Tabula affinitatum animalium olim academico specimine edita nunc uberiore commentario illustrata cum annotationibus ad historiam naturalem animalium augendam facientibus. Auctore Johanne Hermann ..

201쪽

mmciat: ut tamen & hic intermediam se locet avis, quam

. Fournier o vocat, aliaque quam osculatorem nominaverat co MMERSONIUS. Pro merops fastuosus lectricum pennarum luxuria, mollitie & fulgore Paraditais conjunctissumus e . Comparationem cum Hirundine ripari ab urgere . nolo i . Sed confunctionis inter Merope in & Graculam C e r i h i a mque, quam in tabula seci, reddenda adhuc ratio est. i Utramque PALLASIO auctore posui. Nam Graculum longu rostrem U dubii generis avem ad Meropem pertinere pimmo aspectu videri posse, Meropemque cafrum non huic. generi sed Certhiae jungendum esse docet I .

e Quibus . omnibus in meo tabulae exemplari interpolandis Iocum equidem reperi: qua ratione fieri debeat docere nimis longum esset. h Qtiam Burro Irius pag. 486. instituit. i) Quamvis facillimum foret in tabula dextrorsum a Merope ded cere lineam ad hanc avem Hirundini apodi subscribendam. vieitet Mol. Fasc. VI. par. ι uid p 48. Non utique video avem hanc ex specimine quod e

ran habeo ad Μeropem pertinere nam nec habitus m. spondi i , necere rit pedes. Sed non magis perspicio, pace tanti viri dixerim. quo pacto Certhiis aptς sociari possit. Rostro quidem convenire dabo, sed totus habitus abludere videtur. Nec video, quid cum digito in dium sine dubio intelligit praeter solitam normam avium non eraterno sed interno ulterius adnato sibi velit: nam internum, uti in aliis

202쪽

DE AVIBUS,

IsrErgo nunc in iis versemur avibus ex oscinum ordine, quibus ambulatorii sunt pedes. Et a dubio quidem genere nec prorsus naturali initium sacere par est, cujus ambiguae stat species, Gracula. Conjunctiores utique ista quibus pars c,pitis calva esst, consentiente etiam BUFFONIo m sed reliquas& posteriori digito magis continuum, exteriorem autem magis conis nexum cum medii basi. Certhiae autem familiaris tres digiti anteriores basi sua uniti, & una quasi radice exorti, ut vix profundius solutus sit interior. Quod jam magis in muraria recedit, & ad gresserios pedes appropinquat. De Indicis speciebus nihil nunc statuere licet.

Ceterum Certhia carra PALL. quam coram habeo, quum am-

plius descripta non sit, ne BuFFONIo quidem, qui p. ψ92. e MN NILO tantum ejus mentionem facit, sequenti modo se habet. Magnitudo infra Sturnum. Rostrum curvatum, gracile, pollicare, glabrum. Nares . lineares. Linguae apex penicilli formis. Frontis pennae lanceolatae. erectae, rigidae. Color in universiim leucophaeus, aut quem griseum barbare dicunt 3 margine pennarum dorsalium te uicumque pallidiore. Gula alba, linea utrinque a basi rostri bisurca, altera per oculos dueta, altera oblique descendente ad gulae latera. Pect ris pennae pallide testaceae, margine albo. Crissum & hypochondria citrina. Rectrices extimae bipollicares. Seeundum par pollice sere Iongius: tertium ultra pollicem et quartum pollicibus quatuor cum

dimidio superat: quatuor intermediae his sesquipollice longiores, &' apice novem pollicibus ultra alarum apicem eminenti pi Av. T. III. p. 4is. Huc adeo spectant Grae. religiosa, calva foetida, & Martinus Burr. III. p. 4a3. s. Paradisaea tristis LINN. & quam Mon edulam calvam vocavit pag. 8o. , qud L

203쪽

e APUT III.

veniens sine dubio aevum ad veriqra genera reducet, quando plures detectae erunt n). Gracula Qui scula lacile. inter Corv. Picam & Graculam media poni poterit, quam & Syste. maticus BRIssoNius & in systematicas dispositiones iniquior nisi aliquando veritatis vis & deficiens memoria aliud suadet BuFFONius Picae adjunganti Inter Grac. nudi collem &cor vini generis Monedulas mediam tacit cui Chou cari non Hucusque enim vix certae videntur notae esse, quibus Graculae ge- .nus a Coracia distinguatur. Rostrum aequale quodp. III. LINNAEustribuit, si opponatur apici incurvo rostri Coraciae, non certe suffi- .ciet, nam Varium rostrum est Coraciis. Rostrum basi nudiustulum aut calvum , uti alibi vocat, Oriolis quoque competita Lingua tria tegra assiimi nequit. quae Qui scillae bifida adscribatur. & docente PALLAsIO Dic. ZML Fas. VI. p. s. omnibus Graculis fissa sit. Vix adeo hucusque repertus combinans character est. Quam dubium quoque genus sit, docebit illud quod aliae species ad Turdum, aliae ad Oriolum, aliae ad tantum, aine ad Picam a probis caeteroquin auctoribus relatae sint. Ita Graculam Martinum loquaci Psi dico canorisque Turdis affinem quis dicat, aut Crotophagis Sturni , Vst, quia eorum more pecorum dorso innidulantia insecta legit, aue Cornicibus, quia mures Vorat. Nec refragabor si quis dixerit, natu ' xam singuIarem similitudinem assectavisse in illius eristae forma &positu qua Alcae crista tellae & Graculae crista tellae eaput ornavit, uti supra jam p. Is l. praeeuvie PALLASIO monitum est, aut s quis hanc avem Merulae propinquam facere velit ob cantum, in tamque ob similitudinem, ut etiam me m varietatem esse suspicetur

uryoNIus. T. III. p. 367. qua quidem in re haud illi assentior

204쪽

DE AVIBUS. In '

men fecit idem clarissimus auctor o . De ambiguitate Graeuis lini & Coracini generis modo dictum est p). Jam Coraciae

quoque ipsae multum variantes q) cauda plus minus integra aut forficata, rostro coloribusque; ut istius ratione inter Coraci garrulam.& angolensem ambigat abyssinica r); rostri autem respectu Cor. orientali S L. ampli rostris somNERA Tii, & madagascariensis BuFF. quae illud brevius Aamplius nactae sunt, abludant; & per has forte, maximeque per postremum, cui alae longioreS , Oculi ampli. rostrum validissimum & colores magis uniformes obtigerunt, series ad Accipitres s) & per Momotam, quae habitu coloribusque

similis est, ad Rham phasium γ continuari possit. Sed missa

o M. T. III. p. 8 I. 8a. p not. pracia. Π . In hoc genere non singulos charaeteres sed universitatem eorum incensum venire, recte statuit BuFFONI Us III. Ia8. quod de aliis utuque etiam tenendum est. Sed quinam ii sint, demum in quarta specie p. 343. nec satis plene docet. Ibid. pag. 43.s Totam hanc rem quin urgeam, multum absum. Sed negligere nolui exemplum insigne, quo pateat, quam sicile similitudo aliqua vel eo lorum vel alius exterioris notae persuadere possit exercitatissimo etiam. ut quae non omni ex parte perspecta habet alieno loco ponat. Sia quum BRIssoNI Us inter Coracias Accipitrem aliquem locavit, vid. BuETON. Av. his. T. III. p. I 29. non id absque Veri aliqua specie quae fraudi suerit. secisse censendus est.

De quo jam supra dixi, lag. I 8

ab a

205쪽

19s c APUT III.

hae dissicili re, in qua non prorsus liquere de omnibus vide.

tur, 'transeamus ad Corvi genus, naturale & planum si Linnaeanos characteres spectes, sed in plures minores familias suta divistim, habitu ,' rostri proportione & forma , cauda , colori. hus &α diversas, quibus tamen & ipse suppo Nius multam invicem affinitatem intercedere fatetur, quod vel ex eo apparet, quod una serie descripseriti Primus ergo glandarius Corvus esto, cum septem suis affinibus suppoxio u) dictis speciebus, quem inter & Coracias duas alias intermedias ae ponit aves. Glandarium ceterum Corvum in tabula operosiusquam par erat cum Criceto, & per illum cum Simiis connexum fuisse video, quihuscum buccis recondendi cibos more & scurrili negotiositate utcunque convenit. De Corvo Pica eadem fere quae de glandario praedicari posse Bu FroNius fatetur,

Q T. IIL p. ais. sqq. Soleo saepe BUFFONIuri excitare ubi nomitia dus erat cl. GuENAU DE NON Tahi LLARD. Sed id partim compendii ' causa facio. quum istud nomen brevius sit, & ille primus operis auctor, partim quia non semper vacat exactius de auctoribus disquirere, quia hus ceterum in uno exarando libro conjunctis una vox est, una .s cundia, unae scribendi operis rationes ; ut tamen hie ab isto famili rum generumque constitutorum odio magis se remittat. Unde accu

dit ut non ubivis conspirenti sed & sibi ipsis non semper constue apparebit, & quae de cantu avium, de migrationibus, de patria, de imponendis nominibus alibi statuerant, passim aut recantare, aut silentio praeterire, aut proprias leges migrare. Q Quas Rolles vocat. Gm cit. P. I 3 a.

206쪽

ejusdemque vicissim cum Cornice similitudinem admittit a . An Pica A n tillarum Picae an Coraciae propior locanda sit duahium videri poterit a , Νοstrati Picae quae altioribus pedibus prae aliis ab Oscinum familia abludit, limilis est Vardio Iedicta, nisi quod duplo brevioribus pedibus sit & locum adeo toti

generi in hoc ordine vindiceti De non edularum, Cornicumque e nitate cum Corvo Corace nemo unquam dubitaviti Hunc rapacem, stetidum A cadaverivorum, Accipitrii hus nonnihil conjunctum, Bucer Otis quoque generi anne niti Hydro corax, quem BRISSONIUS Bucer Oti, BUFFOΝIUs v ro veterre sequutuS Corvo sectat, cum quo minore utique

rostro convenit. Dubius Buceros Rhinoceros L. vasto serr loque rostro Rhampliasti similis. Pyrrho coraces quoque graciliore curvatoque rostro licet abludant, reliquis tamen,& moribus etiam, conveniunt Corvis, illosque inter . eum qui Eremita vocatur, collo longiore, victu in paludosis qua sito, rostroque incurvo praelongato Grallis e amnem esse pene

a Ibid. p. IOI. ., b) Dd. I p. Ios. sorte Graculis potius sectanda avis.. o Etiam Cornicem inter C. Coronem R Frugi legam mediam esse facile MONTE 1 ILLAR DIO largior cf. T DL p. - . non item, quod ex illaruin commixtione exorta hybrida species sit.

207쪽

a oo CAPUT III.

dixeris. Corvus Balicassius forficata cauda cantuque a congeneribus utique remotior est, haud minus quam Corv. b r chyurus cum suis sodalibus, quem BRisso Nio Merulis com iunctum, sed ad peculiare genus a BUFFONIO amandatum facile erit inter utrumque locare & maxime amnes Myrm omni thes quoque annecteis Laniorum etiam similitudi-- nem corvinum genus revocat per Lanium infaustum, uti

supra μ) jam monuimus. Denique Caryocat actes i) Corvo glandario

conjungens Bis. Av. prodrom. LII. pag. III. quae quum haud nulla tamen sit affinitas, offerente se a sinistro latere Upupa, luneam istuc deduximus: ut adeo Upupa, ad quam supra intermedio Meropis genere devenimus, ita sit locata, ut quatuor evidentius cristatas aves, Psittacum cristatum, Pipram Rupicolam, Corvum Eremitam, Cuculum cornutum quem addi posse monuimus,& plures alias, si adjicere velis, attingat.

indicare in tabula velis, supra Meleagridem x quantum licet ad dec. tram anguli in quo ad Parum & Hirundinem duelae lineae se decussant, Corvum brachyurum inscribito & Corvo plena linea nectito.' Dein aliam punctitam demittito ad Turdum quem aliquanto magis dextrorsum locabis, similemque ad Myrmornithem Turdo subserubendam. Quae omnia facile fieri poterunt, si Parum quoque versus dextram removeris, ut linea perpendicularis in primam vocis literam incidat. Λ g. I79.

0 Cujus amitatem cum Pica & Corvo glandario etiam s. ωuENAM

208쪽

DI andario picique generi interponendus est ε . Buphagam nondum suo plane loco positam esse puto : subjunxi tantisper Crotophagae l) cum qua vivendi genere convenit. Rectricibus acutis quamquam duodenis ad Picos accedit. Paradisaeae utut sint pennarum luxuria & splendore a corvis alienae, subrapaces tamen aves sunt & aviculis victitam res m) Sc uti Corvis capistrum seiaceum est, sic ipsae ex dense

DE ΜoNTBEILLARD agnoscit. T. III. p. Iaa. Sed non magis rostri mandibulas inaequales esse video quam assinium: longius autem est& minus cultratum. . Quem locum post wILLUGRBEIuri illi assignat clar. DE MONT 1I LARD lac cit. p. ras. Corvinum genus supra jam p. I 88. Picis assine s cimus , & facile Caryocataetes tabulae inseri poterit. Quod arbores Pucorum more pertundat, id cognatum illis utique facit. sed arbores iulum seandere non verosimile: nam intermedias rectrices apice detritas. quas LINNAEus tribuit, vix reperio, nec rigidae sunt. Εum ob char cterem jungendus potius esset Corvus Corone, si rectrices acutae es.sent, quales LINNAEUs adscribit, quas autem neque ego reperi, neque alii meminerunt. HuLLE Rus etiam in Mol. Danici prodri eundem characterem servavit. An LINNAEO descripta avis diversa sorte a nostrater Ceterum modo quo Caryocat actea nucibus victitat Sittae

nccedit. . '

ι Et ambulatoriae quidem, quia eiusmodi pedes ERIssos Ius tribuiti Dicit quidem cl. NON TE EILLARD T. III. p. 17 . primam exterioria digiti phalangem cum medio connatam esse, verum id de aliis quoque refert, in quibus peculiarem structuram non invenerunt qui ad haec attendere jubent: Q aoNTius His. Nat. Ind. Orient. L. V. cap. I a.

209쪽

compactis tomentosis plumis habent. Nec tamen etiam ad has

per saltum transitur. Intermediam nunc locari velim Paradisse ani tristem LiΝΝ. n ambiguam avem quae a Graculis nos huc deducat. Neque solis Paradisiaeis lautissima in pei nis amplitudo , quam jam supra ob in Pro merope fastoso annotaverimuS, cujustiue respectia a Parad. sex sili p ad Tetraonem Cupidinem, & a generim Paraditasse nomine ad Pipram Rupicolam Ampelidemque Pompadoramq

connectentes lineae duci possint. Inde per ancipitcm Oriolum amreum cum oriolis quoque conjunctissima assinitas r . Cu-n La facile tabulae adjungi poterit ita , ut Si a Coracia & a Paradisiea linea illuc abeat. Assinem Paradisaeis LiNNRus judicavit ob basin r stri plumis tomentosis tectam, de qua quidem re ΜONTALILLAR DIustacet. Sed multo magis confinem quin congenerem dixerim Graiseulis. quibus parte capitis denudata, scurrilibusque moribus co venit, eandem quoque cum Grac. Qui scula in Boiboniae insula fortunam experta: unde supra jam ι9S.-ι96. Graeulae Ma rtini nomine proposui. Victus ratione cum Cornicibus & cum Buphaga congruit. Cantu haud minus quam nonnullae aliae Graculae Metulis amnis, quibus & ob reliqui habitus similitudinem BRis soΝius sociavit.

Q Pag. 19 ubi per errorem fastuo su s, haud latino nomine, dictus est. 13 Uti supra jam dictum est, pag. I 66.q Uti nempe Paradisaeis rectrices inferiores praelongatae sunt & auctae.

se his abundantia in superioribus. o Hanc avem medium inter Paradisaeas & Coracias tenere ob, oeulorum situm ' holostri ceum capi 1m NONTRE ILLARnus docet.

His. Λυ. T. III. p. 149. reliquo similitudinem aliquam Diuitigod by Corale

210쪽

rus ampli &, dissicilis generis preteter genericum nomen non alia species tabulae inscripta est quam Orioli Galbulae , ut inuasitus esset ad Turdos; & Xanthorni, quod distinctum genus constituit doctissimus PALLAs s . Nam neque spatium necive dispositio tabulae plures tulisset. si etiam quas Bussio, uianae Ornithologiae nunc cognitas d beo assinitates ιν matrurius habuissem perspectas. linter utrumque genus admittit. Veram Paradisaeam esse oculatissimi PALLAsii sententia est Spicii. Gol. Fas. VI. p, 3. in uot. quo & LiΝNRus quondam in Mus M. Frid. retulerat. BRIssos Ius & LIN-NAEus nunc Oriolum secerunt. Quare aptissimo tabulis loco positam, avem esse censemus, quum facile adhuc cum Coracia connecti possit.

quo Gallus noster amicus ornithologus modo dictus reserti non habito coloris respectu, quem alias haud minimi facit.. o Dicitet. ML Fasiis. VI. p. a. interque Oriψlos, Stumos, Fringit

. lasque medium facit. . I . . .. . t

Eas nunc ergo hi a se ungiuu ut pyssum ex non visis avibus. 4 Nam . . . una serie ante o los habere oportaret qui vellet disponere. Generis . . . insertores familiae colore. habitu, proportione, moribus diverse n minibus Cassique s. Troupiales, Baltim ore , Carouges, Loriola distinguuntur. aliis. M. T. III. p aqr. Cassicis rostrum prae reliquis validum, Baltimoris debilius, reqiui &pent . gonum, tarsus gracilior eo a 3 a. alia vix verris exprimenda aqt limiates admittentia p. 23 s. a 3. Sibilatorem s. inerum minorem BRIss. ancipitem relinquit MONTGILLARD p a 3o inter Baltimoros& Troupiales, quas ceterum familias peculiari latino nomine EaIs-

so Nius non diiunxit. Huiu. & Baltimoro haud m3jor quam Di rillae statura, itemque praeter alius Crito melaychoris , vem