Catasterismi cum interpretatione latina et commentario. Gottingae, Vandenhoeck & Ruprecht 1795

151쪽

hanc notionem ex astronomia originem duxisse Pindarus Olymp. 3. 4ao Q 3 igitur sidus novicte videtur. Tertia fabula ex Euripide quem affert. Mελαν ἱππην. Ita etiam Germanicus. At Hygin I. c, P. A. II. I 8 Hippen nominat. Sic etiam Clemens Alexandrinus Stromat. lib. I. pag. mihi IIIIIππω Pollux et Parrbasius Euippe cf. npt ad Hygin P. A. l. c. quibus adductus Valekenare ad Euripidis Phoenis. g. 85 ceni et Eratosthenem ex Hrgio 11 esse eorrigendum et ponendum 'Eυριπίδης δε φησιν ἐν Μελανιππη , Ιππην εἶν οὐτήν του Xείρωνος θυγατέρα. s. Κopplers g. II 3. In tragicis tantum, ut jam dixi, fabula haec invenitur. Praeter Ostrum ex iis, ut puto, etiam Callimachus teste Hygino P. A. l. c. et Ovidiua Met ΙΙ, 63a fabulam tradiderunt, sed in equam conversam esse di- eunt, quod deorum consilia hominibus enuntiaret, et anteoeyrroen esse dictam, ut refertividius Clemens Alexandrinus asser locum ex Euripide, ubi eam si deseri hi trsi πρῶτα μὲν τοι θεια προυμαντευσα

,stronomiam igitur docuit; et equi sidus ad fabulam n menque Iππω inveniendum occasionem dedisse arbitror. ἄθεν τῆ Κενταυρον - - Θυλειαν δε αν. Rationes astronomicae his verbis expressae sunt. Anterior enim equi pars in tabulis do depingitur, atque sideraliae Centaurus et Equus ita in sphaera posita sunt, ut orbente uno alterum occidat. H. astronomica non satis clara est. Dubium enim, utrum stellae, quae hodie EauuIeum formant, ad hoc sidus reserantur , nec ne Si equuleum non attingimus, Ita 'nendae fluit stellae: i , πὶ που προσώπρου Euitfligo, alteram inIenim non possum. ἐπὶ forte . 18 ad inoculo qui, sed in Ptolemaeo non occurrit. ἐπὶ τῆς σιαγόνος inrte . I. et 3I. ad sed in Ptolemaei ca-

huic sideri et equo communis v. Schol. Arat et Hygin.

Ex iisdem Scholiis apparet, primo septem istas formam equi mustitui e . Andr9med , , , α, ΔΘ, - -

152쪽

is c seliola nan adis amet Hygin II m. v. Tabul. Teste Plinio hoc sidus prinui a Cleostrato Tenedio inister astra relatum es . At non trium, utrum ab ipso sit in ventum, an ea alia sphaera sit deductum Mythus de Jove Ammone, quem in Hygino legimus, et qui ad priorem vitae simplieitatem accedit, probat, signum Me etiam e gyptiis notum Nisi Ratio cur inter astra eonstitueretvi haec erat, ut vernunt pus eu exprimerent homines, quod teste Hygino, cum sol in hoc morat, onuria nastentia r

. - Fabula . quae in nostro oecurri , ex Aeolieis, et sideri .et mmodata est. Qitamquam ex prima antiquitate petita et jam ab Hesiodo et Phereeyde est tradita, ut praeter Era tosthenem ex Pindari et Apollonii Rhodii Seholiis disto.

nulla tamen ex illis scriptoribus ad nos pervenerunt Drau menta , sed modo e lyricis tragicis et Omicis, rerum qu urgonauticarum scriptori huc earumque commentatoribus, multis modis aucta et variata, ad nos pervenit. Hine ista a.

xietas isteque dissensus es Apollod. 9 et iu No t. m. 33. seqq. Hygin fab. 3. g. O. P. A. II a et ibi interpp. ubi multa de varietate loca talecta sunt. . ' u Κοι Neptuni ex Theophane filius Hygia sab. et Sehol. German in Ariete.

IX. M a love missum esse arietem narrat.'Ησιοδος sorte in μί- μγάλαω et Pherecydes in Theogonia. καὶ τὰ κέρας -ολέσα nee rem alibi totaininesse memini, ne video quomodo, ολωα loeum tueri Os-st eum deberet oωM- esse. Notam marginalem redo lare videtur Dassa θων - - Παίων Parenthes ineludenda sunt, ut Κoppires monuit sed jam Gale ea distinxit, Παιωνα, opp. Παίονα. Λιήτην Solis filium . in .i is κοι

153쪽

dissenius. Alii enim Phrixum arietem matri pellet Pt ' m.

molasse volunt Hygin isb. 3. Apollon Rh. IV Iao.

Διὰ vix sanum. Mutandum, ut puto, ιεκομ-

έα, Hoe melius conveni, et eum Hygini et Germanici senistentia. Ille enim Erasinianes ait, arietem sum M peLI- auream detraxisse, et Phrixo memoriae ausa dedisse ipsum ad Adera pervenisse. Et Germanicus Phrιxtis autem infidens praepararo arieti, Coleias adducta est, ad Aeetam

Noem, ibique arierem Mares immolavis iane suam auream

pestem onesis, antequam inter astra proeemen ema Thea

ad Aratum v. 22 seqq. Eratosthenem memorat, sed Phriaxum Iovi arietem immolasse dicit. - . - smis ἀυτο δε ale τά ατρα ἀπῆλθεν. θεν pelle aurea detracta ἀμι αυρον, νον φαιν ara meo l. c. 44 κα του ἀτέρα αὐτου ἀμαυρουσθω φησὶν, ω - ωρέντοe. Iam Aratus de obscuritate hujus lideris multa di, xit, eumque per stellas trianguli et zonae Andromedae dis eerni posse assirmavit. Contra quam Arati sententiam disis putat Hipparchus in Uranolos. g. Ioz. Adsunt entin stellae quaedam clariores, et proxime ad eas accedunt aquae in triangulo ponuntur, neque tamen, ut idem Hippare hus addit, splendidiore sunt iis, quae in Eona Androismedae conspiciuntur. Quamquam igitur clarae quaedam adsunt, sidus ipsum obscurius est, atque perinde conspieiis tur, ae si plenilunio a stra observes, ubi minores stellae

evanescunt. Ita puto eum Schol. verba rati esse intelli. genda. Rationem vero, cur per Deltoton et gonam Andromedae Aries sit notandirs, non perspicio. Enim vero stellas eas indieare, quas Eratosthenes affert, non audeo ἐν eum plures quidem adsint, sed omnes sextae magnitudinis, quae illo tempore vix observari poterant. Afferam tamen, quae in Ptolemaeo nominantur. ἐπὶ τ η κεφαλῆ αἰεπὶ τῶν μυκτηρων Hygin in cornibus, Germanicus su-rieulis V sed non ii Ptolemaeo , η, ἐπι που ρα χηλον β, γ, ἐ- ακρου ἐμπροσθίου ποδολλαμπρον Quaenam haec sit, non intelligo, et Ptolemaeus pedis anterioris nullam mentionem faeit. ἐπὶ ράχεω forte, a d ἐπὶ κέρκου, υ πο ἐν κοιλίαν et ἐπὶ νου ἰσχίου obscuriores forte ρ, , , sed incertum, ἐπ' ακρύου οπισθιον πο Me forte P.

154쪽

f Sehol German ad v. a et Hygin II I9. v. a. hul. I. Nomen a figura deductum, et posteriori tempore r. te ab astronomis Aegyptiaeis inventum, quod mihi ex naris ratione de Nilo apparere videtur. Ut vero etiam ratio. nem mythicam adhiberent astronomi Graeci forte Alexandriis ni Mercurii inventis annumerarunt. Qitae enim Erat Osthenes de Iovis nomine narrat grammaticam subtilitatem redis olere videntur. Praeterea coeli descriptionem nusquam eris curio attribuere memini, de cujus inventis . Apollod. III, Io a et fragment ap. H n. g. IO64 ubi λύρα, γράuua τα, μουσικῆ παλάμ- α γεωμετρει nominantur.

ἐκείνου eum Arnaldo Κopp. g. Ii6o luerem ἐκε νον se κρῶν μή i Tneo ad Aratum eodem modo ιἀτ τον κριον πραυροτερον se et μο Ἀλὲτο γράμρμα ἐπ' ἀυτο κεισθαι. Ita rati verba expressa sunt: περὶ τἀρ πολέων ἀνάπερ --- scio quae si sente Qtia ut tres enim triangula stellae omnes lunt quarta magnitudinis et in Ariete mundae, , sertiae τὸ quartae

α, Διος ais prima nominis Διο litera sed muto haec verba in o Διος του πρωτου του δειματοe, 'ΕΟ-

stellae quas affert, fiunt, a m v. Legit oppleraria

155쪽

Io, Noae ABAERATO TH cATAS TE Rura C. m. 22. A de stellis ituum re obseura Si Ptolemaeum consulimus, invenimus η, ρ, , , Reliquae quae Deeurrunt i, obscuriores sunt, et sorte rotis. Ad alligamentum resero se, o parte boreali Oe, , set, ab oriente; a d ad australem. Reliquae in eatalogo ad. ii 47, 9, 3o, 33 et , , , , λ, at, a non in Ptolemaeooeeurrunt. Aratus unam' puto tertiae magnitudinis modo stellam ad alligamentum refert FHrte prioribus tempori- observatum erat.

cf. Sehol German ad v. 43 et inglia II, Is Tabul. . De sidere et bula es quae ad eap. s. monui, et Apollod II, 4, et . et ibi notas Fabulam iptam iam Phereeydes tractavit, sed simplicius, ut Hone . .'Mfimat, quam postea tragici 'M Vi ψαν nobilitatis ea a mucst Hygin P. A. II ui τῆ ἀρ Δανάς et es Apoll. I. e. - ' τοῖ Πολυ κνου regis insulae Seriphi. ἐπέμφθη aia Γοργόνας eur id fecerit Polydectes, reser Apollod. l. e.

ale aργ avet Phorei filias. Nomina apud Apollo dorum et Germanaeum Stheno, Euryali et Medusa Medusa tantum mortalis erat invollod et Sehol Lycophr. 838.

cum antiquioribus locum, ubi erant Gorgones, in insulis Rilantie Oeeani ponunt reeentiores vero in eontinente

Libyae. f. not ad Apollod. g. 3oa. κυνῆν. 36gin orei galeam riz Aδον, qua indu tus videri non poterat . note ad Apollod. g. gon Alii alio modo. Praetere peram ei attribuunt Hesiodus Seu . Hereul. v. a4, Scholiastes pollonii Rhodii, Apollodorus et Hyginus ἄρ που παρ Ηφαl του a Mercurio secundum Apol. Iodorum. Mox post φησιν τῶν τραγονδων τραγωδιων π ητής ex glossemate aunia, Nam Aeschylum quis ignorati

προφυλακας ita Eratosthenes. Alia traduntur ap. Sehol. poli. Rh et Apollod Graeae et Gorgones Oxnores erant secundum Hesiodum Theogon. 4o. cf. not. ad

Apollod. g. 26. νυ γενα εἶχον φθαλμιον. variat Schol. Pindari Pyth M. q.

156쪽

No T. An MAToso. CATAsTERIO M. C. 22, 23 IOIs I ri ν ριτιονιδα λίμνην ergo in Libya, ut omnes serioris aevi seriptores. Ita etiam Pausan. I. a I. ἔχει δὲ ἀτέρα - μεν τῆς κεφαλῆς, ἐφ' ἐκατερα αμιο αμ πψον et θ ἐπ κρας τῆς δεξιας χειρὰς λοιμι πρὸ intelligo η evelli, sed non a

ποδος α, α μαυρον cf. Nescio an jure μαυρον Fello ex Germanie si additum. Est stella tertiae magni. περὶ τους Γοργονος πλοκα μου mis, Denebula in manu dextra, quae in tabulis literari distinguitur, res nota est. v tabula. In globo Farnesiano nebula in sinistra, caput Medusae in dextra mauu ponitur.

CL Schol. German ad . a 4 et Hygin. II, M. Tabul. I De his f. e. 4. Nomen ipsum vario modo scribitur Πλειαδες et Πλπιι αδες variaeque causae memorantur. Sehol. II., 486. Apollod. III. Io. De ausa nominis . Schol. Hom. d. e. Theo ad Arat a 34 seqq. yg. Fab. 92. et P. A. II. a I. Scilicet nomen aceeperunt sive uuod plures erant, sive quod tam arcte conjunctae sunt, sive a matre Pleione. απι πης ποτομιης situ etiam variant astronomi. schol Homer. ἐπι την πλευρα του ταυρον Nicander, ut ex Theone disto, in cauda Tauri sed Aratus et alii in spina. Initium capitis valde turbatum est Verba igitur ἐπὶ τῆς ποτομης καλειται ita jungo ἐπὶ τῆς άποτομῆς τῆς ραχεως του ταυρο ν καλουμένη Πλειας ut cap. 4 α υαδες καλουμavo. ἐς συνηγμενη δι αυτῆς τῆς ραχεως εἰς τέρας ἐπτα, διό κα ἐπτα ρον καλειτα .λέ γυσι da et Theo, Germanicus et insinus valde diversa ab Eratosthene narrant. .

157쪽

3 . Nox ADERATOSTH. CATASTER IN C. 23, 24. εἶναι : τῶν Ατλαντο θυγατέρων. Id signifieare videtur plures filias habuisse Atlantem. Ab Apollo. doro septem modo istae traduntur. Sed in eo sabula astro. nomica ab aliis differt, quod in hae Hyades Pleiadum sorores nominantur. Ita scho Hom. l. e. Theo, Hyginu. aliique. ordinem et nomina Aratus ita deseribit Ἀλκυονη Με-

Στεροπη. Maxime conveniunt eum Eratosthene Sehol. Hom. et alii, praeter Apollodorum qui Oenomaomipsisse Sterope dieit. De diversitate fabularum v Ηeynenot ad Apollod pag. 683. et interpp. ad Hygin sab. 8 et I sq. Si noster Apollodorum secutus esset, non explicari posset eur una Pleiadum obseurior videretur. Caeterum nostro Hellanteum praeivisse ex Sehol. Hom. l. e. constat. Alio modo narratur sabula a Phereeyde et eyelicis. Quaenam fuerit septima stella, incertum est. tiae enim observari poterant, sunt, et tertiae, quintae, i , , , f sextae magnitudinis. θέσιν δ' χουσιν - - σχη, ἀνος ab aliena manu prosecta mihi videntur. Neque enim Germanicus neque Hyginus ea habent. Hipparchus autem astronomus post Eratosthenem vixit. Sed etiam Fellus locum hunc suspe

Cf. Sehol. German ad v. as '. et Hygin. II, 7. Ta-hul I. De hujus sideris origine nulla vestigia in veterum scriptis inveniuntur. Est stella primae magnitudinis, quae

in hominum primo sidera eontemplanti uin oculos incurrere eorumque mentem attentam sarere poterat. Caeterum observandum est, a nostro sorte fabulain, quae, ut in hoc ea. pite ex Aeschylo affertur, ad rationes astronomitas exprimendas excogitata esse videtur de Mereurii inventis, eum Or. phe Ustoria eonjunctam esse. Ab aliis orpheus primis inter Graeeos astronomiae auctoribus annumeratur. v. Lucian. de astrologia. Prior etiam ab Arato tractatur. ννάτη nulliam admittit sensum ideoque ejiciendum. Neque in Germanteo neque in Hygino aliquid Occurritet. iam Phavorinus vocem hane omifit.

158쪽

et ibi interpp. Areadia id factum esse commemorat Apontod. l. e. Germalueu inmbus boum Apollinis ex te

και τῶν Ἀρόλλωνος βοων. rationem hane cor-rtiptam esse monuit Heyne ad Apollod pag. 689.των Ἀτλαντηρ 14ων Ἀτλ*νHEων Munk ad gin P. A. pag. 439 i. e. Pleiadunt. Hyginus addit Quoamia tin ex inarum namen esseo illae Mercurii est mater.

ex musa id est Cassiopa sis N Fuit autem ceti' , nai τα βη . . De Euryduce uxore quam ex inseris

eduxit, nulla fit mentio. v. Apol Mil. 1. 3, 2. plura atteruntur loca deliniit

datam esse dicunt, et 1emoriam astris esse illatam. sae d. iiiii NStellae quae mominantur, sint De partibua Lyra egit Feliad h. l. ex quo asseram , quae ad rem pertinent. R i , c., δ, De reliquis res incerta sorte η, Θ, Δ aut . , κτενων Κτεὶς plaestrum, eas partes essnat, quae . a Ptolemaeo κυατα nominantur, et quae summitati prori

159쪽

Κρατη o ri ιη , 4. athen ad Phoenis v. 447. e Eoppier mutant in Κρατῖνοe, qui .suerat comoediarum scriptor, tutus Nemesis fuit. De seriptis eui plura fragmenta restant ap. Athenaeum. De Nemen, praecipue lib. IX. pag.

ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, β. ἐπὶ του πιαχήλου λαμπρον p. sed obseurior est. ἐπὶ τῆς δε ει α πτερυγο a λ ν ε . Sed sorte omissa sunt ἐπὶ τῆ αριτερας, quod Germanteus et Hyginus addunt et rei tonvenit. Igitur supplenda sunt di

ἐπ τη σωματα unam modo ponerem' nimirum. Et fune a librario in numero A in mutari poterat. ἐπ του ὀρθοπυτέον-. Ita numerus euet, L

. Aquari tis. 26.

Cf. Seho . German ad . 26 et Hygin. I, Tab. I De sideris origine eonstitvere aliquid non ausim. Fabulae postea ab astronomis additae, et quidem ab Eubulo,

160쪽

Ceerops ab ingesimiam Deuealion propter diluvium et a nostro Ganymedes propter poeula Fabula, ex Troicis est. Apollod. III. I 2, a. atque a poetis et mythographis multis modis variata v. omnino Hygin sab a . et bib; interpp. - .ωσπερ αν οἰνοχοον χέειν inne--οχο sin tanquam suas essundat. ἐπαγονται τον ποιητήν μάρτυρα Homerum s. v. 33 stri . . ti iis 3 κάλλει υτως περενέγκας, να οἰνοχοῆ, άειεν κρίναντα ἀντον τῶν Θεω v. ordo verborum valde turbatus et mutandus sorte των θεα αειον κρινάντων ἀυτον, να ι,οχοῆ. Ins. e. 33 Iupiter δὲ44 τα ἄστρα νηγαγεν αξιον κρινας. -τῆς κεφαλῆς δ et alia obseurior, sed altera a

Ptolemae non additur.

corni, aequales plendore reliquae, quae adstant obscuriores sunt, neque in Ptolemaeo inventuurur. o του ματους κατέρωθεν et .

si δὲ 1κχυσις του δατος ἐς ιν ἐε αρις ερῶν. Ita in tabulis veterum astronomicis. Sed in Eratosthene ubique imagines ita destribuntur, ut in ipsa sphaera observat stir, et a nostratibus in tabulis depinguntur; alia loea quamdam de stellis onstituendis in nostro praeeipue e. 9 et 2 explicari non possunt. Germani, hoc loe habet dextra laevaque, et Hyginus verba hae pIane omisit. Forte igitur ἀρμερων in δεξιων mutandum orationem hoe loeo valde corruptam esse et maneam ex iis, quae a Pello addita et uneis inelusa sunt jam satis constat.

vim addit prima et novissima ita ut 11 esset et cin Pisee. Omnes quae apponere ausim hae sunt ' π, , ,', ',aψ, 3.wn. 94 Bad. νω, ω IA, A 3 Α, Ih ah, ah, orte etiam h I et ιτ in risee. De reliquis xes est incerta.

라틴어 텍스트