장음표시 사용
21쪽
quasi huic se praebens, ea, quae essiceretur aliquid. In eo, quod efficeret, vim SSe enSebant in eo autem, quod essiceretur, matcriam quandam : in utroque tamen utrumque neque enim materiam pSam cohaerere PotuiSse, si nulla vi contineretur, neque vim Sine aliqua materia. Nihil est enim,
quod non alicubi esse cogatur. Sed quod ex utroque id jam corpus, et quaSi qualitatem quandam nominabant dabitis enim profecto, ut in rebus inusitatis, quod Graeci ipsi faciunt, a quibus haec jam diu tractantur, utamur verbis interdum inauditis. Nos vero, inquit Atticus quin etiam Graecis licebit putare, cum voles, Si te Latina forte deficient. b. Bene sane 25 facis sed enitar, ut Latine loquar, nisi in hujuscemodi verbis, ut philosophiam, aut rhetoricam, aut Physicam, aut dialecticam appellem, quibus, ut aliis multis, consuetudo jam utitur pro Latinis. Oualitates igitur appellavi, qua ποιοτητας Graeci vocant quod ipsum apud Graeco non est vulgi verbum, sed philosophorum, atque id in multis dialecticorum Vero verba nulla sunt publica suis utuntur et id quidem
commune omnium fere Si artium aut enim Ova Unt rerum novarum facienda nomina, aut ex aliis transferenda.
quod si Graeci faciunt, qui in iis rebus tot jam saecula verSantur, quanto id magis nobis Concedendii est, qui hae nunc p. 44. primuin tractare conamuri Tu vero, inquam, Varro, bene ' etiam meriturus mihi videris de tuis civibus, si eos non modo copia rerum auxeris, ut effecisti, Sed etiam verborum. Audebimus ergo, inquit, novi Verbi uti te auctore, Si necesse erit. Earum igitur qualitatum Sunt aliae principes, aliae ex iis ortae principes Sunt uniusmodi, et simplices ex iis autem Ortae, variae Sunt, et quasi multiformes itaque aer si quoque utimur enim pro Latino ignis, et aqua, et terra, Prima Sunt. ex iis autem ortae animantium formae earumque rerum, quae gignuntur e terra ergo illa initia, et, ut e Graeco vertam, elementa dicuntur e quibus aer, et ignis, movendi vim habent, et essiciendi reliquae partes, accipiendi, et quaSi patiendi aquam dico, et terram. Quintum genus, e quo OSSCntaStra menteSque, Singulare, Corumque quattuor, quae Supra
dixi, o dissimile Aristoteles quoddam esse rebatur. Sed 27 Subjectam putant omnibus sine ulla specie, atque Carentem omni illa qualitate faciamus enim tractando usitatius hoc
verbum, et tritius materiam quandam, ex qua omni ex-
54 ea, qua inceretur aliquit Viri do 5 quoque Non videtur locum hic
et conjecere ex qua edd. Vett. eaque e. habere, avisius auctore Cod. Ursinia unde ruterus fecit, ea, quae est . a. delevit forte fuit quidem. DaVisio placebat et quae siceretur ali 57 dissimile quoddam Sic edd. Vett. quid, sed illud aliquid in hac formatu non quiddam ut recentiores. referturrum est, nec sic dici, reperi uspiam enim ad genus.
Exempla amavisio allata sunt inania. 58 expressa a que esset fianti Edidio Bene sane facisDEst responsio Var pro flecta, quod melius convenit Verbo Onis Attico gratias agentis expressa, quod de simulacris dicitur, t
22쪽
pressa atque efficta sint quae tota omnia accipere 4 possint, omnibusque modi mutari, atque ex omni parteri eoque etiam interire, non in nihilum, Sed in suas partes, quae infinite secari ac dividi possint, cum sit nihil omnino in rerum natura minimum, quod dividi nequeat quae autem moveantur, muta
intervallis moveri quae intervalla item in sinite dividi possint. 28 Et cum ita moveatur 6 illa vis, quam qualitatem esse diXi
mVS et Cum Si Ultro citroque versetur et materiam ipsam totam penitus Comia nitari putant, et illa effici, quae appellant qualia, e quibus in omni natura cohaerente et Continuata Cum omnibus suis partibus effectum CSSe mundum : X traque nulla pars materiae Sit, nullumque OrPUS: Parte autem esse mundi, Omnia, quae in sint in eo, quae natur Sentiente teneantur: in qua ratio perfecta insit, quae Sit eadem 29 sempiterna nihil enim valentius esse, a quo intereat: Uam vim animum esse dicunt mundi, eandemque e SSe mentem, Sapientiamque perfectam quem deum appellant, Omniumque rerum, quae Sunt ei subjectae, quasi rudentiam quandam, procurantem caelestia maxime deinde in terris ea, quae pertinent ad homines quam interdum eandem necessitatem appellant; quia 6 nihil aliter possit, atque ab ea constitutum sit, inter quasi fatalem et immutabilem Continuationem ordinis sempiterni nonnumquam quidem eandem fortunam, quod essiciat multa 6 inaprovisa haec, nec opinata nobi S, Propter obscuritatem, ignorationemque CRUSarum.
8 Tertia deinde philosophiae pars, quae erat β in ratione, et abi disserendo, sic tractabatur ab utrisque 66 quamquam ri-
retti a SenSibus, tamen non esse judicium veritatis in sensi-bUS. mentem volebant rerum esse judicem : solam censebant idoneam, Cui Crederetur quia sola cerneret id, quod Semper
esset simpleX, et uniusmodi, et tale, quale esset. 7 hanc illi
cum exprimere conjungitur Sic et ius. Do ocius et Fectus sic in libris per tu quam ni eandem necess. J Addidimu tantur etiam ap. Suet. Om. 39. eandem ex edd. Vett. Sic mox nonnum- Ner. l. quam quidem eandem fortunam inter con-
59. possit mutariJ possit pro possint inuationem est in continuatione. Davisius edidit, quia pertineat ad male in nihil aliter possit I Int. fieri, autriam item post mutari pro mutare ob constitui e constitutum Davisius post eandem causam. Sed vulgatum possint ex inter fecit ire, ut id ad possit resera- Servavi, quia quae tota non ad male tur. riam, Sed ad ea refertur, quae ex male 64 impromis haec ne ορ. hie delevitria expressa sunt, ut e sequentibus a Davisius, ut Aldus nepos abeSt etiam tet, mutari autem recepi, quod res O ap. Lactant. III, 29 ubi hic locus re-stulat et sequentia. Ursinus in codice citatur potest intelligi, quae eveniunt
6 illa is, quam qualitatem diximus 65 in ratione, et in disserendoJ Dictum Vix commode qualitas, quae e t forma, est pro ratione disserendi. dicitur vis nisi latius accipiamus pro 66 qu. oriretur a sensibus Ini e seqq. Te malim abesse veritas, vel indicium veritatis iambi-6 et illa inely Sic edd. vett. non nus addebare iudicium. ita, ut Vulgo editur restituit jam Davi 67 hane illi deam appeliabant Non
23쪽
ideam appellabant, jam a Platone ita nominatam : nos recte
speciem possumus dicere. Sensu autem OmneS, hebetes, et si tardos esse arbitrabantur, nec percipere ullo modo res eas, quae subjectae sensibus viderentur 6 quae essent aut ita parvae, ut Sub SenSUm Cadere non possent aut ita mobiles, et concitatae, ut nihil umquam Unum esset Constans ne idem quidem, quia continenter laberentur, et fluerent omnia itaque hanc omnem partem rerum, opinabilem appellabant. Scientiam autem nusquam esse Censebant, nisi 7 in animi p. 45. motionibus atque rationibus qua de causa desinitiones re '
rum probabant, et has ad omnia, de quibus disceptabatur, adhibebant verborum etiam explicatio probabatur, id est, qua de causa quaeque essent ita nominata quam etymologiam appellabant post argumentis, et quasi rerum notis ducibus, utebantur ad probandum, et ad concludendum id, quod explanari volebant 7 in qua tradebatur omnis dialecticae disciplina, id est, orationis ratione Conclusae huic 7 quasi ex altera parte oratoria vis dicendi adhibebatur, explicatrix orationis perpetuae ad persuadendum accommodatae. 7 Haec erat illis prima a Platone tradita : Cujus quas 33 acceperim disputationes, Si vultis, Xponam. Νο vero Olumus, inquam, ut pro Attico etiam respondeam. Et recte, 9 inquit, respondes. Praeclare enim Xplicatur Peripateticorum, et Academiae veteris auctoritas AriStotele primu SpecieS,
quas paullo ante dixi, labefactavit quas mirifice Plato erat amplexatus ut in his quiddam divinum esse diceret TheophraStus autem, vir et oratione Suavis, et ita moratus, et ut prae se probitatem quandam et ingenuitatem ferret, vehementius etiam fregit quodam modo auctoritatem veteris disciplinae spoliavit enim virtutem suo decore, imbecillamque reddidit, quod negavit in ea sola positum esSe beate Vivere. Nam Strato, ejus auditor, quamquam fuit acri ingenio, tamen 34 ab ea disciplina omnino semovendus est: qui cum maXime necesSariam partem philosophiae, quae posita est in virtute, et in moribus, reliquisset, totumque se ad investigationem naturae contulisset, in ea ipsa plurimum dissedit a suis Speu-
mentem, sed illud P quod semper esset, ληλου.
timplex c. 73 orationis perpetua J Nam in diale-6 percipere. v. Clav. ctica ratione separatim ponuntur dem 6 quae essent LGruterus malebat quia nitiones, diviSiones, argumentationes. essent sed ita intelligi potest quin es si forte leg accommodate. lent. 7 4 Haec erat illis prima a Platone tra-7 in animi motionibus J Scit quibus ita illis non habet, quo referatur. efficiuntur notiones et ratiocinationes Conjeci, legendum esse Haec erant illa malim tamen notionibus, ut edidit Lam prima, i. e. elementa philosophiae, in binus e S. Vetere his est summa philosophiae a Platone 7 in qua Puto legendum in quo traditae. nam qua non St, quo reseratur. Ictu prae se ferat Scr. ferret. nam 72 quasi ex altera parteIGr. ἐκ παραλ- tum non vivebat tum sequitur fregit.
24쪽
b. Sippus autem, et Xenocrates, qui primi Platonis rationem, aurioritatemque SuSceperant; et post hos Polemo, et Crates, unaque Crantor, in Academia congregati, 76 diligenter ea, quae a Superioribus acceperant, tuebantur Iam Polemotiem 3I audiverant assidue Zeno, et Arcesilas. Sed Zeno cum Arcesilam anteiret aetate, valdeque subtiliter dissereret, et Peracute moveretur: Corrigere Conatus est disciplinam eam
quoque, Si Videtur, correctionem explicabo, sicut solebat Antiochus Mihi vero, inquam, videtur quod vides idem Significare Pomponium.
I Zeno igitur nullo modo is erat, qui, ut Theophrastus
7 nervos virtutis incideret: sed contra, qui omnia, qUde ad beatam vitam pertinerent, in una virtute poneret ne quidquam aliud numeraret in bonis, idque appellaret honestum, quod esset simple quoddam, et solum et unum bonum.
36 Cetera autem etsi nec bona, nec mala essent, tamen alia C- Ciandum naturam dicebat, alia naturae esse contraria iis ipsis alia interjecta, et media numerabat quae nutem CC Undiamnnturam CSSent, e Sumenda, et 'quadam aestimatione dignanda docebat Contraque contraria neutra autem in mediis' relinquebat 7 in quibus ponebat nihil omnino esse
37 momenti. Sed quae essent sumenda, ex iis alia pluris esse aestimanda, alia minoris quae pluris, ea praepΟSita appellabat rejecta autem, quae minoris atque ut hae non tam rebus, quam vocabuli Commutaverat; sic inter recte factum atque peccatum, ossicium et contra ossicium, media locabat quaedam recte facta sola in bonis actionibus ponenM; PraVe, id est, peccata, in malis ossicia autem et Servata, praetermiSAMSaque, o media putabat, ut dixi. Cumque superiores non
p. 46. OmnOm Virtutem in ratione esse dicerent, sed quasdam vir- δ' tute natura, Ut more perfectas hic omnes in ratione ponebat Cumque illi ea genera virtutium, quae supra diXi, β sejungi posse arbitrarentur hic nec id ullo modo fieri
posse disserebat nec virtutis usum modo, ut superior , Sed ipsum habitum per se esse praeclarum, nec tamen virtutem cuiquam adeSSe quin ea Semper uteretur. Cumque Perturbationem animi illi ex holmine non tollerent, naturaque Ct On-76 diligenter eis-utebantur in edd. vett. 8 quadam aestimatione dignanda Non quaedam, ut Aldi, itigenter ea-tueban placet dignanda. Conjeci Migenda rur, quod melius Superioribus, quae de quia sumenda jam praecessit itaque mo- Aristotele, Theophrasto &c dicta sunt, dum sumendi declarat delectum fieri Convenit retinebant veterem Platonis debere justa aestimatione eorum de rationem laes disciplinam. itaque sic qua mox plura dicit. edidi. 79 in quibus tonebat nihil esse nomem 7 neretos virtutis incideret I Sic cor si esse delendum est. rexi vulgatum incideriI, ut jam fecit AE media putabad, Cicero de Off. I, Davisius Sic repererat in s vetere . Lambinus, et ita latinitas et sequens SI sejungi posse l. e. ut non omnes poneret, numeraretinc postulat essent in uno eodemque.
25쪽
dol cere, et Concupiscere, et extimescere, et efferri laetitia dicerent, sed eam Contraherent, a iri angi Stumque deducerent hic ninibi is his quasi morbi voluit Carere sapientem. Cumque eas perturbatione antiqui naturale eSSe dicerent, 30 et rationis expertes, aliaque in parte animi Cupiditatem, alia rationem Collocarent, ne his quidem Ssentiebatur. Rin et Perturbationes, voluntarias esse putabat, opinionisque judicio suscipi, et omnium perturbationum arbitrabatur SSO matrem, immoderatam quandam intemperantiam. Haec fere de moribuS. De naturis autem Sic sentiebat, primum, ' ut quattuor Plinitiis rerum illis quintam hanc naturam, e qua SuPOriores Sensus et mentem essici rebantur, non adhiberet statuebat
enim ignem esse ipsam naturam, quae quidque gigneret, et mentem atque Sensus discrepabat etiam ab iisdem, quod nullo modo arbitrabatur quidquam effici posse ab ea, quae
CXPer eSSet CorporiS. Cujus generi Xenocrate et Superiores etiam animum esse dixerunt nec vero, aut quod efiiceret aliquid, aut quod essiceretur, posse OsSe non CorPUS. Plu-4Orima autem in illa tertia philosophiae Parte mutavit in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit nova S quos
juncto esSe censuit a quadam quasi impulsione oblata extrinsecus quam ille φαντασίαν, no vi Sum appellemus Cet e b. teneamus hoc verbum quidem erit enim utendum in reliquo Sermone Saepius. Sed ad haec, quae viSa Sunt, et quaSi accepta Sensibus, assensionem adjungit animorUm quam esSe vult in nobis positam, et oliuatariam. ViSi non omnibus adjun-41
gebat sidem, sed iis solum, di quae propriam quandam habe
rent declarationem earum rerum, quae viderentur id autem ViSum 6 Cum ipsum per se Cerneretur, comprehensibile. Feretis haec' Nos vero, inquit quonam Nim modo καταληπτον diceres sed, cum acceptum jam et approbatum CSSet Comprehensionem appellabat, similem iis rebuS, quae manu
82 in angustumque dedi ιcerent Lambi Pnimo, ut h. l. ungunt animum, nonnus corr. ad luchrent, ut alibi Cicero punguntur et punctio, quae intelligi Sed et vulgatum rectum. Sic dicitur debCret, Si in vutirone, quam mox in discrimen adducere et deducere di Cit. 83 ut in quatuor initiis rerum litis in B quo propriam . . declariasionem delevi, ut alii aria voluere et fecere non . r. h. e. in quibuS SSent, quae ita adhiberet est non adjungeret vel adderet propria essent ei rei, ut cum nulla alia quorum hoc pro adhiberet reponi Vole Communicarentur, per quae agnoscibat avisius. Semper et ab aliis omnibus iiscerni 84 quaedam dixit nova Suspicatus possent. Sum nove. cum ipsum per se cerneretur Sc. 85 quos junctos esse censuit Uunctos non confuSum cum aliis, propter illam vitiosum it alii Judicaverunt D mani Propriam declarationem. Sensum mullum commodum habet. HS similem iis rebus, ym manu prende-Puto legendum esse cunctos Davisius itur Quae c. sunt certiSsima unde putabat unctos, Guietus inustos neu illud hinc sunt uam certa, quam qui trum Placet imo sensuS, qua sunt in manibus euentur.
26쪽
prenderentur ex quo etiam nomen hoc duxerat, cuiri eo verbo ante nemo tali in re usus esset plurimisque deni novis verbis nova enim dicebat Usus est quod auteni erat Sensu comprehensum, id ipSUm sensum appellabat, et si ita erat conlprehensum, ut convelli ratione non posset, scientiam Sin aliter, inscientiam nominabat ex qua exsisteret etiam
opinio, quae esset imbecilla, et cum falso incognitoque Com- 2 munis. Sed inter Scientiam, et inscientiam, Comprehensionem illam, quam diXi, collocabat, eamque neque in rectiS,aneque in pravis numerabat, Sed soli credendum esset cicebat. quo sensibus etiam si lem tribuebat, quod, ut supra dixi, comprehensio facta enSibus et vera esse illi, et fidelis videbatur : non quod omnia, quae SSent in re, comprehenderet: sed quia nihil, quod cadere in eam posset, relinqueret, quodque natura quaSi normam scientiae, et principium sui dedis-Set, unde poStea notione rerum in animi imprimerentur quibus non principia solum, sed β latiores quaedam ad ra-
p. 47.tionem inveniendam Vise reperirentur emorem autem, et te-- meritatem, et ignorantiam, et opinationem, et SuSPicionem, et uno nomine omnia, quae SSent se aliena firmae et constantis assensionis, a virtute Sapientiaque removebat. Atques in his fere commutatio consistit omnis disSensioque Zenonis a superioribus.1 2 Quae cum dixisset Et breviter sane, minimeque obscure 43MXpOSita St, inqUam, a te, Varro, et veteris ACademiae ratio, et Stoicoriun. 9 verum Sse autem arbitror, ut Antiocho, nostro familiari, placebat, correctionem veteri Academiae potius, quam aliquam novam disciplinam putandam. Tunc Varro Tuae sunt nunc parteS, inquit, qui ab antiquorum ratione nunc desciscis, et ea, quae ab ArceSila novata Sunt, Probas, docere, quod, et qua de causa discidium factum sit ut 44 videamus, satisne ista sit justa defectio. Tum ego, Cum
Zenone, inquam, ut accepimuS, Arcesilas ibi omne certamen instituit, non pertinacia, aut studio vincendi, ut mihi quidem videtur, Sed earum rerum obSCUritate, quae ad confessionem ignorationis adduxerant Socratem, et veluti
89 latiores-vix reperiuntur Correxi teres quaedam, etiam Vici constitit non reperirentur, ut ante est imprimerentur male. Sic et Gruterus volebat Davisius autem 2 verum esse autem arbitror, ut c. Jcorrigit aperirentur quia viam reperire Hoc nullo modo verum est legendum- non dicatur, at aperire. Sane aperire viam que Ut eam Pro verum Sc rationem bene dicitur, et bene convenit h. l. τῆ Stoicorum. Iatiores Sed tamen et vide quaeruntur, . et veluti amantes MeraremJ Quo- adeoque et reperiuntur. Od amare Socratem hi potuere, quis aliena assensionis v. Clav. in alie ante eum vixere ' Scr. cum Muret et ius. aliis, deleto et, Pt jam ante Socratem.
9 in iis Malim in his, ex quo cen Sic Muretus bene correxit vulgatumiles factum est in libris iis pro consistit veluti amantes Sopriatem, Uar Leci. IX.
Ms, res. P. Alemannum, et edd. e 14.
27쪽
amantes Socratem, Democritum, Anaxagoram, Empedoclem, Omne paene vetere qui nihil cognosci, nihil percipi, 9 nihil sciri posse diXerunt Gangustos sensus, imbecillo animos, brevia Curricula vitae, et ut Democritus in profundo veritatem esse demerSamra opinionibus, et institutis omnia teneri: nihil veritati relinqui deinceps omni tenebris cirCUmfuSaesse dixerunt. Itaque Arcesilas negabat esse quidquam, 45
quod sciri posset, ne illud quidem ipsum, quod Socrate sibi
reliquisset sic omnia latere 9 censebat in occulto neqUeeSSe quidquam, quod cerni, aut intelligi posset quibus de
causis nihil oportere neque profiteri, neque assimare UOm b. quam 9 neque asSensione approbare 'Cohibereque Semper, et ab omni lapsu continere temeritatem e qua tum Sset Π- signis, Cum aut falsa, aut incognita re approbn tura neque
hoc quidquam esse turpius, quam Cognitioni et perceptioni
RSSen Sionem approbationemque praecurrere. Huic rationi quod erat Consentaneum, faciebat, ut Contra Omnium Sententias 97 dies jam plerosque, deduceret ut, cum in eadem repaeria contrariis in partibus momenta rationum invenirentur, facilius ab utraque parte assensio sustineretur. Hanc ACR- 46demiam 9 novam appellant; quae mihi vetus videtur Si quidem Platonem ex illa vetere numeramus cujus in libris nihil assirmatur, et in utramque partem multa disseruntur, de Omnibus quaeritur, nihil certi dicitur. Sed tamen illa, quam X-
Posui, vetus haec nova nominetur quae usque ad Carneadem perducta, qui quartus ab Arcesila fuit, in eadem Arcesilae ratione permansit Carneades autem nullius philosophiae partis ignarus, et, ut cognovi ex iis, qui illum audierant, maximeque ex Epicureo Zenone, qui cum ab eo plurimuna diSSentiret,invii tamen praeter ceteros mirabatur, incredibili quadam fuit facultate. - Multa ex hoc primo libro Academicarum qumst ad Var 'lem, et Secundus, tertius, quartus desiderantur Gnisi quis velit eum, qui inscribitur Lucullus, qui deinceps sequitur, quartu'm numerare quodsiaci Nonius . . Sed vid. argvinentum i
esse dixerunt. I Primum illud dixerunt dies jam plerosque dediauere M-
delendum est sumeret disputando totos dacta meta-95 censebat' Sic cum m. reposui, hora a tela, quae deducitur, Cum ab- pertinet enim ad unum Arcesilam mox Solvitur. posset Propossit latinitas postulat. 98-σῬam appellant Sic habent prae-96 neque assensione approbare Reposui ter Mss C d. plures edd. Ven Med. cum Davisio assemione, ut paullo post, Asc. Vict. Vulgatum si pelia' mi pri- pro vulgato assertιonta quod non est, hoc mu dedit AldUS. -
28쪽
Seu potius, ut eum numerat Nonius, quartus, qui inscribisti
Libi r hic Cicero iis, qui Lucullus dicitur, idem ab aliis L. IV. ab aliis secundus Disputatronum Academicarum putatur; quorum utrumque quidem falsum esse, ex ipso G Crone demonstrari potest. Scripsit Cicero primo duos Disp. caii libros, quorum pri Gu Catulum, alterum Lucullum inscripserat, quod uterque bula Disputationi interfuerat, c. 3. borum alter ergo restat, primus periit. Eiud Cicero quatuor libros Div. Acad. edidit, in quibus fusius et accuratius cxplicavit, qui oua libris duobus posuerat . . D. ad Attis XII 16 I9. c. Horum primi fragmentum superest, reliqui tres frierunt. Ex fragm ntis autem L. IV. quae apud Nonium occurrunt, intClligas, qui tu Lucullo disputantur, ea maximam partem, iisdem verbis se matis in Librum imium secundos editionis translata esse. In boc Libro autem post proationem, de laudibus Luculli, de instituto suo, et occasione Disputiationis, Lucum c. a. s. ingreditur disputationem contra Academicos tibilomm ab Antiocho acceptam quo
prehendi possint, hoc est e de itione Zenonis, quam refclabia Philo,
talia visa φαντασίας impreSsa et effeta ex eo, unde es Sent, qualia esse non possent ex eo, unde non Ssent, . 6. in in in quo tota controυersia agitur. Initio facto a sensibus, ostendit, sensuum judicia mera et certa esse, Si sani sint et alant , et omnia removeantur, qui obstent et impediant, inprimis si exercitatio et ars adhibeatur qualia autem sint, quae sensibus percipiantur, talia es e etiaDi, quae sensibus quidem non percipiantur ipsis, sed i Immodo tu MCH, nemps genera et formas. Ex his oriri εννιιας, noliticis, quin si fiat o aut incerti essent, neque uti iis neque repugniani , Π ta di crndre OS emus, memoriam, omnes aries, virtutesque tolli, Sirpiculium, ration m decreta philosopbia , quia non modo non falsa felix et rata esse Ebeant, omnia menti humani attributa it. cum instrumenta Et ad umenta tum ornamenti c. 7-lo. Reyιύil finde cum bos, qui certum negabant, verisimile conoe Ebant, quod sublata diri t falsi notione, et consillata communitate veri cum alio, simi iud veri judiciari non posset tum eos, qui percepta cum negent, Perii icua largiuntur neque enim per-
29쪽
spicuum esse aliqilid posse, P. c. avem albam esse, quamdiu accidere possit ut ea nigra sit. c. IO-Il Quoniam autem perceptio cum a Lsensione conjuncta est, de ejus firmitate perpauca dicit. c. 13. His disputatis, ad objectiones Academicorum respondet, et expositis c. 13. totius rationis eorum fundamentis, ostendit, aut eorum ratiocinationes, quibus nihil comprehendi pugnent, incertas esse, aut falsum id, quod disputent. c. 14. Sed ut pares esse Academicis possimus, neque a veritate desciscamuS, opus esse primo ut qui pro perspicuitate responderi possint, teneamus, deinde otiosi eorum interrogationibus occurrere possimus.
c. 15. Itaque explicatis c. II. tribus Academicorum argumentis, quorum primum et Elimum est genus illud interrogandi, quod Soriten veteres locabant. quibus contendunt, nihil inter tisa falsa et era interesse, iis c. 16 17. 18. respondet, et totum illud genus interrogandi rejicit et tiliosum putat His singulis deinde respondet Cicero, posteaquam primo se Lucum excusaverat dribilosophie Academici studio, confessusque erat, se magnum sopinatorem, b. e. Sipe Ssentira etiam non
perceptis, negare autem sapientis esse, vel ex ipsa Stoica disciplina, adsentiri incertis, quoniam, qui asscntiatur, non possit non interdum falsis assentiri, atque adeo opinari tantum, quod sit a sapientis graῬitate disjunctissimum c. 2O. 21 deinde mero de Antiochi in desesrenda bilonis disciplina emitate auca dixerat, 22 Commemoratis S summorum hominum auctoritatibus, qui nihil certi esse contenderint, . 23. 24. Sensuum veritatem impugnat. ut cum Epicuro dicendum esse, sensus numquam fallere hominem, et si semel mentiti siue, numquam iis credesndum, quod esse absurdum, cum propis hebetudinem oculorum multa
non videamus, multa aliter, ac sint, et ipsius Stoicorum causne pericu sum aut cum Lucullo, alia Sensuum visa esse vera, alia falsa e quo sumto, nullam verorum a falsis discernendorum notam relinqui. c. 25
26 die autem obici, arti iis adbibitis et cogitatione inci posse, ut
inte jamus, aliter res esse ac ideantur, somnia, ubi evigilaverimus, falsa putari, et misa etiuolentorum et furiosorum, ubi se re perint. Nam de hoc non disputari sed qualia haec videantur, Cum identur, id quaeri Non enim esse dubium, quin, cum videntur, probentur quo sectatur, infer visa tera et falsa ad animi assensum ibi intem esse. c. 25-29 que rationem magis quicquam ac sensus percipere. Nam quod Galecticae mullum Stoici tribuant primo Dialecticum non posse de rebus v. c. Geometricis judicare, nisi Geometriam didicerit, deinde non posse sonere Soritas, propterea, quod natura rerum nullam nobis riderit cognitione=n inium, ut ullam re statuere possimus, quatenusu idque magno argumento esse, falsam esse illam de sinitionem, em tum esse id, quod aut merum aut falsum sit. c. 28-3O Quod sublata perceptione, quamvis relicta probabilitate, vitam omnem sensum, memoriam, artem, em tolli putet, in eo valde errare , Nam in plerisque actionibus, e Stoicis consentientibus, tanquam in navigando, probabilitate homines duci, eamque ad actiones susicere eadem Sentire Acaimicum, qui Stoicum, nihil mutari judicio tantum utrumque discrepare, quod in ipsos sensus nullam vim habeat memoria etiam errores, non tantum comprehensa teneri, in artibus autem plerisque nos probabilitate duci, nihil Dialectica opus esse . O-34. Neque repugnantia dicere, ex Antiochi mente, qui concedat, visa esse vel era vel
30쪽
aha et contendat tamen, ea ibi hauris disserae. Neque enim verum ab Academicis 1 ino tolii, sed tantum percipiendi signum. c. 34. - cap. 35. deinde usque ad i. addit longam et jucundam disputa- . Donem de dissensionibus Eilosophorum summorum in omnibus bilosopbtie partibus rex quo intelligatur, nihil exploratum esse, sed in omnibus probabisitatem esse sequendam adeoque id quod vines, praeter Stoicos, concedant, sal lentem Pinari posse.
NLAGNUM ingenium L. Luculli, magnumque optimarUm
artium Studium, tum omnis liberalis et digna homine nobili ab eo percepta doctrina, quibus temporibus orere in soromaXime potuit, caruit omnino Vrebus urbani3. Ut enim, admodum adolescens, cum fratre, pari pietate et industria praedito, paternas inimicitia magna cum gloria Si perSOCU-tus in Asiam quaestor profectus, ibi permulto anno admirabili quadam laude provinciae praefuit deinde absens factus aedilis, Continuo praetor licebat enim celerius a legi praemio post in Africam inde ad considatum quem ita geSSit, ut diligentiam admirarentur omnes, ingenium gnΟScerent. Post ad Mithridaticum bellum missus a Senatu, non modo opinionem vicit omnium, quae de virtute ejus erat, Sed etiam 2 gloriam Superiorum. Idque eo fuit mirabilius, quod ab eo laus imperatoria non admodum exspectabatur, qui adoleS- Centiam in forensi opera, quaeSturae diuturnum tempUS, Urena bellum in Ponto gerente, in Sise pace ConsumSerat.
Sed incredibilis quaedam ingenii magnitudo non desideravit
b. indocilem usu disciplinam. Itaque Cum totum iter et navigationem Consumsisset partim in percunctando a Peritis, partim in rebus gestis legendis in Asiam factus imperator Venit, Cum essC Ronia proscctus rei militaris rudis. Habuit enim divinam quandam memoriam rerum, Crborum majorem Hortensius. SCd, quo plus in egotii gerendi res, quam verba proSunt, hoc erat memoria illa proeStantior:
quam fuisse in Themistocle, quem facile Graeciae principem ponimUS, Singularem ferunt. Oui quidem etiam pollicenti
Cuidam Se ariCm ei memoriae, quae tum primum Proferebatur, traditurum, respondisse dicitur, δ oblivisci se malle discere : Credo, quod haerebant in memoria quaecumque audierat vel viderat. Tali ingenio praeditus Lucullus adjunxerat etiam illam, quam Themistocles spreverat, disciplinam. Ita
rebus urbani, IIaec est lectio edd. legis r mio Quod secerat, cui hoc veterum Vulgatum humanis est ab lege Propositum erat praemium, ut ce-Grutero restituit et avisius mo ur terius POSsent honores petere et capere. hanus post Ut enim delevi luod pariter ea lex quae fuerit, non pro certo posis abest edd. vett. invectum ab Gruter e sum dicere. Mss. quibusdam, qui et ante humanis 3 oblivisci se malle dise re Guietus habebant in quibus quomodo ortum venuste conjiciebat oblivιovis, C artem, sit, facile intedigi potest ut melius responderet arti memoriae.