Iacobi Bidermani e Societate Iesu theologi, Agonisticōn libri tres, pro miraculis quae buccinator alpinus, eiusque tribules impiè imperiteque criminantur

발행: 1626년

분량: 774페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

t Argumentum Praeconis primum contra Eccis Notam, iis

racula.

ΑDvL dem respondit,ut a me fieret ini- ριμ pr/- tium, nec aliud exspectasse.Tum enim ico Μ r se sibi capturum consilium fuisse , ,--- Vtrum,audatis rationibus nostris,latis sibi factum crederet, an porro etiam esset obnitendum. Sed quado&utii, cui omnia deberet, auctoritas,&rei series , aliud imperaret, gesturum se morem esse quaeque a suis hausisset . argumenta,in medium sic allaturum, ut veri non oppugnandi, sed cognoscendi, specimen dedisse, posset videri. Qitae ille pauca modestius,aCCeteri huius lent)cum praefatus fisisset, composito vultu, sic deinde perrexi disputare. Scitum hoc vestrum est; iracula,esse haud bivi verae Ecclesiae notaου; a nostrum est;

252쪽

LIBER II. o nequaquam esse botri reetius opia nemur, sub iudice litigatur. Ego meis partibus bono, sic si iubetis, ratiociis nari incipio & mei praeconis non senia modo, sed ,erba propemo ldum, ordine quo scripta sunt, reddo. Nam ut alibi vobis ασομμ πον Ἀώ ἀναπρὸν hunc esse concedam ' Aemiseerte vero an hic probarit ea se philo cρὸ nu , sophis partem attigisse,quam διαλεμ μ υοκη, vocatis, quaeque ordinem dispu- tandi methodum tradit, vos iubeo arbitrata P, IM , esto. Certum rei at 7 explo ratum. algere nescium fenum, P A R

quin alias congruere pluribu sposint, ct e Pleant.

Quare Miracula, certum expkr

tumgis fasiere nescium Ecclesia Agnum inon sunt.

253쪽

AGONI sT IcΩΗ Propositionem ne vos quidem ipsi dissimulatis , quin unanimes approbetis. Nec suasero, abnuatis. Eam enim exemplis ille tam opportunis,

in omnem eventum, tamque claris

explanavit, bis rugosiae etiam matres, ad colum fusumque intentae quasillariae,sperent disputare se posse. De assumtione video laborandMm.

Sed & hanc quibus ille subsidiis,

quamque variis munierit,audite.Etenim palam est,inquit, nec paganos lim, nec postmodi sectarios, ad vera Christi Ecclesiam pertinere potuisse. Certe tamen, de illosin istos liquet miraculis interdum editis celebres fuisse. Igitur dubium ei non est, aliquos fuisse, qui extra Ecclesiam positi,miracula perpetrarint. Et vultis, opinor, eos, quiqui filerint, produci. Sunt enim vero complures in promtu Princeps mihi obviam est octa-xim Augusto qui cum fari primulum incepisset, rana in praedio moleste coaxantes, pro imperio con-

254쪽

Lia QR II. o ticescere iussisset; effecit, ut ab eo die

nunquam id loci obstrepere audirentur c Hunc deinde Vespasianin geminato miraculo vicit; qui ciecolumen ademtum, cum inspuisset in claudo vigorem, cum perlevi contactu calcasset, restituit. Rursus mina quae videre desierat, simul ut osculum Adriani pedibus fixit, videre e pizatque eundem ubi alius, tametsi iam mortuum, attigit, oculos illico recepit e Iam vetus est illud, quod

de Vestali nostis ipsi is cum

onerariam cingulo tractam in littus sola subduxit:in qua promouenda liquot hominum millia actum iam eis gerant Antiquius illud, cum auius augur cotem nouacula secuit gQuid, quod, postonim Thyanam, in oculis Domitiani repentὸ sic evanuit, Vt requisitus nusquam inveniretur 6 an miraculum id videri nobis non deis

C. Sueton in August.

255쪽

bet Tum vero si Penates Deos hae illac οἰ rμ ατους ambulantes s IcEpidaurium serpentem eis culapio a ingenti marium tractu, Romam usq; comitantem, vidissetis fieri vos tam mira absque miraculo crederetis potuisse λ Ego ne istud quidem a miraculis exclusero, quod et Eliam lmihi memorat alicubi Mures tam fuisse siue parcos continentes, siue mavultis, religiosos , ut nihil ercuti

sacrum nec arrodere, nec ambedere ausi, magnam loco venerationem a

pud indigenas conciliarint. Atque haec de ipsis vesaibri olim, vel certe paganu, &pluriu Deorum impiis culiatoribus, dicta existimates De haeretiri porro similia proserri complura posse, vos ultro dabitis; qui dudum, quid de Donat studiis ivt alii taceantur Augustinin m tradiderit, meministis. Quare arbitro argumenti assiimtionem satis apud vos stiperque iam esse demonstratam ut proinde,

nisi

256쪽

Lia ER II. II nisi vitio laboret consecutio, non μdeam , quid toto in argumento sitis reprehensuri. Quae si taciti vos omnia praeconi meo condonatis iam ad autelam mecum ἀδειξιν transite. MALAM, ego,rem,inquam,ut haec a tibi nos omnia, tuoque buccinatori REFU- condonemus Nempe ut silentium tatu meum, causiae nostrae praeiudicium P ς' interpretere. Quare facis, ut secus ac 'institueram non sinam ad alteram petitionem te prius transire , quam ego primam ostendero omnem fuisse irritam, leuique corporis declinatione sie a nobis iamdudum elusam, ut vibratum imbelli manu telum potuerit rideri. sonitu magis quam ictu formidandum. Sed hac ipsa tamen in re, modi formaeque retinens, quod te eXegeram, itidem praestabo. Primum igitur,aio gro εm syllogitat. suis tot substructionibus non eguisse. quibus eam praeco tuus firmauit. Quamqua illi hoc antiquitus iam is

lent, ut rem nemini dubitatam, ambitiosa loquacitate verbosissime proisbent caput autem controuersia ceu

257쪽

leuissime perstringant, aut muti peni- tus omittant. Quod artificiis nec tuus iste visus est ignorasse Cui dedissemus, vel gratuito , veram csiepropos rione . sed in assemtione perneganda toti sumus. Ad quam ille fulciendam,vide sis oro, quibus fulcris,a ca- rie situque iam putidis , in tibicinem abutatur 'Nam ostensurus,etiam exis

tra Ecclesiae septa fuisse multos , qui magnis iraculis aeque inclaruissent; ' quosdam defice hominum producit. ipfi auctori, si saperet, erubescendo S. Nam per fidem, Adulphe,maid de-MI lirauit histri, ut nobis Ianom obis..t truderet, eiusque infames praestigias, ραώ -j, orbique notas imposturas hic loci

δεσμία commemoraret Nunqua ea nos fie

ri ri Miracula ab impiis posse negauim'ῶ a. . . QRQnnii a impijs polle, connie- lbiam Mur Quare si ludio his exemplis assumtionem suffulcire volebat, intel- Iigere debuerat,peti e sua vicina propius haec fulcra potuisse & nobis non TIAE Oi, e puleios, sed Faus s. r

258쪽

LLama II. Is Agrippas, ct de ea de hara mille alios, Lutheri Calui discipulos, adduci; quib omnibus haec Danaa Miracula

nec demimus nos nec inuidemus. Naelusinodi Miraculorum probra, numquam huc spectarunt , ut Ecclesiam Christi, sed magis, ut sentinam Orci demonstrarent; indicio nusquam sellente. Tum deinde,qualia haec Thya- mei tandem, quanta adeo fuerunt, ut ea nostris iste lingulae sit ausus

comparares In Ore nimirum oculi repente euanuit Papae: praeclarum

Tanquam vero ambiguum sit, fieri malis artibus hoc potuisse suem enim fugit,ita Theolos ars ces identidem coasuesset Aut ouid in eo facinore tam admirandum est . quod si

pra Naturae ingenium attollaturὶNos .aliquos hic nisi os exspectabam',.qui verminantes in tumulo artus,atq; humati funeris iam adesa cadauera, Per preces animarent; qui mormose capulo prodire . qui rediuiuos testes inius ambulare,o pro vero ferrete stimonium subigerent a NOS Gre

259쪽

ir Aco NIsTIcgorios, qui montes loco migrarent, qui lacus paludesque nutu in solum verterent: bios Martinos nobis polia licebamur , qui morbis quibusque praesens , non lento malagmate , sed

medici voce remedium afferrent. Hos, inquam, tales, aut horum certe similes Thaumaturgos intenti exspectabamus,quos tu nobisi i , etiam extra Ecclesia inuentos demonis brares. Tu interim,ruusquePraeco, iuratos orci clientes,in magiae comopertos tenebriones mihi sistitis:&horum quoque , non nisi vilia quaedam aut nihili portenta : Viderm Hlyde, Asse Apollanium; Aesculapio comate

disserpentem Herculipepercisse μιλνει; Infanti terris imperaturo, paruisseranas. Desuit adhuc Maronu etiam culex, Dem nobis iraculum faceretis; cum grauiora , quae proserri vel in speetem debebant, obuiam nulla habeatis. Dedecus, Adulphe non iam tuum,sed tuiwaranu ; cuius e paupertin penu, annona tam angustὰ praebeatur , ut praeter hanc amurcam,

hasque fraces ingenii&iaces, suppe

tere

260쪽

Lin ER II. 2 stere disputanti nihil iam possit. id

tem a Nioba suasicum tantisper aut purpurissum corrogasset, quo argumentis sitis tam macris, pallentibus colorem faceret. Quaero etenim rumsus, quid in his ille siue Ranti siue --rib suis adeo magnum diuinumq;

viderit, quod naturae solius stygistri sellertia essicere se posse desperasset Aut quibus momentis alijs , induci

ςuiusquam animus potuerit, ut haec Commenta tam friuola , veris potius Afraeulis, quam Τη βαleαχομ. ομα- fabulis imputanda crederen- Ranaiaturὶ Cum plerumq; ne apud ipsos qui 'ς dem, quorum stilo conscripta sunt, tantam sibi fidem meruerint, ut asseri 'π'

uerate rem confirmarent. Hinc illud eorum, Ferunt, creditum est, Aiunt, de

si qua vox alia incertae mentis timidaeq; est index. Quamquam ut audacter illi haec omnia scripsissent, co- stantior illos Augustini retudit stegit que calamus iam pridemesim enim inquit, atq, aha huiusmodi, nequaquaistu quae in populo Dei facta legimus,

SEARCH

MENU NAVIGATION