprimentem erugebant, relictus est anntilaris digitus depressus , ergo numerus

narius u. Ileumanti. sie intelligebat r. Octo quis tenet globulos manu; tollit alius septem; relicti erunt sex, unus nompe globulus, et quinque digitiis. 'ddo denique tertiam, qua fuit Gesneri, item Mausit in Novialiterari anni I dio: is Digiti manuum titit oxhibent alietibi notam numeri octonarii. Nempe pollex indici junctus quinarium quodammodo ensngit. reliqui tres digiti unitates. De hae nota numeri Octonarii, quam in digitis tuis, Diramque manum inspiciens, invenisti, si sustuleris septem, id est, notam quinarii cum duabus unitatibus , reliqui tibi sex remanebunt digiti . . sia vix tot referre interpretationes opus erat. . credes A. et E. et Pith. eredos Cast. et Ileum. eνedis Cana. a. Tenens Pith. et Castal. tenes Cam. et ileum.

440쪽

D. M. AUSONII

TER hibe, vel totiens ternos; sic mystica lex est Vel tria potanti, vel ter tria multiplicanti,

Imparibus novies ternis contexere Cubum.

Iuris idem tribus est, quod ter tribus; omnia in istis, Forma hominis coepti, plenique exactio partus, a

r. Vel totiens ternos, se . CyathU . Hoc enim ducit ex Horatio, Care . III. I9, ix : . Tribus aut novem Miscentur eyathis poeula commo dis . . - Me mrsceri Da est. Lex inhibendi, Observanda, quae moestica dieitur, quia aliquid areanae vat Ioianis hahet. Nempe numerus impar, inprimis ternarius mysileus et sanoetus habehatur. Virgil. Eel. VIII. 5 r is numero Deus impaTe gaudet .. Ter Igitur hibebant in eonvivio, et qui excederε hunc numerum volehant, non quatuor et quinque Dulnerabant, sed tria inulistiplieahant ternia, et sic ulterius progr dientes ex tribus novem imia paribus contexebant cubum. 3. contexere etihum. Exemplaria habent ea tim, antique: ego vulgarem seripturam malui. m

oeat numerum rubicum. GHetianti merua ex numero quadrato et

radice ejus invicem multiplieatis

exsurgit. Quadratris numerus est novem , ex terno in se ipsum ducto ortus. etibistis XXVII, noveno iterum per radicem suam, quae est tria. multiplicato. Deseripi Ionem e tibi in numeris habes apud Gellium, lib. I, cap. Io. 4. Iuris idem tribus est. Tria laniatumdem possunt, quantum ter tria euneta in istis comprehenduntur.

Maliger roponit : . Omnia in talia Forma hominis erepit a. Sed nihil

necesse esse, leetionem hane sollicitare, quum planus sit sensus ille, quem dedimus. s. Forma hominis erepti. Quod homo conceptus in utero formatur, tandemque plenus exigitur partus,

id sit ter terno mense exacto. Novem enim menses uterum seri mulier.

Sed manifeste mihi videtur Ausonius distinxisse homin m ereptum a pleno pari u : unde probari possethoe versu seium qui tribus metistia hus exactis esse incipit, et partum

qui post menses novem completur. una designari. Et sie consonat hieversus praecedenti, tibi eratis et ter re tis talem sensum videntur postulare. ED.

SEARCH

MENU NAVIGATION