Quaestiones Appianeae [microform]. Dissertatio inauguralis quam ..

발행: 1886년

분량: 52페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

22쪽

elusio autem Solove orationis, qua apud Xercitum uxorem Stratonicam suo filio, illius privigno in matrimonium dat, respondet is quae Horodotus do amb3 so III uel narrat:

Utro quo odo in eostus regis amor eo dolanditur quod regis do eruta saneta sint. Plutarchus in cinetr. c. 38 quom codem sento usum esse X verborum Similitudine apparet, Seleuci rationum multobro viorona o serina qua vocatur indiroeta sed didit caniquo his orbis

igitur oratio quod proprii habet, id ad Horodoti memoriam videtur

23쪽

Sunt igitur haec cupita Syr. 50 65 roserta loeutionibus utquo sententiis Herodotui qua Appiano ipsi, non ius auctoribus tribuenda sunt, cum tales imitationes ori ininus Appiani libros Hisporsae

invoniantur. Quoniam sex universa narrandi similitudin qua intor hos scriptores intorcodat, probassu mihi vid0or pli ianum suamvis ot natura et aequalium libre ad talem scribendi ration in inclinavissct tamon etiam studio se opora ad Horodotum o accommodaviSSO, euiu roi gravissima etiam intogrorum i eorum ostimonia uituli nunc ad eas imitationes me convortam qua in ionicis vocabulorum sormis, in Herodotois structuris et locutionibus invoniuntur Ac primum dieam Des dormis uicis. Appianus nim in imitando Horodoto eo usque progreSSUS OSt, ut quamvis attie Scribore studerset, otiam ionica verborum Ormas interdum usurparet ήον 129, 19. I uer , 6 256 19 649 12 652, 19. 17, 141128 26 ' es. 49, 1 o ς ε pri tith Grili βριαν γων Gριερυς, 652, 19 4 ηυμ επὶ σπωαν γιγνεται Ῥύχη Ἀαρι ερα. . . Milt VII

τὰ λλό ς 963, 17. 1000 5 olim logubatur, undis otiam obet id promorodotoa imitation hab0t. Nunc IIcndoissoli 963 17 contraoni nos libros. 1000,5 contra A, B bris πολυς scripsit, et con

24쪽

censeo otiani tertio loco , ras restituendum esse. quod Mytten-bael in m pridem coniucit Nam ibi quoquo inlitatio agnoscenda est

σθαι.

Pro ταχυ 379, Gelonius coniucit ταχα, sud Wyttulabael πάγχυ, qua emundatio felicissima immerito seglecta est a Mundulssolinio. Hude de formis ionicis trunt diconda. Nam quod 38, in codicibus os επιπλεειν et interdum βασυ ες, anguec, nullam auctoritatem habunt De o D. επείτε aliis infra crit dicendum. Iam Videamus quae ad Herodotum sint Uferenda

Herodoto non debet, cum non omnium illius aetatis scriptorum communi sit v. obse Var. det. 301). Sud quod dativi formas Oh αυτω, αντοι c. alia Saepe a ratione udhibet qua a grammaticis relationis nomino significatur, id aliqua D parto Herodoteum est, praesertim cum similitudo Vrodotua int0rdum otium aliis in dieiis probetur, velut

σιν roιovro ἐν G 0ς κ clo χρ v lmλλον vox Eurip. AKrου δερος apparet idem studium explicandi mythos natura et rati iis in qu0d etiam Herodotus et Pausania Saepe Ostendunt quamvis coteroquin sint creduli). 723, 20-724, 25 de Epidamn Dyrrhachioque luminibus. cilii et Appiano v Iuc ... γαυδα POMPLζειν αρεσκει ιονα rc 'Hoυαδε- σνγγρίει ia r p. 62, 21), sed Her0doto προσθῆκας ε o λυγος dic ro IV 30). 0 iiiiii emorandum est hoc loco etiam quoddam genus noti tam digressionum quam adnotati otium archaeologiearum, qu0 Saepe apud Iler0dotum et Pausaniam invenitur, semel apud Appianum p. 24, 22 κοῦρ mi ra

D ales de natur. rerum etiolouiae saepe apud Herodotum inveniuntur ei. IV 29 item de frigoris vi). II 20, 26 cet.

26쪽

i 827.

oodidibus diiudicata sit, illam ἐς ess veram luctionum resutari non poturit. Appianum credo e τὴν Ποι-ιην legi880, ' quanquam non opus est a pini an ad 685, 8 defendendum. Sed iace laetonus. Ab Horodoto mutuatus est Appianus otiam locutioncs advorbialos

ως DC ο ν τ ι αυ. 7παρεκχυθν. )' Optime convenit qu0d M. elirmania, de Herod. 0d Rom. auctoritate Halis 882 probasse videtur similis recensi0nis atque R. est exemplar iam ante Chr. n. extitiSSe. Recte mea quidem sententia Mendeiss0hn suspicatus est paullo post illa verba quaedam intercidisse. Narrat enim Appianus illo loco Pun. 94 de initio tertii belli unies. Consules p0stulaverant, ut Carthaginienses patriam urbem desererent. Illi furore et desperatione incitati constituunt oriou rce A/suuior I D P Iόλιν ἐκ λιπων 279, 22). Arma et tormenta incredibili omnium Studi parantur. Consules urbem oppugnare cunctantur: διε Mελλον ra citra δύ-

27쪽

quaedam interciderunt. Sane liter ciderunt. Nana praeterquam quod conclusio Illim narratiunculae valde ieiuna et pi' aeterea coniectura demum essecta est cum tradita verba laeunam prodant, tum ullo modo credit,ile est Cartha inienses in summo fili ore et odio ignaviam illius inultam relicturos fuisse Historia docet populum offensum et exacerbatum ubique eundem esse Athenien ges autem qu0dqu0ndam de tali proditore fecerunt, Herodotus narrat IX5 μῆν δε υDDDIMυν

Atheniensiitin amor patriae, talis fuit Carthaginiensium Lacuna igitur post

' ἐλιι δε Arr quoque saepius scripsit, . Gi d. p. 56. εὐα δε P est y semel Diod senaei v. rebs V l881 p. 37 adn. in Lucia n. v. 0bet Var lect 402 ' Etiam ante Ste inium esset ingi teste G οὐ proscriptum est a PauWio et eiskio Atii anconstantius G v tum iri inuerunt tum mutaveritiit Codices

28쪽

- ran, firma uiit, aineri inter se quodammodo stabiliuiit, ut locutionum multae sunt iusmodi, ut Appianum certum quo1idam Horodotoum locum respexisse appareat. atque vid0amus

30쪽

tatibus. -

SEARCH

MENU NAVIGATION