Marci Tullii Ciceronis De officiis ad Marcum filium: libri tres

251쪽

etiniani deposuerit,bellum inserat patriae reddasne depositum non credo facies

enim contra rempublicam, quae debet esse carissima sic musta, quae honesta ha, tura videntur esse, temporibus sunt non honesta facere promissa, stare conventis, reddere deposita, commutata utilitate saunt non honesta ac de iis quidem, quae videntur esse utilitates contri Justitiam simulatione prudentiae, alis arbitror Icatum sed quoniam . quatuor fontibus honestatis primo libr ossicia duximus, iii eisdem versabimur, cum docebimus, δ, quae videntur esse utilia, neque sunt, quam ficit uirtutis inimica ac de prudentia quidem, qu- uli imitari malitia itemque

de justitia, quae sempς est utilis, disputatum est reliquae sunt duae partes honestatis quarum altera in animi excellentis in nrtudine et praestantia cernitur, altera in conformarione et moderatione asi Ontinentiae et temperantiae. Utile videbatur Ulyssi, ut quidem poStae tragici prodiderunt: nam apud Homerum, Optia

252쪽

Fide sacratae jus perpetuo falleret. λ

253쪽

mhisiam cum uxoue, eum 'liberis quam calamitatini accepisset iis bello, communem fortunae bellicae judicantem, tenere

consularis dignitiaisaradum quis haec neget emittitia quae censes, magnitudo ranimi e fortitud' negat. Num locupletiores quateris auctore. harum enim est virtutum propraum, nihil extimescere,omuinuti illic picere, nihil, quod ho- Mibe et e fossit, intolerandum P tamant venuid feci: in senatum venit,

255쪽

L1BAR TERTIUS. 3 litatem ab ho state ejungunt. Omnes Goim expetimus utilitatem, ad eamque rapimur, nec facere aliter ullo modo Pocrui Us nam quis est, qui utilia fugiat ox quis potius, qui ea non stadiosissimem quaeue sed, quia nusuram poMimis, nisi in laude, Me nre, honestate uti lis reperire, pris rea illa poma et sumema habemus attinuatis nomen non tam spis idum, quam necessarium ducimu qui est 3gitur diaerit quis inburejura μῆ-- iratum tim- is Jovem Z at hoc si commune est omnium philosopho. Rum, in m eorum modo, qui deum nihilha - 4 m negotii, et oihil exhibere anagvi sed eorum etiam, qui demissem per amma, uid et miairi volunt , numquam a m a Mei deum, nec nosere quid autem

is in Jo ex phasi axe potu et, quam o uis sibi ipse Regulus a uilla igitur vis

ι - ni . t M tutudo isti habebat, quan.

257쪽

est si in enim non ad iram deorum, quae nulla est; sed ad justitiam et ad fidem per

tinet: nam praeclare Ennius; 'o Rde alma aptasennis, et jusiurantim Iovis l

ini 1 tur 1usjurandum vioIat, is Fidem Him .' Oim in Capitolio vicinam' uviso vi viaiumi sui in Caianis oratibne est)i, Ut Es nostri ere volite uni at enim nε Da quidEn Dpite plus Regulo A ita sis, 461ri siti nc cui ipse Regulus λι iste, si riisti maluiti esset, nisi dolere ii

aisnees noli modo toti ummum malum. sed 'ise)hi tum quidem esse maxima aucto, res hilosophi assirmini: quorum qui emi 'inem hon medibcrem, sed hau i ἹΗλΚjἡ-ysmum,hegulum nolite quae si vituline rare quem enim locupletiorem lite sitius, quam principem populi Ro-iHRU 8,etinendi mii causia crucia

258쪽

st o DE st vicit squinta illa depravatio et fiseditas tua pimeati animi d- -leri itaque ---hra qui ista disi. am solum audent marum dicere id, q- turpe sita qui intem remiΩs , hi taman non da mine ---- tum dicere nam illud quidem,

adcire recte a poMa qma, eum tractar

tur Atreus, peribuae servieti in t sids hoc fibi famulit, nullam esse fidem, quae infideli data sit, rideant ne quaeratur latebra periurio est autem Ius etiam h-- cum, fidesque juris urandi saepe eum hoste servanda quod enim ita juratum est, ut mens conciperet fieri oportere, id servandum est quod aliter, id si non seceris, nullum est periurium ut, si praedonibus

pactum pro capite pretium non attuleris. nulla fraus est, ne si juratus quidem id non feceris: nam pirata non est ex perduesitam numero definitus, sed communis hostis omnium cum hoc nec fides debet, nec

jusjurandum esse commune non emm

falsum jurare, periurare est; sed, quod ex

259쪽

Rumius vero non debuit conditiones paseeionesque bellicas et ho- perturbare peri-o: cum justo iam cisis o hostema gerebatur adversus quem et totumius fetiale, et multa λnt jura communia a qd ni ita esset, numquam aros vir apsanatus inhos hostibus dedidisset. At vero T. Veturius et 8 p. Posthum ius, cum iterin consules essent, quia, cum male pugnatum apud Caudium osset, legionibus nostris subjugum missus, pacem cum Samnit a fecerant, dediti sunt his injussu enim populi senatusque fecerant eodemque tempore Tib. Numicius ini Maelius, qui tum tribuni plebis erant, quod eorum auctoritate pax erat facta, dediti sunt, ut pax Samnitium repudiaretur atque hujus dςditionis ipsetosthum ius, qui dedebatur, suasor et auctor fuit quod idem multis annis post C. Mancinus; qui, ut

260쪽

a a D E FIM II sNumantinis, quibuscum sine senatus auctoritate foedus fecerat, dederetur, rogationem suasit eam, quam L. Furius, et Sex. Atilius ex senatusconsulto serebant; qua accepto est hostibus deditus honestius hie quam Qu. Pompeius, quo, cum in eadem causia emi, deprecante, accepta lex non est hic ea, quae videbatur utilitas, plus valuit, quam honestas apud superiores utilitatis species falsa ab honestatis auctoritate superata est in non de buit ratum esse, quod erat actum per vim. quasi vero forti viro vis possit adhiberi cur igitur ad senatum proficisce- batur, cum praesertim de captivis disi suasurus esset ρ' quod maximum in eo

est, id reprehenditis non enim suo judicio stetit, sed suscepit causs m, ut esset judicium senatus cui nisi ipse auctor fuisset, captivi profecto Ρoenis redditi essent ita incolumis in patria Regulus restiti Mirquod quia patriae non utile putavit, idcirco sibi honestum et sentire illa et pati credidit nam quod aiunt, quod valde