장음표시 사용
551쪽
otiam ut animo aequiore ferrent ii, quibus nec deberetur si , nec liceret. Quapropter incumbe toto animo et studio omni in eam rationem, qua adhuc uSUS eS, Ut eoS, quos tuae fidei potestatique Seriatus populuSque Pomarius commisit et credidit, diligas et omni ratione tueare, ut 66 esse quam beatissimos velis. Quod si te sors Afris. aut Hispanis . aut Gallis praesecisset, immanibus ac barbaris nationibus : lamen esset humanitatis tuae consulere eorum commodis, et utilitati salutique servire. Quum vero ei generi hominum praesimus, non
modo in quo ipsa sit, sed etiam a quo ad alios pe venisse putetur humanitaA : certe iis eam potissimum tribuere debemus, a quibus accepimus. Non enim me hoc jam dicere pudebit, praesertim in ea vita, atque iis rebus gestis, in quibus non potest residere inertia aut levitatis ulla suspicio, nos ea, quae conseqUuti sumus, his studiis et artibus esse adeptos, quae sint nobis Graeciae monumentis disciplinisque tradita. Quare praeter communem fidem, quae omnibus debetur, praeterea gy nos isti hominum generi praecipue debere Videmur, ut, quorum Praeceptis simus β' eru
diti, apud eos ipsos, quod ab iis didicerimus, veli
Atque ille quidem princeps ingenii et doctrinae Plato, tum denique fore heatas respublicas putavit,
si aut docti ac sapientes homines eas regere coepissent . aut ii, qui regerent, Omne suum studium itidoctrina ac sapi ntia collocasserit 's. Hanc conjun-65. Qisibus nec deberetur. aediles. qui pecunias petebant ad Indos. 56. m. Ita vulgati ad otium omnes. sed emendat Faeci l. vi et esse . quam
delendtimque puto. Ean T. fg. Prineeptis simus. Alii, priae reptia sumus . I. V. L. sis. Conoeiassent. Noe eeleberrimum
552쪽
ctionein videlicet potestatis ac Sapientiae, saluti censuit civitatibus esse posse: quod fortaSSe aliquando universae reipublicae nostrae, nunc quidem prosecto isti provinciae contigit, ut is in ea Summam Potestatem haberet, cui in doetrina, cui in virtute atque humanitate porcipienda plurimum a pueritia studii fuisset, et temporis. Quare cura, ut hic arinus, qui ad laborem tuum accessit, idem ad Salutem Asiae prorogatus esse Videatur. Quoniam in te retinendo fuit Asia selicior, quam nos in deducendo, perfice, ut laetitia provinciae desiderium nostrum leniatur. Etenim si in promerendo , ut tibi tanti honores ' haber latur, quanti haud scio an nemini, suisti omnium diligentissimus; multo majorem in .his honoribus tuendis
adhibero diligentiam debes. Et quidem de isto genere
honorum quid sentirem, scripsi ad te ante: semper eos putaVi, Si Vulgares essent, viles; Si temporis causa constituerentur, leves; si vero sid quod ita factum est) meritis tuis tribuerentur, existimabam multam tibi in his honoribus tuendis Operam eSSE PODendam. Quare, quoniam in istis urbibus cum summo imperio et potestate versaris, in quibus tuas virtutes
Consecratas et in deorum numero collocatas vides; in omnibus rebus, quas statues, quas decerneS, RURS
ages, quid tantis hominum opinionibus, tantis de te judiciis, tantis honoribus debeas, cogitabis. Id autem
ax ma est in Republ. V, 18 : quod frustra impugnaverunt recentiores qui dam. Legitur et a Valer. Maxim. II, 2, extr. εἰ Alcinoo, cap. 27; Μus Dici apud Stohaeum . orat. 46 ; Themistio, orat. I et 8; Ius ἱno martyre, Apolog. I. 3; Gregorio NaEiana. epia .r4o: Laetantio. Institur. Divin. III. dii. In litis Capitolinua, cap. 27, re
seri Nareum Aurelium hane sentemtiam semper in me habuisse. En. Erneat. . eollocarent .
no. Tanti honores. PoaItis arIa aetemplis, ut in more provinciarum suit, Wirtutibus Quinti, i litiae, es mentiae. fidei. e e. r. nendis. Ia tuetur honores suos , qui digna iacit aula honori ho
553쪽
erit ejusmodi, ut Consulas omnibus, ut medeare it commodis hominum, provideas saluti, ut te parentem
A sim et dici. et haberi velis Atque huic tuae voluntati ac diligentiae dissicultatem
magnam asserunt publicani I . Quibus si adversam tar ordinem de nobis optime meritum I , et per nos Cum republica conjunctum, et a nobis, et a republica di-jungemus - . Sin autem omnibus in rebus obsequemur, landitus eos perire patiemur, quorum non modo saluti, sed etiam commodis consulere debemus. Haec est una si vere cogitare volumus) in toto imperio tuo dissicultas. Nam eSse abstinentem, Continere Omnes cupiditates, suos coercere, juris aequabilem tenere rationem; facilem te β in rebus cognoscendis,
in hominibus audiendis admittendisque Priebere; praeclarum magis est . quam dissicile. Non est enim positum in labore aliquo, sed in quadam inductioiae animi atque voluntate. Illa causa publicanorum qUaD- tam acerbitatem asserat sociis, intelleximus ex civibus, qui nuper in portoriis τ' Italiae tollendis, non tam de portorio, quam de nonnullis injuriis portitorum querebantur. Quare non ignoro, quid sociis accidat ita ultimis terris, quum audierim in Italia querelas civium. Hic te ita versari, ut et publicanis Satisfacias , praesertim pubIicis male reὸ emptis N, Et socios perire Non sinas, divinae cujusdam virtutis esse
diu. Ptiblieani. Quibus morem ge-e eo dimelle erat . simulque soci rum iura tueri, eo umque voluntates athloone IIare. 3. Optime meritum. Publicani magnam operam Cieemia navaverant in exstitiguenda Catilinae coniuratione et eique mutu rram benesei rem eati conjunetissimἱ erant. I 4. Alii . . diritin gemn m. s. n. Faeeiolatus edidit se, Proripter vocem suos , quae praecedit
quum praetor esset, portoria Italiae. ege lata , sustulerat: qua de re vid Dionem. De his ipsis portoriis sublatiκaeribit Cleoro lib. II ad Att. ep. I 6. 7. Mati redemptis. Quia publie DI
554쪽
EPISTOLE AD Q. FRATREM, I, i. 54 avidetur, id est . tuae 7'. Ac primum GPpecis, id quod
acerbissimum eSt, quod sunt V Ctigales, Dori ita acorbum videri debet, propterea quod sine impurio Populi romani, suis instituti sys, per se ipsi ita mei titit. Nomen autem publicani aspernari non possunt, qui pendere ipsi vectigal sine publicano η' non potuer utit, quod iis aequaliter ' Sulla descripserat. Non osse autem leuiores iti exigendis vectigalibus Gramos, quam nostros publicanos, hinc intelligi potest, quod Caunii '' nuper, omneSque ex insulis, qu se erant ab Sulla Rhodiis attributae 'δ, constigerunt ad senatum, nobis ut potius vectigal, quam Rhodiis penderent. Quare nomen publicani neque ii debent horrore, qui semper vectigales suerunt; neque ii aspornari, qui Per se pendere vectigal non potuerunt; neque ii recusare, qui postulaverunt. Simul et illud Asia cogitet,
nullam a se neque belli externi, neque discordiarum domesticarum calamitatem ab suturam fuisse, si hoc imperio non teneretur : id autem imperium quum retineri sine vectigalibus D ullo modo posSit; ἐPquo animo parte aliqua suorum fructuum pacem sibi sempitertiam redimat atque otium. Quod si genus ipsum et nomen publicani non iniquo animo su Stinebunt; poterunt ii S, consilio et pru-
hios exigendo. 8. Sehitta. delevit, vi id est, tuaem, quasi e glossa scixerit. Faetum contra CIeeronia sententIam. I. V. L. s. Stiis inuistitis. Graecia. quam i bola esset, aula populia vectigalia deseribebat. so. Sina ριιblieano. Ipsae enim Perso eἰvitates non Deilo ad eolligendomveetigal adduennitar, nisi sit. qui Prae. III. cie. pars quarω.eIpuam hiatus munerIs cura n gerat. et suo perieulo e so ita exigat. Quod caeli putilicanu . MAN.
publieanti exigi videbatur prasse. 8α. Catinii. Populi Cariae. Cannus antein portus erat ad Rhodἱum inare ιn Lyciae eotisni . 83. Moinis nere vide. stilla de re . verat. Di Cautili, et viritim insui .eve i palia inferrent in aetarium Rho illorum.
555쪽
dentia tua, reliqua videri mitiora. Possunt in pactionibus η- iaciendis non legem ηδ spectare censoriam, sed potius commoditatem β' conficiendi negotii, et liberationem molestiae. Potes etiam tu id facere, quoi et secisti egregie, et iacis, ut Commemores, quanta sit in publicanis dignitas, quantum nos illi Ordini debeamus, Ut remoto imperio, ac vi potestatis et s scium, publicanos cum Graecis gratia atque auctoritate coujungas. Sed et ab iis, de quibus optimo tum critus es, et qui tibi omnia debent, hoc 'Τ petas, ut facilitate Sua, noS eam necessitudinem, quae est nobis cum publicanis, obtinere et conservare patiantur. Sed quid ego te haec hortor, quae tu non modo saccre potes tua Sponte Sine cujusquam Praece Ptis, sed etiam magna jam ex parte perfecisti λ Non enim desistunt nobis agere quotidie gratias honestissimaeot maximae societates 'β : quod quidem mihi idcirco jucundius est, quod idem faciunt Graeci. Dissicile est autem, ea, quae commodis, utilitate, et prope Datura diversa sunt, voluntate conjungere. At ea quidem, quae Supra scripta sunt, non ut te instituerem, scripsi neque enim prudentia tua cujusquam praecepta desiderat ), sed me in scribendo commemoratio tuae vi tutis delectavit: quamquam in his literis longior fui, quam aut vellem, aut quam me putavi fore. Unum est, quod tibi ego praecipere non desinam,
84. Metionibus. Paciscebanturpnhlieatii eum provinetalibus da mo do. de re , de tempore , etc.-Da his pactionibus vide in Verr. III, x4. En.
eando si cura Penea Cena res erat,
qui certas conditiones e ductoribus dicebant. ne nimia acerbitate et ava ritia foetos perderent. 86. commoditae m. Ut em exitum inveniat, quaedam remitti In Paetioni-hua debent. 83. me peras. Ut tihi in τε haegra iseentur, Id eat, ut paetionum disseisitates removeant, et negotium expediant. 88. M maximo societat s. Publiis
556쪽
neque te patiar quantum in me erit) cum exceptione laudari. Omnes enim, qui istinc veniunt, ita do tua virtute , integritate , humanitate commemorant, ut in tuis summis laudibus excipiant unam iracundiam. Quod vitium quum in hac privata quotidianaque vita levis esse animi atque infirmi videtur: tum vom nihil est tam deforme, quam ad Summum imperium etiam acerbitatem naturae adjungere. Quare illud non suscipiam , ut, quae de iracundia dici solent a doctissimis hominibus, ea tibi nunc exponam, quum et nimis longus esse nolim, et ex multorum scriptis ea facile possis cognoscere : quod 's est epiStolae proprium, titis. ad quem scribitur, de iis rebus, quas ignorat,
certior fiat, praetermittendum eSSe non Put .
Sic ad nos omnos sere deferunt, nihil, quum absit iracundia, te fieri posse jucundius; sed quum te alicujus improbitas perversitasque commoverit, sic te animo incitari, ut ab omnibus tua desideretur humanitas. Quare, quoniam in Eam rationem vitae nos non tam cupiditas quaedam gloriae, quam res ipsa ac sortuna deduxit, ut sempiternus sermo hominum de uobis futurus sit; caveamus, quantum efficere et consequi possumus, ut ne quod in nobis insigne vitium fuisso dicatur. Neque ego D nnc hoc contendo, quod fortasse quum in omni natura, tum jam in nostra aetate difficile est, mutare animum, et si quid est penitus insitum moribus, id subito evellere: sed te illud admoneo, ut, si hoc plane Vitare non potes, quod ante occupatur animus ab iracundia, qtiam providere ratio potuit, ne occuparptur, ut tes' ante compares, quotidieque meditere, resistendum esse
8s. Quod est. Ali; . . illuit, quod α. dat: quod eleganter seri solet. mo. uo. G ω ante. Particula ut redun- ties multa inl rponuntur
557쪽
iracundiae; quumque ea maxime animum mOVent.
itim tibi esse diligentissime linguam continendam :quae quidem mihi virtus non interdum minor videtur, quam omnino non irasci. Nam illud non solum est gravitatis, sed nonnumquam etiam lentitudinis
moderari vero et animo , et orationi. quum sis iratus, aut etiam tacere, et tenere in sua potestate motum
animi et dolorem, etsi non est perfectae Sapientiae. tamen est non mediocris ingenii. Atque in hoc genere Nullo te esse jam commodiorem mitioremque Duntiant. Nullae tuae vehementiores animi concitatiorios titilla maledicta ad nos, nullae Contumeliae perseriaritur : quae quum abhorrent a literis, ab humanitate, tum Voro contraria sunt imperio ac dignitati. Nam si implacabiles iracundiae sint. summa est acerbitaA; sin aratom exorabiles, summa levitas: quae tamen siit
in malis) acerbitati anteponenda eSt. Sed quoniam primus annus habuit de hac reprehensione plurimum sermonis, credo propterea, qNOd tibi hominum injuriae . quod avaritiae, quod insoleritia praeter opinionem accidebat, et intolerabilis videbatur; secundus autem multo teritor, quod et consuetudo, et ratio, et ut ego arbitror) meae quoque literae te patientiorem lenioremque secerunt: tertitis annus ita esse debet emendatus, ut ne minimam quidem rem quisquam possit ullam reprehendere. AC jam hoc loco non hortatione, Deque praeceptiS, Sed precibus tecum fraternis ago; totum ut animum, Cra-ram , Cogitationemque tuam ponas in omnium laude undique colligenda. Quod si in mediocri statu sermonis ac praedicationis nostrae res essent; nihil abs te eximium, nihil praeter aliorum consuetudinem Po-
s . Lentiendinis. Vide Tuae. IV. I9.
558쪽
EPISTOLα AD Q. FRATREM, I, i. 549
SHilaretur. Nurac vero, Propter earum rerum , in quibus versati sumus, Splendorem et magnitudinem, Disi summam laudem ex ista provincia assequimur, vix videmur summam vituperationem posse vitare. Ea nostra ratio est, ut omnes boni quum faveant, tum
etiam a nobis omnem diligentiam virtutemque et P in Stulerit, et exspectent; omnes autem improbi quod cum iis bellum suscepimus sempiternum) vel minimare ad reprelisendendum contenti esse Videantur. Quare, quoniam ejusmodi theatrum tuis virtutibus v ost datum , celebritate resertissimum, magnitudine amplissimum , judicio eruditissimum, natura autem ita re-SOnans, Mi usque Romam significationes vocesque reserantur οῦ contende, quaeSo, atque elabora, non
modo ut his rebus dignus suisse, sed etiam ut illa
omnia tuis artibus superasse videare.
Et quoniam mihi casus urbanam in magistratibus administrationem reipublicae, tibi provincialem dedit; etsi 9 mea pars nemini cedit, lac, ut tua ceteros Vineat. Simul et illud cogita, nos non de reliqua et spo- rata gloria jam laborare, sed de parta dimicare: quae quidem non tam expetenda nobis suit, quam tuenda est. Ac si mihi quidquam esset abs te separatum, ni
hil amplius desiderarem hoc statu, qui mihi jam par
tus est. Nunc vero res Sic sese habet. Ut, nisi omnia tua facta atque ilicia nostris rebus istitie respondeant,
ego me meis tantis laboribus, tantisque periculis, quorum tu omnium particeps suisti, nihil conse-
sa. Noatrum tuis minutatis est datum. Magna est lori huitia uarietas e poeturbatio; quod librarius quidam Pro etiis reposuerit totius ι alitia addi. tu Asiae; alius allter vortia inverte iarit. Ego aequulua stim , quae probavit Nantilius set Lambinus edidit).- sierambin. Lallem. al. sunt qui legant . . ei modi theatenm totitia Asiae vir. tutibus est datum is , vel, ut Emeat. . Husincidi theatrum eat totius Miae. Eel. res. . I. V. Iris3. Etii mera pars, ete. Multia et delendum videtur.
559쪽
quutum putem. Quod si, ut amplissimum nomen ConSequeremur, Unus praeter ceteros adjuvisti; Certo idem, ut id retineamus, praeter ceteros elaboratiis
Non est tibi solis utendum existimationibus ac j radiciiS, qui nunc sunt, hominum, sed iis etiam, qui futuri sunt: quamquam illorum erit verius judicium, Obtrectatione et malivolentia liberatum. Denique illud etiam debes cogitare, non te tibi soli gloriam
quaerere : quod si esset, tamen non neglige S, P Sertim quum amplissimis monumentis9, consecraro Voluisses memoriam nominis tui : sed ea tibi est Communicanda mecum, prodenda liberis nostris. In qua9β cavendum est, ne, si negligentior fueris, non solum tibi parum cotisuluisse, sed etiam tuis invidisse vidcariS. Atque haec non eo dicuntur, ut te oratio mea dormientem excitasse, sed potius ut currontem incitos videatur. Facies enim perpetuo, quae fecisti, ut OmiaeSaequitatem tuam, temperantiam, seVeritatem , integritatemque laudent. Sed me quaedam tenet, Propter Singularem amorem, infinita in te aviditas gloriae: quamquam illud existimo, quum jam tibi Asia, sicut
unicuique sua domus, nota esse debeat, quum a liuam summam prudentiam tantus usus accesSerit,
nihil osse, quod ad laudem attineat, quod non tu Optime perspicias, et tibi non , sine cujusquam hortatione, in mentem vetitat quotidie. Sed ego, qui, quum tua lego, te audire, et qui, quum ad te scribo, tecum loqui videor, idcirco et tua longissima quaque epistola maxime dolector, et ipse in scribendo saepe sum lon-s4. Montimentis. Reserine hoe ad 95. In qtia Mendum est, et honores, quoium meminit in eap. IO. scilicet in memor Ia nominis ti trῆ. Nanulina putat leseria ad annales a In vias rectius visuiu Lallem. Erue l. Quitato acriptos. al. I. V. L.
560쪽
gior. Illud te ad extremum et Oro, et hortor, ut tamquam poetae botii et actores industrii solent, sic tu in Extrema Parte et conclusione muneris ac negotii tui diligentissi inus sis, ut lite tertius annus imperii tui, tamquam tertius actus usi, Persectissimus atque Ornatissimus suisse videatiar. Id facillime facies, si me cui Sem Per uni magis, quam universis, placere voluisti tecum se in per esse putabis, et omnibus iis rebus, quas dices ac lacies, interesse. Reliquum est, ut te orem, ut valitudini tuae, si me ut tuos Omnes Valere vis, diligentissime.SerVias.
96. Tertias aeras. Hi no apparet . minor quinto , ete. - Ceterum huius aliquando testitia aetthtis Ahulas fuisse Ioel eomparatio Non cadit in numeronesuam; quhmvia seribat Horatius rum, sed in snem et ponetusionem. In epist. ad Pisones, va. I 49: . Neve Repetita est do Senee . cap. 2. En.
Ila Statii liberti nimis apud Quintum gratiosi adventu, et hominum de eo sermonibus; de graecorum provincialium adversus eum querelis , suoque eos placandi studio ; de romanis negotiatoribus Quinto iratis; se nihil in Quinto nisi orationis acerbitatem, iracundiam et literarum ad alios seriptarum indiligentiam reprehendisse. Itaque ut ejusmodi epistolas tollat fratrum hortatur. L. Flavii praetoris designati querelas exponit; ol urgationes suas excusat. Attali Iphimeni et Λ sopi tragoedi negotium com- mPndat. Statum rei p. exponit, suamque spem rei advPrsus Clodium hene gerendae demonstrat. Romae, anno V. C. 694, mense novembri.
STHIus ad me venit a. d. Vm kalend. Novembr.
Rus adventus, quod ita scripsisti, direptum iri te a
r. Direptum iri te a tuis. ete. Quod ae sdelItate eonservari Quintus athl-rom domestieam statii liberti studio traretur. NAn.