장음표시 사용
11쪽
Seminare quidem quando gν ε eravitans in Di,ffam decedit, Et tunc jubet nautam suspendantem clavum dormire. hoe est , quum tempus est naves su Hucendi. clavum suspendendi.& nautae pomunt secure in utramque aurem dormire. Male se ibi Interpretes-temonem vertunt. Aristophanem haec Ioca Hesi di, de quilius agimus cum maxime, respicere facile intelligunt ominnes. 84 clare scholiastes ostendit: τευ -- τὸ π δειον, iam crah .-u -τ ais. 6 πηαλιεν δι' εὐεργε uπὲe isti v ρυ-- . Duas vitam tuendi rationes Ueteres praecipue coluisse in hoc opere docet Hesiodus, navigationem nimirum & agriculturam. Aut mare exercebant negotiando, aut terram conserendo M colendo. Utroque hoc victum parandi modo amamnoso di laborioso estanus levati, inquit Poeta. neque in mari jactari cum tanto periculo, ne que opere rustico nos delatigari necesse esset, si Deus non occultasset facilem illam victum de amictum curandi viam. Suspenderes clavum fumo . quod ibiebant hyeme facere, quum clausa essent maria , renaves subductae , & navigandi itudium deponeres, numquam mare tentares 8c infidis procellis tuum caput quaestus causa committeres.
Nec aliter Proclus. Vidit quoque D. Heini ius sensum hujus loci in Introductione, sed nec ipse in tot suis editionibus foedum hoc mendum expunxit, nec ab aliis editorinus fuit auditus. Ab hoc mora Proverbium natum ατὲρ καπιοῦ πιαλιω , de iis qui artem desinunt, nec amplius exercent, sed otio se dedunt. Eustath. ad Illad. I. pag 6ro. edit. Basil. δήλον δι' - m. . σταυι μα
quet μνα mia ducia a fumo. supeν sumum gubernaeulum , de otiosis. ω artas desinent bus , quale est in 'elaυο suspendere arcum ast citharam. Haec de πηλιλω disputatio in mentem mihi revocat SC tum Claudianis temporibus factum ι cujus fragmentum nobis servatur lib. xLvran. Tit. ix, l. 3. f. 8: ut si quis ex naufragio clavum veι Mn m ex
his abfuerit, omnιum rerum nomine teneatu . Hic Interpretibus aqua
haeret dubitant bus quid per elavos Imperator intelligat, quum non nisi unum in navi es tuum esse existiment. Sunt viri eruditissimi qui docent clavum modδ pro astea fi minurus, modo pro toto poni gubernaculo, di clavos hic esse gubernacula clavo an vera. Quod sanδego quid sit non capio. Gubernaculum enim habet unum clavum. numquam duos. Gubernaculi partes sunt εἰαι, φθειρ, πυράγιον, --χν. Uini est clavus, quo, ut Isidorus inquit, regitur gubernaculum. Naves vi ro Veterum paullo majores duo habebant gubernacula, duos
clavos. Hinc Graecis dicuntur ἀμφίπρυμ, ι tales navos. Petron: Nuac
per puppim per ipsa gubernaeula dilabendiam est, a quorum rogi n. --πis desandit . qui se phae eustodiam tenet. Idem i Pergi interim tempe in
12쪽
liodorum V. AEthiopici Theagenes 8t Chartesea ad Ithacae prom
totium appellunt, P mλιλι---ἔαλ-s, altero clarus amisso. Lucas Adt. xxvii. in Pauli nave dixit in numero multitudinis ruri L παν- F πηλελω . vinestia elavorum. Sed omnium clarissime genuinus Hippotrus de Anti-Christo quem ante non multos annos edidit virquardus Gudius , vir doctissimus Et mihi conjunctissimus, tui brevi plurimum res litteraria debebit, in elegari Dis,ma comparationct
d te enim rectὸ Μs. Eb ,racentis. PosIunt hi clavi videri incolumna Trajani &. Argo navi, in signis ecelestibus apud Aratum. Vi de Lipsium ad II. Taciti annalem c 6. Samuel. Bochartum, virum summae eruditionis . qui in omni dos nae genere primas tenet. in Hieroetoico, & Cl. Schesserum de militia navali. Sed haec in trans
V. S. Προμηθαι ἀγκολε- νεJ MS. II. ἀγκολοιο επη . quomodo legendum censet Moschopulus: sicut sis μιηπε, δελεμ, idis, quae t men in secundo ea su inflectuntur ac di primi λαιε esset erat. Sic notaster in Theog. αἰολόμητε Προμηλυε. Apud Hom. -λt os haam. Proclus tamen 1 ecutus auetoritatem Plutarchi . qui di ipse Him iri Hesiodum Commentarios edidit, quos Gellius laudat Noe Atr. XX. s. & Proclus frequenter, tuetur αγκυλο iam . Eustathius vero ad O . γ, ait urramque terminationem apud Veteres Inveniri. Illam in εκms esse a miab, hanc ve 5 a μυῆτες, ἡ βουλή v. si. Δισε - san l Imperite μαῖάm & μ me. vertunteonsultus , quum potius sit consilii plenus , conliliorum auctor . --γου βουλειὼ ν ut ricte circumscribit Theocritus notante Eustath. ad Iliad. α. Nec hoc praetermiserunt viri eruditi, sed surdis narrarunt tabulam. In praecedente versu omiη ζα Saa verte : Alius Iapeti. Glossi. Vetust naias ὀ -οι, Filius. Non ignoro Latinis quoque Poetis puer pro fillo dici, ut Veneris puer apud Ovidium Cupido, Larona pner H ratio Apollo, sed in versionibus, quae in tironum di Graecae linguae
que Mnoscit. Nec aliter scripsit Hesiodus. Glo US. Palatini libri
13쪽
hri exponunt optime πιανΘέω. Vossianae addunt subintelligendum πηιυν. Pertinet iam ad Pandoram non ad Deas,ut vulgo capiunt. Iupiter , inquit , o tisit Uulcanum quam celerrime ex luto formare massam, illamque voce humana instruere dc viribus, di tanta pulcritudine virginali ut ad sormam Dearum accedat. Equidem ex vulgata lectione nullum sensum idoneum posis confici iacile vident qui
v. 66. PMκκουι - λαιJ Veteres quidem magistri in explicand mire ambigunt , ted mihi recte vidisse videntur illi, qui exponunt sicuti praeter Moschopulum te Proclum
Vomanae Glossae, Et Phavorinus. Κονεἰ, est υσιλεῖ, . Hely h. . v is . Nam/ειν. Unde &-, qui templum ornat 3c tuetur . aedituus. In Actibus Apostolorum Ephesus dicitur υώυμ- Α'en aedituus Dianae. Sicut εc in nummis Graecorum frequenter urbes dc populi rem sesι Κωσάρων appellantur , quia templa in honorem illorum excitarant, quibus Ornandis te colendis operam suam devoverant , ut quasi essent Caesarum aeditui , ut monuit vir illustris Caspar Gevaretius , sicut Ephesii Dianae sunt, raωυροι. propter illustrissimum de maximi operis templum. quod in ejus Deae honorem in sua habebant urbe. I μ sunt curae, quae totae in ornando corpore sunt occupatae. Mulieres vero quo studio magis tenentur quam comendi 8c excolendi corporis, quibus, ut Pla tus ait, uulla satis ornandi satietas est
In Hesiodo tres mendae deletae. Idem expositus. A μφρογηρος. φωνή. Jovis dona quomodo rejicienda osse He,siodus doceat. Θαλ- πεm. s. Hesiodo versus fugitivus, qui in nullis editionibus conspicitur, restitutus. Antiquissimorum hominum vivendi ratio. Pecua non alebant. Varro emendatus. Mῆλα, Poma Omnes arbutei fructus. Mηλα pro opibus. E m βου Homerus explicatus. Hesiodus bis emendatus. Interpretes lapius reprehensi. Hi αἱ λοι.
renda, & tamen omnes occupant editiones. Scriben- 'dum , ais Πφα F . εἰ si ἰώθ.5 Nec aliter UsS. S quente veriu est vim νῆα μιγῆα νιτ' dicuntur manus dipedes. Homero
14쪽
.:- μα σφῶa, ἴφ' αρμυιαν - - ιππους. Frangam quidem pedes celerium equorum ante eurrus. iam enim, ut bene Porphyr. ad Homerum observat, est ina Μαγὰς ἡ- Latinis utroque pede claudus, pedibus captus. Quod quum a Graecis proprie tribuatur Vulcano , quibus familiare est tali, singulis Diis & Heroibus assignare , iisque uti loco ipsorum propriorum, Latini vero careant tali voce , qua illum commode possint exprim re, ut Vulcanum per eam significari intelligant omnes, Ambiclaudias enim Latium vetus ignorat, vertendum est, Vulcanus: ut μνε-M Neptunus. Ridiculus esset qui verteret Terram coneutiens quum pro ipso Neptuno ponitur. Talia apud Graecos v. 77. -aσφιν S. I. pro s
v. 7 I. --λόν ωλον I Hoc est, ἰκιλμ si mi itudinem virginis, id est, imaginem, statuam. Plin. fingero ex argilia semititudines. Sic fere Latinis similis simpliciter pro simulacro, imagine ac cipitur. Iuvenalis: Sat. II, v. 6. Si quis Aristotelem similem vel Pittaeon emit, hoc est, Aristotelis vel Pittaci imaginem. Multis exemplis declararunt docti viri ad Statium. v. 79. E, αρο φωνlta FG Θεῶν κῆρυξ J Quaerunt Graeci Magistri
quomodo hic Mercurius vocem Pandorae indidisse potuerit , quum paulo ante Vulcano ejus confectio mandata fuisse dicatur. Itaquecpania F. 6 i. interpretantur ἔργανα, sed lic et haec exponendi r tio possit probari. nondum tamen essemus defuncti. In praecedente enim versu jam commemoraverat Mercurium Pandorse pectori ins ruisse aωμυλικη λπους. quomodo vero illos fine voce & quomodo res ab eodem gesta tamquam diversa a diversis acta narratur Quid qua rimus φωνὴ hic est ut apud Hom. Il. γ. Πώα- η' Ε'λένα δειαλιμα φωνῆ. Priamus Helenam vocavit nomine. ubi φωνη perperam παρέλκειν δscent. & cXponunt voce. Gregor Miri ηι - ἀρ-.ri s ἱψη νεροις φω-nis. Ne nos increpetis ob verbum insolentius. ἐνέλκε ψω,ia est nomen imposivit. Ita omnino Hesiodum intelligenduin ipse docet: ἀνόμ εδε Κάδε viis s. Ππιδύμω , appellavit autem mulierem hanc Pando
v. 86. νέ τε χυν J Jovis igitur dona sunt rejicienda p
Sed egregie huius Ioel mentem declarat Plutarchus, in libello quomodo adolescenti P e re sirit audiendi . ostendens Διος esse fortunae munera : σ-τ IIesu u έα -οῦν - Εοομμι χ ο κaλα -
15쪽
πεν. .M. HI s. 6 μ λαi αε, κῆ -λι--λειαι γλεμ- , πικρον εὐ ἐπονει ν ου-. Hesiouur ubi Prometheum i ducit fratri Epimetises sua entem n/ DVe uὶla dona aeripiat. sed ea alio dimittat, Dυμ nomen de pstientιμ fortuna usurpavit. Bonis animfortuna tribuit appellationem Mustrum Jovis . Opιbus . coniugisc. - mis , o omnibuι in unιυersum bouis εππruis, quorum possessis inutilis es recte uti iis nescienti. Itaque etiam Epimetheum hominem vitiosum re fatuum essera sibi jubat is metuere a rebus secuηdis, damno nimirum ei is exitio suiuris. Iterum ubi uit, Numquam pauperum perniciosam animumque excruciantem exprρου homiΠι, quia deorum mianus s. Deorum munus vocat id quod fortuna obtigit, innuens non esse eos eui. pandos , qui tortuna injuri paverra sunt , cum Unavia potius, fle-dia , mollitie ct luxu conjunctas divitias in turpibus is vituperationadirnis habendas. Vide ibi plura . & ejusdem libellum de Fortuna in fine. v. 87. pro maee Γίοις Ms. II, παροὶ v. p6. E'ν ἀρνμισι ΔρυιλJ Queruntur veteres Critiei. valda δε υλόμι dolium appellari hic Inde δι Seleucus pro Jhυια scri-hetat in . . ut Proesus notat. Seleucum, qui hunc locum licemenis dandum judicavit, existimo fuisse Grammaticum illum Alexandrianum . qui Romae docuit, & Homericus dicebatur. Hunc enim in omnes fere Poetas commentarios edidisse Suidas auctor est. Quae a viris doctis afferuntur ad istam transtationem asperam molliendam, arguta quidem sunt di ingeniosa, sed quae faeiliva rejici possunt quam probari. His equidem argutiis non est opus. enim quodvis
Ex eedrinis domibus thoe est , arcis: vsem sumens o mundum ae centem, paramis. Sic εt Philoni Uestes dicuntur αικ- φερ-ὶ. portatiles domus , quia homines tegunt ad instar domorum , ut erudite notavit vir dignitate di doctrina praecellens Gisbertus Cuperus O servat. III, 13. v. 9ς. Asγιόχου βουλὴ MνJ Nunc versum inducendum esse reeta Ari
starchus Ze D. Heinsius censuerunt.
lege αμοροι. sic emendaveram. & recte me emendame postea ex Plutarcho cognovi, in cujus consolaxione ad Apollonium sic legitur . ον. οἴ-ε ουν που εώ οιοι ωον ει amS J MS. I. Aa M. Sic M
16쪽
TetetZe . m nonnunquam aeque ae σου. Διοι νῆι est Iovis sententia, consilium , decretum. Hesiodi sententiam Tacitus refert: ua Iato manent, quamvis significata, non vitantur. Sequenti versa idem liber : ει δὲ θιλm. v. 3. Noσφιν ne ri πονιυν J In utroque HS. abest π. Et ian.
N. S. I. Vossimus. vulgo μ, ηδε ρδειν. versu praecedente in nonnullis editionibus legitur γε M pro Quod auribua meis magis arriridet
v. II s. Thm' e. θαλί,mνJ Suaviter tempus transigebant in conviviis , nimirum quae instruxerant ex ita quae sponte tum ferebat injussa tellus. pro quo statim: - .l δί' ista μει Τ
Tranquilli qua collegerant di ιdebant eum mubis bonis. hoc est, ut Virgilius exposuit , in medium quaret.int. 8c iit in otio sine contentione di invidia truebantur. Hae sunt illae v. de α - ναα α & Deorum epulis Hesiodus hic non cogitavit. quod ille verisus luculenter ostendit: qui in nostris quidem editionibus nune desideratur . sed olim non deIiderabatur in iis , quibus usus fuit Diodorus Siculus. Is in libro V. bibliothecae huic, quem nunc exponimus,
Dignus sine est qui loco suo, de quo fuit injuria temporum de hominum
deturbatus, restituatur. Ceterum hunc versum ma e intellexit di intem pretatus est vir Graece doctissimus, Laurentius Rhodomannus. A νει-
μώ Mians vertit: flices gregibus. μῆλα hac non sunt greges. Nam quamvis pastoritia vita sit simplicissima, di aliis vitam tolerandi rationibus vetustior, ignorata tamen fuit antiquissimis illis hominibus, qui sub Saturno dicuntur egisse. Hi enim iis so um se tuebantur , quae terra spontς ad eorum victum ferebat Omitto Ovidium, aliosque Poetas. Varro II. de R. R. cap. i. Ea homines se pecua quum semper fuisse sit necesse, natura , sive enim aliquod fuit prancipium gρneνanda animatium. ut putavit Thalea Milesius , , Zeno Cittieus . siυe contra hoνum primciprum extitit nulliam . ut medidit thagora. Famius . ct Aristoteles Sta iri/es necesse es hum na vita a suxnma memoνia gradatim defiendisse ad hanc atatem tit scribit Dieaanhus: Θ summum gradum fuisse natΜ alam, quum viverent homines ex iis ratas quas inviolata ultraf-ret terra: ex hac mita in secundam descendisa pastoνitiam, o stras atque Ure bui, ut ex arseritas ct virgultis Acarpendo alas em, sνι--,
17쪽
mora, pomάque colleger ne ad usum, sic ex animalibus, napter eamdem utilitatem . eum qua possent silvestris deprehenderent , concluderent Omansiuefacerent. Sic hic locus legendus & interpungendus videtur. in quo tamen emendando Gron Ovio H - νυ debentur , collegerant , di mansuefacerent, quae reposuit pro colligerent, & mansuefierent. Torum intellectu revocandum ad superiora; quali scripsisset: pastoritiam : cum, ut ex arboribus M virgultis decerpendo glandem. arbutum . mora , pomaque in usum colligere confiaeverant antehac , sic ex animalibus sylvestria quae possent caperent, septo custodirent , m an is sueta redderent. Hic videtur supervacuum vel quod prius posueratae feris le aersibus . vel quod poli dixit, ex animalibus silvesria. Athaee est illius repetitio propter in ἐμικὼν . sensui magis quam verbis
conveniens. De quo genere GrOnOv. ad Senec. I. de ira. 3. . au
tem hoc loco sunt omnes arbutei fructus, qui edules sunt . sicut apud Latinos poma. Nam & nuces. M ficus, &uvae πώbmι mala dicuntur. Vid. leg. C U. de verb. signi f. Varro cap. s9. lib. I. de R. R. pr fitetur se acturum de pomis condendis, Sc ibidem tradit, quomodo pira. rapa, nuces juglandeS sint servandae , quia rapa, pira, nuces in pomis numerabantur. Hesych. Mῆλα -η A,θου mi δἰ ἡ-. 6 - ν, - δώθα. In hoc iplo vesta offenderunt inferius Latini Interpretes, sed ratione diversa v. I 61. ἀλι ρυκνα - - λων Ianκ ΟἰλαἀLa. Perdidit pugnantes propter oves Oedipi. sed non pugnabant propter oves , sed propter opes, regnum, faculἀtates Oedipi. De quo Graeei Magistri: Μῆλα, κτέα s, Qvm ori , βα-
ῶλοι- Hos Lettini debebant sequi. Ueterum enim divitiae in pecuisdibus. praecipue in ovibus. Varro dicto loco libri secundi: In queis nimirum animalibus agrestibus , quae comprehendebant δc mansuefaciebant non με eausa putant oves ossumtas , , propter utilitatem, , propter plaeiditatem. Non longe post : De antiquis situ lusimus qui ue pastor erat, ut ostendit Graea is Latiua lingua. Θ veteres Poeia
quae sequuntur. Sic apud Heliodum inferius πολληλ eit opulentsis. Ceterum in hoc , quem reposuimus , Versu , φιλοι μακώρεω Θεε r,
idem est quod tonsis, . Sic & intelligendum in disticho illo in Epi
se editam. Porro quod viri docti notant μι βουάν QM Θμ οῦ Θ--εDesie in prima pueritia occidi, mori, id vero ex exemplis, quae asse runtur, non potest intelligi. Nihil aliud verba. quae Iliad. ζ. leguntur, volunt , quum illos deprehensos esse apud armenta ξc gregem,
18쪽
ibique oecisos. Alioquin , - vi ora, eamdem haberet vim. Iliad. v. verb AEneas non ait se metuere Achillem , quod aliquando Cum eo esset congressus ἐώ βum, , sed contra ea AEneas ibi excusat Certamen cum Achille ineundum . quia jam olim expertus sit vim Achillis, & robur eius hastae , quum salutem suis debuerit pedibus servatus O ri βουάν ἐπέλυθεν η τέρ3-.quum armenta nostra invasisset, inquit aeneas. Quod Ec ipsum Achiles ei postea exprobrat:
Iam enim te puto is alias Basa terrui. An non recordaris quando toapud boves solum ex fontem repuli ab Id ais montibus veluibus pedibus celeriter x Tune verὸ non convertebaris fugiens. Vides nullam hic re. Conditae notionis tormulam latere,'sensum esse simplicissimum di
U. 02. Aristides, Plutarchus de oraculorum d fectu, Plato in Cratylo, de V. de legibus hos versus sic legunt: T.ι ιο δαίμsm ἐδελοι ἰm NMaι is λιθουσ1 σάγοι, αυξέυιυι φδεακιε Θν-ν ἀνθρώ-ν. Quam lectionem vulgatae praeferendam existimo tot summorum virorum auctoritate munitam. Sed de his Geniis. cujus fuisse naturae credebantur olim, vide Plutarchum in laudato libro, de oraculorum defectu, multis disputantem. v. I 24. Or ρα φυλαασουm m δκ-J MS. I. Φυλα κων. Sic hic verosus legitur inferius. as . 8c 233.
Hom. Il. α. Σπινθεων λαάοιήσι κώλο ρ ρ iam ξιν. Infinita hujus para-goges exempla ex Graecis Poetis facile colligas. v. x x s. H ae Retinenda est antiquior versio: aere im ti. Virgil. cbscuro aere septi, hoc est, oculis subducti sunt ut a n mine possint videri. Versu sequente , γονε μειλοῖον non est regale munus , sed regius honor. Hinc postea de argentei saeculi daemoniis hus dieit . illos quidem his esse inferiores . nec regia majestate illustres , άλ' hannis πιμη s Nunν -δει. Verum etiam vi honore sum eoninstitui. Cur autem daemonibus tribuatur regius honor hanc rationem
19쪽
Φum νοημα. Hesiodus expositus. Muliebris educatio puerorum inter mala argenteae aetatis. Mέτρον ἔζης, θαλάμης. Elegans Graecorum Poetarum periphrasis. He-- siodo vetus lectio restituta. Ejusdem vexatus locus expositus. Daemones mori, exacta certa periodo. Daemonum sunt diverss gradus. A'υναπι-Secundus. Καλεεα. 6ληροι. Eύρωεις δομγ άσδου. Κρυερον. Γωα. varii Interpretum errores Ostensi
F. I 29. fri e. λιγ,ias uri νόηρυε. J Uerte: Neque est poris ha- - bitu similae, naque ιveruo. Φο. hic non est sola statura re proceritas corporis sed conjuncta cum dignitate formae, ut recte Graeci magistri docent. N M. est ingenium. Glossae YS. Vossianae: νε υσ-Homero φρέtio Iliad. M.
auoniam illi non es in=rior, neque corpore, neque forma , niaue iv mo . nes operandi pestitia. v. I 3o. Α,' ἐ κἀν δν παῖςJ Di I. Μs. μν desideratur. Viri doctissimi ἀλλα hie accipiunt pro sine ἔμωή, quasi poeta dixerit inferiorem quidem hane aetatem inh 8c deteriorem superiore , hoc tamen habuisse bonum , quod pueri aliquamdiu simpliciter, sine malo . Mapud matres merint educati, ut hanc longam ω --ώκων-δὲ is τε ia habuerit inter notas & hona hujus aetatis , quibus sequentem antecellat. Quod plane Poetae menti adversatiae , qui maternam educationem depravationi hujus taculi adscribit, ex quo appareat longe deteriorem esse hanc *ιὼν priore aurea , quia pueri diu in Gynaeceis latitent, & in sinu matrum adolescant. & corroborentur; qua muliebri educatione redderentur molles , imperiti, e minati. Inde ait pueros evadere μάλα ravim valde rudes. Quo nomine Plato quoque educationem nIiorum Regum Persiae reprehendit. Quid verbis opus. res sequitur. Nec Veteres umquam aliter hunc loeum
v. al. sit, is μεπεν interpp. Pubertatis termisum attigisset. Hesych. quidem dicit esse sed Poetisse ista, nihil aliud est quam ipsa Sic inferius μειτα Ἀλάα ης est , arae. Hom. Ia,aτροι κελευθου, πιλα ι . In epitaphio Hesiodi, quod Pindaro adscribitur μέρειν σιφω est σοφιῶ, ut ibi legendum inferius osten
20쪽
eodices, quod Stethanus notat, ἔπι νιοι, quam lectionem Tzelges tuetur. Nihil verius, quamvis alteram sequantur Proclus, Mosthoia pulus, Ze omnes quas vidi editiones. Verum si argenteae aetatis homines postquam mortem obierunt sunt χθόνιοι δε ροι. quinam sint marm quina μνιοι, quod TZetzes merito urget. Vir magnus multus quidem est in asserenda lectione vulgata, praefatus λυπι δάου- hic conjungendum, non δευτέρουε uex illa enim imctione hanc absurditatem nasci, quod tum λυπροι etiam cum Θ-ὸ sit conjungendum : hinc vero confici primos etiam misse Θατὰ.contra doctrinam Platonicam. Sit contra doctrinam Platonitam, non tam n est contra Hesiodi , qui daemonas quoque exacta cista Peri do mori cecinit. Plutarchus de oraculorum defectu: O' Η. m in maγιο mn τοιο λιψισι ται - κ' λ. M o Naens προ-π -τE,- σει Ni maάι λακέρυζα υρύνη
Θ tempus etiam sub involuero proponit, hae sub Naidis perscina loquens r
Novem hominum vegetorum atates garrula eornix vivit, cervus autem quatuor comicum. tres autem cervi corvus. Sed phoenix novem rem
rum : vos autem impha formosa . Duas Mia decem phaericum. Vide ibi plura. Sane primos αἰ νας aetatis aureae fuisse quoque Θικτουσ
inquit Τgetetes MStus Uomi, in edito enim haec defiderantur. Uerin horum autem Hesiodi haec est συνέπεια. T.ἰ A. MDiseri 9 νε ὶ υ λά--- λυπροι ἐπιχ M. Hi beati mortales se undi sunt terrestres. sciliiscet daemones : hoc est secundi gradus. inferiores illis daemonibus, qvi ex aurei saeculi sunt orti. Qui quidem non regium honorem sunt adepti , άλ' ἔ Amis vis Q m,sin, . n. sunt tamen is hi indignitate emstituti. Daetriones esse diversorum graduum nemo dubitat. Ειω Φ ωι eo ἀνθρώ-σ, inquit Plutarchus, λωπι- -- φοροί sunt anim sicut istar homines, se etiam inter damvis diversivm-