장음표시 사용
221쪽
mediae e & pariter suos ad longinquius dithintia genera transis. stus habent d, Ab Alaudis, ad quas per Al. magnam a
affectui obediens , quod vix alibi nisi in Melesgride Gallo pa-Vo ne: sunt quoque caruncu'ae jugulares Ampelidi A vera no ibid. pag. 4 7. o Forma moribusque conveniunt Fringillis & domesticae maxime, Mus Reg. . ornithograph. T. IV. p 236. sed rostro sunt magis depresso & emarginato, quod Turdorum est. Ut arctior videatur conia iunctio, quum satis spatii tabula offerat inter utrumque genus, Fri gilla tristis ex suo genere . & Tanagra me lanictera ex altera parte sibi occurrant, quam novam avem in coloribus similem describit cl. GuLDEΝsTEDT in Nov. Comm. Petropol. T. XIX. pag. tab. XIII. XIV. In tres ordines pro staturae diversitate distinxit genus hoc BuPPONIUS I. c. p. 278. interqtie eas sunt Regulo non majores. a Tanagra Misi sippi ea crassiore rostro est, unde seriem Gn grarum Bd. Loxias continuat. Forma quoque utriusque maxillae convexa recedit a reliquis, & paucis avibus quibus eadem structura. e Psittaci, Laniique genere, comparari potest. SUFF. T. IV. p. a 2. Eadem granorum penum colligens analogiam cum Criceto atque
adeo Gliribus, quam L INNIEus posuerat S. Nat. ed. XII. p. rI6. l& quam ab ipsa quoque cerebri similitudine deducit cl. LUD-Io dist. de emerea Cerebri substantia, Lips. I7 9. p. 29, 3o. magis quam ulla alia loquitur. Tanagra Jacapa, PALLAsIO Lanius audiens, supra iam' dicta, ob tabulae nexum hic repetenda. Addi facile suo loco Tan. ' Iacarina poterit, & linea inde duci ad Tetr. Tetricem alieniss-mam ceterum, sed solam avem sere quae ejus more rectrices extro sum curvatas gerat singulari pi orsus charactere, ut jam supra notavimus p. I 67. Tanagra taciturna comithol. Aff. Reg. IV. p. l O . moribus a congeneribus omnibus recedit, dubia hucusque avis. Diqitigod by COOgle
222쪽
Τurdis inde deducti sumus, via patet ad Mota cillam J
H Cf. supra uot. q . pag. a I Sed novum hic ancipitis notae exemplum inserendum est, Alauda trivialis, cui rostrum ante apicem emaria gulatum est MONIBLILLARD. Ornith. reg. Tovia V. p. 4O. quae nota Turdis potius convenit. At eandem notam T. ale Tulae esse negat LiNNAEUs S. N. ed. XII. p. 296. nisi pullum modo intelligat, ' uti suspicor: nam in adulto utique reperio. f) primum enim est Alauda Rrhorea, qtne contra aliarum morem arboribus insidet, & cantu magi S Lusciniam reseri, in noctem quoque hujus more producto. Omaith. ψf. Ref. V. p. 27. Delii posui Mot. dubiam, quae mihi dicitur, aviculam habitu Si forma Alaudae, sed ungue postico haud recto praelongatoque, quamque Alaudam pratensem esse nonnulli Voluerunt. qui apud me viderunt. Quem recti breviorisque unguis characterem huic utique etiam Μus. RE O. ORNI THOLOGUs tribuit, T. V. p. 76. Sed eandem esse nondum . persuadeor. Est M apud me talia' Alaudae forma avicula, quam quoque volatu, eantu, nido Alaudam esse expertissimus ornithologus Lor Tiso ERus, cujus observationibus tape usus est MONTAE ILLARDus . asseveravit: subincurvo autem rostro basique setis antrorsum versis di stincto Musticapae potius vindicanda videtur. Rem plenius hic e cutere non vacat: sed MOtacillas dari quae Alaudarum sim simile, haud negabit qui totam hanc seriem ante oculos habet: -& varia hieesse confusa hucusque & dubia, quoniam valde similia eadem esse putata sunt, quum conferri coram non possent, fere habeo persu
sum. Huc spectat quem Fist dicunt in Galloprovincia ID Lornith. T. V. p. 194. ct quae Pivo te ibidem salutatur l. e. p. 39s.
quarum alterutra sorte est cujus Alaudae sylvaticae nomine meminit c ETTI Λυ. Sardin. Caudae serma & motu nonnullas Alaudas Mo.
223쪽
ad Loxiam ad Fringillam b): quin anomala quoque curvi rostris i Alauda datur. Loxiarum necessitudines praealtis multae, & dubii limites, ambiguaeque in ipso genere minores familiae. Nam Oscinibus cognatae sunt proprio habutuit , & per Curvi rostram 0, A taxiam scandentem .an ,& LL
eum Motacilla salicaria δι staturam, & habitationem. Si colorem& vocem sere communem habet. Rursumque Motae. flavam posticum unguem praelongum rectumque habere Alaudarum more viaeo. D Alauda Calandra rostro est crassiore, quale sere Loxiae habent. Alauda Tartarica quoque PALLAs. Din. II. N. IS. t. o. crassiore rostro recedit a congeneribus: Qtiae binae aves in tabula intercalandae sunt suo loco, quem facile lector reperiet. M Fringilla calcarata cl. PALLAS. Din. II. p. 7 O. n'. 2o. unguibus praelongis Alaudam aemulatur; rostrum autem Em b er irae nonnihil simile est, unde in trivio quasi constituta. ἐ Le Sitti ex Promontorio Bonae Spei. Ormihol. mus reg. T. V. p. εἶ. Breviusculos esse pedes cum rostro satis valido supra jam dictum est, pag. I 8 I. I Loxia Cur viro stra incurvo hamato rostro, more quo alteri pedi innisa altero cibum ori admovet, quo rostri ope scandit. & rubr virente colore Psittaco contermina, & germanici Psittaci nomen promerita est: quare & occurret illi avi in opposito latere si tabula in orbem flectatur: quod alteritas utrinque positis indicatum est.. M Avis primum a cl. BRIssONIO descripta, deinde nomine Ham-bouvreux a MUSEI REGII ORNI THOLOGO T. IV. p. 398. Singu- laris oppido & mire anceps avis, quae crasso brevique rostro Loxia' . utique Diuitigod by Cooste
224쪽
ct Ll una novum Avium genus cui. nomen hoc apte applia viri pissse visum eli. . De Loria Colio supra o) jam dictum. Loreta flabelli cauda ventilabri in modum expandens caudam communem istum characterem habet cum variis aliis a
utique sit, sed cauda cuneata, arbores scandendi more, victuque ex majoribus insectis. ut sunt Lucani, vere Picis socianda. Neque minus haec avis mirum consularum notarum exemplum est. in Rostium Loxiae Coe eo thraustis sorma, eadem cum illa duriois' ribus nucibus vivendi ratio, iidem mores; unde Coccothrausti
subjunxit au=rosius T. III. p. 47t. - Sed rostram illi serratis, inciu lam mάrone, quM nulli ric Pafferibus competit deo ea nota alii x propior est quiuis Tri get, iii, bus& duobus' modo digitis interiori
bus congruit: at unum tantum posteriorem nacta est, in quo cum
Pi eo tridactylo & Alredine tridactyla cofivenit. Goissob a lito, nominis abyssiitiei partem, avi nomen fecit ΕUFFONlus,rii clar. Anglo equite MucE adlatae , cui inter pitas sine dubio locandae, quum latinum quoque genericum nomen 'invenire aequum sit. placun Ly-hius, quae vox & patriam exprimit & ARisTOTELI jam adhibita est. Facile quoque erie idemn in tabula reperiret inter Bu. erotem Se Τ r oli o n e m serratirostres aves poni poterit, punelataque linea & cum hoe connecti & cum Pico i r id a etylo; dein alia ad sinistram exe ratusque ad marginem tabulta, ubi stellula pinsetur, quae instem inbuta ostendet locum ubi in opposito latere alia inseribenda erit, cui ali quanto sursum nunc movenda Lox. Coecothraustes respondeat. ιQ Pag. I 8. not. n No . ' , .' L La queue hn εventati. Ormias. MU Mec T. III. pi 463. Nempe cum Merulli ambo inensi T. III. p. 394. &cim nonnuL' - ει Cuerulis. de quibus vid. supra pag. Iῖς - it . t
225쪽
Disserunt inter se Lox. Coccothraustes o, Enucleato ita Pyrrhula, Cardinalis, Chloris aliaeque, rostri seu ma,
cantu, moribus, iisque tanquam totidem generibus affines sit, iungunt MusEI REGII ORNIT HOLOGI, ut tamen & his medias imeterponanis . A Loxiis etiam hinc ad Fringillas ι , inde ad
G Haec avis caveae inclusa cum aliis minoribus aviculis occidit illas, Mus Reg. Ornith. III. p. 4 7. quod ad Lanii naturam spe stare videtur, cujus validum rostrum quoque resert: unde nova praeter. eam quam Colius praebet cum Laniis affinitas. Idem & Pari ruriunt, sed alio modo Crictiorum pugnaci indoli magis analogo. o Coe eo thrausti & cur virustrae plurimam esse similitudinem BuEEos Ius quoque latetur T. III. p. 449. Loxia susca L. Eu FPo-Nio medium tenere videtur inter Pyrrhulas europaeas & species americanas quibus Becronds nomen fecit T. IV. p. 388. L iam Cardinalem sorma accedere L. enucleatori, sed eantu Pyrrhulam potius esse, ibid. p. 4s9. Qua in .re mirari subit, cur
quaerat adhuo clar. auctor, cantet ne Enucleator nec ne, quum ejus rei fidem & EDNARosius & LINNaeus etiam in jam S. N. edutione fidem faciant. , Ceterum canit quoque Curvirostra, adeoque Enucleator rostro cum Pyrrhula, vivendi ratione & colorum mut tinne cum Curvirostra, cantu cum utraque convenit. Est & alia,' recentius detecta, tam Rubio illa GuLDENsTADT in Nov. Comm. - Htropol. T. XIX. p. 464. tab. XII. quae colore Enucleatorem, r . . . stro Coccothraustem, v ce Pyrrhulam refert. .
o Minotis staturae Loxias Fringillae domesticae magis accedere, ON. Bi- muf. ne: III. p. 46 I. Lox. domini canam tamquam ffinem -i: e :l Filim Petroniae subiungit idem aq6 ir, crius rei ratiunem equudem non perspicio, si fida iis BD ARMkI. iconis in qua acutum p Diuiligod by Corab
226쪽
Emberietas u devolvimur sensim. Fringillae &Εmb, rigae invicem conjunctae, quum harum plurimas illis potius comparent Sc subnectant iidem x . Numerosae Fringillae
a tius Carduelis rostruin quam obtusiusculum Petroniae video. Potius Fr. Petronia taxiarum rostrum habere videtur & ambigere. L
xiae Majae & Fring. Majae similitudinem nominis similitudo loquii videtur. & sequi se presso pede intermedias inter Bengatos R Frin.
llas NON TvE ILLAR DI Us voluit. T. IV. p. Ios. I 7. Loxiae butyrae eae & Fring. butyraceae magna est, LINNAEO Observante, exis ἰ cepto rostro, similitudo, unde has in tabula conjunxi, conjuncturiis etiam, si tum cognitam habuissem. avem Noirso uel Orv. inus reg. T. IV. p. I. O. cui medium locum inter Loxias & Fringillasco' MERSON Ius assgnaverat. Loxia bicolor quae ex EDUA Rusti saltem icone verum Loxiae rostrum nacta est, Fringillae congener ha-2 betur ΜONTRE ILLARDIO, quo & ΕRusONIus retulit. Benga lorum Sene gallorumque, quos iste conjunctim tradidit T. IV. p. 88. quia colorum mutatione conveniunt, quod idem & in Emberietas . paradisaeas cadit alios Loxiis alios Fringillis adscripsit LiNN Eus. Loxia Pyrrhula exili vix audienda voce Fringillae lepidae suppariiniae adeo ad conjunctionem horum generum & consulaneas notas declarandas suiscere poterunt.
v Loxiam Chloridem nectendae Emberigae adhibui,' quia LiNNRus ipse eam intermediam facit inter Loxias & Emberigas: vicis inique Emberaram Que leam, cui idem rostrum crassium Loxiae tribuit. Emb. oryx etiam an Loxiae species sit, quo BRIssONius refert. quaerit idem. Et Em rizam Cirin quoque Chloridi affinem facit. Mus ret. Ornitholoe. Tom. IV. p. ITI. b. Q mberim paradisaeae praecipue, quibus & commissiiras mandibul et tum minus sinuatas esse observo, & rostrum magis ad .formam Frinia
227쪽
inter se quoque variantes decussatae I) , & aliis e longi
quo analogaea , aut a consuetis notis aliquantum rec mgillarum accedere. Ceterum utrumque genus granivorum, rostro
neque gracili, neque praeter modum crata. Εmber. Schoeni elum Fringillis nectendis adhibui, quia & vulgare nomen & LINNnus 'ipse eum Fringilla comparat. it ''ν Sic Fringillae genus Lilinaeanum non inepte divisisse, & aeutiore pa- rumque incurvo rostro separasse Cardueles videtur BRIs ONIus. Et mus. REG. ORNI THOLOGI quoque Fr. Spinum Cardueli magis comvenire T. IV p. 222. statuunt, & Fr. Melbani p. 2II. & D. trustem p. aret. Cardueli stibjiciunt. Fring. Canariam sequi Lin iriam intermediam esse Fr. Habesch, ibid. p. Fringillam ., Linariam quoque non 'tam cannabinae, cujus tamen rubedine ornata est, quam Fr. Spino assinem esse iidem fidem faciunt. Fr. Spinus, Ser inua, & Citrinella inter europaeas viridi colore conveniunt, de quarum diversitate WaLLuOΗBEIus conserendus est Si meae collemonis duae aviculae Spino utcunque similes quoad c
lorem , ad Ciuinellam & Serinum L reserendae sunt prouu gnari . a rerum viri, qui & aueupes simul sunt, perhibent, erit illa summo jure . Loxiae adsocianda , quum brevius etiam quam ipsi Pyrrhulae ejus sit . lrostrum: Serino autem paulo angustius & acutius rostrum erit, quale lCardueli. Quae Fr. Amanda vaeta assium sunt Bengali dictae aves
Orn. M. R. T. IIL p. 9 . ut hominem non metuunt, sic segetes de vastant prorsus uti nostras Fring. domestica. ix Fringilla granatina L. Miro est Carduelis, cauda cuneata. Mus. Rego ita. IV. p. O. Fring ministra 86. Linariis' amnis, BRI soNio Tanagra est. Sunt & Fringillae rusi rostres, e. g. Mi f. Reg. Om. III. , quod in nonnullis Loxiis. .L
228쪽
22 tes a . Singularis praesertim a Fringillis ad Alaudas transitus est per Fr. calcaratam Enaberi Zae ut conveniant cum variis e , non opus est repetere, sed quae ad Alaudamd qu0
x. suseam cle Bou veron BUFF. IV. p. 388. cui similiter crispatae & sursuin curvatae pennae sunt. Q Fringilla Senegalensis BAIss. Mis. Reg. Ornua. IV. p. I47. omnium lotigissimo gaudet rostro. Fring. dactylorum I et ornith. III. p. 4870 vivendi more D. domesticam reserens, canti lena Lusciniam superans, rostro gaudet vibrissis ad basin munito bre. i Vique et ut valde dubitem huius generis esse., PALLA s. D. II. p. 7io. ii'. ao. sed de ea supra jam dictum est. p. 2I6. M. M Cum Loxiis & Fringillisu Lubet hac occasione, ut Collis suus I cus constet, quos inter Lox. Pyrrhulam & Emberietas paradisaeas νmedios ponendos esse, ut tamen & ad tantum accedasst, supra vidi mus, hic ponere correctioris tabulae particulam. in qua distantiae, quales tabulae respondere illas convenit, exacte quidem servatae sunt in superiore parte, sed non in vocibus Al. Calodi a & AL talarica quarum haec ante A. calcaratam, illa paulo supra eam scribenda est.
229쪽
que accedat species est, & nota cillam e) aliae reserimi in nonnullis: danturque passim, quas rarius in hoc genere o currentes notae annectant aliis quibus isti frequentiores o, servantur. Pi prae cum aliis avibus quibus grestarii qedes sunt connexae censendae , quamvis altiores habeant quam reliquae quibus ista structura contigit, & uti supra iam vidimus aliquantum diversi sint, si Rupicolam tarte excipias. Integerrimum
rostrum Lius Eus adscribit, emarginatum BUFFONIUS, cum quo
facere quae coram habeo specimina me jubent. Vibrissas olim validas tribuerat LINNEusg Ρaroque genuS conjunXerat, ED- WARDsIuri lane sequutus, non pthrsus ad naturae nutum, quum rostro subtrigono plane abludati Interim Paro subjectum genus in tabula est, quoniam quum eam disponerem non aliam nectendi viam reperi. Nunc frugivoras has insecti-
o Embetiza schoenicios vividius quoque caudam motitat ipsa M tacilla alba, nomenque Molacillae si vocis vim speetes magis qu .
que meretur. Ceterum de dubiis avibus quae arundinaceorum passerum nomine eonfundi solent, legi poterunt ea, quae in versione. gallica wiRsINOII Bisoria nidorum ovorurnqiae leguntur, tab. XII.n'. I 8. p. 3I. not. r. berim oryllivor a quoque altioribus pedibus est. more Motacillarum. Omiith. Mus Reg. IV. p. 338. D Reetricibus mucronatis Emb. oryzi vora cum Pici genere & cum nonnullis Hirundinibus congruit. Emberiza Mytilene. . Mus IV. p. 32a. Lanii excubitoris more Accipitrum adventum
indicatis Sas. μι. ed. xspec9. sed tacet EuFFONIus. Dissiligod by Cooste
230쪽
vorasque simul aves A altipedes putaverim medias inter Ampelides, Tanagras, Motacillas, Paros, Myrmornithes, Trudosque poni posse. Aptiorem locum Obtinebunt, quando plura de iis edocti erimus h . Interea abludit cauda cuneata, rostr
que longiore, & Myrinornithi assinis est ambigitque Pipra longi cauda i) & alia praeterea species. Pipra austra
lis l) rostro non emarginato & cauda differti Pipram minutam LiΝNFus olim Motacillis junxerat, in quarum confiniis saltem genus nostrum locatum est. Pipram Rupi colam ita positam in tabula videas, ut remotior sit, quam reliquis Man,
cis ita Pipras Galli vocant iungi nolit BuPF Ius, utque cum Todo necti ob pedum formam possit, cum Upupa ob simulem cristam bifidam , cum Paradisaea & cum subscribenda' Ampelide Pompadora ob aliquam rectricum abundantiam. Strigi quoque facile annecti posset, quum subnocturna sit avis in . Gallinaceis autem jungi n) vix placeti Peruviana
M Nam nondum satis de iis liquet. Orn. mus rer. IV. p. 4O8. 0 Le Plum et -blane Avis Reg. Omith. T. IV. p. 429. quae ut fi miores tabulae nostrae nexus sint, poterit sub Alauda magna poni, eum Pipra deorsum ducti linea conjungi, & ad sinistratin eum Ginornithe subscribenda Turdo, uti jam dictum est.' n L oi se av eendrε de la Guyane. I. c. p. 43o. . I Le Manilior. ibid p. 43 I. - m ornithoi. Mus Reg. IV. p. . . UlaurFONII sententia est. Le. 43α gallinacea e gente