Catasterismi cum interpretatione latina et commentario. Gottingae, Vandenhoeck & Ruprecht 1795

발행: 1795년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Iovis. Secundus vocatur Phaethon non ita magnus hic a sole si denominatur Tertius est Martis dici, tu Pyrois, non multum splendidus, similis est aquis lael. Quartus Veneris est, Phosphorus, candidus colore horum omnium astrorum maximus est planeta quem Hesperum et Phosphorum vocant. Quintus Sti, bon Mercurii, clarus sed parvus Mercurio attribuitur. quoniam is existimatur mundum coelessem descripsi se astrorumque ordines et tempestates dimensus esse. et significationum tempora ostendisse; vocatur Stilbon.

quia hujusmodi apparentiam ipse exhibet.

Cireti Ius Lacteus. 44. . . mic circulus apparet, quem Galariam appellant; Non erat ias Iovis filiis coelestes prius adipisci hono res, quam Iunonis mammam suxissent. . Quare ajunt Mercurium attulisse Herculem, jam . recens natum, et Junonis uberibus admovisse hunc quidem suxisse, sed uno rem deprehendens eum depulit, atque ita de lactis copia exuberaate hunc lacteum circulum oti

122쪽

Cf. Sehol. Gemian ad v. 4 seqq. Hygin P. A. it r. v. ab L Sidus hoe inter antiquissima esse reserendum est eo apparet, quod hominibus coelum iii spieientibus ob septem istas stellas statim in oculos incurrere potuit, atque in Omnibus istis regionibus, ubi primae observationes institutae fuerunt, nunquam occidit. Nomen ααε ex similitudine septem stellarum eum plaustri figura derivatum primum in Graeeia innotuit It forte a Naupli sidus onstitutum erat Homeri tem Dre Buin tem Arcti nomine sensim usi sunt homines poeta enim σρκτον affert, si ae αααφα ωκλησιν καλέουσι at M 487. Od. a, arx et, quod mirum est, Arcti quidem inisquam vero Arcto Diaeis sed Bootis mentionem facit quod jam ab Hygino observatum vides. v. . . II. a. a 423. d. v. Stav. Qii ratione vero adducti plaustri formam in Ursae mutarint, dissi ei te est explicatu Parmeniseu quidem apud Hyginum P. A. II, a. eo sachim esse putat quod subinde ad Ieptem stellas aliae relatae sunt, quibus forma Ursae de .seribi posset. Quicumque vero regionem, in qua conspicitur sidus, contemplatur, vix eredat homines istos parum adhue exculti ingenii, ex tanta stellarum, quae ibi occurrunt, multitudine et confusione, eas elegitia, ex vibus sidus componi solet, et ad certam aliquam sormam eo iunxisse. Igitur sententia , quam Messinan de mutatis formis pr. 54 vaffert, mihi quidem probatur, qui ρκτου nomen ex sphaera aliena togressum esse statuit, et fabulae dedisse

locum

E a Caluis

123쪽

Callistus nomen et fabula ipsa ex areadiei quidem est,

verum ex astronomia originem ducit Arcturum stellam enim semper αμαεαν sequi viderunt, ideoque eam nominarunt Booten. item postea Plaustro in Ursam initato, Aν- eadem esse finxerunt, matrem persequentem.

statim ab initio Καλλιστω ex Germanies et Hygina supplendum. Miri οδος sorte in βωλω vis is Fasris B. Gr. π&λοι Arar adi 25s. θυγατέρα - λέσθαι sorte eum Sehol. Arati legendum θυγατέρα ῶνα κα ἐν Αρκαὀία κατοικουσα ελέσολυ cet. :Λυκάονι Lye a Pelasgi filius rex Areadiae, ut ex pluribus uxoribus multi filii nati erant, unam filiam habue. rat Callisto De quo ejusque progenie, Apollodor IlI, 8, I pag. aaa. d. myue Arietis Tegeares cap. Hygin ILI pag. 4 al. d. an raver verum nomen est Araethus v.

Notas ad Apollod. p. 637. et Pherecydes p. Apollod. l. e. non Lyeaonis ea cete filiam Callisto suisse dieunt. ποιεισθαι Γι myna suspiratur vocem insertam esse a librario Nam ἐλέοι σου μω i nihil habet quod desideres. Verum potest quoque defendi, eam ἐλέram, ποι- εισθα τἀν περι τἀe Θηραe ἀγωγήν. Cui similia et alibi in e libello occurrunt, ut infra I. - ἀυτῶν οἰνομασεν

υπὸ Διός Iovem Dianae formam induisse narrant Apollod. m. s. Am M poeta g. pag. 4 9 Hyginus ipse sis. Ia6. asserit, Iovem callisto

hospitium Lycaoni veniret. ἐμμεῖναι Ruhnhenius M pier p. 94. suspicabaturti ira Διοe ἐν Μανάλω μεινα λανθάνουσαν mi λον Ovid. Metam II, 4 i. et Fin. II, 92. ubi Arcton Maenaliam voeat Oeta. In Nonacrino autem monte id factum esse narrat Hygin. ἐπὶ τοκου in Cod fuerat ἐπὶ τοκον unde Ropp. ἐπι- τοκον legendum esse putat. Sed lectio ἐπὶ τοκου a Fellio reeepta etiam probatur Hem sterh. v. opp. I. c.

τήν Θεὸν ἀποθηριῶσαι ἀντῆν Iunoni ho tribuit Callimachus. in Spauli p. 23. 3 cum eo Schol. B. 1.

124쪽

κληθι ντα 'Aρκάδα Callisto in Ursam eonversam Ariseadem peperisse narrant eum nostro Hygin et Theo ad Arati Schol. Germanie vero transtulit e dum esse Ursa Arctum enixa es, sem Areadem oeant. Legit forsan καὶ ουτως τεκεῖν Αρκτον τον κληθέντα 'Aρ καθα omisso ενο- φώνην. Potest a ne ille vel oditem vitiosum inisexisse vel ex memoria haec attulisse. Melius et planius orian er- set καὶ ουτω αρκτον γενοMνην τεκειν τον κλ θέντα Ἀρκάδα De Areadis progem vide Apollod. IV, 9. I. ἀιπολων Hygin transtulit Ariolarum. Male sed rip. R. l. c. et ibi interpp. ριετο του βρέφου Germanie cum puero. μετο γρο νον eum puer adolevisset. Hygin I. e. δοξαι torsan a librario additum, ut Feli putat. sed locum hune etiamin Theone, a7. ita expressum esse, et pleonasmum in auctore nostro saepius occurrere, V. e. Is,

ἀγνοήσασαν τον ὀρι a M. Areades eontra Cretenses contenderunt, Iovem in monte Lyeam a nymphis quarum nomina v. apud Paus Aread. e. 38. nominaim rhedueatum esse. Quo in monte templum Iovi saeriim erat, quod intrare neque hominibus neque brutis lieitum erat lex erat , ut qui secus seeissent, intra anni spatium interficerentur cf. Patis. l. e. Plutarch. Qiaest. r. p. 3 o. d. Franks addit, non

eandem poenam dedisse et qui sponte et qui imprudenter

templum adierunt.

gly ατον ερον opp. g. 06. relieit ρον et legit. ἐισελθεῖν εἰς το του ais , ubi τέμενοe pars ire templtim de reliquo agro resecta supplendum Hygin et Germanicus

templi mentionem faeiunt.

διωκομένου Eratosthenes videtii tradere Areadem jam adultum, cum Ursam hane matrem suam esse ignoraret, eum Areadibus eam perseeutum esse et interfieere voluisse. Alii vero volunt, Areadem studi venandi deditum Ursam matrem in sitis vidisse, eamque Jovis templum intrantem perseeutum ab Areadibus una cum Ursa aptum et interse.ctum esse. Ita ne eum Hygina et Germanies. Unde Kop-pter mutat rου ἰδίου υἰου -κομον, Detra et τῶν 'Αρκάδων ἀναιρarinae μέλλουσαν. hoe est: σων Αρκάdων Φεαυτήν ἀναιρεῖν πιλλοντων.

125쪽

δια τὴν συγγένειαν. Melius, ut Heyne, δια το 'γεγεν ri ri ει dicta est pro rin/ο-ia, uti συγγένησι apud Platonem pio συνουσία occurrit filiandi ratio apud Hyguium, forte ab atmquiore aliquo scriptor addita haec est, Iiaiyn Callisto reeipere, quod At θυι pellex. Quam fabulum ex astronomia petitam esse, iam sine interprete intelligas. Locum Ursae majoris ra. tus . verbis describit: Κρατ οἰ ὀIδυμοι, μέσση δ' o Καρκειος ἐτίν'Dοσώ δ οπισθοτέροισι λέων τὰ καλοὶ φαεινει. Seu, ut Eudoxu ap. Hipparchum ad Phaenom. lib. I n. x v exav. . analogis io . d. Antis, 'ππο δὲ ἐν κεφαλην se μεγαλης 'Aρκτου ο ἐαυμοι κειντα , κατα μέσον - καρκ oe, - δὲ τους ὀμισθίους ποδας Ἀμν. Et num XI idem lictor aput Helices: πο δὲ τον Περσέα

καὶ τήν Κασσιέπειαν οὐ πολυ διέχουσα se. ἡ κιφαλῆ τῆς

Hipparchus Eudoxum et Aratum refellit et ex verbis Eudoxi iis δε του ἐμπροσθίων ποδῶν του αρκτου μῆρ τὶ λααπρὸ colligere vult, nullam aliam stellam eam esse, quam clarior in laterculo , et veteres septem istis stellis modo stiliis deseribere istunc quod in saeculo anteriore factum esse nemo in dubium vocabit. Verum jam etavius var. disso in e III, eum correxit, ubi ex verbis Eudoxi, qui .rctieum irculum per anteriores Ursae pedes ducit, demonsi at, non auia stellam sed aliam putasse Eudoxum, forte aquarti ordinis. In eo minime argutandum stellam hane oram elaram quida quod ne in iis quidem haerendum est, quae omnino de situ profert Eudoxus, quod ipse Hipparchus Clib. II n. XVIIo, ut jam memoravimus, Buctorem bini et Aratum rudi Minerva observasse contendit. Recte in iis observavit Eudoxus' obscuriores esse, quae inter Ur,sam et Perseum conspiciuntur. Sunt eium, quae camelo, pardum et Lyncem formant. Eratosthenes in eapite numerat septem stellas, easque obseuras, et singulis auribus binas. Si Ptolemaeum e su

126쪽

I 6 ισι , T, quam undecimam annumeravit ineertum est, Nisi forte eae addendae duae tiarii ordinis, quae ad a. inelopardum referuntur, et quae non longe distant. Hygbnus et Germanicus iere eadem afferunt, in Gςrmanico autem rejiciendum puto in summa caudaci Iaram, quod audae mentia iterum lia in fine, idque additum esse videtur, ut numerus et impleretur. Etiam Theo consentit, sed 1κατέρων των i-νων in ἐκαστέρων των ἀτίων mutandum.

Sex in auribus numerat. -

minat, etsi tertia Ordinis.

ἐπὶ σκέλεσιν ἐμήροσγιοις, sine dubio se eeum di et, quarti ordinis. Ita Eudoxi verba melius intelligenda, quod stellari in tabulis eam praecedit. ε α κρω τέ ποδὶ πισθίω et. μ et λ. Quae in altero pede posteriox eo uspiciuntur, illo tempore nondum

Cf. Sehol German adis 44 seqq. et Hygin II. 2. V. hul L Sidus in Homero non occurrit. f. Schol. Il. I, 87, sed ex Phoenicia in Graeciam illud inigrasse , astronomi ad litium omnes affirmant. v. Arat Phaea. v. 39. et ibi Schol Germanicus et Hyginus P in II, a, g. 24. et ibi interpP- omnes de eo sabulae, quas in auctoribus legimus, astrono-anicae originis sunt; Praeter eam, quae a Theoue assertur, Cynosuram fuisse callistus canem, et ea intersecta mortuam esse, duae .liae a nostro narrantur. Iterum ab initio verba quaedam excidisse videntur. Nam valde jejunus esset, et vix ferendus iste verborum ne-- αυτ ἐστὶν π αικρα καλρυμένη , ubi subjectum ἄρκτος μικρα iterum supplendum. Praeterea mirum est, nostrima nullam attulisse rationem, eur sidus vocetur Cynosura. e mani-

127쪽

manteus Arctos, inquit, iust a pluribas Phoenie , a Grae. eis Arctoephylax, a nonnullis Canis auda vocatur. Loeum

da eti λωι νέ, 1. Rationem affert Aratus v. 39. per se. m. γρα ἄρα οἰνικες πωυνοι περοωσι Θαλασσαν. Poeni enim, teste Theone ad h. l. , usi sunt o signo in a vigatione, quod ertius polum indieat navisantibus iisque, qui artis periti stellas obseuriores observare possunt. Quae in iisdem Scholiis de Thalete sideris avetore narrantur, inceri sunt. es etiam Hyg.ig. 42M et ibi interpp. ἐτιμήθη Subjectum iterum desidero, callistus nome intelligen tum esse, apparet.

ννοῖσα δὲ Excidit ori ex sententia immerne. In re iquis subjectum facile potest substitui.

Ἀντιθar σαν Heyn in ἀνατοεισα mulcte eum reo et reponendo intercidera alteram ursae Amulacrum.

Hane fabulam in nullo alio auctore invenio. Hyonus eam plane omisit ideoque eam seu ab ipso Eratosthene seu ab aliis grammaticis additam esse arbitror.'Aγλαοσθένης. Cujus fuere, Ναμα. etiam inge. 3 laudata. De hoe et aliis auctoribus ab Eratosthene allatis forsan alio loco dicemus . , etiam os de historicis

Graecis ,

Κυνοσουρα Germanteus eant eauda ita etiam Theol. e. et omnes astronomi. Res ipsa elara est. Si enim mappas astronomieas inspicis, stellar, quae ad ea udam Ursae minoris reseruntur, aeelives, et ita positas esse vides, ut speciem audaeeaninae praebeant Nymphae Cynosurae nomen in nullis aliis mythographis Oeeurriti nisi in iis, qui post Aglaosthenem astronomo seeuti sunt ex similitudine igitur ortum et in mythologiam dedumam ab iis, qui cretiea scripserunt, et mythos sideribns applicare voluerunt. ροφῶν γεν ἐσθαι, stra Δ e 'Din tyram αν, εἴ να δε μιοι τῶν 'Iδα ων νυμφων Fabula mutati nympharum nominibus ex Hesiodo, Apollodoro aliisve nor .mam jam in eo esset, ut Rhea Saturni Uxor, Iovem pareret, igit in Cretam, ne maritus, quod iam saepius aeciderat, infantem devoraret. Ibi in antro reliquit filium reeens natum et nymphis quibusdam nutriendum dedit. Fuerat in via Cynosura secundum Aglaosthenem. 'Morci.

128쪽

Ἱσε7ς. mimas qua Hesiae voeatur. At de in maea Euboeae oppido hie non agi apparet et Hem sterh. Κοπ pag. 97. observavit 'Res pertinet ad sebulas Ceetieas nilque reliquum est, quam ut eum Stephano,in imutemus in υτρος, quae urbs suis Cretae Legendum igitur πολει, καλουμένν ρω. t περὶ Νικο ρατον Hyginiis amis raro et B. dalibus. Sed jam inre p. ad h. l. ostenderunt phrasin hane interpretandam esse per Meo aram. Quisnam vero iserit Nieostratus ille, diffelle explieatu est. Plures huius nominis inter Graeeos extitisse vides p. te. Loensis piisphyll. lib IX. e. s. s. Hygini interre. Forte Laeedaemonius ille seeundum Pausaniam l. ΙΙ,ig. 6o. Menelai nothuὸ seu, ut Eustath ad Il et, g. 3o3 Helenae filius, a Laee- daemoniis in honore habitus, et ab Oreste Spartam oeeuparia te tum Megapenthe regno expulsus. Hae suga, ut puto Cretam petiit, ibique eonstituit portum. Praeterea Cynosuarae nomen Spartanis notum erat. Fuit enim ψ υλῆ Λακωνικὴ asu Marathonem. v. Hesychius V. Κυνόσουρα Quae si ita se habent, Thales non inventor hujus sideris esse potuit, sed illud jam ante eum ex Phoenicia in Graeciam migraverat. ιν ἀυτῆ δὲ λιμένα. a dei. Hone. 'Αροετο ἡ ἀυτήν καλε Σλικην et Aratu g

καλέουσι

Igitur oeus eorruptus videri poterat et ita exprimendus r Aρατο ει ησιν ἀυτήν οὐ 'Ελἰκην, ἐκ Κρητης ουσας. γενέσθαι Διος τροφους, Aratus istam et Hetieen, Creta oriundas, ait fuisse Iovis nutriees. Postea vero vidi, jam Arnaldum Leri Graecis, g I37. et opp. g. v. q. hune locum emendasse Arnaldus quidem sere eodem modo i Αρατος δε ἀυτην λέγει καὶ Ελίκην ei. Hellem nomen Theo derivatis, σου ἐλωσεσθαι et sidus ita nominari putat παρὰ τὰ ἔλικας, αλ συτροφα αν τῆe. Postea vero quam post Aglaosthenem mythis Creticisti fiderum historiis utebantur, etiam ho nomen in myth αlogiam traductum et Ursas Iovis nutriees suisse narratum est. Qui vero Areadie praeserebant, Callisto niajorem , et mun rem canem ejus fuisse putarunt. Aratus et Leontius de sphaera etiam rationem adhibuerunt, cur nutriees a ipso

129쪽

Iove in Ursa eonversae fuerint. Dicunt enim Iovem me tu patris se ipsum in draconem, nutrices vero in Ursa trans mutasse, et postea quam regnum consecutus esset, formas has in Delo posuisse. et

ἀστέρα etc. sunt m r. 3 in r1 ἐπὶ ὁ τῆς κέρκου e, rimis. Hara ρον τῶά ήγουμένων κατωτε- νος ἐς ιν αλλος ἐτηρ, ὀ i καλεῖται πόλος, περ u δοκa ὀ πολος τρέφaσθαι Quae verba, quo me Iius intelligi possint, Hygui et Germanici verba Eppo B m. Hyginus enim, P A. II, I in 'ioritas inquit, ea uiae e n una est infima, quae rotus a pestatur, ur Eratost4ene duit . . per quem Ioeam i se ninudus exsimam versari Et Germanicus Haus omnes septem, supra alias deeem, quae praece ni et rcuntur Iudenteu et maxima altera quast Noeam Polus, in quo a quibusdam puram rotus orbis ci cumverti. Unde Kopplers g. io I, πολο περὶ ο δοκεῖ τὸ ἄλον γέ eranti. Sed quaenam uerit ista stella, quam Exatosthenes κατωτερον nominat, non statim apparet Hippa chi sententiam et quae ei apposuit Petavius. v. in ranalQg. var disi lib III 4. Petavius ipse ex Hygini verbis amat latis putat, Eratosthenem scripssse ἐν τοῖς προτέρω της avstoc ita ut lochis auctoris nostri ' exprimendus esset υ πο δὲ τον τερον τῶν ήγουμένων ἐν τοι προτέροις τη ουρει cet , ex verba κο δὲ τον ἔτερον ---ονιώνων planoe essent rejicienda. Stellam, quam nostri potarem vocant, illo Eratosthenis tempore non m pol versatam esse, res est jam nota. v. Petav. l. c. Distabant enim a polo Eudoxi temopore secundum Petavium l. e. ἡ stella potaris nostro tempor an extrema cauda I4,4 ann. c P. Chr. α δ media caudae: Ia,3 ι tris a s antepenultima caudae Ii,a 'ut

tium i, I i. - . . Putat igitur Petavius, Eratosthenem secundum verba Hygini, antepenultimam caudae a, in polum mundi colloeasse. Re vero aeeuratius onsiderata verba ita anterpretanda esse existimo: πο δὲ σον, τερον τῶν ἡγουμένων sub atrera

130쪽

NOTAE AD ERAT OsTH. CATA ITERISΜ. CAP. 2 3. non sideri annumeratur infrior, propius polum est id

quod etiam Eudoxus apia Hipparcho libra, . . confirmare videtur, cujus verba sunt ἔτι δε τιὐάςῆ μένων ἀεὶ κα τα το , αντον--ον ουτος tacit οἰστήρ πολο ἐς του κόμμου Quid igitur Eratosthenem istam intellexisse puto iqiunt ordinis, quae in ea talogi h nominatur, et cujus distantia a polo suerat anno . Chri nat O, 4 47 tempore Hipparchi φ.l9' Eratosthenis 3', 48 Eudoxi 3', as dem igitur fere loco, ubi e in extrema cauda nostro tempore conspicitur, quae a polo 9, 47 distat.

. . . . .

etoris nostri narrationem cum fragmento p Schol. Apoll. Mi. v. tur Pherecydis fragment. g. 4 I. seqq. comparamus, fierecydes ipse reni alio modo tractavit; si vero Germanico redimus, ille ipse Phereeydes de sidere egit idquelam illo tena pore inter astra relatum erat. Hune, inquit Germanicus, Plurecudes diei inter astra olloeatum et.

tus Phaenom. 3. 46. . . . De situ eius Aratus et Theo ad h. l. v. 4 seqq. Vedita Arati sunt et μέν οι κρη'ουρῆ παρ κεφαλήν ΕλIκης ἀναπαυετα ρκτου iσπειρ δ' ἡ Κυνοσουρα καρη ἔχει. . Gerni uticus Theonis verba ad h. L transtulisse videtur . sed loco Phoenices eircumcingi eatidam leg loeo Meuiees eir-eume iugis apus, Ultima enim in cauda Draeonis λ, ad ea put Uriae majoris posita est Verba λέγεται δὲ εἶ νοει- - φυλακα των μήλων videntur alieno in eo posita esse eerte melius ita iungenda: Ῥυτω ἐστιν ὀ μέγαeν κα δἰ αμφοτέρων τοὐν ἄρκτων κείμενοe, I κοι ἐν τουαστροι τάξι ἐδο, δι φοιν, ε κατέτησεν ἀυτον - Εο πέρα φυλακα των μήλων λέγετM δὲ avara o τα χρυσεω μῆλα φυλάσσων, Iro ε Ηρακλέου αναιρεθείς. . d. παρα τρῆ Ατλαντι, rem Atlantem, ut sedes alli. at Libya et extrema, in moute Atlante. v. Heyne l. e. p

SEARCH

MENU NAVIGATION