Catasterismi cum interpretatione latina et commentario. Gottingae, Vandenhoeck & Ruprecht 1795

발행: 1795년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

torem, quod iam Theo sensit et Germanicus et Hyginus expresserunt. Ille enim: Hae inquit, dieitur Orionis eanem fugere venantis. Nam ut venatorem eum finxerunt aliqua de eatis , ita Leporem ei ad pedes fugientem finxerunt. Fere eadem habet Hyginus. Forte aciem Eratosthenes habuit quae tamen exciderunt. Multa enim tu principio capitis deesse apparet. ιδια δὲ την τὰ χυτῆτα, et his ex Theone adscriberem κα τήν πολυγονέαν, ut melius cum reliquis e veturet. Ἀριτοτέλης, de Gen. anim. I. 4 e. s. ἐφ' κατερων τιων , κ. ἐπὶ του σωματο β, α, η, 'αιντρ eerte, putat. εκατέρων ὀπισθίων ποδων ,

CL Sehol. German ad v. 3o8 seqq. Hygin. II, 37. V. Tabul. II. Etiam hujus sideris origo ignota est. Sed propter latitudinem ejus australem non negarem ab hominibris ad meridiem degentibus primo esse inventum, Graecisque traditum Aegyptii quoque fabulam de eo habuerant, quam Plutaret, in Iside et Osiride nobis servavit. f. not. ad Hygin. P. A. pag. 489. o. τὸ πλοῖον, ο καλουσιν Ελληνες Αρ- τω του 'Oσυιδος νεως Σιδωλον ἐπὶ usi κατητερισμένον. Fabulam, quae in nostro legitur, etiam Pherecydes attigerat. f. Apollod. I. 9, 27. et I 9, 9 Hygin fab Iq. et ibi citi aucti. καὶ ρχῆθεν ἐτεκτονήθη. Locus spurius est e. iiciendus. φωνη εσσα δὲ γενομένη. Ita etiam Pherecydes et Apollodorus. Verba etiam afferuntur ab Apollon. h. IV. 387. Sed Aeschylum sorte ante oculos habuit noster ut ex Hygino P. A. 37. suspicor, et quidem in Hypsipyle. f. Schoi Apollon Rhod. I. 773 Rationem, cur loqueret Ur, affert getet ad Lycophr. 319, quod carina ex Dodonaea

quercu sacta ema.

οἴαε lanima pars gubernaculi. Sequituae: is στοιc ἐπιγινοἴκενοιc παραδειγμα σαφεστερον Verba haec aut retrahenda, aut ungenda sunt eum sit perioribus αυτη διατήν 'Aθηναν ἐν τοῖο στροις, dire u sequentibus partes navis observatu dignae primo quidem ito Argo duo habet gubernacula πηδαλ α tum ἐπὶ στολέδος κρα legendum

172쪽

puppi uni taenia vel anno suspensa ad captandum ventum V. Pollux I s. o. καταστρω Me est tabulatum. τροποὶ alitem non τροxοι sunt lora quibus remis alligatur ad scalmum.

o πως ὀρωντες et ratio ab astronomis addita, etsi satis obseura. χαμωσιν ἐπὶ το εργασάφ, pera nautica. De stellis quamquam in mappis nonnullas α, ε, e, i, rib, Δ a, , , λ, aluili, constituere quicquam non ausim. - io 36.

CL SehoI German ad ursa seqq. ygin. II, 32. V. Tabul. II. De Eridano et fabula obseura, et sideris origo Dicerta est. Forte eum Phaethontis historia conjuncta erat illa, quam Heyne tonuit ad Apollod. III. I 4. 3 cli ad Aen. X. I 85. ab oriente in Italiam esse translatam oecu rit nomen jam apud Hesiod Theog. 338. incertum veTo est, utrum sidus jam noverit, nec ne cf. Vos Virg. Laiadb. I. 49 I. Falsum vero est, quod Germanicus observat, ab Arato et Pherecyde Eridanum Padum vocari. Melius cum Arato consentit Eratosthenes, qui Aratum nullam nominis attulisse rationem commemorat. Poterat quoque sidus sorida Aegyptiis primo Nilus vocari, postea vero nomen Eridani mythicum ei tribui. Canobus seu Canopus insula et urbs sui in Nilo. f. Strabo lib. XVII. et omnino Hygin. . . et ibi interpp.

ἔτεροι δέ φασι δικαιότατον ἀυτον ιναι Na λον an pro μιο-ωe ita legerat jam Hygin P. A. II, 32. Qui aurem Nilum volunt vocari, pro ter signitudinem ejus et tilitatem, aequissmum esse demonseraur. τουτου δὲ οὐδὲν ας ρον Canobus stella Migis ad Argus πιδάλιον accedit, quam ad Eridanum, et in ima e

173쪽

eo noste ab aliis differt quod Eridanum ad Canobum cudirere neque iterum flecti dieit. 'ς trima xc Proxime omnium ad horizontem australemaeeedit. viii tabula. In australioribus Europae par hu tantum conspiciebatur Eustath ad Dionys. Perleget. V. H αφα-

πτειν λέγουσι quod est καταπίνειν. Hygin P. A. I, 4 I. hie videtur ore aquam exeipere a signo Aquarii. me Dere to e Salmas ad Solin pag. 4os Ovid. Met. IV. S. τη sure. Dubium est, in quo libro 'Ctesias de dea hae egerit. Sed apud Phot. n. a. ex iis, quae Athenagoras de legatione pro Christianis affert, in prioribus libris de rebus Persei de ea egisse videtur, ubi res Assyriacas tractaverat Semiramidis igitur mentionem fecerat, cujus mae Derceto eodem teste suerat. ἐν λίμνη apud Ascalonem urbem Diodor Π, e. q. κατα τῆν Βαμβυκην. Urbs ad Euphratem posita, alias Edessa aut Hierapolis nominata Strabo lib. XVI. pag.

s s. ρκη του ei. Res iam veteribus ignota atque ab iis confusa es Salmasius, qui inter Ἀταργάτιν, Ἀτάρτην et Deam Syriam distinguit et Atargatin et Dercet eandem esseat firmat. Sed Straboni in his nimiam fidem tribuere vide. tur, quippo qui Ctesiam secutus ejus verba autem non iu-tellexerat.

In fabula ipsa Lueianum de dea Syria sequi vellem, et Ἀτάρτην et Ἀταργάτιν et eam. Syriam unam eandemquo Deam in templo quodam ad lacum euitain fuisse crederem. Ita explicatur quo modo Eratosthenes eam Virginis side. ri applicare poterat sup e. v. hera vero dea Derceto, sorte astronomicae originis, quae Hierapoli colebatur, o

174쪽

in muliebri et in istis audam desinente fingebatur. Res quidem non satis clara. νυκτος Forte nonnulla excideriint. σῶσαι ἀυτήν. Igitur non dilerte a nostro traditur, eam istis formam habuisse; sed Lucianus ait, Syros pisces rem aeram esse arbitratos Dereetus causa, quae hane formam habuerit. Forte igitur in nostro legebatur ἐμπεσουσηe et 'o Δ. -κτορ, υτήν γενέσθω ἰχθυν. Germanici autem Seholiastes Dicitur in astrictricatur, eo quod decidens in Boersi stagno Phaceris forte Derceto silia Veneris iv pisceu si transfigurata, quam uri deam nominaverunt. Quidam autem aicunt quo de sagno filiam Veneris Diu rent. Ad posterius hoc videtur accommoda. tum esse, quod habemus, piscem Derceι servasse, σω

Ceterum Piseis fidus ex Oriente uenisse, etiam fabula ciua edam ab Helladio ap. Phot pag. 874. narrata deelararae videtur, scilicet virum quemdam, nomine Mai e mari rubro adscendisse, capite, manibus et pedibus humanis et ro corpore ad pistis similitudinem formatum, qui astrologiam, et literas docuerit. Probabile est, prioribus temporibus at que in sphaera quadam orientali Aquarii signum sub hae sorma esse expressiun, quod Graeci postea in Aquarium et piscem mutarunt.

Duodeeim stellae ab Eratosthene nominantur, sed ex Ptolemaeo uouein modo asterre possum, ι, Θ, 3, 1, 3 sar, , . t

Cf. schol German ad . 34 seqq. Hygin. II, 39. V. Tabul. II. Inscriptio apud auctores valde diversa Germanicus aerarium, Hyginus Ara, Aratus et Theo θυτήριον, Proetus θυμιατήριον. θυτήριον havorintis explicat per ορροτήριον. Sed vocem Nέκταρ neque in alio, neque in auctoris nostri interpretibus invenio, neque ullum remedium adhibere possum nisi sorte pro Νέκταρ, νεκτάριον, i. e. θεῖον divinum, scribendum, et νεκτάριον Θυτηριον clivina ara intelligenda sit, ad quam dii contra Saturnum eonjurationem fecerunt. Sed spuriis adseribo. Fabula ipsa ita adumbrata tota astronomicae riginis esse et sideri huic sorte ab Aegyptiis, orae ab alio populo His orieu.

175쪽

Ia No T. ADERA TosTH. CATASTERIsΜ. C. 39. 4 . orientali, invento aeeommodata esse videtur. In bello enini contra Saturnum, deos quidem jurasse, Hesiod. . Theog. 38'. seqq. Schol. n. , a7. et Apollodorus I a s affirmant,

nusquam vero arae sit mentio. - ,

e mae' in εν. Hic aliquid deesse opplers monuit ex Theone igitur, qui Eratosthenem auctorem citat, Upplendum esse putat εςράτευσa, Κυκλώπων κατασκEυα. σαντων σχων ἐπι του πυρος κάλυμιμα, πως μή - - ντου κεραυνου δυναμιν Σπιτυχοντες cet. καὶ Θυουσιν ι . supplendum Θυουσιuoικ.

καὶ τῆ χειρὶ ἐφαπτονται. de tacti arae ad fidem dandam loeus hie est notabilis. Stellas α, , , t ex de Ia Caille eatalogo adscribo.

. Chiron sive Centaurus. O. .

Cf. Sehol. German ad v. 363 seqq. Hygin. II, 38. v. Tabul. Ιl. Sidus o serte ex Oriente deductum esse jam Ηeyne antiqv. VIaiz I M. pag. 33 monuit Chiron. v notum est, jam in Homero et Hesiodo occurrit, es. Hermann m. pag. 93. sed de Centauri figura in illis locis nulla fit mentio. Itaque forma hae a posterioribus illi tributa. Fuerat Saturni et Philyrae filius Hygin P. A. 38. et alii Artem lyricam astrologiam , medicinam et artem veterinariam neundum Suidam docuit. Sed vid de his omni hus Fabrae Bibl. r. et quae supra cap. I ex Clem Alexandr attuli. Loea elata de fabula sunt Sehol Apollon. h. I, 354. II, 235 Apollod. I. a 4. Ex quibus omnibus colli. go, auctorem Titanoinachiae et Pherecydem praeivisse. Niam Hermippum de eo egisse ex Clem Alex. l. c. et Theone ad Aratum video.

II λίω in monte Thessaliae, sede Centaurorum, ubi etiam pugna eum Lapithis erat facta Strabo pag. 439 seqq. δικαιοσυν es Homer Il. .. 83o seqq. Aσκλήπιον L. Il asy. ε Ἀχιλλεα. II λ, 83 I. Etiam alios es interpp. ad Hygin P. A. l. e. et opplers pag. 28. Negat Schol. Apollon Rh. I, 538. , tabulavi de Rehille a chirone edocto Homero notam fuisse. .. i. m

176쪽

'Ηρακλης venit ad eum secundum Apollod. u. 3, 4.

eum reverteretur ex pugna cum Centauris. 'bitabat tuti Chiron Maleae.

aerata opplex propter verba, quae sequunVtur μονον δὴ τον Κενταυρον ου ἀνεῖλεν, ἀλλ' εκ εν ἀυτοι, scribere vult gρωτα παιδώ ς, quod probo. Et paulo post iόνον τονα mutat in μονον δὲ των Κενταυρωνι ἐκ τῆς φαρέτροις Hygin P. A. l. c. addit , Chironem sagittas considerasse, et miratum esse, eum tam bre. vibiis sagittis tam magna Centaurorum orpora interfectu . Sed jure eyne hanc narratiunculam ineptam vocat, ad

Apollod pag. 359- βία ουτως ἀπο ανόντοe, Apollod. l. e. ait, eum sisse immortalem, sed immortalitatem Prometheo cetasse, sit multo et vehementi dolore affectus mori posset. ὐπεράνω τῆς κεφαλῆς h. i. h.

Corvus sive Hydra. 4 I. Q

C Schol. German ad v. 37a Hygiii. II, O. v. bul. I. et II. Sidus hoc forte ab egyptiis in eoelum positum est Fabula vero tota astronomica esse videtur. Nullo alio loco eam invenib, neque occasionem neque locum, ubi et quando hae quae auctor narrat secta sint. Forsan ad Titanomachiam spectat, ut 'P. 30 κοινον ἐστιν commune eoru et hydra, , Verba ἐκάτω γὰρ των Θεω ορνεον σιν ἀνα- κε μενον in Ge manteo et Hygino non laguntur. Corvus ollini attribuitur etiam in Schol. Pindari Pyth. III, Iosem.

a causam afferre poterat. Dicit enim: Ab ε Ιου fessumi Phoebus solenne parabato

177쪽

ἐν rore ἀνθρωποι o Delendum sorte et ἐν το , Θρώποις et κανον At τουτον τον χρονον. Quamdiu et eoquerentur Hyginus, qui praeterea addit, quod iis diebus eorvus habet guttur pertusum. Quod Aristoteles laudatur ἐν τοιο περὶ Θηρίων, vix ab ipso Eratosthene pros ctum est, sed ex margine illatum voliti autem interpola. tor deelarare hist animal quae est ζωρον τορία.

μνημονευμα δε ...... προ λθειν valde iuris hala et, ut puto, ita jungenda sunt μνημόνευμα δρυσων ἐοare θεου ἀμαρτlae σαφε , εἰκονίσας ἐν τοῖς ςροις ει νυτο υδρον, καὶ τὸν κρατῆρα, καὶ τον κορακα με προς-θών κοιλιιχ δυνάμενον πι, . Praeterea ab Hygino Eratosthenes auctor affertur, mirer esse, ii Icarius sit usus eum hominibus ostenderecvinum, id quod ad Erigonen spectaret nisi hoe loe aliquid excidit, quod suspicor. In Germanie de Ieario nihil

invenimus. ἐπ ακροις της κεφαλὴ 21, , .

obseuriores. vero continet .

'Aυτος ἐστιν . . . . . κυνος obsitire exprexti adique de ortu tantum intelligenda In Sphaera enim praeit Sirius Procyoni circiter Ia gradibus ascensionis rectae, sed Procyon sidus propius septentripuem sub elevatione poli Alexandriae boreali prius quam Sirius ex horizonte eniὰμ sit, ut ipse aucior inferius distincte exponit. Sed oratio mihi manca et corrupta videtur. σχει - - ἀστέρα tres asserta e et 3 in Ptolem te occurrunt, de reliqua res est lucerta i

178쪽

quinque satiae. 43.

s. Hygin II, e . a. Ut in reliquis ognitionis uis manae et astronomiae partibus ita in planetarum historia progressus aliquis sui hominumque singulorum et gentium dissensus. In prioribus saeeulis omnia orpora coelestia in uno eodemque plano moveri credebant quam sententiam etiam Xenocrates defendit apud Plutarchum de placitis philosophorum. Postea erebrior eontemplatione facta singulos subinde detegebant planetas, eorumque Inotum proprium, deinde etiam distantiam inter se observabant. Veneris stet la fulgore et celeritate, qua orbitam percurrit, conspicua, sine dubio prima omnium fuerat, cuius motum observabant homines. In Honiero Phosphori sit mentio Il. 4 4a6. et Hesiodus in Theogonia 38r eam ex Aurora natam esse narrat. Hesperus vero Il. χ, 3I8 affertur Sed Pythagoras secundum Diogenem Laertium VIII, id et Plinium II, 8 prismus fuerat qui hospkorum et Hesyerum unam eandem. qua stellam esse doeuit. Mitida quod eadem stella fabulae de Dioseurorum dimidia vita, a lyrteis tractatae occasionem dedisse videtur de quo Heyne in notis ad Apollod. p. 72O.ell. 734. Mitem locum, cum ad rem pertineat hic adscribam ndetur etiam flesia Veneris, Luciferi et Hesperi nomine inter veteres celebrara, ad eosdem Dioscuros esse νε- Usca a quorum eum ad vulgarem euiorum sensum ea observatae essent viees, ut altero in eo pectum rogresso, alter uteret , nata hine videtur fabula ut altero Di curorum subrerra degente, uer evivisceret Democritus teste lutaris chori. e. planetas ab inerrantibus distinxit, numerum vero nolladdit Plutarchus et de proprio uniuscujusque loco et ordine eorum nihil eonstituisse, sed putasse videtur Democritus ominpes in uno eodemque plano moveri. At jam Plato istum

planetarum ordinem et numerum tonstituit, quem Erat

sthenes describit es Plutarch. l. c. atque in his ut puto. Pythagoram secutus est, qui ut ex Photio vit Pythagor no 249 pag. 7I3. apparet, eadem docuit Praetere . Solem. et Lunam planetis annumerari constat. Sed fuerat, ut ex Aehille Tatio Isagog in Arat Petav. Uranolog pag. 8O discimus, varietas aliqua hae de re inter Graeeo et Aegyptios, nam Aegyptii Solem vario loco, Graeci vero sexto posuerunt. Eratosthenes Solem et Lunam omittit quinque

modo planetas afferens, atque in his Aratum secutus quod,

179쪽

ut Theo affirmat, ουτοι οἱ si το ἀνάπαλ. πορευοντ tabo καρκίνου ἐπὶ λέοντα καὶ π λεοντος - παρθένον. οἱ δὲ άλλοι τακτω φέροντα. τε μὲν του λίου προβαίνοντος

ἐκ μοίρας , με ὀὲ οπισθεν αποώνοντoc. , . . . Πρωτον μεν Διογ, - - αι, του ελίου. o. eiis eorruptus neque, ut arbitrori ab Eratosthenis manu profectus, veritati enim et Platonis reliquorumque omnium Graeeorum et Romanorum sententiis repugnat. . Priina ab omnibus Saturni stella nominatur, secunda

Iovis. Verba igitur forte ita jungenda: lρωτον μὰν Κρο- νου φαίνοντα. ου μέγαν ἐυε υτερος, Διο ἐκλήθη φαέθων μέγα , ουτος υνομάσθη ἀπο του Ηλίου ιου. Hyginus in his quoque auctorem secutus esse videtur, sed in eundem incidit errorem Una inquit, est ovis nomine Phaethon leg Phaenon quem Heraelides Pontietis ait , quo tempore Prometheus homines finxeris hune pulchritudine orporis reliquis praestantem feesse eumque sub rimere eogitare, atque uis cerrum redderet, Cupidinem ovi uno

ei e quo facto missum ereurium ad Phaethonta persuassisse.

ti ad ovem veniretis immortalis freto itaque, eum inister astra ollaearum. Seeunda festa dicitur Solis quam alii Saturni dixerunt. Hane Eratosthenes a Solis filio Phaethon. ra a peliatam dicit de quo υmylures scri erunt, ut parris inflenser eurru vectus, incenderit terras : quo facto ab δεν fulmiue percussas, in Eridanum dejectus et a Sole inteν filera perlatus Hyginum igitur Eratosthenis lihellum ante oculos habuisse apparet, quid quod fabulae ipsae ex Buctore nostro petitae sunt. Praeterea Achilles Tatius Oeet, Saturni stellam ab Aegyptiis Nemes et Iovis Osiridis esse

mae inagiritudinis . Hyginiis fabulam ex Fratosthene ada

sit. Tertia, inquit, est stella Mariis, quam alii Herculis Chaldaei stilicet Schol. poli. h. III. v. 376 et Aegistii Amul Tati . . dixerunt, Veneris sequens flestam hac cut Eratosthene ait 'de ausa Quo Vulcanus eum rex ram Venerem duxisset, et propter ejus observantiam Martio j x eopia non fieres, ut nihil aliua assequi uideretur , in sua flesia Veneris Mus persequi a Venera impetravit. Ira- qua

180쪽

que cum vehementer eum amor ineenderet, rem Agnificans

e facto sesiam Pyroenta pyellavir. Nomen Πυροει a ivlgore deductum si Etiam Hyginus IV I9. Non magno est, inquit, corpore, sed figura milis es sammae Martem tacti is vocat Schol. l. ε 385 , quod nomen nullo alio

loco invenio. io δε τὰ τ αρτος. Etiam de hoc planeta fabulam ex Eratosthene aster Hyginus. Nonnulli adirem, inquit, hune,Aurorae et Cephali filium esse dixerunt, iackritudine mutiras praestantem, ex qua re etiam cum Venere dieitur certassent etiam Eratoshenes dicit, cum hac de causa Veneris p peliari exoriente sole et oecidente videri quare, ut ante diximus, jure hunc et Luciferum et miserum nominatum. ΙΠέμπτο δὲ Ερμου. Hyginus et hoc loco nostrui ante eulos habuit. Quinti, inquit, flesia est Mercurii nomine Milbon ab Aegyptiis Apollinis nominatuin, ut ex Achille Tatio colligo se haee est brevis et elara. Memuem Mercurio data exsimatur, quod primus menses instituerit e perviderit Iderum ursus. Ceterum notandum, ab Alexandrinis forte planetis deorum nomina, quibus nune appellantur es.'data, cum neque Plato ea novisse videatur, neque in ullo alio antiquiore scriptore occurrant.

Cf. Hygin. II, 3. Διοπερ φασὶ τον Ερμῆν πο την γένεσιν ἀνακομι σαι τον 'ἔΗρακλέα et Jam opplers vidit. hie iterum multa excidisse Hyginus enim Eratosthenes dieis, Mereurio infanri puero inscium unonem eas lae; sed osquam eum rescierix, Majae filium esse rejecisse eam a se et ira lactis profusi splendorem inrer fidera apparere. Et Theo ad v. 473. ISρατοσθενηe, δέ φησι, πο ου της Ηρα τάλακτος γεγενῆσθος ἐκχυθέντος sμουσε γαρ παρατο Ερμου, τι υκ ιος ἐςι. Praecipue vero ex Achille Tatio . Urano log pag. 85. id apparet Verba ejus haea sunt: Isρι δῶ τουτου ταλαείου φησὶν 'nρατοσθένης ἐν

τω καταμερισμῶ καταςερισμῆ μυθικωτερον τον ταλαείαν κυκλον γεγονένου ἐκ του τη et Ηρα γαλακτος του γάρ Ἐρακλέου, ἔτι βρέφου οντος, καὶ τον μαςον τη c. Ηρας ἐπισπασαμένου σφοδροτερον, εκείνην αντισπασα, κω ουτως περιχυθέντος του γαλακτος, κυκλον γενεσθα παγέντοe,

SEARCH

MENU NAVIGATION