장음표시 사용
41쪽
rus est, necesse' est id ei verum quod occurrit, videri. 5 Ouid quod, si ista vera sunt, ratio omni tollitiar, quasi 26 quaedam lux lunaeiaque vitae λ tamen ne in ista pravitate perstabiti. nam quaerendi initium ratio attulit' quae perfecit p. f.
virtutem, Cum CSSet ipsa ratio Confirmata quaerendo quaestio μ' autem, S appetitio Cognitionis : quaestionisque sinis, inventio. At 6 nemo invenit alsa nec ea, quae incerta permn-nent, inVenta S SC ΟSsunt: Sed, cum ea, quae quASi involuta fuerunt, aperta Sunt, tum inventa dicuntur. 7 sic et initium
quaerendi, et exitus percipiendi et comprehendendi tenet. itaque argumenti conclusio, quae est Graece πόδέιξις, ita definitur Ratio, quae e rebus perceptis ad id, quod non per
cipiebatur, adducit Quod si omnia visa ejusmodi essent,s
qualia isti dicunt ut ea vel falsa esse OSSent, neqUC ea 27 posset ulla notio discernere quo modo quempiam aut Conclusisse aliquid, aut invenisse diceremui aut quae e SSet Conclusi argumenti fide. Ipsa autem philosophia, quae rationibus progredi debet, quem habebit exitum sapientiae vero quid futurum est y quae neque de se ipsa dubitare debet, neque de suis decretis, quae philosophi vocant δογμασα quorum
nullum sine scelere prodi poterit. Cum enim decretum proditur lex veri rectique proditur quo e vitio et amicitiarum Proditiones, et rerum publicarum nasci Solent. Non potest igitur dubitari, quin decretum nulluni falsum OSSi CSSe, 60 sapientique satis non sit, non esse falsum, Sed etiam Stabile, fixum ratum esse debeat: quod movere nulla ratio queat talia autem neque CSse, neque videri OSSunt eorum ratione, qui illa visa, e quibus omnia decreta Sunt nata, negant quidquam a falsis interesse. Ex hoc illud est natum 28 quod postulabat Hortensius, ut id ipsunt salieni perceptum a Sapiente diceretis, nihil posse percipi Sed Antipatro hoc idem postulanti, cum diceret, ei, qui affirmaret nihil posse
55 Guid quod si ista v sunt, ratis sublata at mox exitum pro exitus legens fouitur tamenne c. Haec non bene dum esse, facile largiar. cohaerent, nec est apta interrogatione IS ut ea vel fatia est e possent J Non sa- conclusa ratio. Facilis esset correctio, is hoc consentit sequentibus, et verbosi pro quod legeremus quando vel quo discernendi quod videtur postulare, ut niam ' Davisius quidem putabat cum legatur vera et falsa vestigia erae le- sed 'atinitas non sinit, quia sequitur clionis in sS. reperta sunt, quae habe- romIur, non romtur Melius est quod erit et vera vellatia. delere Sed non est necesse . nam quid 59. sapientiae v. quid futurum est Se- quod est formula novi argumenti supe Cundum Superiora debebat Sse esset. rioribus addendi. Sed iterum mutata est forma orationis.
56 nemo inῬenit aha J Nam falsum si sapientique aras sit manifestum est nihilum est, hic excidisse non quod et Lambi-57 si et initium quaerenae tenet inus in s. Memmiano reperit et edidit, Quid Z nempe ratio, quod verbum addi sed sine imitatoribus ante Davisium, post si volebat Davisius cum Walhero qui et ipse in libris Scr. reperit satis tonSed potest intelligi, quia de ea sermo sit.
eSt enarranturque mala ex , ratione
42쪽
h. percipi consentaneum esse unum tamen illud dicere percipi
posse, Ut alia non poSSent, Carneade RCutiu resiStebat nam tantum abesse dicebat, ut id consentaneum esset, ut maxime etiam repugnaret qui enim negaret quidquam esse, quod perciperetur, eum nihil excipere ita necesse esse, ne id ipsum quidem, quod eXCeptUm non CSSet, comprehendi, et per-20 cipi ullo modo poSSe Antiochus ad istum locinia pressius videbatur accedere quoniam enim id haberent Academici decretum sentitis enim jam hoc me δογμα dicere nihil posse percipi non debere eos in Suo decreto, sicut in ceteris rebus,
fluctuare, PraeSertim Cum in eo Summa Consisteret hane
enim esSe regulam totius philosophiae, Constitutionem veri, falsi, cogniti, incogniti, quam rationem quoniam SVSciperent, docereque vellent, quae a quo is accipi porteret, et qUse repudiari, Certe hoc ip8um, e quo omne veri, falsique judicium esset, percipere eo debuisse etenim duo esse haec maxima in philosophia, judicitura veri, et finem bonorum, ne Sapientem OSSe SSe, qui aut i cognoscendi initiunt ignoret, aut
extremum CXpetendi, Ut aut Unde proficiscatur, aut quo perveniendum Sit, nesciat haec autem habere dubia, neque his ita confidere, ut moveri non possint, abhorrere a sapientia
plurimum. Hoc igitur modo potius erat ab his postulandum, ut hoc unum Saltem, percipi nihil posse, perceptum esse dicerent. Sed de inconstantia totius illorum Sententiae, si ulla sententia a cujusquam esse potest nihil approbantis, 10 6 est, ut opinor, dictum satis Sequitur disputatio copiosa suilla quidem, sed paullo abstrusior habet enim aliquantum a physicis ut verear, ne majorem largiar ei, qui Contra dictu-
p. q. TUS St, libertatem, et licentiam . nam quid eum facturum . putem de abditis rebus, et obscuris, qui si lucem eripere conetur Sed disputari poterat subtiliter, quanto quasi artificio
natura fabricata esset primum animal omne deinde hominem maXime quae vi CSSet in sensibus : quemadmodum 6 primo visa nos pellerent deinde appetitio ab his pulsa sequeretur tum ut SenSus ad res percipiendas intenderemus. Mens enim pSa, quae enSuum sons est, atque etiam si ipsa sensu est, naturalem vim habet, quam intendit ad ea, quiabus movetur itaque alia visa Sic arripit, ut his Statim utatur :61 cognosce=idi esse init iam ignoreri es, Mss. reperit mavisius. illud secutus hic spurium esse facile intelligitur ita sum. que delevi cum Lambino et Dav. qui et cluera eripereJ Res claras et perspi- in s. non reperit. cuas in dubium vocet aut neget. 6 2 cujusquam esse potest nihil probian 65 primo visa deinde talidi primo iii, cujusquam vitiosum est. beneque pro vulgato prima, ut jam Lamb. et abfuerit. Dav. secere, postulat id deinde. 63 sit, ut opinor, totum satis Pro sit 66 ipsi sensus itI Put, legendum dicendum erat est itaque aut delendum ipse nata ipsa jam supra est delendum est, aut icut legendum, utrumque in etiam est.
43쪽
67 aliqua recondit: e quibus memoria oritur. 63 Cetera autem similitudinibus constituit ex quibus emciuntur notitiae rerum quas Graeci tum ἐννοίαc, tum προλη'νεις Vocant e cum accessit ratio, argumentique conclusio rerumque innumerabilium multitudo, tum et perceptio eorum omnium apparet, et eadem ratio perfecta his gradibus, ad sapientiam pervenit. Ad rerum igitur scientiam, vitaeque Constantiam aptiSSima 31 cum sit mens hominis, amplectitur maxime Cognitionem : et istam καταληψιν, quam, ut dixi, verbum e verbo CXprimentes, comprehenSionem dicemus, Cum ipsam per se amat nihil est enim ei veritatis luce dulcius tum etiam propter Sum quocirca et Sensibus utitur, et arte essicit, quasi sensus alteros et usque eo philosophiam ipsam corroborat, ut virtutem Dficiat, si ex qua re una vita omnis apta Sit. Ergo hi, qui negant quidquam posse comprehendi, haec ipsa eripiunt vel in-Strumenta, vel ornamenta vita vel potius etiam totam vitam evertunt funditus, ipsumque animal orbant animo : ut dissicile sit de temeritate eorum, perinde Ut Causa poStulat, di
Ne vero satis constituere OSSum, quod Sit eorum Con 32silium, aut quid velint. Interdum enim cum adhibemus ad b. eos orationem hujusmodi Si ea, quae disputentur, vera non sint, tum omnia fore incerta respondent: Quid ergo istud ad nos num nostra culpa eSes naturam accusa, quae in profundo veritatem, ut ait Democritus, penitus se abstruserit. Alii autem elegantius, qui etiam queruntur, quod eo insimulemus omnia incerta dicere: quantumque intersit inter incertum, et id, quod percipi non OSSit, docere Conantur, eaque distinguere Cum his igitur agamus, qui haec distinguunt illos, qui omnia Sic incerta dicunt, ut Stellarum numeruS 7 par, an impar Sit, quaSi desperatos aliquos relinquamus volunt enim et hoc quidem vel maxime animadvertebam vos moveri probabile aliquid esse, et quasi verisimile, eaque Se uti regula et in agenda vita, et in quaerendo ac disserendo Quae ista a regula est, si notionem veri et falsi 11 Propterea quod ea non possunt internosci, nullam habemus' a snam, Si habemus, interesse portet, ut inter rectum, et pravum, Sic inter verum, et falsum. Si nihil interest, nulla regula est nec potest is, d cui est viSi veri falSique communis,
67 aliqui sic reeondit, Iro liqui abstruserit Leg. abstrusit. Scribo alia', tum sic temere repetitum 7 par, a. i. s. nesciaturi nesciatur ame superiori sic arripit. P. Faber corrigit num est recte emss. et ed. Ven. 147 I. quast delevit Davisius et Alemannus. 68 c. similitudinibus constituit i. e. 7 2 regula est meri et falsi meri et fatii comparandis deis similibus colligit no temere e sequentibus repetita est. Intiones formarum et generum telligenda autem est regula non modo 69 ex qua re una Puto re esse deleti veri et salsi, sed etiam vitae. dum una refertur ad virtutem. 73 πι est vitio verisahique communi d
44쪽
iadiim habere judicium, aut ullam omnino veritati notam. nam, Cum dicunt, hoc e num tollere, ut quid tuam possit ita videri, ut AE non eodem modo falsum etiam possit videri, Cetera autem concedere faciunt pueriliter quo enim omnia judicantur, sublato, reliqua se negant tollere ut Si qui quem Oculi Privaverit, dicat, ea, quae Cerni POSSCnt, Iion eis ademisse ut enim illa Oculis modo cognoscuntur, Si reliqua viSi Sed propria veri, non communi veri, et falsi nota. lo. Quamobreni, sive tu probabilem visionem 7 sive probabilem,
' et quae non impediatur, ut Carneades volebat, sive aliud quid Proferes, quod Sequare ad visum illud, de quo agimus, tibi
3 qerit revertendum. In eo autem, Si erit Comum nita cum
falso nullum erit judicium, quia proprium in con nimia signo
Notari non potest. Sin autem commune illi erit habeo, quod volo id enim quaero, quod ita milii videatur verum, ut non possit idem falsum videri sint ili in errore versantur, Cum convicti, ac vi veritatis Coacti, perspicua a percepti volunt distinguere, et conantur Ostendere, sSe aliquid perspicui; verum illud quidem impressum in animo, atque mente, neque tamen id percipi ac comprehendi POSSe quo enim modo perspicue dixeris album esse aliquid, cum poSSit accidere, ut id, quod nigrum Sit, album esSe videaturi aut quo modo ista aut perspicua dicemus, aut menti x impressa subtiliter, cum sit incertum 77 vere, inaniterve moveatur λ ta neque color,
35 neque perSpicuum ullum relinquitur. Ex hoc illud his usu venire solet, ut, quidquid dixerint, a quibusdam interrogen
i C. cujus visa et vera et salsa esse pos moις σεσι, cum nihil obstat. Alii ta- sunt Sic non multo post est eommunis mei duas tantum formas iaciebrat,
fatio. νας, ut tradit Galenus de dogmatibus 7 non eodem modos e possit ita vide Hipp. et latonis IX, . quos sequiturri Redundat ita cum Lambino et Da h. i. Cicero : item infra ex circumspe- visi delevi. Iione et accurata consideratione. Librarii 7 sive improb. et qui non impediatur J et correctores fecere improbabiles, quod Petr Faber primus vidit improbabilem putabant formas contrarias esse debere. esse vitiosum, Sc ex comparatione Grae 76 impressa aubtiliter i. e. accurate et Corum, qui haec Academicorum placita sine ambiguitate. tradidere. Legendam probabilem, et q. 77 vere, inaniterne moveatur Davi- n. i. scilicet dicebant, alias visiones esse sius ex re et libro vetere addi voluit ani-
Ap. Sextum Emp. adv. Math. VII, 166. Sed id intelligi ex re et superioribus
et Hypotyp Pyrrh. I, 22ου. probabiles potest, ubi est impressum in animo atque α πλως dicebant, quae prina statim as mente. Sic nec necesse est paullo ante pectu probantur, nondana consideratis animo addere Ver ita impressa subtiliter, ut περιτα Gσι, a quibus dubitatio oriri pos Guieto placebat quamquam hujus ve- sit ex his autem cur nihil occurrat, stigium est in edd. vett. quae habent quod obstet, dicebant fieri visione σι enim impressa subtiliter. Gavisius et Ale- Θανας καὶ α περιωπα τους, quod Cicero X mannus e vestigiis ss dedere menti pressit, quae non impediuntur Addebant impressa subtiliter quod et moveatur po- et tertium genus earum, quae praeterea stulat nam id quo referatur alias non essent διεξα λυμέναι, singulis consideratis habet.
45쪽
LIBER QUARTUS. 37tur Ergo istuc quidem percipi. Sed qui ita interrogant,
ab his irridentur, non enim urgent ut Coarguant, nominem ulla de re posse Contendere, neque SSOverare, Sine aliqua
ejus rei, 78 quam ibi quisque placere dicit, certa, et propria nota Quod est igitur istuc vestrum probabiles nam si, quod cuique Occurrit, et primo quasi adspectu probabile videtur, id confirmatur, quid eo levius y si e Circumspectione aliqua, et accurata Consideratione, quod visum sit, id se dicent sequiri tamen exitum non habebunt Primum quia his 36visis, inter quae nihil interest, aequaliter omnibus abrogatur b. fides : deinde, cum dicant posse accidere Sapienti, Ut, Cum omnia fecerit, diligentissimeque circumspexerit, exsistat aliquid, quod et verisimile videatur, et absit longissime a vero :quo modo, Si magna parte quidem ut solent dicere ad verum pSum, aut quam proXime accedant, Confidere sibi poterunt λ ut enim confidant, notum his esse debebit insigne veri. 79 quo obscuro et oppresso, quod tandem verum sibi videbuntur attingeres Quid autem tam absurde dici poteSt, quam cum ita loquuntur λ Est hoc quidem rei illius signum, aut Rrgumentum, et ea re id sequor sed seri potest, ut id quod significatur, aut falsum sit, aut nihil sit omnino. Sed de Iciperceptione hactenus. Si quis enim ea, quae dicta sunt, labefactare volet, facile, etiam 8 absentibus nobis, veritas se ipsa defendCt. 8 His satis cognitis, quae jam explicata sunt, nunc de aS-37Sensione, atque approbatione, quam Graeci συγκαταΘεσιν vocant, pauca dicemUM: non quo non latus locus sit; sed paullo ante jacta Sunt fundamenta nam Um vim, quae CSSet
in sensibus, explicabamus, simul illud aperiebatur, comprehendi multa, et percipi sensibus; quod fieri sine assensione non potest deinde Cum inter inanimum, et animal hoc maxime intersit 8 quod inanimum nihil agit, anima agit aliquid, nihil enim agens ne cogitari quidem potest quale sit)aut ei sensus adimendus est aut ea, quae S in nostra sita potestate, reddenda SSenSio. At vero animus quodam modo 3 Seripitur his, quo neque Sentire, neque assentiri volunt. Ut enim necesse est, lancem in libra, ponderibus impositis, deprimi sic animum perspicuis Cedere nam ' quomodo non
8 quam sibi quisque placere dicitJ An herus conjecit tacentibus nobis.
scribendum quis pro quisque, clarat quis BD res aris cognitis SV c. J satis rasinas quam quocum quisque in libris permu- Verbo explicata in Seqq. addatur. latur interdum. Si quod inanimum nihil agit Haec ab-79 quo obscuro et oppresso Lambinus e sunt a libris Scr. nonnullis. Mss. quibusdam correxit obscurato C. 83 quomodo non potes-non appetere Iquod et edidit Davisius, qui tamen a Prius non abest a Mss quibusdam, pla-lebat obruto. Sed non necesSe est U Cebatque rutero. c. interrogative CR trumque participium esse, Suntque alia piebat quomodo : Sed id est pro sicut ei
exempla juncti adjectivi et participii que respondet post sic ultam autem de-80 absentibus nobis Eleganter Wal leri patiar, quod tacite omisit idem.
46쪽
potest animal ullum non appetere id, quod accommodatum ad naturam appareat Graeci id οἰκειον appellant si non potest objectam rem perspicuam non approbare quamquam, si illa, de quibus disputatum est, vera sunt, nihil attinet de assensione omnino loqui qui enim quid percipit, assentitur
statim sed haec etiam SequUntur, ne memoriam Sine nSSen-Sione poSSe Constare, ne notitia rerum, ne artes idque
quod maximum est, ut Sit aliquid in nostra potestate, in eo, 39 qui rei nulli assentietur, non erit. Ubi igitur virtus, si nihil situm est in ipsis nobis Maxime autem absurdum, vitia in
ipSoriam SSO poteState, neque peccare quemqUam, nisi assensione : hoc idem in virtute non SS : Cujus omni Constantia, et sirmitas ex his rebus Constat, quibUS RSSen Sa est, et quas approbavit omninoque ante videri aliquid, quam aga-mUS, neceSSe est: eique, quod visum Sit, SSentiamur. quare qui aut visum, aut assensum tollit, is omnem actionem
tollit e vita. 1 Nunc ea videamus, a quae contra ab his disputari solent.
4O Sed prius potestis totius eorum rationis quaSi fundamenta CognoSCere. Componunt igitur primum artem quandam de his, quae visa dicimus, eorumque et vim, et genera definiunt:
in his, quale Sit id, quod percipi et comprehendi possit totidem verbis, quot Stoici deinde illa exponunt duo, quae
quasi contineant omnem hanc quae Stionem : quae ita videantur, si ut etiam alia eodem modo videri possint, nec in his quidquam intersit, non posse eorum alia percipi, alia non percipi nihil interesse autem, non modo si comni parte ejusdem modi sint, sed etiam si discerni non possint quibus positis, unius argumenti conclusione tota ab his causa comprehenditur compoSit autem ea Conclusio Si est: orima, quae videntur, alia vera sunt, alia falsa et quod falsum est, id percipi non potest quod autem verum visum est, id omnet, tale est, ut ejusdem modi falsum etiam possit videri. Et, quae visa sunt ejusmodi, ut in iis nihil intersit, non posse accidere, ut eorum alia percipi possint, alia non possint nullum igitur ' est visum, quod percipi possit. Quae autem Sumunt, ut Concludant id, quod volunt ex his duo sibi putant concedi. neque enim quiSquam repugnat ea sunt haec : Quae visa falsa Sint ea percipi non posse : et alterum, Inter quae visa nihil intersit, ex his non posse alia talia esse, Ut percipi possint, alia ut non posSint reliqua vero multa et varia ratione de-
84 eique. q. v. s. assentiamurJ Sic edi 86 ut etiam alia muti eodem modoJcli pro assentiatur: nam praecedit agamus, multa sane redundat quia in pluribus
quocum conjungitur hoc pendetque libris ser non est, nec in ed. Ven. 147 l. Cum eo ex ante quam Sic in s. reg. ne alibi in hac forma additur, cum Par reperit Alemannus. Davisio delevi. 8 q. c. ab his d. s.J Forte ab iis.
47쪽
sendunt quae sunt item duo unum, eorum, quae Videantur, alia vera esse, alia falsa alteriun omne viSum, quod Sit a Vero, tale SSe, quale etiam a falso possit esse. Haec duo a Proposita non praetervolant, Sed ita dilatant, ut non mediocrem curam adhibeant et diligentiam dividunt enim in
Partes, et ea quidem magnas primum in sensus t deinde in ea, quae ducuntur a Sensibus, et ab omni consuetudine, 87 quam obscurari volunt tum perveniunt ad eam partem, ut ne ratione quidem, et conjectura Ulla re percipi possit. Hae autem universa concidunt etiam minutius. Ut enim
de sensibus hesterno sermone vidistis, item faciunt de reliquis in singulisque rebus, quas in minima dispertiunt, volunt emcere, his omnibus, quae visa sint, veris adjuncta SSe falsa, quae a veris nihil differant ea cum talia sint, nihil POSSe Comprehendi.
Hanc ego subtilitatem philosophia quidem dignissimam 14
judico, sed ab eorum causa, qui ita disserunt, remotiSSimRm. 43 definitiones enim et partitiones, et horum luminibus utens oratio, tum similitudines dissimilitudinesque, et earum tenuis et acuta distinctio, fidentium est hominum illa vera,
et firma, et certa esSe, quae tutentur: non eorum, qui Clament, nihilo magis vera illa esse, quam falsa. quid enim p. 2. agant, Si, Cum aliquid definierint, roget eos quispiam, num '
illa definitio possit 8 in aliam rem transferri quamlibet si posse dixerint 89 quid dicere habeant, cur illa vera definitio sit' si negaverint fatendum sit, quoniam vel illa vera definitio transferri non possit in falsum quod ea definitione explicetur, id percipi posse : quod minime illi volunt eadem dici poterunt in omnibus partibus , Si enim dicent, ea, de 44
quibus disserant, Se dilucide perspicere, nec ulla Communione visorum impediri comprehendere ea se OSSe fatebuntur. sin autem negabunt vera visa a falsis posse distingui, qui poterunt longius progredi occurretur enim, Sicut CCursum est. nam Concludi argumentum non potest, nisi his, quae ad concludendum sumta erunt, ita probatis, ut falsa ejusdem modi nulla possint esse ergo si rebus ComprehenSi et PCr-87 quam Obscurari volunt Consuetu- gaverint, fatendum sit. dini nullam vim tribui volunt, in eam- quoniam mel illa meri definitis-melque partem disputant. Davisius male quod ea des exstice ur C. vel primumbat obscurare Sed nil interest sic mox est pro adeo, etiam : Davisius delevit, pro volunt incere poterat etiam dici es non necessario sed pro veri recte rep iei moliant sui vera, quod et edd. vett. Ven. 1474.
88 in aliam rem J Addidi rem cum Med. Ald habent illa adeo definitio, Davisio, qui in Mss reperit, habent et quam ipsi veram dicant. Sed alterum edd. Ven. 147 l. 1474. Med. Ald. c. me deleverim, quod locum hic non ha-89 quid dicere habeant Vulgo est quid ere potest, delevitque etiam DaVisius. enim delevi enim. quod est alienum NI ea, de quibus disserent Puto corri- nec enim est parenthesis Sed respon gendum disserant. si ad illud, si posse dixerint, ut postis
48쪽
ceptis, anis et progressa ratio hoc essiciet, nilai posse com
prehendi quid potest reperiri quod ipsum ibi repugnet
magis y cumque ipsa natura accuratae orationis hoc profiteatur, se aliquid patefacturam, quod non 3 APpareat, et, quo id facilius asse iliatur, adhibituram et Sens HS C ea, quae perSpicua sint: qualis est istoriam oratio, qui innia non tam esSe, quam videri volunt Maxime autem convincuntur, Cum lade duo pro congruentibus uanunt, tam vehementer repugnantia : Primula esse quaedam falsa visa quod cum volunt, declarant quaedam esse vera deinde, inter falsa visa, et vera nihil interesse. At primum sumseras, tamquAm interOSSOt ita priori posterius, posteriori superius non jungittar.
45 Sed progredianui longius, et ita agamus, ut nihil nobis
b assentati esse videamur : quaeque ab his dicuntur, Sic persequamur, ut nihil in praeteritis relinquamus. Primum igitur perspicuitas illa, quam diximus, satis magnam habet vim, ut ipSa per CSe ea, quae sint, nobis, ita ut sint, indicet. Sed
tamen, ut Nanneamus in perspicuis firmitas, et Constantius,
majore quadam opus est vel arte, vel diligentia, ne ab iis, quae clara sint ipSa per Sese, quasi praestigiis quibusdam, et II captionibus depellamur. Nam qui voluit Subvenire erroribus Epicurus, iis, qui videntur conturbare veri Cognitionem, dixitque sapientis esse, opinionem a Perspicuitate Sejungere :9 nihil profecit ipsius enim opinionis errorem nullo modo
46 sustulit. Quamobrem cum duae a USse perspicuiS, et evidentibus rebus adversentur auxilia totidem sunt contra Comparanda adversat Ur enim primum, quod parum defigunt animos, et intendunt in ea, quae PerSPiCUR Sunt, Ut, quanta luce ea 7 circumfusa Sint possint agnoscere alteriim est,
quod fallacibus, et captiosis interrogationibus circumscripti
atque decepti quidam, cum eas dissolvere non POSSUnt, desciscunt a veritate. Oportet igitur et ea, quae pro perspicuitate
responderi poSSunt in promtu habere, de quibus jam dixi-
92 visa et progressa ratio haec es ier J mo ei repugnat P. Manutius recte cor-Quid est et is ratis. Inimo trogressa re rexit non jungitur, quod et in Ss plu-quirit verbum quod initium rationis in ribus reperit Davisius Habent et edd. licet Manutius conjecit nisa, quod Ven. 47l. 474. Med. Ald conjungitur repertum in quatuor ss. recepit Da est rutero. Mn jungitur est non visius, quem noc imitat, sumus nisa consentit.
exprimit initium, quia dicitur niti de nihil fecit Laambinus correxit ni- iis, qui incedere tentant vel incipiunt hi exit. Davisius nihil profecit reper-
Tusc. II, ut est ratio quae conniSa ter tum in Mss. et ecl. Men. 47I habet et se et progressa longius fit perfecta virtus. d. altera Cn. 494. Mediol unde re-
. 93 accurato orationis Legendum a cepi et ipse Vulgatum scit est ab Al- innis videatur sed et vulgaturi ferri ina, in quam opinor, operarum vitio potest, nam et post Si ratio nisi et venit. Latinitas quidem ferre potest hic ratio corrigere velis. cit pro profecit nam sicut dicitur nihil 94 appareati s reg. Par et alii ap. feri, pro nihil princi esset c. sic et ni-Davisium apparebat non bene. hi acere hoc sensu dici posse videatur. 9. , posteriori superius conjungitur Im 97 circumfusa sunt Corr. sint.
49쪽
mus : et esSe armatoS, Ut Occurrere possimus interrogationibus eorum, Captionesque discutere quod deinceps facere constitui. Exponam igitur generatim argUmenta eorum,4 quoniam ipsi etiam 9 illa solent non confuse loqui. Primum
Conantur Stendere, multa posse videri esse 99 quae Omnino nulla sint, cum animi inaniter moveantur eodem modo rebus
iis, quae nullae sint, ut iis, quae Sint. Nam cum dicatis, inquiunt, utSa quaedam mitti a deo, velut ea, o quae in somnis Videantur, quaeque oraculis auspiciis, extis declarentur: haec enim aiunt i probari Stoicis, quo contra disputant quaerunt, p. 1d.qUOnam modo falsa visa quae sint, ea deus emcere possit' probabilia mus autem plane proXime ad verum accedant, essicere non possit aut, si ea quoque possit cur illa non possit, quae perdissiciliter, internoscantur tamen λ et, si haec, cur non inter quae nihil sit omnino λ Deinde, Cum mens mo-4SVentia ipSa per Sese, ut et ea declarant, quae cogitatione depingimus, et ea, quae vel furiosis, vel dormientibus videntur,
nonne, inquiunt, verisimile sit, Sic etiam mentem moveri 2 ut non modo non internoscat, visa vera illa Sint anne falsa, sed
ut in his nihil intersit omnino λ ut si qui tremerent et eXalbe-SCerent vel ipsi per se, motu mentis aliquo, vel objecta terribilire extrinsecus, d nihil esset, qui distingueretur tremor ille et pallor, neque quidquam interesset inter intestinum et obla- thura. Postremo si nulla visa sunt probabilia, quae falsa sint,
alia ratio est. Sin autem sunt cur non etiam, quae non facile internoscantur λ cur non ut plane nihil intersio praesertim cum ipsi dicatis, sapienteni in furore sustinere Se ab Omni assensu, quia nulla in visi distinctio appareat. Ad has omnes visiones inanes Antiochus quidem per- 16 multa dicebat, et erat de hac una re unius diei disputatio. 49 mihi autem non idem faciundum puto sed ipsa capita dicendi et primum quidem hoc reprehendendum, quod Captiosissimo genere interrogationi utuntur: quod genu mi
nini in philosophia probari solet, cum aliquid minutatim,
98 a Lymss. reg. Paris et alii ap. commode negatio non intelligi queat, Dav. habent itii. cum Mavisio addidi. Victorius etiam 99 qui omnino nulla sunt Correxi hic in libris suis reperit, et Davisius in plu-
quoque sint, latinitate postulante, et sic ribuS. mox est in eadem forma. d nihil ut esset-neque uis interesse, JIo qui in somnis videanturi somnis exus orationis docet, utrumque ut esse pro Vulgato somniis nam ita Latini di alienum et vitiosum est enim conse-Cunt in somno vel in somnis videre atque quens utrumque delevi. ita et Davisius.
Sic habent etiam Ss quidam et d. primum abest et ab est Ven. I494. . VCn. 147 1. et Lamb. Med. Ald. probari S Oiois delevi a quod a 4 cum ipsi dicatis P ipsi ex edd. vett.
edd. Vett. abest Ven. 147 I. 1474. addidi, ut Davisius. ut non modo internoscat DPro non mo- 5 Ant. q. et permulta dicebat Dei deleviri non sed quia non equitur, e quo auctoribus edd. Vett estque lienum.
50쪽
et gradatim additur, aut domitur. 6 Soritas hos vocant, qui acervum ossiciunt uno addit grano vitiosum Sane, et Captiosum genuS. Sic enim adscenditis si tale visum objectum est a deo dormienti, ut probabile sit, cur non etiam ut valde verisimiles cur deinde non, ut dissiciliter a vero internosca- b. tues deinde, Ut ne internoscatur quidem postremo ut nihil inter hoc et illud intersit λ Huc si perveneris, me tibi frimum quidque Concedent : meum vitium fuerit si ipse tua 5OSponte proceSSeri tuum. Quis enim tibi dederit, aut omnia deum poSseri aut ita facturum esse, si possit λ uomodo autem Sumis, Ut, Si quid cui simile esse possit, Sequatur, ut etiam internosci dissiciliter possit λ deinde, ut ne internosci quidem poStremo, ut 8 eadem sint λ ut, si lupi canibus similes eosdem dices ad extremum. Et quidem honesti Similia Sunt quaedam non honesta, et bonis non bona, et artisciosis minime artificiosa quid dubitamus igitur assirmare, nihil inter haec interesses Ne repugnantia quidem videmus λnihil est enim, quod de suo genere in aliud genus tranSferri possit at si essiceretur, ut inter visa disserentium generum nihil interesset reperirentur quae et in Suo genere CSSent, 51 et in alieno. Ouod fieri qui potest' omnium deinde inanium visorum una depulsio est, sive illa cogitatione informantur, quod fieri solere concedimus sive in quiete, Sive per Vinum, Sive per insaniam nam ab omnibus ejusdem modi visis per- Spicuitatem, quam mordicus tenere debemus, abesse dicemuS. Quis enim, cum sibi fingit aliquid, et cogitatione de- Pingit, non, Simul ac se ipse commovit, atque ad Se revocavit, sentit quid intersit inter perspicua, et inania λ Eadem rati CS Sonymiorum num censes Ennium, Cum in hortis Cum Ser. Galba, vicino suo ambulavisset, dixisse, visus sum mihi cum Galba ambulares At cum somniavit, ita narravit:
Nam debar soni riare 9 me et ex esse mortuum.
p. 34. Itaque, Simul ut experrecti sumus, visa illa contemnimus :' neque ita habemus, ut ea, quae in foro gessimus At enim 17 dum videntur, eadem est in somnis o specie horum et eo
Soratas hos vocant Davisius dedit debebat eadem sint, ut edidit Victorius, hoc, ut et edd. quaedam veti habent, quem cum avisio secuti sumus, qui male latine malim deleri pronomen et iniss reperit. tum dedit idem post quia pro qui melius. 9 me et ego esse . J Hoc nihil est. primum quidque concedente Immo Scribendum est memet esse . ut place- primum quodque, ut unum quodque bat Gulielmi et Guieto. ut idem sitJ ss plures et edd. vett. I species eorum Davisius edidit asVen Med. AS . eadem sit. Aldus fecit eorum male, etiam sono melius Lamb.rdem, C. propter το sit immo corrigere et Alemannus horum et eorum.