장음표시 사용
11쪽
tus rei, Primim pii Mistipaq cohibet idinis no- , γε nihil esse eoru i mellitius, memori- si hi remivarit, ut incredibilem animo per seria soluptat deinde sic me totum in mam it ad honesti, virtutisque studium, ut j s s emistin tale senserim, nostrates quos
Mineotericos logem, qui Christiani, christianae philosophiae mysteria. profitentur, et iisdem - - , magna uxarabis videtur subtilitate dinserunt, sed aequeras ae quid aliis accidat sc . mibi quid acciderit ingenue fateor, sive id it fixum vitio fit, sive meo sic subinde mecuminis i gendum cogitai ni hiccine ethnicus scri-lah ivi ci , p*'Rμε Ff -- M in praecepti 'imodi P nta aequitas, quanta sanctimonia, qt sincerit , veri , quam omnia emanea naturae, qu a ibi fucatum, aut sema*kntum flim a '' misit ab his, qui ivrrupi Rempublicam, ut admirabilem illam, et moden virtutisfecies ponit ob oculos, quamurilia, quam sancte, imo quam divinitus Vadit,dm gratis etiam jum dis 'Mnibu , de tuenda
amicitia, de immortuitat* animorum, de contemptu earum remam qM Rr g ti vulgus bio,
di , non dicam Christianorum, sed theologorumetim ac monachorum, nihil non et facit, et pati-su. pudebat interim nostrorum morum, qui se,
12쪽
cris libris edocti, qui tantis et exemplis, et praemiis provocati doctrinam Evangelicam profite-.mur, nec praestamus describe nostiis satrapis talem principem, aut magistratum, qualem describit Cicero, dispereati ni cum sua imagine, ut delirus ridebitur quis nunc Rempublicam nisi spe lucri, aut honoris grati AE pesses quis non ita gerit, ut quaestum facere videatur, ut hostem gat eorum, quibus debuerat etiam vitae suae disipendio consuleres ubi reperias inter Christianos par amicorum ad hanc imaginomi quam proponit . Tullius t ubi senes, qui tam infracto Mnimo serant aetatis incommoda ubi tam sancta
senum cum juvenibus colloquia nunquam antehac magis expertus sum verum esse, quod scribit Augustinus, ex ethnicorum benefactis Acriores addi stimulos ad virtutem quam nostratium, cum subit animo, quam turpe sit, non ea perspicere pectus Evangelica luce illustratum, quod perspectum est iis, quibus sola naturae scintilla praelu ebyt non praestare nos, qui sub Christi vexillis militamus pietati, qui stipendium immortalitatis ab eodem expectamus, quod praestiterunt ii, qui nihil hominis a rogo superesse, aut suspicati sunt, aut plane crediderunt et postea non desunt crassi quidam, qui studiosos ab hujusmodi libria deterreant, seu poeticis ut O-
13쪽
eant, et ad morum integritatem ossicientibus. ego vero dignos censens, quos et omnibus in ludis praelegant adolescentiae literatores, et sibi legant relegantque senes, quos olim emaculatoS dicavi, nunc denuo dico, non solum purgatiores, verum etiam auctario cumulatos siquidem adjecimus libellum de amicitia, alterum de senemate, tertium de paradoxis, atque in omnes annotatiunculas quasdam breves quidem illas, sed ni fallor haud quaquam incommodas, in quibus hoc potissimum agimus, ut quorundam morosam in dicendo superstitionem retundamus, qui ad singulas pene voces reclamitant non est Latinum, non reperitur apud probos scriptores. ad haec mendas aliquot prodidimus, antehac a nemine, quod sciam, animadversas superest, ut quemadmodum mihi in hoc labore versanti, utor semper ob oculos versabatur, ita tibi cum haec seges, Erasmus in mentem veniat, tui cum primis et amans et studiosus bene vale. Lovanti, quarto Idus Septembres, anno Μ. D. XIX.
15쪽
rina operam dantem, de inciis fribere, non modo, ut hic Nae locus, qui latissime patet, Latinis teri iuufra tur, sed etiam, quod esset aetati ciceronis Ilii et auctorizati starentis aptissimus. Mamaeam inem haec quaesto comm Hs es omnium philosophorum tamen his pene propria es, i summum bonum Mne se me iantae, nempe Academi ---, Peripateticorum, et Stoicorae , qui in consituendo summo bono verbis magis, quam a discrepabant securus ergo Cicero est in hae quaestione potissimum Stoicos, et ex eorum M tibus,judicio arbitratuquesuo, quantum quoque modo, sum est, hausit tradita vici et do nitione et dimisone, qui facis genera deliberationis in conssio capiendo primum, Mnyiamne factus an turpe, quod in deliberationem cadit ratierum, conducatu an noceae reliqua vero, ubi iam honesto petis id quod idetur, iis, et cum aliud asi honesius areis utilius videtur, utrum ueri si praeponendum in tres .uur partes totam disputationem fribuit, quarum prima νε δε honesti, alDra de utin sed dupliciter utraqueu reserata de comparatione eorum primum formam quamdam ho- aes exhibet a natura huma auctam, ejusque quatuor partis facit, sapientiam, usitiam, temperantisis, et fortitudinem fe magnitudinem animi, ex quibus suusis certa quaedam ossicia nascuntur, cap. 4 ac de his quatuor partibus
fuse disputat, et quomodo ab iis ossicia ducantur, Viendit, cap. s. a. huic disputationi subjici de comparatione bonesi, do duobus honesis utrum honestius, ea p. 43 oc ERNEsTus.
16쪽
Aumanitate, hospitalitare ad utilitatem ero quoniam perstinet etiam valetudo, pecuniaeque curatio; quomodo valetinfassentetur, et pecunia baines quaeratur, Mendit in comparatione autem utilitatum, cum vel externa commoda cum commodi corporis, vel corporis commoda cum exteram, aut commoda corporis inter se, aut externa cum externis comparen-
17쪽
19쪽
O WAM Wam te, Μarce fili, annum jam audientem Cratippum, idque
Athenis, abundare oportet praeceptis institutisque philosophiae, propter summam et doctoris auctoritatem et urbis ; quorum alter te scientia augere potest, altera Memplis tamen, ut ipse ad meam utilitatem semper cum Graecis Latina conjunxi,
neque id in philosophia solum, sed etiam in dicendi exercitatione feci, idem tibi censeo faciendum, ut par sis in utriusque
20쪽
a DE OFFICII sorationis facultate quam quidem ad rem nos ut videmur magnum attulimus ad-jumentum hominibus nostris, ut non modo Graecarum literarum rudes, sed etiam docti, aliquantum se arbitrentur adeptos et ad dicendum et ad judicandum quamobrem disces tu quidem a principe hujus aetatis philosophorum, et disces quamdiu voles tamdiu autem velle debebis, quoad te, quantum proficias, non Poenitebit sed tamen nostra legens, non multum ieripateticis dissidentia, quoniam utrique et Socratici et Platonici esse volumus, de rebus ipsis utere tuo judicio
nihil enim impedio Dorationem autem L linam profecto legendis nostris essicies pleniorem nec vero hoc arroganter dimam existimari velim nam philosophandi sciaentiam concedens multis, quod est orator proprium, apte, distincte, ornate dicere, quoniam in eo studio aetatem consumsi, si id mihi assumo, videor id meo
jure quodam modo vindicare quamo rem magnopere te hortor, mi Cicero, ut