장음표시 사용
241쪽
232 M. T. CICERONI Srit. IIoruin quid est, quod Alcilio ' probare possimus
nes ros adhibes, in primis ad convalescendum adhibe prudentiam.
s. Aledio. Doeti viri potant Aleis
dititii vorari Caesarem seto nomine agriDeo verbo quasἱ vitandum , sugienduis, non offendendum. Egra ar-hitror esse Domen amici et familiaris Caesaris et item Attici, qui etiam ii minatur epist. 24 et 2 . PUPΜ4. Nomina Dr quoque Iuvenali. Nongali.
addit ea rarito. Sed Annal. lib. I, c. I. . est Q. Teditis. quein aliἱ mulant In minus, alii in Auditis, vel Aselitas. I. V. L. In notis refert Tun talium itiepist. ad Middletoc , Pag. xs , ex ali- qtioi NSA Aheditis habenti hos, eon- ieeisse Arreditis qui non λαρρoatvloquitur . sie ad Div. II, 1 o : Billo Balbus enim sum is : ingeniose inaginqnam verisimilἱter. Mallet autem I. V L. Atiditis . quod nomen reperitur apud Statium, Silv. lib. II. ED.
I,e Quinto filio Luperco; do Catone suo; de robus argentariis; do tuaestionibus ii iibusdam historicis ; de Tirone Dolabollae olmainmisso; do aliis domesticis. In Tusculano, anno V. C. Io 7, meuSe quintili.
nihil sapit, qui laetetur Luperco filio', et Statio , tit
i. Q. Pater. Haud dubinm. quin illud Ennianum respexerit: MQuintu' pater quartum sit eonstit . . ide Gellium. lib. X , cap. I. a. Lupereossis. Romae collegia Lu. percorum tria suere e antiqui ra dura Fabiatiorem et Quintἱlianorum : te rium recentius Iulianorum, quos sibi, ni ait Suetonitis. in Iul. eap. 6, Inter alia humano fastigiis maiora. Caesar decertii passus suerat. Primus ad in istinii Mongallitis. hie de Iulianis agi Lupereis, in quorum adseribebanitieeollegium . qui placere volebant Caesari. De M. Λntonio notrim est. Philipp. II, 34. Assectavit hoe , ut ali ἱ , Quinius Cicero, stitimque Iullanos iti
ter Lupercos esse voluit, eum dome-
sitieis duobus libertis, Statio suo. et Phil attino Terentiar. Improbabat Mareus Cicero fratris eousilium , ut dignἰ-tatis alienum. Ο ivxT. - De Luperea-libtis alibi diximus. FD.
ronis, itemque Philothous non ει eunt Luperci, sed calatores atquct ministri Q. filii in saeerdotio. Non enim iitior i ad sacerdotia admittebantiar riantum ministrahant suis Patronis Aa cerdotibus. PDPM .
242쪽
cernat duplici dedecore c*nulatam domum. Addo etiam Philotimum tertium. suillitiam, nisi mea major esset Α, singularem l Quod autem os Τ, in hanc rem ερ-οv a te 3 Fac , non ad διφως ' κρευηv, sed ad ΙΙε
κρήWv, ut scribis, haurire : in tantis suis priesertim auguStiis, ποι ταὐτ' αρ' αm,noli ει Sed ipse viderit. Cato 7 me quidem delectat, sed etiam Bassum Lucilium' sua. De Coelios, tu qua res, ut scribis : ego nihil ' novi.
Noscenda est natura U, non facultas δ' modo. De Hortensio et Virginio, tu - si
4. Nisi mea mjor esset. scit. qui tantopere gluttit;a fratris movear. Ideo mox vi sed ipse vIderitis. Eo. 5. Qtiod autem os . SeIte Turnehus hahe verba ale distinxit, . Quod autem , in hane rem ψα,οv a te is p et Inviterpretatus est : ω Quae Impiadentia est in Quinto petere a te hocus, hoe est, mutius aliquod, tamquam stipem, id est, emendicare a te pecuniam. ad Illud Lupete rum sacerdotium. Attio
erumpent p . Horum autem verborum sententia haee est: a Fae Quintum ha-trem . quum a te ἐραυο, petiit, non ad δον τα, κρυχυ venisse, sed ad miρ Λm, sae etiam eumdem suminis angustiis rei familiaria pressum in te haurire κρέ- , id est, fontem uberrimum, Demmi armauudi m M L. ρει ιυ, hoe est, Arethusam, quae Pindaro est Alphei respiratio sacra ; quo tandem haec eva
dant p ED. I. Cato. Liber de Catonis vita. Conis
tra quem Caesar rescrἱpsit Anticato
8. Baritim Luesitam sua. subintel-gittim , delectant. sensos est : Catone meo delector, sed fortasse hine Causa, quando etiam Bassum Lucilium, malum scriptorem, sua delectant. MAN. s. coelio. Ille nummuIarius erat, eum floque Cisero agebat de argento aurove facio, aut inseeio, cum allio
qnod seribam. Male Manut. interpretatur. Ego haec non intelligo is. Nam In epist. aeq. ego ista noui, ubi Han. legit non noὐi, sed eontra MSS. ED.
t r. mitiνα. Naturam vorat auri qualitatem et temperaturam ; bonuin- ne an malum sit, Plirum pultim et ONUEum , an argentosum , Orichalcove permixtum : saeuitatem vero, aestima-tIonem es preti m. Haec ex peeuuia signatae nota sacIle PerspIcitur: pecuniam aulein aIgnatam cora trahebat, quosae litis auferretur. Bos.
u. Olim distinguebant ale, vi Non adultas. Nodo de Hortensio et Virg. Correxit Manutius. I. V. La 3. De Horrensia et Virginio, tia. Ioa quoque argentarios puto suisse. N e subaudi, qua res autem hoc, num
243쪽
magis placeat, ego quantum adspicio, non facile ira veneris. Cum Mustella , quemadmodum scribis , quum venerit Crispus. Ad Aulum scripsi β, ut ea quae bene uossem de auro Pisoni demonstrarim δο. Tibi enim satie assentio, et istud nimium diu duci, et omnia nunc undique contrahonda. Τρ quidem nihil
agore, nihil cogitare aliud, nisi quod ad me pertineat, facile perspicio; meisque negotiis impediri cupiditatem tuam ad me veniendi. Sed me uin esse te puto; non solum quod meam rem agis, Verum etiam quod videre videor, quo modo agas : neque enim rilla hora
tui mihi est operis ignota. Tubulum pretetorem video L. Metello, Q. Maximo consulibus. Nunc velim, P. Scaevola pontifex maximus, quibus consulibus tribunus plebis. Equidem puto proximis, Caepione et Pompeio. Praetor enim P. Furio, Sext. Attilio. Dabis igitur tribunatum , et, si poteris, Tubulus quo crimine Et vide , quaeso,
viri boni aInt. et noni In auro quod daturi sunt, vitIam timere possimus.
a 4. cum Mustelia. Ages. Forte M atella et Crispus e heredes erant. Ita- qne agi cum Mustella non poterat. ni ai et Celaptis, eiusdem hereditatis par. ticeps, adesset. Etiam ep. 3. lib. XIII: De Crispo, Inqnit, et Mustella videiahIs. Et velim Mire, quae ait pars dum eum in. Quo in loeo hereditatem simus, rI manifestram est. quum dieat. a quae sit para duDrum m. ID N. 1 f. Ad Antam seripsi. Et a Pisone
hat. Hoe ageliatur Interpreta Aolo. Et itioniam res diutina dueehaior, puto qno argentarina Piso in permnlationetae; nda Inoro usitato eontentus esse nollet, sed aliquanto plus peteret : Cliseero , qui rem ad exitum vellet perdo-eere, ad Aulum seripsit, ut per eum Pisoni demonstraret, se optime nosse, quantum pro auro , quod ab argeti a rita permutatione acciperetur, dari amleret , ut aenicet Piso, quum videret
Ciceroneis, qui eollybi rationem heia
se nosset. non sarile adductum ἐνῆ. ut praeter eo uetudInem penderet . aequitira postulare . Maro T. - olim . Aoiam. I. V. L. x6. Demonstrarim. Lamh. rimoniast rel. Aie NSs regiἱ. Olim . demori. st rem. Legunt Faemus et Mai spiria demonstraret, quod Ernest. recepit.
244쪽
L. Libo, ille, qui de Serv. Galba β, Censorinorio et Manilio, an T. Quintio, M'. Acilio consulibus tribu Dus plebis fuerit. Conturbat enim 9 me epitomo Bruti Fanniana, an Bruti epitome Fannianorum ' Scripsi quod erat in extremo ; idque ego sequutuS, hunCFannium, qui scripsit historiam, generum esse Scripseram Laelii. Sed tu me τε oαετρικῶς' refelleras : to autem nunc Brutus et Fannius. Ego tamen de honoautore, Hortensio ' , sic acceperam, Ut apud Brutum
est. Hunc igitur locum expedies. Ego misi Tironem Dolabellae obviam; is ad me idibus revertetur. Te exspectabo postridie. De Tullia mea tibi antiquissimum esse video; idque ita ut sit, te vehementer rogo. Ergo et in integro ' omnia : sic enim scribis. Milii etsi kalendae vitandae .suerunt, Nicasionumque', αρχε
auum recognovisse. vhἱ seripserat, C. 26 , Fannium historictim generim es e Laesi. Videtur autem non probare opinionem Alliet; nihil enim mutavit. ED. t 8. De Serν. Gua. supple. ad populum tulit. Epitome Livii . lib. XLIX. De quo Geero in Bruto,
cap. 23. ED. 19. I. F. Cronovios, adhibito Tomnam ian. e die , aἱe emendat seque tia :- Contobat enim me in Bruti epi. Ome Fannianorum qu d erat in e tremo : idquo ego, me. in Ernestius antram delendum ptitat Brati epilomo. Nihil sorte delendum. I. V. L. t uo. Fanniano m. Annali m C. Fannii de quibus Leg. I. x . quos in ept
II. Γεωροτρ-uc. more geometrie . diu. Hortensio. Q in In Brat , e. 88 magna memoria testatue suisae. ED. 13. Ergo et in integro. Ergo et M tiatvi n o intersui, et nihilominos omistita mihi in integro sunt apud Caesarem : animus Illius erga me nihil e,t immutatus, quamquam Latondis Romae non adsuerim . quum senatus habitus est. NAN. 24. Nieasionumqtio α. sielego, etsi alii aliter mutant. ΝIcasiones erant argentarii, aut sceneratores : sor lassis ita dieii, quod ceteros in hoc negotialloriis genere vincerent. Est enim Nimalo nomen proprium origIDEgrapeum , apud Ciceronem iti Verrem, I v, st. Afranius in sal tila Ineend;o is Mona est mihi Nieasio sceleratus. euriosus . . Creellitis iti Inscriptione eo-moediae, cujus testἱmonio Nonitis aliquoties utitue , Boloni si , quasi renarius, vel pecoris magister. ἐρχέ--α voeat Calendiaria frenerat mira , in qsae velut in primigenias tabulas nomina reserunt. PopNA. - Bosi placebat Neoeierasiontim. Bosius ver monstra amat Nimium . et sitiidquid novum est. Sie xaepe I. F. Gr novitis qui h. l. eonlieit vide κιστω, ov. Ach. Mongallii rationem probat. I. V. L.
245쪽
τυπα fugienda, conficiendaeque tabulae *β; nihil tam oritanti, ut a te abessem, fuit. Quum Romae essem, et te jam jamque visurum me putarem , quotidie tamen horae, quibus exspectabam, longae videbantur. Scis meminime esse blandum : itaque minus aliquando dico,
25. Conficiendoque tabulae. De quas quilibet paterfamilias conseiebat. tahulis loquItur aeeepti et expensi, . I. F. GRO o .
De auro a Coelio permutando; de Tyrannionis libro ad Atticum misso i de loco in Ciceronis Oratore corrigendo; de Caesaris ad Atticum literis; de Atticae invaletudine. In Tusculano, anno U. C. το7 , mense quintili.
Ego ista novi'. Sed certe in collybo est detrimonii satis. Huc aurum si accedit .... Sed quid loquor Θ tu videbis. Habes Hegesiae β genus, quod Varro laudat. Venio ad Tyrannionem. Ain' tu 3 verum hoc suit psine me ΑΘ At ego quoties, quum essem otiosus, Sine te tamen nolui λ Quo modo hoc ergo lues 3 uno scilicet si mihi librum miseris; quod ut facias, etiam atque
T. Laetina. Meuna dicitur esse In auro , quam In Nummo , quἱ aure videtur, aliquid est, quod aurum non sit. Quasi enim laenna est in eo loco, tibi aurum non est : translatione sum pta a landis. quos lacunae deteriores faciunt. MAN. a. Fere omnes post Manutium, non no . I. V. L.
3. Bahes Nexesi in gentis , quod Varro lati a. Quia proxima verba minutatim in Iderat . aeribit no Idneisse exemplo Hegesiae, eritis disendi genus fractum erat, et velut In partἱ-eolus incisum. ut idem refert In oratore, 6 :- salta , ineidem parti titis is Et in Bruto : is quid tam fractum, tam minutum p . Habes, inquit, hoc exemia plo genus dicendi Hegesiae. Bosatia. 4. Vertim hoe fuit, sine me se Arahaudi, te legere Tyrannionis Itheum. Et dixit, vertim , pro aequum. N N.
246쪽
etiam rogo. Etsi me non magis liber ipse delectabit,
quam tua qdmiratio delectavit. Amo enim παυτα ρ ρ- δημοv : teque istam tam tenuem θεωριπι si tam valdo admiratum esse gaud o. Etsi tua quidem sunt ejus modi omnia. Scire enim vis; quo iano animus alitur.
Sed, qiuuso , quid ex ista acuta et gravi resertur ad τδεις 7ὸ Sed longa oratio est, et tu occupatus in meo quidem fortasse aliquo negotio; et pro i Sto asso' sole,
5. II τα *aci riacv. omnem Populiarem p hoe est, qui vulgaria non spernit. 6. Olωρ tav. commentationem 3 de arte fortasse grammatica, quam TFranis
nio prostebatur. I. Taλcς. Finem , scilicet honorum et malorum. Quasi dicat i ut aeuia et gravis sit, quemadmodum tu serit is, Tyranni nis ista ea Βρία. m;hIno ad opus quod molior de honorum et malorum sinibus, aliquam utilitatem asse
rei 3 -- POpma et noxius eo jecerunt, ex his aetitia et grata. Tyrannionem scripsisse de accentibus. ED. 8. Pro isto asso sole. Loei huius sententiam unus mihi videtur Mongalitas vidisse; quem lubens sequar : nec tamen verbum reddam pro verbo. Inter alias corporis curandi artes. have adhibebant veteres Graeci, Romanique, ut in sole nodi vel sederent, vel ambularent , quo frigidis humoribus exiscoquendis opportunum solIs calorem cutis combiberet. Iuvenalis. XI, 2 3:. Nostra hihat vernum e Diraeta cuti- uti solem .. tam vocabant insolatio-tiem. et urientionem. Si e epus ante aprIcationem Oleti perfuderant, hanc dieebant apricationem uripam. Cicero vocat . unctum Rotem , nitiduinque is :quoniam solares radii in colietilae meatus insinuabant sese quasi tine I ac nitentes oleo, quod secum vehebant. si Nuctura non Praeeesserat, assa erat et siem insolatἱo. Num aratim , auetore servio in Georg. II, 4I , est siccum. Propterea tincto ae nitido soli opponiis tur sol asstis. Quorsum autem hiementio praetilip Quoniam dial gtis doelaris oratoribus, in quo loquitne Cicero, audiente Attico et Bruto, habitus esse sugitur in pratulo, tibi apri-
eabantur. Lecto amici libro, scripserat. Di videtur, Attieua : ω I,ro sole in pratulo tuo sum abusas . : quo sIgnI-searet, ea se lectione magnopere esse delectatum e nam viburi est uti ad delietas et voluptatem. Respondet Cicero in eadem perstans metaphora dqua quid velit. clarius apparebit, sἰ
reseramus animum ad ea , quae ante
eednnt de Tyrannione. Iloe . ni fallor.
Ex ea, quam Commemoras, Tyranianionis eommentatione grammatica .
quis potest uallii fruetus existere ad eam scriptionem, quam meditor dastantis bonorem p At enim quae ad hoe
argumentum pertinentia interrogare et scire a te volo, Plura sunt . quam ut
ineltidi omnia in epistolam Possint: et quum una erimus, id agemus pero Ium. Tum exigam quod pro Illi,
debes, qnae a me de Oratoribus, quum in prorati ad soIem sedrremus, aecepisti : Heiamqne, ut levia nostra aevulgaria . quibus tamen te deleeiatum esse ais, utilibus multis, quae intermisgarido a te auferam, scituque dignis
247쪽
quo tu abusus eS in I OStro pratulo, a te nitidum solem unctumques repetemu S. Sed ad prima redeo. Librum, Si me ama S , mitte. Tuus est enim prosecto , quoniam quidem est missus ad te. re Chreme, tantumne ab re tua est otii tibi vis, ut
etiam oratorem V legas Θ Macte virtut et mihi quidem gratum, et erit gratiuS, Si non modo in libris tuis sed etiam in alioru in per librarios tuos Aristophanem ' reposueri S pro Eupoli. Caesar autem mihi irridere visus est a Quaeson illud tuum δ, quod erat
ευπιυες et urbanum. Ita porro te Sine cura esse jus-
0. Niti m solem rarietumque. Ad- in Oratione subintelligi. in quo haeeludit ad morem Graecorum et Roma- de Perἱcle r vi si tenui genere titeretiar nortim , qui solebant nudi incedere ad numquatu ab Aristophatio poeta sol- solom. Alἱqnando ungebaritur: hine gere. tonare, permiseere Gmeeiam apud Cieeronom mso sole, et in Pla- dieitis esset in. Quod Cieeeo qnomione ἡλiti, καθαρω. Loei erant huic Eupoli prἱmum tribuisset in orat. e. αἱ appositi; solaria et heliocamini s, postea correxit. M N. dieebantur. Vid. Plin. iun. epist. I, II. Querso ivtid intim. Caesar ro ar et III, 3; IV, i 6. Pers. sat. IV, I 8 : gatus ab Attico ut parceret Buthrotiisia Aa,idno eurata cuticula sole in ; et In Epἰro, quorum agri. quod Pompeioso eti. XI. 2 3 : in Nostra bibat ver- studuissent . proscripti erant, ita reiantim eoru a cuticula solem m. sciendum sponderat . ut iocaretur In verbo qtide tit hoe Ititelligatur librum de elaris so, quo tiscis suerat Attiens. alio oratoribti, dialogum eviae inter Cic. ipsum id improbaret tamquam antironem, Atticum et Brutum : i. Tum in quum nam Itie dubio id voehcim
pratulo propter Platonis statuam rom superest ex eci quod antiqvissimi insedimus .. Assus idem est ac merus, pro ara, Fusii pro Furii. et sie qtiresoptirtis r sie assa -x, aratim Mirium I pro qtistro dixerunt. PoΑtoriores ada, istido sielle intelligitur quid ait assua mariant utrumque. et signiseat;oni hos sol oppositus eis sol uuetus et ni- distinxerunt ), sive andaeItis AtticustIdus. ED. alia et morsus inveterata te Inationeio. nitimne. Alludit ad locum rastis esset, ut quem re Plauti, qtiosis Terentii in Heautontim. I, I, 23. - Lucretii, quorseus, ut Apuleius. seri Chreme. a tiamne ab re .mia est otii psit autem de analogia Caesar. et orate M. MII Chreme . tantumne est ab exaetor latinI sermonis diligens . aiko tua otii libi p. I. V. L. non morosus. Atticus igitur nonnihil tr. Oratorem. Librum, quem de dubius, consulto Cicerone nune e perseero oratore ad M. Brutum Cisero gnoscit Indum tinne et Soeum esse. misit e euius inseriptio est, oratori sed de re. suturum Caesarem In Aitie I
N AH. potestate. I. F. GR N. iv. Aristophanem. Perspicuram est, 14. Ευπειε . Elegans. .
248쪽
sit, ut mihi quidem dubitationem omnem tolleret. Atticam doleo tam diu β : sed quoniam jam sine hor
is. Tam dia. Febri laborare. supra epist. I. Mare.
Quid cum Cicerone filio coram egerit, exponit. Rnno V. C. O .
CICERO ΑΤΤΙCO S. Qi1 ε desideras, Omnia ScripSi in codicillis , eosque Eroti dedi, breviter, sed etiam plura quam quaeris; in iis, de Cicerone: cujus quidem cogitationis initium tu mihi attulisti. Loquutus sum cum eo liberalissime: quod ex ipso, velim, si modo tibi erit commodum sciscitere. Sed quid dissero Exposui, te ex me detu-
Diam, requirere liberalitatem. De liberalitate, dixi, quantum Ρublilius', quantum flamen Lontulus filio. De Hispania, duo attuli; primum idem, quod tibi,
mo vereri vituperationem : non satis esse, si haec arma 4 reliquissemus 3 etiam contraria βλ deinde fore, Ut angeretur, quum a fratre ' familiaritate et omni gratia vinceretur. Velim Τ magis liberali late uti mpa,
t. codie uis. Tabellas erant ligneae cera illitae qui hos eum stylo inscribe-hator. ED. I. Te ex me derelisse. Te ad Gemonem siItim detulἱMe quod ex me intelisl xeras , diceret ecquid vellet. requid requireret. Illum respondisse . velle in Hispaniam Ire eum C sare eontra Pompeii liberos, et ca POPHA.
vavit. I. V. L. 4. Arma. Pompeiana. NAN. S. contraria. Subintellige aequi. Ima 46. Fratre. Q. Ciceroni filio, qui familiari e et gratiosior esset apud Caesarem , utpote qui Lupereus in gratiam illius fuisset. IDEM. . Velim. Olo. ut potius pecuniam a me, quantam vult, fiumat, quam in Hispaniam eai. Et disit, Stivi tiberistate, quia, si M. Cicer in Hispaniam
249쪽
quam sua libertate : sed tamen permisi. Τibi enim intellexeram non nimis displicere. Ego etiam atque etiam cogitabo, atque, ut idem facias, rogo. Magna res et simplex est manere; illud anceps. Verum videbimus. Do Balbo et in codicillis scripseram, et ita cogito, simul ac redierit: sin illo tardius, ego tamen triduum β. Et, quod praeterii, Dolabella etiam mecum.
ivisset, quum id Patri seiret non pla- sin ille tarditis, ego, quod Optavi
eero, nimirtim liberIus agere visus tam n assoquae, ut hie triduum etiam esset. N N. - Vessim. Lambinua et manere possim. Non lieet autem qua iaBosIos. Velit. Rest; uit Graevius ve- mmdarti dictionum occultam vἱm γεω- terem lectionem. I. V. L. μετρiκωc ostendere e sed, ingemicis. Ego tramon tri tim. Hic manebo. paullo acullore qui sunt, siselle, quod Ei dictio, tamen, venuste posita pro signiscavimus, intelligent : eeteris eorte θ quia desiderium rusticandi deis satisfacere neque semper possumus. eiuratur. Ut hoe dicat : Quum priruum etiam si velimus, neque, si possimus Balbus redierit. Romam me conseram: semper velle debemus. Man.
Do hortis transtiberinis emendis. Λnno V. C. Io8.
DE Cicorone, multis res Placet ' : comes' est idoneus. Sod de prima pensione δ ante videamus. Adestonim dies . et ille currit. Scribe, quaeso, quid reserat Celer egisse Caesarem cum candidatis, utrum ipse in Foenicularium an in Martium campum cogitet. Et
i. Rei pincee. Ut Athenas literarum quintiles : Et Caesar ex Hispania redi ea a prosciaeatur. MAN. tum aecelerat; etit Dolabella obuiam α. comes. Montanus, de quo ep. th;t. Po L. si hisiti, libri, et is et Io lib. XIV. 4. Mens larium. Foenicvlarina eam. In M. Pus erat in HispanIa Boeoti . Graseo 3. Pensione. Exigamus Primam pen- μαραθων. vel μαραθρρ v. straho . l. III Honem dolia a Dolabella, antequam Lipsi Α, meet. II, 2 r. sensus : utram Cie eonem Athenas mittamus. Adest Ipse Celer impetraverit aut provinetamoniis dies solutionis, rMinimis hal. aut procurat;onem alἱquam in IIIspa
250쪽
EPISTOLAE AD ATTICUM, XII, 8. 24 i
sano Scire velim, Dum quid necesse sit comitiis esse Romar. Nam et Piliae satisfaciendum si est, et utique Atticae.
rata a Caesare: an vero spem urbani 5. Piliae salis eiendum. In deda. honoris eoinitiis accipiendi In eampo eendo aliquo eandidato, qia Piliae eo. Martio. I. F. GR nov. gnatus fuit. Conat.
Scribit in hie libenter versari, nisi interpellasset Philippus. Puteolis , anno V. C. o , mense scptembri.
CICERO ATTICO S. Nae ego essem hic libenter, atque id quotidie
magis, nisi eSSet ea causa, quam tibi superioribus Iitoris scripsi. Nihil hac solitudine jucundius, nisi paullia in interpellasset Amyntae filius'. si απερ τοὶ Ρας αηδού cyl Cetera noli putare amabiliora fieri posse villa, litore, Prospectu maris, tum hi S rebus omnibus. Sed tioque haec digna longioribus litoris; nec erat, quod Scriberem; et Somnus urgebat.
I. Ammi essitis. Philippus t idque Per notam di qnoniam Philippus Ma reda Amyntae fuit filius. Illum per
notam appellat. De vἱrum Caesaria amnem offendat aperte, quum tu quacem v et. Erat taesaria amnis , ut Oetavit pueri vitriens. Ep. ru , lib. XV. In M.