Epistolarum Omnium Libri ad Optimos Codices

발행: 1828년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

i42 M. Τ. CICERONIS nihil sosellisset. Etsi is erat s ut ait idem), qui το

tamen Don Vidit, nec quo modo Lacedaemoniorum nec quo modo suorum civium invidiam es sugeret nec quid Artaxerxi '' polliceretur. Non suissct et illariox 's tam acerba Africano, sapienti SSimo viro, non tam dirus ille dies Sullanus callidissimo viro C. Mario, si nihil utrumque eorum sesellisset. Nos tamen hoc confirmamus illo augurio, quo diximus; nec Dos sallit, nec aliter accidet. Corruat iste necesse est, aut Pe P ad VerSarioS, aut ipse per Se qui quidem sibi est adversariu S unus acerrimus. Id spero vivis nobis sere. Quamquam tempus est, uos de illa perpetua jam, non de hac exigua Vita cogitare. Sin quid acciderit maturius, haud sane mea multum interfuerit, utrum lactum videam, an futurum esse multo ante viderim. Quae quum ita sint, non est committendum, ut iis pareamuS, quos contra ψ me senatus, ne quid respublica detrimenti acciperet, armavit. Tibi sunt omnia Commendata; quae commendationis meae, pro tuo in nos amore, non indigent. Ne hercule ego quidem reperio, quid' scribam.

α . To guttvov. Quid melius aut d ieritis, in obseuro adhue providebat

maxime

α8. Artaxerxi. Cui de anhigenda Graeeia pollicitus, postea quum vide

Tet praestare non posse, voluntaria morte. veneno sumpto. vi avi sinivit. Iuniareh. - Vide ad Allie. IX, IO. ide quoque in Bruto, cap. II, varias sententias historicorum de morie Themistoclis. FD. dis. Inia nota. Asrieanus minor, ma-tie in cubiculo suci mortuus repertus, pnlatur suorum feelere sublatus, maxime Semproniae uxoria, cuius fratrem

D Graeehum . in eonei ne intErrogatus, dixerat, inre sibi eaestim videri. Quod proseeto numquam dixisset, si talem exitum provἱdisset. Ergo et eum pIentissimum virum aliquid sesellit :sesellii et C. Marium : qui eum L. Stilla numquam proseeto contentionem suscepisset, si diem illum, quo Urbe pulsus est, mentis acie providisset.

N NUT 3o. Quos contra. Ordo est, a Conistra quos armavit Iue senatus .

152쪽

Sedeo enim δεουδοκωv δ'. Etsi nihil umquam tam fuit scribendum, quam nihil mihi umquam ex plurimis tuis jucunditatibus gratius accidisse, quam quod meam Tulliam suavissime diligentissimeque coluisti.

Valde eo ipsa delectata est : ego autem non minus:

cujus quidem virtus mirifica. Quo modo illa fert publicam cladem quo modo domosticas tricas quantus autem animus in discessu nostro 3 Sit στορ δή, sit

Summa : tamen nos recte facere, et bene audire vult. Sed hac super re nimis; ne meam ipso συμπαθει β jam evocem. Tu, si quid de Hispaniis certius. et si quid aliud, dum adsumus, scribos : et ego fortasse discedens dabo ad te aliquid; co etiam magis, quod Tullia te non putabat hoc tempore ex Italia 6. Cum Antonio in 7 item est agendum, ut Cum Curione Melitae me velit esso, huic bello nolle interesse. Eo velim tam facili uti possem, et tam bono in

me, quam Curione. Is ad Misenum δ' vi nonas venturus

dicebatur, id est, hodie; sed praemisit mihi odiosas

literas, hoc exemplo :

32. Πλιυδοκῶ, . Tempestat m et na vigationem Idoneam exspectans. 33. Domestieas triem. Propter remiamiliarem a viro suo Dolabella malesia Lernatam. SCn. 34. Στορτῆ. Pietas. amor. Aretissima animorum eo unctio. Sit στορ ἡ sehu E. haec nacitat legenis do. - Στορ . ait summa licet, summa lc . . H. e. etsi Tullia mea summa in me pietate est, et inter nos aretissima animorum coniunctio. Frustra.

I. V. L. 35. Quam hic aeeoin modata sit graeea haee vox, diei non potest. Quum enim de Itie redIhili amo

re in s Tulliae an pra loquutus ait, eito ex en sermotie delahItur. Νentiebat enimae iam commoveri, aseetusquh ano excitari, quod uolebat. Verbum hoc notum est : quod si iam fatale exprimi posset verbo latino, quam vIs ejus intelligitne . nihil laboraremua. VICTOR. 36. Ea Italia. sapple. e iuram . proseeturam. 33. Antonio. Quem Caesar, in Hispaniam contra PompeiI legatos prosia eiseena , Italiae praeesse voluerat. NAN. 38. Misenum. Promontrarium CainapanIae, inter Cumas et Puteolos. ED.

153쪽

M. T. CICERONI s

ANTOXIUS TRID. PLEB. PROPILET. CICERONI IMP. S. Nisi te valde amarem, et multo quidem plus, quam tu putas, non extimui SSem rumorem, qui de te prolatus est, quurn praesertim salsiam esse existimarem. Sed quia te nimio plus diligo, non possum dissim H lare, mihi famam quoque, quamvis sit salsa, magni

esse. Te ituriam trans mare, Credere Non POSSUm,

quum tanti facias Dolabellam, et Tulliam tuam, semi-Dam lectissimam, tantique ab omnibus nobis fias; quibus nichercule dignitas amplitudoque tua paene carior ost, quam tibi ipsi. Sed tamen Don sum arbitratus esse amici, non commoveri etiam improborum sermone; atque eo seci Studiosius, quod judicabam, durioros partes mihi impositas esse ab ossensione nin

tua Data est. Sic enim Volo te tibi persuadere, mihi neminem esse Cariorem te . exc Pto CaeSare meo,

meque illud una judicare, Caesarem maximo in suis M. Ciceronem reponere. Quare, mi Cicero, te rogo, ut tibi omnia integra serves; ejus fidem improbes , qui tibi, ut beneficium daret, prius injuriam fecit; contra eum 4 ne profugias, qui te, etsi non amabit quod accidere non Potest), tamen Salvum amplissi-inumque esse cupiet. Dedita opera ad te Calpurnium,

x. Ζηλοτυπια. Dolor ex eo, quum inis ronsequitur id, quod ipsi eupie- Lamus. u. Injuria. Quae nulla stili, quod aras ratum Peteres , quem ego pete

3. Utis fidem impro3es. Pompeio ne te credas; qui, temporibun Clodiamη, Cieerotiis exsilium tu, erat. Clodii ado ptionem permittendo et reliqua ; bene seium doderat, reditu iuvando. Eodem sensu Cicero VIII. 3 : . Ille r iituendi mei quam retinendἱ studiosioris. ED. 4. Pritis injuriam feeit eontra eum, et . ietorius delevit eum , quem omnes Aequuti sunt. Rest; tuit Graevius. Iterum Ernest. deleverat. Restriuimus. I. . L. D sit re

154쪽

miliarissimum meum, misi, ut mihi magnae cura tuam vitam ac dignitatem cSSe scires. Eodem dio a Caesare Philotimus attulit, hoc exem

plo :

CAESAR IMP. CICERONI IMP. S. ETs1 te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, tamen permotus hominum fama, Scribendum ad te existimavi, et pro nostra benivolentia petendum, ne quo progredereris, proclinata jam re, quo , integra etiam, progrediendum tibi non existi-niasses. Namque et amicitiae graviorem injuriam seceris, et tibi minus commode consulueris, Si non sortunae obsequutus videbere somnia enim secundissima nobis. adversissima illis accidisse videntur , nec causam sequutus eadem enim tum fuit, quum ab eorum consiliis abosse judicasti), sed meum aliquod factum condemnavisse; quo mihi gravius abs te nil accidere potest. Quod ne facias, Pro jure nostrae amicitiae a te peto. Postremo, quid Viro bono et quieto, et honocivi magis convenit, quam abesse a Civilibus contro

versiis Θ quod nonnulli quum probarent, periculi '

Causa sequi non potuerunt. Tu, explorato et Vitae meae testimonio, et amicitiae judicio, neque tutius, neque honestius reperies quidquam, quam ab Omni contentione abesse. xv kal. mai. ex itinere.

r. Proelinata. Εd. Rom. inelinata. 3. Perietili. A Pompeio iis, qui re- Edidit primum Ionaontia proelinata, mansissent , denuntia ii. Vel in alἱis quod votiva hoe Ioeo videtur, et aeH- bellis eivilibus multi Deissent Id. ad ptum etiam stiit a Caeaare, Beli. Gall. quod te hortor, si tuto id, ut tu , sa-VII, 42. I. V. L. . eere potuissent: aed qtium alterum exa. Quo . Vulgo quia, male ; nam pro- ducibus iratum haberent. eoaeti stinigrediendum absolute diei non potest. bellἱa intere M. CORRAn. III. cc. pana quaretra.

155쪽

Narrat nuntios a Philotiruo allatos, omnes qui secum sint exanimasse ; significatque se Melitam cogitare. In Cumano . antici I. C. zo4, mense malo.

CICERO UTICO S.

Anvssmus Philotimi at cujus hominis, quam iti-sulsi, et quam Saepe pro Pompeio mentientis l) exani-

Dubitabat nostrum nemo, qUin Caesar itinera repressisset : volare dicitur; Petreius cum Afranio conjunxis

set se : nihil assert Husmodi. Quid quatris p etiam illud erat persuasum; Pompeium Cum magnis copiis iter in Germaniam per Illyricum secisse : id enim

αυθευτικῶς si nuntiabatur. Melitam igitur, opinor, ca

pessamus, dum, quid' in Hispania : quod quidem

pro P modiam videor ex Caesaris literis ipsius voluntate sacere posse; qui negat neque honestius, neque tutius mihi quidquam esse, quam ab omni conteri-iicino abesse. Dices, ubi ergo tuus ille animus, quem proximis literis p Adest. et idem est. Sed utinam meo solum capite decerneremi lacrymae meorum me in te

i. Philotimi. De quo lib. II. ep. 4.

M inultos hanc tritum epist. superioris partem esse putavi . ED.

u. Extinimaseis. Quia, quum proeerto haberemus, Caesarem in Hispa- Dium prose;Mentem itinera tardius sa. eere ecepisse, petreium entia Afranio Copias cotiiunxisse , Ipso nihil attulit ejusmodi. uti id oci eredendum magis edit . quia a rimus eum solere saepe pro Pompeio mentiri. MAN. 3. Conjunxisset. Noe ad Illud reseriatur, diabita e nemo. quia. Id autem verum esse compertum est. ED. 4. In Germaniam. Habemus epist 5: ω Pompeium pro certo habemus per Illyrieum proseiae; in Gallia in . . Non tam n mutandum. Nam per Germaniam ab Ill3rIco In Gallias eundum suIL Ei,. 5. λυθε, cως. Cerio auctorr. s. Dum viaid in Hispania. Alii , quod. I v. L.

Diuili so

156쪽

dum molliunt, precantium, ut de Hispaniis exspectemus. M. Coelii quidem epistolam 7, Scriptam miserabiliter, quum hoc idem ObSecraret, Ut exsPectarem, ne fortuitas meas. De unicam filiam ', ne meos omnestam temere proderem, non Sine magno fletu legerunt pueri nostri : etsi meus quidem est sortior, eoque ipso vehementius commovet; nec quidquam, Disi de

dignatione', laborat. Melitam igitur; deinde, quo vi

debitur. Tu tamen etiam nunc mihi aliquid literarum, et maxime si quid ab Afranio v. Ego, si cum Antonio loquutus ero, scribam ad te, quid actum sit. Ero tamen in credendo, ut mones, Cautus. Nam occultandi ratio quum dissicilis, tum etiam periculosa est. Servium CX- specto ad nonas; et adigit ita Postumia k, et Servius filius. Quartanam leviorem esse gaudeo. Misi ad te Coelii etiam literarum exemplum.

. Epistolam. Quae proximo aequi

8. Unieam Iitiam. Μonvit iam Maiarantius . . unicum filium is ex ipsa CoeliI epistola legendum vide I. I. V. L. s. Da dignatione. DE dignItate, dehonesto. Bessarionis tamen liber, da dignitate, habet aperte, et Potest sane uspecta vox esse dignatio, quum alibInumnam, quod meminerim, in CIM-rone reperiatur. E si , quod ad sententiam altitiet, dignatio magis plaeet . quam dignitas, qnae non e venit, in puerum. MAN. - seh. nihilo. minus recepit dignitate. En

to. Si quidni Afranio. se. atu Ieria ex Hispania. ED. II. Postumia. Uxor servIl Stilpieit. Vide ad Div. o. s. et hoe ipso lam,

COELIUS CICERONI S.

Ex NiΜ Tus tuis literis, quibus te nihil, nisi triste, cogitare ostendisti, neque

x. Exanimatus. Qtim in Coelii epistola videbantur interpretia opem deiniadorare . habea ad DI.. VIII, is, tibi alterum eat huiua epistolae exeminplom. Disserunt quum alia quaedam,

id quod esset, perscri

tum principium hoc, quod sic hahel i.. Exanimatos anm. . . Has illieo ad totit. aeripa; is. I. V. L. Flane epist. ut plane ab epistolis ad Div. repetitam RehutE. Ne omisit. ED.

157쪽

i48 M. T. CICERONIS

psisti, neque non tamen, quale eSset, quod cogitares, aperuisti, has ad te illico litoras scripsi. Per sortiitans tuas, Cicero, Per liberos te oro Ot Obsecro, ne quid gravius de salute et incolumitate tua consulas. Nam deos hominesque, amicitiamque nostram testificor, me tibi praedixisse, neque temere monui SSe; Sed, POSl- quam Caesarem convenerim, Sententiamque ejus, qualis futura esset parta victoria, cognorim, te Certiorem fecisse. Si existimas, eamdem rationem fore Caesaris in dimittendis adversariis. et conditionibus ferendis erras. Nihil, nisi atrox et saevum, cogitat, atque etiam loquitur. Iratus senatui exiit; his intercessionibus plane incitatus est : non, mehercule, erit deprecationi locus. Quare, si tibi tu , si filius unicus, si domu S, si spes tuae reliquae tibi carae sunt; si aliquid apud te

nos, si Vir optimus, gener tuus, valemus : eorum so tunam non debes Volle conturbare; ut eam cauSam, in cujus victoria salus nostra est, odisse aut relinquere cogamur, aut impiam cupiditatem contra Saliatem tuam habeamus. Denique illud cogita, quod

Os sensae fuerit, in ista cunctatione tu subiisse. Nunc te contra victorem Caesarem sacere, quom dubiis robusl: odere noluisti, et ad eos sugatos accedere, qUOS r sistentes sequi uolueris, summae stultitiae eSt. Vide, ne,

dum Pudet te parum optimatum esse, parum diligenter, quod Optimum sit, eligas. Quod si totum tibi

Pst uadere Non Possum, saltem, dum, quid de Nis-Paniis agamus, Scitur, exspecta; quas tibi nuntio adventu Caesaris sere nostras. Quam isti spem habeant, amissis Hispaniis. nescio. Quod porro tuum cori silium sit ad desperatos accedere, non medius fidius reperio. Hoc, quod tu non dicendo mihi significasti. C; csar audierat; ac simul atque, have, mihi dixit, Statim, quid de to audisset, exposuit. Negavi, me Scire Diqiliges le

158쪽

tamen ab oo potivi, iat ad te literas mitteret, quibus maxime ad remanendum Commoveri posses. Me secum in Hispaniam ducit. Nam, Disi ita faceret, ego prius, quam ad Urbem accederem, ubicumque esses, ad te percurrissem, et hoc a te praesens Contendissem, atque omni vi te retinuissem. Etiam atque etiam, Cicoro, cogita, ne te tuΟSque omnes funditus evertas; nec te Sciens prudensque eo demittas, rande exitum vides nullum esse. Quod si te aut voces optimatium commovent, aut nonnullorum hominum insolentiam et jactationem ferre non potes; eligas, censeo, aliquod Oppidum vacuum a bello, dum haec decernuntur, quae jam erunt cotiso ta. Id si seceris, et . Pgo te sapienter secisse judicabo, et Caesarem nou os Ddes.

Mitiit epistolam Antonii, seque ex Italia ovolare cupere significat; addit pauca de Q. filio regendo. In Cumanu, anno V. C. Io 4 ,

CICERO ATTICO S.

ME Carcum, qui haec ante non viderimi Misi ad te opistolam Antonii. Et quum ego saepiSSi me Seripsi Ssem,

nihil me contra Caesaris rationes cogitare; memini SSet ne getieri mei', meminisse amicitiae; potuisse, si aliter Sentirem Sse cum Pompeio; me autem, quia cuin lictoribus invitus cursarem, abesse vello, nec id ipsum certum et taui Dunc habere : Vide, quam ad haec πχροι-- 3v ως i. Nerc. se. Istos non permissuros me ex Italia meo arbitratu exire. stulte uin eunctatus. En . u. Generi mei. Dolahollar. ED. 3. Παροιου--:. Id est, vinolente petui ter, contumeliose , insolenter. . quasi ex temulentia ... - Ietorius reposuit m ραMixti,c: sed illud eodem redit, et magis eonvenit ita Antonium. I. V. L.

159쪽

αΤuum consilium quam verum est Θ Nam qui se remedium esse vult, in patria manet; qui proficisci u tur, aliquid de alterutra parte judicare videtur. Sedu ego is non Sum, qui Statuere debeam, jure quis Pro-uficiscatur, necne. Partes mihi Caesar has imposuit, u ne quem omnino discedere ex Italia paterer. Quareu parVi reseri, me probare cogitationem tuam, si nihili tamen tibi remittere possum. Ad Caesarem mittas. a censeo, et ab eo hoc petas. Non dubito, quin im-u Petraturus sis, quum praesertim te amicitiae nostraea rationem habiturum esse pollicearis. nHabes σκυταλη, Λακωvt Iv4. Omnino excipiam= hominem. Erat autem V noti. Venturus Vesperi, id est,

hodie. Cras igitur ad me fortasse volatet. Τentabo', audeam, nihil properare; mi SSurum ad Caesarem, Clamabo, me; Cum paucisSimis alicubi occultabor; certe hinc , istis invitissimis, evolatio, atque utinam ad

sit Efficietur aliquid dignum nobis.

4. Σκυταλ --,vinxv. Brevem epistolam , quales oretillis , gravibtis qua Me retina Lacedaemoni; ad imperatores suo . in loro acriptas, unde

son. epist. XXIII. v. 23.

s. Erispiam. I. e. deeipiam, Iallam. Male Natitit. Intelligit , exspretabo. Oti meminIt ICn. lil. 33α : . Exeipit

incautum, etc. is unde eari Itim: qtiem sensum iuvat τι tontraho. ED.

5. Tentiabo. irruptris tortis. Dii- vetus habet e Graevio, is ae diram is; hul E. . ut persuadeam me nihil Prop. in I. V. L. . Nare est leello antiqua et bona. sius e vitiosa scriptura librorum auorum dedit earris, i. e. impedimentis e quod onmes sequuti anni. Non

placet Ernesti . qui dedit certe hine. Reponit Seh. eiam hine. ED. 8. Ad Curionem. In SIciliam. laetiim Cieeronem admodum diligebat.

M l . s. Σbu θεω. Favente deo. Nan. hoe non separatim legit, sed cum superioribus coniungἱt, et a sequentibus disiungit. Aio enim se evolaturum eonfr-mat , Αἱ modo adiuvet dena. IDMa. I. V. L. vortit συ, 6Etia essetetur. et C. Melitis r tiam praesedit utinam. ED.

160쪽

Aυσουρια tua mihi valde molesta. Medere, amabo,

dum ost ἀργ in ' De Massiliensibus , gratae tuar mihi literae. Qua:so, ut sciam, quidquid audieris. Siciliam cuperem, si possem palam; quod a Curione essece

ram β. Hic ego Servium exspecto. Rogor enim ab ejus uxore et filio: et puto opus esse. Hic β tamen Cytheridem secum lectica aperta portat, altera uxorem septem praeterea conjunctae lecticae amicarum sunt, an amicorum Up Vide, quam turpi letho Pereamus, et dubita, Si potes, quin ille. Seu victuS, Seu viCtor redierit, caedem facturus sit. Ego vero vel lintriculo ', si navis non erit, eripiam me ex istorum parricidio. Sed plura scribam, quum illum convenero. Iuvenem WHOStrum Non possum nora amare; Sed ab eo nos non amari, plane intelligo. Nihil ego vidi tam ἀvηθοποιητου Α, tam averSum a Suis, tam nescio quid cogitans. Vim incredibilem molestiarum i sed erit curae, et est, ut regatur. Mirum est enim ingetitum. Ηθοψς επιρο

uiorum conformatione.

SEARCH

MENU NAVIGATION