Hesiodi Ascraei quaecumque exstant graece et latine ex recensione Joannis Clerici, cum ejusdem animadversionibus. Accessere notae Josephi Scaligeri, Danielis Heinsii, Francisci Guieti, & Stephani Clerici Nec non in altero volumine Joan. Georgii Graev

발행: 1701년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

LECTIONES

HESIODE

Ρtimi duo vexati versus in ἔρρος illustrati. ωνέ mn υμνήσω. Δεύri M. Antiqua Hesiodi lectio his vindicata. Plato emendatus. Augere. Καρφειν. Δίκη. Iupiter Iustitiae Praeses. Callimachus illustratus. Hesiodus

siodi lectio defensa. Elegans praesentium usus apud Graecos. Interpretes Latini saepe notati.

Δεῖτι λὶ ὐνimri σφέ πω J Non veteres solum Interprmies, Proclus, Moschopulus, TZetetes , sed M Hesychius κλώουλim exponunt υμνοῦσα , Scholia inedita libri Uomani α.ι- enim κλειουσα , ei διὰ is M sequenti versu : δεῖν tinis. Eustathius quoque as O abis. a. Hesiodum Μusas ex Pieria a cessi re scribit. Κλμων pro nemo Veterum dixit. Inde liquet hos versus sic recte exponi: Musa ex Pιeria earminibus gloriam eontaeiliare filia Adese, quo, dicite patri volao mnum. Cum Mosch pulo ad κλώουσαι intelligendum existimamus ουε δε αληn. Nam ut ille ait: Ela Μου-ν-εcer . A Musis venit gloria. --ευμ νειουσα , est νεώνgo. ut inferihs v. 3 . A'Μοι τη πηκα κρο-ζ- ἐφο- ρειε pro ne AH, & V. 4 . κμα-re. εκουe βίον , pro ἔκρυψ-. Apud Hom. βῆ ἰον pro εύη, φεύγων pro εφυγ , M socenta talia. Solere vero Poetas Numina , quorum opem implorant ex locis , quariis erant facrata, vocare , Musas ex Parnaso, Pieria, Helicone, Pindo ; Apollinem ex Delo, Lycia, Xantho, quis tam hospes est in ita Tom. G. A lorum

Diuiti oti by Cooste

3쪽

Iorum Iectione qui ignoret Et sie hune locum intellectum olim suisse locuples restis est Aristides hymno in Joψem : Elis δὴ Μοῦσα

ειπ Δ ελικῶνι τύ Βοιωτω χορευοτ. Agite ergo Mus , Iovis filia , nec enιm vos umquam alias quam nunc in came praestiterit) με in olympo eum dura Apollinε divinAm canitis canticum, vestrum simul edi tiniver- forum D rem relabrantes , sive Pierium vos delectat domicilium , με in Boeotio Helicone choreas ducitis. In versu secundo δὴ legitur in utroque V S. Uoisano, ut 8e meo, nec non in editionibus priscis, Veneinta Uichoris Trincavelli, Florentina Juniae, alisque, di id omnes agnoscunt Interpretes veteres, ut mirer H. Stephanum solius gustathii

auctoritate compulsum reposuisse A', quod deinceps plerasque edutiones occupavit. Habet ista particula obsecrandi vim in hisee formulis, διῖρο δή, φέρε δὴ, ιλ δὴ, age, sis, quaeso. Hom. Has δὴ ε Ιου Διaiah . Socrates in Phaedro apud Platonem : a 4m δή δ MῆσM. quo expressit hoc nostri Poetae : Auri A s Μῆσμ. Sed totus locus Platonis addendus est , ut ex illo menda eluatur. Socrates ibi ait: ἀτμri δῆ , ιδ a ri si ιπὼ Ans λιγια , MN ais, esto μουμον τὴ uγ- ταώω τουτ' ἐ--μι- , ξυλλοιοῦτο ὲ μυθου , εν ma ἀναλίθ ἡ βελτίω Φ, pn λεγειν. Quid hic τι λιγνω, scribendum puto τε λιγνων, levertendum : arae igitur , ἰ Mus , dulces sive propter cantus genus. με propter Musca genus suave, hoc nomen consecuta sis , mihi adsitis in He 'rmone quem me his amicus optimus jubet habere. v. 3. σν ri ala βροτοι J Hos duos versus aliter distinximus. &eri posuimus quam vulgo fit, uti apparet ex nostra editione. Vide inferius rationes in notis ad v. Io. Saoννίαι. G. mas est, ut apud D mosthenem au τλ λοῦς, Deorum beneficio is munare. Sic R Johann. VI, s r. υ, ωσ αμειλι με ἡ Παάρ, εὐ Γώ-παφν. Sic ego vι--. enseιo patris. v. 's. Psa --, νέα δἐ βω-ν--Uterque Codex Ns utroque loco legit μα. quam veram lectionem esse Tletetes ostendit: T. ἐεια σιμίθῶς ἰει ν ρῶ πικρῆ - ἀὼia. 6 s ἀλφα ει μι- κρών. Nec aliter apud Homerum tu omnibus legitur codicibus Iliad. DP 4 pana as υπ' ὐκ Τρώων ορ ἀγho. Quae loca male Guillelmus Canterua, decus nostrae Trajecti, sollicitavit. Hesiodus iEιαν --s. 3ψam δι νεω η ου ἡ ἀπινέ Ubi rursus malε mutat in asa Ham. II. π.

Idem Iliad. N.

v. 6. Ad - αιξέ obscurum arie . hoc est, evehit, Ornat, Callim.

4쪽

δξειν. Mue virtute divitia non distini homines ornare. Homero est ἐφια- . In qua notione quum ti Latinis augere ponatur, retinuihoe verbum in versione. Sueton. Claud. In semet augendo parcus atque civilis nomine Imperatoris ab inuit, nimios honores recusavit. C. Nepos Phoeione : Namque auctus strnat que a Demostbene eum quem te nebat gradum a ceuderat. v. 7. Α'ταίου κνεφ J Versiones vulgatae r seuperbum eoaetrabit. Alii: desierat. Inepte. Recte Proclus ostenderat κώρψε. hic esse μαλῆ -- νς ταπr.M. Vertimus cum Horatio, attenuat, qui hunc lacum expressit, ut pridem Muretus observavit tralat ima summis Mutare, fi insignem atιe-at Deuε. inferius v. ΠΠ.n ρη e. αμ armi zm τ έελι , Ἀσα as φη. Tempore messis quando sol corpus attenuat, hoc est, corporis vires exhauri , alterit.

omnes Interpretes hunc locum declarant, qui haec fetulerunt ad JO-vem. Δικη est e. Aκη, sive σαο δίκη, ut Moschopulus. os 1 a-ειν Θέ- est praeesse judiciis, di ea fic gubernare ut leges exerceantur. 8t justae ferantur sententiae. ἰ -- est regere, gubernare. Hesych. . Mise r. εω r, AM 3P, AM . Iupiter enim Justitiae Praeses de vindex habebatur. Plutarchus: Ἀροι λίμνα ἀ-Ihtior σε. Σεὲι - εκ ἀπ Δικίώ --aδραν , - - πε Δam sta Cam ,-νί

Cinstituisti qui urbes custodiant i tiἱque ipsa prasides in arribus , In spector tam eorum qui lembu populum sub iniquis, quam eorum qui ali-ιer gubernans. sie hic locus vertendus. Jovi enim arces faciae sunt, teste Aristide hymno in Iovem , qui M ibi docet Iovem esse praesidem Justitiae. Vide M Euripidis Troad. In Theogonia eodem sensu dixit Θέ uiam O AMM vers. 8r, de rege:

omnes ipsum respiciuna reddentem ius νε tis judieiis v. 386. Ingeniose quidem vir summus pro Πier,i legit me . Sed quomodo in αῖων ri commode possit tribui Persae non video : quin tota oratio videtur huic emendationi di sententiae F -- ad Uersari. Haec enim Poetas mens est, audi intuens 8e auscultans, uti jus valeat regente te , uti que ego Persae vera praecipiam. Aliquid petit in publicum, aliquid sibi. Sic olim sentiebam de hos loco. sed accuratius eum nunc illum

5쪽

expenderem, vidi eundum esse in sententiam magni viri innielis He insit, qui contra veteres Interpretes vidit non haec referenda esse ad Jovem, perperamque vulgo hos versus legi & distingui. Sententiam autem esse, Uide dc attende Persa, di sine amuitione iudica: ego vero , o Persa , tibi vera praecipiam. Itaque sic cum Heinsio inte pungo. κλυ.A IO άίων M si γνε Θεμυ-- Tom, ἐγώ δέ κε Πιρση ἐώosis μὲι η-ιμίαν. In meo saIle M S. legitur Π- , non Περσιε. Ceterum non Pausanias tantum, quod Scaliger observavit, sed etiam Aristarchus hos priores decem versus obelis suis jugulavit, & Praxi-phanes discipulus Theophrasti. notante TZerae, in pervetusto libro ilios se non reperisse testatus est. Praxiphanes autem iste videtur esse ille, qui a Diogene Laertio in vita Platonis, narratur Platonis & Ι eratis sermonem de Poetis prodidisse memoriae. Hujus Praxiphaianis etiam alibi meminit Diogenes. Cujus aetatis fuerit non observarunt docti Interpretes, quod ex hoc TZetzis annotatione discimus. v. I I. πί- ρι κεν ἐπιμνέμω νοέ μJ Uterque MS. Uossianus di editio Basileensis Isimgrini: ἐπιμνήσω. Quod quia non probet prae duro

illo diplafiasmo t

v. t 3. Διὰ δί' εὐδικα γρυν anorisJ Mirum quid Interpretibus Latinis in mentem venerit, qui haec ita vertunt: in diυerse autem animum distrahunt. ouo nihil a Poetae sensu di Graecis verbis potest fingi alienius. γρειν ε- Homero est α θυυν εxειν, disse tire, discrepare. ll. v, v. 3 : Bα, η' ιδ οτουλιρόνδε δεα ,sων vori. Ibant in pratium Dii discrepauem avimum habentas hoe est . a se invicem dissentientes . aliis stantibus pro Troja , aliis in Trojam. Ubi vulgo vertiones inepte divisum animum habentes , pro quo alii dicunt ανδινο-Quid vero miri Poetam Ie/mν tribuere animum, quum inter Deas referantur di hie di in Theogonia

x ,α- βουλναν ἔ- Λύσι βαρε-J Haec cum ΤΣetze non se accipienda sunt, quati Deus sit malorum auctor. Sed haec est He stodi mens, omnia quae geruntur Dei numine geri: illum hominibus aut propter vitia , quibus sunt obnoxii, aliasque causas nobis saepὰ

parum exploratas, corrumpere conlilia, sanam eripere mentem, M

6쪽

auando ira deorum aliquem iadit . Buic prima eripit prudentiam, se sanam mensem .i ct in deterius mutat consilia , ut non videat q19 peccat. P. Syrus Mimus: Fortuna quem vult perdere stultum facit. v. i7. N.ξ ἐeaciuηJ Nox habetur mater omnium rerum tristium e malarum, sicut in sacris littaris tenebrae. Opera tenebrarum apud Apostolum, projici in exteriores tenebras, apud Matthaeum. Sic eonistra Deus dicitur apud Prophetam indutus luce, habitare in luca inae

cessa, se felicitas sempiterna saepe lux appellatur. v. 19. Γα- e. μζηMνJ Haec verba non referenda esse ad Jovem, cum antiquis Hefiodi interpretibus, praeclare monuit Daniel 14e insius ἀπιὼν, cui Hesiodus di omne litterarum genus plurimum debet. Nihil certius haec ad Eeων pertinere bonam, quam Philolophi dicunt, quae dicitur in terra habitare inter homines. Inde Empedocles Agrigentinus Physicus antiquissimus , qui principia omnium rerum

Suatuor omnium rerum principιa primu4 audi, 'upiter eandidus, Iuno alma, o Pluto, Ac Nesis qua lac mis tingit humanas scatebras, Et contentio perniciosa qua absque iis par est ubique , Et amicitia cum his qua aque longa ac lata e s. De quibus Sextus Empiricus adversus Mathematicos : Ea παρολι- τας π ον-ν Θως τἰαμυς ρυ - σ bH G ς, τί , , α es, arpe. δυο A -ς δρομην φιλίαο νεικ . Sextradit rerum principia. auatuor quidem materialia, terram, aquam,

aerem, ignem. Duo autem operantia. amicιtiam ct di sordiam. Uidere Diogen. Laert. in vita Empedoclis. Latini Interpretes Hesiodi - ον αἰ-ένω cum ἀνδρο, conjungunt, quasi Hesiodus dixerit contentionem bonam longe meliorem esse hominibus : quos redarguit copula & συυimias, quae ita constituenda ειῆκε δέ μιν --ον αμένω, scilicet εων Κυναε e. γα--ἀνδράM. Posuit illam longe meliorem in terrae radicibus, hoc est, in terra di inter homines. Ε, A.

κρινοῦ repetendum.

v. xo. Ε ἔτερον, πιο τε επιο δακών Πλαπινη αρ,-- - ἡδε φυτευειν 4 Hic rursus Interpretes male gesserunt suas partes, qui seeundum versum sic transtulerunt, ut si ος hic esset relativum , quum tamen hic ponatur pro ουτ . quod discere poterant ex Mosi chopulo M Proclo. Glossae ΜS. Vossianae : tσ, άτ . arbiss. Iners,

inquit, videns alium labore divitias invenisse, ec ipse eadem rassona opes quaerere studet. Eodem sensu inferius:

7쪽

Suod si laborares mox te amula tur otioses ditescentem. TENEes videtur legisse ari. Porro in MS. legitur ἀσοανα. quam lectionem tuetur TEet Ees , qui propter Ii quidam eo produci contendit. Proclus vero hoc a Graecorum Poetarum consuetudine alimnum osse in talibus infinitivis assirmat , ideoque geminan

dum.

ero quIS L . .i , Qui f ri nuscuhat em transtulerunt Z Quis Latine sciens intelli 'it quid sibi velit stri auscultatoν ' Verte: cancronum au-ῶtor. Αγρλ ἐ--εἰ sunt homines subrostranei. ἀγρος ι, Aristophani ἀγρῆ -ιαι--τα, circumforanei, concionalcS, qui, ut Livius ait, concιbmous Darent ad i ct in foro vivunt: sive ut Cic. i. de Orat.

c. ult qui in subsellii, M.ttam , quamvis ibi loquatur de causidicis. Latinis proprie .ales homines eanali olae. Gell. IV, xo; A ui jurabateavillator qui am is ea iseola. di nimis ridicularias μιρ. Vid. Festum: Dicuntur Ec homines ordinarii. Festus : Ordriarium hominem Oppius ait diei selitum scurram, is improbam. qui assidia in litibus moraretur,

ob e que eaulam in ordine flaret adeuntium pratinom. - Elius Stiloqui minime ordine viveret. Αγρει ἐν κουον νιν Plauto est foro operam dare. Terent. lites sequi. Postes tamen etiam exponere ἀγρes ἐπακουος,

ori auditor, ut apud auctorem dialogi de causis corruptae eloquentiar, quem ego quidem Quintiliani eri uultus dubito. Rationes alias dabo. Is cap. 34. adolescentes. qui in subselliis quotid .e nobiles causarum patronos audiebant orantes, vocat fori auiatores: Atque hercule .ssub ejusmodi praceptionibus juυenis ille de quo loquimur . oratorum discipulus , fori ainditor . sed anν jaediciorum , eruditus o assuefactus alie

8쪽

donec venias I An te sequor mmus t Με- , sia . est Ανεώ, Θέων δεῖ.Luc. VIII, ly. Σ. ει-ς ἀαον αγροσδὲκοῦι49. Tu ne es quivmturus es, an alium expectamus t vide & Matth. XXVI, 8. Πέλιτ pro πιλια δεῖ Sic saepe praesens accipitur. Eurip. Hec. I 63. Ποιαν ἀ --ν, ἡ πιέν- α ; auamnam, h me an illam eo' pranωιν δεῖ Quomodo non infrequenter c ccurrit apud scriptores sacros. Matth. III: Παν οῦν δενδ M u. -ιῆν at e ν κ λον o n. ζε η υμ έε 'ruomvis arbor non ferens fructum bonum exscinitituro in ignem conjicitur. Hoc est , exscindi & in ignem conjici debet.

Hesiodi obscurus Iotus expositus contra Graecos & LM tinos interprctes. βί γ' ωροῖοι- ωσα,υδωρ. Abe ἔτους. Lectio antiqua Poetae bis asserta g'e-Dimidium plus toto. πιδαλιον. SCtum in Pandecte illustratum, repudiata Commentatorum sententia. Gubernacula in navibus veterum duo. Hesiodus emaculatus. Γηοκέροι μελεδεῖνες. Interpretum Va

rii lapsius.

B. Latini interpretantur, victas temis ''pesivus. Graeci vero magistri, ex singulis anni pa tibus abIlεctas. Quod quidem ferri p/,sset. Nam ωρμοι sunt omnes fructus e terra provenientes qui in mensis secundis apponuntur pmanni ει temporis ratione, ut verni flores, aestiva mala, pira, pep nes, autumnales uvae. &. quae hue me possunt haberi. Antigonus Carystius in vita Menedemi. Τώγημα μν Θέρμγ . ς κυαμ,, σων γε

, -- δε τει χιμυεωνα - ν ἰ Pro bellaνii dabatur lupianum is sapius fabar Nonnumquam ex frueyibus, quos illa pars anna e Maserat, qhidpiam apponebatur . altate malum Punicum , vere erviIia, hyema carica. Male Interpres Dipnosophistae reddit: ex fruefibus horariis. vid. Galen. de aliment. facult. II, a. qui docet proprie Graeeia dici de talibus etiam sines, non de frumento, de quo hic tamen agi omnes vident. Sic & apud A lian. Var. Aist. I, 3 t. ω α πω μα-. Persuasissimum itaque habeo ώροῖον βώ, esse fractus aestivos , qui ia alis . ἔγων e. δρα ἔτους , aestate, diebus canicularibus tempore meos colliguntur. ωροι enim &-ετους υν ἰξαίω sgnifi-

9쪽

cat aestatem , & quidem adultam , dies caniculares , ut Galenus lavariis locis tradit. Hinc vie est aestivus. Γυιῖον ἄδειe apud Hippocratem Galenus ostendit esse pluviam aquam, quae media aestate cadit. -- τ- κεινον ον ονομήνυσαν ωρ ν ἔτους. tempore illo quod ustranaωρον ἰνους, hoc est , dies caniculares. Plinius sane is MAM vertit mei aestivum . ut pulcre notavit vir Magnus ad Athenaeum III. Animadvers. cap. 6. Nec aliter capiendum inferius v. 3os:

priscarum editionum fidem recentiores seribant TE Msed video hoc ab H. Stephano profectum qui κε putat sejungeno um& pro αν poni. sed rectius MSS. di omne& sholiorum Auctores scribunt ιπαιδν ' cujus libertatis poeticae exempla quis desideret nisi puer 8 Nem enim ignorat apud Homerum αεμιλια pro κυα α, λιλας in pro λαδεια. Levia haec sunt, fateor, nec monerem. hisi Steph ini auctoritas multos in errorem induxisset.

num, διηνῖσα . Stephan. Sed rectius vulgatae, metroposcenis te. Phocvlides etiam in editione Stephani :H ν - . κως διημος, δε- λινέmι- δὲ ae Scaliger in libro luo notavit, ἐριλουα hie positum esse pro λλεν.

v. o. D m πλεον σμγισυ παντοιJ Quam variae sint hujus loci expositiones nemo ignorat. Mihi maxime probatur Platonis di Aristotelis. uterque, ille III. Lib. de legib. hic IV. Polit. praestare censet dimidium , si illo moderate utaris , toto . hoc est , magnis divitiis si luxu dissiuas, aut turpiter prodigas. Ejusdem fere sententiae est illud Catonis in distichis : Euod nimium es fugito , parυo gaudere memento. Sed tamen hic proprie do et fratrem Poeta, omissis litibus, praestare qqietam possessionem dimidii, quam totius litibus quaerendam, praesertim si parce vivas. Nam ut vel e Lucretius Lib. U. auos si quis etera vitam ratione gusemet , Divitia grandes homini sunt υιαε- re parce. Sequens versus id docet, in quo parcimoniam , quae tam

magnum est vectigal, tantopere laudat. Propter eamdem causam Pythagoras quoque deterrebat ab usu carnium homines . εἰή ἀ-ωσουσα τοῖς εἶν- τας πεσοῦς. απυρον προσφερομ sis , λιπι ν ςLρ mνουαν. e. τεῖριν ψ κνη κύ-ἀl υγι--. aeses , ut homines victui tenui assueferent, ut ckm cibis minimὸ csctis utere , tur, is aquam sulam bibi rent, scilem haberent vivendi rationem. Hinc etiam tam eoue loris sanitatem, quam acumen antu i illis aceesarum, telle Diog. Laertio in Pythae. v. 43. PH γαρ' κεν - H se MelaJ Verte : Deil. enim iano a lautum quasvisses. Vulgo : tantum operaιus ess. Sed hic est labore parare, acquirere. Subintelii endum autem ex praec dente

10쪽

dente versu βίον. Quod loquendi genus postea imitatus est An Jocides: ἐργι-οχ τ βών - F λκ mis victum quarere Iuue Ais mantis

bus. Hias βιον est victum par... e. quaerere unde utamur, vitam quarere, ut Ennius loquitur. Nauti ue marι quarentibas vitam. Uita Latinis, aeque ut G aecis est victas, alimenta , quae ad vitam tuendam pertinent. Et sic hoc loco capiendum, non pro incertis vitae casibus, ex sequentibus liquido apparet. Eeamdem vim quoque apud Platonem tenet : Και - ἐπνώμα TMAL ἐργου μ Q, τίω οἰκί - Et alimenta ipsam quoturam , o familiam su- sentaturam. Herod. I. 36. ἐρ-- ον δε-μεθλα, Θιλέ-σόπι- - Κουν- άπAsB . Ciam magnam pecumam aequi isset voluisse redire Cortuitam. Joh. VI. x --κά --τει Μυιι , hoc est, nolite conquiνere victum quι perit. Obscure vulgatus. Operaminiustu eιθus , qui perit. Nec melius Beza, operamini non eris qui perit. Hinc &-simpliciter est quaestum facere , acquirere , ut apud Demosthenem n ora . contra Apaturium ἰ rara ταώς est Paae stum facere pecunia in scenore nautico collocata. Sic Optime illum Iocum emendivit maximus virorum Salmasius, cui nihil viget parta secundum. Inde ἔρνι est lucrum, quaestus. Sophocles: A'α Gi, ἔρνν ταυτα 'ληνιω- μ τ .

Sed nullum liserum es ista deplorare. Ubi Scholiastes: ἡ Αν ιργν, ου A.

aia vero nullus quaestus est uberior , quam qui ex usurista toenore capitur , ἔρνν, & ἐργασια υτ umbias dicitur de foenore: ἐρHOB re μα est exercere pecuniam, foenori locare, ut rediea viris doctis ottensium est jam pridem . Matth. XX V I. 36. Me .ω-- ῶν αὐτη , scilicet, σωτa χαλάωις. quasum fecit illis scilicet quinque talentis. Est Hebraicum loquendi genus h ἀζεί- εν πνι, pro quo Graeci ἰ-- Θ' - Vide Beram. v. 4s. κε πιδάλιον J Miror omnes versiones Latinas quas mihi videre licuit, πιαλον hic interpretari temonem. stivam , quum mihi sit exploratissimum intelligi clavum navis . seu gubernaculum. Glosi e M S. Uossii: κηδαλιον αἰώνιεν. sed . etsi aliae deessent rationes, non sinit nos dubitare de hac interpretatione v. 627: Πηδαλιον ἡ ' ἀεργἰt Gπερ η πῆ κρεμ mis . Clavum ari ιβ ιι se factum super fumum susspendito. Ibi praecepta expedit qui 1 hyeme , confecta navigatione , sit faciendum: solebant autem tum clavos in fumo suspendere, quo credebantur indurari ac a putredine servari, aeque ut nunc caro salita fumo

induratur. Uirg. . Georg.

. Et suspenso scu ex laret robora fumus.

Irimum qui em tempora osιnuimus nos veris, hyemιs, aut mni,

SEARCH

MENU NAVIGATION