장음표시 사용
561쪽
tuis, dum is abesset, molestus mihi fuit. Quod autem
exspectatiouem tui' , Concursumque eum , qui erat futurus, Si una tecum decederet, neque antea Visus
esset, sustulit; id mihi non incommode visum est accidisse. Exhaustus enim est sermo hominum, et multis emissae jam ejusmodi voces, χλλω ι' et α Pωτα 'Παv. Quae te abSente consecta esse laetor. Quod autem id- Circo a te missus est, mihi ut se purgaret, id neceSSeminime suit. Primum enim numquam ille mihi suit SUSPectus : neque ego, quae ad te de illo scripsi, scripsi meo judicio; sed quum ratio salusque omnium DO- strum, qui ad rempublicam accedimus, non Veritate solum, Sed etiam sama niteretur, sermones ad te aliorum Semper, non mea judicia perscripsi. Qui quidem quam frequentes eSsent, et quam graveS, adVentustio Statius ipse cognovit. Etenim intervenit Donnul
lorum querulis, quae apud me de illo ipso habebantur;
et Sentire Potuit, sermones iniquorum in suum potis-Simum nomen erumpere. Quod autem me maxime
x. Easmetiationem tui. Aehiit tu, omnino pugnat Iegetidum sui. sine usa, ut videtur. I. V. L. 3. 1λλ' aiai. Sed semper hominemqtiemdam magniam . ete. Homeri veris Atia est in Od. IX, vers. fit 3. De Ulysse a Pol3phemo pronuntiatur : a quo tam pusillo, tamque imbeeillo miratur se esse excaecatuin. Nunc qua rati ne senteuiἰa, de I lysse et Polyphemo ah Nomero prolata, ad Quintum et ad statium accommodari possit, ut uerte egregie potest , eon Ideremus. Per triennium jam Quinios Asiam rexerat. Seripta enim ost epistola in exitu sere anni tertii. Rationem eius administinisti υἰs sama iam nuntiique Romam pertulerant et salisquE DOtram erat Om nibus in rebus eum ut ἰ eo illo Sta iii liberii, quod Cicero modo oeculte, modo aperte eonqueritur. Exspecta harit igitor homines liberti Stati ἐadventum in urbem eum Q int . quasi τεια φωτα μεIM; a quD Prinvinetam esse administratam, tamquam a proco usule, audisserat : qui quum
venisset . quasi deeepti , itidem nt Polyphemus. iisdem . quibus ille .
versibus errorem auum poterant indi rare. Quae igitur voces, at eram Quinto StatIns orbem esset ingre sua. eonieetae suissent,eas in imum Stat Ium, absente Quinto , emissas Cicero gaudet; idque modeste gignIseat, quum ait, is id mihi non ineommode visum est aeeldisse Λ : ne offenderet animum Quinti ad iraeundiam propensi, et dosiatici optiatio existimantis NAn.
562쪽
EPISTOLAE AD Q. FRATREM, I, 2. 553
mOVere solebat, quum audiebam, illum plus apud te posse, quum graVitas istius aetatis, et imperii prudentia postularet, quam multos enim mecum egisSe Putas, Ut se Statio Commendarem p quam multa autem ipsum ωραός- mecum in sermone ita protulisse, a id
mihi β non placuit; monui, suasi, deterrui λ s Quibus in rebus etiamsi fidelitas summa est quod prorsus Credo, quoniam tu ita judicas), tamen species ipsa tam gratiosi liberti, aut servi, dignitatem habere nullam potest. Atque hoc sic habeto nihil enim nec temere dicere, nec astute reticere debeo , materiam omnem sermonum eorum, qui de te detrahere velint, Statium dedisse; et antea tantum intelligi potuisse, iratos' tuae severitati esse nonnullos; hoc manumisso, iratis, quod loquerentur, non defuisse. Nunc respondebo ad eas epistolas, quas mihi reddi
dit L. Caesius cui, quoniam ita te velle intelligo,
nullo loco deero), quarum altera est de Blauden io 7 Zeuxide, quem scribis certissimum matricidam tibi a me intime commendari. Qua de re, et de hoc genere toto, ne sorte me in Graecos tam ambitiosum factum
Se mirere, pauca Cognosce. Ego quum Graecorum querelas nimium valere sentirem , propter hominum
ingenia ad fallendum parata, quoscumque de te queri audivi, quacumque potui ratione placavi. Primum Dionysi politas ' , qui erant inimicissimi meis, lenivi:
quorum principem Hermippum ' non solum SermonB
563쪽
meo, sed otiain familiaritate devinxi. Ego Apamensem Ι ephaestum, ego levissimum hominem, Megaristum Antandrium, ego Niciam Smyrnaeum . ego nugas maximas omni mea comitate sum complexus, Nymphontem etiam Colophonium. Quae seci omnia, non quo me aut ii homines, aut tota natio delectaret : Peripe-
sum est levitatis, assentntionis, animorum non Osficii S sed temporibus servientium. Sed, ut ad Zeuxim revertar : quum is de M. Cascellii sermone secum habito, quae tu scribis, ea ipsa loqueretur, obstiti ejus sermoni, et hominem in familiaritatem recepi. Tua autem quae fuerit cupiditas tanta, Doscio, quod scribis cupiisse te, quoniam Smyrnae duo Mysos ' insuisses in culeum 4, simile in superiore parte provinciae
edere exemplum severitatis tuae, et idcirco Zeuxim elicere omni ratione voluisse : quem adductum iri
judicium fortasse dimitti non oportuerit; conquiri
vero, et elici blanditiis, ut tu scribis ) ad judicium .
necesse non fuit; eum praesertim hominem, quem ego et ex suis civibus, et ex multis aliis quotidie magis Cognosco nobiliorem esse prope, quam civitatem
suam. At enim Graecis solis indulgeo. Quid λ L. Caecillum nonne omni ratione placavi 3 quem hominem pqua ira quia spiritu 3 Quem donique, praeter Τuscenium, cujus Causa sanari non potest, non mitigavi pEcce supra caput . homo levis ac sordidus, sed tameraequestri censu, Catienus : etiam is lenietur. Cujus triin patrem quod suisti asperior, non reprehendo: certo
gr. Nugris maximas. Levissimos rε. Cineuitim. Hi anni hominea in unaeque rondἱtionis homines. qui romani. mi in provineta Quint Dec nominandi sunt. ΜΛ e. negotiabantur. NArt. II. Al duos M sos. I. V. L. IS. Ecce avra eaput. Fece prae Fr13. In cti iam. Quae parricidarnm eos, quos signiscavi. oeeurrit animo arat Poetia. Vide pro sis. Rosvitia meo, et quasi supra raput adstat . . Amer. c. 26, p. 94 . I edi . nost. me nominandua Catietina. In m
564쪽
EPISTOLE AD Q. FRATREM, I, 2. 555
enim scio, te fecisse cum causa. Sed quid opus fuit ejusmodi literis, quas ad ipsum misisti illum cru
cem sibi ipsum constituere, ex qua tu eum ante detraxisses ; te Curaturum, sumo ' ut combitreretur ,
plaudente tota provincia. Quid vero ad C. Fabium, nescio quem snam eam quoque epistolam T. Catienus Circumgestat), renuntiari tibi, Licinium plagiarium cum suo pullo milvino tributa exigere λ Deinde rogas Fabium, ut et patrem et filium Vivos comburat, si possit; sin minus, ad te mittat, uti judicio comburantur. Hae literae abs te per jocum missae ad C. Fabium , si modo sunt tuae, quum leguntur, invidiosam atrocitatem verborum habent. AC, si omnium mearum literarum praecepta repetes; intelliges , nihil esse uino , nisi orationis acerbitatem et iracundiam , et, Si sorte, raro literarum missarum indiligentiam reprehensam. Quibus quidem in rebus si apud te plus auctoritas mea, quam tua sive natura paullo acrior, sive quaedam dulcedo iracundiae, sive dicendi sal facetia)que, Valuisset β, nihil sane esset, quod nos poeniteret. Et mediocri me dolore putas assici, quum audiam, qua sit existimatione Virgilius 9, qua tuti A vicinus C. v Octavius 3 Nam si te interioribus vicinis tuis, Ciliciensi set Syriaco anteponis, valde magnum sacis. Atque is dolor est, quod quum ii, quos nomi-
Navi, te innocentia non vincant, vincunt tamen artia 6. Fumo. Pro stimo plaeeret si legeretur Itimo. V sINUMI . MDino. Videtur stati,a Lieitiἱὲ servulus, aut certe eomes In raptata hoe nomIno. Addit, Pullo, per iocum, ad rapacitatem indicandam . quia milvii rium es. Μ N. - Plagiarii autem die bantur qui servum furabantur, aut liberiani pro aeruct vendebam. Vid. in Pandeetis Callistratna et Elpianua. En.rg. N. ωaLissent. I. V. Lais. Virginias. Ida orationem pro Planei isso. M. Cn. I. V. L. xx. Interioribus et=ieinis. eo; In ipsa
Asia sunt. et aliquam provinciae inaupartem, a te demandatam. davniis strutit. MAN.
565쪽
1ieio benivolentiae colligenste, qui neque Cyrum Xenophontis , neque Agesilaum noverint : quorum regum summo in imperio Demo umquam verbum Dilum asperius audivit. Sed haec a principio tibi praecipiens, quantum profecerim, non ignoro. Nunc tamen dec
dens id quod mihi facere videris), relinque, quae- ,
quam jucundissimam memoriam tui. Successorem habes perblandum; cetera valde illius adventu tua requirentur. In literis mittendis sui saepe ad te scripsi nimium te exorabilem praebuisti. Tolle ' omnes, si potes, iniquas, tolle inusitatas, tolle contrarias. Statius mihi narravit, scriptas ad te solere asserri, ab se legi; et, si iniquae sint, fieri te certiorem; antequam vero ipse ad te venissot, nullum delectum literarum suisse ; ex eo esse volumina selectarum epistolarum, quae reprehendi solerent. Hoc de genere nihil te nunc quidem moneo. Sero est enim : ac scire potes, militanae varie diligenterque monuisse. Illud lamen, quod Τheopompo mandavi , quum essem admonitus ab ipso, vide per homines amantes tui, quod est lacile, ut haec genera tollaritur epistolarum , primum iniquarum , deinde contrariarum, tum absurde et inusitate Scriptarum, POStremo in aliquem contumeliosarum. Atque ego haec tam esse, quam audio, non Puto : et si sunt occupationibus tuis minus animadversa, DuriCPerspice, et purga. Legi epi Stolam, quam ipse Scripsisse Sulla nomenclator dictus est, non probandam ;legi nonnullas iracundaS. Sed tempore ipso' i de epistolis. Nam quum hane
a. Morabilem. Edit. vetus. inexo. 24. Pempore ipso. opportune timo bilem. Alterum piaeuit Manatio et do epistolia a te paullo eo ideratius Lamh. acribendia. Inam. - Male quidam vo-23. l . Da operam, tit eoIIImnis Itierunt: is sed tempore ἱpaci furor daiatur et supprimantur. M . . tiat. Haec de epistolia.. M.
566쪽
EPISTOLE AD Q. FRATREM, I, 2. 55
paginam tenerem, L. Flavius, Praetor designatus, ad me venit, homo mihi valde familiaris. Is mihi, te ad Procuratores suos literas misisse; quae mihi visae sunt iniquissimae : ne quid de bonis, quae L. Octavii Nasonis suissent, cui L. Flavius heres est, deminuerentatile, quam C. Fundanio pecuniam solvissent. Item que misisse ad Apollonidienses, ne de bonis, quod Octavii fuissent, deminui paterentur, priusquam Fundanio debitum solutum osset. Haec mihi verisimilia non
vid ritur : sunt enim a prudentia tua remotissima. Ne
deminuat heres λ Quid si infitiatur βῖ quid si omninori an debetur quidὸ praetor si solet judicare deberi
Quid Θ ego Fondanio non cupio λ non amicus sum pnon misericordia moveor Nemo magis; sed via juris ejusmodi est quibusdam in rebus , ut nihil sit loci gratiae. Atque ita mihi dicebat Flavius scriptum in ea epistola, quam tuam esse dicebat, te aut quasi amicis tuis gratias acturum, aut quasi inimicis incommoda laturum. Quid multap serebat graviter id vehementer mecum querebatur , orabatque , ut ad te quam diligentissime scriberem : quod facio, et te
Prorsus vehementer etiam atque etiam rogo, ut et
procuratoribus Flavii remittas de deminuendo 7, et de Apollonidiensibus, ne quid perscribas, quod contra Flavium sit, amplius, et Flavii causa, et scilicet Pompeii, facias omnia. Nolo medius fidius ex tua injuria in illum, tibi liberalem me videri; sed et ' te
26. Promor. Praetor, tit In Iibro de Log; bus Ostendimus, non iudicabat. sed ius dieebat. Indicabant antem judiees a praetore dati. quom aliIs dorausis , t tam etiam de iis, in quibus . Petita poeunia deberetue noen , dduindieari oportebat. Nonot igitur Quinis tum , eontis eo metudinem eam se-eisse. qui iudieaverit deberi. IDEM.ar. Remittas do diminuendo. Permittas ut de honia Dei vii diminueta possint. In M. 23. Sed et te. ete. Multi delent ei. I. V. L.
567쪽
Oro, ut tu ipse auctoritatem et monumentum ali ira oddecreti, .aut literarum tuarum relinquas, quod sit ad Flavii rem et ad causam accommodatum. Fert enim
graviter homo et mei observantissimus, et sui juris dignitatisque retinens, se apud te neque amicitia. neque jure valuisse : et, ut opinor, Flavii aliquandorem et Pompeius et Caesar tibi commendarunt; et ipse ad te scripserat Flavius, et ego certe. Quare si ulla res est, quam tibi me iaciendam petente putes, hinc ea sit. Si me amas, cura, elabora, perfice, ut Flavitis et tibi, et mihi quam maximas gratias agat. Hoc te ita rogo, ut majore studio rogare non pOMim Quod ad me de Hermia scribis, mihi mehercule valde molestum fuit. Literas ad te parum fraterne scripseram : quas oratione Diodoti, Luculli liberti, commotus, de pactione 's statim quod audieram, ir cnndius scripSeram, et revocare cupiebam. Huic tui pistolae non fraterne scriptae , fraterne debes ignoscere. De Censorino, Antonio, Cassio, Scaevola, te ab
iis diligi ut scribis) , vehementer gaudeo. Cetera
fuerunt in eadem epistola gra lora, quam Vellem, ὀρθοει ταv vαυου δ', et απαξ θ εει δ . Majora ista erunt δ . Meae objurgationes fuerunt amoris Plenissimae; quae
g ia a , quam soneea epistola 85 latIno pronuntiat in illo loco. ω Gubernator tibi noti selieitatem promisit, sed fida.
lem operam et navia regendae scien tiam; haee Eo magia apparet . quo illi magia aliqua sorinita via obstitit. Qui hoe potvit diuere: Neptune, numquam hane navem , nisὲ rectam: arti satis seeit. Tempestas non opus gubernato ris impedit, sed an cerast m. et C. - amron. Ilam recitat StOhaeus, sexm.
Hare verba tit et superiora gra a.
ωτασας τα ρα κακῆ.c. ED. 3s. Reetitia legeria, . Maiora ista, quam meae obiurgationes stierrant . amoris plenissimae; quae sunt non nullae, sed tamen, ete. R I. V. L.
568쪽
EPISTOLE AD Q. FRATREM, I, a. 559
siant ricinia ullae in , sed tamen mediocres, et parvae potius. Ego te uuinquam ulla in re dignum minima reprehensione putassem, quum te SanctisSime gereres,
nisi inimicos multos haberemus. Quae ad te aliqua admonitione aut objurgatione scripsi, scripsi propter diligentiam cautionis meae, tu qua et maneo, et manebo, et, idem ut facias, non deSistam rogare. Attalus Iphimenus mecum egit, ut se ne impedires, quo ininus, quod ad Q. Publiceni statuam decretum est,
erogaretur: quod ego te et rogo, et admon , ne talis viri, tamque nostri necessarii, honorem minui
per te, aut impediri velis. Praeterea Esopi tragoedi, nostri familiaris, Licinius servus, tibi notus, aufugi LIs Athenis apud Patronem Epicureum pro libero fuit; inde in Asiam venit. Postea Plato quidam Sardianus, Epicureus, qui Athenis solet esse multum, et qui tum Athenis fuerat, quum Licinius qO Venisset, quum eum sugitivum postea esse ex Esopi Iiteris cogoosset, hominem comprehendit . et in custodiam Ephesi tradidit: sed in publicam, an in pistrinum ' - , non satis ex literis ejus intelligere potuimus. Tu, quoquo modo, quoniam Ephesi est, hominem investiges velim, summaque diligentia vel tecum deducas. Noli spectare,
quanti homo sit; parvi enim pretii est, qui jam nihili
sit : sed tanto dolore aesopus est assectus propter servi scelus et audaciam , ut nihil ei gratius facere possis, quam si illum per te recuperarit.
33. Quin stine nonnulti. Hoe no ad ipsa vertia, quae antecednnt, sed ad eorum sententiam aeeommodat.
M Qtiae, inquit, in is repreheNdi, anni
omnino aliqna, sed tamen medioeria, et parva potiris M. MAN. - Ita etiam Viet r. sed asi, a quae sunt non rillae . sed tamen medioeres, et parvae Potitiain. 34. U.I iis pistrinum. Romanus. eontra qnam reliqui me; an l eo Delhahet. Ego, quamquam Mio volgatam lectionem Et grammaticorum praeceptis et seriptorum exemplis repugnare. tamen eius tini a libri aue Orita emtot aliorum testimoniis praeseris non
569쪽
Nune ea cognOSce, quae maxime DXOPtus. Rempublicam funditus amisimus : adeo ut Cato, adolescens nullius consilii, sed tamen civis romanus, et Cato ββ
vix vivus effugeret δq; quod, quum Gabinium de ambitu vellet postulare, neque praetores diebus 7 aliquot adiri possent, Vel potestatem Τ' sui facerent, in concionem adscendit, et Pompeium privatus 9 dictatorem appellavit. Propius nihil est factum, quam iit occideretur. Ex hoc, qui sit StatuS totius reipublicae,
videre potes. Nostrae tamen Causae non videntur homines defuturi. Mirandum in modum profitentur, onserunt se, pollicentur : et quidem quum spe sum maxima, tum majore etiam animo. Spem εο superiores fore nos; confido animo, ut in hac republica ne casum quidem ullum pertimescam: sed tamen res
sic se habet. Si diem nobis Clodius dixerit, tota Italia
concurret, ut multiplicata gloria diScedamus; sin autem vi agere conabitur, Spero sore, studiis non solum amicorum, sed etiam alienorum, Ut Vi resistamus. Omnes et Se, et Suos liberoS, amicos, clientes, libertos, servos, pecunim denique SuaS pollicentur. Nostra antiqua manus bonorum ardet studio nostri atque amore. Si qui antea aut alieniores suerant, aut lati-guidiores, nunc horum regum odio se cum honis conjungunt. Pompeius omnia pollicetur, et Caesar; quibus ego ita credo, ut nihil de mea comparatione
35. Cato. C. Cato , is qui triennio 39. Et Por eium Prioams HGatoia post tribunus pl. rogationem P mul- rem. Ed. ROm. habet priνatum . quod guvii de abrogando Lentulo imperio. et in lim reperit Womerius. Emest. Ad Div. ep. s , lib. I. ΜAN. nou probat. Alii laudaui. Non miror. 36. Selibendum sine dubio emge- I. V. L. rit. Erneat. I. V. L. 4 . vem v. fore nos e confata
3 . Diebris. Nefastis. Tistitutia. animo. Perturbatum hie aliquid videia 38. Potestatem. Hoc est, ae ad tur. Ursinus delenda putat verba haec. Catonis arbitrium non accommoda. M spero superiores fore nos ; confidorent. ID m. animo n. I. V. L.
570쪽
deminuam. Tribuni plebis designati sunt nobis amici. Consules se optime Ostendunt. Praetores habemus ami- Cissimos , et acerrimos cives, Domitium, Nigidium, Memmium. Lentulum : honos etiam alios; sed hos singulares. Quare magnum suo animum habeas, et spem horiam. De Singulis tamen rebus, quae quotidie gerantur, faciam te crebro certiorem.
De pueris sine epistola missis se excusat, et de exsilii miseria et calamitate graviter conqueritur. Thessalonicae, anno V. C. 695, mense junio.
ne ego iracundia aliqua adductus pueros ad te sine literis miserim Z aut etiam ne te videre noluerim λΕgo tibi irascerer λ tibi ego possem irasci λ Scilicet; tu enim me afflixisti; tui me inimici, tua me invidia, ac non ego te misere perdidi. Meus ille laudatus consulatus mihi te, liberos, patriam, sortunas; tibi velim ne quid eripuerit, praeter unum me . Sed certe a te mihi omnia semper honesta et jucunda ceciderunt; a me tibi luctus meae calamitatis, metus tuae, desiderium, moeror, solitudo. Ego te videre noluerim Θ Ιitimo vero me a te videri nolui. Non enim vit. Hi frater. Pro his tribus exeiamationibus, Us a vim doetias. Maioeliatus fragm. cie. Mediolati. Igr , P. 2 a s . tantum modo dat semel is miliator is. Non prohat I. V. L. Deiaque prohaturum sui a pn at V. C.
Cleomnia felleIter satἱa apponit. ED. a. Noluerim. Μale Lamh. et Genti mouerim. I. V. L3. Praeter tintim me. Vereor enim. ne qui me perdiderunt. iidem non plane mea pernie;e satἱati, eadem qna mibi, eripere tibi ecinentur. d Ignitatem, patriam, sorinnas. Mari T.