Hesiodi Ascraei quaecumque exstant graece et latine ex recensione Joannis Clerici, cum ejusdem animadversionibus. Accessere notae Josephi Scaligeri, Danielis Heinsii, Francisci Guieti, & Stephani Clerici Nec non in altero volumine Joan. Georgii Graev

발행: 1701년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

& Proclo , qui legunt s. iam his. Κα. quod Interpolatores fugit est καν , .lme , ψ ει , ut itatim : ις τὸ σμιλον ἰόν. etsi sit exiguum Aristoph. Plui. E ἀν δὲ συζων λά- πια in σύεωνεν , τ qtυὰν που ηλὲν ἐγώ -ι-M .Habaea . Si socium cepero aliquem es imbιcιuum , p sentem tamen hodie saeiam. Pro quo Scriptores orationis solutae m lunt dicere asia ι, κνί τοιγε. U. 3x8. Mἀσ est ἐ9έλ- libens, uti in aliis locis accipi viri ereditissimi docuerunt. v. 36 . Ε'etra σμγ προν motiat M'. σι κρεῖ quod verum est. Tgetetes versu ab hoc secundo : et si ἐπ' ἐόν- φέρ . v. 382. ερνη τ' ἀπ' ἔσω subscribunt Moschopulus ta TZetzes , M veterea Scriptores plurimi qui hunc locum laudant. . . . v. 64. Abae , Est kominem filicitum habet, non lassit. Hom. κῆδε δι λμώ. Animum sollicitat. Sequente versu, β caesa est dam no , periculis & variis Cafibus obnoxium. perperam Interpp. noxi . Sic etiam Latinis obnoxim simpliciter , est opportunus injuriae. Flor. III, ao. Et is servi) per fortunam in omnia obnoxis. Lib. IV, Φ. Cum intra decem is octo annos, tenerum is obnoxium is opportunum injuria Dυenem videret. Phaedrust servituo obnoxia. quia, qua vole

bat, non audebat dicεre. Senec. ep. 61. corpus humanum vocat ob noxium domicilium auimi.

Pretes : Incipiente vero dotio donente suurato te. Quid incipere di desinere dolium Latinis auribus sonet ego non exputo Uerte: suum relinitur dolium, is fere est epotum, satura a. A'ω IH ιν est ἀνοίγtiat Theocrito , T rentio ratinere dolium. Longe ineptiua inferius ρο ις v. l. γείς -τάθου vertunt : optimam im- senuis doliis . quum sit. Opιιmam aperi/ndis doliis. Vers sequ. δειλα uterque MS. ut bene restituit Heinsius. Ceterum de sententia huju4 versus, & cur vinum in medio dolis sit optimum disputat Plutarch. Sympos III, 7. M Macrobius VII. Saturn. c. ra. quos Vide, & Pi- de Alexionem apud Plutarchum , qui irridet hunc versum Hesiodi, quod in medio fit vinum optimum. Atqui hoc ipsum quoque dicit Hesiodus, ideoque tum parcius illo utendum esse, ut diutius optimo fruamur. Vetus est vini medium, olei summum, mellis imum op

timum esse. -

V. 37o. ΜΩΘοι δι' αUMJ Hic eum sequentibus duobus versibus in USto primo non comparet, & expunctos olim fuisse a nonnullis Proclus testatur, a Plutarcho tamen vindicantur & probantur. Vide Proetum. Sed ipse Plutarchus in Theseo tribuit hunc versum Pita theo. Aristotelemque laudat. Cujuscumque sit sententia, est optima: si cum amico tibi res quaedam fit, fac ut primo cum illo paciscaris de mercede, quam sibi deberi putat, ut omnes quςrelae praeci

dantur.

V. 3 6. Μουνο si ira n meis σώζοι J VS. I. ει , , cum glossa uar era, Pulcre D. Helasius observavit hos verius esse transpositos, & elegan

42쪽

ler illos exponit, quem vide. Sine ΜSS. auctoritate nihil tamen s stinui mutare. v. 38 i. E'ν φρεσὶν 3MνJ Μ S. I. MDiν. II. σῆ . leg. φρέM σῆαν. ,- έν e. φρεάν, ut apud Plautum: Mens animi. ec Catullum: Nec potis es dulces Musarum exponere foetus Mens animi. Σ

Distinctio vulgatis librorum. Hesiodi deleta. Hesiodus bis

emendatus. Veteres nudi faciebant opus. τεκμ ιυρεδ. ProcluS emendatus. οἱ ἀὶ T μολον. Xρ - ματα. Xρη es α. Nicolai Damasceni locus vindicatus. AEliani Interpretes ter reprehensi. τιταν. Quae rere. gργν. opus. O'ξ Sol acutus. Sol acris Sirius actis. Claudianus emendatus. Xuὐν-Zίς pro coelo. Lapsus crebri Interpretum indicati.

Bicλιον βJ Expunxi hanc distinctionem quam & codices manu exarati , & veteres Scriptores cum Interpretibus ignoraiaxunt. In primo Vomano hic omnia perpetua di continua serie lino ullo distinctionis vestigio perscripta sunt: sicuti & in Procli comis mentario manu exarato, quem mihi utendum dedit Marquardus G dius noster. In secundo nonnihil quidem spatii inter versum 333. di sequentem intercedit, ut possiit capere indicem hunc, qui vulgo praeponitur. Sed nec hic nec alii, si qui sunt, libri nobis tanti sunt ut istam distinctionem χέμ Q στωίώ natam ferendam existimemus ia- gratiis totius antiquitatis,quae nullam hujus operis divisionem in duos libros agnoscit. Garissime id liquet etiam ex servii prooemio in Vir gilii Georgiea. -siodus fuit de Asera civitate; qui scrisu ad fratrem Persen. librum, quem appellavit Iem 6 id as , opera ct dies. Hic autem liber continet, quemadmodum agri, is quibus temporibus Ani eolendi. v. 383. Πλ.iάχουν A τλαγ έωνJ Latinis dicuntur Vergiliae . quarum ortum de occasum in primis observabant Ueteres, ita ut aestatis ahqua hyemis initia. 8c messium atque arationum tempus ab illis numer bant. Vide Eratosthenis . πω vius, quos primus ad Aratum edudit summe Reverendus Praesul Oxonienus Joannes Feli. mihi, dum fata sinerent, amicissimus cap. 23. De illarum vero ortu de Occassi quam variae suerint Ueterum sententiae , vide Petavii disputationem in variar. Dissertat. Lib. II. Cap. s. quae Uranologio adjecit. v. 389

43쪽

v. 389. E B λ να μουσJ MS. I. Ec II. να--ων nisi quod in meundo addatur M. Et sic versu abhinc tertio uterque pro ν -- . aiarum. Est haec Dorum dialectus. Vide supra ad F. 124. In hoc uI- imo versu, liber secundus inserit A: N-ώπ γεω- δι απε - γυμνόω

in s v. Sic etiam in carmine, quod dicitur certamen Homeri & H soth. Nec aliter Proclus legit: Αμ ειν , σι αρροιθεν, ς λυγν. II- Iud enim quod in edito Procli Commentario praecedit τὸ ω κώ- a sciolo ex Hesiodi vulgatis editionibus insertum esse puer admodum vidi. Et recte me vidisse codex postea manu exaratus Mammardi Gudii ostendit: qui illud ἀκμοχ non agnoscit. In quo Se paulinto ante legitur, ἀψίκέ ais A victaeas. Non ut vulgis G stat. quod ab imperitis in Hesiodo primum suppositum qui secundam ab

ultima in άμμιν non producte poni sibi persuaserant. Cur vero nudis arandum, serendum & metendum esse praecipiat Hesiodus, sicut re eum secutus Virgilius Georg. I. Nudus ara , sera nudus, docet Servius: Nudus ara, id es, adeo sereno coelo, ut vestimemis non egeas. Nam dieit nudiam esse debere . quase aliter non oporteat aut possit: sed sub tanta serenitate dicit hae agenda, ut se amictus possit eontemni. Quam explicationem Servius debet Proclo, cujus priorem expositi nem vide : binas enim hujus loci affert. Sed prior verior est. Vet res tamen nudos plerumque fecisse opus ostendit Plutarchus in vita Catonis Majoris IIt δ τώ -τουeM- Mina minu -ροι Fωπιτων , si Nos σας ἐξωγκώνων .m αγι ρ. εἰή ἀπών - 'τα me iι διεμυοιε, ἐπανελων η' εμ πι νων. αν --ἐξωμίδα.ὼν, 5 νουι δε γυμνος ἐσκ- F εὐκε ν ,-τ -τὸν ore μῆ- et τὼ σὼ Cujus cum labores is rationes via mendi acevisset Valerius Flaccus) a sertas. miraretά que cum narrarent illi manὸ eum forum adire, is prauo esse ejus opera utentibus e re gressum ad villam tempore brumati vesitum exomiae, a te operari cum servis nudum, eadem mensa, eodemque vesci pane, atque idem vinum bibere. Et Aurelius Uictor in Quinctio Cincinnato: Sum tius Dictaris uitius, ad quem missi legati nudum eum arantem trans Tiberam ossenderunt , qui insignibus sumtis Consulem obsidio liberavit. Et apud Poetam : nudi messores. Non tamen haec si e capienda sunt, aes essent fine omni vestitu. Tunica tantum erant induti , sine toga.s Romani, aut pallio, ii essent Graeci. Sic & Saul dicitur nudus ce- eidisse coram Samuele , I. Sam. XIX , a . hoc est , in interula seu vestitu interiore per totam noctem extra se raptum fuisse. Si e Petrus dicitur nudus abiecisse se in mare, hoc est, deposita veste superiore. vide ibi Grotium , di in primis Amplissimi Cuperi observat. . cap. 7. De veste autem interiore intelligendum esse Hesiodum ostendit etiam in Fcuto v. 286.

44쪽

α -- Agricola autem

Proseindebant terram bonam. ornateque tunicas succinxerant. Ergo non nudi arabant.

v. 397. Sεοὶ λιτται esueta J Per Deos Graeci hie intelligunt alii stellas. alii elementa, qui non sunt audiendi. Dii, inquit Hesiodus,

labores hominibus imposuerunt. G is, ἔδει ά - νὼ βροτα Nemo enim es mortalium qui non laberat. ut Sophocles ait. Hoc autem a Diis, qui, secundum Epicharmum . π -νων κωλῆ- ἡμῖν πιένα --, labore omnia bona nobis vendunt. Quod hauserunt ex Iose ut infinita uia . apud quem ad Adamum ipse Deus: Ε, - ῶν - που σου Φάυη τ αρών σου. Q . est labores imponere. abnκι - - , τμμα-- non solum est σπειλη , sed ia---Εtymologici Magni auctor : τε aurias --- τὸ κ -- μααζω, έ τι σημιουμ . Superius P. 218.

-Iesum b. tam immittis omnia videns rapiter. Recte Glossae MS. hoc loco ianae Δέρροντο, v. 4o2. X G ου-J Terent. Adelph. Numquam rem facies, abi, nesicis inescare hominas. v. 4 s. ΟιUν μυ νζω nm τι- ώ, M J Non hic ab Hesiodo intelliagi uxorem , ut vulgus cum Interpretibus Latinis accipit, sed ancilia iam, quae domum custodiat, versus sequens arguit, qui hanc γ- ω κνι κωπώ ἡ γαμετί. emptam non nuptam appellat, quod olim m nuerunt ad hunc locum veteres magistri. Aristoteles quidem in Oeconomicis 8c Politicis πι--κ sum fit pro uxore, non vero κ-τι ut viri docti assirmant. Nec judicandum est Philosophorum principem Hesiodi mentem non habuisse exploratam: sed potius eum hunc versum suo voluisse accommodare instituto, ut saepe solent Philosophi. Nam Mureto, homini quotquot a renatis litteris fuerunt, dia sertissimo & elegantissimo . qui auctoritate Aristotelis permotus si quentem versum tamquam supposititium jubet expungi, non est ut suia fragemur , si vera sunt quae Timotheus apud Proclum de Aristotele commemorat, illum nimirum adductum hac Hesiodi sententia post Obitum uxoris cum Herpylide ancilla consuevisse M ex illa sustulisse filium. Quamvis 8c hic Aristoteles maluerit suo obsequi ingenio & auctoritate Hesiodi suam tueri vivendi rationem, quam Poetae monita sequi. Nam Poeta nec de pellice . nec de uxore loquitur , sed de famula pretio comparata. Vide Proclum , apud quem pro οἱ Tι αγωον legend. εἰ etfit. Τιμssam. de quo Diog. Laert. in vita Aristot.

εἰ σε Τιμμιον vero non sunt Timothei discipuli , sed ipse Tim

45쪽

theus Athenien fis, qui vitas Philosophorum a Laertio toties laudatas memoriae prodidit. ει HE. σ Tuo,sον, elegantissimo idiotismo est

ipse Timotheus. ut apud Polyb. ει iam Anω--τ Bαeκων est Annore Barcas. εἰ ἀμφι τ ω---Σιμμἱ- apud AElian. Crito de Sim-mias. Ec mille talia. -7. Xρήμ ,κ-οηκα - τ'--σα , J Homeri , M Hesiodi tempe itate-notabant omnes facultates , omnia quae ita honos habebant, non nummos aut pecuniam, cujus usus tum adhuc erat Graecis ignotus. Hoc loco autem singulari notione significat οἰκητηροα - , instrumentum domesticum, suppellectilem, utensilia. nimirum ,- ψειέ s. Propter eamdem causam ab Aleaeo in Pasi-Ptae Wiνέθια -ἀά- dicuntur. Quamvis Plato Comicus in Helis ade ilia tantum vasa, quibus utebantur προ σ-α,- dixerit χροώρμα, recte tamen etiam omnia - - Aia. appellariareis e a docuit Pollux X. cap. i. Sane in hac notione legitur apud Nicolaum Damascenum in Dagmento historiae universalis, quod Si batus nobis servavit ; A iarim v ἐμψύχυν ab γεωιτείουσι. - δε ita μεα F Σηπιω- ω κρυ ia; ἐλμοῖς φυλατum. Arιιona nullum animalma sint. Vasa figulina ad quοιirianos usus parata in aurens involucris uousunt. Sic rectissime hunc locum vertit vir in romparabilis. quem non oris causa nomino, Henricus Uallesius. Bene se omnia habent. lunt vase domestica. utensilia, sive sint pretiosa, Gue vilia, re nullius rei. Strabo lib. XV. p. 712. Πanta δὲ NMκλυ π -μ,-ν ἀ τ Μηκχε ν ἐπιπι- κ μ ρρους ἀκταρ , ἡ βααλικῶς δ -- α ἐς ἐυλώφD. Multa autem eou. ra is utensilia nocIu ingrMens rorrens hau it, is magna pars regia supellectilia ablata. Eadem autem

ratione utam se sic & inu, omnem notant supellectilem, em

Raa tamen de vasis di sacra templorum suppellectile Dequenter a cipium ur. A lian. Π.Dαλ ωρ. lib. I. cap. xo. Διον- ἐξ οἰ -ναυηπ c. Συρο κάσαμ cieri ἐ-λ- τα χρή Sa. Ubi Gelae rus vertit : Di Usius ex omnibus S, rae Mariam temptu is delubris per sacrilegium pecu auam abstutit. Paullo post : Τα F A' A , -ρ Λαυσέαι ἀπαγω ἐσό di ποι. Ubi rursus Interpres : niversas Apel M is Leuco τί a pecunια njamo seolrae abripuit. Pessime cum utroque loco signia Mentur vasa sacra diis illis consecrata, quae abstulit Dionysius, sicut inter illa commemoratur ibi mensa sacra Apollini dedicata. Lapsus quoque est idem vir doctissimus. in Inrerpretati ne hujus vocabuli in lib. VI, cap. 9 A'm τήληι α να-apo- - ein F παπσε Newμοιώγμησεν ἐπὶ ce murat. Arjioteles abliguritu omnibus pocuniis, qua ex be reiurate parantu ad 3Uum vanerant, in militiam prosectus es. Verten dum erat , consumtu omnibua sacultatibus. Quamvis non ignorem pecuniam apud Latinos etiam pro toto patrimonio capi, sed Interpretem de nummis sinium cogitasse , cum ita verteret, satis Constat. - Sic & B--- quasvis facultates notant apud Marc. X, 23.

46쪽

sane veteres dixisse ex Helych. α βαν , πρέ- . Apud

de careo . destituor , sic de Latinis quaeri est abesse , desiderari. Senec. ep. 91. Lugdunum quod osendebatur in Gallia quaeritur. Petro de Eunuchis : quaerit se natura nec threenit , hoc est, desiderat suum opus, quae marem condidit, nec tamen invenit marem esse , quem fecerat. Stat. Theb. II. Iam trepidi sese quarunt numeriantque. Cic. ach. II. in Uerr. cap. I o. Nego esse quicquam a tesι μου dictum , quod aut vesrum euipiam esset obscurum, aut cujussuam oratoris eloquentiam quaereret. hoc est, ad quod explicandum desideretur vir disertus. Di-Cere quod quaerat eloquentiam est infantem esse, indisertum. Nam quae quaeruntur non adsunt. Hinc Be Plauto in quastiona esse, quassioni esse, est abeme, non praesto esse, in Pseud. Clitellaria, & Casina. Hinc de illae venustae locutiones Siciliam in Sicilia. apud Cic. in epulis epuIm apud Ovid. Samnium in Samnio apud Flor. pontum m ponto qua-rere apud Manilium, de quibus Cl. Gronovius in observationibus. v. 4o9. Moisii δέ - ερπν J Hoc est , ne cum tempus emuxerit, non pomis opus, quod tum faciendum erat, facere. Eevν .F at. UL hle est opus : labor rusticus, qui impenditur agro colendo, ut re vessu sequente&ipso indice libri hujus ac infinitis aliis locis. Flo Tu S I, p. Messium erat forte te M sementis, cum patrietum virum innixum aratro so iactor in ipso opere deprehend ret. Apud Terent. Cic. opus facere, de opere rustico. Haec trita sunt.

Vertit Avienu&: Ituat in mente, multus rubor imbuit ora.

47쪽

SDidit anhelanti Dee psifer aera motu, Torret is immodicis terras coquit ignibus astri. Horum imitatione Horatius solem ferventissimum dixit Mutum. Lib.

E ubi plus tepeant εν-s y ubi gratior aura

Lemat rabiem canis momenta leonis.

Cum semel aere it holem furibundus acutum tLib. I. Sat. o. vocat Diem acrem.

ubi ma sessum θι aerio ire laruatum

Admonuit. Lucret. VI.mne homines fontem nimis admisantur is aeri Sole putant subter terras fervescere raptim. Florus II. 6. obfrvato Dei serio, quod Θ fit ibi acerrimus. se pluri. mus pureis. Restituenda est haec vox Claudiano. In epigramm . de crystallo , cui aqua is erat: ' em neque eonfrixit Uems, nec Sirius aeris. se enim hic versus legendus. Uulgo circumfertur: Suem nequa eon-srinxit fems . nec Sirius axis, sine sensu. In nonnullis codicibus est ardens , quos sequitur Nicolaus Heinsius . vir suavissimi ingenii di summae eruditionis, qui in carminibus novis pangendis, di veterihus castigandis , ac suo decori restituendis nulli, qui in hoc studio-Tum genere elaborant, est secundus. Mihi tamen ardens videtur glossa & explieatio F aeris, quod vitio descriptorum tranfiit postea in axis, quod non frustra tot codices retinent. Sicut vero hic οξυι ἀέλ--, ω eontra apud Pindarum χωνῶ . nix acuta, ut apud H ratium frigus acutum est vehemens, di acris brems, saeva. Apud Sophoclem Ajace Flagellifero, v. ax8. - , Auster vehemens. Omnia enim quae penetrant di vehementer laedunt Latinis dicuntur acuta, acria, Graecis ἐξεω. v. Φl s. Καο d --Est πρῶ- πινῆοῦ , ut melius omnes Graeci, quam Latini, qui stulte : caloris humidi. Hesych. ιδ ιμυνκνῖκ u --ιόν. . F. Μ-ωυνδη δμcρη--- ZLίος ενδώ-- J MS. I. --ετ λ. Graeci Μagistri nescio quid de Iove coeli Zc pluviarum domino lite nugantur, chm Iupiter hic fit. ut sexcenties Poetis, coe

Cum autem sexaginta post conversionem filis Hibernos perseeerit Iupiter dies. Theoeritus: X' vidi Zabς ααoi, A. πέλ arua ' σι Iupiter alibi es serenui, alibi pluit.

Horat.

48쪽

Horat. Nivesique deducunt Iovem. Sed haec quia ignorat v. 4 6. Μετα δε πεπεταε βροτι ΜωσJ Perverterunt sensum hujus

loci Interpretes , 'cum vertunt --πεος, mutatur. Vertendum: movetur. Facilius , inquit, movetur corpus autumno , quia vir suas jam recepit, quas nimii solis ardores attriverant, ut pares nunc possint esse laboribus ferendis, di materiae eaedendae. '

coc . Interpretum crassi aliquot erroreS. Ρollux eme datus & mox Hesiodus. Γλικες βοες. ZCς X, νιγ. Pluto & Proserpina Dii agricolarum. Plutodivitiarum dator. Hesiodo rursus medela.

auram ipsis ρHis circum putrefacta sole sub torrido in nigra putre

Non solem autem . sed etiam omnia sydera dici Σμείει ex Ibyco modo docuit Hesyehius. Inde & Latinorum mus a Glam esse ingeniosὸ nuper ostendit oesi elν Tanaquillus Faber ad Dionysium Longinum.

v. 19.

49쪽

v. 4 9. Πλειον A m νοκτh-US. I. ἐπαυλει. corrupte. r ἔhuius loci interpretatione ambigitur. Alii enim ἐπιωρω νυκτ exponunt πλέον ,-λα-- η λων-ν ἡ νυα rvrs , plus nocte frui; diutius quiescere, qui respiciunt illam pervagatam Poetarum opinio nem, solem noctu st igare di quiescere. Hos sequuntur Latini. Alii πηνιειν 6--π-- ρ m majores capere labores sub terra in opposito mundi latere quod dum peragrat , quod verum esse ex oppositione liquido apparet: brevi tempore , inquit , super nostra conspicitur terra interdiu , noctu vero majorem capit laborem. Ut

pro Attica Cerere, quod Latini fecerunt Interpretes Quis umquam fando cognovit KM-ομαι dici Cererem Estne qui ignoret Minervam esse praesidem artium & opificum, in primis vero fabricae magia stram, indeque dici Ueγαν , Cic. in Arateis: Ut nemo cui sancta manu doctissima Pallas, Sollertem ipsa dedit fabrica rationibus artem,

Tam tornare cate contortos possiet orbes.

Eius simulacrum erat apud Thespienses , cui Plutus assistebat, quo sis nifieabatur opibus illam Deam cumulare suos cultores strenuos nimirum opifices. Vide Pausan. in Boeoti eis di Aristid. hymnum in Mianervam. Iulianus Imperator in fragmento Orationis, p. y3I. edit. Petav. O 6- ο- ἐμεῖν ἡ ΑΘ Ω-Viuota quot opificis Mimma in nos derivata fiat munera. ΑΘ MN δμω.c est in lais, faber

qui aratra faciebat. Sequente Versu πηλα-s προ-ρηρε - est ut supra vers I. ων Eri Me - , pro κλε N. In MS. I. UOT. eli προ- ἡ τ . v. q. χχ.--τρο non est disponere aratra. sed πιιων. in σκλάων, ut sexceatius apud Graecos Scriptores tam vinetie quam solutae orationis quD-ι pro πειῶ usurpatur. Inferius v. s 8. πχλον

δὲ Maai,- o r. incurvum verio senem facit. &v. Π6. Μῶτα is μυ--MM 9Mη Corpus madidum faciat. Equidem Latina hac Hesiodi versi ne nihil est insulsius , ta imperitius , in qua vix ullus versus legitur fine gravi hallucinatione. Vide quam inepte mox duo illa aratrorum genera avi ἔμω ροπηα ν exponant V- 4 3 - . . Aria δὲ Θέα ι et ησαμ κας ειυν

Bina vero disponito aratra domi laboram Dantatum edi compactum. Quid est aratrum dentatum An quod dentale habet Nonne & ἐ- habet dentale Hunc errorem iacile potuissent declinare, si V et rum consuluissent expositiones, quae docent αυτ γε, αροπον esse quod habet burim suopte ingenio curvam illamque non clavis affixam te-

50쪽

moni di dentali, sed quod totum ex uno ligno conficiebatur. de buri virgil. I. Georg. Continuo in s reis magna vi flexa domatur

In burin, ct curvi formam accipia ulmud aratri. hoe est ulmus seu ulmi ramus inflexus natura sua a rustico continuo seu per aliquot annos semper magis magisque inflectitur, ut sie curiauus adolescat in burim, ut naturaliter curvus &aptus sit ad burim. Buris vero sive bura, Graecis γει, est propriὸ infima pars temonis. malδvulg5 dentale exponitur a viris dores, cima dentale apte ur burae ἔHesych. I, in minὼν τί ζοιως e. --αknγον δε τὸ μὴ σι-ειον, - ἐξ ἐνοι ξυλου' Γ est infima Iars te moxus in aratro. As ἡγον es non compositum . hed ex uno ligno. Inde de Proclus ad h. l. λύγεται δὲ γης ἔπι άεἰ -υ τέ- νί- ἐω. Αὐτηγω opponitur ο κ τἰν, quou non ex uno ligno, sed variis est constitum & compactumis Eratosthenes in Archvectoilico utrumque describit apud Scho iast nδpollonii Rhodii: Δύο δυώπων εἰσὶν ειδη ' τὸ mu . . τὸ δὲ -τήγεε

se ζαγλαου , εἰ δὴ μυε μα- λέγουσι. Τοιλον - τὸ πικτήν. αυτ νον δηιδεν ου - τὸ ἔλυων iam εειν ωι σμc A. Sum duo aratrorum geuerar quorum alterum compactile, alterum non compositum. Compactile quidem habet dentale quod cum aliis committitur. Est autem sentale cui momer includitur. Lignum vero quod a dentali extenditur ad boves vocatur buris, quod vero a bura temo. Illa vero pars fugi, qua cervicibus boum imponilur alii vocant γ γλας, alu μέμα A. Tale quidem es compae ille aratrum. Non compositum vero est , cuius dentale non eo- mittitur , nimirum clavis di arte cum aliis aratri partibus , sed est unum lignum ex quo dentale, buris, temo. Inde apparet quam egregios Interpretes egerint in versibus paullo praecedentibus expone dis, qui de Graeco Latinum fecerunt Hesiodum :Ευτ' ἀν ΑΘίωαιης δμώωos e. ἐλυμ et ξαε. Γομοφ ν πιλασαε προ-ρηρaτ' Alco ii Nempe eum Attica Cereris famulus temoni infigens Clavis adjunctum stiva aptaverit. Quot fere verba tot errata. De Atticae Cereris famulo ante dictum. Num ελυψε est temo, stiva Perverterunt om nia. Stiva est postrema aratri pars, Graecis ἰουν- ι ..1ὲς prima illa temonis nimirum pars, 'uae inter boves protenditur. Extis γε est dentale. Eratosthenes : Ε λυ- ῶ ώ υ,νιο εστ - . Ελυμα es cui vomer inducitur. Proetus: τυις ἐς τὸ ἀδηρον αὐτὰ vi e. -υοτροαν κώον Ad γίU τοῦτο δὶ τύ ἰλυ-αm visimhm - ἀνώΘas ἐμίευλη πιμον - αὐτο ra socias εν. Yννμ es ferrum quo in arando terra seinditur. Hoc vero adaptatur ἐλυμ απ superius ι octum ubi cavum est. Κλυμα Latinis di- Tom. II. O citur Diuitiaco by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION