장음표시 사용
11쪽
mum liber iste sacrarum Institutionum, quem exponentes N OS IAillo considerare poterimus quatuor causas, quas omnes Scrib. declatant. ut est essiciens, estque illa, quae facit actum medi nte materia, adnuertendoquod in hos libro causa effciena triplex posset assignari , scin licet propinquam fuerunt illi tres ςompilatiores, stilicet Trebonianus, Theophilus, & Dorotheus, quibus mandauit Iust.hoc opus fieri ; ali'
remota, & posset exemplificari in ipsemet Imperatae Iust. ut dicemus in prooemio in S. igitur, & ideo dicuntur Institutiones Iust. quia actus stmper denominatur a causa approbante .more. ibi DD.fide iuris omn.iud. Secundaust causa materialis, estque ex qua aliquid filicin insit ei, & non laeundum accidens,vel est ex qua aliquid coponitur, ut in S. cum ex aliena materia insta de rer. diuis huius tamen libri causal materialis, sunt persons,res,& actiones,de quibus meo agitur,ut supr1 retulimus. Tertia est causa sormalis, & forma est quae consistit in or dine,& dat esse actui, ita ut actus denominetur ab illa,LIuli nut .sed si rem,scad exhib. huius tamen libri formani dicunt n nulli esse indisnem , & dispositionem titulorum. congruentius: poslat dici esset iam, cum ab ipsa unumquodque denominari iustum sit,& omnia in iure contenta sumant formam ,& esse. Quarta est causa finalis, & est illa,gratia cuius dirigitur, & fit actus ; dicitur enim quod omnis agens agit propter finem; unde est, quod lex non facit actus frustratorios,l. haec,*. huiusmodi fui legator. seu fideicommissi quod in me potest exemplificari ; nam ut hoc opus in lucem edere possim, ad hunc finem ad Urbem me contuli, quod Deo favente iam adimpleui. Causa ergo in hoc opere Instit. duplex potest assignari, quarum una erit,propter bonum publica, ut scilicet respublica Deliciter, & quiete uiuat, ne delicta remaneant impunita,l. ita vulneratus, ε.adleg. Aquil. altera est causa, scilicet compilatas fuisse has Institutiones ad maiorem iuue' num instructione,& dicu tur per hoc Institutiones,quasi Instructione .
V M dividantur hae Institutiones Naecipue in tres partes, scilicet in prooemium, narrationem, & conclusionem, Imper. in exordio prooemij ponit inscriptionem quandam,& illam incipit ab inuocatione diuini NominiS; --
de quaerit g L quare inceperit a tali inuocatione, di eadem triplicem
12쪽
IN PRIMUM LIB. INSTIT CIVIL. s
assignat rationem; & primo, ut omnibus pateat ipsum Imperatorem fuisse Christianum,per quod de iure Imperator extitit; dum enim quis
Imperator coronaturi tenetur prae caeteris fateri se communicatorem
esse sanctae Romanae Ecclesiae, lem. I .de iur. iur. & alias sollemnitates coronationis Imperatoris declarant Scrib. inter quos Pori. Secundavst ratio, scilicet coepisse a tali inuocatione, ut denotet, quod ubi non est fundamentum Christus, nihil boni superaedificatur, can.cum Pau .us, i. quaest. I. Tertia est ratio, ut scilicet ostenderet se velle facere scripturam publicam, lex enim publica est scriptura, & posset dici proribatio probata per ea, quae dicunt Scrib. in l. t. E si certa petat. nam iascriptura publica, inter alia, quae sunt necessaria, en in catio ista, ut dixit Bart. in t .si quis ex argentariis, initium,in repetitione illius Sta de edend. unde quaerunt Scrib. in Rubr. ff. de nou. opero nunt. virum omissio huius juvocationis vitiet instrumentum communiter con cluditur, qu0d de iure non vitiat, ex eo, quia est omissioleuis sollemnitatis ; secus autem de consuetudine. Ne in I gum ivahamur in exsplicatione huius inscriptionis, sciant iuniores, quod Iussi in ea hoc fa cit, primo exprimit suum praenomen, dum ait Imperator Caesar quid autem sit prae meo, patet etiam lippis, merito non declaramus. EMIprimit etiam nomen,ibi cIV S T IN I ANVS & nomina imponuntur ad beneplacitum, d ad aliquidUsgessitandum, ut dicit Alistot. iniphro periermςn.cap. des omine , quae nomina, si propria sunt, mutari possunt, si vero appellativa quaquain, l. q. de legat. I. ponit etiam cognomen, dc est agnationis nomen, dum inquit flauius ponit tandem agnomina. & agnomen est illud, quod ab aliquo euenni imponietur. Iustin. ergo quia tot vicit populos, ideo tot sibi assumpsit agnomiana. Tandem exprimit, cui dirigatur hoc opus Instit. dum ait cupidae&c. & an, & quando a nomine proprio valeat argumentum, tradunt Rd.imgyb,s .m ua in L a S .appellata,Esiceinpetat. .
Espondet hic Imper. tacitae obiectioni. nam poterat con E-u Caesarem. obhci non debuisse legibus vacare, eNC se quia est miles , l. r. ff. de misit. instam. & anilitesiarmis,
13쪽
fact5gnor. merito ait Imperialem Maiestatem non solum armis,vertim etiam legibus egere. Dum intextu dicitur,Maiestatem Imperatoriam, colligunt Dd.titutu Maiestatis congruere Imperatori, congruit etiam& Regi,ut in l. I .C.de legib.& tanto magis Pontifici Summo,cap. litae, extr.de maiorit. &obed. Ex quo dicimus, quod laedens praedictos, crimen laesae Maiestatis committere dicitur, de quo crimine loco suo dicemus in S. I. inst. de pubi. iud. Dum in textu dicitur Armis &c. declarant nonnulli, quidnam veniat armorum appellatione, tam in stricta,quam in larga, atque largissima significatione, sed cum ad text. non conferat, aptius dicemus nos in S. ex maleficijs infr.de act. & in s. item lex Iulia de vi,inis. de pubi. iud. Quod Imperator egeat armis, Sclegibus, demonstratur in textu triplici medio; & primo, ut utrumque tempus, bellorum scilicet, & pacis, recte possit gubernari: secundo, ut per arma ex ictat victor contra hostes.appellamus hostes illos,qui sunt contra Imperium Romanum,hodie contra Ecclesiam Romanam,ut dieit Bart. in l.hostes, ff.de capti& l.hostes, isde verb. signifie. Et per I sitimos tramites,id est, mediantibus poenis a lege statutis, expellat ca- Iumniantium iniquitates,id est,puniat malifactores. aduertendo quod licet calumniator hic accipiatur pro quolibet mali factore, & delinquente,tamen proprie loquendo calumniator ille dicitur,qui falsa crimina evidenter intendit:& quis dicatur tergiversator, qui lue praeuaricator,declarat textan l.iasad SenatusconLTertuli postrema ratio est, ut armorum vi fiat triumphator, & legum auctoritate religiosus, unde colligimus toea facerehQmines religiosos, ut Vlpianus testatur in l. i.
CVm egeat Imper. & armis,& legibus, merito ostendit hie Caesar,
quo modo circa utrumque se gesserit.& dum tex.loquitur de prouidentia,aduertit glosquod se refert ad arma, dum vero de vigilijs,se refert ad iura, nam scriptum inuenit in I .pupillus circa finem,aequae instaud. cred. quod vigilantibus, & non dormientibus iura subueniunt. sed melius utrumq; ad virum; reserendum esse credimus, quod cum Patrat,non indiget probatione. Dum Iustin.ostendit quo Mo eirca arma se habuerit, quens de victorijs,aie Africa,&innuinctas prouimcias
14쪽
eias protestari. Quod verbum protestantur pro notorium sacere exponitur, inde nonnulli, inter quos Faber,examinant materiam notorij, declarantes quid sit , quot uplex, & quomodo a manifesto differat, &num probatione egeat,sed cum ad textus explicationem non faciat,silentio omittimus,nos remittendo ad Scribentes in l.quoties, S.qui pro rei qualitate, E qui sati M. cogant. & ad Canon istas in cap. vestra, de cohab. eseri c. & mulier. extra. Dum text. verba facit de Prouincia, aduertant iuniores, quod Prouincia est, quae habet decem, vel undecim ciuitates,& Archiepiscopum; Ciuitas vero quae habet Episcopum, Terra quae non habet Episcopum. oppidum tandem est opibus munitum,& vulgo appellatur Casale. Regnum autem omnia continet,ut est Reguum Neap. & Siciliae. nec obstat contra Siciliam text. in l. notio nem, T de verbor. signific. ubi dicitur Siciliam esse Prouinciam, nam ille text. in essectu non concludit Siciliam .ine Prouinciam, nam ut Historiae di cunt, Hispaniam Romani etiam Prouinciam appellarunt,& tamen multa Regna in se continere Hispaniam clarum est; sed intentio illius legis est,declarare,num inter Italiam connumeretur Sicilia. neq; obstat,quod in Sicilia non adsint Prouincialiut in alijs Regnis, nam bene adlunt nonnullae partes,quq maiores sunt Prouincijs,ut est Valma z. Zarae,Nothi,&aliae.merito firma remaneat coclusio, Siciliam Regnum esse. Dum Iust. ait & cum constitutiones antea confusas ex eo habemus ordinem, quo Imper. totum ius ciuile compilauit; primo enim compilauit Constitutiones,id est, leges Imperiales,quae erant confuse
id est,dispersae in tribus Codicibus, Gregoriano,scilicet Theodosiano,& Ermogeniano, ut glos. hic aduertit, ex quibus fecit unum Codicem, post cuius compilationem coepit compilare vetus ius, dum ait tunc nostram extendimus curam id est, leges digestorum, redigens librorum confusionem,& multitudinem in quinquaginta libros comprehensos sub tribus voluminibus, & quindecim millia sere legum,computatis etiam paragraphis, prout glos. hic aduertit. Post digestorum compilatione mi, ut est in sequentia g. iussit Caesar Triboniano, Theophilo,& Dorotheo, ut has colligant Institutiones, post quarum collectione, quia ille primus Cod ex amissus fuit, ideo copi latus est hodiernus Codex, ex quo apparet, quod liber Codicis fuit compilatus post Institutiones: de veritate tamen articuli per Scrib. in g. rursus, in se.de M. Postremo fuerunt compilatae nouellae, id est,. ius authenticorum. ex quo
15쪽
Qx quo ordine elicimus,quod ius authenticorum derogat omnibus tu.ribus tanquam ultimum, est enim regula , quod ultima derogant prioribus, i. pacta nouissima,C.de pact.
in s. Cumsue hoc. SEquitur adhuc Caesar ordinem iuris compilationis,& ait,quod post
compilationem digestorum,conuocatis Triboniano,Theophilo,&Dorotheo, imposilit illis, ut auctoritate Iustiniani componerent has Institutiones. Et dum in textu dicitur Magistro,& Exquaestori collia gunt Scrib. posse quem eodem tempore exercere duo officia, dummodo sint compatibilia, & tunc salarium utriusq; ossicij peti posset, ut tradit Alexan. m l. I.de legat. I .quis nam dicatur Quaestor,& quot modis, explicat hic glos. Dum in textu dicitur nec non Dd. colligunt duas negationes in iure affirmare; est enim regula, negationes in numero pari affirmare; in numero vero dispari semper negare, l.duobus, & ibi Alciat. de verbor. signific. Additur in textu viris illustribus & inde glos.colligit quinque gradus dignitatum, quae materia recessit ab auIas & in Regno Neap.extat Regia Pragm.edita ab excellentissimo Comite de Olivares, perquam prohibitum est scribere cum titulo. merit, illam silemus, nos remittendo ad Dec. in l. I. ff.de ossic. eius: Et dum in textu habetur di quod priori colligitur Institutiones necessario intelligendas esse in primo anno; textus enim hic illas appellat prima legum cunabula, id est principia, & ideo scholaris in primo anno appellatur Iustinianista, ab Institutionibus Iustiniani: in secundo appellatur edictalis ab edictis Praetorum : in tertio dicitur Papinianista, a responsis Papiniani: in quarto appellatur hircus a subtilitate: in quinto vero appellatur professus; S sic per quinquennium debent scholares studere in iure, 9.discipul.in prooemio ff. quod hodie in Regno Neap.est innovatum per Regiam Pragmaticam.
Post compilatas, Institutiones iussit Imperator, ut per eosdem tres viros illustres praedictae Institutiones distribuantur in quatuor libros. Dum in textu dicitur libros digestorum colligere possumuS,
16쪽
IN pRIMUM LIB. INSTIT. CIVIL. 9
non semper librorum appellatione veniunt volumina ; in dubio tamen librorum appellatione venirent, & ideo si testator legaret tot libros egatum intelligeretur de voluminibus, ut in l. librorum.ffde legat.3. Appellat text. libros Digestorum,seu Pandinarum,ex quo conligimus,tantum esse dicere digesta,quantum pandectas,& unde dicantur digesta, de cur alio nomine appellantur pandectae,post gloss. hie late declarat Aldobrand. in suis ama .Consueuerunt scribi cum dupli. ci ff. ad denotandos duo Federicos, qui in Italiam haec ει transtule-rsit. Patagraphus etiam unde dicativgdcelarat Iasinai.sed iste,inst. deact.Dum in textu dicitur desuetudine inumbratum)sciendu eris,quod desuetudo est quidam non usus, ad differentiam consuetudinis,aduertendo,quod per desuetrudinem no tollitur lax, sed per consuetudinem, di sic per contrarium usum. Colligamus tandem ex fine huius. g. dum in eo dicitur legimus,& recognouimus, &c. has institutiones esse authenticas , &.habere fandem auctoritatem,quam habent omnes aliae leges. In fin.f.prooemii exhortatur Cssariuuenes ad studia,eis prςmia pollicendo; aduertendo quod dum textus ait toto legitimo opere perfecto posset eolligi, Reipub.administrationem hominibus, idiotis non esse aedendam. qua re per Scribentes in L penultima Cale iudic.
Itulus iste, sue Rubrica inam nivi constituimus differen tiam inter titulum de rubrica) non potest cotinuari, ratio est prompta, quia continuatio deducitur ex praecedentibus : cdtinuare enim nil aliud est, nisi in confinio ponere, per ea quae tradunt Scribentes, inter caeteros Ias. in Rubx. delegat. Whno:merito,cum non sit praecedens,lit..iste non dicitur h3bere confinem titulum, & per hoc continuatione non eget. hinc dicitur in principiis librorum non esse faciendam continuationem, prout traditur in rubr.s certum petat.Si qiinimus quid sit cotinuatio,dicant noviiij, quod si congrua materiarum subordinatio. Pro ingressu materiae sunt tres termini praenotandi, prout est iustitia,ilis,di iuris prudentia. Iustitia, tamquam una de quatuor virtutibus cardinalibus, consideratur a Scribentibus ut mater,& tamquam mater praecipit qu suu est cuique tribui. Ius tamquam Iustitiae meeutiuum intendit eNecnti.
17쪽
ni mandare quod ipsa iustitia praecipit;iuris prudentia,quae iniis sti etia est,docet qualiter illud fiat; parum enim prodesset, egis inςiui φiura si iurisconsulti non essent,qui illa interpretarentur l.seqvndg-st.Morigine iuris . ex qua declaratione iam apparet illam
inlli iustitiam, & ius, quae est inter matrem, & filiam : Miud rigemis,non dari perhoc praecedentiam inter histitiam, de ius, mox surse quo MLad inuema iustitia,suitiauentum & ius, nec inco puri a juvando inter causam, Sc caulatum non dari pregedentia, ovi linc δε dobr. in suis annota aduertit. Quaesit haec Iustitia post 1. C. in I. eri hia E de iusside tuti demonstrat sic Iustinianus in principioaluus, umetit; iustitia est constans , dcc. Massii ergoomnium verborum inebligentia, inuestigare ortet in
per inae diffinitionis, ita ut
aerii cum sito diffinito. Terti non competere alteri quaruoi distinitae . Et quia in hac dissitatione adest genus,scilicet,ilbid ve hum s voluntas quod praedicatur de Iustitia ,& iniustitiae,& scst hic loco generis, per ea quae tradidit Porfir. in cap. de g nere . Adsunt etiam differentiaris Prima colligitur ex textu dum in eo dicitur constans, & perpetua quae verba ponuntur at aerenti min. Dum posteaedicitur Iussirum unicuique tribuens s icitur aua differentia ,disic talia verba ponuntur ad differentam, aliarum v,γ cardinalium . excluditur enim Prudentia, quae nox πι- sed bene se habet eirca futura , excluditur etiam Temperantia , ρομ ci oruera bene se geriet merito in hac dissinitione primum re--ouisitum inesse concludendum est. Et cum clare pateat vaIere sequo-- hanc; omnis voluntas constans, & perpetua, quae triuuitius brum leuioue.est Iustitia,& sic posita dimitione statim ponitur ipsum disefinitum.& posita re discita statim ponitur i dimitio erito in I.
ι competere alteri, quam rei dimitae; igitur optimam esse,& impug ri non Dosse concludendum est. Glossi tamen hic in verboo mentatur contra hanc dissinitionem sic t Iustitia exercetu abne d quem non Potest adaptarili constans,&perpetuar cum laetios
18쪽
la die cadat Iustus ergo,&c. ad quod varijs modis respondet glossi& in
omnibus luis responsionibus reprehenditur, ut hic scribentes aduertunt. Magis communiter tamen consueuit responderis Iustitiam duobus modis considerari posse in abstracto, scilicet & in concreto;aduerti do qnod considerare iustitiam in abstracto,nil aliud est,nisi considerare iussitiam quatenus de se virtus sit ; sed in concreto iustitiam considerare,est, quatenus in exercitio cadem iustitia reperitur. Quo stantet eluditor, quod si consideratur tamquam una ex quatuor virtutibusCa rdinalibus,tunc est con stans,& perpetua,& ita diffinitur hic. Si consideratur quatenus a Iudice administratur,potest variari, non tamen ex
parte bonitatis iustitiae, sed ex Mictu ministri, & ita dicit Alber. in l. Iustitia Teod.& illum sequitur Port.dans quoddam materiale exem-1quini quae responsio, eis communis sit, tamen videtur quodammodo inepta; nam iustitia diffinitur quatenus tribuit ius suum unicuique, quo casu in concreto dicetur considerari. Ad quod potest responderi, scilicet,dissiniri iustitiam quatenus tribuat, 6 ama, sed aptitudine .vel de mentc Bart. in d. . iustitia,qucm sequitur hic Aldob.dicamus,quod illa verba constans, & perpetua sunt intestigenda de illa constantia,ec perpetuitate, quae melius in homine adaptari possent. Circa ius erit sciendum,considerari hoc ius praecipue duobus modis, quatenus, stilicet disponit, & tunc appellatur ius disponens, quod nihil aliud est, nisi ipsa lex; secundo consideratur tamquam dispositum & est quaedam letis operatio, hinc dicimus,omnes legis operationes esse iuris l. penulti di fin. ubi late Bologia et t. ff. de iust.& iur. agimus nos de iure disponente,& hoc ita describitur, quod sit ars boni, de aequi, cuius merito quis nos Sacerdotes appellet,ut dicit VIp. in l. i. E eod. Circa Iuris prudentiam ostendit hic Caesar, & primo quid sit; secundo quo ordine tradenda sit. Ad prim nin ait, quod sit diuinarum,& humanarum, &c. ex
qua declaratione colligitur, in corpore iuris comprehendi tractatum erum diuinarum, prout patet ex tit. de Sum m. Trinit. & fid. cath. de sacros Eccles. & similibus. Ad secundum respondet idem text. mg. his igitur,tradendam, scilicet, esse sic,ut primo faciliora Meinde difficili ra tradantur. Et dum text. ait his igitur generaliter, de ed colligunt scrib. quod ea quae per dis initionem cognoscuntur,dicuntur generala ter cognosci, ex eo, quia supra Imperator iustitiam, & iuris prudemtiam declarauerat per diffinitionem utriusque , intelligendo prQpQ
19쪽
sitionem hanc,non quo ad rem dissinitam, sed quo ad materiam rei dis- sinitae; res enim dissinita dicitur in specie, siue indiuiduo declarari, pr vi optime aduertit hic Aldobr.Et cum declaret hic Imper. quo ordine sit hcc Iuris prud.tradenda, potius ad Lectores,quam au scholares spe .ctabit S. materia. merito illa omittimus. Et quia in textu fit mentio dedissidentia, Scribentes declarant, an,& quando in iure permittatur p*nitentia, distinguentes inter contractus,vltimas voluntates, & iudicia; nos congi uentius dicemus, in S. I. in D. quib. mod. testam . infirm. &in materia contractuum in tit. inst. de oblisat.
DE clarata Iustitia, incipit hic Princeps declarare ius, ut textu
sit consormis rubro traduertendo quod dum text. ait praecepta iuris non tamen sequitur per hoc,omne ius praecipere, quia legis vir tus varia est , aliqRλndo e nim praecipit, aliquando vetat, aliquando pςrmittit, stiqvand p consulit, & aliquando punit, ut in l. legis virtus,
α ibi glps s.ff. de legib.tamen quicquid agit lex, praeceptum dici potest, in omnς praeceptum legis unum ex istis tribus respicit, vel scilicet, horrida tom vitae, vel secundo alterius laesionem, vel tertio quod suum est cuiq; tribui. Circa primum praeceptum aduertendum est, quod licet in omni actu desideretur honestas, ita ut honestas praeponenssa sit utili, ut potant DD. Per illum texi, in g. cum autem, in se. de adopt. tamen in matrimonijs contrahendis praecipue attenditur,ut in L semper. EdeTit. nupt. unde Areta hic extra materiam quaerit, quando mulier dicavxvrvivere honeste;& quando caste; & ait,quod etiam respectu mariti, di filiorum diceretur vivere honeste, transeundo ad secunda votauram qui vivit secundum cosuetudinem regionis, honeste vivere dicitur; 4mni diceretur vivere aste, si post obitum primi mariti ad secundas cor apola siet n uptias. & inde sit, quod si mulieri relictum fuerit quid am rito, siue si s primi mariti, ut, donec caste vixerit, habeat rclictum , nube nido secundo, priuetur rei icto. Circa secundum praecept unxerit sciendum, fundari tale praeceptum in praecepto Naturae, siue Diuino, quo statuitur, ut quod tibi non vis, alteri ne feceris; est igitur regula, Memini licere alterum laedere; quae reguIa de iure ciui I. trifariam limi
20쪽
IN PRIMUM LIB. INSTIT. CIVIL. xa
enim clarum,quod ordinata charitas incipit a propria persona.l.pr sesC.de servi & aqv. Secundo ratione personae coniunctae. Tertio ratione tuitionis rerum. Si in his casibus licitum erit unicuique impune alto, rum laedere , dummodo desensio praedictorum fiat cum moderamine inculpatae tutelae, quod moderamen consistit in tribus, scilicet in modo, in tempore, & causa, ut est not. glos & ibi Bart. in l.prima.C.vnd. vi, & late caeteri Scrib. in t .vt vim ff. eod. Modus tunc versari dicitur, quando armorum aequalitas interuenerit; & ideo sine armorum aequalitate, esto quod defensio fieret pro desensione, tamen puniretur adhuc iste talis in poena ordinaria, sed de excessu; ut communiter co cluditur in d.l. ut vim. Tempus tunc dicitur considerari in defensione,
quando si aganti eadem pugna fieret, sed si post receptam iniuriam fi
ret, non diceretur cum moderamine facta defensio. Causa tandem diceretur tunc interuenire, quando fieret ad meram defensam, non ain
tem ad vindictam:& num fiat ad defensam,vel ad vindictam, relinquitur arbitrio iudicis considerandum,qui considerabit qualitatem personarum,& qualitatem factorum,ut post gloss.testantur Scrib. in I prima C. und. vi. Aduertendo quod licet textus prohibeat alterius laesionem, non tamen a contrario sensu permittit propriam offensionem, & ideos quis metu futurae poenae se ipsum laederet, iste talis esset plectendus forsan poena vitae. Lprima isde his qui sib. mori. consciu. I. omne deliinctum. g. qui k.ff. de rem ille. Circa tertium praeceptum concludendum est, ut diximus in dissinitione Iustitiae.
Ing. huius Stud, i , ΗVius. g. sensus est, quod Ius generice consideratum amplectitur
sub se duas species scilicet, ius publicum,& ius priuatum, aduerinτendo, quod Imp. hic non agit de utraque specie, sed tantum de iure priuato,ratione,de qua hic per glossiostendit tamen quid si Ius publicum, & ait, esse quod ad statum rei Romanae spem idest,quod publicam respicit utilitatem principaliter, & consistit in Ecclesijs, Sacerdon . tibus, Magistratibus, Ciuitatibus, Fisco, &c. quot autem modiS dica- tur in iure publica utiIitas, declarant late Scrib. in l. prima. ff. solut-m trim dum ait ibi legislator, publice interesse dotes mulieribu S conser I , uari. Privatum Ius dicitur quod principaliter singulorum res Pic, Π,