Epistolarum Omnium Libri ad Optimos Codices

발행: 1828년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

uo a M. T. CICERONIS longum videtur. Habeo enim nihil, tentatis rebus omnibus, in quo acquiescam. Nam, dum illud tractabam , de quo antea scripsi ad te, quasi fovebam dolores meos. Nunc omnia respuo, nec quidquain habeo tolerabilius, quam solitudinem; quam, quod eram Veritus, non obturbavit Philippus. Nam, ut heri me salutavit, statim Romam prosectus est. Epistolam , quam ad Brutum, ut tibi placuerat, scripsi, misi ad te δ.

Curabis Cum tua perserendam. Hus tamen misi ad te exemplum, ut, si minus placeret, ne mitteres. Domustica quod ais ordine administrari, scribes, quae sintea : quaedam enim exsp cto. Cocceius vide ne frustr

tur'. Nam Libo quod pollicetur, ut Eros Scribit, non incertum puto Τ. De sorte' mea Sulpicio confido, et Egnatio scilicet. De Apuleio, quid est, quod labores, quum sit excusatio facilis p Τibi ad me venire, ut ostendis, vide, ne non sit tacite : est enim longum iter, discedentemque te, quod celeriter tibi erit fortasse faciendum, non sine magno dolore dimittam. Sed omnia, ut voles. Ego enim, quidquid seceris, id quum

TeCte, tum etiam mea causa factum putabo. Ilori quum ex aliorum literis cognovissem de Antonii ad- Ventus, admiratus sum, nihil esse in tuis. Sed erant pridie fortasse scriptae, quam datae. Neque ista quis. Adoeniti. signis me illud tempus, quo M. Antonius Roma proseis eius ut Hispaniam ad Caesarem Iret, deinde mutato eonsilio reditu admodum e lori per Italiam euetirrit, et noctu Urbem Introivit. Critia sestitiationis maxIme causa fuit, quod, quum tempus jam ade et eius peeuniae solvendae, quam pro emptis in auetione . Pompeii bonis Caesari debebat . verebatur, ue, ipso absente, praedes

stat urnderentur. M N.

s. Misi ad te. Nempe eum hae epistola ad Attieum. En .

6. Ne frustretur. Ne non solvatur, qa d se esse noluturum dIxit. Ep. I s. N NET. . Non ineertum ptito. Non dubito, quin pectitilam nobis numeret. Inam. - Seh. delendam esse partieulam ce aet. ED. 8. De sorte. Η- est , de ipso sc nore aeta capite, pro quo Sulpitius et Egnatiua spoponderunt. I. F. GRON.

262쪽

dem claro : sed tamen opinor Propter praedeS suos a

cucurrisse. Quod scribis, Τerentiam de obsignatoribus mei testamenti loqui, primum tibi persuade, mei si aec non Curare, neque esse quidquam aut parvae Curae, aut novae loci. Sed tamen quid simile δ illa ο'eos non adhibuit, quos existimavit quaesituros, Disi scissent, quid esset. Num id etiam mihi periculi fuit Sed tamen iaciat illa, quod ego. Dabo meum testamentum legendum cui voluerit : intelliget, non potuisse honorificentius a me fieri de nepote y, quam secerim. Nam quod non advocavi ad obsignandum , primum mihi non venit in mentem; deinde ea re non venit, quia nihil attinuit. Tuto scis si modo meministi ), me tibi tum dixisse, ut de tuis aliquos adduceres. Quid enim opus erat multis p equidem domesticos jusseram. I iam tibi placuit, ut mitterem ad Silium; inde est natum, ut ad Publilium : sed necesse neutrum fuit. ΙΙoc tu tractabis, ut tibi videtur.

Io. Ernest. mallet ipsa. Frustra. I . De nepote. De Lentulo stio Dolahellae et Tulliae , de quo sic epistola dis huius lihei r ω Et uelim aliis quando. quum erit tuum commodum , Lentulum puerum visas . eique demaneipiis quae tibi videbitur, altri inbuaa .. Ceterum ei puero Cicero sumiamum honorem habuerat, quod eum heredem aliqua ex parte institueret inprimis tabulis , aut certe in ima cera.

263쪽

M. T. CICERONIS

De loco ad sanum Tulliae exstruendum cligendo; do Coccio Libono ei judicatu suo quae Atticus egerit sibi probari; de sponsio nosua pro Corni scio; de Antonii reditu; de Pansae prosectione; do

CICERO ANICO S. Eset hic quidem locus amoenu S, et in mari ipso, qui et Antio, et Circaeis adspici possit : sed ineunda nobis ratio est, quemadmodum in omni mutatione dominorum, qui in Numerabiles sileri possunt in infinita posteritate Si modo haec stabunt), illud quasi consecrat Um remanere POSSit. Equidem jam nihil ego

interdum trans Tiberim hortos aliquos parare, et quidem ob hanc causam maxime : nihil enim video quod tam celebre esse possit; sed quos, cora in Videbimus : ita tamen, ut hac aestate sanum absolutum sit. Tu tamen cum Apella Chio confice de columnis . De Cocceio et Libone quae scribis, approbo; maxime,

quod de judicatu β meo. De sponsu=, Si quid per

i. me. Astura insula. Infra . ep. 4. a. Vectigalibus. Vertipalia hIe sunt reditus et pensIones quae ex fundis et possessionibus capiutitur. Porma. 3. Corumnis. Quilitis ad satiram in mur; ne exspecta adventum meum. - eons;ce : id est, trausige eum Apella sibi . eme eas ab Apella Chio. Nee dubἰio , qu In ecilumnas intelligato Chio marmore , qui moneat Atticum , t do re eum homine Chio conseiat. Quod si fi Clitia marmore . equitur ut eas maximo voluerit, quae maeulia e sent ueraleoloribus , non solum ad elogantiam, sed etiam adstrini iudinem satil. Nam hujus generis e lumnas reliquis suisse firmiores,eribit PlitiIus lib. XXXVI . eap. 6.M,N. 4. De judieatu. id est, de me osseio iudieandi, ne propter id Romae

esse me necesse sit. Nimirum ne augures quidem vacationem habebant. Vox Ddientias in hanc sentenilam ex Alai Phil. I, cap. 8. I. F. GRONov. s. Desponati. Vide Aupra. ep. I .

264쪽

EPISTOLAE AD ATTICUM, XII, i 9. 255

spexeris : ot tamen' quid procuratores Cornificii dicant, velim scire; ita tit in ea re te, quiam tam occupatus sis, Dora multum DPerae velim ponere. De Antonio quoque Bathus ad me cum Uppio conscripsit, idque tibi placuisse, ne perturbarer 7. Illis egi gratias. Te tamen, ut jam ante ad te Scripsi, scire volo, me neque isto nuntio esse perturbatum, Nec jam ullo pertur-hatum iri. Pansa si hodie, ut putabas, prosectus mi , posthac jam incipito scribere ad me, do Bruti adventu quid exspectes, id est, quos ad dies. Id, si scies tibi jam sit, tacite conjectura asSequere. Quod ad Tironem de Terentia scribis, obsecro te, mi Attice, suscipe totum negotium. Vides et ossicium agi meum quoddam, cui tu es conscius, et, ut nonnulli putant, Cic rotiis rem. Me quidem id β multo magis movet, quod mihi Est et sanctius, et antiquius; pra Sertim quum hoc alterum nequct sincerum, neque firmum putem

6. Al. sed tamen. I. V. L. g. Id. Osscium selli t. Nam quod O. Ne peritiνιnror. Q od Antonius Terentia de filii re eo tet. vi neque siti. repentino adventu noctu Urhem In- Cerum, Neque firmnm puto .. His ver troisse . Ep. x8 et 2 o. MAN. hiaritia malitiam Et levitatem notat. Eo.

Respondet Attici literis; tu prinus ad ejus hortationem, ut se tam graviter dolore dissimularet; et aliquot quaestiones historicas ei proponit Asturae, anno V. C. I , mense narefici.

CICERO ATTICO S.

Nox Duai videris perspicere, quam me DOC AntOnius Comi Verit, nec quidquam jam ejusmodi possit commovere. De Terentia aut m scripsi ad te iis literi κ. quas dederam pridie. Quod me hortaris. idque a ce-Diuitigod by Cooste

265쪽

toris desiderari scribis, ut dissimulem, me tam gravitor dolere; possumne magis, qui totos dies consumo in litoris p quod etsi non dissimulationis, sed potius leniendi et sanandi animi causa lacio, tamen, si mihi minus proficio, simulationi certe facio satis. Minus multa ad te scripsi , quod exspectabam tuas literas ad eas, quas ad te pridie dederam. Exspectaham autem maxime de sano, nonnihil otiam do Terentia. Velim me facias certiorem proximis literis , Cn. Caepio, Serviliae' Claudii pater, Vivone patre suo naufragio perierit, an mortuo; item Rutilia β vivone C. Cotta, filio suo , mortua sit , an mortuo. Pertinent ad eum librum, quem de luctu minuendo

scripsim US.

EPISTOLA XXI.

Reprehendit quaedam in libro Bruti in laudem Catonis perperam scripta; de hortis sano Tulliae cratruendo emendis; de Terentiae negotio ; de pecunia oviae curanda : denique Attico qui cum insorum revocaverat, cur ab eo refugiat exponit. Asturae, anno U. C. 7O8, menso martio.)

CICERO ATTICO S.

LEoi Bruti epistolam, eamque tibi remisi, sane nori prudenter rescriptam ad ea , quae requisieras. Sed

anim eonjeeturam dum ex Iis, quae proxime aequuntur ); idque Atlieo legendum et iudicandum miserat. Atiarns respondens, quum quaedam minus probaret. eorum rationem a Bruto requisivit. Illo nihil ad ea : tanram Atiavix. Prudentem optime. Balliolensia pudenter, hoe est, non satis modeste.

266쪽

ΕΡIsTOLT AD ATTICUM, XII, ui. 257 ipse viderit : quamquam illud turpiter ignorat. Cato-

ncm primum sententiam putat de ' animadversione dixisse; quam omnes ante dixerant. Pro ter C aesarem: et quum ipsius Cae saris tam severa fuerit, qui tum praetorio loco dixerit, consularium putat Ioniores

suisso, Catuli, Servilii, Luctulorum, Curionis, Torquati, Lepidi, Gellii, Volcatii, Figuli, Cottae, L. Co, saris, C. Pisonis, etiam M'. Glabrionis , Silani, Mu

rena', designatoriam consulum. Ciar ergo ita sententiam

Gionis si Quia verbis luculentioribus et pluribus rem

aindem comprehenderat. Me autem hic laudat, quod retulerim, non quod patefecerim , quod cohortatus sim, quod denique ante, quam consulerem, ipso judicavorim. Quae omnia quia Cato laudibus Oxtulerat ira cpulum , Perscribendaque censuerat, idcirco in ritis sententiam cst sacta discessio. Nic autem se etiam tribuore multum milii putat, quod scripserit, u Optimum consulem s. Quis ei sim jejunius dixit inimi eus ΘΛd cetera vero tibi quemadmodum rescripsit λ tantum rogat, de senatusconsulto ut corrigas. Hoc quidem fecisset , etiamsi a Ranio' admonitus esset. Sed haeci torum ipso viderit. De hortis, quoniam Probas, cuice

cum rogavit, ut, si quId Ineeraltis do

tilisset. Id eore geret. Μ--.3. De ianimndo sione. De puniendis iis, qui eum Catilina coniuraverant. MANET.4. omnes iante dixerant, printer Cis rem. Non quod in Illo senatu Cato utile Casarem sententiam dixerit: hoe enim fieri non potui Ase iam Ma notitis observavit, quum Q ar. prae tor designatus. Cato autem tributius plotiis designatus e set, praetores autem it Lunos anteirent; sed, quod ciminues, praeter Caesarein, qui ante Cato li Ciri pses Vtinrta nem sententiam dixIssent, eapItali post-

na coniuratos aniciendos esse censu rant. Si N.

5. Veti. edd. M. Atilii G. sed i gendum erat M'. Acilia. I. V. L. 6. In sententiam Critonis. sub iel li itie. est saeta discessio. Mas. . Male FraestitiA per ortit liaee, legendo. Iec M. . . eram. I. v. L. s. R M. Quem volunt λ; e seri-ham. Ilabent alii vel Grio, via Tatio, vel Atinio. Gruterus post Bosium kidietile haec Omnia, in tiam Αἱ aerar; adnovitius essetis; Emest . . etiamsi ab alio .. I. V. L.

267쪽

α58 M. T. CICERONIS

aliquid. Bationes meas se nosti. Si vero etiam a Faberi aliquid accedit ', nihil Degotii est; sed etiam sine

eo posse videor contendere. Venales certe sunt Drusi, fortasse et I uniani, et Cassiani : sed coram. De Terentia non possum commodiuS Scribere, quam tu

scribis. officium sit nobis antiquissimum. Si quid nos fellerit, illius malo me, quam mei poenitere. Ο viae C. Lollii curanda sunt II-S c. Negat Eros posse si nomo; credo, quod accipienda aliqua sit ot danda aestimatio δ . Vellem tibi dixisset. Si enim res est, ut 'mihi scribit, Parata, nec in eo ipSo mentitur, per te confici potuit. Id cognoscas, et conficias velim. Quod me in sorum Vocas, eo VocaS, Utide, etiam bonis meis rebus , fugiebam. Quid enim mihi cum soro, si ne judiciis, sine curia, in oculos incurrentibus iis, quos aequo arii mo videre non possum Quod autem homines a me postulare scribis, ut Romae sim neque mihi, ut absim , concedere, aut quatenus eos mihi concedere δοῦ jam pridem scito eSSe, quum unum te pluris, quam omnes illoS. Putem; ne me quidem contemno ; meoque judicio multo stare malo. quam omnium reliquorum. Neque tamen progrediors. Rationes meas nosti. Neas saeui. tales. Μ N. to . Recedit. Nanu Itis in hoe urebo mendam esse suspicatur, ae fortasse legendum. res sedis. Lamhin. reponit,

Lee . e. I9. Selint .. edidit via Faberioaeeeditis, Mil. ut ab eo alἱquἰd posximus exIgere. Quem sensum vidit Man. FD. -- Λl recedit. I. V. L. 13. mire c. Musi. subauditur, uxor;s. F;gura antiqua et optimis serἱpto rihus rasitata. Mam. ια. 2Estimatio. Caesar, pulso ex Italἔa P mpeio, quom Romam revertisset .sdeaque tota Italia esset nuptistior, neque ereditae pecuniae solverentur, eonstituit, Di arhitri darentiar, per eos serent aestimationes possessi num et rerum, quanti qua quit earum ante belltim sit; erit, atque eae eredit rinus traderentur. CL de B. I. III, i, et ad Div. IX, is. ED. Hine est, quod CIo. interdum dieit necipere instimati nem, pro aeripere a debIt re possessionem, aut rem, lege Caesaris aes ima am. MAN I3. Aut tintentis otis milicon dore. Ptito vertia illa esse insititia pi detonda.

268쪽

longius, quam mihi doctissimi homines concedunt; quorum scripta omnia, quaecumque Sunt in eam SPD-tentiam . non legi. solum , quod ipsum erat sortis p groti, accipere medicinam, sed in mea etiam scripta transtuli, quod corte afflicti et fracti animi non fuit. Ab his me remediis noli in istam turbam vocare, Herocidam. Rogat, ut negotium, quod ad Terentiant attinebat, suscipiat. uiuestionem de Clodia proponit; de hortis sano Tullia exstruendo omendis iterum rogat. Asturae, anno V. C. 7O8, monse martio.

I Terontia, quod mihi Omne onus imponiS, non cognosco tuam ira me indulgentiam. Ista enim sunt ipsa vulnera, quae non POSSum tractare sine maximo

gomitu. Moderare igitur, quaeso, ut potes. Neque enim a te plus, quam Potes, Postulo : Potes autem, quid veri sit, perspicere tu unus. De Rutilia , quoniam videris dubitare, Scribes ad me, quum Scies; sed quam primum, num Clodia , D. Bruto consulari, filio suo, mortuo, vixerit. Id de Marcello, aut certe do Postumia δ sciri potest: illud autem de M. Cotta. aut de Syro, aut de Satyro. De hortis, etiam atquo etiam te rogo. Omnibus meis, eorumque, quos scio mihi non defuturos, facultatibus, Sed potero meis, enitendum mihi est. Sunt etiam, quae vendere facile

possim. Sed, ut Don vendam ω, eique USuram Pen

a. Rutilia. Vide supra. ei lati dio. ser. Sulpicii uxor suit. Cotis epist. adu. Al. et ritim clodia. I. V. L. Div. Iv. a. En. 3. De Postumia. Fortassa ea, quae 4. Ut non et endam. sunt. Inquit ,

EPISTOLA XXII.

269쪽

96O M. T. CICERONIS

qui : quod volo, si tu me' adjuvas. Paratissimi 7 sunt Drusi; cupit cnim vendere. Proximos puto Lamiae; sed abest. Tu tamen , si quid potes, odorare. Ne Silius quidem quidquam utitur, et iis usurisd facillime sustentabitur 9. Nabo itium negotium '; nec, quid res mea familiaris postulet, quam ego non curo, Sed quid

velim, et cur velim, exi Stima.

qtiae non invitus possim vendere, ut hahesin unde hortos emam. sed , si tumo adiuvas, Possum assequi, quoὰ umlo. ut nihil vendam. eique, a quo

emero, usuram tantummodo annuam pendam. MAN. 5. Non pus annum. Non ultra mi

ntis anni spatium. Tale illud est epist. 6, lib. VI : a Num est hoc, non Plus annum Ohiinere provinciam p. Dixisset otiam eleganter. ω Non plus

annuam M. MAN.

s. M tti me nitiom. si tuo studio consequi potes, ut pecuniam ah iis uni debotit, exigamus. Hoc enim non ad saeuitates Atiἱei, sed ad operam et diligentiam pertinet. Et resertur ad illud. possum assequi. ΜΔ N. . Paratissimi. Horti. MAI . 8. LIpsius, Antiq. Leci. IV, 9, Pro iis noris, malebat is usuris, hene . ut multi opInantur. I. V. L. s. Stist inhilum Faede tamquam diues Muris sibi patietur satisfacere . dilata sortis solutione. GRAEv. xo. Habe intim negotium. Existima uum esse negotIum. Maee ros tibi eurae sit. Item ut si tua res exset. Genus I quendi perelegans , quo et Insea utitur, lib. XIV, epist. 2. NAN. .

EPISTOLA XXIII.

Cur Romam venire nolit, cxponit: de Tercntia ut curet, rogat; de Atticae valetudine ; de hortis emendis. s Astura , anno V. C. Io8,monSo martio.

CICERO ANICO S. PUTARAM te aliquid novi quod ejusmodi fuerat

initium literarum, quamvis non curar in , quid in Hispania fieret), tamen te Scripturum : Sed videlicet

r. Quamois. Atticus proxἱmis lἱieri, ita seripserat Cieeroni: . Quamvis de uispania Doti oures, tamen ad te sum eripturus i. . Itaque putavit se CI m

e e reperiurum, ele. IIAN.

270쪽

EPISTOLE AD ATTICUM, XII, a 3. a 6 imois litoris respondisti, ut de soro' et de curia. Sod domus est , ut ais, sorum. Quid ipsa domo mihi opus est, carenti soro λ Occidimus, occidimus, Attice, jam

pridem Dos quidem , Sed nunc fatemur, posteaqua ira Uuram , quo tenebamur, amisimus. Itaque solitudines Sequor : et tamen, si qua me res isto adduxerit,

euitar, Si quo modo potero potero autem , Ut praeter

to si nemo dolorem meum sentiat; si ullo modo poterit, ne tu quidem. Atque etiam illa 7 causa est noti veniendi. Meministi, quid ex te Aledius' quaesierit λ : quin etiam Dunc molesti sunt. Quid existimas, si venero Θ De Terentia ita cura. ut scribis; meque hac ad

maximas a gritudines accessione nunc maxima v libera. Et, ut Scias me ita dolere, ut non jaceam , quibus consulibus Carneades , et ea legatio Romam Venerit, scriptum est in tuo annali. Irum nunc qua ro, quor causa suerit λ de Oropo. opinor; sed certum nescio; et, Si ita est, quae ControVerSin: P praeterea, qui eo

tempore nobilis Epicureus fuerit Athenis, qui Piraefuerit hortis qui etiam Athenis 4:6λιτικοὶ δ' suerint illustres quae te 'etiam ex Apollodori puto posse in

venire.

a. De foro, me. Supra, esest. Ir.3. Domus est. scripsorat Attietis :qnum Romae eris, si versari in sero non libebit, at domi esse poteris, qua erit pro soro. Ita et ita satisfacies , qnia te postulant ut Romae xis, et a se queris quod tu vis, ut sortim ne Deisquentes. Nan. 4. Unum. Tulliam. CO D. 5. Isto. Nempe Roman . XC . 6. Praeter te. Omnes MSs me. Nanu . Lipsiusque eorrigebant e . omnino aptius et eonei nescis ad sentensam. ED. I. Ilia. Quae proxime sequitur. Μ N.

qui Romae tunc erat, epist. aeq. quum Caesar esset in Hispania. Colla D. s. otioris rit. It in senaltim venJre. et ipsorum de republica tonsilIis vel et Ititeresse. MAN .ro. Erne titia e MSs vestigiis eo . non minima. I. V. L. I . Carneades. Vide Orat. II, 37. ra. II retiaco . ReIp. moderatores.

gura graeca, qua Cicero etiain alibi usus est, ut quum dIxit, is ad Martis in Scapulae, per Locustae . . subintelis gitur enἰm, Maedeui, hortos, lati

duinis. Mam.

SEARCH

MENU NAVIGATION