장음표시 사용
11쪽
ACADEMICAE QUAESTIONES.CICER VARRONI S. D.
t.TSI munus flagitare, quamvis quis ostenderit, ne populus
quidem solet, nisi concitatus tamen ego eXSpectatione promissi tu moveor, ut admoneam te, non ut flagitem misi autem ad te quatuor admonitore non nimi verecundos nosti
enim profecto os adolescentioris Academiae. Ex ea igitur media eXcitatos misi qui metuo, ne te forte flagitent ego autem mandavi, ut rogarent. Xspectabam omnino jamdiu, meque Sustinebam, ne ad te prius ipse quid Scriberem, quam aliquid accepissem, ut possem te remunerari quam simillimo munere. Sed Cum tu tardius faceres, id est, ut ego interpretor, diligentius, teneri non potui, quin Conjunctionem studiorum, amoriSque nOStri, quo poSSem litterarUm genere, declararem. Feci igitur sermonem inter nos habitum in Cumano, Cum CSSet una Pomponius tibi dedi partes Antiochinas, quas a te probari intellexisse mihi videbar mihi sumsi Philonis. Puto fore, ut, Cum legeris, mirere id nos
locutos esse inter nos, quod numquam locuti SUIDUS. Sed nosti morem dialogorum. Posthaec autem, mi Varro, Uam plurima, si videbitur, et de nobis, et inter nos sero fortaSse: Sed superiorum temporum, fortuna reipublicae, CaUSam SuStineat haec ipsi praestare debemus atque utinam quieti temporibus, atque aliquo, Si non bono, at Saltem Cert Statu civitatis, haec inter no studia exercere pOSSemus quamquam tum quidem vel aliae quaepiam rationes, honestas nobi et curaS, et actiones Brent nunc autem quid est, Sine his cur
vivere velimus mihi vero cum his ipsis vix his autem detractis , ne vix quidem. Sed se Coram, et sePiuS. Migra-b.
tionem, et emtionem feliciter evenire volo, tuumque in ea re consilium probo. Cura ut valeas. 2
12쪽
Quatuor omnis libros Academisarum Disputation scripsit Cicero, in quibus omnem Philosophiam Academiae cum veteris tum novae explicavit, sed ita, ut facile intelligeretur, id quod ipse fatetur, v. c. p. ad Div. IX. S. se novam teteri r erre. Inaque induxit Varronem, Antioobi, quinti Academio conditoris, et eterem Academiam instaurare cupientis, se autem Philonis partes suscipientem, at quarto Academire caput fuerat, et novi Academiae placita tenuerat, sed ita, ut ibi inter veterem et Oziam interesse disputaret, . . I. . . et Luculli c. . quod Antiochus libro, quem OSUS inscripserat, negabat. Horum quatuor librorum primi tantum fragmentum hoc restat, in quo post proationem, quae de insilluso bilosophiae latinis litteris illustrandi agit, et occasionem sermonis demonstrat, c. 1-3. Varro primum, inde a Socrate repetens usque ad Arcesilam, Philosophiae rationem exponit, c. 4-13 H- inde Cicero ab Arcesila incipit, et in Carneade desinit. Summa sermonis Varroniani hinc est Socratem primum coepisse de moribus magis quam de rerum natura disputare, in qua sola superiores philosophi versati erant, atque in intribus sermonibus usum esse illa εἰρωνεια, qua nihil se scire diceret, nisi id ipsum, quod ibi sciret. Huyus discipuli,
Platonis, aucἱoritare Diam et consentientem duobus vocabulis bilosophiae formam institutam esse, Academicorum et Peripateticorum, qui certam et congleiam philosophiae formidant composuerint, sed Socraticam dubitationem, et de omibus rebus sine assensione disputandi consuetudinem, reliquerint, atque ita artem Philosopbide essecerint, c. 4. Triplicem autemnisse philosophandi rationem, unam, de vita et moribu S, quin a natura psic fur, cui parendum, in qua summum bonum urerendum di rent, . . si alteram de natura, qui contineretur ex essection et materia, quam ingeret et formaret essectio c. 7. S. coli. c. 2. tertiam, quis in ratione et disterendo tersaretur, lictam illam quidem a sensibus, sed ira, ut judicium veritatis non sensibus fallentibus, sed menti tribueretur, qud sola cerneret, quod semper essEt, simplex, et unius modi, et tale, quale esset, quam deam appellavisset. Omnem a sensibus ductam cognitionem opinabilem tantum esse, scientiam tantum in animi motionibus et rationiabus inesse . . Aristotelem deinde primum ideas labefactasseu 3 pbrastum negasse, in virtute sola positum esse beate viverea Stratonem totum se ad natura obscuritalcm contulisse, c. O. Zenonem autem inprimis disciplina=n corrigere conatum esse, et plurima in triplici illa rassone novasse, c. II. 12. Ze ni deinde se opposuisse Arcesilam, non per-
13쪽
tinacia, sed obscuritate rerum commotum, et revocasse illam veteribus omnibus usurpatam de rebus omnibus dubitandi consuetudinem, nihilque dixisse sciri posse, ne id ipsum quidem, quod Socrates excepisset. f. L. II. c. 24. Hanc esse Academiam novam appellatam, et ad Carneadem
perductam. c. 13.1 Cumano nuper cum mecum Atticu noSter SSet nuntia lium est nobis in . Varrone, veniSSe eum Roma pridie e 1 speri, et nisi de via fessus Sset, Continuo adio venturum fuisse quod Cum audissemus, nullam moram interponendam putavimus, quin videremus hominem, nobiscum et studiis eisdem, et vetustate amicitiae Conjunctum itaque confestim ad eum ire perreximus paullumque cum US illa abeSSemus, ipsum ad nos venientem vidimus atque illum com-PleXi, Ut mos amicorum est satis eum longo intervallo ad suam villam reduximus. Hic pauca primo, atqUe percun-2
ctantibus nobis, ecquid forte Roma novici Atticus, mitte
ista, quae nec percunctari, ne audire sine moleStia poSS US, quaeso, inquit et quaere potius, ecquid ipse novi silent enim diutius Musae Varronis, quam solebant nec tamen 7 COSSare, Sed Celare, quae scribat, existimo. Minime vero, inquit ille. intemperantis enim ' arbitror esse, scribere, quod occultari
velit. Sed habeo opus magnum in manibuS, quod jam pridem ad hunc ipsum me autem dicebat quaedam institui, quaei. et Sunt magna sane, et limantur a me politius. Et ego Ista 3 quidem, inquam, Varro jam diu XSpectanS, Non audeo tamen flagitare audivi enim e Libone nostro, cujus nosti studium nihil enim ejusmodi celare possumus non te ea intermittere, Sed accuratius tractare, nec de manibus Umquam
deponere. Illud autem mihi ante hoc tempus numquam in
mentem venit a te requirere : Sed nunc, OSteaquam sum ingreSSUS, Te CAS, Ua tecum Simul didici, mandare monumentis, philosophiamque veterem illam, a Socrate ortam,
a M. Varrone i. e. e villa ejus, per ma illa, quo in congressu soLmus. semum aliquem. 5 atque ea percunct. nobis ea delevi- ejus illa abessemus Ed Ven. I 404 US. Abest est Ven. 1494. abissemus via. V. not. q. 6 et si quid Correximus ecquid cum satis eum longo inte allo C. HOC Davisio. ed Ald eos quid scit afferret: non convenit cum lectione vulgata: ni Si vero legendum est Romae, quodnam si paullum a villa Varronis abe melius sequentibu Conveniret ecquid rant, non longo intervallo eum potuere ipse novi C. habeat, egerit.
reducere ad villam ejus Itaque Davi 7 istum cessare Abest istum ab ed. Sius putabat corrigendum se visentium Uen bene, opinor: nisi legendum j- longo inter vallo, ut alibi dicit Cicero, sum. i. e. post longum intervallum melius 8 arbitror esse Desse cum misi ad convenit laetioni Venetae paullum abisse didimus habent edd. Ven Mediol. Ald.
pauca primo Inteli locuti sumus . ad hunc tim ipsum eum offendit. de more congredientium. Si de Fin idque delevit Dav. defendit frustra I, 5 pauca primo inter nos de literis ibid. ophensius. III, 2 med. surrexit statim deinde pri-
14쪽
Latinis litteris illustrare quaero, quid sit, cur, cum multa Scribas, genus hoc praetermittaS, Praesertim cum et ipse in eo excellas, et id studium totaque ea res longe coteris et Studiis,
2 Tum ille, Rem a me saepe deliberatam, et multum agita-4 tam requiris. Itaque non haesitans, reSpondebo sed ea dicam, quae mihi Sunt in promtu quod ista ipsa de re multum, ut dixi, et diu cogitavi. Nam Cum philosophiam viderem diligentissime Graecisi litteris explicatam, existimavi, o si qui de nostris ejus studio tenetantur, Si essent Graecis doctrinis eruditi Graeca potiUS, quam OStra lecturos sin a Graecorum artibus, et disciplinis G abhorrerent, ne haec quidem curaturos, quae Sine eruditione Graeca intelligi non pos- Sunt itaque ea nolui scribere, quae nec indocti intelligere
5 possent, nec docti legere curarent. a Vides autem eadem
ipse didicisti enim non posse nos Amafanii, aut Rabirii similes esse, qui nulla arte adhibita de rebus ante oculos positis vulgari sermone disputant nihil definiunt, nihil parti
untur, o nihil apta interrogatione concludunt, nullam denique artem esse ne dicendi, ne diSSerendi putant nos au- p. o. tem Praeceptis dialecticoriam, et Oratorum etiam squoniam R utramque vim, viritatem SSe no Stri Utant Sic Parentes, ut legibus, verbis, quamquam novis, cogimur uti quae
docti ut dixi a Graecis petere malent, indocti ne a nobis 6 quidem accipient ut frustra omnis suScipiatur labor. Jam vero physica, si Epicuriam, id est Si Democritum probarem, possem scribere ita plane, ut Amalanius quid est enim magnum, Cum 6 CRUSas rerUm efficientium sustuleris, de corpusculorum ita enim appellat atomos concursione fortuita loqui nostra tu physica OSti, 7 quae Contineantur ex esse-Ctione, et ex materia ea, Uam fingit, et format effectio.
a si qui de nostris Forte si hoc, aut I verbis, quamluam novis, Vimur alterum in si essent insititium est uti In his semper haesi: nec enim II abhorreren J Non dubitavi sic re commodum sensum habent dissicultas ponere cum avisio pro ablinrent et est in quamquam. Venit in mentem sic est in edd. vett. nam sic respondet quoque Davisius conjecit nonnunquam, superiori si essent G. d. eruditi quod recepit Alemannus.12 Vides autem-non posse nos c. 15 quin docti malent malent dedi pro Haec non satis sana sunt Davisius non Vulgato mallent, ut est . . ubi haec male corrigit Vides autem eadem enim sententia repetitur aut enim Graeca δε- ipse didicisti non posse nos gere malent tum mox Iro accipiunt, 13 nihil apta interrogatione concitidunt legendum accipient. d. Ven hunc omΕd Ven aperta, inale apta interroga dinem facit indoeri a nobis ne eeipiunttio, si lectio quidem sana est, est in ge- quidem. neribus argumentandi te interroga I causas rerum incientium Lambiationem, ut fit in enthymematis Con nux corrigit latentes Vulgatum si jeci olim apta ratione conci ut alibi di Verum est, en SUS St, causas, quae sunt cit Cicero nam conclusio per interro in rebus emcientibus. gationem angustior est, quam pro loco I quae contineantur Davisius e SS. hoc ubi de Mniverso genere loqui vide duobus addidit cum sed ita oratio fit
15쪽
is adhibenda enim Geometria est i quoniam quibusnam quisquam enuntiare verbis, aut quem ad intelligendum poterit adducere haec ipsa de vita, et moribus, de expetendis, fu
giendisque rebus λ illi enim ψ simpliciter pecudis et hominis
idem bonum esse censent apud OStro enim, non ignoras,
quae sit et quanta subtilitas. Sive enim Zenonem sequare 7 magnum est emcere, ut quis intelligat, quid sit illud verum, et simplex bonum, quod non possit ab honestate fungi: quod bonum quale sit, negat omnino Epicurus a sine voluptatibus sensum moventibus nec suspicari. 22 si vero Academiam veterem perseqUamur, quam OS, Ut Cis, probamus :2 quam erit illa acute explicanda nobis λ quam argute, quam obscure etiam Contra Stoicos disserendum totum igitur
illud philosophiae studium mihi quidem ipse sumo, et ad vitae
conStantiam 2 quantum possum, et ad delectationem animi: nec ullum arbitror, ut apud Platonem est, majus aut melius
a diis datum munus homini: sed meos amicos, in quibus est Sstudium, in Graeciam mitto, id est, ad Graecos ire jubeo, ut i
ea a fontibus potius hauriant, quam rivulo ConSCCtentur. Quae autem nemo adhuc docuerat, ne erat, unde studiosi Scire OSSent ea, quantum potui, nihil enim magnopere meorum miror feci, ut essent nota nostris a Graecis enim peti non poterant, ac post β L. AElii nostri occasum, ne a
Latinis quidem. Et tamen in illis veteribus OStriS, Uae, Menippum imitati, non interpretati, quadam hilaritate con-Spersimus, multa admista ex intima philosophia, multa dicta dialectice : quae quo facilius minus docti intelligerent, jucunditate quadam ad legendum invitati, Win laudationibus, in
18 adhibenda enim Geometria estJ Non enim . sequare, itaque debebat esse his ratio reddi videtur superioris ita sive Acad. m. persequamur, ut Turnebusque Davisius conjecit etiam, pro enim corrigendum putabat, Lambinus etiam quocum in libris interdum confunditur edidit probat etiam misius, aut Su- etiam. Sed rectum est enim, si illud pra legendum si enim Z. Sed ego nostra bsici nosti. intelligamus, nil moveam : quia longior est interpo- quam sint dissicilia. sitio, potuit a legitima forma recedere
I quoniam quibusnam quisquam J quo et Sensum exprimere hoc modo : itaniam vitiosum videtur non enim ratio que et plurali hic usus est, cum Supra redditur superioris Davisius non male sit Singularis cujus generis et alia ex- conjecit quin etiam pro quisquam edd. empla CCUrrunt. Ven Med. habent quisque non male ud quam erit illa &C. Durius sane est
Sc. non bene exercitatus in dicendo ac explicare Academiam. Si legas erunt, Scribendo, qualis Amasanius fuit. haec facilior sit oratio. ipsa intelligo, quae facilia videntur, qui u quantam possum quantum laedit de rebus vitae humanae agunt pendet Turnebus, placebatque etiam avisio autem ab intemgere. contra disputante ophensio. Ego ta-20 simpliciter Di. e. sine arte et subii me Turnebum secutu sum, quia edd. litate. Ven Med. C. sic habent. 2 sine voluit. Janteli se, quod addi u L. Elii sc. Misinis, qui de philodit Lambinus mox pro nec suspicari sophia latine scripserat. V. Cic. Brut. Putem legendum vel suspicari. 56. Olim legebatur Laeti male. 22 a merob Respondet superior sive in laudationibus, in iis ipsis a. pr
16쪽
M ACADEM QUAESTIONUM iis ipsis antiquitatum prooemiis philosophiar, scribere volui
Tum ego Sunt, inquam, Sta Varro nam nos in nostra urbe PeregrinanteS, erranteSque, tamquam hospites, tui libri quasi domum ded erunt, ut possemus aliquando, qui, et ulu
CSSCIDUS, AglaoSCere tu aetatem patriae, tu descriptiones temporiani, tu Sacrorum Ura, tu Sacerdotum tu domesticam, tu bellicani disciplingino tu sedem regionum, locorum tu Omnium divinarum, humanarumque rerum nomina, genera, ossicia, causas aperuisti plurii numque poeti noStriS, omninoque Latinis et litteris lumini attulisti, et verbis : atque ipse varium, et elegans oram fere numero poema secisti philosophiamque multis locis inchoasti, ad impellendum satis,1 O ad edocendum parum. Causam autem Probabilem tu quidem affers aut enim Graeca legere talent, qui erunt eruditi: aut ne haec quidem, qui illa nesciunt a sed da mihi nunc Satisne proba. immo vero et haec, qui illa non poterunt, et
. I. qui Graeca poterunt, non Contemnent Sua quid enim Causae' est, Cur poetas Latinos Graecis litteris eruditi legant, philosophos non legant λ 2 an quia delectat Ennius, Pacuvius, Accius, multi alii, qui non verba, Sed vim Graecorum expresserunt poetarum quanto magi Philosophi delectabunt, si, ut illi Eschylum, Sophoclem Euripidem sic hi Platonem imi-11 tentur, AriStotelem, Theophrastum Oratores quidem laudari video, si qui e nostris Hyperidem Sint aut Demosthenem imitati ego autem dicam enim, ut res Si dum me ambitio, dum honores, dum causae, dum reipublicae non solum Cura, sed quaedam etiam procuratio multis ossiciis implicatum, et Constrictum tenebat, haec inclusa habebam ; et, noobsolescerent, renovabam, Cum licebat, legendo nunc vero et fortunae gravissimo percussus vi nere, et administratione
reipublicae liberatus, doloris medicinam a philosophia peto, et otii oblectationem hanc honestissimam judico aut enim huic aetati hoc naaxime aptum est aut iis rebus, Si quas dignas laude gessimus, hoc in primis ConSentaneum : aut etiam ad nostros cives erudiendos nihil utilius aut, si haec I 2 ita non sunt, nihil aliud video, quod agere OSSimus Brutus quidem noster XCellens iam genere laudis, sic philoso
phiam Latinis litteris persequitur, 9 nihil ut iisdem de rebus
philosophiae I Casaubonus iles lacunas da, ut mihi interroganti, vel ad hoc,
duas esse putabat nec dissicultatem ex quod dicturus sum, respondeas. pedivisse videtur avisius. Ego puto u an quia del. E. Non cohaeret hic philosophiae esse alieno loco, et post Du oratio, propter το quia, quod et ab edd. da ionibus ponendum et pro scribere te quibusdam veti abest, ut ed. Ven. Ex gendum efficere, cui ὀ comeyui bene re argumentandi forma conjeci legendum Spondet esse, atqui delectat . ita bene respon-u sed da mihi nune J Intelligunt dic et quod mox Sequitur quanto magis.
mihi. Ego malim sic, sed hoc mihi um nihil ut-Graecia desideret Hoe
17쪽
Graec1a desideret et eandem quidem Sententiam Sequitur, quam tu nam Aristum Atheni audivit aliquandiu Cujus tu fratrem Antiochum quamobrem da, quaeSΟ, te huic etiam generi litterarUm. Tum ille, stuc quidem ConSiderabo, ne Vero Sine te. 4
Sed de te ipso quid est, inquit, quod audio λ uanam in 1 s
quam de res Relictam a te veterem jam inquit tractari autem novam. Quid' ergo, inquam, Antiocho id magis licuerit, nostro familiari, remigrare in domum veterem enova, quam nobis in novam e veteres Certe enim recen b. tissima quaeque Sunt correcta, et emondata ZXimo. unm-
quam Antiochi magister δὲ Philo, magnus vir, ut tu eXiStimas ipse, negaret in libris, quod coram etiam e ipso audiebamus duas Academias esse erroremque eorum, qui ita Putarunt, coarguit. Est inquit, ut dici sed ignorare te non arbitror, quae a contra Philonem Antiochus scripserit. J Im 14m Ver et ista, et totam veterem Academiam, d aqua ab- Sumtani diu, renovari a te, nisi molestum Si velim et Simul asSidamus, inquam, si videtur. Sane istud quidem, inquit Sum enim admodum infirmus sed videantus, idemne Attico placeat fieri a me, quod te velle video. Mihi vero, ille quid est enim, quod malim, quam ex Antiocho ampridem audita recordari' et simul videre, satisne ea Commode dici possint Latine Quae o cum essent dicta in On
Tum Varro ita exorsus est. Socrates mihi videtur, id 15 quod constat inter OmneS, primus a rebus occultis, et ab ipsa natura involutis, in quibus omnes ante eum philosophi si occupati fuerunt, avocavisse philosophiam, et ad vitam communem adduxisse ut de virtutibus, et vitiis, omninoque do
boni rebus, et malis quaereret Caelestia autem vel procul CSSe n noStra Cognitione d censeret, vel, si maxime Cognita
vitiosum esse viri doctissim judicarunt ista quae contra Philonem scripsit Anne enim Sensum commodum habere iochus. potest Vari: autem corrigere tenta d aqua absumtam diu Sic edd. vett. runt mihi placet maxime lectio Aldi nisi quod Ven. 1494. habet assumtam, Nep. Grinc desideres. quod et in Mss est repertum. Aldus do Antiocho id magis licueritJ id sine dedit a qua absum tamdiu, quod et alii, dubio delendum nam leuerit refertur recentissime avisius, secuti sunt, nisi ad Sequens remigrare quod maluit jamdiu Sed sententiamd Philo-1iegaret Sic edd. recentio hoc non commodam incit, nec beneres inde a Vici Mediol et inde Ascens. ConVenit σω renovari.&C. habent negarat Ald negarit. 1ego B cum essent dicta essent pro vulgato Cum avisio negat. sunt aut sint cum DaVisio recepimus ex 32 co= tra Philonem Sic ed. Ven. d. Ascens. Med. Ald. c. recte recentiores c. hi 36 ecupatifuerunt Forte meliusju
sinis, ut intelligatur rationem, Senten rant.
tiam. 7 ensereri mavisius non bene exd Immo vero et ista Sic pro vulgato uno s. Badiol dedit censet Censeret istam in libris veteribus reperit Ursinus, postulat conjuncti cum qu rer t.
18쪽
16 essent, 'nihil tamen ad bene vivendum. Hic in omnibus fere sermonibus, qui ab iis, qui illum audierunt, perscriptivarie, copiose sunt, ita disputat, ut nihil amrni et ipse refellat
alios : nihil se scire dicat, nisi id ipsum : eoque prae Stare Ce- p. 4 teri S, quod illi, qUae neSciant, Scire se putent ipse se nihil δ scire id unum sciat ob eamque rem se arbitrari ab Apolline onmium sapientissimum esse dictum, quod haec esset
una omnis Sapientia, non arbitrari, Sese Scire, quod neSciat. quae cum diceret ConStanter, et in ea Sententia permaneret,
omnis eius oratio AE tum in virtute laudanda, et in omnibus hominibus ad virtutis studium Cohortandis consumebatur, ut e Sooaticorum libris, i maximeque Platonis, intelligi potest. l Platonis autem auctoritate, qui varius, et multipleX, et Opiosus fuit, una et consentiens duobus vocabulis philosophiae forma instituta est Academicorum, et Peripateticorum qui rebus congruentes, nominibus differebant nam, cum Speu-
Sippum, Sorori filium, Plato philosophiae a quasi heredem reliquisset duos autem praestantissimos studio atque doctrina, Xenocratem Chalcedonium, et Aristotelem Stagiritem : qui erant Cum Aristotele Peripatetici dicti sunt, quia
disputabant inambulantes in Lycio illi autem, qui Platonis
instituto in Academia, quod est alterum gymnasiUm, CetUS erant, et Sermone habere soliti, e loci vocabulo nomen habuerunt. Sed utrique Platonis ubertate completi, Certam quandam disciplinae formulam composuerunt, et eam quidem Issenam, ac refertam: illam autem Socraticam dubitationem de omnibus rebus, et nulla assimnatione adhibita consue-
18tudinem disserendi reliquerunt. Ita facta est disserendiJquod minime Socrate probabat, ars quaedam philosophiae, et rerum ordo, et descriptio disciplinae quae quidem erat pri-
3 nihil tamen ad bene vi vendum Sc. tentur, cum Xenophon neget ea a So- valere, conferre, quomodo et alibi illa crate tractata esse. forma ponitur in edd. tamen primis, ut 42 quasi heredem c. P. Ciacconius Ven. Med. Ald. M c. additur conferre, conjecit ex asse heredem rei secundos au-iluod delevit Victorius, secutusque eum tem e ingenioseri sed Xenocrates et Ari-Gruterus stoteles non commode heredes secundi 3 esse hinc una omnis sapientialis appellarentur, quia una cum Speusippo fendit me omnis, ut ante me alios Lam simul philosophiam docuere. Davisius binus corrigebat hominis, nec displice vero e duos facit discipulos. Sed intelli-hat avisio. Ego malim una omnino. gitur sua sponte eos discipulos fuisse. 4 tum in vir ut laudanda Dium non pro praestantissimos edd. vett. quaedam habet, quod ei respondeat, alterum tria stantissimo vulgatum melius est. tum possis dicere pro altero positum 43 dubitationem J Hoc verbum et mox esse et Sed tamen non displicet Da et delendum putabat iacconius ele- visi conjectura Iantum quamquam in ganter. Sed pro vulgato Stant Omnes O pleonasmus est, cum praecedatim libri.nis Oratio mox omnibus mihi suspectum 44 disserendi ars quaedam philosophiae Jest ut natum ex hominibus. Disserendi verum esse non poteSt. Lam-
41. maximeque Platonis Davisius e binus et Ursinus delent, et post philos gendum putat Xenophontis, quod a Pla phia non absurde sed lenius fuerit forte tone etiam physica et mathematica tra disserendo, interea uncis inclusi.
19쪽
LIBER PRIMUS. II mo duobus, ut dixi, nominibus una nihil enim inter Peripateticos, et illam veterem Academiam disserebat abundantia quadam ingenii praestabat, ut mihi videtur quidem, Aristoteles sed idem fons erat utrisque, et eadem rerum CXPetendarum fugiendarumque Partitio. Sed quid ago inquit aut sumne sanus, qui hae vos do-' ce, nam etsi non sus Mineri am, Ut Uni tamen inepte, quisquis Minervam docet. Tum Atticus, Tu vero, inquit, 5
perge Varro valde enim amo OStra atque noStro S meqUe
ista delectant, cum Latine dicuntur, et isto modo. Quid me, inquam, putas, qui philosophiam jam professus Sim, populo nostro exhibiturum Pergamus igitur, inquit, quoniam placet. Fuit ergo am accepta a Platone philosophandiu 9 ratio triplex una de vita et moribus altera de natura et rebus occultis tertia, de disserendo, et quid verum, et quid falsum quid rectum in oratione, pravumve quid Con- Sentiens, quid repugnet, judicando. Ac primam illam partem bene vivendi, a natura petebant, eique parendum esse dicebant neque ulla alia in re, nisi in natura, quaerendum CSSe illud summum bonum, quo omnia referrentur constitUO-bantque, extremum SSe rerum Xpetendarum, et nem bonorum, adeptum CSS Omnia e natur et animo, et Corpore, et Vita corpori autem alia ponebant esse in toto, alia in partibus valitudinem, vires, pulcritudinem, in toto in partibus autem, SenSUS integrοS, et praestantiam aliquam partium singularum Ut in pedibus, celeritatem : vim in manibus : cla-2Oritatem, in voce in lingua etiam 4 explanatam vocum impressionem. Animi autem, quae essent ad 8 comprehendendam ingeniis virtutem idonea eaque ab iis in naturam, et mores dividebantur. Naturae celeritatem ad discendum, et memoriam dabant quorum utrumque, menti CSSO Proprium, et ingenii Morum autem putabant Studia Sse, et qUasi consuetudinem quam partim exercitationi assiduitate, partim ratione formabant in quibus erat philosophia ipsa. p. 4 in qua quod inchoatum est, neque bSolutum, ProgreSSio' quaedam ad virtutem appellatur quod autem absollitum, id est virtus, quasi perfectio naturae, omnitamque rerUm, quaSin animis ponunt, una res optima ergo haec nimorum.
Vitae autem id enim erat tertium adjuncta esse dicebant, zi
4 et quidstium et puto delendum forte e loco Cic. r. III. 48. defendi pro quid repugnet Manutius et Lambi poterit. v. Clav. Et quod bene imprinus dedere repugnam initur, ut sigillum in cera, id et bene
46 constituebantque extremum esse' esse X primitur.
deleVerim. 4 compreh. ingeniis virtutem ingeniis 4 e l. vocum impressionem P. Ma suspectum est viris doctis quia virtus nultu corrigendum putabat expressio non modo in ingenio est, sed etiam innem, idque et in Mss. quibusdam re vita universa. Davisius uncis inclu- Pertum est Sane arridet, vulgarum Sit.
20쪽
quae ad virtutis usum valerent. Jam virtus, animi bonis et
corporis cernitur in quibusdam, quae non tam naturae, qUam beatae vitae adjuncta sunt. Homine n esse Censebant, UaSi partem quandam civitatis, et iiiiiversi generis humani, eumque eSSe conjunctum se cum hominibus humana quadam societate. Ac de Summo quidem, atque naturali boseo sic agunt. Cetera autem , pertinere ad id putant, aut adaugendum, aut tuendum, ut divitiaS, Ut opes, ut gloriam, ut gra-22tiam. Ita tripartita ab iis inducitur ratio bonorum. Atque haec illa sunt tria genera, quae putant plerique Peripateticos dicere id quidem non falso est enim te partitio illorum illud imprudenter, si alios esse Academicos, qui tum appellarentur, alio Peripateticos arbitrantur. Communis haec ratio, et utrisque hic bonorum sinis videbatur, adipisci quae
essent prima in natura, quaeque ipSa per Sese Xpetenda, aut omnia, aut marinia ea Sunt autem maxima, quae in ipso animo, atque in ipsa virtute versantur. Itaque omnis illa antiqua philosophia sensit in una virtute esse positam beatam vitam: ne tamen beatissimam, nisi adjungerentur et corporis, et cetera, quae Supra dicta Sunt ad virtuti usum idonea.
23 Ex hac descriptione, agendi quoque aliquid in vita, et ossicii
ipsius initium reperiebatur: quod erat in ConServatione earum rerum, qua natura praescriberet hinc gignebatur iuga b desidiae, voluptatumque contemtio ex quo laborum, dolorumque UScepti multorum, magnorum, recti honestique
scriptione naturae. Munde et amicitia exsistebat, et justitia, atque equitas haeque et voluptatibus, o et multis vitae commodis anteponebantur. Haec quidem fuit apud eos morum'
institutio, et ejus partis, quam Primam OSUi, forma atque descriptio. 24 De natura autem id enim sequebatur ita dicebant, ut eam dividerent in res duas : ut altera esse essiciens, altera autem
49 animi bonis et corporis I bonis qui titur. busdam superfluum visum et omissum 1 pertinere ad id putant aut adaugen- est. . Walherus totum hoc clelendum dum aut uendum In edd. est aut ad Putabat bene. Saltem ordo mutandus avg. aut tuendum, Lambinu utrumque verborum irrus cernitur in quibusdam ad delevit et edidit aut augendum aut Iu- animi et corporis bonis, quae non tam u endum, Ut in Cod. Memmiano repererat. natura sunt, sed acquisita studio ad vi in altero eum imitatus sum, alterum tam beatam reliqui sed ut cum augendum conjunge-5 cum hominibus humana g. s. Haese rem. re hic viri quidam docti, correxereque su unde et amiciti, Addidi et e ss. communi. Ero putem Ciceronem Scri et edd. Vett. PSisse cum omnibus humana . societate. 5, et multis viti commodisI Magisnam homines ex omnes saepe in libris per consentit placitis philosophorum isto- mutantur ita nulla offensio erit in hu rum et cunctis v. e. Ut corrigit avisius. mana. homo conjunctus est primum Mox partis edidi pro artis, re manifeste
cum civibus suis, deinde cum omni postulante. Sic et Davisius edidit.bus, societate, quae humana natura ni-