장음표시 사용
101쪽
jecisse. Monstra narrant, quae salsa esse possunt. Sed certe et haec perdita β sunt, et illa non salutaria. Tuas litoras jam desidero. Post sugam noSuam Duiri- qtiam jam 7 nostrum earum intervallum fuit. Misi ad te exemplum literarum mearum ad Caesarem; qui
bus me aliquid profecturum Puto.
- Μagnullus apud Mantilium legendum censet. μαρι set,. Hoc enim emtia postulat. Tam abjecto et de . misso animo eat Pompeius, inquit Cieero, ut non solum metu Caesaria ex orbe et Italia exeesserit, sed quod ne in Epiro atideat manere, sed fugam mol citrar in longi sime remotas regio nes. At IIam, Mes opotamiam. AEO Ptum, missa Hispania aua provincia, in qua habet exercitum. Ilare ροαροφώλια est . quam in tot epiat lἱs exogitat Cicero. GR. v. - Malim vero μακρο- Uus et, servare, sed Ironteo dierum. qtiam vis sch. negat esse hie ironiae
tr. Post fugam nostram. A qtio
tempore discessi ab urbe. - Correcti varia est. Oliv. nostrariam. I. V. L. Mure tis malebat, numqvam jam tantum earum into utim sese. sch. is numquam diei nostrarum intervallum stat M.
CICERO IMP. CIES A III IMP. S. D.
UT legi tuas literas quas a Furnio nostro B Cce Peram, quibus mecum agebas, ut ad Urbem essem; te velle uti consilio et dignitate mea, minus sum admiratus; de gratia et de ope quid significares, me iam ipse quaerebam : spe tamen deducebar ad eam cogitationem, ut te pro tua admirabili ac singulari sapioratia de otio, de pace, de concordia civium agi velle arbitrarer; et ad eam ratiotiem existimabam
satis aptam esse et naturam, et Pereo nam meam.
Quod si ita est, et si qua de Pompeio nostro tuendo et tibi ac rei publicae reconciliando cura te attingit:
T. Turas literras. quas a Furnio no- rat. Acceperat autem hane Caesari sim iacceperiam . . e. Harum exemplum opist. circa tu id. mart. r spondit una eum ep. 6 s p. ad Atticum inb-- ei rea xia kal. april. ED.
102쪽
EPISTOLE AD ATTICUM, IX, D. 93
magis idoneum, quam ego sum, ad Pam Causam profecto reperies neminem : qui et illi semper, et senatui, quum primum potui, paci S auctor sui; nec . sumptis armis, belli ullam partem attigi; judicavique, eo bello te violari, contra Cujus honorem, Populi romani beneficio concessum, inimici atque invidi niterentur. Sed ut eo tempore non modo ipse fautor dignitatis tuae sui, verum etiam ceteris auctor ad te adjuvandum ; sic me nunc Pompeii dignitas vehementer movet. AliqNot enim Sunt anni, quum vos duo delegi, quos praecipue colerem, et quibUS essem, sicut sum, amicissimus. Quamobrem a te peto, vel potius omnibus precibus oro et obtestor, ut in tuis maximis curis aliquid impertias temporis huic quoque cogitationi, ut tuo beneficio bonus vir. gratus, pius denique esse iii maximi beneficii memoria possim. Quae si tantum ad me ipsum Pertinerent, sperarem me a te tamen impetraturum : Sed, ut arbitror, et ad tuam fidem, et ad rempublicam pertinet, me e paucis, et ad utriusque Vestrum. et ad civium concordiam, Per te, quam accommodatissimum, Conse vari. Ego quum antea tibi de Lentulo gratias egissem quum ei saluti, qui mihi fuerat, fuisses): tamen, lectis ejus literis, quas ad me gratissimo animo do tua liberalitato heneficioque misit, eamdem me salutem a te
accepisse putavi, quam ille; in quem si me intelligis
esse gratum , cura, obsecro, ur etiam in Pompeium esse POSSim.
. Al. altitor. I. V. L. 4' Gratum. Oh summa ejus a Ndia 3. Siatili. . . fuisses. Etim eaptiam in me exsule restituendo posita. Vide Caesar ineolumem dimiserat. FD. ad Div. lib. I. ED.
103쪽
Queritur se ob Pompeii pericula. qnem Brundisii a Caesare circumvallatum esse acceperat, animo torqueri, et quid consilii capiat, nescire. E Dolabellae literis Pompeium in laga esse scribit. In Formiano, antio V. C. Osi, mense martio.)
LEGEB ΑΜ tuas literas xui kalend. quum mihi epistola assertur a Lepta, circumvallatum esse Pompeium, ratibus etiain exitus portus teneri Non medius fidius prae lacrymis possum reliqua nec cogitare, nec Scribere. Misi ad te exemplum. Miseros nos, Cur non omnes satum illius uria exsequuti sumus Ecce autem a Matio et Trebatio eadem; quibus Minturnis obvii Caesaris tabellarii. Torqueor infelix, ut jam illum Mucianum' exitum exoptem. At quam honesta, at quam expedita tua consilia, quam evigilata tuis' cogitati nibus, quam itineris, quam navigationis, quam CougreSSUS, Sermonisque cum Caesaret Omnia tum honesta , tum cauta. In Epirum vero invitatio quam Sua
vis, quam liberalis, quam fraternal De Dionysio δέ sum admiratus: qui apud me honoratior suit, quam apud Scipionem Panaetius; a quo impurissime haec nostra sertuna despocta est. Odi hominem, et Odero:
i. Poratis teneri. Vii . Caegar, B. C. 4. Al. qtia...qtin. I. E. Par im ... liartim i, dis et Laean. II, 663. En. Ait omnia q- eogitaverit Atticus par. α. meianum. Q. Naeius Scaevola lini do itinere... sibi probe deliberata ea iussu Marii junioris luna consulis tru- tum honesta, tum cauta videri. ED. eidatus est in curia Hostilia. Pop. . otiri. .. qtia ... qtia. in omnibus edd. a 3. nis. I tibinus eo irit, is quain Ieti,oti. Aed hia tribus loeis habet evigilatae tuae eogitationes M, quod gurim oditio Romana. I. V. L. Rehuta. plaeel. ED. S. Dionysio. Ep. 4 , lib. VII.
104쪽
utinam ulcisci possem l sed illum ulciscentur mores sui. Τu , quam , nunc Vel maxime, quid agendum nobis sit, cogita. Populi romani exercitus Cn. Pompeium circumsidet; sossa et vallo septum tenet, fuga prohibet; nos vivimus, et stat urbs ista λ praetores jus dicunt λ aediles ludos pararit Z viri boni' usuras pe scribunt ego ipse sedeo 3 Coner illuc ire, ut insanus implorare fidem municipiorum 8 Boni non sequentur;
leves irridebunt; rerum novarum cupidi, Victores praesertim et armati, vim et manus asserent. Quid
hujus miserrimae vitae P Nunc doleo, nunc torqueor, quum quibusdam aut sapiens videor, quod una non ierim, aut felix fuisse. Mihi contra. Numquam enim illius victoriae socius esse volui; calamitatis mallem fuisse. Quid ego nunc tuas literas, quid tum prudentiam, aut benivolentiam implorem p actum est. Nulla
re jam possum juvari, qui, ne quod ' optem quidem, jam habeo, nisi ut aliqua inimici misericordia libe
9 Ουκ ἔστ' ετυμος λυτος ' , Ut opinor, ille de ratibus.
s. Viri honi. Non sunt hoe loeo optimates e sed ut mIlla aliis In loela
harum epistolarum . viri l Eupletes, ceneratores, sitii portiniam sui, usuris eloeatit. Vide Groti v. observ. I . s.
I. Ad finem. Ilositis ad fries. Id est, auppesino tIhi aliquid eoti,illi.
quo perducar ad M. ad inelus huius in lie; imae uitae, et In aliam beati rem migrem p omnes eis. Tide auis mis adeo Per urba um esse Ciceronem, ni statim Attici nova consilia expetat, postquam dἱxἱt eius eon,ilia maxime,lhὲ plueere. Unde quibusdam in men iem venit ab IstIa verbis. ω Tu , qtiae
epIstolae inItium taetendum esse. ED. R. Na quod optem quidam. Alii . tita. I. V. L. s. InItitim epistolae. iudiee Manuti . Reh. bene judicat haec post aliquod
temporia spatIum superioeἱ harum li- Erarum partἱ esse subiuneta. I. V. L. ro. -κ ἔστ' ε de χρ M. Non est reti sermo. PH-Ipinis eat palinodiae illius, quam fecit stesichorus, quum Helenae maledIxisset, eoque nomine Oentis privatus esset. Ponit autem Plai in Phaedro, om. X, pag. 313, ed. Biponi. hia verbis, τοι, Ιαρ ορηλατ- , ete. id est : vinam qntim oculis orbatus enset si Ieboe. propter ea quod Heletiae maledixerat. non ignoravit, quem
105쪽
Quid enim est, quod Dolabella his litoris, quas m
idus mari. a Brundisio dedit, Latic ευη μερίρει qUaSi Caesaris scriberet, Pompeium in fuga esse λ oumque primo veni o Davigaturum quod valde discrepat ab iis epistolis, quarum exempla antea ad te misi. Hic quidem mera scelera ' loquuntur. Sed non erat DOCrecentior auCtor, nec hujus rei quidem melior β Dolabella.
admodum Homerus: sed, utpote qui musicus esset. causam eius rei intelia lexit , et continuo hoc rarmen feeit: Non vetus ille firmo : numquam navibus vecta est velivoli pulentae
ad Pergama Troiae .. Absoluta igitur tota illa , quae appellatur, palinodia ,
sensum octilorum statim recuperavit.
etiam. II. Merra sceleria. De consilio cumsai Is Intereludendae Pompeio Iugar. Nam T. I 3. Auctor, nec . . . meliari Ut PTκ- gens, et scio arianus.
Atti ei litoras se accepisse : cur tardior merit ad discedondum exponit; nondum se, ubi consistat, constituisso. Viris honis sonon nimis excusare; in Lanuvio Pham se se errasse; Lentulum Puteolis ossc; Magium a Pompeio nil Caesarem de parte missum scribit. In Formiano, anno V. C. 7O4 , menso martio.
CICERO ATTICO S. Tu s xi kalend. accepi literas, quibus omnia con- ilia dissers in id tempti S, quum scierimus, quid actum sit. Et certe ita est: nec interim potest quidquam Dori modo Statui, sed De cogitari quidem Quamquam hae mihi literae Dolabellae jubent ad pristi Das cogitationes' reverti. Fuit enim pridie Quin
i. Abest noti modo. I. V. L. I. Pristιnas emitationes. De pro
106쪽
quati us egregia tempestas, qua ego illum usum puto. Συvαγω consiliorum tuorum non est a me collecta ad querelam, Sed magis ad consolationem meam. Nec enim me tam haec. mala angebant, quam suspicio culpae ac temeritatis meae: eam nullam puto esse, quoniam cum consiliis tuis mea iacta et consilia comsentiunt. Quod mea praedicatione factum esse scribis magis, quam illius merito, ut tantum ei debere viderer; est ita. Ego illa extuli semper, et eo quidem magis, ne quid ille superiorum meminisse irae putaret: quae si maxime meminissem, tamen illius temporis similitudinem ε jam sequi deberem. Nihil me adjuvit, quum posset; et postea fuit amicus, etiam valde': ecquam ob causam, plane neScio. Ergo ego quoquo illi. Quin etiam illud par in utroque nostrum quod ab eisdem illecti 7 sumus. Sed utinam tantum 'go ei prodesse potuissem, quantum mihi ille potuit lmihi tamen, quod secit, gratissimum : nec ego nunc, eum juvare qua re possim, Scio; nec, Si POSsem, quum tam pestiferum bellum pararet, adjuvandum
putarem. Tantum offendere animum ejus hic manens
seetione mea ad Pompeium; quem quum seripserit Dolabella primo venio navigaturum, navigasse puto; quoniam pridia Qtiinquatrus tempestas fuit ad navigandum maxime idonea. At quo modo hoe iubent literae Dolabellis. qui Caesaria in praesidiis erat ρ - δε- bene dixit, pro , emerint: qnum navigasse Pompeitim signiscent. M N. 3. diva o pii. Gheetio. Intelligit illa eonsilia. quis ex variis literia Attie; eolleeta eo Merat in epistolam to hisina libri. GRU. 4. Stiperiorem. Superioris injuriae .
quum me, suum Praesidium eontra ineos inimiecta Implorantem, deseruit.
III. Cic. pars quarta. Vide supra epist. 4 huitis tibes. Μ Λ.
5. Si Ilitudinem. Primo me doseia ruit, quum patria pulsus sum : deinde adjuWit, ni restitueret: item ego, quodant omisi, nune iacere debeo, utetim adiuvem. IDEM.6. Eriam malu . Coniiciebat Mureiatus, vi et quam valde, et quam ob
I. Ab eisdem silaeti. Indueti, de copii nempe a Bibulo Luceeio. ut videtur uti altio. Seh. intelligit da Clodio, qtii eum initio tam Cieeroni quam Pompeia am ἰtia Uinteriessu; utrime deinde inimicissimo et mas Imis
107쪽
nolo. Nec mehercule ista videre, quae tu potes jam animo providere, nec interesse istiS malis possem.
Sed eo tardior ad discedendum sui, quod difficile est
de discessu voluntario, sine ulla spe reditus, cogitare. Nam ego hunc ita paratum video peditatu, equitatu, classibus, auxiliis Gallorum, quos Matius ἐλά- πιζευ', ut puto; Sed certe dicebat, peditum 'CCio , equitum Sex polliceri sumptu suo annos decem. Sed
sit hoc λαπισαα Q. Magnas habet certe copias : et habebit Don, ut ille, vectigal , sed civium bona. Adde eonfidentiam hominis; adde imbecillitatem bonorum virorum ; qui quidem, quod illum sibi melito iratum
putant, oderit ut, ut tu scribis, ludum '. Ac vellem,
scribis δ, quisnam hic significasset. Sed set iste Α, quia
a Caesare, quem sibi merito palant iratum. Ae vellem addidisses. quinam hi sint optimates, ani hone ludum Od iarunt. Gi ετ -Forte leg. . Ut tu serἰbis, Ingen , ae vellent scilicet. Quis non
eum lugere iure, nempe mortuum GRONov. - Hoc est se non intelligere Ernest. ED. 34. Sed et iste. Omnino amaων me; lisse censeo, quia statim his illo clidem verbum amnitur. Nam et in hoo genere saepe librarii perarunt. ut id in verbum semel ite Dqti . in radem periodo repetendum a mel tantram scripserInt, et luterdum cum illo .qood iterat dum erat, totos vernus
Omiseritii. Nisi tua duhIio qniti Cieeesseripserit e . sed et iste, quia plus
Ostenderat. qnam iacit. amatur. et migo illum qui amarunt, uran amant in. Caesar amatur, quia non tantam mali importat . quantum prae se serebat .
peius, tamquam imperatori senatus populique romant. Provlaesae plerinque, praecipue orientales, erant a partitios Pompeii. Caesar vero habebat
bona eluium, Urbem tenens et Italiam. G aevisa et . Ludiam. De hoe Lello etiam Horat. dixit ludum fortunae. et alibi vi Fortuna saevo laeta negotio. et Ludtim insolentem ludere pertinax .. ED. 3. Ac vellem . seribis. Foris Ciaeero scrip1it: in Ae vellem qui in hiat milieasses α. Valde absurde seribis. quod tertio abiune verbo praee serat,
rvetitur. Quod vitio librarii triboena
dum fietatentia sic erit aperta. Nolit optimates oderunt hane, qui ludendos inti ludum, ni tu scribia , propteritiesertos belli eventus, metuantea xihi
108쪽
plus ostenderat, quam fecit famatur βJ, et vulgo il
lum qui amarunt, non amant. Municipia vero, et rustici Romani illum metuunt, hunc adhuc diligunt. Quare ita paratus est, ut, etiam Si Vincere non possit, quo modo tamen vinci i Pse possit, non videam. Ego
non probari; quae ne mihi quidem placebant: sed
hahobam in illis et occultationem S, et υ ρεσιαψ ο fidelem; quae si mihi Brundisii suppeterent, mallem. Sod ibi occultatio nulla est. Verum, ut Scribis, qUum
sciorimus . Viris honis me non nimis excuso. Quas enim eos coenas ' et facere, et obire scripsit ad me
Sextus p quam lautas λ quam tempestivas 3 Sed sint
quamvis boni, non sunt meliores, quam nos : moverent me, si essent fortiores. De Lanuvino Phameae, erravi: Trojanum i somnia-
on solum erga eos, qui quiescunt, sod et quἰ aritia eontra Ilinm tulerunt, si in eius ineidunt mantis, ut ostendere
pela rem partium. Pompeium vero multi non amant, qui ante amiel pinserant, et quod Urbem et Italiam deseruerit. et quod eis iam vi et vastitatem minetur, pestiferumque bellum addnia etis barbaria eo tei. m. iaque alia inae admIttat. quae In bonorum Odiomerim adducunt. Muretun rescribebat: is sed ot istram. qiua plus ostenderat quam secit. amati . et vulgo illum.
qui amarunt. non amant .. Verum I. F. Gr novius leg. suspIcabatur di vi sedat iste, , hoe est se venditat, ama
tit se hqie dent, ae datori alneis. G R .ae . Is amatur. Addimus post Geaeviora, sed tineia includimus. I. V. L. 16. Porrai a Praestigias. II. Ilaiθυα Pem, ete. suasionem aut ei potetitia profectam. Nam tyran norum preees, inquit Plato, ep. I, ad Dionis propinquos, Permixtae sunt, ut seis, necessitatibus. En
α Seierimus. QOId Brund Isti aerum i . num Pompeias elysse abierit. N Λ. . comas. Do his eonvIWiis et damat Ignis latitio in sermonibus vid. aup. ep. r h. l. ED. α 3. Trojrannm. Lannvinum o Troia ianum erant duo praedia Pharapae rutramque vicinum agro Antiati. Itaqtie quom Phameas Lanuvinum Antii pectis
109쪽
bam. I l ego volui D'-; sed pluris est 'L Istud tamen cuperem emere S '', Si ullam spem fruendi vide-rom. Nos, qUR: moriStra quotidie, intelligamus ex illo libello Τ, qui in epistolam Conjoctus eSt. Lentulus noster Puteolis QSt α ova, β, ut Caecius narrat, quid agat ''; διατρυπλου δ' Corfiniensem reformidat; Pompeio nunc putat satisfactum; beneficio Caesaris movetur: sed tamen moVetur δ' magis perspecta β ro.
Tetio haec in posse ferre 3 omnia misera; sed hoc tithil miserius : Pompeius N. Magium ββ de pace misit; et tamen oppugnatur : quod ego non 'si credebam; sed habeo a Balbo literas, quarum ad te exemplum misi: lege, quaeso, et illud
setipsIsse , Ceero saluo erediderato e illius Troianum e cui nomen a Troja, loeo in agro Laurente finitimo i ait, Ardeati, Lanuvino: in quo primos in Italia Aeneas eum ania eonstit It. Fest , et Cato in Originibus.
α 5. Pluris est. Carius venditur. Esse saepe est, venalem e e. GRAEv. usi. Erti t. emere. I. V. L.
αο. Ea illo libello. Iutelliges. Coa a. videtur ista ellipsis dura et parum tisitata. si manuscripti annuerent, levigerem potius : . Nos quae monstra quotidie intelligἱmnx ex illo lib.llo, qui in epistolam eoniectus est l. G v. dig. cum . Moeroris plenus. Lemtolus, inquit, Puteolis euria et moerore se ipsum exedit, ut ex Caecio audivI. vi Quid agat miser ρ in non audet ire ad Pompeium, propter dedecus. quod deditione Corfinii suscepit. IDEM 29. Graevius, . qu*d agat pis I. V. L. 3o. Λtαzροum. Dedecus, infamiam,
insimum caput ipsius Balbi locum, ubi hortos aedifi-
euius pudeat.- Corsistentem. Qualem Corfinii raptos sibi videtur subiisse.
Coanavus. 3I. Pompeio. Cuius culpa captus est, quamvis Pompeius eam in Domi 'tium conserat. Ep. t 6, l. VIII. In M. 32. Ernest, nequἰdquam putat legendum . mooebitur. I. v. L. 33. Perveeta re. Hoc est, Postquam cognovit Insmitatem partium
34. Hine. Para haee epistolae ex intervallo adscripta P si neceptas ahatho, et a Dola hella literas. Qunmenim oppugnari Pompeium eognovisset, dolore perelius: Mene salii, Tenex inquit, a hare serre posse pia aut extInitium epistolae. MAN. - Prior ratio est verior. ED. 35. N. Magitim. Seh. M. Maotim. MiI, Gn. Mng. Graev. Minucium M. de quo Veli. Pateret En. 36. Non eredebam. Putatis fore, ut potius per Pompeium, quam pex Caesarem staret, ne pax seret. Ep. 23, lib. VIII. COR R.
110쪽
Caret,. dedit; quem citi nostrum non saepe praetulit Itaque miser torquetur 7. Sod, Do his eadem logas, ad ipsam te epistolam rejicio. Spem autem pacis habeo nullam. Dolabella suis literis, idibus mari. datis, merum bellum loquitur. Maneamus orgo in illa eadem sententia δ' misera et desperata; quando hoc miserius esse nihil potest.
CaesAn nobis litoraS perbreves misit, qriarum exemplum subscripsi. Brevitate epistolae Scire poteris, eum valdo esse distentum . qui tanta de re tam breviter scripserit. Si quid. praeterea novi su rit, statim tibi scribam.
v Λ. d. vii id. mari. Brundisium veni; ad murum a castra posui. Pompeius est Brundisii. Misit ad mea N. Magium de pace. Quae Visa sunt, respondi. Hoc a vos statim scire volui. Quum in Spem Venero, dea compositiorio aliquid ine conficere, statim vos ce utiores iaciana. BQuomodo me nunc putas, mi Cicero, torqueri, postquam rursus in spem pacis Veni, ne qua res oorum compositionem impediat λ Namque, quod absens sacere possum, opto. Quod si una eSSem, aliquid fortasse proficere possem videri. Nunc exspectatione crucior.