Hieronymi Hastæi ... Commentarij in L. Diffamari C. de ingen. & manum. L. Si contendat ff. de fideiuss. L. Aurelius §. centum ff. de liber. legat. L. Vt nemo inuitus agere, vel accus. tene. C. eod. tit. Siue De quatuor primis iuris emendatiui princip

발행: 1617년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

4 . Hidronymi Has i

' secundo ita argumentant Ille,qui prinio prouocat Miquem in iudicium ἰdicitur a Fl. iatribus ff. de iudicijs,sed diffamatus utetis d. l. liffamari primo prouoeat diffam1tem ad iudicisi , Ut notum est,ergo diffamat est actor, S: diffa

Secuda ratio. Si ille, qui attentat beneficium d. l.diffamari non esset actor,sed reus, talis attentatio concederetur etiam excommunicato,quippe cui in iudicio conceditur esse reus, non auteactor;sed attentatio d. L non permittitur excogimunicato per c ntelleximus de iudicijs, & per c. primum de excep. lib. 6.& c. cum inter de excep.quod affirmant tum Abbas ubi in d. c. cum inter, repraehendit opinionem Antonij de Butrio unius ex assertoribus secundae opinionis, tu ipsemet Ant.de Butrio in d .ccintelleximus.Quare attentans hoc beneficium, non est reus sed

Tertia

12쪽

, Tertia ratio. Liberto licent omnia, quae licent reis in iudicio sise petitione veniae a pa- trono,Barti&aIij in l. libertus la prima ff. de inius vocan M.tiberto non licet vii l. diffamari sine veniae petiyione , nisi in casu , quo 3pseivocatus fuerit in ius a patrono , quia tunc est reus necessarius,& sne venis petitione

potest excipere, per.Bλrt. in eade l. ergo attetans beneficium. l.diis mari non est reuS, sed actor. Quarto idem confirmatur, quia Banitus cui negatur esse octor, & conceditur esse reusci non potest uti beneficio . l. diffamari Alex. ind. l. libertus,&Iate Deci. cons. 63. & 68J. in quaest. proposita nu.i ει cons. 686. magnificus in fine. Quare ex his sussicienter colligi videtur, diffamatum esse qctorem, & diffamantem reum . i

O . . A ' O FINI Oel , Auctoritates , si r rationes pro ea restonsiones ad fundamenta primae opinionis. CAP. III.

nibus utuntur ij quoque qui secundam opinionem defendunt, ut diffamatus vi l.diffamari sit reus , & diffamans Mctor: & auctoritates quidem

13쪽

6 Hieronymi IIa i

tot sunt, vi essiciant hanc sententiam esse hoe seculo magis communem. Hanc secundam opinionem tenet Gloss. in I. unicat o uti nem .Hnuit. age. vel accus tenea. ubi posita regula d. l. ponit fallentias, in quibus regula locum no habetin inter alias ponit casum dii diffamati. Ide sensisse Bart. pluribus probare nititur Alex. cos Io 3.vol. quem ipse sequituri Eandem sententiam tuetur Bald. in hac I diffamari col c& fini.

Abbas in c. si quis cotra Uerierem in prioEipio

de soro competent nu. Σ. Anton .de nutriciisse. quintauallis col. ante penult. de iureiurand. post Federicum de Senis, quos refert,& sequitus A-Iex. ubi supra, Barthol. Socinus cons 9 q. nu. r. N 6. lib. 3. Natta. in reperit. Clement. pede re iudicat . in principio col. q. Gomes in S. praeiudicialis col fin. circa finem instit.de action. Capitius decis I 8. nu. IT. Eandem communem esse opinionem asserit Cagnotus in di. diffamari. Ro

fert sequitur, seschus in decisionibus Pede mont de cis I I .nu. Α asserens in fine, ita quoq; suisse decisum per Senatum. Vrsillus quoq; in additionibus ad decis Afflicti hanc pariter sententiam sequitur, affirmans decis 268. Senatu quoque Neapolitanum ita censuisse, non obsta

14쪽

Pacifici de Salviano interdicto . Demum Crisar Contardus in commentarijs in d.I.diffamari sententiam hanc fusissimὰ tuetur,secutus An

sio.super iactationibus cap. primo a num. IS. ad num. II. Prima est haec , Ille est reus, qui primo prouocatur ad iudicium , actor aq-tem qui primo prouocato; sed diffamatus estilIe, qui primo prouocatur ad iudiciu ex verbis scilicet diffamantis, quς prouocant , & irritat ipsum,ut obseruauitBald.in nostra I. diffamari. Ergo diffamatus est reus. Vide hanc rationem Iatius apud Contard. id ration. dubitandi anum. - ,& q.prima a nu.s licet enim diffamatus agat proxemouenda im pugnatio ne, vel cortrouersia,quam sibi inferri timet,diffamantem ad iudicium prouocando; tamen quia id facit. primo prouocatus,& lacessitus,& se defenden ido , non est dicendus actor proprie sed reus, quia rei partibus fungitur . Non enim primo ipse prouocat, sed secundario, & excipiendo caussam agit:quare diffamans est primo prouo

Secundo pro hac opinione etiam rationes asserunt. Tres colligit Marchesanus in comis

15쪽

Hieronymi Hames

cans,& diffamatus est propriὸ vocandus reus, ct impropriε, seu largo modo actor l. prima E. de exception. Bari in I. prima in principio ff. de

Secunda ratio regulariter actor suam intentionem fundare tenetur, alias reus absoluitur, I.qui accusare C.de eden .l. actor.C. de probat. l.qui accusare,l. fin. ubi Bart. C. de rei vendit.

Sed diffamatus intentionem suam fundare nec potest, nec debet,quia possidet. Ergo diffamatus actor esse non potest,sed solum reus. Confirmatur haec ratio ab ethymologia,actor enim ab agendo dicitur,sed diffamatus no agit, quia se defendit,petitque aduersario terminum ad agendum assignari , & postea silentium indici pro sua de sensione, quare diffamatus actor es, se nequit. Tertia ratio . Diffamare est ad iudicium prouocare Bald. in I. nostra num. 6. ergo qui diffamat ad iudicium vocat. Nam imritat , & quodammodo cogit diffamatum ad se defendendum auctoritate iudicis. Ergo

qui diffamat est actor, & qui diffamatur est

Quarta ratio,&e.

16쪽

ee deni istae in contrarvi facta de qua Aillictus.

Adde Rotam decis 623. nu. 3. parte prima in nouissimis,&decis. 89. inter impressas post tra

Quarta ratio . In iudicio super i stationibus attendi possunt duo iudicia, unum accidentale. alterum naturale. Accidentale est, quo diffamatus trahit diffamantem in iudicium,& petit diffamanti praefigi terminum,& hac ratione,diffamatus potest dici actor, sed accidentaliter,&non per se. Naturale autem,& primarium est, quo diffamatus tuetur caussam suam a diffamaniter hac ratione est defensor, & reus , non actor,& agens a & ratio clara est,quia si dissamaos agere vellet, ipse diffamatus necessarib esset reus. Quia igitur regula ad cognoscendum quis sit actor,& quis sit reus non est sumenda ab accidetalibus sed a naturali,&principali. In principali autem diffamatus est reus,ergo propriE & pricipaliter est censendus reus, non actor, qui cumst in possessione diffamas eum turbat, & inquieta quare cogitur se defendere,quare subit partes rei,quae semper sunt fauorabiliores. i Qt into. Exemplo res clarior fiet. Qui impetitus ab alio solum se defendit, nec vult offendere impetentem, seu prouocantem, sed solum stud et, ut aduersarius cesset ab impetitione, &ipse nihil laedatur, non est dicendus actor, sed .

17쪽

reus . Proposito haec per te clara Oiaetim IN. experientia innotescit . Si enim aliquis armatus ense evaginato in me irruat, ut hie intersciat, vel res meas mihi auferat ; ego verb non seiunielypho,sed & ense, & pugione me defendam, opem quoque aliorum implorem , qui coganteum desistere ab inuasione,&ne ictibus me consediat: non est dicendum me aggressoris partes agere, sed mere defensoris . Talis est diffamatus: nam diffamans eum irritat ,- & aggreditur minitans, velle auferre rem diffamati. Defen dit se diffamarus,negans aliquid iuris competere diffamanti in rem diffamati;confugit ad iudicem , implorat eius auxilium, ne expolietur ab aduersario, ergo diffamatus est mere defensor,

, Tantam ad maiorem corroborationem huius sentenisae,qui eam sequuntur,soluere coiiantur omnia fundamenta in contrarium allata c.

prsc.Ad auctoritates igitur adductas pro prima opinione respondent longὶ plures Doctores sequi secundam opinionem, &ipsummet Senatu Neapolitanum,qui prius primi fauebat, nunc te Vrsilo ea reiecta amplecti, & se ii se

Ad primam rationem tripliciter respondetosaschus decision. Pedemontan. I FI . numer. 8..Primo, Maiorem propositionem, qua dicitur, ι . illum

18쪽

Commentari j. P

illum esse reum,qui primo in iudicium prouocat non habere locum in casu. l. diffamari , Gloss. in

I. unica C.Vt nemo in uitus.

Secundo, respondet, duplicem prouocatione attendi posse in casu. l. diffamari, unam, qua diffamatus trahit in iudicium diffamantem; aliam, qua diffamans prouocauit, & lacessivit iactationibus suis diffamatum . Et haec prouocatio est vere prima,quare & iste iactans primo prouocat ad iudicium,& ita est actor. Ita docuit Baldus indicta l. diffamari columna 2. & finali. Sequitur Ioannes Andreas ibi in additione, & Angelus

Areti. in rubri. instit. de excepi. col. I T. quibus adstipulatur Ioannes de Anania in ca. dura. col.

3. de crim. falsi dicens, diffamatum stimulari, &impelli per diffamationem. Tertio respondet, diffamatum ex aliqua parte fungi partibus actoris, sed large, improprie,& per accidens quatenus citat diffamantem, &petit ei silentium perpetuum imponi: Verum , ait, non propterea diffamatum ess ci actorem, sed habere praerogatiuas rei, ratione eius partis iudicij, qua diffamas cogitur agere, quae iudicij pars est principalis , quare cum diffamatus sit in ea reus, reus quoque principaliter dici debet .

Ad secunda ratione,dum dicitur; excommimicato non licet attentare beneficium. l. diffamari, di tame excommunicato licet esse reus, ergo

19쪽

Io Hieronymi Hast i

at tentans beneficium. l. diffamari no est reus . Respondetur; dupliciter aliquem posse esse re voluntarium scilicet,& necessarium; reus necensarius est ille, qui ab alio trahitur in iudicium , &ita necessitatur, ut sit reus. Excommunicatus hoc modo potest esse reus, quin immo etiam libertus bannitus; reus voluntarius est ille, qui non coactus, sed ex seipso trahit aliquem in iudicium, ut agat,& ipse trahens sit reus. Hoc secudo modo excommunicatus non potest esse reus in odium criminis, ob quod excommunicatus suit. Ratio ergo non concludit, quia dum assumitur licere excommunicato esse reum, intelligitur de reo necessario; dum autem subiungitur excommunicato non licere attentare l. diffamari intelligendum est, quia esset actor volutari u S. Est ergo aequi uocatio in syllogismo , dum in una propositione reus sumitur pro reo necessario,& in alia pro reo voluntario; quare, ut dic ut logici, argumentum habet quatuor pedes, ergo non bene currit. Ad tertia & quarta rat Ionem, eade distinctio satisfacit,quia libertus,& bannitus possunt esse rei necessari j, non autem voluntarij, qualis est qui utitur l. diffamari,& ideo latet eadem a qui- uocatio. Ex dictis patet, satis confirmatam Videri secundam opinionem, auctoritatibus, rationibus,& solutione argumetorum aduersariorum . TER.

20쪽

Commentarij. II

TERTIA OPINIO. CAP. IV. Τ non desunt, quibus neutra pridictarum opinionum satis faciat,sed putent distinctione

utendum, nempe, ut attentaS

beneficium l .diffamari ubiq. perpetuo , & proprijssime sit

actor, attentans autem beneficium l. s contendat ff. de fideius.& etiam l. Aurelius.S. centu T. de liber legat. perpetuo,& proprijssime sit reus. Meminit huius sententis decisio iupradicta Pe . de montana num. 3. quam, inquit,defendere multis argumentiS Franc. Sarmientum Hispanum lib. primo select. interpret. cap 2 per totum : &fundamentum prscipuum ibidem tangitur ab Osa h.quod est tale. Iu l. d. si contendatiattentans eius beneficium petit, pronuntiari super at iqua eSceptione competenti ipsi reo ad exclusonem iuris actoris, quod ius ipse reus confitetur, argument. not. per Bart. in l.s societatem S. arbitrorum num. s.ff pro secio, ubi dicit, nullam in eo casu actori fieri iniustitiam,quia ills exceptioneS reo competentes, essent omnino tractandae

coram iudice ipsius rei quo casu, nullum pri iu-B a dicium

SEARCH

MENU NAVIGATION