Hesiodi Ascraei quaecumque exstant graece et latine ex recensione Joannis Clerici, cum ejusdem animadversionibus. Accessere notae Josephi Scaligeri, Danielis Heinsii, Francisci Guieti, & Stephani Clerici Nec non in altero volumine Joan. Georgii Graev

발행: 1701년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

v. a 77. Oι-ο4 πιπεσοι;J Uterque Codex Vossi nur: mmmod. Sic eti- Μoschopuliani codices : πη-ὲς, inquit. που κῶς, νωινῶι δπlπιον mπεινόν. Apud Porphyrium de ah stinentia, ubi hos versus laudat, animalium, extat quoque metras A. v. 28O. Εἰ γαρ aes κ' ἐγελν - δὲκ ' ἀπνόων ω ὰν J Nec Graeci nec Latini interpretes hunc locum ceperunt. Mina non sunt justa. quod omnes existimant, sed alain η vera ut ex αν Θια patet. Verum autem pro justo, εc justum pro vero in utraque imma frequens esse in tanta litterarum luce multis docere putidum est Pristianus lib.

X VIII. Jusum pro τευ is verum pro raso frequenor tam nos quans

vinis stiliret. Sa da in saeris litteris nonnumquam est menctiscium. Joann. VII, 38. r Cor. XIII, 6. Sic di apud Latinos veritas pro justitia. Cic. XIII. ad Fana. s7. in suum negotium habeat eum populo Sardiano, pro eausa veritate, ct pro sua dignitate conficiat. Proe Caelio : Equidem etos dueindi a stestibus , neque hujus vernatem judieii. qua mutari nullo modo potes, in voluηrare testium collocari sinam. Alia quamvis multa notarunt viri docti, praecipue Joan. prid. Gronovius' ad Senecam de Tacitum. Et tu lingua Hebraea. Syra , α Arabica

. una Diuiti sed by Co ob

32쪽

una eademque voee justitiam di veritatem denotari praeelaia Meuit vir insignis Ludovicus de Dieu. v. 18et. κν δὲ δεκί, - Βλα im m. est hie justitiam impedire, falsum scilicet testimonium perhibendo ; impedire ne judices possint secundum illum dare, a quo jus&fas stati Sie βλά ν apud

Ipse reis per navem sub transru ne aliquem foetorum Impediret propellentium navem, quia properabant, remis. Utrobique Latini Interpretes male: iaderent. Apud Poetam hunc. alibi quoque hujus significationis F βλαπlin occurrunt exempla. v. 288. - oAsJ Plato II. de Rep. dc Xenophon II. A, A m

V. 29 I. Eιε--ειν Lην J Hunc locum miror inquinatum etiam nune in omnibus circumferri editionibus , quum pridem sit emaculatus ab Hein , Scaligero , Meurfio, qui legendum esse pro Ceperunt, ut omnes veteres Interpretes qui explicant kra γ Sed jam olim Erasmus in adagiorum farragine rectam lectionem proposuerat, & in versione secutus erat. Lucianua in πα--δών versus Η siodi vocat vim, κώ Im celebrct 8c omnibus notos. Hunc locum pulcre imitatur Silius Italicus. ubi Virtus sic alloquitur Scipionem dubium animi, virtuti ne se dederet, an voluptati. Ardua saxos perdueit semita clivo, Aspera principio, nec enim mihi fallere mos est, Prosequitur labor ad nitendum intrare volanti. Uide quoque Catalecta Virgilii de littera Pythagorae. v. 293. O a I mmmm meri J Haec inepta lectio omnes foedis editos libros. Antiquam tamen & veram nobis servavit Aristoteles I. Ethie. ad Nicom. cap. 4. Clemens Alexandrinus III. Paedagog. cap. 3. Aristides in λοω πρώτω P γουσα , Plutarchus alisque, qui & hic pro

imitatione:

Sie enim isti versus leguntur, apud Diogenem Laertium. Hos tantos auctores qui non sequitur. nae ille miser iratis Musis natus est. Et 1icet absque his esset, ipsa tamen Graecae linguae jadoles facile non oscitantem lectorem depravationis, quae nostras editiones contamia

nat, admoneret.

v. 393. Φρο--- - α I--J Non agnoscitur hic versus ab omnibus illis antiquissimis scriptoribus, quos noc loco u s esse diximus, nisi ab Aristotele. In vetustis tamen codicibus fertur desiderari. Sane nec Eustratius qui reliquos exponit, hujus meminit, ut M

alii

33쪽

alii pristi Aristotelis Interpretes. Nec Latinis fuit cognitus, qui hunc Iocum in sua transtulerunt scripta. Liv. 32. Sape ego audivi milιtes eum primum esse virum , qui ies. consulat quid in rem sit : semodum

eum qui bene monenti obediate qui nec ipse consulari nee atieri parare sciat esse extremi ingemi. Cic. in Cluentiana: Sapienti mum esse dicunt eum, cui quod opus sit veniat in mentem : proxime accedere ilium, qui alterius bene iuventis obtemperet. Hesiodi tamen Graeci interpretes in suis libris illum invenerunt, ut ipsorum declarant explicationes. Hinc veris apparet non heri aut nudius tertius, sed ante multa sarcuis Ia hunc versum esse Hesiodo subjectum. Supposititium enim esse di Poeta indignum ego quidem nullus dubito.

Hesiodi insignis locus explicatus contra omnium Interis pretum sententiam. E'ν 'μω-άκουειν. Mετρ astem. Hesiodo & Theocrito lux. Mετυ- λέγω. Ma- τυ γ. Commodus. Epitaphium Hesiodi, quod Pindaro tribuitur, emaculatur. Hesiodus saepe expositus. ajiquoties emendatus & ab Interpretum inscitia vindicatus. Ο-ζειν, κατη- ρον. TZetZes

IVI Interpretibus Graecis hujus loci senium nemo eruat. Quid enim est Neque alitim audiens id in animum admittit. Notissimus Hellenismus omnes fugit. Α κτων e. βαRU . est ακου- - όβαλ c. neque alii parere in anamum νnducat. E a μοι Μεδεα est in animum inducere , ut βεδε ει νουν apud Chrysostomum qui in animum induxit, ic ut faceret consilium cepit , ut eleganter notavit vir magnus Gu. Budaeus, quem tamen miror in eodem loco hunc Hesiodi versum exponere . nec cum ab alio audiverit anima ε tu is in memoria versat. Sed μειν hic esse parere, obsequi, dicto audientem esse . ut saepe , & ex sensu verborum & interpretatione Livii, qui alii parere siciat exposuit, facilὰ erat animadvertere. Iaeumdem impegerunt lapidem Interpretes inferius v. 7oy.

Η Λ επ m. ειπων in μον, ἡὲ ξαι. Si autem ceperis aut verbum aliquod dicere ingratum , aut facere. Fulgo vertunt: s cveris locutus, faciem. . .

34쪽

π. goo. Eoas anme J Graeci magistri nescio quas comminiscuntur ineptias cur Ceres ἰυ φο- dicatur , quas excutere nouest operae. An hoc ulli Poetae Interpreti potest obscurum esse . Cereri dedicari coronas spiceas. Ec illis semper Ornatam eam Divam conspici p Nummus aureus.

vide di argenteum apud Fulv. Ursinum in familia Cassa. Ovid.

Festa ριε Cereris celebrabant annua matres, Ilia , quibus nivea velata eorpora veste

Primitia frugum dant spicea sertas arum. idem in Amor. Flava Ceres tenues seisis redimita capillos. Tibullus: .

Flava Ceres tibi sit nostro de rure eorona Spicea, qua templi pendeat ante foras. . Horat. Carn . saeculari: Fertilis frugum perariaque tellus Spicea donet Cererem cor na. v. 3o4.-ορονέω J Malup . smilis cupiditata, quam cum In terpretibus sudio. YEetges oret, exponit. Hesych. βουλη a ἐπι bis. Κ est vocula de cujus expositione varia videsit opera decentia curare. εργα μένεμα sunt. ut bene Scholiastes Vossi Mus f ερθ-, sive , ut TEe Ees , μὴ ἀπεπη. Monet fratrem ne otii ae ignaviae blanditiis malis rebus de operibus animum applicet . di cupiditate auferatur alieni laboris fructus intercipiendi, ut fuci illi qui miserorum sudore M laboribus pascuntur , sed potius in talibus occupetur operibus quae se virosque bonos decent. Haec sunt ,εια ἔργα quae opponit ἀεργῶν. Μas eam esse μυιγιο , in animum equidem ego inducere non possum, quum Potius veteribus Criticis sit μαρνή. Hesych. μι--ι , μ ικροὶ μυιποπανε ρη κώ-xων. Apud Platonem vero μανεί- λέγων est convenienter loqui, commode dicere M pro rei dignitate . quae maxime ad rem faciunt, Tom. II. C ut Diuite ooste

35쪽

ui a d Thucydidem lib. 2. MM-ν τὸ τη μετε - ειπειν, e. viri . οίκηπε ν-βις ὐτ . Ibi optime Scholiastes vetus, συμμετζως, In Theocriti epigrammate : ME. - αν, non est, excelluit in omnibus, sed, moderatus fuit in omnibus , modum in omnibus rebus tenuit, fuit ubique modestus. At enim dicu tur 3μμιοι. Hesych. μυιτνοι , επιεικεις. Apud Dem sthenem μίτω M M ἐπιμαεις conjunguntur. Quod hominum genus, quia singulari morum facilitate est Zc humanitate, μένειοι - ἔ, Aristoteli IU. Et hic. dicuntur, homines commodi. faciles, homines commodis moribus. Cic. pro Muraena: Nemo Catone proato tuo commodior, co- mior, moderatior fuit, ad omuem rationem humantiatis. Id. de amicitia: Atque hoc quidem vi tere licet, eos qui antea commodis fuerunt moribus, imperio, potestate, prosperis rebus immutari. Epitaphium vero Hesiodi, quod Pindaro tribuitur, foedissime deformatum est. Vulgo sie legitur Σωρa-ής - , ψ -φου ἀνnciums, remia' ἀν λωποιο ρυνπον ἔχων σφίm. Caelius vertit: Salve cui pubes, tumulusique bis olligis umώ. Tu sapis Hesiode, quantum homini sapera es.sie quidvis ex quovis potest verti. Quid est δε ρω-ε μυωπον Κεινομινι sy Qui ἐλλε mi ἀν νω-ιs pro G άν, - positum contendent, ilIi silices possunt concoquere. Nihil hae lactione absurdius. Veram. elegantem, dignam auctore illius epigrammatis, quicumque sit, acis ei pe ex MSto Vossiano: rmοδ' ἀνhω-ις- έων σοφιης Hesioda hominibus tradens serentiam, sive praevia sapientia. Totidem littedis in illo Codice scriptum legimus, nisi quod corrupte. N Aon pro Fro sy. μιέτυ φιει est loquendi genus Poetis familiare

nit. Sensus Poetae est , si labore tibi victum comparaveris , beatus eris. Terent. Dens s si ita est. v. 318. ΗΘ ἐνί-J MS. I. δ' , II. -'. lege: Αἰχα ἡδ' ἀν/9. ia.

γε Mνεται , ὀνίνη . Pudor alim vehementer obeβ , alius vero pro

des. Versu sequente in utroque MS. πυε ἀνελαι- , α συι ελciri nisi

36쪽

nisi quod in secundo vitiose ολ ν. 'λὼν etiam Palatinus codex habet, utrumque TZetetes di Stobaeus. v. 31 r. Latini hoc unitatis numero malunt exprimere Manu agere. Florus: Matrimonia manu capta. nihil notius. v. 326. A',,ea σύ tritissima Poetis Graecis enallage pro αν νε E utrumque Latinos Interpretes fugit. Pudet haec annotare.

tur. sed mo vulgatam lectionem retineo . quae sic exponenda : Pudorem vero eum impudentia vicerit. o-ζειν & est sequi ju- here , ut victores solent victos , aut domini jubere solent servos sequi. Apud Hom. ἀπιια - , teste Eustath est hbs Arra. Hesych. 4--

v. 328. Κἀυν ἔα J MS. II. cum editione Isingrina 8t pluribus aliis antiquioribus. sed rectius reti legitur. a ρέζω est ρέξω . fe

ἀο , λιξ μ -Scaliger uncis inclusit. Uterque male. Scribendum : αἰαεδα- uti ,-βλα Gese m. Exponit quid sit H est η γουν , hoe s. exponendi vim haber. ut paullo post : πιυ-mpes. πιυ , hoc es, πν s. Aristoph. Pluto : λεκιζε επρο ἀεν-ατ res M. Male egit, hoc es, pauper erat. sic is millies apud priscos Graecorum Scriptorum Interpretes. Emendationem nostram video firmari V Stovossian

tes . secrati lecti. Εὐνε enim est αωκεια Hom. Iliad. n.

37쪽

ratione est misuias, cum cap. XIII. uetat et minis e. υ---ἀειγ

v. 33o. Α λιππινετ J Reposui ex MS. II. 8e vetere Palatino, αλιταίνεται. vide Etymologicum Magnum. v. 33 i. citi est ipsa senectus. Nec aliter Latine debet exprimi. Tales periphrases innumerae apud priscos Graecos Poetas occurrunt. ut de multis jam nos ipsi & alii υ iri docti monuerunt. Pleraeque abhorrent ab usu & con suetudine Latinae linguae , in quam illas verbum de verbo exprime do transferre imperitia est.

CAPUT VIII.

Θύγ, θυων. Vetustissima sacrificia gramen, & alia quae

gisse videtur: Latini vero Interpretes pessime vertunt: Libaminibus atque hostis placa. Atqui de thostiis jam dixerat praecedente versu: ἐm η' ἀγλααρμα η υεν. nitida femora adole. Sic interpretare. ἀγλαά sunt nitentia adipe, qua Cooperiebantur ut docet in Theog. Stulte igitur hie rursus hostias inculcet. SA, Graecis est , odoramentum . Odores, qui Diis adolentur, quod propr e vocant Θύειν, hoc est, odo-Famenta accendere, quibus solis olim faciebant. Synes. hymno VII. de Magis: ,

μυσῶ τ' ἀναρή- , Λιζάνου τε Θων η λα. Eia munera ferte Urrha libamina, Auri lue donaria, Thurisque odores suaves. Θυειν enim est θυμιαν suffire , ut tradit Porphyr. II. de abstinentia animalium. Postea ad alia quoque quae Diis Offerebantur munera translatum , ic tandem ad victimarum mactationem. Porphyri

38쪽

sura gemina colligentes flammis adolebant: hoc sacrificιo Deos visos caeleses excipientes, ct per ignem honores illis reddentes immortales. His etenim unam perpetuum , chm sit iis simillimus , in templis asservamus. At ex eorum qua terra nascuntur sulfimentιs in sacris adhibitis, acerram ν ματηεμεν a pellarunt, o sacra facere binis , ct sacrificia Drusi, qua omnia nos non rectὸ interpretamur, quasi erroris illius qui postea irrepsit, tisant indicia , ideoque eum, qui ex animalium mactatione videtur esse. cultum λα- vocamus. Idem inferius eodem libro : E 'πε. 6 Α--,

dum patrios, id est, patribus reeeptos ritus, ad nntiquum mcrem uos reis ducere videtur. Reius autem sacrificandi mos erat ter placentas ct s

citis, uti demonstrauimus. Unde sacrifieia λαάμ, o , Θ λώοιλ dicebantur, ct ipse actus sacrificandi τὸ Θή- , idem valuit, quod suffire

vel adolere, quod nunc vocatur ἐπιωνων. Suod enim nos ,-ν dicimus, illi siti, Leebant. Θυειν igitur est sussire. hine ΘΠ est odorameniatum . unde L linum thus , ut a πῖον pus , ut ostendit vir maximu ad Solinum. Quia praecipue in sacrificiis postea thure sunt usi. Inde nobis etiam thus vrooch dicitur, quasi sacer fumus, sicut in Germania festi dies quibus natalis Christi celebratur, πInachi, hoc est . 1acra nox ab illa nocte , quam praecipue colunt, quia in illa Christus natus esse creditur. Galenus Θυη optime exponit λυμιάρ - , - κώ--. Proclus ti Moschopulus hoc loco ψαισά. Eustathius πιμυμ me. Postea enim ad omnia quae Diis offerebamur translatum, ut & Θαειν. Sed hic in propria notione capiendum. v. 3 4 i. O pe' ακων έν hi MisyνJ Interpretes: ut aliorum emas sortem. Male. Uertendum : ut aliorum emas agrum. est fundus,

ager, post stio, quia agri sunt praecipua facultatum & honorum, quae possident homines, pars. Gῆ omnia bona significat. Hesych. κλῆ- ροε, unae. Proprie tamen bona quae hereditate venerunt, ut Latinis sors. Liv. Puer in nullam sortem bontrum natus , est qui non habet patrem in cujus patrimonium suecessionem speret. Consortes ἡγια, ejusdem hereditatis participes, coheredes. Olim enim sorte

39쪽

hereditas dividebatur. Postea omnia bona quae possidemus quacum que ratione parta , di x ν' q. vio agri, Possemiones dicuntur κω 'MTheoeritus προκλύ

tuum omnem agrum Ur viniferum istum filum Ddam

Teneret.

tis gratias ingentes habe ην. Privatis quoque i, propriis seumtibus nommeandi amici erunt , sed esurientos is sunuces. Hi enim benefeium maximi faeient, te sectabuntu , ad fores opperientur, applaudent, gratias agent, vota pro te fundent. ' . -

tium aliud rustieum inciv.rit. Sic hic versus exponendus. Vulgo inepte: Si res aliqua fortuita eveniat. Xtῆκ ἔγεμεν, est res, quae ad agrestes . & ruricolas pertinet, opus & negotium rusticum. Ubenim N est vicus, pagus. ager. Hesych. - ακός. . insest rusticus. Idem: ἀκ ηε, ἀκεια , χωροςδῶν in agro spallari. Chorobates apud Vitruv. instramentum quo agros metabantur, Latinis gruma, quamvis & aquis librandis inserviret. v. mos villa, praediolum. Sane in Sacris quoque litteris est ager. Luc. XXI. 1 r. α e. eis a H --εἰαρκψωσ- ώς - . qui in agris sunt uou ingrediantur in eam . se. Urbem. Pro quo Matth. XXIV. 18.. e. Geg. Sic olim , erant, rurestres Episcopi, qui in vicis & pagis rem sacram faciebant. Proetus legit olim ἐμμιον, uti ex ejus explicatione apparet, quamvis vulgo legatur ἐγων. ἐμαρυιον vero idem est quod hi ιον , nempe quod in eadem κώμη geritur. Posses quidem etiam eXponere οἰκειον , ut sit negotium in tuis aedibus incidens, domesticum. Suid. ἐγων. δον. Sed altera praestat interpretatio. Rustica enim haec praecepta sunt, quae Piarms dantur.

i. Diqiti

40쪽

propter v einitatem mutuis cladibus & damnis perierint. Sed quid audio Carthaginienses 8c Bygantini tantis locorum intervallis di iuncti sunt vicinit legendun X vi, δενι- Chalcedon enim con

. Ma γαρ ιρα οῦ Πλά-να πιπροίσκον, τ άκον Miso , - άγδων-γLNon hoe Platonis dictum est sed Catonis; legendum igitur Κα ristic. Sic etiam Uossianus Codex. Sed haec praestat differre ad Interpretes, ex quibus infinitas paene mendaS eluimus. v. 3 8. οὐδ' ἄν βουσJ Hoc versu probat Heraclides in fragmentis de rebus publicis, ubi agilde re publica Cumaeorum legem illorum, qua sanxerant ut si quis aliquid amitteret, furto a vicinis damnum resarciretur : εο M M- -- κλοπι-Mε συμ. RaBans νουε-, Aoae ἀλήμ. ---- --ε μ ὀρυι- ε min. 6Η'Aomis ianuas δεκῶ λι- ναν iam ἀν βῆς , is ἔτ' εἰ με γέ-ν-Dη. Moris erat apud eos , ut vicini omnes conferrent ad resarciendum qua furto ablata sueνunt. auapropter pauca furto amittebamur , quod umversi pariter sua aliorumque diligentis eustodιrent. Atque hinc videtur peritum , quod apud Hesiodum si Bos non Dei ἰὸ peribit, nisi vicinum malum habueru. Eadem Ira fertur esse apud Japonenses in ultimo Oriente. v. 3 9. Eu ἐν μιιπεῖα SJ Glossae M S. Vossii: κνιλῶι nisi, q. Hesych. μνπῶ, δανει i. μειτει - , λωτει Θα est sub usura mutuum petere sive mensura , sive pondere , sive numero constet. Cic. I. de Off. atendum aeripere veriit: tauias ea qua utenda aeceperis. mriora mensura, modo possis, jubet reddere Hesiodus , luidnam be- fisio provocati facere debemur ' Male ergo Interpretes: Recta mensiura mutuum aeripe; quasi de iis solis rebus loquatur Poeta, quae mensura consistunt, ut multis docuit Salmasius libro de Usuris. Infe

Notant enim veteres Grammatici ἐσει Φαων dici , --σμ ἐπαλεπίων. sui das . Aaenis F -ουν -. Antiquissimis certe Seripi ribus tangis, non est foenori locare , sed mutuum dare sine u1uris.

v. 3r3. τύ ----An hoc est quod Interpretes volunt , juvantem te juva y Quanto rectilis Graeci magistri invisentem invise r Qui eo , inquit, ingenio sunt, ut mutuis amicitiae Ec con' suetudinis eommerciis delectentur , eum iis eole amicitiam. Idem sensus versus sequentis: qui libenter sua cum aliis communieant, iis tu libenter impertire. si quibus opus habuerint. v. 3ς I . MS. I.

v. I e . Καν μό- δ J Revocavi pristinam lectionem ex ΜS. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION