Epistolarum Omnium Libri ad Optimos Codices

발행: 1828년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

s I. T. CICERO ΝIS

EPISTOLARUM

AD ATTICUM

Scribit se nescire quid Brundisii actum sit; multos optimatium nomam ire; aliquos qui Pompeium sequuntur onumerat; sibi quoidom consilium placere. In Formiano, anno V. C. Io4, mense martio.

CICERO ATTICO S. Ersi, quum tu has literas legeres, putabam fore, tit scirem jam, quid Brundisii actum esset tiam Ca

nusio viii kal. profectus erat Cnaeus; haec autem scribebam pridie nonas, Xi V die postquam ille Canusio moverat) : tamen angebar singularum horariam exspoctatione ; mirabarque, nihil allatum esse ne rumoris quidem. Nam erat mirum Silentium. Sed haec fortasset. Ernest. e Pontederae romptita. I tie. Antiq. Rom. et Gr. pag. 3ts, Iegere maluit. .vIm kal. is; quam emondationem ritu sequeris , eonjἔ- iondum rit hone annum hissextilem, et mensi februario as dies Rusae. Ponia tederae corree io nititur hoe l O ep. r. lib. superioris , quo dieitur Pompeius Cannato prosectus FeralIbns . quis xx kalend. mari. suisse vulgo miniant, quamquam dubitas sit OVidi; lo eus. Fast. II. NOngaltius autem haeeaddoeit: .. nam Canusi um kal. 1a, ut probet Feralia ineidisse in diem febr - τἰI vigesimais seeundam. Seh. Pontederae assent ἰ . I. . L. n ἱl pronuntiat. Eo.

62쪽

κειοσπουδα ' Sunt : quae. tamen jam Sciantur, necessct

est. Illud molestum, me adhuc investigare non posse, ubi P. Lentulus noster sit, ubi Domitius. Quaero autem, quo facilius scire possim, quid acturi sint; iturine ad Pompeium; et, Si sunt, qua, quandove ituri sint . Urbem quidem jam resertam esse optimatium

audio; Sosium et Lupum, quos Ctiaeus noster ante putabat Brundisium venturos esse, quam se, jus dicere.. Hinc vero vulgo vadunt β. Etiam M'. Lepidus, quocum diem conterere solebam, cras cogitabat. Nos autem in Formiano morabamur, quo citius audiremus 7: deinde Arpinum volebamus. Inde, iter qua

tis, sive omnino missis lictoribus. Audio enim, honis viris, qui et nunc ', et saepe antea magno praesidio rei publicae suerunt, hanc cunctationem nostram non probari, multaque in me et Severe, in conviviis tempe

stivis quidem, disputari. Cedamus igitur, et, ut boni cives simus, hellum Italiae terra marique inseramus , et odia improborum rursus in nos, quae jam exstincta

a. Κειο αυδα Inania eurae plena. 3. Alii . sunt. I. V. L. 4. Al. hahent Sestiam. I. V. L. 5. Itis disera. Erant enim praetores C. Sosius et P. Rutilius Lupus : quorum meminit ep. 6 et tu lib. VIII. et titillos iam ante Tarraeina eum tribus cohortibus profugerat : sequenti ann Achaiam missus a Pompeio, ohtInuit, tit serihil Caesar lib. I et III. Porma. 6. Fadiant. Ex ius Ioela tibi nune agra, gregatimque proseiseuntur ἱn Urbem. Gn v. . citius audiremus. Quid Brundiin

s. Aia mare stipartim. Ut in Graeeiam transmitteret. Epist. 3.ro. Qui et nune. Quomodo nune praesidio reipublieae quum domi ma. neant p aliud fortasse vitat, aliud intelligit, εἰρο-κως. Episti rε lib. VIII et 3 lib. I x. Na . iaar. Tampastiris. Hoe as . quae dodie ante atatam e nae horam inibantur, quae vitio vertebanitie. Ida Cl. Salinas. ad Fl. Vopiael Geἰ tum , quὲeenditissime refellit errorem vulgarem de . intempestivia eonvIviti . . Oste diiqne in pelaeia aeriptori hus legeniscium esse vi tempeati via eotivi IIa , si eque voeari ad quae maturI conva. niebatne solita hora, lieet extraherenis

63쪽

54 M. T. CICERONIS

erant, incendamus, et Lucceii consilia ac Τheophani persequamur . Nam Scipio vel in Syriam proficiscitur sorte, Vel Cum genero honeste, vel Caesarem sugit iratum. Marcelli quidem, nisi gladium Caesaris timui

sent, manerent. Appius et eodem timore, et inimiciti rum recentium ): et tamen praeter hunc, et C. Cas

sium, reliqui legati; Faustus proquaestor : ego Unufi, cui utrumvis liceret. Frater accedet ε; quem socium hujus fortunae esse, non erat aequum β; cui magis etiam Caesar irascetur ' : sed impetrare non POSSum, ut maneat. Dabimus hoc Pompeio, quod debemus. Nam me quidem alius nemo movet; non sermo honorum, qui nulli Sunt; non causa, quae acta timide

ESt, agetur improbe. Uni, uni hoc damus, ne id quidem roganti, nec Suam causam ut ait Τ) agenti, sed publicam. Tu quid cogites de transeundo in Epirum,

scire sane velim.

tur In noetem intempestam, aut adlueiserum usque. Ga v. . Has lautasae tempestivas Coenan quoque rep-

hendit epist. II. ED. a. Perseqtiamur. stomaehose In Pompeium, qui , suadentibus L. I ne eeio et Theophane Mitylenaeo. Per. Dieiosum reipublieae bellum sus pisset. Persequamur, faciamus quod Lucineolo et Theophani placet. MAN. Theophdni, pro Theophanis. antique,tit alibi . D n rar .- Ηἐe bene monet Popitia nulla re Cleomnem ad hoe rogi; optἱmates vero alicia alia de ea a Pompeii eastra sequi. ED. x3. Reeentium. Nuper duarem I giontim Caesari detrahendarum lega. tionem Appi suseeperat. Vid. aris. VIII, Is. ED. a 4. Alli, a ederet. I S. Non arrat inquum. Quia Caesaris

legatus suit in GallIa. neque Pompei

debet aeque atque ego. Mare

quoque irascetur regἰl eodicea. I. V. L. 1 . in ale. Ait ae publieam eausam agere, non anam. Qtiasi dicat: a etia at. Et quodam modo signiscat. Pom-Ρrium . non tam reipiatilleae quam stia

causa motum, arma cepisse. NAN.

64쪽

Attici epistolas m non. mari. datae respondet. seque quid ille de consilio vel in Italia manendi, vel Pompeium sequendi sentiat haud satis intellexisse scribit. Causam si hi negat esse, cur Pompeio Succenseat: Postumum Curtium ad se venisse, ex ejusque Sermonibus cortum sibi essr Pompeium sequi, nuntiat. In Formiano, anno V.C. Io 4, mense martio.

CICERO ATTICO S.

ETsi nonis mari. die tuo, ut opinor, exspectabam epistolam a te longiorem : tamen ad eam ipsam brevem, quam III Nonas η υπὸ τηv Mi uv dedisti, rescribendum putavi. Gaudere ais te, mansisse me; et scribis in sententia te manere. Mihi autem superioribus literis videbare non dubitare, quin cederem , ita, Si et Cripeus bene comitatus conscendi Sset β, cti Consules transissent. Utrum hoc tu parum Commeministi, an ego non satis intollexi, an mutasti sententiam λ Sed aut ex epistola , quam exspecto, perspiciam , quid sentias; aut alias abs te literas eliciam. Brundisio nihildum erat ullatum.

II, 4, et n. 4. Nempe illo dἱεCieero exspeetabat ab Attico epistolam pridie aut nudiustertius seriptam.

2. III nonas. seli. vult IVr namquenonis mari. qNartana febrIs recurrebat; ne esse est duos dies febre vaeantes intercedere. ED.

ntis διὰ delendum putavit . ut ait τει - , , sub ipsu in acre rim febris , quemadmodum legitur diserte, in ea.dem sententia, epist. Io huius liues. I. V. L. 4. cederem satis eonstat Iliata subaudis; . quod Sisiitκ. vidit. Nam id quod sequitur, a ita, si et CnMuam ,

5. conseenaesset. Milicet navem. Sies;mpliei iee hac utebantur vo . Cuero in lib. XI : ω Qtiamobrem conscende nobiscum , et quidem ad puppim :tina navis eat iam honorum omnium M. Id. ad Q. Frau. . Tu velim quam pH-

65쪽

56 M. T. CICERONIS O rem dissicilem', planeque perditam i quam nihil

praetermittis in consilio dando i quam nihil tamen, quod tibi placeat, explicast Non esse me una Ciam Pompeio gaudes; ac proponi S, quam Sit turpe , me adesse Τ , quutia quid de illo detrahatur, nec fas essct approbare. Certe contra igitur β pDii, inquis, averruncent s. Quid ergo fiet, si in altero scelus 'est, in altero supplicium 3 Impetrabis, inquis, a Caesare, ut tibi ab osse licuat, et esse otioso. Supplicandum igitur Misorum. Quid, si non impetraro λ Et de triumpho erit,

inquis, integrum. Quid, si hoc ipso premar λ Accipiam Z quid foedius λ Negem P repudiari se totum,

magis etiam, quam olim V in xx iratu, putabit. Ac Solet, quum Se purgat, in me conserre omnem illorum temporum culpam : ita me sibi suisse inimicum, ut ne honoreui quidem a se accipere vellem. Quanto nunc hoc idem accipiet asperius p tanto scilicet, quanto ot honor hic illo est amplior, et ipse robustior. Nam quod negas te dubitare, quin magna in os sensa sim apud Pompeium hoc tempore δ', non Video caUSam,

cur ita sit, hoc quidem tempore. Qui enim amisso Corfinio denique certiorem me sui consilii fecit, is

queretur Brundisium me non venisse, quum inter me

Num conscenda . ad meque venias M.

Leit alitas epistolae. Polat his is Eisi. . allattimis responderi brevi Attiet opi- Molae rit nonas datae; nune autem lonis glori die postera aeriptae. Haee videntur eonfrmari epist. Io e m quum vero iam angerer, et timerem ,' etc. Non tamen probat I. V. L. et pntat Ciceronem, postquam hanc ipsam epi-htolam seribere tactoavisset, Ilieras quas e speetabat. accipientem, exclamate : ω o rem dimetiem l . Eo. . Adesse. In aenain. Epist. s, lib. IX. MAN. g. contra i tur. Nune igitnr aperte Caesari repugnem, et in osensionem eius Incurram. sCn. s. Itiesus, abnuerint. I. V. L. Io. Metis. si approbo . quae dicuntur in Pompeium. - ni iam. si contra Eoa , qui in senatu detrahant , disputem. Μ Η. r. Olim. Clodianis temporἱhus , quum in Ioeom Coseonii mortui est invitatus. Ep. xo. lib. II. II. I aee duo verba delet Faernus.

66쪽

ct Brundisium Caesar esset Deinde, etiam Scit ebrαρ- σιαστου esse in ea causa querelam suam. Ne putat de municipiorum imbecillitate, de delectibus, de pace, de urbe, de pecunia, de Piceno occupando plus vidisse, quam se. Sin, quum potuero, non Venero, tum erit inimicus : quod ego non eo vereor, ne mihi ri

ceat : quid enim faciet p

sed quia ingrati animi crimen horreo. Confido igitur

adventum nostrum illi, quoquo tempore fuerit, ut scribis , ἀσμευιστου fore. Nam quod ais, si hic ' tem perantius egerit, Consideratius consilium te daturum; qui hic potest se gerere non perdite J Vita, mores , antefacta, ratio suscepti negotii, socii, Vires bonorum,

aut etiam constantia 7.

Vixdum opistolam tuam legeram, quum ad me, currens ad illum, Postumus Curtius venit, nihil nisi classes loquens et exercitus : eripiebat Hispanias; tenebat Asiam, Siciliam, Africam, Sardiniam; confestim in Graeciam persequebatur '. Eundum igitur eSt, nectam ut belli, quam ut sugae socii simus. Nec enim serre potero sermones istorum, quicumque sunt. Non Sunt enim certe, ut appellantur, boni. Sed tamen id ipsum scire cupio, quid loquantur; idque ut exquiraS,

II. I αφρησιουντοv. sch. explIcat: land satis liberum , nee sdueiae plenum sIhi itis esse querendi. ED. 14. Tu δ' Dei διίλος. Qtiisnam est servus, qui mortem non timeat' Ευ. ripidis senarius, anetore Plotateho in Commentario de audiendis poetis. Adhrius versus sentetitiam existimo allusisse Didonem, .En. IV, 6O4 : . Quem metui moritura p . Vicet. 35. Iouiatinov. Ineundi Imum. sic Vietor. Olim , ἀη- ρου. I. V. L. 16. Si hie. Caesar. et . constantia. In aententiis die iadis . et Caesari , si quid reiptibiἰeae

noxium esset saetorua, ae opponendi. Gaaevis 18. Eripiebat persequebatiar. N. e. Pera rerto praedicebat Caesar mereptorum Hispanias, etc. ED.

67쪽

58 M. T. CICERONIS

meque certiorem facias, te vehementer rogo. Nos adhuc, quid Brundisii actum esset, plane neSciebamus. Quum sciemus, tum ex re et ex tempore Consilium capiemus; sed Utemur tuo.

EPISTOLA III.

Quid Domitii filius de patre narraverit exponit, seque quid Brundisii agatur nondum scire scribit. Formiis, anno V. C. Io 4,

mense martio.

CICERO ATTICO S.

DOMirii filius transiit Formias viii id. currens ad matrem Neapolim, mihique nuntiari jussit, patrem ad urbem esse; quum de eo curiose quaesisset servus noster Dionysius. Nos autem audieramus, eum Prosectum sive ad Pompeium, sive in Hispaniam. Id cujusmodi sit, scire sane velim. Nam ad id, quod delibero, pertinet, Si ille certe nusquam discessit, intelligere Cnaeum, non esse iaciles nobis ex Italia exitus, quum ea tota armis praesidiisque teneatur, hieme pra sertim. Nam , si commodius anni tempus esset, vel in sero mari liceret uti. Nunc nihil potest, nisi supero, transmitti '; quo iter interclusum est. Quaeres igitur et de Domitio, et de Lentulo. A Brundisio nulla adhuc fama venerat : et erat hic dies vii id. quo die, suspicabamur , aut Pridie Brundisium venisse Caesarem. Nam kal. Arpis manserat . Sed si Postumum audire

r. Matrem. Catonis sororem Por eIam. ED. a. Ailia potest... transmisti. sie diu oditum fuit. Recentiores, tramitii. Curatitem infra , epist. 6 . t Asmisisse, set sIe sere semper p I. V. L. 3. Arpis manserat. Hoc ent, per noetaverat. Manere saepe est pertio clare. Hine mansio, locus ubἱ pernoctamus. Arpi, oppidum Apuliae med terraneom ad fluvium Corbal m. Ηo die ruina tantum supersunt, retineri. es v lsa norue . ide Cluv. Ital. ADt. lib. IV, p. II. Gnatu.

68쪽

Velles, Persequuturus erat Cnseum. Transisse ε enim jam putabat, conjectura tempestatum ac dierum. Ego nautas eum si non putabam habiturum : ille confidebat, et eo magis, quod audita Daviculariis hominis oliberalitas essct. Sed tota res Brundisina jam quomodo habeat se, diutius nescire non Possum.

4. Transisse. Pompeium. quendi aut PompeItis adimeret. Caesar 5. Etim. Caesarem e ut persequI idem testat e . de Beli. Civili Id. I, posset. Nantas Putabam . Pompei sap. 29. FD. abduetos, ut Caesari iacultatem inse- 6. Hominis. Caesaris. En .

EPISTOLA IV.

Scribit se sibi politicas quasdam theses sumpsisse, do quibus in utramque partem disserendo animum parumper a molestiis abducat. Formiis, anno V. C. Io4 , mente martio.

EGO etsi tam diu requiesco, quamdiu aut ad te scribo, aut tuas literas lego : tameti et ipse ogoo argumento epistolarum; et tibi idem accidere corto scio. Quae enim soluto animo familiariter scribi solent temporibus his excluduntur; quae autem Sunt horum temporum, ea jam contrivimus. Sed tamen, Ne me totum aegritudini dedam, sumpsi mihi quasdam tamquam θέσεις, quae et politicae sunt, et temporum horum ; ut et abducam animum ab querelis, et in coi PSO, de quo agitur, exercear. Eae sunt hujusmodi:

69쪽

6o M. T. CICERONIS

In his ogo me consultationibus exercens, et diSSerens in latra inque partem, tum graece, tum latine, o abduco parumper animum a moleStii S, et τῶv προυργου τι delibero. Sed vereor, ne tibi αιρος - sim. Si enim

x. An manentium in patria irranis nide Oppressa : ea vero tTraianide op- Pressa, an quovis modo Urannidis ever Io molienda est, etiamsi civitas propter id de summa rerum perientnmatitii ura sit. u. Al. matrant et o καταχυρveti. I. . L. 3. An ea venitum sit, ne qU Fran. iidem everterit, ipse evehatur. 4. Καlρω καt He r. stephanus coni. καlρtω χρπω. I. V. L. 5. An tentandum ait opem ferre patriae tyrannide oppressae verbia et rei opportunitate potius, quam bello. 6. Virum eἱvis boni sit, seeedentem aliquo, quiescere, Oppressa a tFranno Patria, an quodeumque subeundum di,erimen pro liberta te. I. T cxτxv. Al. ei et . I. V. L.

ui , eaque sit Oba;detida carini, invadenda ὶ . sI a tyrantio opprimatur. 0. An etiam is, qui non probet, ut

bello tyrannia evertatur, tamen nom n uiam prositorἱ eum sortissimIs viris debeat. IO. An eum bene meritis et amieti una subeunda sint perieula in rebus, quae pertinent ad rempublieam, etIamsi

illi minus reete de gramma rerum eransuluisse videant Dr.

rr. Utrum de patria herae meritus. ob eanique causam gravissima quaeque passus et Invidia Oppressus, ultro Pro patria diaerimen subire debeat. ret. An Permittendum ei, ut stilis,lus Interdum et carissimarum per sonarum rationem habeat, dimi Is ad versus potentes concritationibus rei p.r3. Tω, προὐρπου ei. Aliquid ex ii, quae ad rem pertinetit

70쪽

recte ambulaverit β is. qui hanc epistolam tulit, in ipsum tuum diem δ' incidit.

t s. olim, ambulaois. I. V. L. I s. Tutim diam. Quartanae.

I itoris Attici a Philotimo acceptis respondet; Postumum apud somisso uarrat, sinuo quamvis Pompeio succenSPat, tamen quum ejus in se beneficia ac dignitatem cogitet, soqui eum malle quam in Italia manere, significat. Formiis, anno V. C. Io 4,

CICERO ATTICO S.

Ν T Li dio tuo scripsisti opistolam ad me plenam consilii , sum inseque quum benivolentiae, tum etiam prudentide. Eam mihi Philotimus postridie, quam a te acceperat, reddidit. Sunt ista quidem , quar disputas, dissicillima, iter ad superum , navigatio in sero, di cessus Arpinum, ne hunc fugisse; man Sio Formiis, ne

nihil, quam ea videre, quae tamen jam jam, inquam, videnda erunt. Fuit apud me Postumus : scripsi ad te, quam gravis'. Venit ad me etiam Q. Fufius , quo vultui quo spiritui properans Brundisium, scelus accusatis Pompeii, levitatem et stultitiam senatus. Haec qui in mea villa non seram, Curtium β in curia potero

I. Stipertim. se mare Adriaticum. v. sim lationi. C-tIs oh vivi riam Brundisinam. Co R. 3. Quam gratas. Aut graMis, mois testus mihi, qui de Caesare jactaret ea quae minime vellem: aut ginois , qui nimium magna loqueretur, classes, xercitu provincias. MAN. 4. Q. Fufus. Calenus. Postea An-ioti;anarum partium studio I Imua. Al. Finitis, male . ut passim. I. V. L. 5. Gniam. M. Coritiam inrelligit, de quo sie idem seribit epistola amqnenti . . quovis potius certe quam ut Curtium videat. qnem ego patronus adspicere non posAum ... De hoe Curitio lib. XII, ep. εο, et lib. XIV, ep. s. Bos. -- Olim . in qui tum In curia is, quod tamen L raitius aἱt defendi posse. Et non non negamus. I. V. L.

SEARCH

MENU NAVIGATION