Epistolarum Omnium Libri ad Optimos Codices

발행: 1828년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

M. Τ. CICERONI s

me ante φadventum Gesaris voti erit. De Lanuvino J , statim, ut audi Vi Phameam mortuum, optavi, si modo esset sutura respublica, ut id aliquis emeret meorum :neque tamen de te, qui maxime meus, cogitavi. Scimham enim te quoto anno δ' et quantum in solo, solere quaerere; neque Solum Romae, sed etiam Deli tuum digamma β videram. Verumtamen ego illud, quamquam est bellum. minoris aestimo, quam aestimabatur Marcellino consule in , quum ego istos hortulos pro

ptee domum. Antii quam tum habebam, jucundiores

mihi fore putabam , et minoris impensa, quam si Tusculanum resecissem. Volui Η-S D β; egi per prae-

At. Lantisin n. Fando ius domi. cis Pham s. Alii, pro Mnnyino. seribunt rambino. Neutrum male. 3α . Te quoto anno. Indicat Cieero his vortiis summum attidium Attiei itiqMaestu faciendo, qui, quod majorem metum perciperet ex suetia Meuniae.

quam ex agrorum proveram, malebat tinnim a scenori Oolloeare . quam iis praedia comparare. Etim porro tradit mire eantnm inisse in nominibus D eienssis. Primum enim quaesiisse qtisto no acetem reddituri setit, qtii scenori pecunias sumebati t. id est, qua nisditi essent scenebribus nummia usuri: tum quia rum ii deni an soti haberent.

hoe est. quo pretio censereniux eorum

tius nummos retinerent, quam ut honorum Praediorum aestimatis satia esse posset omnibus usuria cum acete persolvendis. BOs. -sch. malo delata vult ali rei laque Bosii interpeetati ian . ititelligit Atticum quaerer . ager a . emptus quot annoriam Ualia lautum redderet sibi, quantum in Eo D, i. e. in eius Emptione Posuis t. ED. 33. Digramma. Est . ut ver e Turn.

notauit. Cetorem Attiens Romae pecvnias ri oecupare . consueverat , D ehaturque in ea re opera quorumdam argentariorum . quos Cicero obseur

pellat. Deli etiam fmnebrem pecuniam habebat, tibi eeleberrimus suit mereatus, quemadmodom resori strabo lIh. XIV. Bositis. - Alii, disi iam ἁλ

ingentis. Incerta vero lectio. I. . L. Aebuta. intelligit quingentis milli hisa Materisia, et acribendum putat HaD M. quod verisimile ast. Em.

92쪽

dem , ille claret δ' . Antii quum haberet venale 'Τ : noluit. Sed nunc omnia ista jacere ' puto propter nummorum caritatem. Mihi quidem erit aptissimum, vel nobis potius, si tu emeris. Sed ejus dementias 9 cave contemnas : valde est veDMStum. Quamquam mihi ista omnia jam addicta vastitati videntur. Respondi epistolis tribus : sed exspeCto alias. Nam me adhuc tuae literae sustentarunt. D. Iuberalibus 40.

id p satis venditori muttim non suit Pra de . ut rem aemptori conerederet: nisi ipsi met praedi. quoad soluta res esset, qua ηἰ depositum traderet 8 Id mihi praedi rogitandum fuisse . non venditori videt . Ego eum manuscripti, libris. Antonian . Faemi. Pogii, Masset omnibus, ille malim legere hoe xensu r Fgo hortos a Phalnea Η-s Q emere volui : et ut eo libontius deseenderet . egi per ipsum praedem , mihi illo tit daret. Noluit. Ita enim dici mos , egi daret, ut, exi iae daret.

3 . Venale. Q cim Phamea Lanuvi-ntim Antii proseripsisset. Μ Η.3R. Iasere. Viliore pretio vendenda esse. Eo. 30. Dementias. sumptos immensos laetos In aedificando et ex mando Lanuvino, undo impensiva ventiat. Bosius. 4o. Liberalibus. Hoc est, xvr kal. aprilis. Cona. - Ex hae epistola, Pom. peium prolaetum esse, e natat. Quomodo igitur dieit Plutarchus, eiam prosectum esse Liboeal Ihus p Nimiromerrare potuit. Nec alibi non errauit.

EPISTOLA X.

Angi se scribit, quod Pompeium non sit sequi ituS; nec tamen inconsiderate quidquam egisse, praesertim quum Atticus compluribus epistolis, quarum loca assert, sibi, ut in Italia maneret, suaserit. In Formiano , anno V. C. 7o4, mense martio.

CICERO ATTICO S.

Nilii L habebam. quod scriberem. Neque enim novi quidquam audieram, et ad tuas omnes reScripseram pridie . Sed . quum me aegritudo non solum Somno

93쪽

84 M. T. CICERONIS

privaret, verum De Vigilare quidem sine summo dolore pateretur, tecum ut quasi loquerer . in quo uno acquiesco, hoc nescio quid, nullo argumento proposito. scribere institui' Amens' mihi fuisse vidoor a principio, et me una h PC res torquet, quod non, omnibus in rebus labentem, Vel potius ruentem

Pompeium tamquam UDUS manipularis SEquutus sim.

Vidi hominem xiv kal. febr. plenum formidinis. Illo ipso die sensi, quid ageret. Numquam mihi postea placuit; nec umquam aliud in alio ' peccare destitit. Nihil ititerim ad me scribere . nihil nisi fugam cogitare. Quid quaeris 3 siciat ev τοις ερωτι κυις 4 alienant immundae, insulsor, indecorae: Sic me illius fugost negligentiaeque deformitas avortit ab amore. Nihil enim dignum faciebat, quare ejus sugae comitem me adjungerem. Nunc emergit amor; nunc desiderium serre

Non possum; Nunc mihi nihil libri, nihil literae, nihil

doctrina prodest : ita dies et noctes , tamquam a Vi Silia . mare i prospecto, evolare cupio. DO, do poenas

temeritatis meae : etsi quae suit illa temeritas 3 quid feci non consideratissime λ Si enim nihil praeter sugam quaereretur, sugissem libcntissime; sed genus belli

crudelissimi et maximi, quod, nondum viderat homi-Des, quale suturum Sit, perhorrui. Quae minae municipiis quae nominatim viris bonis Θ quar denique omnibus, qui remansissent Θ quam crebro illud I, is Sulla

a. Ameris. Al. ignoram mihi. I. . L. I. E est. Conj. ex alio. I. V. L. 4. s, etci: ρρωται e. In amatoriis. s. Aois ilia. De qtin Acis a Platone seribi ἱti epi, ola ad Dionas propinquos, quum se a Dionysἱi t3rantii cust imbus Ohservatum, ne horto regiae domui

λαοτretoisi. Ep. s. Non mirum est ad haec tam remota alludi, in epistolis virorum gr eas literas adeo callentium. i. Mare. Ut ad Pompeium navigem.

. Quam erebro iutid. Quam saepe auditus est, quum diceret e Gr m nun potero, quod potuit Sulla , regna ine. . dominari ρ supra. ep. 7 : . Mirari dum in modum aeua ncister sullatii

94쪽

Potuit, ego non potero is Mihi autem haeserunt β illa :male Tarquinius, qui Porsenams, qui Octavium Mamilium contra patriam ; impie Coriolanus, qui auxilium petiit a Volscis; recte Themistocles, qui mori maluit; nefarius Hippias, Pisistrati filius, qui in Marathonia pugna cecidit, arma contra patriam serens. At Sulla, at Marius, at Cinna re te imino jure forta se.

Sed quid eorum victoria crudelius p quid funestius λHujus belli genus iugi, et eo magis, quod crudeliora

etiam cogitari et parari videbam. Me, quem nonnulli conservatorem istius urbis, quem parentem esse dixerunt, Getarum , hi Armeniorum, et Colchorum copias ad eam adducere 3 me meis civibus famem, vastitatem inferre Italiae λ Hunc primum mortalem esse, deinde etiam multis modis posse exstingui cogitabam ; urbem autem, et populum Nostrum servandum ad immortalitatem, quantum in nobis esset, putabam; et tamet Spes quaedam me obtentabat, fore, ut aliquid conveniret ' potius. quam aut hic tantum sceleris, aut ille tantum flagitii admitteret. Alia res nunc tota QSt, alia mens mea. Sol, ut est in tua quadam epistola ,

regni similitudinem eone pivit. NihIl ille unquam minos obserare tulit ...

8. Ηἐν sertine. Arte insxa In animo. s. Porsenam. De Porsena, et octa

mari De Cieero, an eoncesserit. reet Sullam secisse , Maritim. Cinnam. m vendia armis eivisibtis p non a Itra. ue Olivet. Quare post recte notam interrogationis posuit, quae a eeteris

editio hos abest. Id si reeto, quod nulla reprehendi ex parte potest. Quod non sine causa sit, quae sit probabilis. id jure factum videtur. Causas vara idoneas hahu sse illἱ videbantur duo A

Coti Thraeiam regis. eui tune sorte stilaeeti Getae. Maluit Getas die re ut longἱnquiores. Populi erant scythici ad eaput Istri habitantes. Eo. α. A istita conυeniret. Aliqtia ra-

Ione res componere rar. NAN. 3. me. Caesar tyrannido invaden da. Ille, Pompeius. Italiam ad vastita lem vorando. En. I 4. Allia mens. In quIbusdam edd abeat mens. I. V. L.

95쪽

86 M. T. CICERONIS

excidisse mihi e mundo videtur. Ut aegroto, dum arit ma est. spes esse dicitur; sic ego, quoad Ρompeius in Italia fuit, sperare noti destiti. Haec, haec me se l-terVnt; et, Ut Verum loquar, petas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium, domesticarum me rerum delectatione molliit. Nutio, si vel periculo experiura

dum erit, experiar certe, ut hinc avolem. Αrate Oportuit sortasse. Sed ea, quae Scripsi β, me tardarunt et auctoritas maxime tua.

Nam quum ad hunc locum venissem , evolvi volu men epistolarum tuarum, quod ego sub signo ' habeo, servoque diligentissime. Erat igitur ira ea, quam x kal. sebr. dederas, hoc modo : a Sed videamus, et Cnaetas quid agat, et illius rationes qDorsum fluant. Quod si iste Italiam relinquet; faciet omnino male, et, ut ego existimo, ἀλογιστως Α 7 : sed tum demum consilia nostra commutanda erunt s. Hoc scribis post diem quartum, quam ab Urbe discessimus. D inde um kalend. sebr.

a Taiatum modo Cnaeus noster, ne. ut Urbem αλογιστως

reliquit, sic Italiam relinquat δε f. Eodem die das alto-ras , quibus mihi consulenti plauissime respondes. Est enim sic : a Sed venio ad consultationem tuam. Si Ciapeias Italia cedit in Urbem rederandiim puto : quae enim finis peregrinationis pn Hoc mihi plane haesit : et nunc ita video, infinitum bellum junctum miserrimaas . M. aeripsisti. I. V. L. 16. Stib signo habori. Alibi i .. sub igora claustriaque .. sie Horatitis daatio libro loquens extr. pist. lib. Iris odisti elaves et grata sigilla pudie in. Unde apparet seripta et rhartas raras sub signo elatastrisquε fuisse solita aeriari. Ca Aca-Infra resert plures . quam ubi maxime . locos pistolarum Attici; eo preti lorea, quod mura Ille Romanus, quum Cicerotita reis Olaa

prodire parans est. Omnes epistolas maneo ultra suppreMἱt. En. I. Absque ratione.

et 8. Aia Italiam relinquat. Quod illi exitiosum fiat. . PompeE , des mmmenoement de la guerre, sol obligod abandonnet 'Italio: eo qui sit perisdia a aon parti la reputation qui .

96쪽

EPISTOLAE AD ATTICUM, IX, io. 87

suga; quam tu Peregrinationem υποκορ . s. Sequitur . vi kalend. februar. σEgo, si Pompeius mari et in Italia, nec res ad pactionem venit, longius bellum puto fore; sin Italiam relinquit, ad posterum bellum ασπουδου fitrui existimon. Hujus igitur belli ego particeps, et socius, et adjutor esse cogor, quod et ἀσποδι, est' , et cum civibus. Deinde id. sobruar. quum

jam plura audires de Pompeii consilio, concludis epi- Stolam quamdam hoc modo : u Ego quidem tibi non sim auctor, si Pompeius Italiam relinquit, te quoquo

profugere. Summo enim periculo facies, nec rei publicae proderis; cui quidem posterius poteris prodeSSO

si manseris n. Quem p ματριου ηδ ac πολιτοιου hominis prudentis et amici, tali admonitu, riori moveret au

ctoritas 3 Deinceps iii idus 1 3bruar. iterum mihi respondes consulenti sic : aues Od quaeris a me, fugamne sidam *β, an moram deserondam utiliorem pulem: ego vero in primentia subitum discessum, et praeci, Pitem profectionem, quum tibi, tum ipsi Cnaeo inutilem et periculosam puto; et satius esse existimo, Vos dispertitos, et in speculis esse. Sed medius fidius turpe nobis puto esse, de suga cogitare n. Hoc turpe Cnaeus noster biennio ante cogitavit : ita sullaturit h

97쪽

88 . M. T. CICERONIS

animus ejus, et proscripturit diu. Inde, ut opinor, quum tu ad me quaedam γεvuc τεροv Scripsisses, et ego milii a te quaedam Significari putassem, ut Italia cederem : detestaris hoc diligenter xi kalend. mari. u Ego vero nulla epistola significavi, si Cno iis Italia cederet, ut tu una cederes; aut, si significavi, Doridico sui inconstans, sod domens n. In eadem epistola alio loco, α Nihil relinquitur, Disi fuga : cui te socium neutiquam puto esSe Oportere, Nec umquam PutaVi M. Totam autem hanc deliberationem evolvis accuratius in literis rix kalend. mari. datis : u Si M'. Lepidus et L. Volcatius remanent, manendum Puto, ita ut . Si salvus sit Pompeius , et constitorii alicubi, hanc vε Mev β relinquas, et te in certamine vinci cum illo sfacilius patiaris, quam cum hoc in ea, quae Perspicitiar futura, colluvie regnare n. Mialta disputas huic sententiae convolatentia. Inde ad extremum: u. Quid si inquis, Lepidus et Volcatius discedunt 3 plane απορω β'. Quod evenerit igitur, et quod egeris, id imρκτε6v putabos. Si tum dubitaras ', nunc certe non dubitas, istis manentibus. Deinde in ipsa fuga v kal. mari. α Interea non dubito , quin in Formiano mansuruS Si S.

lib. VIII. Qtiin Cieero ipse

98쪽

EPISTOLAE AD ATTICUM, IX, Io. 89

Commodissime erit m et6 1μάλλου δ' ibi καραδοκήσεις s. Ad

hat mari. quum ille quintum jam diom Brundisii

esset : a Tum poterimus deliberare, noti scilicet integra re, Sed certe minus infracta, quam si una Proje-Ceris te. B Deinde iv nonas mari. υπο τηv YtibvΤ- quum breviter Scriberes, tamen ponis hoc : u Cras scribam

Plura, et ad Omnia : hoc tamen dicam, non poenitere me consilii de tua mansione; et, quam Itiam magua sollicitudine, tamen quia minus mali puto PSSe, quam iri illa prosectione, maneo in sententia, et gaudeo iemansisse n. Quum vero jam angerer, et timerem, Ne quid a me dedecoris esset admissum, Ili nonas mari. re Tamen te non esse una cum Pompeio, Dori sero

moleste. Postea si opus suerit, non erit difficito; et illi, quoquo tempore fiet, erit ασμυ-:ου '. Sed hoc ita dico, si hic, qua ratione initium fecit, eadem Cetera aget, sincere, tempora te, prudenter; Valde videro, et considoratius utilitati nostine Consul Meron.

Vir idus mari. scribis Peducaeo quoque nostro Probari, quod qui crina, cujus autoritas multiam apud me Valet. His ego tuis scriptis me consolor, ut nihil a me adhuc delictum putem. Tu modo auctoritatem tuam deseri-dito; adversus me nihil opus est: sed consciis I egeo aliis. Ego, si nihil peccavi, reliqua tuebor. Ad ea tute hortare, et me omnino tua cogitatione adjuva. Hic nihildum de reditu Caesaris audiebatur. Ego his litoris hoc tamen profeci; perlegi omnes tuas, et in eo RC- quievi.

99쪽

Μ. T. CICERONIS

Literas se a Lentulo accepisse, Matium se conveuisso, itemque Crassipedem scribit. In Formiano, an. U. C. Io4, menSe martio )

CICERO ATTICO S.

LENTULU M nostrum scis Puteolis esse : quod quum e viatore quodam eSset auditum, qui se diceret eum in Appia, quum is paullum lecticam aperui SSet, cognosse, et Si Vix veri Simile, misi tamen Puteolos pueros, qui pervestigarent, et ad eum literas. Inveritus est vix in hortis suis se occultans, literasque mihi remisit, mirifice gratias agens Caesari': de suo autem .

hodie exspectabam, id est, xui kal. april. Venit etiam ad me Matius quinquatrihussi, homo mehercule, ut mihi visus est, temperatus et prud cras: existimatus quidem eSi semper auctor otii. Quam ille hare non probare mihi quidem visus osti quam illam vεκυι β, ut tu appellas, timeret Huic ego in multo I sermone epistolam ad me Camaris Ostendi eam. cujus exemplum ad te antea misi; rogavique . ut interpretaretur; quid esset, quod ille scriberet, concito meo Ser. Lentiarum. spintherem, Cleeroni amicissimum . Corfinii rum Domitio captum. Cons. Caesar de Bello Ciu. I , a 3. Ε . u. Cresari. A quo Corsinii eaptus, Ineolomis esset dimissus. Ep. Io. MAI .

stituerit in posternis saeere. Id mihi algnis re voluisse per C. Caecium, alue Cinitatim e nam ita legit Folvius Ursitius in gente Cassia r in eritia nummis invenit L. Cassius coicianus. I. F. Gnosos. ε4. Ed. Ien non. habet coe/io. I. V. L. 5. Quinquatriatis. Festia Minervaediebas. mai Gramis erant Παυαθυα α :Latinis, Qtiinquatria , et Quisquialos, ut triox episto . a 3. Fiebant xiv kal. april. ED.

100쪽

uti velle, gratia, dignitate, ope rerum omnium. Respondit, Se non dubitare, quin et opem, et gratiam meam ille ad pacificationem quaereret. Utinam aliquod in hac miseria rei publicae πολιτι inv) opus esit cere et navare mihi liceati Matius quidem et illum

in ea sententia esse confidebat, et se auctorem sore

pollicebatur. Pridie autem apud me Crassipes fuerat, i qui Se pridie nonas mari. Brundisio prosectum, atque ibi Pompeium reliquisse dicebat; quod etiam, qui 1ix idus illinc profecti erant, nuntiabant: illa vero

omnes, in quisus etiam Crassipes qui prudentia

potiss attendere), Sermones minaces, inimicos optimatium ', municipiorum hostes, meras proscriptiones, meros Sullas : quae Lucceium loqui λ quar totam Graeciam quae vero Theophanem λ Et tamen OImus spes salutis in illis est: et ego excubo animo, DECpartem ullam capio quietis; et, ut has pestes ' eL

fugiam , cum dissimillimis nostri esse cupio. Quid enim tu illic Scipionem, quid Faustum, quid Libonem praetermissurum Sceleris putas quorum creditores convenire dicuntur. Quid eos autem. quum vicerint, in cives essecturos 3 Quam vero ααροφυχι MylCnaei nostri esse λ nuntiant Egyptum, et Arabiam

Horum quia se ulteri Ca Miri sere omnia dediderant. Caes. de B. C. I. tr. Me iam , Theophanem. Vid. ep. r h. l. - Totam Grinciam. Graeeos Pompeii liberitis et am; os

qui apud eum pro eius dIgnitata ni-m; tu erant gratiosi. ED. aa. ma pestes. Caesariano . Ma . t 3. conoenire. In urbe r ut eorum horia vendant. ID M.

34. Μακροαs . Longanimitas. allatinum vortium graeco par singere velis. sἰgnis rar, et insuIta quaedam et Ohstinata ratio obsistendi. Vt Ton. 8. Πολιτυι-. Civile opus, reἰ p hi Ieae utile. s. Qui predenιia potis. Graevius in qua Pudentia, Potia .. M. qua prudentia haee taetent palam. Locum Corruptum aἱe emendau It Grasvἱtis. Quodat Tullii verba oon habea, at xenten tiam hahea aliquam . qutim nulla ex vulgatis eliei possit. Praeoniate igitur Mongaltio, G vitim sequit cir I. V. L.

inversione galliea. Seh. rori. . quae iiortenta pratas ostendere Λ. En. aci. optimciritim. se. eorum qui Pompeium non sequnti arant. Huniei -

SEARCH

MENU NAVIGATION