장음표시 사용
181쪽
dictaturam in annum, tribunitiam potestatem in aeternum mandavit. Qui dictaturam statim iniit, quamvis anni exitu, Calenum et Vatinium, eodem auctore, subrogaverit tu ternos novissimos mensos. Datae ante pugnam Pharsalicam res sere domesticas Continent: quae post pugnam, querelam sui consilii, vel, ut ipse vocat, amentiae Di temeritatis, quod statim ab ipso conflictu. Pompeianorum causa nondum plane desperata, et postea in Africa prope revirescente, non exspectato Exitu, in Italiam venerit : quum neque id tutum, neque honorificum esset. Quaedam
insunt etiam de remittendo nuntio uxori Terentiae; de inopia Tulliae; de scelere Dolabollae, qui tribunus pl. leges perniciosissimas de novis tabulis serret, omniaque misceret. Quaedam etiam de Q. Q.' contra se scelerate loquentibus.' De Q. Q. Hoe est, de Quinto fratre, et Quinto ejus filio.
182쪽
In Epiro , fortasse in castris Pompeii, anno V. C. IOI, mense februario ineunte.
Accisi a te signatum libellum , quem Anteros attulerat; ex quo nihil scire potui de nostris domesticis rebus : de quibus acerbissime afflictor, quod, qui eas dispensavit, neque adest isti C; neque, Ubi terrarum Sit, Scio. Omnem autem spem habeo existimationis privatarumque rerum in tua erga me mihi perspecti sima benivolentia : quam si his temporibus miseris et extremis praestiteris, haec pericula, quar mihi commu-' Inter proximam superiorem ad Attietim, x. Is , et hane multae Inter eiderint neeesse est. Ab ista enim ad hane novem mensi m Inte vallum est. Cicero iti Graeciam prosectus erat a id jtiti. rediἱt in Itallam mense demum oetobri anni sequentis. Fn. r. Libellum. Dissert lihellu, ab epistola, ut apud nos, hi ue a Ie tre. In amatoriis praeeipue hoe voeabuloniebantur: vi In hoe lἱbello obsignato attuli gaudia multa is. Plaut. et apud Petronium libellus Venerius. FD. Qui eas dispensaoit. Philo limus. sc . u. Mistimationis. Ut iis satisfiat quilina debeo. Nam ob hane causam do existimatione Ciceronis agebatur. Camae initio lib. III, de Bello G.ui, is ad debitorum tuendam existimati
183쪽
Dia sunt cum ceteris, sortius seram; idque tit iacias, te obtestor atque obsecro. Ego in cistophoro in Asia habeo ad Η-S his et victos. IIujus pecuniae Permutatione fidem nostram facile tuebere : quam quidem ego nisi expeditam relinquere putassem, credens 4 ei, cui tu scis jam pridem minime credere, Commoratus cssem paullisper, nec domesticas res impeditas reliquissem : ob eamque causam Serius ad te scribo, quod sero intellexi, quid timendum esset. Te etiam atque etiam oro, ut me totum tuendum suscipias; ut, si ii salvi erunt, quibuscum Sum, una cum iis possim incolumis esse, Salutemque meam benivolentiae tuae ac
3. cistophoro. Nummi gentis Asia ite; . Naiae peeuniam Cicero, ex ad ministra Inno Ciliciae uno anno coli etam, apud publieanos reliquii: deinde. qnod ibi minus tuto scire videbatur, dimidiam sere partem exegit, et ad Egnatium argentarium transtulit. NAn. - De cIstophoro adI orat. pro Domo sua, cap. 2O, et ad Att. II, 6, tibi vide
4. Credens ei. PhiloiImo liberto
Terentiae . eul rerum domestiearum aditiinistrationem e mmἱAerat, ad Pompeiam prosecturus. Po MA.
Rem familiarem Attici curae commendat, miseriamque status sui deplorat. In Epiro, anno V. C. Io4, mense febritario.
LITER As illas accepi pridie Nonas febr. coquo ipsi
i. O i. In testamento heres sorἰ-ptus interdum rogabatur, jubebatur e hereditatem eernere intra eertum dioiarum Apatium, veluti in Titius heres estoeernit ne in sentum diebus proximis, quibus aeteris poteris irae ... Nee inter erat Dirum quia praemens an per epistolam cerneret, dummodo sole iaae legItima cretia, s verba proferret in hune modum : . Quum me Naevius heredem institiae ii, eam hereditatem adeo cernoque . . ut tradit L lpiantis
in Instit. et I idor is lib. X, Etymol. POpNA. - Ergo qui in Attiei a Cieeroni Duntia Aet hereditatem ill I Oh6gixae, quam ipse ereturus sit eius
184쪽
EPISTOLE AD ATTICUM, XI, 2. I 75
miserrimis curis est una leVata', si, ut scribis, ista hereditas fidem et famam meam tueri potest, quam
quidem to intelligo, etiam sine hereditate, tuis opibus defensurum suisse. De dote in quod scribis, per
omnes deos te obtestor, Ut totam rem Suscipias, et illam, miseram mea culpa et negligentia, tueare meis
opibus, si quae sunt; tuis, quibus tibi molestum non erit, lacultatibus : cui quidem deesse omnia, quod scribis, Obsecro te, noli Pati. In quos enim sumptus abeunt fructus praediorum βλ Iam illa si Il-S I x, quae
nomini prid. non . sebr. aeeidit tit illas Cicero eo dἰe noe;peret, qui erat dies e rei ionis ah Attieci designatus. ED.
Craxalpodis et Tulliae, quum Dolabellae Tullia nupsisset, Cicero valde aestua-hat in dole illi persolvenda. Non eiam
vim integram ipsi tempore nuptiarum numerarat, quom fortasse a Crassi pedo nondum eam exegisset, exspectanda que dies esset legibus praestituta ad dotem repetendam, quae aut pondere,
aut numero, aut mensura eo tabat.
Huiusmodi enim doa eitius exigi non
Poterat quam annua , hima, trἱma die. Itaque totidem pensionibus, hoc est, tribus se eam Dolabellae soluturum promἱserat. Ac prima soluta, qtinim adforet dies Meundae proximia kal. qui titilibus, et interiin Dolabella per dili simo nepotatu rem omnem familiarem absumpsisset. Incerto animo
Cicero sucinabat, illino reliquum dolia numeraret, an id Tulliae, saeto diuoetio, conservaret. Nam et Tulliae cauis tum volebat, et, dirempto matrimonio,vPrehatur, ne incerio adhuc rerum
exitti Dolabellae animum, qui gratia plurimum valebat apud Caesarem , axe abalienaret; interiin ergo dum certo constitueret quid facturus e et, cum piebat Tulliam sustentari suis opIhus, et saetitia libo, Attiei. Hune Ioeum haeretius ab an rpretibtis male explicatum, in eam partem, in quam interpretati sumus, accipi debere, hoe eat, de solutione dolis Tulluast Intelligendum esse . declarat Ip,e Cieero proximis duabus epistolia, quarum altera, 4, ita scribit, . de pensione altera oro te, omni cura considera , quid Disciendum ait, ut scripsi iis literis, quas Pollex tulit is. Altera , 3, hoe modo :- Quod ad kalendas quintiles attinet. qtild vellem : utrumque grave est, et tam gravi tempore periculum lanian peetiniae, et, dubio rerum extiti, ista ,
quam Aeribis. abrupti .. B IU .
sch. Intelligi vult de dote Tulliae a D labolla dissipala. Nondum agi posse de dole Tulliae po,t divortium ei
restituenda. Male. ED. 4. Ernest. hoc verbum putat a glossatore esse, et ruis reserendum adopibtis. I. V. L. 5. Praed oram. Quaerit Cicero, cuἱ rei impendantur fructus suarum do
muum et agrorum, quos elocaverat
certa mereede colonis, ea quibus, si silia ejus egeat, possit sublevari, quum iis ipse non utatur. GRa v. 6. II . Teretii;a ex prima dotis Tulliae pensione II-S Lx detr erat, quae
185쪽
scribis, nemo mihi umquam dixit, ex dote esse de
nima est ex iis injuriis, quas accepi; de quibus ad te dolore et lacrymis scribere prohibeor. Ex ea pecunia, quae suit in Asia, partem dimidiam sere exegi. Tutius videbatur fore ibi, ubi est, quam apud publicanos. Quod me hortaris, Ut firmo sim animo: Vellem Posses . aliquid asserre, quamobrem id facere possem. Sed si ad ceteras miserias accessit etiam id, quod mihi Chry
sippus dixit parari tu nihil significasti) de domo;
quis me miserior uno jam suit Z Oro, obsecro, ignosce:
non possum plura scribere. Quanto moerore urgear, profecto vides: quod si mihi Commune cum ceteris esset, qui Videntur in eadem Caiisa QMe, minor meacidpa videretur, et eo tolerabilior esset. Nunc nihil
est, quod consoletur; nisi quid tu efficis, si modo etiam nunc es sici potest, ut ne qua singulari ' afficiar calamitate et injuria. Tardius ad te remisi tabellarium, quod potestas
mittendi non suit. A tuis S, et nummorum accepi ΗΔ I XX, et VeStimentorum quod opus fuit. Quibus tibi videbitur, velim des literas meo nomine. Nosti meos familiares. Signum requirent, aut manum: dices δ', me propter custodias ea vitasse.
Dolabella sibi solvi eum Aeeunda pensi ne postula ha . Eam vero primae perusIonis imminutionem CIeero aegre seis rebat. Ideo infra epἱst. 24 de alia quadam detractione loquens, vi Quum hoc, in init. tam parvum de parva re deis raxerit, perspicis quId in maxima reseceritis. Bosrus. Sehitriins intelligithree Lx Il-s, detraeta a Terentia vela Phἰlotimo . Inseiente Cicerone. quum Tollἱa Dolabellae collo retur. Perpe-
sippus , ut domo sua Cicero, quam ha Lehat in Palatio, privaretur, propterea qnod esset eum Pompeio. NAN. g. Singulari. Qua eeteri Pompeiani asseeii non sunt a CaesarianIs. ED. 9. Nis. Qui res tuas in Epiro euiarant. Nam eo transierat, ad Pompeium in Graeeiam proseiseens. MAI . to. M inces iis. I. v. L. xx. custodias. Eos , qui in exerelinobservare solent, ne literae, aut utinii; imperatoris iniussu quoquam mittan
186쪽
Petit ab Attico, ut Tulliae commodis consulat, suaque ipsius incommoda administratione ac diligentia sua levet. In Castris Pompeii, anno V. C. Io S, menso junio.)
CICERO ATTICO S. Qui D hic agatur , Scire poteris ex eo, qui literas attulit: quem diutius tenui, quia quotidie aliquid
novi exspectabamus; neque nunc mittendi tamen ulla causa fuit, praeter eam, de qua tibi rescribi voluisti. Quod ad kal. quint. pertinet, quid vellem; iatrumque grave est, et ' tam gravi tempore periculum tantae pecuniae, et, dubio rerum exitu, iSta, quam Scribis,
dei benivolentiaeque permitto, et illius, consilio et voluntati, cui miserae con StiluisSem melius, si locum olim coram potius, quam per literas, de Salute nostra fortunisque deliboravissem. Quod negaS pra cipuum mihi ullum incommodum impendere; etsi ista res nihil si habet consolationis, tamen etiam Praecipua
1. Quod ad aal. Quod pertinet ad
seeundam pensionem dotἰs Tulliae quae kal. quintilib. numeranda est Dola- hellae , hoe magnam utraque ex parte habet dissaeuitatem. Nam si solvo, pe Heultim est amittendae latitae pecuniae, quam Dolabella sorte absumet: si retineo, et auctor sum Tullia, divortii sa. Eiendi, verendum ne DOIahella , qui gratia plurimum valet apud Caesarem, ista e ratumelia lacessitus, odium Caesaris in me eonetiet. Popis . . De hoe eoasilici divortii eum Dolabella saeIendi , alibi quoque Cicero, h. l. P. uo, III. Cic. Pus quae a. ad DIv. XIV, 33; multaque eo tem pore talItim divortiorum exempla Miscurriant. Vide quae de Paulla ValerIaserit,ehat Coelius, paucis ante annis , ad Div. VIII. I. ED. I. Ahest M. Vestigium agnoseit Eenest. in lectione edd. pr. etiam, quod ex et tam saetum est. I. V. L. 3. Abruptio. Stihi tum divortium.
4. Initis. Tulliae. s. Xihil. Legendum, II hrἱs omnἰhus in itis, - etsi ista res non nihil habet
consolationis a. Num recepta, quamvis
187쪽
multa sunt, quae tu profecto videS, ut Sunt, et gravissima esse, et me facillime vitare potuisse: ea tamen erunt minora, si, ut adhuc factum est, administratione diligentiaque tua Ievabuntur. Pecunia apud Egnatium est. Sit' a me, ut est. Neque eni in hoc, quod agitur, videtur diuturnum esse posse; ut scire jam possim, quid maxime opus sit: etsi egeo rebus omnibus; quod is quoque' in angustiis est, quicum sumus; cui magnam dedimus Pecuniam mutuam ; opinantes', nobis, constitutis rebus, eam rem etiam honori fore. Tu, ut antea fecisti, velim, si quierunt, ad quos aliquid Scribendum a me existimes, ipse conficias. Τuis Salutem dic. Cura, ut valeas. In primis id, quod scribis, omnibus rebus cura et provide, ne quid et ' desit, de qua Scis me miserrimum esse. Idibus jun. ex castris.
adem sit antIqna. ferri tamen non quasi meo periculo. Di ep. I. IIb. IV. tost. Lama. - Praeiverant Corradus . Is quoque. Pompeius. Colla. et Malaapina. 8. AI. opinor. I. V. L. 6. Sit. Relinquatur meo nomine , et s. H. Tulliae. Colla.
Breviter respondet Attici literis ab Isidoro acceptis. In Castris Pompeii, anno V. C. TOS, mense quintili.)
AccEp1 ab Isidoro literas, et postea datas binas. Ex proximis cognovi praedia non venisse. Videbis ergo, ut sustentetur' per te. De Frusinati', si modo futuri
s. Da Frusinati. Fundum Frusinatem in via Latina Cieero vendiderat , Me lege, ut redimere posset. De ea redemptione qua sIerat Attiens, quid cogitaret, utrum eam aliquando seria. Preaedia non venisse. Ut vol ham . quo Talsae nihil deesset. shoitia libri. Coa . m. Sustentetur. Milleet Tialia. Vid. epist. P. ED.
188쪽
sumus , erit mihi res opportuna. Meas literas quod requiris, impedior inopia rerum, quas nullas habeo literis dignas; quippe cui nec, quae accidunt, nec quae aguntur, ullo modo probentur. Utinam coram tecum olim Potius, quam per epistola si Hic tua, ut possum, tueor si apud hos. Cetera Celer' ipse. Fugi adhuc Omne munuS, eo magis, quod ita nihil poterat agi, ut mihi et meis rebus aptum esset. Quid sit gestum novi, quaeris : ex Isidoro Scire Poteris; reliqua non videntur 7 esse dissiciliora. Τu id velim, quod scis me maxime Velle, Cures, ut scribis, ut facis. Me conficit sollicitudo, ex qua etiam Summa infirmitas' corporis: qua levata, ero Una ctam eo, qui negotium gerit, eStque in Spe magna. Brutus
amicus ira causa versatur acriter s. Hactenus suit
quod caute a me scribi posset. Vale. De pensione altera ', oro te, omni cura considera, quid faciendum sit, ut scripsi iis literis, quas Pollex tulit.
vellet. an prorsus abiecisset. Responis det redemptionem se probare, quonIam ille landus sibi suturus esset opportunus. Redemptio tamen hoe tempore saeta non est, ut patet ea epistola I 4. N N. - Frusinum, Olim urbs Votiem
4. Si modo stituri sumtis. Seἱl. salvi
5. neor. Nae, in Epiro, tibi tum erant castra Pompeii, laboro, ne qui militum aut dueum vinet aut diripiat
res hominesque tuos. I. F. GRON.
6. Celer. De quo, lib. X, epist. I ;XII, r. Legebat Pantagathus, in Celer
ipse. Fugi, etc.. Μureius vero, eeterum ipse fugi, omisso Celeris nomine. Cetera Celer. Nempe turtur, ut vidit Nongaltius, prohante I. V. L. Ernest. supplet, in narrahit, quum ad te ven
ritis: sed has literas non Celeri, sed Isidoro poeserendas dederat. Manuti assere lectionem, cetera celo. ED. . Non ridenetiri Cur ant m hoc pquia seJlicet saettim erat praelium istidad Dyrrhaebium, quo Pompeii sortuna superior suit. Quo ex praelici tantumsduciae ae spiritus Pornpeianis auees- ait , ut non de ratione belli cogitarent, sed vi viei,se jam sibi viderentiaria. Caeaae . de Bello Civili, libro III. Mare.
8. Infrmiens. Ideo Cleom Dyrrha -ehici ne tenuit , neque ad Pharaaliam soli. ED. s. Versatiar aer teri strenuo militatin partibus PompeII. quem olim Oderat; nam in bello sollano patrem eius Pompeius trueldari iusserat e sed tunc Brutus privatas inimicias patriae eon- donabat. ED. ro. Pensione altera. Doti, Tulliae Dolabella, solvendae. ED. i u.
189쪽
De causis reditus sui in Italiam e de propioris ad Urbem accessias impedimentis; de literis suo nomine scribendis; de Vatinii otu. fratris in se animo. Brundisii, anno V. C. Io5, mense nou.
Q ae me caUS32 moVerint, quam a CPhse , quam graves, quam NOVae, Coegerintque impetu magis
quodam animi uti, quam Cogitatione, non poSsum ad is sine maximo dolore scribere : suerunt quidem tantae, ut id, quod vides , essecerint. Itaque nec quod ad te scribam de meis rebus, nec quod a te petam, reperio. Bem et Suminam negotii vides. Equidem ex tuis literis intellexi, et iis, quas communiter cum aliis scripsisti, et iis, quas tuo nomine, quod etiam mea sponte videbam , te subdebilitatum β novas rationes tuendi mei quaerere. Quod scribis placere, Ut propius accedam, iterque Per oppida noctu faciam; nousane video, quemadmodum id fieri possit. Nequeonim ita apta habeo deversoria, ut tota tempora diurna in his possim consumere; neque ad id, quodet. Aeerbo. SohiltrItis intelligit de Quintortim patris et siti erga se odiis. Melius aut m Mongallius et I. V. L. de perieulo in quo Cicero vereatus est apud Dyrrhachium, quum eum Cnei filius et Pompeiani interficere voluerunt. Plutarehus in Cicerone et in
discederem et huc venirem, non Certus voluntatis Caesaris. ED. Ilane scripsit
Brundisii, quum in Italiam rediret, post Pompeium aete Pharsalica proinstigatum. M N. 3. Te stibdebilitia m. Lamb;n. . l. anhita ro quasi debilitatum a. Mongait intelligit iste non multum sperantem de his , quae Musa tuendi mei jam se-eeris M. ED. 4. Ttiendi mei. Excusandi et purgandi apud Cesar;s amicos, a quihun Cicemni timendum erat: utpote qui ita eorum potestate esset, postquam Brundisium se eontulisset. MAN.
190쪽
quaeris β, multum interest, utrum me homines in oppido videant, an in via. Sed tamen hoc ipsum , sicut alia, considerabo, quemadmodum Commodissime fieri possc videatur. Ego propter incredibilum
et animi et corporis molestiam conficere pluros literas non potui; iis tantum rescripsi, a quibus acceperam. I u velim et Basilosi, et quibus praeterea vide-
hitur, etiam Servilio conscribas, ut tibi videbitur, meo homine. Quod tanto intervallo nihil omnino ad vos; profecto intelligis rem mihi deesse, de qua Scribam , non voluntatem. Quod de Vatinio' quaeris: neque illius, Deque cujusquam mihi praeterea officium deesset, si reperire possent, qua in re me ju
varent. Quintus aversissimo β a mo animo Patris suit.
s. Ad id quod reris. Ne de accessu meo ad Caesarianos deseratur. MAN. 6. Basilo. L. Minuelo Basilo qui ann. Iog Praetor. dein unus de per enssciribus Caesar;s mit. Diu. XLIII: Appian. Beli. Civ. III; Oros. VI. I 8. Ad hune exstat opistola Ciceronis ad Div. VI, 35. Nox Semilio. Ρ. servilio
. De Untinis. Attiens seire volebat quo araimo Vatinius erga illum esset. Iniuriaene an heneseii memor. Nam primum rum Cicero oppugnarat, de- indo defenderat. Vide ad DI v. I. I et
V, 9. ED. - Plurimum enim poterat apud Caesarem victorem VatInius, et erat designa tis eos. cum Q. Foso Caleno. ΡΟΡΜΑ. s. Aoersissimo. QuoDIam In s quentibus epi,tolis de Quinti maledietis in
Nareum fratrem legetur . eius rei cau- in non ab re est hoe loco pluribtis explieare. Quum Cn. Pompeius Brundisio prosectus, In Graeciam navigasset, ni Classe, quanta maxima seri posset, comparata, Italiae eommeatus intereluderet. et Caesarem fame amI-geret : incertus M. Cisero quid ager ι in Italia resideret, an PompeIum ae queretur , anadentibus nonnullis, et maxime Q Into fratre, ut ad Pompeium iret, paruit, et proseetus est, ut ostendit epistola s huius ithei, quum dieit:. Cessimus, vel potius parui. Ex quibus tinus, qua mente fuerit, is, quem tu mihi commendas, cognosces eTIpsius literis. quas ad te et alIos multis. Loquitur enim de Quinto fratre. Pro sipato deinde Pompeio, quum in Italiam M. Cieero rediisset, veritus est Quintus . ne frater, qtio saeIlItis a Cae sare veniam impetraret, suae ad Pompeium proseetionis eausam in ipsum eonferret. Itaque turpi et scelerato mendaeio eonsnest . sibi Maretim fratrem auctorem fuisse, ut ad Pompeium prosἰciseeretur, et ubi pumque suit, tua let Icia in fratrem conferre non destitit. NAN.