장음표시 사용
161쪽
que etiam sacerdotes, qui peccato mortali tenentur per virtutem Spiritus sancti, in ordinatione collatam, tanquam Christi minini Os, functionem remissedi peccata exercere; eossise prave sentire, qui tu malis sacerdotibus hanc potestatem non esse contendunt. Quauis autem . Absolutiosacerdotis alieni bensus sit dispensatio ; tamen non est solum nudum ministerium, uel annuntiandi Euangelium, vel declarandi remissa ese peccata ; sed ad instar a ius iudicabilis ab imo, velut a iudice, Iehientia pronunciatur. atque ideo non debet ps- nitens adeo sibi de sua ipsius fide blandiri,ut, etias nulla illi adst contritio, aut sacerdoti animus se, is agendi, vere absoluendi desit; pus et tamens propter suam stolam fidem,vere, ει coram Deo ese absolutum. nec enim fides sine Poenitentia r misponcm ullam peccatorum pr aren nec is esset,n salutis suae negligentissmivi, qui sacerdotem ioco f absoluentem cognosceret; non alium , serio
agent cmodulo requireret. De casuum reseruatione. Cap. VII.
Voniam igitur natura, ct ratio iuditij il lud exposit, visententia in subditos dumtaxat feratur, per uasum semper in Ecclesia Dei fuit verissimu ese Synodus hsc confirmat nu lius momenti Absolutionem eam esse debere, qua sacerdos in eum profert n quem ordinariam , aut
162쪽
DECIM AQV ARTA. I 2Isubdelegitam non habet iurisdictionem. Magno pere uero ad Christiani populi discip linam pertinere, sanctissimis Patribus nostris uisum est ut atrociora quaedam, grauiora crimina non a quibus uis, secta summis duntaxat sacerdotibum absollaeventuriunde merito Pontifices Max.pro suprema pote late sibi in Ecclesia uniuersa tradita, causo aliquas criminum grauiores suo potuerut peculiaxi iudicio referuare. y eq. dubitandum est,quando omnia, quae a Deo sunt,ordinata sunt, quin hoc idε
Episcopis omnibus in sua cuiq; dioeces .in aedificationem tamen,non in denructionem, liceat, pro i . lis insubditos tradita supra reliquos inferiores sacerdotes, auctoritate, pr ertim quo ad illa, quibus
excommAnicationis censura annexa eti. Hanc au
tem delictorum rese; uationem consonum est diuia me auctoritati, non tantum in externa politia, sed etiam coram Deo vim habere.veruntamen pre admodum re hac ipsa occasione aliquis pereat,in eadem Ecclesia Dei custoditum semper fuit, ut nulla sit reseruatio in articulo mortis: atq. ideo omnes sacerdotes quoslibet poenitentes a quibusiuis peccatis, ct censuris absoluere possunti, eatra quem articulum sacerdotes cum nihil possint in casibus νω seruatis id unum psnitentibra persuadere nitantur,ut ad Superiores, ct legitimos iudices pro beneficio absolutionis accedant.
163쪽
De satis actionis necessitate , & fructu. Cap. VIII.
Emum quoad satisfactionem qus ex omnib. Poeniit enite patribus, quemadmodum a Patribus nostris Christiano populo fuit perpetuo
tempore commendata; ita una maxime nostra
state summo pietatis praetextu, impugnatur ab iis, qui speciem pietatis habent, Uirtutem autem seius.abnegarunt: sancta Synodas declarat 'lbum omnino esse, I a verbo Dei alienum, culpam a Domino nunquam remitti, quin uniuersa etiam pemna condonetur: perspicure enim , ct illustria in sacris literis exempla reperiuntur, quibM, praeter diuinam traditionem, bic error quam manifenissime revincitur. Sane s diuinae iuIlitiae ratio exipere videtur, ut aliter ab eo ingratiam recipiantur , qai ante Baptismum per ignorantiam deinqueria: aliter vero, qui semel a peccati, o Daemonis seruitute liberati, O acccpto Spiritus sancti dono, scientes templum Dei violare, G Spiritum sanctum contri lare non formidaverint.Et diuina clementiam decet, ne ita nobis absque ulla Satisfactione peccata dimittantur,ut, occasione accepta. peccMa letitora putantes velut iniurij, θ.contum lisse Spiritui sancto, in graviora labamur', thesaurietantes nobis iram in die irs i proculdubici nim magnopere a peccato xcvocant, quasi fre- ηο quodam coercent hae satisfactoris poenae: cautioresqze,
164쪽
thres que,Vvigilantiores in futurum poenitentes esciunt; medentur quoque peccatorum retia qui is, o vitiosos habitus, male vivendo comparatos , contrarijs virtutum actionibus tollunt. Neque vero securior vlla via in Ecclesia Dei unquam existimata fuit ad amouendam imminentem a D άino poenam, ut hsc poenitentiae opera homines cum vero animi dolore stequenient occedit ad haec, quod, dum satisfaciendo patimur pro peccatis, christo Iesu, qui pro peccatis nostris satisfecit, ex quo omnis nostra susscientia est , conformes sicimur, certissimam quoque imde arrbam habentes, quod,si compatimur, I conglorificabimur.' eque vero ita nostra est satisfactio uc,quam peccatis no Iris exoluimus,ut non sit per Christum Iesium: nam qui ex nobis , tanquam ex nobis, nibit possumus; eo cooperante,qni nos confortat omηia possumus. Ita non habet homo unde glorietur: sed omnis gluriatio nostra in Christo est in quo vivimus,in quo moremur,in quo satisfacimus: facientes frumis dignos poenitentiae , qui ex illo vim habent:ab illo seruntur Patri. ct per illum acceptantur a Patre. Debent ergosacerdotes Domini, quatum stiritis, γprudentia finesserit pro qualitate criminum, spanitentium facultate salutares, ct conuenientes satisfactiones inrungerer ne, si forte peccatis con- niueant, indulgentius cum psnitentibus agant,
165쪽
3niungendo, alienorum peccatorum participes efficiantur. Habeant autem pys oculis, ut satis D ctio, quam imponunt, non sit tantum adno a viatae cusoditam, ct infirmitatis medicamentum , Ised etiam ob prsteritomm peccatorum vindicia, ct castigationem: nam Claues sacerdotum non ad soluendum duntaxat, Ad, ct ad ligandum concessa etiam antiqui Patres, credunt, ta docent nec propterea ex imarunt, Sacramentum is Poenitentiae isse forum irae, vel Ianarum , scut nemo unquam Catholicud sensit ex huiusmodi no
1 h si istis Octionibuo vim meriti, ct satiOctio- ' nis Dontini nos i Iesu Christi, vel obscurari vel
aliqua ex parte imminui: quod dum Nouatores intelligere noluiit, ita optima Poenitentiam no-rram vitam esse docent, ut omnem Satisfudi nis. . vim, um tullant.
in fine. Inf. can, S. N. vlti. de poeniten.
De operibus satisfactionis. Cap. IX.
Docet praeterca, tantam e se diuius m in centia largitatem, ut non solum poenis, sponte a nobis pro vindicando peccato siusceptis, aut facerdotis arbitrio pro mensura delicti impositis,sed etiam, quod maximum amoris argumentum ea temporalibus flagellis a Deo instictis, ta a nobis patienter toleratis, apud Deum patrem pcr C risum I satiscere valeamω.
166쪽
Isim est alitem sanctae Unodo,prs cedenti do
ctrinae de Poenitentia adiungere ea, quae sequuntur de Sacramento extrema Unctionis: quod non modo Poenitentiae,sed ct tot ira Christiana υita, quae perpetua Poenitentia esse debet,consummatiuum
167쪽
v. γ' circa Uiws innitutionem declarat,ta docet, φιod Ephe. clementissmua Redemptor notier, qui seruis suis quouis tempore voluit de salutaribus remedijs aduersus omnia omnium hostium tela esseprospe-LIam, quemadmodum auxilia maxima in Sacramentis alijs praeparauit quibus Christiani conseruare se integros,dum uiuerent, ab omni grauiore spiritua incommodopossint; ita extrema Vnctionis Sacramento finem vitae tanquam firmissimo quodam praesidio, muniuit nam eis aduersarius noster occasiones per omnem vitam quaerat, ta captet, ut deu0rare animad nostras quoquo modo post; nullum tamen tempus en, quo vehementius ille omnes sus versutiae neruos intendat ad perdendos nos penitus, ct a fiducia etiam, se possit, diuinae misericordiae deturbandos, quam cum impendere nobis exitum viis perstitit. De institutione Sacramenti extremae Unctionis. Cap. I.
II lituta es autem sacra haec Vnctio infirmo
rum , tanquam vere , O proprie Sacramentum noui Tetiamenti, a Christo Domino noHro , Mare. 6. apud Marcum quidem insinuatum,per Iacobun Iλco, s. autem postolum, ac Domini fratrem, delibuatommendatam, ac promulgatum. Infimatur, in quit,quis in vobis: inducat prebyteros Ecclesiae , G orent super cum, ungentes eum oleo in nomino
168쪽
Domini: ta oratio fidei Ialuabit infirmum, salieulabit eum Dominus: s,si in peccatis siit, dimittentur ei, Quibus verbis, ut ex apostolica traditione per manus accepta, Ecclesia didicit, docet materiam, Dymam, proprium ministrum, ta esse-etum butus salutaris Sacramenti. intellexit enim
Ecclesia, materiam esse oleum ab Episcopo benedictum. nam Vnctio aptissmae Spiritus sancti gratiam, qua inuit biliter anima aegrotatis inungitur, repr entat; formam deinde esie illa verba, Per
De effectu huius sacramenti. Cop. II. REs porro, effectus huius Sacramenti, illis sverbis explicatur: Et oratio fidei sulη bit iη itis Cin. i. firmu ct alleviabit eu Dominus: , se in peccatis de Sacra. sit, dimittentur ei res etenim haec gratia est Spiria ext. Vnct. tus functi:cuius Unctio delicta,si que sint adhuc ex piada, ac peccati reliquias abstergit; aegi oti ani .ma alleuiat, et cosirmat, magnam in eo diuinae misericordiae fiducia excitando qua infirmus subleuatus, ct morbi incommoda, ac labores leuius fert, ct tentationibus daemonis, calcaneo insidian- Gene. s. tis, facilius resistit, s sanitatem corporis intemdum,ubi saluti animae expedierit,consequitur.
De ministro huius Sacramonti, & tempore quo dari debeat. Cap. III. vero, quod attinet ad pscriptionem eο-
169쪽
ram, qui ct suscipere, ct ministrare hoc sacrameis tum debent, haud obscure fuit illud etiam in ve bis prsdictis traditum nam γ ostenditur illi pro prios talus sacrameti miniuros esse Ecclesiis Prefbyteros. quo nomine eo loco, non aetate seniores ,
aut primiores iii populo intelligendi veniunt,sed aut Episcopi,aut sacerdotes,ab ipsis rite ordinati,t. Tim. 4. per impositobem manuum presbyteri. Detiar a- tur etiam, esse hanc Vnctionem infimis adhibendam, illis vero praesertim, qui tam periculose de cumbunt,ut in exitu viis constituti videantur:
unde, sacramentum exeuntium nuncupatur.
Quod si infirmi post siusceptam hanc Vnctionen
conualuerint, iterum huius sacramenti subsidio iuuari poterunt, eum in aliud simile vita di crimen inciderint. Quare nulla ratione audiendi sunt, qui contra tam apertam, oe dilucidam Apostoli Iacobi sententiam dolent, hanc Unctionem,uel figmentum se humanum , vel ritum a Patribus acce- . ptum, nec mandatum Dei, nec promissionem gratiae habentem,s qui istam iam cessasse aserunt quasi ad gratiam curationum dantarat in primitiua Ecclesia re ferenda es ei; qui dicunt, ritum, G usum, quem sancta 'mana Ecclesia in huius sacramenti adminiBratione obstruat, Iacobi Apotns eap. 3. solisententia repugnare,atque ideo in aliam com de sες mutandum esse; γ denique, qui hanc extremam
170쪽
DECIMA QUARTA. x 29 in perspicuis tanti Apos toti verbis. Me
profecto Ecclesia domana, aliarum omnis ima- Rp iEr, o magistra, aliud in hac administiranda Vn- bipti. dtione, quantum ad ea,qua buris furamenti substantiam perficiunt, observat, Beatus Iacobum praescripsit. λ ec vero tanti sacramenti contemptus absq. ingenti sicelere, ipsius stiritus iniuria esse post. Haec sunt,qus de pomitentia, ct extrema Vnctionis sacramentis sancta baec oecumenica Dno-dua profitetμr, docet atque omnibus Chrίaif- delibus credenda,& tenenda proponis. Seq'entes autem Canones inuiolabiliterseruandos esse tradit, ct asserenus, ι trarium perpetuo damnati σ
QI quis dixerit, in Catbolica Ecclesia paruite tia: Sup. eap. c non esie vere, ta proprie sacramentum pro Ioan. O. fidelibM , quoties mu Baptimum in peccata la-bμηtur psi Deo reconciliandis,a Chrino Domino μ' ' i' noro intiitutum:anathema siti Canon II. SI Pii,secramenta confundens, sum Baptismu Sup. cap. Pgnitentia sacramentum esse dixerit, quasi R iςς si 'c duo sacramenta didi via non sint, atque ideo i ui V Poeni.