Mōrias enkōmion, sive, Stultitiae laus

발행: 1780년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

nepenthe temulenti esse videamini, cum antehac tristes ac soliciti sederitis, perinde quasi nuper e Trophonii specu reversi c). Caeterum quemadmodum fieri consuevit, ut Cum primum sol firmosum illud & aureum os terris ostenderit, aut

λς απαντων , id est: Unde bibebant, Di , Nepeuthes omnisque oblitata curin. Nam hanc vim habere traditur , & hine nomen habet. Nam , Graece , luctus est, ne privandi Vim habet. Sunt qui putant esse bugl0llam , de qua Galenus scribit,

id est: Vtiod vivo inimi stu talitia causa sit. L. e) Proverbium est de vehementer natatis ac solliticitis. Nam olim in Lebadia , ut Sui das ait,

culam erat , qtiod Cataboson , id est : dos Utim Vocabant. Specus autem erat Trophonii dictus , in quo putabant oracula reddi per daemonem quempiam, unde macie eonfecti, squalidi ii re redire consueverunt, si qui fuissent ingressi, qualia vulgo fere narrant de specu Patricii apud Hybernos. Qui plura de huc cupit cogn0scere , legat Erasinichiliades. L.

32쪽

ubi post asperam hyemem, nOVum Verblandis aspirarit Favoniis , protinus nova rebus Omnibus facies , nOVUS color ac plane juventa quaedam redeat , ita VobiS me conspecta, moX alius accessit Vultus. Itaque quod magni alioqui

rhetoreS , Vix longa diuque meditata oratione possunt emzere , nempe ut molestas animi curas discutiant, id ego solo statim aspectu praestiti. Quamobrem autem hoc insolito cultu prodierim hodie, jam audietis, si modo non gravabimini dicenti praebere aureS, non eas stine quas sacris concionatoribus , sed quas fori circulatoribus , scurris ac morionibus consuevistis arrigere,

d) Νotissima est fabula de Mida , phrygiae rege, cui Apollo, Panem stultile canentem sibi praefe-

35쪽

Lubitum est enim paulisper apud vos e Sophistam agere , non quidem

renti, indignatus asininas addidit auriculas. Alii malunt, Midam, cum Apollinem ad cantus certamen provocasset marsyas , judicem inter eos constitutum, & sententiam pro Marsya ferentem, auriculis asininis ab Apolline fuis se donatum. Hinc natum adagium Midae auriculi habet, quo utimur in stolidos D crassis auribus, pinguitique judicio homines. Vid. Chiliad. Erasin. B. eb Olim Sophistae dicebantur Philosophi & sapientiae Professores , deinde rhetores. Postremo abiit nomen in invidiam, ut Sophistae dicerentur, qui fictam quandam sapientiae speciem iactitarent. L.

36쪽

6 M Ω Ρ Ι Α Σhujus generis, quod hodie nugas quasdam anXias inculcat pueriS, ae pluS- quam muliebrem riXandi pertinaciam tradit; sed veteres illos imitabor, qui, quo infamem Sophorum appellationem vitarent , Sophistae Vocari maluerunt. Horum studium erat, Deorum ac fortium Virorum laudes encomtis celebrare. EnConatum igitur audietis,

non Herculis, neque Solonis, sed meum ipsius, hoc est, STULTITIAE. Jam vero non hujus facio sapientes istos qui stultissimum & insolentissimum esse praedicant , si quis ipse laudibus se ferat. Sit sane quam Volent stultum , modo decorum esse fateantur. Quid enim magis quadrat, quam

ut ipsa Moria suarum laudum sit bucci-

37쪽

enim me melius eXprimat quam ipsanae 3 Nisi si cui sorte notior sim, quam egomet sum mihi. Quanquam ego hoc alioqui, non paulo etiam modestius arbitror , quam id quod optimatum ac sapientum Vulgus factitat, qui perverso quodam pudore Vel rhetorem quenpiam palponem , vel poetam

vaniloquum , subornare solent, eumque mercede conductum, a quo suas laudes audiant, hoc est, mera mendacia ; & tamen verecundus interim ille, pavonis in morem pennas tollit, cristas erigit, cum impudens assentator nihili hominem diis aequiparat: cum absolutum omnium virtutum eXemplar

f) Ipsa fui tibioinu. Proverbium est , ubi quisse ipsum factis commendat. Tametsi1 hic alio detorsit, nempe ad eam , quae sua jactati L.

38쪽

proponit, a quo sciat ille se plusquam

g) δις δια πασων abesse : Cum Corniculam alienis convestit plumis : cum h τον αιθιοπα πιυκαινει, denique Cum

sequor tritum illud vulgi proverbium, quo dicitur is recte laudare sese , cui nemo alius contigit laudator si . Quamquam hic interim demiror

mortalium, ingratitudinem dicam , an segnitiem , quorum cum omneS me

g) Id est: Bis per omnia. Ea enim musicorum har-m0nia , quam vulgo duplicem otia m Vocant. Abiit autem in proverbium , quo maXimum intervallum significamus. Vide Chiliades Des. Erasmi. L.

h) Id est: AEthiopem dealbat, est proverbium de re impossibili. Verum hic eleganter detorsit ad id, quod is qui niger est factis, hoc est infamis , ut candidus laudatur, & alius pingitur quam est. Vid. Chiliades Erasini, ubi putat hoc adagium a quadam aesopi fabula ortum. L. io Id est: Ex musca et phantem facit. Adagium est, cum quis rem nihili, verbis . altollit. L.

39쪽

E Γ Γ Ω M Ι Ο N. 9studiose colant, meamque libenter sentiant beneficentiam, nemo tamen tot jam saeculis extitit, qui grata oratione S1ULΤΙΤ 1ae laudes Celebsant , cum non

defuerint, qui Busirides, Phalarides cli),

febreS quartanaS , muscas , cal Vitia, atque id genus pestes, accuratiS 14 Ignaque & olei & somni jactura elucubratis laudibus veXerint. A me CXtemporariam . quidem illam & illaboratam, sed tanto veriorem audietis orationem.

Id quod nolim existimetis ad ingenii

ostentationem esse confictum , quem

h) Phalaris crudelissimus erat Agrigentinorum tyrannus , qui praeter caetera novorum suppliciorum instrumenta , taurum aeneum habuit Perilli cujusdam arte fabricatum, in quem immissi damnati, igne subjecto , bovis mugitum edebant , cuius muneris nomine cum arti X non leve munusi sperAret, jussu tyranni in Taurum conjectus primus artis specimen praebuit. Lucianus scripsit Apologiam Phalaridis. De reliquis jam dictum est. B.

40쪽

Io ΜΩPIAT admodum Vulgus Oratorum facit. Nam ii, sicuti nostis, cum orationem totis triginta annis elaboratam, nonnunquam& alienam proferunt, tamen triduo sibi quasi per lusum scriptam , aut etiam dictatam esse dejerant. Mihi porro semper gratissimum fuit Orti αν επι γλω ταν dicere l . At ne quis jam a nobis eXpectet, ut, juxta Vulgarium istorum Rhetorum consuetudinem, me ipsam finitione eXplicem , porro ut dividam , multo minus. Nam utrumque Ominis est inauspicati, vel fine circumscribere eam, cujus numen tam late pateat, Vel secare, in cujus cultum omne rerum genus ita consentiat. Tametsi quorsum tandem

l) I l est: asinioqirid in lingacm et enerit. Proverbium est, sumptuni ex aeschIlo trag. poeta, citanto

SEARCH

MENU NAVIGATION