장음표시 사용
161쪽
AETI A deinde anno Christi C C L V. Roma
no orbi Imperatorem Valerianum dedit: Oro sius, Valerianus in Raetia ab exercitu ugu Ius est appellatus, totidem uerbis Eusebius in chroni CO . Eutropius, Licinius Valerianus in Retia rese' orico agens, ab exercitu Imperator, mox eAugustus est factus. Quae uerba interpretatus Aventinus, Batauia, mconfinio setiarum , Vindeliciae stes Noricorum lectum exist1 mauit. Absurde admodum : nec enim in setia 6 H Norico agens, sibi aliud utili, quam eum Raetijs & Norico simul praefuisse, cum uni plures interdum mandarentur prouinciae, ut1 iam antea obseruauimuS, uiris primarijs praesertim, qualis Valerianus, S. C. auctoritate. quod apud Pollionem extat, Primus enere, nobilis sanguine, emendatus uitά, doLirina clarus, moribus sit utaris, exemplum antiquitatis.
Simile est, quod ab hoc Valeriano Ragonium Clarum Illyrici si mul & Galliarum Praefectum constitutum Pollio scripsit. Nam ut quo temporeiamperium ad1jt, in Raetia & Norico una suerit, incitelligi non potest, ne si in Batavis quidem . Minus fortassis a berrat nostra suspicio, adissse in urbe Raetiae principe, Augusta colonia. Id a plerisque Imperatoribus factitatum scio, qui RO-mae non possent, ut in splendidiss1mis urbibus , quarum claritum dine sibi commendatio accederet, imperium aulpicarentur. Nam exempli caussa, Vitellius in colonia Agrippinenti iniit, Seu rus Carnunti, Niger Antiochiae, Saturninus Alexandriae, Proculus Lugduni. Adde ex Victoris historia Augusta locum, milites, qui cotracti undique apud Raetias ob instans bellum morabantur, Licinio Valeriano imperium deferunt: Quippe cum 2 milianus in MCesia res no V 2 URS
162쪽
uas molitus, Italiam infesto agmine peteret, Gallus ut Zosmus re fert, Valeriano negotium dederat Gallicas Germanicasque legio-'nes trans alpes cogere, & auxil1O adducere, Unde Zonaras Valeria num transalpinarum legionum ducem appellauit Iam in Raetia colligendis copijs locus aptior nullus, quam qui prope Augustam ad Lycii m campi sunt, V bi etia Germani Caesares posterioribus temporibus, in Italia moturi fere exercitu contrahere soliti. Senatus interi in Romae Gallienum Valeriani F. Caesarem primo, dein Augustum dixit. Cuius initia, quod inter auctores satiS con- 1lat, laudatis Imperatoribus conferenda, reliquum uitae ignauis simum fuit de fostdistrinum. Patre enim anno CCLXII. a Pe sis capto , luxui se totum mancipauit, Rempublicam incredibili inertia & locordia prope pessundedit, ut eu Iulianus in Caesaribus
apte stola & incessu molliori mul1erum ritu utentem introduxerit. Itaque triginta per omnem Romanum orbem tyranniS 1mperato rium nomen Invadendi audaciam add1dit, & occasionem rati barbari , prouincias quipque finitimas populati sunt. Germani Orosius scriptum reliquit Alpibus,3Raetia,totaque Italiapenetralsi, Rauennam viueperueniunt. Vrbes ubique plurimae captae, direptae, dirutae,
paullatim postmodum a popularibus instauratae, in pristinum sple-dorem assurgere non potu ere; hic ipse Orosius qui annis circiter centum quinquagm ta posterior uixit, extant adhuc, inquit, per diuersas
prouincias in magnarum urbIum ruinis, paruae pauperes aedes, igna miseriarum 6, nomina seruantes. Raetiae tamen minora tantum Oppida
hostium iniurijs patuine, coloniam Augustam restitisse, inde sit ut credam, quod non adeo multos post annos graui obsidiotie cincta, par esse , suppetias ab Aureliano Imperatore expectare potuit , quod incolumis & florentis urbis indicium habeo. Defensam Opianor praesidio Legionis III. I talicae, & reliquaru m militariti m copiarum quae per prouinciam dispositae, siue a Fuluio Boio, quem Raetici limitis Ducem fuisse Memm1o Fusco Consule, id est anno Christi CCLXI. ex Vopisco scimus, siue ab Aureolo tyranno ex XXX. quem Victor in historia prodidit imperium contra Gallienum sumpsisse cum per Raetias legionibus praeesset, Trebell1us Pollio ,
cum regeret Illyricianos exercitus , sed utrumq; simul veru esse nihil vetat, nam solius Raetici viribus subnixu purpura ausum attentare, supra fidem . De Aureoli fortasse tyrannide sensit incertus auctor
in Maximiani panegyrico, cum Ra tiam sub Gallieno amissam
163쪽
scrips1t,his uerisimilius Germanicam irruptione respexisse, & rem Oratorie uerbo auxisse. Quod est in V1etoris epitome, Aureolum Mediolani dominatum inuasisse, caute legendum, cum Imperij insignia ibi non sumpserit, sed pugna u1chus siue Mediolani, s1ue ad
pontem Aureolum prope Mediolanum Occubuerit. Et longe credibilius Mediolanum ex proxima Raetia quam ex Illyricor 69 uenisse. Anno CCLXIX. Claudius imperium acce a11 pit. Anno CCLXXI. Claudij frater Quintillus: eoque intra XVII. diem interfecto, Aurelianus. Quem liberatorem est Augusta experta, siquidem Vopisco teste vindelicos obsidione ba= barica liberauit, neque haec uerba de gente generatim capi possunt, sed ad urbem princ1pem pertinent,usitata bonis auctoribus scribendi ratione. Idem inter Aurel1ani elogia post mortem in Senatu i ctatum,Ille et indelicis iugum barbarae Fruitutis amouit. Vt inde, quo admodum delectari soleo, simul coloniae dignitatem, culuS periculum Imperatorem auxilio exciverit, liberatio illi Ornamento fuerit, simul oppugnationis impetum, qui leuiori opera depelli nequi-
uerit, liceat aestimare. Hostes Vopiscus non nominat, ex Zosino Is βῆ δ' Alemanni credendi, Imperator intellecto Alemannos cum remotioribus finitimiss ibi nationibus Italiam incursionibus uexare decreuisse , non abs re de Roma uicinisque urbs locis magis sollicitus, satis magno Pann niae reticio praes idio, uersi s Italiam perrexit L Italiam RaetiaS tunc complexam memoria repetendum)Φin extremis ad Istrumpartibus consertoproelio,multa barbarorum millia deleuit. Conuenit Alemannos,
cum Alpes transcendere dc Romam uersus instituissent pergere, Augustam quae prima obstaret obsidione cinxisse, ea Aureliani aduentu soluta, domum repetentes circa Danub13 sontes esse caesos. At
haec Zosmus ante Zenobiam uictam,Vopiscus postea coligis te scripsit. Addit rasinus, Aurelianti Raeticis auxilijs aduersus Zenobia u-α 8 lum. Anno CCLXXVIII. Tacitus: Dua 79 centesimo septuagesimo nono Florianus: Eoque ipso paullo post, Probus Imperatores dicti. Hic Germanos Gallia ex git ultra Albim & Nicrum fluuium, urbes &castra in hostico posuit : etiam barbaros qui Raetias denuo lacesserent repressit, quod Vopiscus, eius ex Galliam Illyricum iter describens, innuit , post haec Vu '
Ibyricum petiyt : oestri quam ueniret, Raetias sit pacatas reliquit, ut illic ne siu picionem quidem ultius terroris relinqueret. Saturninum,Proculum & Bonotum tyrannos extinxit. Quorum Bonosus aliquan- p. Bon se
164쪽
do Dux limitis Raeticinuit: &, si id quoque scire interest, bibit quan-
rtim hominum nemo. De hoc Aurelianu epe dicebat, non ut uiuat na
tos ef ,sed ut bibat uem quidem diu in honore habuit causia militiae, nam si quando legati barbarorum undecumque getium uenissent, ipsis pro
pinabat, ut eos InebrIaret, atque ab his per uinum cuncta cognosceret, ipse
quantum libet bibisset empersecurus fit obraus, Dy ut Onesimus dici oria
ptor uitae Probi , adhuc in uino prudentior. Habuit praeterea rem mIrabilem , ut quantum biberet tantum mingeret , neque unquam aut eiusfectus,aut uenter aut usiCagrauaretur. Ouod Auentinus Bonosum sub
Aureliano Rartiarum fuasse Ducem asterit, a coniectura est: Quod hic Ducem Legatumque confundit, passim alibi Duces, Legatos, Praesides & Procuratores, ab imper1tia. Probi nummu Augustae era tum uidimus. SOLI. IN VICTO. inscriptu. An ino CCLXXXIII. Carus Augustus, filii Carinus &Numeria i a 83nus Caesares appellat1. Sub ijs E1ulasium Vindelicis & Noricis prae sed1sse tradit Auentinus, quoniam scilicet in actis Maximiliani mar tyris nomen Elulasti, qui Celeiam Norici aut Pannoniae est oppi dum . Pra echus a Numeriano missust ses id ad Vindeliciam quid ipertinet ξ nisi quod Auentino familiare Raeticis & Vindelicis Norica , interdum quoque Pannonica miscere. Annus Cri-isl1 C C L X X XIV. primus Diocletiani fuit, qui collegam Ma-, 28 omianum Augustum, CDares plures asc1uit: Sib1 immani saeuitia, qua religionis odio in omne Christianum nomen est grassatus, aeternas infamiae notas, ceteroqui non pestimus princeps inussit. Maxiam1ano occidens dem an datus: ea occasio Alemannos perpetuos Raetiar hostes inuadendi fuit, quos in proprijs sedibus aggressus, capto Rege, vastatis agris uicit. Facinus memorabile panegyricorum scriptoreS uarie celebrat ut, captus cilicet Rex ferocissimae nationis, inter ip-
yas quas moliebatur infiidias , a pote Rheni Magotiacensi q; ad Danubi, transi tu juntiensem leetione ista Rhenano debemus, cu prior e
Cotinensem aut Cotinentem inepte haberet) deuastata atq; exhau-flapenitus Alemannia: Item, Partho quippe ultra Tigrim redacto, Da cia restituisi, porrectis usique Danubj caput Germaniae Raetiaeque limiti bus . Danubius a cap1te, hoc est a font1bus, ad Oeni usu ue ostia uetus Germaniae & Raetiae limes, quem Alemannos perrupisset apparet : Maximianus restituit, neque restituisse satis habens, ulterius promouit, hinc in alio panegyrico est, Ingressus es nuper illam quae Raetis edi obiecta Germaniam a mili1ue uirtute Romanum limitem a uictoria
165쪽
nictoriaprotulit . Mamertinus in Genethliaco, Taceo trophaea Vermanica, in media defixa barbariae transeo limitem Raetiae repentina ho sium clade promotum, Eadem oratione Ramcae laureae expeditionisque semel atque iterum meminit,huc uidelicet respiciens. Quae Raetis obiecta Germania, nunc quoque, ob limitem tunc prolatu, Raet1ae nomen circa Nertingam imitatur, Zies uernaculo sermone appellata. Atque hoc genus Incrementa prouinciarum Tacitus a tigit , de agris decumatibus scribens, non numerauerIm Inter Cyerma niae populos, quamquam trans Rhenum Danubiumq; consederint,eos qui Decumates agros exercent.' Leuissimus qui ue cyallorum, inopia audax, dubiaepossessionis olum occupauere. e uox limite affo, promorisque praesi iis, sinus Imper', εν pars prouinciae habentur. Tale est quod .se Probo paullo ante memorauimus & haec causa cur mul ta trans Rhenum transque Danubium Romani nominis monumenta . Raetiam ueris Trans sanubianam non multo post in Germanorum iterum potestatcm concestisse, Alemannicae quae cons cutae sunt cxpeditiones reddunt credibile: sic tamen, ut & RO-mani non raro, prout belli alternabat alea, ibi rursus pedem fige Tent. Imperatores porro, quamquam Christianis nullo non tempore infensi, eos semper affixerint, multisque modis mi seros habuerint, omnem tamen humanitatis sensum non moX a principio exuere, neque statim in deterrimas belluas Conuerti potuere , sed se ipsis paullatim truculentiores efferatioresque essem, aer ultimam demum impietatis & crudelitatis lineam anno C C CII. attigere, cum nouis in piorum perniciem excogitatis edictis, innumera extremae diritatis exempla improbisi1morum Praesidiam ministerio, prouinciatim & Oppidatim, pariaeque uicatim edide re, nullo neque aetatis, neque sexus, neque dignitatis habito relpe ctu: nisi quod Episcopos, quorum opera rem Christianaria potis
simum contineri, & in dies augeri scirent, acrIOribuS qua miCete rum uulgus Odiis prosequuti, atrocioribus etiam cruciatibus exemcuere . Eius ergo Ordinis multi, diuini praecepti memores, Cum autem persequentur uos in ciuitate φά, fugite in aliam, quo tam tetram
procellam declinarent, longe dissitas regiones, patriis reli elis sedi Dus adierunt. Quae caussa Narcisso episcopo cum Felice diacono Augustam ueniendi fuit. Is dum latebras profugus quaerit, certa Dei uoluntate, quod postea apparuit, mulieris meretricis domo, Ummum ignarus receptus est. Mulieri nomen Afra, mater Hila
166쪽
ria , Hilariae maiores Cyprii fuere. Hi Augustam quacumque o casione delati s nam bellum quod quidam inter Cypri Atticaeque
Reges commenti, nec extitisse, nec istis temporibus extare potuisse,
nemo ab Omni historiae cognitione tam alienus, quin peripectum habeat) Cypriae simul Veneris mysteria attulere. Quibus initiata
Afra matris consilio, patrium sequuta morem Deam uulgato corpore coluit. Narc1sii uero, tum accommodatis ad pietatem sermonibus,tum ostentis quibusdam permota utraque,Venere ualere ius
sa Christo nomen dedit. Accessere Afrae ancillae, Digna, Euno mia, Eutrop1a, & Hilariae frater Dionysius, cum reliqua Omni familia . Narcissus Hilariae domum in ecclesiam uertit, Philippo NIacobo Apostol1s, ut uetus fama habet, sacrauit, eam quae postea S Martini dicha; nam templorum nomina mutari nouum non es , N. Martini praesertim memoriae Franci multis post seculis, quod eum
tera persaepe addixerunt, quo exemplo Curiae Hilaris episcopi aedes etiam Martini titulum accepit. Narcissius praeterea Dionysium premsbyterii constituit 4n Augustanoru inde episcopu euasisse. nostrae ea clesiae tabulis credimus ac nono qua Augusta uenerat mense in Hiet spaniam profectus, Gerundae supplicio aflectus est. Annno, quantum ego certis rationibus aestimare postum, CCCIDI. 3os Gaius Praeses uel utriusque Raetiae, uel secundae tantum, Augustae iurisdictionem exercuit. & cum in Christianos acerbam quaestionem haberet, Afram, cuius sanctimonia inprimis eminebat , minisset blandirijsquc uarie tentauit, neque tamen ut dijs honorem de se re, aut Christianam religionem ullo uellet pacto laedere, quiuit in pellere , quocirca uiuam exuri praecepit. Quem 1lla dirum saeu1si1-mae mortΙS cruciatum, non solum sorti constantique, sed & lubenti atque gratanti animo, futuri certa, sustinuit, eo loco qui noxiorum paenis destinatus, olim Lyci fluminis insula, nunc in conti nentem abijt, & condita ecclesia u e teris factn memoriam tuetur. Matrem & ancillulas ad eius sepulchrum excubantes, breui poste igne quoque extim las proditum: nec non Dionysium episcos una eodem lethi genere interijsie creditum ; Afrum Afrae patruum iam antea capite plexum, quod Praeses eo potissmum spectaculo mulieres frangi posse speraret. Verum quae nos hic ieiune Sc tela UIter fer capita consulto attingimus, distines e de copiose in uetusta hi litoria explicata, quam ad calcem horum librorum reiecimus, ulla
167쪽
de lectores priscam & simplicem, non calamistratam non cerussatam pietatis speciem hauriant censeo. Neque persecutionis tempestas intra hunc numerum detonuit: sed quod per reliquas item prouincias contigit, innumerOS praeterea, quorum memoria siue temporum sue aduersariorum iniuria funditus depcrdita , abripuit. Id sibi uerba initio passionis Afrae non dubie uolunt, Apud prouinciam setiam, in ciuitate Mugussa, cum Chrissiatanorum essetfua persecutio, omnes pro fhristi nomine uarijssupplici,safflicti ad acrificia traherentur. Vigintiquinque eo quo Hilaria diecXusta, capite obtruncatos ferunt, nomina duodecim, uel si plurima quindecim superant, uarie edita, quae in uetustis codicibus inuenimus haec sunt, uirorum quidem, Quiriacus, Largio, Crescentianus, Eutychianus, Char1to, Philadelphus, Petrus. seminarum Nimmia, Iuliana, Diomeda, Leonide, Agape, addidere quidam Emblasium, Eyriam, Faustam, Reliqua X. intercidere.
Nos olim, cum uberes commentarios in Afrae acta scriberemus, pleraque constituendae & interpretandae huic omni historiae accurate obseruauimVS, quae qui adire opera pretium existimat, quandoquidem rebus Augustatus illustrandis faciunt, in promptu habet , nam publici iuris dudum sunt, cur huc denuo ascriberemus,&actum ageremus, non erat. Vnum quod tunc timide attulimus , nunc uisum firmare ualidius: spatium basilicae Afrae& Udal-rici, in qua tum horum martyrum, quod satis constat, corpora codita, tum plurimorum aliorum pro Christo necatorum nisi leuis censenda quae de re tanta semper obtinuit, & nobis a maioribus per manuS tradita opiniO ex co iam tempore Christianoru sepulchris
suille dicatum. Incid i in librum manu scriptum, cuius auector an- liber m i. ex bi
maiori uellem interdum iudicio) id de quo quaerimus siepe eu di
serte assirmat quibusdam etiam locis subobscure & tamquam aliud agens, mihi tamen illis aeque fidem facit ac apertis alijs, nam Α-R E AE uoce absolute utitur, quam caemeterijs conuenire scio, Ter T . adgra'. tullianus ad Scapulam, Cum de Arei pulturarum nostrarum accla- 'i' masient, Areae non sint, areae Usorum non fuerunt, messes enim fias non egerunt. Sic est in actis Hippolyti & sociorum martyrum, FinXit .h. δε Christianum se, ac stipe gentem, stes ueniens in Coelium montem ad με Aaron. an. Aream Carbomanam, mansiit ibi mendicus. Item in gestis purgationis Gota a MasCa cillam de Felicis, ciues in area martyrum fιerunt inclusi, de post se '
168쪽
aliquot pagellas, tollat aliquis de uestris in area ubi orationes facitis. Deinde, hanc diu Episcopis nostris sedem uiuis, sepulchrum momtuis fuiste reperio, quod a coemeterii conditione nihilo plus abhor rei, qui enim istud argumentum diligenter exequuti, annotarunt episcopos in coemeterils antiquitus synodos coegisse, mysteria di uisisse, de rebus diuinis sermonem fecisse, omnia quae ad pietatis cultum pertinerent egisse, multos in eis Romanos quoque Pontifices habitasse, & monumentis locum legisse. Demum, quod sacram aediculam statim ab Afrae morte inard1ficatam liber quem sequimur refert, quis nescit coemeteria ecclesias habuisse Θ.Haec pro temporum uarietate sepe disiecta, saepe restituta, in basilicae deni
que amplitudinem quam nunc Oculis consp1cimus excreuit, & umbe pomoerio prolato recepta est. Neque ego tamen idcirco Chri stianos eius zeui in hoc Omnes coemeterio sepultos contenderim ,
quin contra sispicor plerosqu e etiam martyres intra urbem, legibus quantumuis uetantibus, in priuatis piorum aedibus clam conditos , cum hoc genus exempla crebra passim alibi per sacras historias sint obuia . Atque quod certorum hominum fide ad me perlatum, ante non plurimOS annOS, cum fundamenta iacerentur domus quae templo D. Ioannis adhaeret, inuentum forte cadauer
clauo trabali transfixum, cogitabam hominis uideri posse illo supplicio Christianae pietatis caussa mactati. Nam nulla est tam immanis crudelitatis 1pecies qua impietas in Christianos grassata non sit, illa quidem ut est in Romanis martyrum fastis, & Dionysj Alexandrini cpiscopi epistola apud Eusebium, Ischyrion, praeacuta Ade per media uiscera transiιerberatus , interiit. Accedit quod Christiani instrumenta suppliciorum qui item Iudaeorum mOS, uti ex Thalniudicis libris obseruatum, nec gentis opinor praeterea alterius ullius in una cum martyrum corporibus condere soliti, nam eius rei inprimis illustre documentum domini nos ri Iesu Christi crux cum clauis ab Helena reperta, sic Ambrosius de Agricola, nos legimus maryris clauos, Ma ius lanceae cuspidem cum Thomae Apostoli corpore inuentam prodidit, SI Coloniae Agrip. aliquot Britannicarum uirginum capitibus sagittas adhuc inhaerere audio. Quae uti a me cogitata prolata sunt, non inscio nihil temere statue dum in caussa religionem ulla ex parte attingente. Ne quid autem incuria praeteriisse uideamur, monendum eos qui Victorem inter martyres Augustanos sub Diocletiano numerant, se
169쪽
quutos esse codicem Reginonis perperam distinctum , eAsianus apud . Massiliam e Victor apud LAMuctam fra cum matre suάHilaria in Raetia. Meliores libri habent, In Britannia eAlbanus: apud Juas tam V ictor: apud e gustam Afra cum matre haralaria in Raetsa. Mastilia: Victoris memoria hodieque cele bris. Anno CCCIV. D1ocletiano & Maximiano abdicatis, imperium in Cons antium & Galerium translatum,Constantio Italia, qua utraq; Raetia coprehensa, Africa,Gallia, Hispania dc Britannia cessit, Galerio Oriens, Asia, AEgyptus & Illyricu. Atq, Christianorum uexatio in Constantii prouincijs remissa paullulu,
nec omnino sublata : licet Imperator pioru causse no obscure faue ret, auersi adhuc erant populorum de Praesidum multorum an
3 6 mi. Anno CCCVI. Constantinus Constantij illiussi a patri successit. Is anno CCCXII. contra Maxentiti, urbem Romam intoleranda tyrannide prementem mouit. Dum cxercitum cogit & bellum instruit, Augustae interdum moratum, auctor libri manuscripti quem laudauimus asserit, inque eam rem citat epigramma tunc temporis repertum, quod nunc nullum ex tat , ut exemplo doceamur, scriptoribus non uetustissimis sidem nec temere habendam, nec semper abrogandam, si quid cuius ali
unde auctor1tas neutiquam conitet proferunt, nam multa omnis
generis monumenta quorum illi uestigia sequuti, nostrorum ho minum negligentia perierunt. Zosimus explicans Maxentii de bello consil1a hunc in modum ait, uia quά itur ad J etosproficissi cogitabat , uelut hac natione tam Galliae quam Iibricanis exercitibus proXama. Quod itidem Constantinus cum Augusta ageret spectare potuit . V1cto Maxentio , & Licinio postmodum, leges Reipublicae salutares in Christianorum commodum, iam Christia nus ipse multas condidit. De martyrum bonis aequissimam unam, quae est apud Eusebium, Sancitorum Dei martyrum fortunas,qui infe dei confessione Fupremum diem uitae egissent, a cognatisposside praecepit. uodsi nullus ipsissuperessetfanguinis communione Comunctus, ut e Clesiae eorum haereditates adirent. Ecclesiae itaque opibus ualde auctae. Afrae & Udatrici ecclesia plerarumque circa domorum sola, quae solatij pensionibus nunc obnoxia habet, hac tunc lege adiudicata accepisse sentiendum, cum Afrani possessiones id loci habu1sse fama sit proditum . Ad hoc etiam aeuum refero, quod libro quinto de Coloniae basilica in primarium templum uersa diiputa
Reg. lib.I. Zoslib. a. Eus de uita co
170쪽
Dimus , incredibile namque Imperatoris studium in istud pietati;
genus extitit, sevitates item, ait EusebiuS, quae apud ceteras gentes via in bantur uel maxime propter plendorem excellere, t emplis egregijs macgn cisque exornandas curavit. In noltro indubia uetustatis uestigia
apparent, cum sedes episcopi marmorea aliquot gradibus sublimis,aillesa absidi chori ut appellant ueteris, quae maxime Occidentalis rempli pars est, tum e regione non longe ara summa, ad quam sacerdos sacris Operaturus Orientem , uti & sedens episcopus respiciar, Omnemque per ecclesiam populum prospiciat, populus autem eo obuersus, sacerdotis & episcopi uultus aduersos, solemque Occiden rem intueatur. Quae constitutio esse solet antiquistimarum aedium, aut earum qiacae semel collapiae, ad ueterem quodammodo speciem reaedificatae sunt: testimon1um dicunt nob1les 1llae tres Saluatori, Petro & Paulo a Constantino Romae hac sorma positae: atque de epi scoporu in sedibus sub thol1s collocatis Augustini praeterea uerba In futuro Christi m licio nec absiadesgradatae, nec cathedrae uelatae, quod n i mirum stragulis honoris caussa integerentur. Con 1lanti ni nummos siue singulos, siue plures simul Augustae erutos in speXimus, sic Interdum notatos, D. N. CONSTANTIL
I. MA . A V G. VOT. XX. item, GLORIA. E XERCITU S. multorum litterae aerugine exesae legi non pote rant. Ob13t anno CCCXXXVII. tribus silijs reli elis haeredibus : Maximus natu Constantinus Galliae, Hispaniae &Britanniae imperauit, medius Constanta usinsia Orienti, mini
mus Constans Italiae, Africae & Illyrico: In huius ergo potestate Raetia & Augusta fuit. Neque diuturna fratrum concordia,Con stantinus diuisionis fidem primus labefacta ias prouin clas quae Constanti obtigerant aggressius Raetiam, Vindeliciam & Noricum inviterpretatur Aucia tinus , neque ea interpretatio incredibilis, quo niam hae ex Constataris prouinciis Constantino proximae in anno
CCCXL. prope Aquileiam caesus est. Constans inde Galliam cum Hispania & Britannia sibi adluxit. At decimo post anno, Christi C C C L. imperio uitaque se si exutus Magnentii fraude perij t Magnentium Raetici Vindelicique limitis ducem appellat Auen tinus, sequutus hoc unum, quod homines nonnulli docti, errore nominis decepti, Augustae purpuram sumpsiste pro . didere, cum Augustoduni sumpserit, id quippe magnis constat& certis testibus Hieronymo, Oresio, rasimo, praeter minorum gentium