Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

발행: 1780년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

lis a , Verum etiam tuendam suscipies,

utpote tibi dicatam , jamque tuam noctmham : Etenim non deerunt ii lasse vitilitigatores b , qui calumnientur, partim leviores esse nugas , quam ut theologum deceant, partim mordaciores , quam ut Christianae conveniant modestiae, nosque clamitabunt Veterem comoediam aut Lucianum quempiam reserre, atque Omnia mordicus arripere. Verum quos argumenti levitas , & ludicrum offendit, cogitent velim, non meum hoc eXemplum esse, sed idem jam olim a magnis autoribus factitatum. Cum ante tot faecula luserit Homerus , Maro culicem &

ab Hemistichium est Catulli, ad quod allussit. Μnemosynum autem dicitur pignus aut ssimile quippiam relictum apud amicum, quod illum nostri commonefaciat. L. b) Id est : obtrectatores , quos Cato n0Vato Verbo a vitio & morbo litigandi vitilitigatores appellabat, ut testatur Plinius in praescitione holoriae mundi, qui & Zoili , & Homeromastiges dicun-

22쪽

moretum . nudem Ovidius. Cum

Busiridem laudarit Polycrates & hujus castigator Isocrates , injustitiam Glauco c , Thersiten & quartanam

febrim Favorinus d ), Calvitium Synestas e , muscam & parasiticam L Cianus. Cum Seneca Claudii luserit αποθέωσιν , Plutarchus Grylli cum

db Apud Plato. de Rep. lib. 2. L. Aulus sest. lib. I 7. cap. I 2. scribit pavorinum philosophum: oppido quam libenter in eas materias dicere solitum quas Graeci αοοεους κω οιτο--ου- υπορενδες , id est z inopinutus abfurtim materius appellant. Sicut cum Thersitae laudes quaesivit, & febrim quartis diebus recurrentem laudavit. Homer. R. 2 Platonem in laudibus febris etiam testem produxit , quem scripsisse ait, quiquartanam passus , c0ΠValuerit, viresque integras recuperavit fidelius constantiusque postea valiturum. NSc. e) Syi iesitis patriam habuit Ptolemaida Ρentapolin. Episcopus fuit, qui inter inulta alia scripsit en-comium calvitii, quod opusculum plenum ingenii& eruditionis adhuc eXtat. L. f) Gryllus Graecus, veneficiis Circes versus in suem, disputat cum Ulyta, asserens brutorum animantium conditisinem feliciorem esse humana. Extat inter opera mutarchi. L.

23쪽

Apuleius asinum, & nescioquis Grus nil Corocottae porcelli testamentum, cujus & divus meminit Hieronymus g). Proinde si videbitur , fingant isti me latrunculis interim animi causa lusisse, aut si malint , equitasse in arundine longa ch). Nam quae tandem est inuquitaS , cum omni vitae instituto suos lusus concedamus, studiis nullum Omnino lusum permittere, maXime si nugae stria ducant, atque ita tractentur luducra , ut eX his aliquanto plus frugis referat lector non Omnino naris obesae , quam eX quorundam tetricis ac splendidis argumentis 3 veluti cum alius diu Confarcinata oratione , rhetoricen aut

philosophiam laudat , alius principis alicujus laudes describit, alius ad bel-

g Est iocosum argumentum de porco condente testamentum. Cujus meminit divus Hieronymus iii quadam praefatione commentariorum in Esaiam. L. ch Allusum ad carmen illud Horatiam Iudere par impar, equitare in arundine Ionea. Sie enim significat ludos pueriles & ineptos. L.

24쪽

lum adversus Turcas movendum adhor tatur. Alius futura praedicit, alius noXas

de lana caprina i comminiscitur

quaestiunculas. Ut enim nihil nugacius, quam seria nugatorie tractare, ita nihil festivius quam ita tractare nugaS, Ut nihil minus quam nugatus fuisse videaris. De me quidem aliorum erit judiacium: tametsi, nisi plane me fallit ψλι- λαυDα, stultitiam laudavimus, sed non omnino stulte. Jam vero ut de mordacitatis cavillatione respondeam, semper haec ingeniis libertas permissa fuit, ut in communem hominum vitam saliabus luderent impune, modo ne licentiaeXiret in rabiem. Quo magis admiror hujus temporis aurium delicias, quae

nihil jam fere nisi solennes titulos ferre

cto Latinorum adagium , cuius originem Erasmus pu tat a tali quopiam eventu esse contentioso duohus decertantibus utrum lanam haberet caper an setas aut alioqui de villis caprinis dimicantibus re viis delicet inutili , minimique momenti , cujusmodi jocus fertur de asini lana. ψα

25쪽

possunt. Porro nonnullos adeo praepostere religiosos videas, ut Vel gravissima in Christum convitia ferant citius , quam pontificem aut principem

levissimo joco aspergi, praesertim sit quid

τοι αλφιτα attinet cli . At enim qui vitas hominum ita taXat , ut neminem Omnino perstringat nominatim , quaeso utrum is mordere Videtur , an

docere potius , ac monere 3 Alioqui quot obsecro nominibus ipse me taXo 3Praeterea qui nullum hominum genus praetermittit, is nulli homini, vitiis omnibus iratus videtur. Ergo si quis extiterit, qui sese laesum clamabit, is aut conscientiam prodet suam , aut certe metum. Lusit hoc in genere multo

k Ηoe loco verba Latina, quae in limine marginali

fuerant ascripta nescio quis retulerat in contextum. Est autem dictum hoc apud Aristophanem in Nebulis: Tι ὸ ε οἱ ρυθ μοι τηρος τ'αλῖιται. Id est: Vuid autem mihi proderunt m meri ad farinas i Farina vivimus, unde quod ad cibum ac victum attinet , ad farinas pertinere

dicitur, quod vulgo diuunt de pane lucraudo. L.

26쪽

liberius ac mordacius divus HieronymuS, ne nominibus quidem aliquoties Parcens. NOS praeterquam quod a nOminibus in totum δbstinemus, ita prT-terea itylum temperavimus, ut Cordatus lector facile sit intellecturus, nOSVoluptatem magis quam morsum qu sisse. Neque enim ad Juvenalis eXemplum , Occultam illam scelerum sentianam usque movimus, & ridenda magis, quam foeda recensere studuimus. Tum si quis est, quem nec ista placare pOS- sunt, is saltem illud meminerit, putichrum esse a stultitia Vituperari, quam cum loquentem fecerimus, deCoro personae serviendum fuit. Sed quid ego haec tibi patrono tam singulari , ut

causas etiam non optimaS , Optime

tamen tueri possis 3 Vale, disertissime MORE, & Moriam tuam gnaviter dein

senile. EX Rure. quinto Idus Junias AN. M. D. VIII.

29쪽

STULTITI E LAUS,

DECLAMATIO. a

loquuntur , neque enim sum nescia,

O Apte vocavit declamationem , ut intelligas rem eZercendi ingenii causa scriptam, ad luimn ap

30쪽

quam male audiat STULTITIA etiam apud stultissimos , tamen hanc esse, hanc inquam esse Unam , quae meo numine Deos atque homines eXhilaro: vel illud abunde magnum est argumentum , quod simulatque in hunc coetum frequentissimum dictura prodii , sic repente Omnium Vultus nova quadam atque insolita hilaritate enituerunt, sic subito frontem exporrexistis, sic laeto quodam & amabili applausistis risu, ut mihi prosecto , quotquot undique praesentes intueor , pariter Deorum Homericorum nectare b non sine

voluptatem. Porro Moriam fingit veterum more ceu Deam quandam suas laudes narrantem, idque decore , quod huc stultis peculiare sit , seipsos admirari, deque seipsis glori0se praedicare. L. b) Nepenthes herba, cujus meminit & Plinius. Apud Homerum Penelope huius succo addito poculis, discutit tristitiam convivii. Unde illud in istis

SEARCH

MENU NAVIGATION