장음표시 사용
571쪽
disses fratrem tuum ; non eum, quem TeliqueraS; Dori eum, quem flens flentem, prosequentem proficiscens dimiseras; ne vestigium quidem ejus, nec Simulacrum, sed quamdam effigiem spirantis mortui. Atque Utinam me mortuum prius vidisses, aut audissost utinam te non solum vitae, sed etiam dignitatis mose superstitem reliquissem l Sed testor omnes deos, me
hac una voce a morte OSSe reVocatum, quod omnes
in mea vita partem aliquam tuae vitae repoSi tam esse dicebant. Quare peccavi, scelerateque Dei. Nam si cecidissem, mors ipsa meam Pietatem amoremque into Deile defenderet. Nunc commisi, ut Vivo me careres, vivo me aliis indigeres; mea vox in domesticis periculis potissimum Occideret, quae saepe alienissi
mis prpesidio fuisset. Nam quod ad te pueri sine litoris
venerunt, quoniam Vides non suisSe iracundiae causa, certe pigritia fuit, et quaedam infinita vis lacrymarum et dolorum. Haec ipSa me quo fletu putas scripsisse λeodem, quo te legere certo Scio. An ego possum aut non cogitare aliquando de te, aut umquam sine lacrymis cogitare Z Quum enim te desidero, fratrem solum desidero P Ego vero suavitate Prope β aequalem,
4. Prosequentem. Quom in Asiam imperio proconsulari prosectus es. Nos enim hic Erat . nimirum laudanis dos ob humanitatem, ut non solum Propitiquos. verum et amicos, ad provineius administrandas proficiscentes Prosequerentur extra urbem. Hine
illud ad Appium , ad Div. lib. III :
. Quum te Paludatum prosequerer ..
s. Prope fratrem. Tolle. fratrem rsincerus erit, qui nune mendosus locus est. Nain quae solet Inter aequales suavitas esse scitet aulem maxima ),eaindem prope inter ipsos esse Icero dieit. Ergo non fratrem solum desiderat , AImul enirn desiderat aequalem: de,iderat silium t desiderat parentem. Quod antem de tollenda 'diei Ione, fratrem. diximus, somnIum non est: nam Franciscus Petrarcha. poeta fiermotii, Italiei hodierni omnium elegantissiti,ns. Ita legit in epistola ior. Habu It enim librum scriptum . iis, qui nune reperiuntur, emendatiorem. Inxv. - Et hic fratrem delendum Mala spina censet. - sie reete Manuintius, ut Petrarcha ep. I in eodio suo Iegerat. Vulg. ω vitate prope ratrem. prope aequalem .. me, .
572쪽
EPISTOLT AD Q. FRATREM, I, 3. 563
obsequio filium, consilio parentem. Quid mihi si note umquam, aut tibi sine me jucundum fuit Quid quod eodem tempore desidero filiam Z qua pietate, qua modestia, quo ingenio emgiem Oris, sermonis animi mei Quia filium venustissimum, mihique dulcissimum Θ quom ego serus ac ferreus e complexu dimisi meo, sapieratiorem puerum, quam Vellem; sen
tiebat enim miser jam, quid ageretur. Quid vero tuum filium p quid imaginem tuam', quam metas Ci
cero et amabat, ut fratrem, et jam, ut majorem Datrem, verebatur λ Quid, quod mulierem miserrimam fidelissimam conjugem, me proSequi non Sum Pa SSUS, ut esset, quae reliquias communis calamitatis, communes liberos tuer tur λ Sed tamen, quoquo modo
potui, scripsi, et dedi literas ad te Philogono, libertotrao, quas credo tibi Postea redditas esse: in quibus idem te hortor et rogo, quod pueri tibi verbis meis
nuntiarunt, ut Romam protinus pergas et Properos. . Primum enim te praesidio 7 esse volui, si qui essent inimici, quorum crudelitas nondum esset nostra calamitate satiata. Deinde congressus nostri lamentationem pertimui; digreMum Vero non tulissem; atque etiam id ipsum, quod tu scribis, metuebam, ne a me distrahi non posses. IIis de causis hoc maximum malum . quod te non vidi, quo nihil amantissimis et conjunctissimis fratribus acerbius ac miserius videtur accidere potuisse, minus acerbum, minus mi Serum suit, quam suisset quum congressio, tum Vero digressio
vero edidit, vis vllate fratrem prope aequalem M. I. v. L. 6. Imagiaem meam. .egendum fortasse pst. imaginem tuam. Quod videtur et Nanutἱ . LAMala . - Vulg. meam. I. V. L.
. Te praesidia. Te ἔparam tἰhἱ pis sidJ praesent m esse. Nam si quid temporis In reditu poneres. seri posisset . ni aliquid interim absens ealaml- atia aeriperea. Ηoe et ad Attietimaerihil lib. III. Μ I tre.
573쪽
564 M. T. CICERONIS Nunc, si potes, id quod ego, qui sortis tibi som-por Videbar, non POSSum, erige te, et confirma, si qua sub unda dimicatio erit. Spero, si quid mea spes
rem in te civitatis, et aliquid etiam misericordiam nostri, pr si dii laturam. Sin eris ab istos periculo vacuus, ages scilicet, si quid agi posse de nobis putabis. De quo scribunt ad me quidem multi . multa, et se sperare demonstrant: Sed ego, quid sperem, Dora dispicio , quum inimici plurimum valeant, amici Partim deseruerint me, partim etiam prodiderint; qui in meo reditu sortasse reprehensionem sui sceleris Per timescant. Sed ista qualia sint, tu velim Perspicias mihique declares. Ego tamen, quamdiu tibi opus erit, si quid periculi subeundum ' videbis, vivam. Diutius
in hac vita esso non poSsum: neque enim tantum Virium habet ulla aut prudentia, aut doctrina, ut tam tum dolorem possit sustinere. Scio suisse et honestius moriendi tempus, et utilius: sed non hoc solum: multa alia praetermisi; quae Si queri velim praeterita nihil agam, nisi ut augeam dolorem tuum, indicem stultitiam meam. Illud quidem nec faciendum est, nec fieri potest, me diutius, quam aut tuum y tempus,
A. Atietoritatis. Si modo quid apud te Walet hoe, quod me sperare vides erige te, et consἰrma. spero autem tibi tuam integritatem. et amorem in te eivitatis, et aliquid etiam misericoris dἰam nostri , prae idii laturam. MAN. s. Isto. Quod ad te attinet. Timebat videliset, ne quis ei, in tithem revemo, diem. direret ob provinciam avare admInistratam. Ad Attionis lib. III. DEM. - Dimicatio quoque , quod
praecedit ad hane aecusationem repeia tundarum reserendi ni est. ED.
ro. Ego trimen, quamdia ribi ostia erit, si quid perietili subetindum. stimple, tibi. II. Tutim temptis. Tnum periculum Non placet, inquit, vivere. ΚΑΙ si aut aliquid tuis rationibus, dum in periis
culti versaris. Possum consulere; aut spem . non dieo aliquam aut medio. erem, sed omnino firmam de meo redito esse intelligis. Non enim exigua in spe tantum pono, ut in tam misera turpique vita dἱutius velim commo rari. M N.
574쪽
EPISTOLAE AD Q. FRATREM, I, 3. 565
aut firma spes postulabit, in tam misera, tamque turpi vita commorari: ut, qui modo fratre fuerim, liberis, conjuge, copiiS, genere ipso pecuniae ' beatissimus, dignitate, auctoritate, existimatione, gratia non iu- serior, quam qui umqua in suerunt amplissimi; is nunc, in hac tam amicta perditaque sortuna, neque me, neque meos lugere diutius possim. Quare quid ad me scripsisti de permutatione Τὸ quasi vero nunc me non tuae facultates sustineant. Qua in re ipsa Video miser, et sentio, quid sceleris admiserim, quum de visceribus tuis et filii tui satisfacturus sis, quibus debes;
ego acceptam ex aerario Pecuniam tuo nomine frustra dissiparim. Sed tamen et M. Antonio , quantum tu scripseras, et Caepioni tantumdem solutum est: mihi
ad id, quod cogito, hoc, quod haboo, Satis est. Sive enim restituimur, sive desperamur, nihil amplius Opus
Tu, si forte quid erit molestiae, te ad Crassum et ad
Calidium conseras, censeo. Quantum Hortensio Credendum sit, nescio. Me summa Simulatione amoris,
Summaque assiduitate quotidiana, Sceleratissime insidiosissimeque tractavit, adjuncto quoque Arrio; quorum ego consiliis, promissis, praeceptis destitutus, in hanc calamitatem incidi. Sed haec occultabis, ne quid obsint. Illud caveto et eo puto, per Pomponium λ- vendum tibi esse ipsum Hortensium), ne ille Τ versus,
ra. Genere ipso pretiniae. Plaeeret sie r a genero ipso, pecunia . : ut C. Pisonem generum suum significet :cujus et mores et ingenium vehemenister Cicero prohavit. Vide de elaris Oratoribus. ID N. 3 . De permulatione. Te, quum ad urbem perveneris, Pecuniam . Paerm is ratione auinptam, at ego vellem, mihi euraturum. Quorsum hoe ad me retulistip quasi vero nune , ete. IDEM. 4. Ea ceriaris. Quae tibi Asiae praetori da potitieo debebatur. Certamenta pecuniam provinciarum me tori hus resp. numerabat. Ad Div. lib. II.
is. M itio sontis. Verebatur, puto, ne Quinitia frater de ambitu aeeuaare.
575쪽
ciui in te erat collatus, quum aedilitatem petebas, dolege Aurelia, falso testimonio confirmetur. Nihil enim
tam timeo, quam ne, quum intelligant homines, quantum misericordiar nobis tuae Preces et tua Salias allatura sit , oppugnent te vehementius. Messallam tui studiosum esse arbitror; Pompeium etiam Simia lutor in puto. Sed lisec utinam non experiaret quod precarer deos, nisi meas Preces audire desissent 6. Verumtamen precor, ut his infinitis nostris malis contenti sint : in quibus non modo tamen nullius inest peccati infamia; sed omnis dolor est, quod optime factis poena est maxima Constituta. Filiam meam et tuam, Ciceronemque nostrum, quid ego, mi frater,
tibi commendem p Quin illud moereo, quod tibi non
mitiorem dolorem illorum orbitas assert 7, quam mihi. Sed, te incolumi, orbi non erunt. Reliqua, ita mihi salus aliqua detur, potestasque in patria moriendi, ut
me lacrymae non sinunt scribere. Etiam Terentiam volim tueare, mihique de omnibus rebus roscribas.
Sis sortis, quoad rei natura patiatur. Idibus juitiis
tiar : quod in petenda aedIlItate pecu. niam ecintra leges dedisse . Quo imis Pore versus quidam in eum de lege Aurelia, qui ambitum notaret, roris rebatiar. Licet autem existimare, lege hae xaneitum de ambitu aliquid suisse. Maar. 16. Alii, is desiissent M.
Q. Frat. epistola , mIrIsace corruptas viderem. et ad me allatum aes et Sor.
hontea in bibliotheea latere e diem satis vetustum, qui eas contineret , non medicierem ex illo speravi seu elum rapi posse. Sed praeter rariam alteraitive lectionem alicujus preti; . nihil, quod vellem tollere , peperit rno itio alius Liatetiae fuit, ad quem confugerem. OLiv. -- Alii, a erat
576쪽
EPISTOLAE AD Q. FRATREM, I, 4. 567
Dolet sibi fidem amicorum cautumque consilium demime. Incertam spem salutis esse, etsi novi tribuni pl. partim sibi lavent. Petit, ut Quintus, quid sperandum sit perspiciat, et ad se vere perscribati Hortatur ut si eum quoque inimici vexare coeperint, sortiter resistat. Thessalonicae. anno V. C. 695, monse sextili.
AMABO te, mi frater, ne, si uno meo facto et tu, et omnes mei corruistis, improbitati et sceleri meo potius, quam imprudentiae miseriaeque assignes. Nul
lum est meum peccatum, nisi quod iis credidi, a quibus nefas putaram' esse me decipi, aut etiam , quibus De id expedire quidem arbitrabar. Intimus, ProXim NS, familiarissimus quisque aut sibi pertimuit, aut mihi invidit. Ita mihi nillil misero praeter fidem amicorum, cautum meum consilium fuit . Quod si te satis innocentia tua et misericordia hominum vindicat hoc tempore a moleStia; perspicis profecto, ecquaenam nobis spes salutis relinquatur. Nam me Pompo ui a S, et Sextius, et Piso noster adhuc Thessalonicae retinuerrint, quum longius discedere, propter nescio quOS
I. Feneat. voluit, putMam , quia aequitur araitraliam. ED. 2. Praeteri Verbum M it, aut si
mile quid prae dolore omisit. M N. 3. Catitiam metim eonsitium his. Η veritati repugnat. Ubique enim
Cieero auum Consilium exsecratur.
tio . ex eadem sidelia , ducis pariet dealbamus. Nam et superiori sententiae suam formam dam . quae sIe inchoata aut Potius decurtata est: et historiae servimus : ut Persidiam ami- Corum ac met, a quibus prodiitia sit. Et anain Imprudentiam aut potius stulistitiam damnet. quod I;s erediderit, aquJhus Duinquam putaverit ae deeeptum iri. II trumque illis verbis complexus est: . Nullum est meum Pe
ea tum, nἰsi quod iis eredidi, a quibus nefas putaram esse me deeipi M. Usus si autem hie Cicero ἀσυυδaτω. Hanc dieendi formam et alibi adhibuἱ t. et lib. III ad Att. epist. Is, ubi legitvr rω Ηἰe mihi primum metim eonsilium defuit, sed etiani obfuit .. MALASP.
577쪽
m Otias, Vetarent. Verum ego magis exitum, illoriam literis, quam spe certa exspectabam. Nam quid sperem, potentissimo inimico, dominatione obtrectatorum, infidelibus amicis, pluribus invidis p De novis autem tribunis plebis est ille quidem in me ossiciosisSimus Sextius, et, spero, Curtius , Milo, Fadius, Gratidiussi; sed valde adversante Clodio; qui etiam privatus eadem manu poterit Conciones concitare; deinde etiam intercessor parabitur. Haec mihi proficiscenti non proponebantur; sed Saepe triduo summa cum gloria
dicebar esse rediturus. Quid tu igitur 3 inquies. Quid
inulta Con Venerunt, quae mentem exturbarent meam:
subita desectio Pompeii, alienatio consulum , etiam praetorum, timor Publicanorum', arma. Lacrymae meorum me ad mortem ire prohibuerunt; quod certuet ad honestatem , et ad etagiendos intolerabiles dolores suit aptissimum. Sed de hoc scripsi ad te in ea epistola, quam Phaethonti dedi. Nunc tu , quoniam in
tantum luctum et laborem detrusUS es, quantum nemo umquam : si relevare potes Communem Casum
misericordia hominum; scilicet incredibile quiddam assequeris: sin plane occidimus sine miserum l); ego omnibus meis exitio fuero, quibus ante dedecori noti
m Itis, ad ann. 6s6, docet legendum esse Gritis. I. v. L. s. Gratidius. Bene Lamhin. admonente Manutio et righi a eollat. Orat. pm sextio, Cap. 3s, reponere juben Fabrietas. Ille enim memoratur inter tribunos plehia, qui rogationem in emni de Cieerone revorando. ED. 6. Puhheanorum arma. Forte id est quod dixit. ω propter timeto quoa
m tua . Ex armis autem gravἐoe ex
sistit inter eives dIssensio: et ad restituendum Claeronem anmma om4nium e naenala requirebatur. Verum quid 1i aliter distinguatur, ale, inquam Alienatici ultim, etiam praetorem, timor puNicanorrim , arisma a. Mihi quidem placeret magis
usurpatur, non ut interdum . eum is ianis. quae negandi vim hahet. Potest etiam Ue I us alitis dἱstinguἰ. nee Inepte , ale: in si levare potes Commia-Nem casum, miaericordia hominum aetheet, ineredihile quiddam, et . .
578쪽
eram. Sed tu, ut ante ad te scripsi, perspice rem et Pertenta; et ad me, ut tempora nostra, non ut amortuus seri, Vere perscribe. Ego vitam, quoad putabo tua interesse, aut ad Spem servandam esse , retinebo. Tu nobis amicissimum Sextium cognosces: Credo tua
sunt facta verbis difficiliora. Τu et quid opus sit, et quid sit, videbis omnino. Si tuam solitudinem communemque calamitatem nemo despexerit, aut per te confici aliquid, aut nullo modo poterit. Sin te quoque inimici vexare coeperint, ne cessaris s. Non enim gladiis ' mecum, sed litibus agetur. Verum haec ab insint velim. Te oro, ut ad me de omnibus rebus Scribas, et in me animi potius, aut consilii putes minus eSSe, quam antea; amoris vero et officii non minus.
g. sie Μs Parisiena. optimua V Ig. vel Lentulum .. I. V. L. s. Na emaris. Ne sis languidior aed atrenua resistas; nam Inimici vim, non verba adhibebunt.
nOmlna , quum de fratre intolligat: quod eamdem utriusque fortunam dra- eat. in Non , inquit, meis, hoe eat, is , a gladiis, sed litibua petent ..
579쪽
Commemorat quid in sonatu sit actum, reserente primum Lupo de lege C. Caesaris, qua agrum Campanum plebi Romanae dividendum esse tulerat; deinde Racillio de judiciis, in causa Clodii de vi postulati, utrum ante, an vero post aedilitia comitia hahenda sint. Romae, anno V. C. 696, mense decembri.
EpisTOL M, quam legisti, mane dederam. Sed sedit humaniter Licinius, quod ad me, misso Senatu, vos peri venit, Ut, Si quid esset actum, ad te si mihi videretur perscriberem. Senatus suit sesequentior, quam putabamus eSse POsSe mense decembri sub dies sestos. Consulares nos fuimus, et duo consules designati , P. Servilius, M. Lucullus, Lepidus', Volca-I. Duo constitis designati. Cn. Cornelius Lentulus Marcellinus, L. Maristitia Philippus : quos Immiseel eonsularibus. MAN. a. Lepidus. Non M. Lepidus, qui postea triumvir perdendae respublieae fuit, quἱ nominari non potuit inter Consulares , quum non nisi multi, post annis consul fuerit: sed Mati. Finilius Lepidus, qui consulatum se serat culti L. Voleatio Tullo . arati U. C. 68 I. ED.
580쪽
M. T. CIC. EPIST. AD Q. FRATR. II, i. 57 rtius, Glabrio , praetores A. Sane frequentes fuimus :
Omnino ad ducentos. Commorat ex Spectationem Lupus β. Egit causam agri Campanisi Sarae accurate : auditus est magno silentio. Materiam rei non ignoraS. Nihil ex nostris actionibus 7 praetermisit. Fuerunt non
nulli aculei, in C. Caesarem , contumeliae in Gellium Φ,
xpostulatiora es cum absentes Pompeio. Causa sero Perorata, sententias Se rogaturum negavit, ne quod onus v si multatis nobis imponeret. Ex superiorum
temporum conviciis, et ex praesenti silentio quid senatus sentiret , se intelligere dixit. Iii illo coepit dimittere . Τum Marcellinus, a Noli, inquit, ex taciturnitate nostra, Lupe, quid aut probemus hoc tem-3. Glabrio. Mati. Aed. Glabrio, qui
anno ante Lepidum et Voleatium
cos. suerat. MAN. 4. Proetores. Quum ex praetoribus Deminem nominet, apparet omnes ansuisse. ID m.
5. Lutis. P. Rutilius Lupus. 6. Ain Campani. C. Caesar in eon. tilatia legem tulerat, ni ager Campanus , et qui publicus erat, et qui possidebatur a privatis, plebi divideretur e divisitque eonsul ipse partem eius agri publieam. Reliquum a Privatis emi pecunia publiea oportebat. A mo Lupi trib. pl. voluntas quum abhorreret, disputavit in senatu e nistra legem Caesaris aeeurato. Vido hio
. Nostris raetionibus. Laudavἱt omnia , quae aeta sunt a me in consulatu.
ager Campanus P. A rvilii Rulli
tithoni pl. lege veniret. ID Μ.8. Gestitim. L. Gellium erederem . qui eum Cn. Cornelio Lentulo eonsul λ;t : sed eum Inter consulares nominasset. Aut igitur alitis Gellius e t :aut , si Consularis est. non alitiit in
s. Absente. Aberat rei istimentariae causa. Ad Att. lib. IV. IDEM.ro. Ne quod onus. Nolle ae a senatoribus sententias diei; ne, quum adversus voluntatem alterius loquereti tur, In simultates et Ini estias laetis
tr. Milo erepa inmittere. Senatum. Sed in v o Milo I Ignem esse men dam extitIm . Fuit omnino testi. pl. T. Annitis Milo iis eo tit bus. quibus e epistola aeripta est: sed exieratiam e magistratu i enitis , ut dἱxImna, extremus erat dies v id. dee. suumque magIstratum novi tribuni plebis, quorum unus erat Lnptis. Inierant. Quare potestatem d mittenda senatus, quum tribunus pl. non esset, habere Milo
non potivit. Puto igitur, haee t Havertia de Lupo esse dieta ἔ ut, qui
enatum vocaverat. Idem eceperit diis mittere. Neque vero , quod ad correis elionem attinet, quo me coniectura clueat. non habeo : sed ego non is sum. qui, quum aliqu4d sIne antiquorum librorum ope. aut sine manifesto his OHae consensu eorrigo, Ipse milii magnopere placeam. DIeam tamen,